Berlijn viert 1 mei
op twee plaatsen
I
NEDERLANDSE BLOEMEN OP
PARIJSE FLORALIES
Percelen in feite altijd als
Nederlands beschouwd
De week in Westminster
STANDARD
sa»*
Ten behoeve
van allen
Britse musici
niet meer naar
ons land
Een ernstige indiscretie - Sir Smarty-l
boots - De vuile was van Labour
Het jazzfestival
in Blokker
Perpetuum mobile
Kroon op liefhebberij
SIEMENS
ZATERDAG 2 MEI 1959
PAGINA 3
Getuigen in kussensloop
Pullen-rijm
Eerst nieuw contract
Veel prijzen voor de vaderlandse kwekers
Nederlandse advocaat in proces-Baarle
Eredoctoraat voor
Margot Fonteyn
geratificeerd^ iïan dit verdra«' dat nooit
te oercelen i waren de thans betwis-
men opgeno-
Duitse vergoeding aan
Nazi-slachtoffers
Vooruitzichten niet erg
rooskleurig
Heuss in ziekenhuis
opgenomen
Aard van de ziekte
is niet bekend
mei
20.00
uur
Treinen stoppen
twee minuten
Dit jaar geen raket
der V.S. naar Venus
Nieuw bedrijf in
Botlekgebied
SLEDE-STOFZUIGER
licht gewicht <4 AO
grote zuigkracht
Dr. W. Kaper
Enige dagen geleden promoveer
de de zenuwarts C. J. B. J.
Trimbos tot doctor in de ge
neeskunde. Zijn dissertatie over de
geestelijke gezondheidsleer en de
geestelijke gezondheidszorg, regel
recht een standaardwerk, doet de le
zer verbaasd staan over de enorme
njtgebreidheid van voorzieningen,
die over de hele hedendaagse we
reld functioneren ten bate van de
niedemens-in-nood. Men moet alle
eerbied en waardering hebben voor
deze voortreffelijke prestatie der
Wetenschap. Hoewel zelf een over
tuigd en vurig voorstander van
een wetenschappelijke aanpak van
het geestelijke gezondheidswerk,
Waarschuwt dr. Trimbos toch met
klem tegen de ernstige gevaren, die
schuilen in overspannen verwachtin
gen t.a.v. de wetenschap speciaal op
dit terrein. Wetenschap, zegt hij,
kan slechts de bouwstenen leveren
voor een zorg, voor een bewogen-
zijn, dat zijn eigenlijke impulsen uit
een andere sfeer van mens-zijn be
trekt. De geestelijke gezondheids
zorg kan noch mag ooit tot een soort
religie worden, met als hoogste goed
de geestelijk gezonde mens, die zo
weinig mogelijk last veroorzaakt
voor zijn omgeving.
Prof. Rümke, die Trimbos citeert,
heeft eens de huidige mens vergele
ken met de middeleeuwse, zoals de
ze in Elckerlyc vereeuwigd werd.
Evenzeer als de middeleeuwse El
ckerlyc verlaten werd door familie,
vrienden en bezit, die hem hulp be
loofden, wordt de moderne Elcker
lyc op zijn laatste reis in de steek
gelaten door psychologie, sociologie
en „science of human relations", die
beloofd hebben de méns van van
daag bij te staan. Al deze zeer voor
treffelijke hulp, aldus prof. Rümke,
die de moderne wetenschappen ons
beloven, kunnen zij ons alleen ten
volle brengen, wanneer wij beseffen,
dat zij nimmer als plaatsvervanger
kunnen optreden van het diepste in
de mens: zijn nederige overgave aan
het bovenpersoonlijke. Alleen wan
neer zij doortrokken zijn van religi
eus besef, kunnen zij hun kracht ten
volle ontvouwen.
Over dit religieus besef willen wij
het vandaag hebben. Het chris
tendom heeft ons een nieuwe,
geheel eigen en goddelijke visie op
leven en wereld geschonken. Vanuit
het doel, dat wij hier voor ogen heb
ben, ligt het fundament der christe
lijke wereldbeschouwing in de apos
tolische zending van de Kerk en
haar leden. Hieruit volgt onmiddel
lijk vooreerst, dat niemand Christen
is alléén voor zich zelf, en ook dat
de genade ons door God geschonken
is ten behoeve van alle anderen. Het
heil, dat Christus voor ons toeganke
lijk heeft gesteld, is en dat moe
ten wij nooit vergeten op de eer
ste plaats bestemd voor de gemeen
schap, voor het menselijk geslacht
als voornaamste geheel en onderdeel
van de schepping, en dan pas dóór
die gemeenschap voor de afzonder
lijke personen. De H. Augustinus
heeft deze waarheid aldus geformu
leerd: „Gemeenschappelijk was ons
verloren-gaan, gemeenschappelijk
moet ook het gevonden-worden zijn.
Tezamen gingen wij verloren, teza
men moeten wij in Christus wórden
hervonden."
Wat ligt er nu meer voor de hand
dan dat, wanneer de zaken zo staan,
elke Christen verantwoordelijk is
voor zijn broeders en zijn niet-chris-
telijke medemensen? Die verant
woordelijkheid is er, omdat de een
heid van het mensdom er is. Chris
tus heeft nadrukkelijk daarop gewe
zen, niet alleen toen Hij ons leerde,
dat wij allen kinderen van één Va
der zijn, maar ook toen Hij de op
dracht gaf Zijn leer door te geven
aan alle volkeren. Deze apostolische
taak vooral is de basis van het
christelijke saamhorigheidsbesef met
de wereld. En wanneer wij dan be
denken, met welk een onuitputtelijke
rijkdom aan genade en geestelijke
hulpmiddelen God Zijn Kerk en ons
heeft toegerust om de verlossing uit
te breiden, te bestendigen en te vol
tooien, dan kan het toch wel niet
anders, of dit saamhorigheids-
en verantwoordelijkheidsbewustzijn
moet zeer sterk in ons groeien. Dit
betekent, dat wij in het leven staan
met een geheel eigen taak, die min
stens even gewichtig is als onze di
recte tijdelijke en materiële ver
plichtingen.
Het hele heilsbestel, waarin wij le
ven, de hele genadebedeling is ge
richt op de redding van het mens
dom. God en al Zijn heiligen werken
daaraan voortdurend mee. Wij zijn
allen op weg naar het ene, grote,
gemeenschappelijke doel. Dit op-
weg-zijn is de zin van het leven; het
is voor ieder van ons een uiterst ge
wichtig werk, een taak, een opdracht,
die vertraagd en zelfs tegengewerkt
kan worden, wanneer wij verstek la
ten gaan.
Op het menselijke vlak moet dit
werk volbracht worden door de strij
dende Kerk, die weliswaar zeer be
lemmerd wordt door het mysterie
van het kwaad, maar tegelijkertijd
beschikt over goddelijke krachten,
Waartegen geen verzet bestand is.
Op voorwaarde, dat wij ze benutten!
Het tragische is n.l„ dat het kwaad
Zelfs doorgedrongen is tot in de Kerk
Zelf. Hoeveel onverschilligheid
heerst daar rtiet, hoeveel gebrek aan
saamhorigheidsgevoel, hoeveel te
kort aan echte, levende ijver voor
Gods zaak. Is het dan nog te ver-
Wonderen, dat de zeer werkelijK-
aanwezige goddelijke kracht vleugel
lam wordt, omdat wij ze niet tot
actie brengen? God heeft immers
eenmaal onze vrijwillige medewer
king tot onderdeel van Zijn heilsplai
gemaakt. Natuurlijk heeft Hij reke
ning gehouden met onze feitelijk
zwakheid en halfheid in dat ..w™
van eindeloos geduld". Maar
neemt, niet weg, dat de parabel-
de talenten onbeperkt van krac
blijft!
Gods heilsplan met de wereld is
eigenlijk het boeiendste, dat er
voor ons bestaat. In wezen ee
ondoorgrondelijk mysterie, maar ae
goddelijke Openbaring heeft de slui
er voldoende hoog opgelicht om ons
menselijk denken zonder einde 1bezig
te houden en ons hart bevend te
verwarmen bij de overdenking
Gods oneindige liefde. Helaas ont
breekt er echter heel wat aan onze
geestdrift daarvoor. Een grote reden
ligt zeker in een ernstig tekort aan
kennis van Gods heilsplannen. Niet
Van die kennis, welke ons, naar Zijn
(Vervolg van pagina 1)
ter Reuther, de leider van de Ame
rikaanse vakbond van arbeiders in
de autoindustrie. Reuther sprak zijn
rede zij het met een zwaar Ame
rikaans accent in het Duits uit,
hetgeen het publiek kennelijk ontroer
de. „Het is niet alleen uw vrijheid,
die hier op het spel staat," zo riep
hij de Westberlijners toe, „maar ook
de onze. Wij leven allen in een we
reld die door technische ontwikkelin
gen steeds kleiner wordt. Ik verzeker
u: u bent niet alleen". Hij deelde
mee, dat hij in 1933 het Duitsland van
Hitler had leren kennen, en dat hij
in 1945 had gezien hoe de Russen de
Duitse fabrieken demonteerden.
Maar nu was de Sovjet-Unie in Oost-
Duitsland bezig het leven zelf te de
monteren, zo zei hij: „Wij staan
schouder aan schouder als in de tijd
van de blokkade. Wü houden met u
stand in Berlijn, hoe hard de wind
uit het oosten ook waait".
De demonstratie speelde zich af te
gen een passend decor. Vanaf de Pari-
ser Platz konden de demonstranten de
in Oost-Berlijn liggende Brandenburger
Tor zien, alsmede het Russische mo
nument aan de Straat van de 17de
juni, een monument dat weliswaar ten
westen van de sectorgrens ligt. maar
dat exterritoriaal Russisch gebied is.
Het beeld van de dreigende
Rus, dat in de volksmond het
monument van de onbekende plun
deraar" wordt genoemd, herinnerde
bij deze gelegenheid de aanwezigen aan
de communistische bezetting van Oost-
Berlijn en O-Duitsland. Maar ook had de
menigte het gezicht op net prachtige
nieuwe Westberlijnse congresgebouw,
een van de fraaiste produkten van mo
derne architectuur, waaraan West-Ber-
lijn, in het Hansa Viertel en elders, zo
rjjk is. Dit congresgebouw zal bij deze
bijeenkomst door velen gezien zijn
als het symbool van de Westberlijn
se nv iele en geestelijke wederop
bouw
Boven de mensenmenigte uit zag
men vele spandoeken met oproepen
als: „De jeugd van Berlijn toept Euro
pa" en „Geen hereniging met Ul-
bricht". Maar er waren ook leuzen, die
niet de opvattingen van Bonn strook
ten, als „Redt de vrijheid met het
Plan voor Duitsland", hetgeen sloeg op
het door Adenauer verfoeide socialis
tische- project voor de Duitse hereni
ging. In West-Berlijn heeft de S.P.D.,
de Duitse Socialistische Partij, het nu
eenmaal voor het zeggen, en de vanen
van deze partij alsmede die van de
socialistisch gekleurde vakbeweging
waren dan ook niet te tellen. Maar al
werd in een inleidend woord van een
Westberlijnse vakbondsleider wel eni
ge kritiek op de sociale politiek van
de Westduitse regering geleverd, de 1
mei-viering had over het geheel ge
nomen een bepaald onpartijdig karak
ter. Zelden hebben de Westberlijners
zo vurig getuigd van hun besef van on
derlinge verbondenheid, als bij deze im
posante manifestatie, die eindigde
met het nieuwe Duitse volkslied, de
derde strofe van het oude: „Einigkeit
und Recht und Freiheit".
Democratische Republiek" trokken in
militaire parade in ganzenpas marche
rende eenheden van het volksleger.
Er reden pantserwagens voorbij en ge
motoriseerd geschut. In de stoet kon
men vervolgens grote groepen jonge
Pioniers bespeuren, kinaeren van on
geveer vijf tot vijftien jaar, gekleed in
witte blouse met blauwe das, alsmede
jongelui van de F.D.J., de zogenaam
de Vrjje Duitse jeugd, in blauwe shirts.
Deze F.D.J.-ers aroegen metershoge
portretten mee van Marx, Engels en
Benin. In de optocht werd een belang
rijke plaats ingenomen door de „acti
visten", ook wel „helden van de ar-
heid" genoemd, die spandoeken droe
gen met het opschrift „Leve 1 mei",
ae niets zeggende kreet, die al dagen
lang op alle affiches in Oost-Berlijn het
motto was van de viering.
Toen de manifestaties beëindigd wa
ren, zijn wjj getuige geweest van een
bijzonder pijnlijk incident aan de grens
tussen de Britse en de Russische sec
tor van de stad. namelijk op de Alexan
der' Brücke. De Invalidenstrasse aan
de Sovjetkant van de brug was afge
zet met een dichte rij in grauwgroene
uniformen geklede en met gummistok
ken en pistolen bewapende leden van
de Oost-Berlijnse stadspolitie. Een hon
derd meter verder kon men weer zulk
een rij zien staan, en auto's vol agen
ten reden af en aan. Aan de westerse
kant stond een verontwaardigde menig
te, van waaruit felle verwijten klonken
aan de beruchte agenten aan de over
zijde. Plotseling drong een man naar vo
ren, die zich met geweld een weg wil
de banen door het kordon. Vijf agenten
rosten hein af met hun gummiknuppels,
wierpen hem op de grond, sleurden
hem in een gereedstaande overvalwa
gen en voerden hem weg, wat de woe
de in de Britse sector ten top deed stij
gen. Een paar Westberlijnse agenten
wisten tenslotte met moeite de mensen
tot kalmte te bewegen. Op een rege
ringsgebouw aan de Russische kant van
de brug lazen wij in kolossale witte let
ters op de rode achtergrond de wel zeer
cynische woorden: „Voor de vrede en
een gelukkig leven van ons volk".
ntussen stonden gisteren op de Marx
Engels'platz, de vroegere Lustgar-
ten, op een podium, dat blijkens
de bekende zogenaamde vredesduif
versierd was: de Oostduitse premier
Grotewohl, de president Pieck en de
machthebber bij uitstek, de partijlei
der Ulbricht. „Proletariërs van alle lan
den verenigt u", zo stond er in reus
achtige letters te lezen boven de hoof
den van deze vazallen van Moskou.
Langs de kopstukken van de „Duitse
Advertentie
TV-quiz
belevenis
feestmuziek
duizend piek
kijker thuis
bier in huis
Pul erbij
even blij
kiest zeer vrijs
Amstel-prijs!
AMSTEL
aUeS
®ra epn juist inzicht te komen
omtrent de werkzaamheden van Britse
dan?" _enI, Jnzz-musici in Nederland,
heeft de Britse Musicians union beslo
ten alle engagementen te verbieden,
gedurende de periode die nodig is voor
het afsluiten van een nieuwe overeen
komst met de Nederlandse toonkunste-
naarsbond, zo deelt deze bond mede.
Te" S?I?lge van een misverstand
m het huidige geschil, heeft het kantoor
van Victor Silvester een contract gete
kend, te zpnen gunste, aldus de N.T.B.,
en, na zijn verzekering dat hij geen con
tracten meer voor engagementen in
Nederland zou tekenen zonder de voor
afgaande toestemming, is de union er
mede akkoord gegaan, dat dit orkest
nog drie engagementen in Nederland
zal nakomen.
Chris Barber had geen contract ge-
en. Is daardoor, zo vervolgt de
N.T.B„ met verplicht om engagemen
teni in Nederland na te komen. Hij zal
zich consequent aan de instructies van
de union houden door de aanbiedingen
met te aanvaarden.
Intussen zijn alle engagementen in
Nederland, buiten de drie engagemen
ten i an Silvester, die reeds genoemd
Britse dans- en jazz-musici
tot nadei aankondiging verboden.
Advertentie
SOEPELE PLASTIC TEGELS VOOR PRAKTISCHE VLOEREN
Colovinyl
EEN KLEURRIJK PRODUKT VAN LINOLEUM KROMMENIE
(Van een bijzondere medewerkster)
Enige kilometers buiten de be
bouwde kom van Parijs op het
grote kruispunt, dat sedert de oorlog
van 1870 het Point de la Defense heet,
hebben de machtige ondernemersbon-
den van de bouw- en technische vakken
een tentoonstellingshal gebouwd, die
voor de simpele toeschouwer een ont
zaglijk wonder van moderne techniek
is, een hal die niets anders is dan een
immens gewelf, dat naar de vorm het
best te vergelijken is met een paraplu
met slechts drie baleinen en
zonder stok, want het fantastisch ruime
betonnen gewelf heeft geen muren,
oordeel, nu nog niet toekomt, maar
van het menselijk-bereikbare, van
datgene, wat wij, geleid door het on
feilbaar leergezag der Kerk, uit het
geopenbaarde kunnen opmaken.
Onder ons, katholieken, vooral on
der de intellectuelen, is die geloofs
kennis beslist te gering. Met hun
vakkennis het wordt herhaaldelijk
geconstateerd is hun godsdienst
kennis niet gelijk opgegaan. Toch
komen zij in hun vak telkens op hoog
niveau in aanraking met vragen,
waarop zij, als katholieken, een be
ginselvast antwoord moeten en ook
willen geven. Maar hoe is dat mo
gelijk met een geloofskennis, die niet
boven het vlak der middelbare
school uitgaat? Een volledige studie
der theologie, hoe wenselijk ook voor
velen, is meestal niet mogelijk.
Maar er bestaan toch talrijke uit
stekende boeken in onze taal, om
van buitenlandse werken maar niet
te spreken, die dat gemis tot op be
hoorlijke hoogte kunnen aanvullen.
Het gezegde: onbekend maakt on
bemind is in dit verband bovendien
van aanzienlijke betekenis.
Men zal ons willen toegeven, dat
wij onze apostolische opdracht moei
lijk goed kunnen beleven, als wij er
geen vermoeden van hebben, hoé in
nig zij met ons hSle wezen verweven
is. Als katholieken zijn wij „de ge
tekenden van God", de geroepenen,
die, uitgerust met een oneindige rijk
dom aan goddelijke genadehulp, het
Rijk Gods op aarde moeten verbrei
den. Daarom behoren wij niet aan
onszelf! Wij moeten ons geven aan
de dienst van allen.
Over dit onderwerp sprekend her
innert de Lubac aan Christus'
woord: Hij, die de grootste onder U
is, moet Uw dienaar zijn. Dit is een
gebod, dat uitgaat naar al wat groot
is. In de orde van het geestelijke
„bezit men slechts wat men weg
geeft", en kan men ook alleen maar
behouden indien men weggeeft.
„Niemand zal op de jongste dag le
ger blijken dan de oppotter, die zich
boordevol waande".
Te Shepton Mallet in het Engelse graaf
schap Somerset is de Engel z krijgsraad
reeds enige dagen bezig met de behan
deling van de zaak tegen 13 militairen,
die worden beschuldigd van muiterij met
geweldpleging. De laatste twee getuigen
a charge verschenen ter zitting met over
het hoofd kussenslopen met kijkgaatjes
om latere herkenning te voorkomen.
De universiteit van Oxford zal aan
Margot Fonteyn, prima ballerina as-
soluta van het Engelse „Royal Bal
let", de volgende maand een eredoc
toraat in de muziekwetenschappen ver
lenen. Het zai de eerste keer sinds
dertig jaar zijn dat Oxford een vrouw
op deze wijze eert.
gisch Nedcrl'n n*Jse advocaat in bet Rel-
uercele^ tn hdre KedinK over enkele
B larie mr ^,et„Sebied van het dorp
dom heeft R' C' Wflckerheld Bis-
naHonale eer» ^ochtend tot het intel"
gezegd dat a„ s te 's Gravenhage
Ms Nederlan i pprep'e" in fpitp altii<<
OU zichze» «?S ZIJ" beschouwd en dit
derlandse L v°'d°padp is om de Ne-
vische 7iid» d omdat van Bel
ls (reprotesteer°|0lT>tCR:en dp7p toestand
Belgische r»1 Pas in 1931 maakte de
la^d aanhangig1"voor
van Belgisch 00r dle tl,d was pr
ke behalve m aanspraken geen spra-
verdrag van iB<Ia°trpkli'ne tot hpt r,,il-
werd stukken ,892' ™rmpe beoogd
enclaves te 2 d te ruilpn om alle
enclaves te doen verdwijnen.
gebiêrt wonder want het
fe Nederfand Seg°Iden als een stuk"
5 as toen de redactiecom-
stukkln las in handen kreeS en de
nernnfIL ->°nt.<Iekte" men dat de
a»» 2^2 r&eteri waren. Zij werden
Retlil „!?egsTV0e8d aan de Pereden, die
Belgie aan Nederland zou afstaan. Bei-
oe partgen hechtten toen weinig waar-
aa" j aangelegenheid. Het had
voor Nederland weinig zin zich te ver
diepen in de vraag of deze percelen
Belgisch of Nederlands waren, omdat
zu volgens het verdrag toch aan Ne
derland zouden komen.
In de memorie van toelichting van
(Van onze Haagse redactie)
De vooruitzichten voor een Duitse
vergoeding aan Nazi-slachtoffers zijn
op het ogenblik niet erg rooskleurig,
zo heeft miriister Luns meegedeeld
aan de Commissie voor Buitenlandse
Zaken van de Tweede Kamer. Terwijl
de Bondsrepubliek aan de eigen slacht
offers van het Nazi-regime 20 miljard
en aan Israël 3 miljard aan schade
vergoeding heeft uitgekeerd, is tot nu
toe niet de bereidheid gebleken om ook
aan de gerechtvaardigde wensen van
Nederlandse zijde tegemoet te komen.
De besprekingen met de Duitse re
gering worden echter voortgezet en
de minister was niet zonder hoop, dat
hij alsnog in staat zal zijn een akkooro
te bereiken.
het Nederlandse wetsontwerp tot
goedkeuring van het verdrag wordt
dan ook gezegd dat men de grens-
commissie niet meer bijeengeroepen
heeft omdat men de zaak niet be
langrijk genoeg vond.
België heeft zich overigens van 1892
tot 1921 niets aangetrokken van dit
„onbevrijde België". In het laatstge
noemde jaar bracht België de toestand
weer ter sprake nadat een ambtenaar
te Herenthals In het grensbeschrijvend
proces-verbaal had gelezen, dat de per
celen Belgisch waren, aldus mr.
Wijckerheld Bisdom.
Het internationale gerechtshof ver
daagde de zitting tot vanmorgen.
De 75-jarige Westduitse president,
Theodor Heuss, is gisteren naar een zie
kenhuis in Bonn overgebracht, aldus
meldt U.P.I. De aard van zijn ziekte is
niet bekend. De president werd in zijn
eigen auto naar het ziekenhuis ge
bracht en vernomen wordt dat hij daar
voor observatie zal blijven. De presi
dent voelde zich niet goed worden toen
hij donderdag in Dortmund was, waar
hij een tentoonstelling zou openen. Hij
brak zijn bezoek af en keerde naar
Bonn terug.
In verband met de nationale herden
king van de gevallenen zullen de trei
nen op 4 mei onderweg van 20.00 tot
20.02 uur tot stilstand worden ge
bracht. 's Middags om 16.00 uur zullen
de directie en het personeel van de Ne
derlandse spoorwegen een krans leggen
bij het monument voor het hoofdgebouw
III van de N.S. te Utrecht.
Amerika zal wegens technische moei
lijkheden dit jaar niet trachten een ra
ket naar Venus te schieten, aldus heeft
Reuter officieel in Washington verno
men.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiii
(Van onze Londense correspondent)
Er zijn verschillende redenen te
noemen voor de storm, veroor
zaakt door enige onhandige uit
latingen van Sir David Eccles, de Brit
se minister van handel. Tijdens een
particuliere receptie in Duitsland had
hij opgemerkt dat de Britten veel met
de Duitsers gemeen hadden; dat de
Britse monarchie niet zo goed zou zijn
als ze was, indien „wij niet Hanno-
veriaans bloed in ons koninklijk ge
zin hadden"; en dat Britten alleen
maar kranten kochten voor de sport
artikelen. Helaas bleek een verslag
gever erin geslaagd te zijn de parti
culiere receptie bij te wonen, met het
gevolg dat vrij onschuldige, en blijk
baar als grapjes bedoelde opmerkingen
werden opgeblazen tot een ernstige
indiscretie.
Een van de redenen waarom de op
merkingen (waarvoor de minister on
middellijk in Engeland zijn excuses
aanbood) zoveel opzien baarden, was
het feit dat men een onschuldige over
drijving over de Britse pers uitlegde
als een rechtstreekse aanval op de
pers, en zulks nog wel verricht in het
buitenland. De Britse kranten besloten
onmiddellijk wraak te nemen en huil
den als de wolven, vooral natuurlijk de
bladen die een bijna onafgebroken
campagne voeren tegen Duitsland. De
opmerking over het koningshuis werd
bijna uitgelegd als „lèse-majesté". De
regering bleek te beseffen dat de kran
ten moedwillig wraak probeerden te
nemen. Minister Maudling althans
vond het nodig dohderdag in het pu
bliek te verklaren dat de Britse pers
de beste ter wereld was. aldus een
overdrijving van zijn collega Eccles
„goed makend" door een veel ernstiger
en veel meer misplaatste overdrijving.
De Britse pers heeft enige zeer uit
stekende bladen, maar ook een aan
zienlijk groter en aanzienlijk meer ge
lezen aantal vunzige bladen, getuige
een andere ministeriële uitlating van
enige jaren geleden, toen Bevan de
Britse pers „de meest geprostitueerde
ter wereld" noemde. Het was al met
al een misselijke vertoning, en het was
prettig een van de vinnigste politieke
commentatoren van Brittannië de
vraag te zien stellen in het weekblad
The Spectator of zich tot heden iemand
de moeite getroost had erop te wijzen
dat de blijkbaar als een grap bedoelde
^lllimilllliiiiitiiiiiiiHiilllllllluilllHHIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllilltllIllllllllllllllllilllllllllillllillllllllilll'^
donderdag betreft, toen Labour pro
beerde een enorme rel uit te lokken,
had men te doen met een trieste her
haling van het verschijnsel dat al
zolang op onzalige wijze het prestige
van het Lagerhuis dreigt te onder
mijnen. De aanval behoort tot het
zelfde verheffende soort als de en-
veloppenschandaaltjes welke Labour
heeft proberen op te blazen in de hoop
de positie van de regering te ver
zwakken. Hoe weinig verheffend deze
tactiek is, kan men pas beseffen, als
men weet dat er afgelopen maandag
een belangrijk debat plaats vond in
het Lagerhuis over buitenlandse zaken
en ontwapening, zulks op verzoek van
de Labourleiding zelf, en dat aan het
eind van het debat er slechts zeven
tien leden van Labour in het Huis aan
wezig waren, d.w.z. zes procent, van
de fractie.
Maar Sir David Eccles had een mach
tige voorvechter in de premier, Mac-
Millan, die alle vragen van de oppo
sitie, zelfs de meest vijandige, met
grote bekwaamheid en sierlijke spot
pareerde en o.m. verklaarde dat, als
de oppositie de heer Eccles op zijn
post vervangen wenste te zien door
een ander, zij de hele regering zou
moeten vervangen. Hij eindigde deze
passage met een zeer harde tegenstoot
door te zeggen dat hij zijn eigen hou
ding baseerde op loyaliteit tegenover
zijn ministeriële collega's en dat hij
in deze houding was bevestigd „door
het lezen van mémoires die zo grote
publiciteit genieten". De laatste doelde,
naar de socialisten tot hun verdriet en
de conservatieven tot hun onbedaar
lijke vreugde onmiddellijk begrepen,
op liet werk van de socialist Leslie
Hunter, geheten „The road to Brighton
Pier", waarin onthullingen worden ge
daan over de pijnlijke intriges in de
hoogste partijgelederen van Labour,
intriges waarin Attlee, Morisson,
Cripps en Bevan waren betrokken,
beurtelings in de rol van samenzweer-
der en. slachtoffer.
SIR DAVID ECCLES
opmerking van Eccles over de pers de
waarheid dicht nabij kwam.
Een tweede reden waarom de aan
val zo fel en zo hardvochtig was, is te
zoeken in de omstandigheid dat Sir
David Eccles, een van de bekwaamste
ministers in de Britse regering, zeer
onpopulair is, dank zij zijn al te grote
zelfvertrouwen, zijn al te keurige kle
dij en zijn flair voor publiciteit. Zelfs
onder eigen fractiegenoten heet hij
„Sir Smartyboots".
Wat de parlementaire vertoning van
maar rust op de drie baleinpunten. Het
is zo ruim dat de Sint Pieter van Rome
erin geplaatst kan worden als een mo
numentaal middenstuk. Het is zeer hoog
en daardoor is er een gelijkvloers, dat
zo groot is dat menige stad graag zo
veel oppervlakte voor haar parken zou
willen hebben. Parijs heeft enige
keren per jaar mooie bloemententoon
stellingen. maar men was tot nu toe i
nooit op het idee gekomen de Gentse
Floralies of de grote Haarlemse ten
toonstellingen na te volgen. Nu men
over zoveel ruimte ging beschikken,
werd het ondernemen van een Parijse
internationale bloemententoonstelling
welhaast vanzelfsprekend.
De beste tuinkunstenaars, bloem
en plantkwekers uit de voornaamste
tuinbouwstreken van de wereld, waar
onder de Nederlandse, laten thans in
de geweldige tentoonstellingshal hun
kweekkunst zien. Zij tonen in de met
smaak gerangschikte ensembles wat de
maand mei aan natuurweelde kan bren
gen, vooral als de kweekkunst haar
helpt.
De Franse bezoekers, die dank zij de
ontzaglijke propaganda, welke de Pa
rijse parken voor onze tulpen hebben
gemaakt, nieuwsgierig zijn naar onze
inzendingen, worden niet teleurgesteld,
al zijn de grote tulpenvakken rondom
het tentoonstellingsgebouw door de
nachtvorsten jammer genoeg in deer
lijke staat geraakt. Onze tuinbouw is
met een der grote ereprijzen gaan strij
ken, hetgeen te danken is aan particu
liere inzendingen van Eveleens en de
gebr. Man uit Aalsmeer en Jan van
Gelderen uit Boskoop en de gezamen
lijke inzendingen van de Nederlandse
bloemisterijvereniging en bollenkwekers
met een weelde van tulpen en ook door
een der grote Franse importeurs. Daar
door heeft de vaderlandse waar heel
wat prijzen in de wacht gesleept.
De British Musiean's Union heeft,
om tot een geregelder samenwerking
te komen ten aanzien van het optreden
van Engelse dans- en jazzmusici in ons
land elk optreden in Nederland van de
ze musici verboden, tot een overeen
komst is gesloten met de Nederlandse
Toonkunstenaarsbond. Victor Silvester
en zijn orkest zijn hiervan incidenteel
vrijgesteld, zodat de dirigent op He
melvaartsdag in Blokker kan optreden
De zaterdag daarop geeft Victor Silves
ter een uitvoering in Utrecht die voor
de televisie zal worden uitgezonden.
Met blijdschap in het
hart heb ik vernomen dat
prof. dr. L. J. M. Beel op
dracht heeft gekregen om
een oplossing te zoeken
voor wat betreft de moei
lijkheden rondom de hui
dige kabinetsformatie. Wij
zijn dus eindelijk aange
land bij een soort politiek „perpe
tuum mobile". Natuurlijk heb ik mij
in dit verband weer onmiddellijk ge
wend tot de politieke waarnemers
in Den Haag. Nu, zij hebben mij zoals
altijd weer geheel uit de brand ge
holpen. „Het voldoen aan het verzoek
van de koningin door prof. Beel",
zo zeiden zij zoals U overigens al
in onze krant heeft kunnen lezen
„zal vermoedelijk strekken tot het
geven van een formatieopdracht aan
een ander, die dan gemakkelijk kan
worden uitgevoerd". Dat laatste zal,
zoal niet mij, dan toch althans iemand,
ietwat cynisch in de oren klinken.
Al zal het bijvoorbeeld maar prof. De
Quay wezen.
Andere politieke waarnemers zijn
dan ook op grond van de luttele er
varingen der laatste jaren van mening
dat het nooit zo heel gemakkelijk is
om in Nederland een kabinet te vor
men. Zelfs niet al is prof. Beel de
wegbereider. Kabinetscrises, zo zeg
gen zij, worden in ons land nog
moeizamer opgelost dan dat zij wor
den ontketend. En dat wil wat zeg
gen Om met de heer Tilanus te
spreken: „Moet dat nu wel zo?"
Het zal mij dus bepaald aangenaam
zijn om TJ na verloop van een week
of acht te kunnen meedelen dat prof.
dr. L. J. M. Beel
IIIIIHIIIIIIttlllllllllltlltllllHllllllltllHlllllllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiii
De burgemeester van Rotterdam,
mr. G. E. van Walsum, heeft gister
middag op Rozenburg het nieuwe be
drijf in werking gesteld van Muller-
Hanna's overslag- en opslagbedriif
„Botlek n.v." dat zich in de Botlek ge
vestigd heeft.
De burgemeester zei verheugd te zijn
dat er zoveel buitenlandse gasten aam
wezig waren. Zjj kunnen, zei hij nu zelf
de mogelijkheden zien die de haven van
Rotterdam kan bieden. Spreker achtte
de stichting van dit bedrijf ook van na
tionaal belang en noemde haar een
mqlpaal in de ontwikkeling van het Bot
lekgebied en de Rotterdamse haven.
De laatste tijd, zo vervolgde hH
duiken er hier en daar verstrekkende
plannen op voor de aanleg van zeel
havens, al wil men „de bus niet
missen Ook Amsterdam is met
nieuwe plannen voor de dag gekomen
Men vraagt zich wel eens af. aldus
mr. van Walsum, of al deze plannen
niet zo omvSngrijk en veelvuldig wor
den. dat daarom toch nog de bus ge
mist gaat worden. Het is goed met
nuchterheid de plannen te bezien.
Advertentie
De bijzonderheid van het
proefschrift, waarop de heer
W. Kaper, leraar Duits aan het
Charloise Lyceum in Rotterdam
zuid, is gepromoveerd, schuilt
in de linguïstische benadering
van de kindertaal. Het is mo
gelijk nog nimmer tevoren in
Nederland op deze wijze voor
gekomen, dat een wetenschaps
man de taal van het kind niet
om zielkundige, maar om taal
kundige aspecten heeft bestu
deerd teneinde er een proef
schrift over samen te stellen.
Dr. W. Kaper heeft dit nu
gedaan. De neerslag van jaren
lange studie en observatie heeft
hij gebundeld voor zijn disser
tatie, welke de lange Duitse
titel meekreeg van: Einige
Erscheinungen der Kindlichen
Sprachewerbung erlautert im
lichte des vom Kinde gezeigten
Interesses für Sprachliches"
De plechtigheid vond dinsdag
in de aula van de gemeente-
universiteit van Amsterdam
plaats. Promotor was prof. dr.
H. C. J. Duyker. die als zodanig
de wegens ziekte verhinderde
prof. dr. A. Reichling, hoogle
raar in de algemene taalweten
schap, verving. Dit proefschrift
verkreeg een subsidie van de
Nederlandse organisatie voor zuiver-wetenschappelijk onderzoek
TnnPï'. perl<h^illbV.?ondere weg aegaan om tot deze promotie te komen
T' "en de ^ndeZalboeCde mij
rZaankamer) had'bf^Zaandam, (dr. Kaper is een ras
w.-w.v
feugdAge overmoed hvT t Het ?mbt van leraar ontraden. Misschien
1933 hij nu a t^lt HV er glansrijk en sinds
Rotterdams I.ureum als. leraar werkzaam, eerst aan het
een vositie al* ipmnv i riem sedert enkele jaren
Charloise Lyceum laat vernulürl ^oednieuwe en zeer modern gerichte
zin. ^at vervullen, Hy heeft het daar reusachtig naar zijn
was"het. de Voet du,ars zetten." zegt hij. Daarom
examen mmnmLi t p,nieuw studeren geblazen, allereerst om staats-
van de jrl^n fall n' ^et0ee" verband met de moeilijke jaren
l-em Ho mor, 'im h 'j Z,Jïl es'aü kreep. Dit laatste diploma opende voor
eiteif ƒ2, 5 m na.uwer contact te komen'met de gemeente-univer-
h msterdam en in het bijzonder met prof. Reichling. Als bijvak
aa nij in ate dagen de studie van de algemene taalwetenschap. Uit een
sci ip ie, welke hij voor prof. Reichling moest maken, is zijn proefschrift
lol stand genomen, nadat hij in 1952 zijn doctoraal examen had gedaan.
Er is een leuke bijzonderheid aan dit proefschrift verbonden, ,.De
levende taal van het kind boeide mij. Ik wildo niet alleen bestuderen hoe
ae kinaertaai zich ontwikkelde, maar ook de resultaten bekijken, die tot
stand komen als het kind uit zichzelf over de taal denkt, zonder echter
mij op psychologisch terrein te begeven. En waar kon ik dat beter beproeven
dan bij mijn twee kinderen zelf. Zij zijn het voor de handliggende materiaal
geweest m een leeftijdsperiode van 2 tot 8 jaar." Zijn liefde voor de kinder
taal stamt dan al van veel vroeger, want zijn kinderen zijn nu volwassen
mensen geworden. Een andere aardige kant van deze studie was de brief
vol kinderzinnetjes, welke een oud-leerlinge, die nu met haar gezin in
Mexico woont, dr. Kaper stuurde als levende bijdrage voor z(jn proef
schrift.Hij ts haar daarvoor zeer erkentelijk geweest, zoals hij ook van de
week blij en dankbaar was gestemd, toen hij bemerkte dat van elke klas
van het Carloise Lyceum een of twee leerlingen aanwezig waren om zijn
promotie met spanning te volgen. En het typeert dr. Kaper, dat hij hierover
met bescheidenheid, maar intense voldoening spreekt.
J?e .r?c^2r van de Hogere Handelsschool uit het vroegere Zaandam
heeft zich, beslist vergist. Het is wel gebleken, dat het bearip voor de
jeugd ziclr bij dr. Kaper niet alleen heeft beperkt tot de kindertaal en tot.
ae uitingen van de allerkleinsten, maar ook de opgroeiende generatie niet
wijsheid en liefde omvat.
