F.A.O. beraamt campagne
tegen de hongersnood
KIEKEN
Premier Hansen zingt de
lof van Soekarno
Slager maakt zich kwaad
Nederlands produkt wint
aan allure
SPINWIEL JONGE
Hemelvaart
Weldoorvoede minderheid der mensheid
is zich het probleem nauwelijks bewust
Denemarken wil handel met
Indonesië uitbreiden
Na eis van f100.- vrijgesproken
Uitvoer confectie in '58
meer dan honderd miljoen
mips
1 oor lie kling en praktische maatregelen
Tijdens diner in Kopenhagen
Steeds meer Europesekleding
Ex-koning Faroek
onderdaan van
prins Rainier
Raketspecialist
als bordemvasser
Doopsgezinde werd Cisterciënser
V B
Bloesemtijd:
geknipt om te
VERTROUWELIJK RAPPORT OPENBAAR
Hond jaagt schapen
IJsselmeer in
JiS§
HET POSTKANTOOR
UW SPAARBANK
Pater M. Deodatus
Friso ten Kate
WOENSDAG 6 MEI 1959
PAGINA 3
SiH8|
Gevestigd in 2200
postkantoren
Rente 3 °/o
Tot f 10.000,-
rentegevend
Bovendien: u kunt er
practisch altijd terecht,
zolang 't kantoor
geopend is - dus ook
na drieën!
tSkX, fag#,
Tweede Surinaamse hart
patiënt in Nederland
Men kan lang en breed praten
over de oorzaken van de
steeds toenemende geloofson-
verschilligheid en ontkerstening
w'e een kwaal wil bestrijden, dient
eerst de oorzaken ervan op te spo
ren (hoe belangrijk en onmisbaar
detailwerk in dit opzicht ook zij),
langs een langere of kortere omweg
zal men toch altijd weer uitkomen op
het éne, grote punt, dat, hoe dan ook,
ln alle nevenverklaringen wezenlijk
Meespeelt: miskenning of veronacht
zaming van de ware zin van het
leven. Men denkt verschillend over
die zin. Dat is altijd zo geweest en
zal wel zo blijven. Het kan ook niet
anders, omdat hij elementen bevat,
die nu eenmaal buiten het louter-men-
selijke ken- of liever ontdekkingsver-
jhogen liggen. Ze behoren tot een an
dere sfeer van ons mens-zijn dan die
van het weten en kennen, de zeer
reële sfeer n.l. van onze betrekking
tot het bovenpersoonlijke, de sfeer
van het religieuze, die wezenlijk be
haald wordt door geloof. Allerlei fac
toren, vanaf hoogmoedig en vijandig
herzet tot oppervlakkige onnaden
kendheid toe, kunnen ons deze uiterst
Werkelijke betrekking doen ontken
oen of uit het oog verliezen. Feit
blijft intussen, dat de mens de waar
heid omtrent zich zelf slechts kan
achterhalen vanuit die betrekking,
zijn betrekking tot God. Om ons die
betrekking, die alle menselijke voor
stellingsmogelijkheid te boven gaat,
duidelijk te maken, heeft God op al
lerlei wijzen tot ons gesproken,
•eerst door Zijn profeten, later door
Zijn Zoon". Hij blijft dit doen door
Zijn Woord, Zijn Kerk, Zijn Geest.
Hij móét dit doen, omdat wij anders
hooit zouden weten, welke een ver
heven bestemming het doel is van
ons leven. Zo leert Zijn Woord ons,
dat Hij de Schepper is van al het be
staande, waarvan het aanvankelijke
kenmerk volmaakte orde was. Door
de zonde raakte die harmonie ver
stoord en sindsdien is Gods heilshan-
delen erop gericht de oorspronkelijke
scheppingsorde te herstellen. In het
centrum van dit goddelijke herstel-
Werk, op de overgang van het Oude
haar het Nieuwe „Verbond", staat
de verlossende Menswording van
Christus. In Hem openbaarde God
ons het ideale beeld van de mens,
dat in ons eenmaal eeuwige werke
lijkheid zal worden bij het definitieve
herstel der eerste scheppingsbedoe
ling. Naar deze volmaakte menselijk
heid, naar het eeuwig-gelukkig be
staan in de hemel, waarheen de mens
•iesus ons is voorgegaan, zijn wij al
len op weg. Dat is de zin van ons
leven: de opgang naar de volmaak
te menselijkheid, Christus achterna.
Dit inzicht danken wij aan' het
grote heilsfeit, dat wij morgen
herdenken: 's Heren Hemel
kaart, de afsluiting van het goddelijk
Verlossingswerk. Na de Verrijzenis
keert de Zoon terug naar de Vader,
haar de heerlijkheid die Hij van
eeuwigheid met Hem bezit, maar in
de verheerlijkte mens Jesus gaat óók
de met de Vader verzoende mens
heid de hemel binnen in afwachting
van het ogenblik, waarop de ons door
Christus geschonken verlossingsmo
gelijkheid bij Zijn wederkomst voor
alle geroepenen volle, eeuwigduren
de verlossingswerkelijkheid wordt.
Zo is Hemelvaart in het heilsbe
stel van de tweede schepping der
Verlossing het begin van een totaal
nieuw tijdperk in de geschiedenis van
het mensdom. Van nu af weten wij
Waarom wij leven. God zelf heeft ons
de weg gewezen: in de voetsporen
kan Christus naar dezelfde eeuwige
heerlijkheid, die de mens Jesus nu
feeds geniet. De kern van de echt
christelijke levenshouding is dan ook
de hoop, het wezenlijk gericht-zijn op
ons komend god-menselijk bestaan,
dat geen einde zal hebben. Uit die
kerwachting naar de uiteindelijke en
definitieve vereniging met haar Heer
lééft de Kerk. Zij weet zich tijdens
dit op-weg-zijn altijd en overal ge
steund door Zijn mystieke aanwezig
heid. Hij zou 'immers met ons zijn
tot het einde der tijden en ons niet
als wezen achterlaten. Die belofte is
kolmaakt vervuld in de H. Eucharis
tie, de overige Sacramenten, Zijn
tVoord en de leiding van de Kerk
door Zijn Geest.
Deze heilige, ontzagwekkende fei
ten kunnen wij echter slechts bena
deren vanuit het geloof, waartoe
Cods liefde ons geroepen heeft. Zo
lang dit geloof in ons evenwel met
hieer is dan het over- of aannemen
kan een leer, die ons verder onbe
roerd laat, kan daarvan onmogelijk
korfnende kracht uitgaan, die ons
'even bepaalt. Guardini wijst er met
nadruk op, dat echt geloof de erken-
hing-met-heel-ons-wezen is van het
koortdurende heilshandelen Gods
fdet ieder van ons persoonlijk, waar
door wij, als geroepenen, antwoorden
°P dit handelen en de spanning op
ons nemen, die vanuit de heilige ge
schiedenis ontstaat t.o.v. het alge
meen menselijk bestaan. Geloof heeft
diet alleen betrekking op wat reeds
Sebeurd is, maar ook op het nog
steeds gebeurende. Daarom sluit ge
loof verwachting, hoop in. Daarom
'ceft de Kerk naar dit nog komen
de, naar de wederkomende Christus
toe, Die alles tot volkomen klaarheid
?al brengen. Daarom is Hemelvaart
'n zjjn diepste betekenis het grote
beginsel der hoop, waaraan ons leven
z'jn zin ontleent.
Men kan zich o.i. terecht afvra
gen, of de geringe belangstel
ling voor de echt christelijke
hoop in ons denken en voelen niet de
éigenlijke grondoorzaak is van de he
dendaagse ontkerstening. Waar deze
hoop niet leeft, ontgaat ons de ware
zin van het leven. Hoop, niet alleen
diet het oog op onze eeuwige bestem
ming, maar ook in verband met de
kormgeving van ons leven op aarde,
dat immers van die bestemming niet
'os te maken is. Echt christelijk le
ken is leven-in-afwachting, in het vas
té geloof bovendien, dat God in en
°nder ons leeft, „persoonlijk, heer
send en handelend." Maar is het niet
keeleer zó óók onder ons dat
Wij het leven op aarde als iets zelf
standigs, als een doel in zich zelf
Raan beschouwen en daardoor het be-
krip voor, het uitzicht op en de be
hoefte aan de door Christus' Verlos
sing beloofde voltooiing onzer men
selijkheid kwijt raken? Wij hebben,
éérlijk gezegd, nog nauwelijks enig
besef van onze feitelijke toestand
kan ergens-naar-toe-op-weg-te-ziin.
En zeker staat ons niet scherp vooi)
de geest, dat dit ergens-naar-toe in
Werkelijkheid onze eigenlijke defini
tieve gestalte en vervulling is, onze
Voltooiing naar Gods beeld en gelij-
(Van onze Romeinse correspondent)
De directeur-generaal van de F.A.O.,
de Wereldvoedsel en Landbouw
Organisatie, dr. Sen, heeft in de
bestuursvergadering van dit gespecia
liseerd onderdeel der Verenigde Naties
het plan geopperd een intensieve actie
op te zetten teneinde de aandacht te
vestigen op een der nijpendste we
reldproblemen van vandaag: de hon
ger, iets waarvan het kleine, nog geen
twintig procent der mensheid tellende
part zich nauwelijks enig denkbeeld
kan vormen. De Council der F.A.O.
heeft, in zijn novemberzitting de sugges
tie aanvaard en een commissie op
dracht gegeven tezamen met de direc
teur-generaal en zijn staf zulk een
campagne uit te werken.
Dezer dagen heeft de werkgroep te
Rome, waar de zetel der F.A.O. is ge
vestigd, vergaderd. Ook Nederland,
een het zij in ere gezegd zeer ge
zien lid der F.A.O., was uitgenodigd.
De commissie heeft zich beraden
over de opzet en uitwerking van het
plan. De voorgestelde actie zou enige
jaren in beslag nemen en uitmonden
in een wereldvoedselcongres, dat plaats
zal vinden op de twintigste verjaardag
van de conferentie van Hot Springs,
de tijdens de oorlog gehouden bijeen
komst, waar de grondslagen gelegd
werden voor wat heden is uitgegroeid
tot de F.A.O.
De werkgroep kantte zich tegen een
zuivere propaganda-actie. De reeds ter
tafel gebrachte suggestie om de cam
pagne „Free the world from hunger"
te noemen, werd afgewezen. In de eer
ste plaats is een voorlichting zonder
concrete perspectieven niet efficiënt
genoeg en vervolgens dient men ervoor
op te passen dat men de mensen in de
rjjke, maar nog meer die in de arme
landen niet onwillekeurig voorspiegelt,
dat door een actie van enkele jaren het
hongerprobleem definitief de wereld
zou zijn uit te helpen.
De commissie zag het verloop der
campagne op twee vlakken: de voor
lichting over de werkelijke situatie en
tegelijkertijd een intensieve en zo veel
mogelijk verbreide studie over de maat
regelen, die moeten en kunnen getrof
fen worden om de honger een halt toe
te roepen.
De F.A.O. moet bij het voorliehtings-
en het studiewerk voorgaan en dit
stimuleren. Vanuit de centrale der
Verenigde Naties zal dit in samenwer
king moeten gebeuren met andere U.N.
O.-onderdelen, als de Wereldgezond
heidsdienst, de Unesco, de Internatio
nale Arbeidsorganisatie. Voorts zouden
de regeringen der bij do F.A.O. aange
sloten staten verzoent dienen te worden
naar eigen keuze zeil vraagstukken aan
te pakken. Verder js de medewerking
van niet-gouvernementele organisaties
onmisbaar: men denke bijvoorbeeld
aan de I.F.A.P. (de overkoepeling der
boerenorganisaties)aan lichamen als
de mondiale vrouwenorganisatie en
zeker niet minder aan de Kerken met
hun missie- en zendingservaring. Ten
laatste, maar zeker niet in de minste
plaats moet de hulp ingeroepen wor
den van in vele landen bestaande par
ticuliere organisaties. Voor Nederland
kan men daarbij aan de V.I.R.O., de
N.O.V.I.B., aan Daadwerkelijke Ge
rechtigheid, de Europese Beweging, het
Europees Jeugdwerk e.a. denken.
Want het werkelijke brandpunt der
activiteiten zal komen te liggen in de
medewerkende landen, uiteraard op
het terrein van de voorlichting, maar
niet minder op dat der studie. Voorts
zal zich de noodzaak voordoen van het
bijeenbrengen van een fonds ad hoe,
waaruit de kosten van het totaal kun
nen worden bestreden. De F.A.O. is
daartoe met haar relatief klein budget
niet in staat noch gemachtigd.
In vérband met het laatste meldde
de directeur-generaal, dat hjj bericht
had gehad van de Primaat van Duits
land. Daar heeft de door het Episco
paat uitgeschreven collecte voor de ach
tergebleven gebieden op één dag het
Advertentie
JONKER
FOTO TOE STÉL
ZEGT:
Deze Perzische vrouw behoort tot de 80 procent van de mensheid, voor wie het
geenszins vanzelf spreekt, dat zij er deze dag in zal slagen de leden van haar
gezin te voeden.
Advertentie
normaal - coffeïnevrij - espresso
kapitaal van 21 miljoen mark opge
bracht. Een deel daarvan komt ter
beschikking van de F.A.O.
Van de Wereldlandbouw- en Voed-
selorganisatie kunnen een reeks
publikaties verwacht worden ter
voorlichting over de werkelijke situatie,
zoals die naar de jongste gegevens is,
publikaties tevens met concrete denk
beelden over de vraag in welke rich
ting de problemen opgelost zouden kun
nen worden. Voor Nederland zijn de
onderwerpen, waarover het aan de min
der ontwikkelde landen hulp op het ge
bied van voorlichting e.d. zou kunnen
geven, legio. Onze kennis, ook van de
tropen, de tropische landbouw en eco
nomie, onze centra van onderzoek en
studie vormen een schat, waarvan an
deren kunnen delen.
Het is niet de bedoeling van de
commissie, dat de voorlichting en
studie uitsluitend of Hoofdzakelijk in
de rijke landen zal plaats hebben.
Ook de achtergebleven gebieden kun
nen in dit opzicht zeer veel doen.
Niettegenstaande in deze laatste Jan
den juist de agrarische bevolking
groot is i n Indie vormt 75 pro
cent van de beroepsbevolking, in Pa
kistan zelfs 80, in Italië immer nog
40, tegen bv. in Nederland slechts 12
procent is er de landbouw officieel
weinig in tel. Het budget voor land
bouw is geheel onvoldoende, de por
tefeuille van dit departement wordt
over het algemeen door tweederangs
krachten beheerd. Reeds het plaatsen
van de honger en zjjn bestrijdings
middelen in het centrum der inter
nationale belangstelling zal, zo zeide
de afgevaardigde uit Indië, al een
gunstige invloed hebben in de onder
ontwikkelde landen, het prestige van
deze tak van staatsdienst en wellicht
ook zijn budget verhogen.
De plannen worden momenteel tech
nisch nader uitgewerkt en ter beoor
deling voorgelegd, eerst aan de Coun
cil en later in het jaar aan de Algemene
Vergadering van de F.A.O. In ver
schillende hoog ontwikkelde landen is
het gevoel voor verantwoordelijkheid
voor de arme verwanten, niet slechts
van regeringswege, maar mede onder
de burgers sterk toegenomen. Een en
kele jaren durende campagne vindt zo
haar basis in een bestaande bereidheid
en zonder excessief optimisme mag ver
wacht worden dat deze zal slagen. En
het doel van een huidige actie .jNourrir
les hommes", of „World fight against
hunger" drukte reeds de psalmist in
poëtische taal uit: „De gerechtigheid
en de vrede omhelzen elkander".
(vooral in kleur)
De Deense premier, H. C. Hansen,
heeft gisteravond tijdens een diner, dat
werd gegeven ter ere van het bezoek
van president Soekarno aan Denemar
ken, zijn waardering voor de Indone
sische leider geuit, omdat deze „zoveel
heeft bijgedragen tot de groei en de
welvaart" van Indonesië, aldus meldt
Reuter. De premier sprak voorts on
der andere de hoop uit dat de handel
en de samenwerking tussen Indonesië
en Denemarken zullen worden uitge
breid. In zjjn dankwoord zei Soekarno
dat Indonesië economisch nog steeds
Een 35-jarige slager uit Stadska
naal ha.d zich 2 november 1957 in een
telefoongesprek met mr. G. L. v. d.
Jagt, ambtenaar van het produkt-
schap vee en vlees en secretaris van
de commissie prijsvorming slagers-
bedrijven zo ontzettend boos gemaakt
over een blunder van dit bureau, dat
hij onverstandige dingen had gezegd,
die leidden tot het klachtdelict: af
dreiging. Dinsdagmorgen stond hij te
recht voor de Groninger politierech
ter, mr. P. de Jong. Als getuige werd
gehoord de ambtenaar, mr. v. d.
Jagt, en verder werd gehoord de
collega-ambtenaar A. Muiier, die het
gesprek op een meeluister-apparaat
had gevolgd.
Een vertrouwelijk rapport van een
vergadering van de commissie met al-
ierlei gegevens van diverse slagers,
was door een nonchalance ingesloten
bij de boekhouding, die aan een slager
in Stadskanaal werd retour gezonden.
Die slager las met stijgende verbazing
dit rapport, waarin ook enkele minder
strelende opmerkingen over zijn collega
stonden. Hij zei tot hem: „Nou, jü bent
ook niet zo'n beste. Je staat bij de he
ren in Den Haag niet zo goed bekend."
Daarop liet hij hem het relaas lezen.
Verdachte werd woedend en belde
het produktschap vee en vlees op. In
dat telefoongesprek stelde hij dat
toen hij een fout maakte hij van de
commissie 200 boete kreeg, dat de
commissie nu f 200 boete moest be
talen vanwege de grove blunder en
dat hij eiste dat de commissie naar
Stadskanaal kwam om het dossier te
rug te halen en de zaak te bespreken.
Getuigen stellen dat zij zich bedreigd
De Fashionweek speelt zich vrij on
gemerkt in Amsterdam af deze week
vol van gedenk- en feestdagen, die
overal de vlaggen naar buiten brengt
en veel drukte in de stad, die wemelt
van de buitenlanders. Die buitenlan
ders, vooral Duitsers, die hier zijn bin-
nengezwermd onderscheiden zich in
hun kleding nauwelijks vap de Neder
landers, wat een levend bewijs is van
de hoog opgevoerde uitwisseling van
confectie tussen Nederland en zijn
buurlanden.
Het Nederlands Economisch Ver
bond van de Confectie Industrie pu
bliceert tijdens deze halfjaarlijkse con-
fectiehandelsweek zoais steeds enige
cijfers die de stand van zaken aange
ven. -De grootste afnemers van onze
kledingindustrie zijn België en Luxem
burg en West-Duitsland. Het vorige
jaar ging voor ruim 71 miljoen naar
genoemde landen, dat is zowat 70 pet.
van de gehele export. Maar uit deze
landen kwam er ongeveer een gelijk
kwantum aan kleren binnen. Waarbij
de japonnen en de deux pièces verre in
de meerderheid waren, terwijl bij onze
uitvoer de mantels overheersten. Wij
kenis, ons uiteindelijk god-mens
worden! Wij zijn te sterk aan de aar
de gebonden om het verlangen de
Heer te volgen naar waar Hij ons is
voorgegaan onze levenshouding te
doen bepalen. Waar moet dan de
kracht vandaan komen de velerlei
spanningen aan te durven en te ver
werken, die voortkomen uit ons leven
in twee werelden: de tastbare wer
kelijkheid hier op aarde en tegelijk
de verwachting van de veel belang
rijker werkelijkheid van het eeuwig
leven buiten deze aarde?
Als wij eerlijk zijn, moeten wij toe
geven, dat de grondfout hier ligt:
Wij hebben niet de moed ons leven
te zien en te aanvaarden zoals het
werkelijk is: een voorbereiding op,
een opgang naar de voltooiing van on
ze menselijkheid. Dat betekent tevens
dat ons bestaan op aarde maar tijde
lijk, voorbijgaand, betrekkelijk en
vooral wezenlijk onvolmaakt is. Dat
leert ons het geloof. En echte wijs
heid eist, dat wij deze goddelijke be
schikking want dat is het in
vertrouwvolle overgave aanvaarden.
Dan pas en dan pas alléén krijgen
wij de echt-christelijke kijk op het le
ven, die het verschil erkent tussen het
tijdelijke en het eeuwige, het bij
komstige en het wezenlijke, het on
volmaakte en het volmaakte, het be
trekkelijke en het absolute. Daar
door bagatelliseren wij de problemen
van het leven niet, verre vandaar.
Maar wij leren ze zien in een ander
licht, het licht der eeuwige, onver
anderlijke waarheid. Wat wij nu nog
te veei verabsoluteren zal dan, in
zijn begrepen betrekkelijkheid, juist
worden gewaardeerd, eri dit nieuwe
oordeel zal ons leven de door God
bedoelde richting geven. Wat komen
gaat is door de verlossing hier op
aarde reeds ten dele vervuld; als
voorschot door het oneindig rijke le
ven der genade, ons deelgenootschap
aan het goddelijk leven. Ons aardse
bestaan beweegt zich daarom tussen
vervulling en verwachting. Moeilijk
heden zijn er genoeg en vele daar
van vinden hun oorsprong in het dub
bele karakter van ons leven. Het is
ons voorrecht dat daar, waar onze
krachten te kort schieten in het vin
den van de juiste oplossing, God zelf
de helpende hand biedt aan ieder,
die in volledige, gelovige overgave
op Hem vertrouwt.
Zo leert het-feest van Hemelvaart
ons de zin van het leven verstaan.
Alleen uit geloof kunnen wij dit in
zicht verwerven. Moge daarom mor
gen ons aller vurig gebed uitmonden
in de bijbelse smeekbede: Heer, ver
meerder mijn geloof.
Advertentie
normaal - coffeïnevrij - espresso
zijn en blijven een mantelland.
In 1958 overschreed het bedrag
waarvoor de Nederlandse kledingindus
trie exporteerde de ƒ100 miljoen, wat
een mijlpaal is in de geschiedenis van
de confectie-industrie. De stijging van
de uitvoer is vooral toe te schrijven
aan de heren- en jongens-bovenkle-
ding. In 1958 bedroeg de totale uitvoer
ruim 102 miljoen. De totale invoer
was 110 miljoen.
Zijn tot nu toe de nabije buurlanden
West-Duitsland en België de grootste
afnemers, verwacht mag worden, dat
door de slechting van de tariefbarrières
door de Nederlandse confectiefabrikan-
ten meer aandacht zal besteed wor
den aan de andere landen van het
Euromarktverdrag. Bijv. is de Franse
markt gemakkelijker bereikbaar ge
worden.. Steeds meer gaan we met de
intensivering van de uitwisseling naar
een „Europese" kleding.
Het is dan ook langzamerhand van
zelfsprekend geworden, dat de buiten
landse pers aanwezig is bij de handels
show die tijdens de Fashionweek
wordt gegeven voor de modejournalis
ten. Ditmaal is die show 's avonds
herhaald voor het grote gezelschap van
zowat 500 buitenlandse detaillisten die
hier zijn om te kopen. Gistermid
dag was de presentatie voor de mode
pers in het Victoriahotel, waarbij een
goede dwarse doorsnee werd gegeven
van wat de Nederlandse kledingindus
trie voor de komende winter te bieden
heeft in de verschillende prijsklassen.
Zoals steeds waren de mantels daar
bij verre in de meerderheid. Men kan
zeggen, dat het Nederlandse produkt
over het algemeen wint aan allure. De
mode is op het ogenblik rustig, zonder
wilde sprongen en grillen. De zuiver
heid van lijn, het materiaal en de ge
acheveerdheid moeten het doen. Die
waren bij hetgeen werd getoond over
het algemeen wel te vinden. De man
tels hebben grote, even afstaande kra
gen, er is veel lila, mantelcostuums
hebben een zeven-achtste jasje, al of
niet met omgeknoopte ceituur. Opval
lend bij de regenmantels is de terug
keer naar de klassieke trench-coat in
effen tint. Wat ook winst aan stijl bete
kent!
De synthetische materialen blijven
in opmars. Een vederlicht ski-jack van
vuurrode nylon is gevoerd met isother-
myl, een regenjas van ninoflex, heeft
een voering van wit orlon bont. Zoals
steeds excelleerden de suède-mantels
van onze meest vooraanstaande leren
kledingfabriek met internationale
faam. Een bijzonder onooi soepel leren
pakje bestond uit een bronskleurig le
ren rokje en een wit jasje gebiesd
met brons. De nieuwste lange suède
jassen hebben een kraag van vossebont.
Opmerkelijk was een lange soepele
roestbruine leren bloesse, bedrukt met
een wit marmeren dessin. Bij de man
tels werden hoedjes gedragen als
steeds gecreëerd door de vooruitziende
ontwerpster, die, als het voorjaar nog
nauwelijks begonnen is, al een gooi
moet doen naar wat de nabije toekomst
de vrouw op het hoofd zal zetten.
A. Bgl.
Pakje voor de komende winter, getoond
op de show voor de buitenlandse pers
tijdens de Fashionweek.
Op het schiereiland Marken zijn dins
dag drie schapen en twee lamme
ren door een hond het IJsselmeer in
gejaagd en verdronken. De schade toe
gebracht aan de eigenaar, de heer K.
Zeeman, bedraagt f 450.
Advertentie
.O»"'., I
[I l|
voelden en dat er 200 was geëist,
maar verdachte zei dat weliswaar in
deze trant was gesproken, maar dat hij
eiste dat de commissie naar Stadska
naal zou komen om excuses aan te bie
den, hetgeen intussen nimmer is ge
schied. Uit de desbetreffende vragen
van de politierechter bleek dat de be
trokken ambtenaren, die de fout heb
ben gemaakt persoonlijk wel excuus
hebben aangeboden aan een aantal sla
gers, maar dat de commissie als zo
danig geen excuus heeft gemaakt.
De officier van justitie achtte afdrei
ging in dit geval we] bewezen. Hij kon
zich indenken dat verdachte razend is
geweest op de commissie, want derge
lijke fouten mogen niet voorkomen,
maar hij had zich moeten beheersen.
Hij eiste 100 boete subs 25 dagen hech
tenis.
De politierechter kon zich de woede
ook wel voorsteilen. Op juridische gron
den concludeerde de politierechter dat
de tenlastelegging niet bewezen was en
sprak verdachte vrij. Wel gaf hij hem
de waarschuwing voortaan voorzichti
ger te zijn met zijn ook in boosheid
uitgesproken woorden.
Prins Raillier van Monaco heeft ex-
koning Faroek van Egypte het Mone-
gaskisch staatsburgerschap verleend,
aldus meldt Reuter. Hij zal thans alle
voorrechten krijgen die de bewoners
van dit land genieten, zoals vrijdom
van belastingen en vrijstelling van mi
litaire dienst. Een week geleden is
Faroek in Monaco aangekomen.
weinig is ontgonnen en dat de eco
nomische exploitatie van het land in
feite een van de g.'ootste economische
en financiële problemen van vandaag
is. „Wij weten dat wij hulp zullen moe
ten hebben voor de oplossing van deze
problemen, maar wij vragen niet om
hulp in de vorm van liefdadigheid. We
kunnen betalen met onze bodemrijk-
dommen en met de snel toenemende
bedrevenheid van ons volk", aldus de
president.
Soekarno wordt in Denemarken onder
meer vergezeld door de Indonesische
minister van buitenlandse zaken, Soe-
bandrio. De minister gaf gistermiddag
kort na aankomst in Kopenhagen een
persconferentie, tijdens welke hij onder
meer ontkende dat Indonesië poogt de
twee blokken in de wereld tegen el
kaar uit te spelen, „Een dergelijke po
litiek kan men slechts enkele weken
volhouden", zo merkte hij op. Soeban-
drio wilde op de vraag, welke houding
Indonesië aanneemt ten aanzien van de
Tibe, -nse kwestie slechts volstaan
met de opmerking, dat Indonesië afke
rig is van kolonialisme in elke vorm.
H;j meende dat communistisch China
in staat moet worden gesteld „haar
rechtmatige plaats" in de Verenigde
Naties in te nemen. Soebandrio en zijn
Deense ambtgenoot, en eventueel ook
de ministers van handel van beide lan
den zullen de mogelijkheid van de uit
breiding van de handel bespreken.
Een der knapste Duitse raketspecia
listen in de tweede wereldoorlog, dr.
Friedrich W'igand. heeft de afgelopen
twee jaar als bordenwasser gewerkt in
het ziekenhuis van Calgary, in Canada.
Toen hij er genoeg van kreeg, schreef
h(j een brief aan zijn oude vriend Wern-
her von Braun. de Duitse raketspecia
list die in de Verenigde Staten werkt.
HÜ werd onmiddellijk aangenomen.
Wigand is gisteren uit Calgary naar
het centrum voor raketondtrzoek van
het Amerikaanse leger te Huntsville in
Alabama vertrokken, aldus meldt de
„Calgary Herald".
Met het K.L.M.-ljjnvliegtuig uit Para
maribo 's dinsdagavond in ons land
aangekomen de zeventienjarige Suri
naamse hartpatiënt Eddy Lie-a-Ling. De
behandeling van Eddy in het Wilhelmi-
nagasthuis te Amsterdam wordt moge
lijk gemaakt door een geldinzameling,
die de liefdadigheidsclub van de Suri
naamse radio omroep A.V.R.O.S. heeft
gehouden. De K.L.M. bood een gratis
reis aan van Paramaribo naar Neder
land. Ongeveer een maand geleden
kwam het eerste hartpatiëntje, Ingrid
Haime, in ons land aan.
Advertentie
Toen de 20-jarige Friso ten
Kate, zoon van een textielfa
brikant in Arnhem en telg van
een oud doopsgezind geslacht,
te Enschede de hogere textiel
school ging bezoeken, om zich
te bekwamen voor zijn latere
taak als opvolger in vaders fa
briek, heeft hij allerminst kun
nen vermoeden als pater Deoda-
tus, Cisterciënser, in Brazilië te
recht te komen. En toch werd
toen de kiem voor zijn roeping
gelegd, want daar is hij zich voor
het katholicisme gaan interesse
ren, meer uit sportiviteit en ter
bevrediging van intellectuele
nieuwsgierigheid, maar toch
maar met het gevolg, dat hij eind
1945 in de H. Hartkerk te Arn
hem werd gedoopt. Zijn omgang
in de textielstad met zonen van
Brabantse fabrikanten deed hem
ontdekken, dat hij een verkeerd
oordeel over de katholieken en
hun leer had.
Hij sloeg er „Het katholiek ge
loof" van dr. Ignatius Klug op na
en ging eens praten met de gees
telijkheid van de St. Jozef paro
chie aan de Oldenzaalsestraat.
Van zijn vakstudie kwam in die
oorlogsjaren niet veel en hij ver
diepte zich alleen in theologie,
filosofie en moraal. Hoe meer
hij studeerde, des te meer voel
de hij, dat hij katholiek moest
worden, waarmee hij echter ge
wacht heeft tot na de oorlog, om zekerheid te hebben, dat hij niet handelde
onder de druk van trieste omstandigheden.
„Maar dan wil ik ook priester worden" had hij toen al meteen besloten.
Van zijn ouders had hij een grote godsdienstzin meegekregen en op cateche-
satie had de dominee gezegd, dat hij predikant moest worden.
Nauwelijks katholiek, vervoegde Friso ten Kate zich bij de Salesianen in
Ugchelen om Latijn en Grieks te leren, want hij had de H.B.S bezocht.
Wijselijk raadde de directeur van het college 'voor late roepingen hem
aan eerst maar eens in de wereld rond te kijken. Pas katholiek en dan
meteen zo'n stap
Friso ging het wereldlijk avontuur tegemoet en diende drie jaar als
oorlogsvrijwilliger bij het L.S.K. in ons voormalig Ned. Indië, maar bleef
zijn roeping getrouw en keerde in januari 1949 te Ugchelen terug.
Hij meende zijn geestelijk ideaal het best verwezenlijkt te zien bij een
beschouwende orde. Zijn leidsman adviseerde de Benedictijnen, maar tijdens
een kort verblijf te Oosterhout oordeelde hij hun leven voor zijn aard te
gestyleerd. Op de terugreis stapte hij uit bij de Cisterciënsers in Nieuwkuyk,
zich de Cisterciënsers van d t strenge observantie in Diepenveen herinnerend,
waar hij een paar maal op bezoek was geweest.
Hij trad er in 1951 in en op zekere dag las hij over een stichting van
de Cisterciënsers in Brazilië, een Duitse nederzetting, die met heel veel
moeilijkheden kampte. In oktober 1952 trok hij er heen en deed in dat
klooster te Itaporanga in de moderne industriestaat Sao Paulo zijn grote
professie, in tegenwoordigheid van zijn ouders, die juist zijn broer, directeur
van de K.L.M. in Columbia, bezochten. In 1956 ontving hij te Sorocaba de
heilige priesterwijding en mocht 4 januari van dit jaar in de kerk, waar
hij gedoopt is, vlak bij het huis van zijn ouders aan de Bakenbergseweg in
de Gelderse hoofdstad zijn eerste plechtige H. Mis opdragen.
Pater Deodatus vertoeft nog steeds bij zijn ouders, want aangewezen als
professor in het kerkelijk recht, waarvoor hij volgend jaar te Itaporanga
gaat studeren, moet hij voor zijn overste eerst met de bedelnap rond gaan.
Er is in die uitgestrekte parochie dringend een kerk nodig, zowel voor de
vele daar wonende emigranten als voor de kloosterlingen. Er wordt nu een
dubbele kerk gebouwd, die echter schatten geld kost. Drie kwart van de
bouwsom is vanwege dé slechte bodem nodig voor de fundering en alleen
het betonijzer vraagt reeds de kapitale som van f 100.000. Pater Deodatus
heeft weinig relaties met katholieke families. Vandaar, dat wij hem even
aan V voorgesteld hebben met vermelding van het gironummer 852624 t.n.v.
mevrouw A. ten Kate-Bergsma. Zijn moeder is een dochter van wijlen
bekende burgemeester van Enschede en voorzitter van
de A.N.W.B.
