een „Brahmaan" uit Boston Ym 1 Vader Frank legt eerste steen voor Europa-dorp Mgr. Huïbers 15 augustus I zestig jaar priester DAGPUZZLE L Nieuw, modern sportbeleid DE T CARNAVALSMOORD D B Notariaat en paarden ë- IF Ruimte-apen Feestgeschenk voor op peil brengen van outillage seminaries Klaar voor het toneel Prinses Paola bij de paus Jongen met voeten in maaimachine door Emery Kelen m Op de Hilgershöhe in Wuppertal l K.V.P. VRAAGT VAN REGERING Nederlandse sleep boten volbrachten zware reis door MARTIN MONS Toneelscholen reiken diploma's uit Prof. mr. L. Nouwen MAANDAG 1 JUNI 1959 PAGINA 3 mmm li tU ii Ev< CHRISTIAN HERTER: ^ilHItHmimiHimilllllllHIIIIIIIHIIIIIHIimillHllllllliMllltllllllllllllllllllHIIMIMIItlllllllllllllUIIIMIIIIItllllllllllltllllltlllimilllllllMINIIIHIHIIIIIIIHIIIIIIIIIIHIIHIIIIIIinill iHiiiiiiiiiiiiiiiHiiiNimtiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiitiiHiiiiiitiiiHiiiiiiiiiiHiiii,minimin Als hot in de loop van de menselijke geschiedenis noodzakelijk wordt dat er ergens een nieuwe man de taak van minister van buitenlandse za ken op zich neemt, kunnen wij er op rekenen dat hooggeplaatste re geringspersonen klaroengeschal van deze aard zullen laten horen: „Onze buitenlandse politiek zal niet wor den gewijzigd". Twee mensen, ,die geïnspireerd wor. den door dezelfde idealen en die op hetzelfde bureau voor een gemeen schappelijk doel werken, gedragen zich nooit op dezelfde manier. Dit is geen waarneming van een caricaturist, maar die van dr. Ludwig Erhard, een naaste medewerker van Konrad Adenauer en zijn potentiële opvolger. Men behoeft slechts een blik te werpen op de uiteenlopende gestaltes van beide heren en even te denken aan hun onderlinge ruzietjes, om zich te kunnen realiseren dat dr. Erhard weet waar hij over spreekt. Zeker, de buitenlandse politiek van elk land heeft zijn leidende principes. Nu Christian Herter het roer op het State Department van wijlen John Foster Dulles heeft overgenomen, hoeven wij geen ogenblik te denken dat hij de Russen abusievelijk zal aanzien voor koorknapen en Khroesj- tsjev voor een engel met een harp. De nieuwe man in de oude schoenen zal gedurende enige tijd zeker de voetstappen van zijn voorganger vol gen; maar op zekere dag zal hij plotseling en onverwacht uitglijden en, wanneer hij dan zijn eigen stand punt moet bepalen, zal Herter met zijn. langwerpige hoofd het anders doen dan Dulles met zijn vierkante schedel. Wij worden aRen achtervolgd door de vraag: waarin zal het verschil be staan? Degenen, die het weten kunnen, vertellen ons dat het verschil alleen in de methode zal zijn gelegen. Maar in de diplomatie behoort de methode dikwijls tot het wezenlijke van de zaak. Christian Herter is helemaal in de lengte gebouwd. Hoofd, hals, handen, voeten en torso zijn ongewoon lang en smal. Hij heeft een lengte van ongeveer 1,90 m en hij kan altijd maar nét door een deuropening. Als een man zo tenger en zo slank is uitgegroeid tot zulk een lengte, pleegt men in Hongarije te zeggen: „Waar hij vandaan komt, moet een massa regen zijn gevallen". In geval van zoveel lichamelijke „rechtlijnigheid" en broosheid en zo weinig breedheid, kan men een ze kere mate van schuwheid, gevoelig heid en gereserveerdheid en een aan leg voor abstract denken verwachten. Ofschoon zijn voorvaderen niet met de Mayflower maar met de Hamburg- Amerikalijn het grote water over staken ziet mr. Herter er uit als een schoolvoorbeeld van een moderne „Brahmaan" uit Boston en hij han- dèït ook dienovereenkomstig. Als Amerikanen toegeven dat er zoiets als een aristokraat in hun land voor komt, denken zij gewoonlijk aan een zogenaamde Brahmaan uit Boston. Maar Herter is niet van de soort die met gekruiste benen op Beacon Kill zit, starend naar zijn eigen navel. We kunnen een zekere mate van zelfbewustheid gegrift zien in zijn gelaat, dat, ofschoon langgerekt, ook rechthoekig van vorm is en dat enige „omvang" in de onderkaak vertoont. Het ontbreekt de jukbeenderen en de wenkbrauwen niet aan een zekere ruigheid; het geëigende „gebied" voor de snor is ongebruikelijk uitge strekt en ronduit bolvormig, hetgeen aantoont hoe onze voorvaderen-hol bewoners hun sporen hebben nage laten, zelfs op zo'n overigens delicaat gelaat. De hersenpan is van een soort die ik in Europa alleen bij Zweden'heli waargenomen, maar ook bij Ameri kanen van alle mogelijke noordelijke herkomst: zij is uitzonderlijk steil en nauw van voren, naar achteren toenemend in omvang. Zulk een her senpan vraagt om een speciale haar dracht, en Herter hééft haar. Hij heeft een stijve nek en bor stelige wenkbrauwen, beide kenmer ken van kracht. Alles tezamen geloof ik niet. dat men Herter, ofschoon hij een ondub belzinnige „snijboon" is, om een bo- nestaak kan winden. Enige tekenen van agressiviteit kwamen duidelijk tevoorschijn in zijn jeugd, toen hij zich, naar men zegt, heeft bezigge houden met de jacht en hij menig konijn, vos, kwartel en wasbeer heeft neergelegd en ander klein wild, dat voorkomt op het platteland van New England. Herter heeft een ietwat smartelijke en schroomvallige glimlach die al gauw over zijn gezicht trekt en die slechts langzaam uitvloeit in de nor- De twee eerste aardse wezens, de apinnetjes Able en Baker, die een tocht sy male, serene uitdrukking van zijn ge laat. De omgeving van zijn ogen is buitengewoon beweeglijk en hier ver toont zich een uitgebreide reeks van verschillende uitdrukkingen. De ex pressie in zijn rechteroog hoeft niet noodzakelijkerwijs in overeenstem ming te zijn met die -in het linker. Dikwijls trekt hij in een scheve frons zijn wenkbrauwen op en dan valt er een aapachtige zorgelijkheid in zijn ogen af te lezen. Deze zorge- lijkheid en ook het verontschuldigen- de glimlachen zijn zonder twijfel i eigen geworden aan de jonge man die jarenlang in een ijzeren corset was gewrongen om een vergroeiing in zijn ruggegraat te corrigeren en aan de man die de afgelopen tien jaren met krukken heeft rondgelopen, omdat hij aan arthritis lijdt. Een lang- durige ziekte verbittert een mens of maakt hem geduldig. Herter heeft in zijn ijzeren „verpakking" geleerd ge- duldig te zijn, de grootste deugd voor een diplomaat. Hij mag een gespan- nen indruk maken, maar hij heeft zichzelf onder controle. Zoals zovele mannen met lange 5 halzen en flinke Adamsappels heeft hij een warme laag getimbreerde stem. Wanneer hij in het openbaar spreekt, zegt hij duidelijk wat hij S wil zeggen, maar hij spreekt zacht 1 en vrij monotoon. Ik heb Dulles eens beschreven als een gespierd-dunne man; Herter is een dun-gespierde man. Daarin ligt het verschil tussen beiden. Er is dikwijls gezegd, dat Dulles het State Department in zijn hoofd had, en Herter heeft eens naar zich zelf verwezen als de tweede man in door de ruimte hebben gemaakt, hebben eeDui?esew^saneenh°gTspierde politiek- I °P misschien maker met onveranderlijke principes. we rnericwaardigste persconferentie Als hij zwakheden had, lagen zij in die ooit is gehouden, hun roem heves- zijn kracht verscholen. Eisenhower, tigd gevonden; de aapjes hadden nog een soldaat met een instinctieve eer- ,nveel -in,,- bied voor kracht, bewonderde Dulles urnalisten by elkaar ge zonder enig voorbehoud. 5 zien. Maar alle drukte vermocht hun Voorzover ik het kan beoordelen, i onverstoorbaarheid niet aan te tasten. is Herter van een meer buigzaam metaal gemaakt dan Dulles. Om te TPerden ze te9en de felle beginnen is hij een butterfly-drager JomiaTOpen,ze achteioos hun en die butterfly betekent voor mij P De organisator van de meer dan een horizontale versiering f' dlrecteur dr' T' Gleith die het vertikale van zijn hals onder- e. Amerikaanse dienst voor breekt. Katten, honden en artisten TT t ™imtevaart, haastte zich mee dragen ook butterflies en men kan l,e TTen "T/ie proefneming van don- gerust een tikkeltje speelsheid en be- oeraag, waarbij de beide vrouwtjesapen minnelijkheid met hen in verband Ta VU il van een Jupiter-raket brengen en een gave om „een goeie *„v„itrasnelle reis van een kerel" te wezen, zonder hun persoon- °senblikken in de ruim- lijke overtuigingen te verloochenen. I jejTTï''~J1' evenmin als deze con- En deze trek is een kenmerk van de PSi pers als »stunt was familie Herter. Zijn vader en moeder bed0 recJ)f* waren beiden artiesten en schilders, p,T die nabV Antigua op en de eerste liefde van de jonge F lV„Vi VZ1finomen' laat zlen hoe de Christian was niet de politiek, maar Tff TTr;, betde aaPlrs aanboord de kunst. Geboren in Europa, be- van„ w anse oorlogsschip „Kio- reisd in Europa en afkomstig van wa "'Je sehesen. Boston, de meest Europese stad in de United States, maakt Herter een goede kans de genegenheid te win nen van de teergevoelige Europeanen. Eisenhower, een man van plicht, zal in Herter diens intellectuele in tegriteit bewonderen en ook zijn takt, hoffelijkheid en zijn aangeboren eer lijkheid en vriendelijkheid, want Herier is zonder twijfel een mens van goede wil. Maar de president zal de militante manier waarop Dulles bui tenlandse zaken leidde pijnlijk mis sen. Herter heeft één ding met wijlen Dulles gemeen: een voorliefde voor het lezen van detectiveromans. In de werkelijk voorkomende detective- verhalen zijn het niet de butlers, die het gedaan hebben, maar zijn het de Russen. Maar wij kunnen verwachten S dat de nieuwe meester-detective zijn problemen heel anders zal oplossen dan zijn voorganger. (Nadruk verboden-copyright ABC-pers) Vijftien jaar nadat een Joods meisje op een Amsterdams zolderkamertje een van de laatste notities in haar inmid dels beroemd geworden dagboek schreef, is op de grauwe Hilgershöhe in de industriestad Wuppertal gisteren de eerste steen gelegd voor het zesde Europa-dorp, dat voorgoed de naam van deze wreed om het leven gebrach te dagboekschrijfster Anne Frank zal dragen. De eerste-steenlegging is een zinvol gebeuren geworden, een belijde nis van trouw tevens aan het heginsel van Anne Frank: „Ondanks alles geloof ik toch nog in de aangeboren goedheid van de mensen". Dit begin sel, aldus de ere-president van het co mité Hulp aan Ontheemden, de Bel gische minister van Staat, Paul van Zeeland, houdt een boodschap in ge- iHmiHiimHMHmimHiiiiiiiiiiinHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiii KRDÏSWOORDRA AD SEL 2 3 4 5 6 7 I •>r' - 9 15 16 17 18 Horizontaal: 1 vrucht, 4 huisdier, 6 dichterbij komen, 8 spil, 9 bevel, 10 on geluksgodin, 11 familielid (Fries), 12 Vreemde titel (afk.), 14 Frans lidwoord, 15 plaats in Limburg, 18 bevrachten, 19 sPortterm. Verticaal; 1 wasgelegenheid, 2 gast, 3 Sociaal Economische Raad (afk), 4 slot, 5 in orde brengen, 6 dichtstbijzijnd, 7 Plaats in België, 13 drank, 16 vluch tige stof, 17 Europeaan. Oplossing 29 mei 1 lade, 2 ader, 3 deeg, 4 ergo, 5 node, 6 open, 7 demi, 8 enig, 9 rage, 10 aver, tl geit, 12 erts, 13 mede, 14 edel, 15 Deli, Elia. (Van onze sportredacteur) In de tijd van de verkiezingen heb ben wij beloften gedaan. Nu wacht men terecht op daden. Welnu, wat de KVP door de nieuwe regering op het gebied van de sport en de lichamelijke op- voedbig gerealiseerd wenst te zien in de thans begonnen zittingsperiode zijn: een wettelijk geregelde voetbaltoto; zo j spoedig mogelijk een zo volledig moge- I Ujke sportnota; het verder ontwerpen i en voeren van eeri nieuw en eigentijds beleid ten aanzien van de lichame lijke vorming. Bovendien is het tijd, dat eindelijk eens een principieel debat I over de sport gehouden wordt in het parlement. Daarbij za.1 dan ter dis cussie moeten komen hoever de over heid zal moeten en mogen gaan. Zo sprak zaterdagmiddag mr. H. W. van Doorn, de voorzitter van de KVP op de bondsvergadering van de Neder landse Katholieke Sportbond te Utrecht. De heer Van Doorn stelde vast, dat het zijn tijd nodig gehad heeft om de po litiek te doordringen van de betekenis van de sport. Het verheugde hem dat men op de goede weg is, maar, dat er nog veel meer kennis en begrip zal moeten groeien bij de politici. Hij stelde ech ter ook, dat men vertrouwen mag heb ben in het moderne beleid, dat de KVP- fractie in het parlement zal voeren. Na een zware sleepreis van 12 dagen door tic Arabische Golf, de Indische Oceaan en tic Golf van Aden over een afstand van ruim 1200 mijl zijn de Nederlandse zee- neepboten „Cycloop" van Wijsmuller uit Uniuiden en „Maas" van L. Smit en Co's 'hternationale sleepdienst uit Rotterdam er Vannacht in geslaagd de 12.400 ton metende JJ'tgebrande Noorse tanker „Mosborg" bin- 9en te brengen in Aden. De „Mosborg" r^vam op 18 mei in de Arabische Golf bij tic kust van Oran in ernstige moeilijkheden voor een hevige brand in de machineka mer. De kapitein zond noodseinen uit en Kteeg assistentie van de Noorse trawler juloegh Forum", die 31 opvarenden over- ham, en van de Liberiaanse tanker „Pe- easi", die extra brandblusmateriaal over- jiette. De kapitein, de eerste stuurman en ?e marconist en nog 13 mannen bleven aan °°ord en zetten de bestrijding van de hard nekkige brand voort. Van drie Neder- fr-us>: zeesleepboten was de IJmuidense ^Cycloop" het eerste ter plaatse. Deze sloot een bergingscontract op Lloyds open forum Igeen resultaat, geen betaling) af en in de °cntend van 20 mei begon de 1450 pk sterke „wepboot de zware reis naar Aden, waar tie tanker gerepareerd zou worden. Er zelfs assistentie van de sleepboot ""ïaas" nodig. Men had zeer slecht weer. De lichamelijke conditie van onze jeugd is bijzonder slecht. De statis tieken zeggen reeds voldoende. Het is in het algemene belang als de overheid een positief beleid ten op zichte van de sport en de lichame lijke opvoeding voert. De KVP wenst daarom, dat de lichaamscultuur een belangrijker plaats inneemt in het kader van de onderwijsvernieuwing. Het is voorts de taak van de over heid op het gebied van de ruimtelijke ordening meer activiteiten te ontplooi en dan tot nu toe het geval is geweest. Dat bijvoorbeeld Rotterdam tweehon derd sportvelden te weinig heeft, vond mr. Van Doorn bijzonder tekenend. „Overal zijn de laatste jaren grote nieuwe wijken gebouwd, maar waar krijgen de bewoners de gelegenheid hun sport te beoefenen?" De sport zal de overheid geld kosten, maar het werk moet gebeuren, zo vervolgde de voor zitter van de KVP, en hij doelde daar bij op nog meer essentiële taken als het helpen bij het tot stand komen van accommodaties en het mogelijk maken van kadervorming. Op de vergadering van de N.K.S. wa ren o.a. aanwezig mgr. P. A. Nierman, de bisschop van Groningen, en de voor zitter van de Nederlandse Sportfedera tie, de heer Karei Lotsy. Ter gelegenheid van het feit dat de bisschop van Haarlem, mgr. J. P. Hui- S bers, op het feest van O.L. Vrouw Ten- hemelopneming de zestigste verjaar- 2" dag van zijn H. Priesterwijding viert, heeft zijn coadjutor, mgr. dr. J. A. E. van Dodewaard, een schrijven gericht tot alle priesters, religieuzen en gelo vigen van het bisdom Haarlem. Aan dit sch-flven dat zondag in alle kerken van het diocees is voorgelezen ontlenen wij het volgende: Op het feest van Ó.L. Vrouw Tenhe melopneming viert onze bisschop na melijk een uitzonderlijk jubileum: de 60ste verjaardag van zijn H. Priester wijding. Als iemand 60 jaren lang de vreugden, maar ook de lasten en zor gen van het Priesterschap gedragen heeft en daarnaast de laatste 23 jaren ook nog de last van het Hogepriester schap heeft moeten torsen, dan zal iedereen het respecteren, dat een jubi laris op de gedenkdag liefst zo min mo gelijk bejubeld wenst te worden of met feestvieringen lastig gevallen, omdat zijn gedachten meer dan ooit op de Heer zelf zijn gericht. Van de andere kant kunnen en mogen wij dit zeldzame jubileum toch ook niet onopgemerkt la ten voorbijgaan, en willen wij allen van onze dankbaarheid getuigenis afleggen. De feestviering willen wij voor de ju bilaris zo „ondraaglijk" mogelijk maken, maar u zuit het met mij eens zijn, dat er toch op de een of andere wijze feest gemaakt moet worden, een feest waar van wijzelf dan misschien niet zo zullen genieten, maar waarmee de jubilaris wél erg bljj zal zijn. Welnu, één van de grootste zorgen van onze bisschop moge dan al de ker kenbouw zijn, een minstens even grote zorg is de „bezetting" van de oude en nieuwe kerken. Wat hebben wij aan kerken zonder priesters of aan kerken zonder goed gevormde, het moderne leven aanvoe lende priesters? Daarom zou ik, den kend aan een feestgeschenk voor on ze bisschop, allereerst een beroep wil len doen op alle gelovigen, om toch veel en vurig te willen bidden om nieuwe priesters eh om in onze sa menleving weer dat klimaat te schep pen, waarin roepingen kunnen ont luiken en opbloeien. Persoonlijk ben ik er van overtuigd, dat onze jeugd idealistisch genoeg is, maar ook ben ik er zeker van, dat door veelvuldige, eenzijdige en dikwijls onvoorzichtige kritiek op priesters, religieuzen en se minaries, haar de weg tot het volgen van Gods roepstem vaak belemmerd, zo al niet versperd wordt. Het zestigjarig priesterfeest van on ze bisschop moge ons allen weer bren gen tot een juiste waardering en hoog achting voor de wezenlijke schoonheid en de hoge uitverkiezing van de roe ping tot het priesterschap en tot de re ligieuze staat. Dit is het allermooiste geschenk, dat wij onze bisschop kunnen aanbieden. Altijd heeft mgr. Huibers erop ge staan, dat iedere jongen, die in zich de roeping tot het priesterschap meende waar te nemen, tot het seminarie moest worden toegelaten zonder dat daarbij de financiële draagkracht van de ouders ook maar een enkele rol zou spelen. Honderden priesters kunnen getui- gert, dat deze wens altijd geëerbiedigd is, maar zij weten ook. dat daardoor alie geldelijke offers van de gelovigen voor hen werden besteed en dat er, vooral sinds de laatste oorlog, weinig oniets overbleef om de gebouwen, de bibliotheken en alle verdere outil lage van onze seminaries en met na me van het groot-seminarie te War mond, aan de eisen van de moderne tjjd aan te passen. Zouden wij nu bij gelegenheid van dit uitzonderlijke feest daarvoor niet eens een geschenk kunnen bijeenbren gen, dat klinkt als een klok en dat onze bisschop de mogelijkheid biedt om met één slag de outillage van zijn semina ries weer op peil te brengen? Ik weet zeker, dat onze bisschop met dit ge schenk erg blij zal zijn, en beveel u, en vooral de jongeren, daarom de col lecte, die zondag 7 juni voor dit doel in ons gehele diocees zal worden ge houden, van harte aan. 50 „Het is gek, maar ik zie de hele tjjd Rosalietje Vercoors voor me, zoals ik haar het laatst gezien heb, een dag voor haar dood. Met dat bleke, be droefde gezichtje. Is het niet vreemd, dat nu juist dat portret van haar het middel moet zijn om Keesje JansenHet geeft me een gevoel als was ze uit haar graf opgestaan om hem te straffen." Mijnheer Frans schudt afkeurend zijn hoofd. „Zulke gedachten zijn ongezond, daar moet u niet aan toe geven. Er is in deze hele geschiedenis niets bovenna tuurlijks. Jansen van Hilgersbeek heeft de fout ge maakt. die de meeste intelligente misdadigers vroeg of laat maken, ze willen het te mooi doen. U deed beter niet op de inspecteur te wachten, maar een beetje van dat rommeltje te nemen, dat u die arme oude Kersbergen gaf en rustig naar bed te gaan. Het is bij halfeen. Ik zal wel zorgen dat hij zijn koffie krijgt." „Nee," zegt juffrouw Derksen koppig, „ik wacht wel. Ik geloof trouwens, dat ik hem al hoor. En wal dat andere betreft, mijnheer Frans, een mens kan zo zijn gedachten hebben." HOOFDSTUK XX „Je zit hier toch maar fijn, Gerardje. Eigenlijk had ik ook beter in de effecten kunnen gaan. Tjonge tjonge, drie-ster cognac en een eigen speciaal ci- garettenmerk! Je bent toch maar met je neus in de boter gevallen, 't Is die neus trouwens san te zien." „Hou nou es op met die aanmerkingen op mijn neus, de jouwe is ook zo mooi niet. En valt het je nooit eens in dat mijn capaciteiten ook wel es iets met de bloei van mijn bedrijf te maken konden heb ben? Denk je misschien, dat mijn cliënten me ver trouwen om mijn mooie ogen?" „Jouw mooie ogen? De hemel beware me," grpnst Pieter Perquin. „Als je nou alleen maar gekomen bent om me op de hak te nemen.... -" „Nee, waarachtig niet. ik kom voor zaken. „Jij voor zaken? Als Je me nou. Welke orders wenst mijnheer te geven?" „De hand op het hart, Gerardje. Wat is er gaande met de Verenigde Textiel?" „Wat zou er met de Verenigde Textiel gaande zijn? Die is puik. Maar als je soms denkt, dat er daarvan aandelen op de beurs verhandeld worden..." „Dat kan me geen laars schelen. Wat mij schelen kanLuister eens, de hele effectenwereld weet, dat jij al lucht van iets hebt lang voordat een an der nog vermoedt dat er wel eens iets „Wel, weJ," spot de welgedane makelaar, „moet je dat jong horen. Je hebt nog een even aardig smoesje als toen je mij telkens weer wist over te halen voor jouw stereometrie op te draaien. Maar Gerardje is wijzer geworden, die trapt er niet meer zo gemakkelijk in als jongetjes uit een lagere klas met zielige snoetjes om hulp komen vragen." Er is dus iets met de V.T. gaande," constateert Perquin. „Wie zegt dat?" „Jij, al ïs het niet met zoveel woorden. Wees nou es een fidele vent en vertel me, wat er gaande is." „Waarom moet er nou absoluut wat gaande zijn?" „Omdat Jansen van Hilgersbeek bij het carnaval verstek heeft laten gaan, wegens zakenbesprekingen ergens, ergens... Weet jij waar?" De makelaar ziet zjjn vriend scherp aan. Alle gekheid op een stokje, heb je een ernstige reden om dat te willen weten, Pieter? Is het iets wat in verband staat met dat beroerde baantje van je? Dan ben je op een verkeerd spoor. Ik zeg je nog eens: met de V.T. is alles tiptop in orde." „Dat geloof ik graag. Het gaat me niet om de V.T.. maar omkan ik op je geheimhouding, Gerard?" „In mijn vak leer je wel geheimhouding." „Nou dan, er is me heel veel aan gelegen te weten, waar Jansen van Hilgersbeek, de carnavals dagen, speciaal de avond voor Aswoensdag, heeft doorgebracht." „De avond vóór Aswoensdag. De avond vóór Aswoensdag. Maar dat is toch de avond waarop Grote hemel, staat je vraag in verband met wat de kranten de Carnavaismoord noemen?" „Je hebt me verzekerd dat ik kon rekenen op je discretie." „Natuurlijk. Maar wat ter wereld heeft Jansen „Dat kan ik je nu nog niet zeggen." „Natuurlijk, dat begrijp ik wel. Grote hemel, zal me dat een deining geven! Kijk es, wat ik van de zaak weet is dit." Hij nipt bedachtzaam aan zijn glas. „De V.T. gaat weer een paar kleinere concerns in Noord-Frankrijk en België inslikken. En Jansen van Hilgersbeek voert zulke operaties altijd zelf uit. Tot zover is dus alles dood-normaal. Het enige abonormale is, dat hij die besprekingen niet tot na het carnaval uitstelde. Er was niets dat drong." Pieter Perquin knikt. „Ik dacht wel, dat die be sprekingen echt waren. Hij lijkt me de man niet om ergens losse eindjes te laten bengelen. Weet je toevallig ook welke fabrieken aan de beurt waren om te worden verzwolgen? Informeer anders even voor me. kerel. Met jouw relaties „Niet nodig wat ik niet weet, weet niemand. En ik kan het je zo zeggen. Het waren de Usines Lafargue S.A." ,',Dat is in de buurt van Parijs, niet?" „Ja. en dan de Société Anonyme des Textiles te Roubaix.", „We komen dichter in de buurt," mompelt Perquin. ..En de Vlaamse textielfabrieken te Antwerpen." Pieter Perquin slaakt een zucht van verlichting. „Prachtig en weet je ook in welke volgorde „Nou vraag je me te veel." ..Enfin, dat zoeken we wel uit," meent Perquin optimistisch. „Mijn hartelijke dank, Gerardje, voor ,ie lekkere cognac, je sigaretten en je informaties. Als ik ooit lui tegenkom, die een grijpstuiver te be leggen hebben, zal ik je aanbevelen, kerel. Je doet zeker geen onbescheiden vragen over de her komst? Er zijn er onder mijn connecties die dergelij ke vragen maar matig waarderen, snap je? Ze nemen het mij ook altijd kwalijk, als ik ze aan de tand voel." (Wonit »crvoi«uJ. richt to{ allo mensen van goede wil om zich in te zetten voor vrede en vrijheid. Dit ideaal wordt dan pas be reikt, aldus Van Zeeland, ais het vluchtelingenprobleem volledig is op gelost. Ook de grote promotor voor de bouw van Europa-dorpen, de Belgische Do minicaan pater Dominique Pire, win naar van de Nobelprijs voor de vrede schetste de betekenis van Anne Franks boodschap. Wanneer Anne Frank nog geleefd zou hebben, dan zou zij na vandaag, aldus pater Pire, nog vaster geloofd hebben in de goedheid van de mensen. 17j zou dan immers met genoe gen hebben kunnen zien hoe de jeugd van Duitsland het als eén ereplicht be schouwt om de oorlogsgruwelen door de oudere generatie aangericht weg te wissen door zich met kracht in te zet ten voor de vrede. Een voorbeeld van vergevingsgezindheid en menslievend heid noemde pater Pire de vader van de kleine Anne, de heer Otto Frank uit Bazel. Zondei haatgevoelens is hij gisteren naar Wuppertal gekomen om daar de eerste-steenlegging voor het naar zjjn dochtertje genoemde Europa- dorp te verrichten. Terwijl een muziekcorps het toepas selijke „Alle Menschen werden Brüder" speelde, en de Israëlische vlag lang zaam werd gehesen, legde de heer Frank de eerste steen voor het Anne Frank-dorp. Tevens metselde hij een oorkonde in alsmede een weinig aarde van het beruchte kamp Bergen-Belsen, waar Anne Frank op het eint. van de oorlog werd verast. Sommige aanwezigen lieten hun ge lukwensen vergezeld gaan van een gift voor het sympathieke en bijzonder menslievende werk dat door pater Pire en de zijnen wordt verricht. De promo tor van de Europa-dorpen ontving bij voorbeeld giften van de leerlingen van de Anne Frank-school uit Dusseldorp, alsook van enkele bewoners van Neder lands Limburg. Namens hen bood dr. F. Houben, commissaris der koningin in Limburg, een bijdrage in de kosten van het Anne Frankdorp aan. Een dorp dat Limburg graag binnen zijn provin ciegrenzen had gevestigd. Jammer ge noeg bleek dit vanwege bepaalde voor schriften van de zijde van de overheid onmogelijk. Twee dingen waren zaterdagmid dag, toen de Toneelschool in de Amsterdamse Stadsschouwburg haar openbaar eindexamen organiseer de bepaald opvallend. Op de eerste plaats was het peil der vertoonde frag menten beslist beter dan de voorgaande jaren dat lijkt ons het heilzame gevolg van een groeiende concurrentie - en bovendien was het aantal geslaagde leerlingen (zeven) bijzonder hoog. Al len krijgen het volgend seizoen direct een engagement. Joop Admiraal, Petra Laseur (dochter van Cees) en Peter Oosthoek gaan naar de Nederlandse Comede: Hans Boswinkel en Trins Snij ders naar het Rotterdams Toneel: Ju les Royaards (kleinzoon van Willem) naar de Haagse Comedie en Hans Pau wels naar Arena. De Top Naeff-prijs werd dit jaar voor het eerst aan een man en wel aan Peter Oosthoek toegekend. e Arnhemse Toneelschool heeft zaterdagavond in de Schouwburg te Arnhem het belangrijkste mo ment in haar bestaan beleefd sedert zij drie jaar geleden officieel begon met het opkweken van de nieuwe ge neratie toneelspelers. Zij presenteerde het theaterpubliek uit Arnhem en verre omgeving de eerste vier acteurs, die het einddiploma hebben behaald. Eén meisje en drie jonge mannen: Else Valk. Jack Horn, Ad Hoeymans en Lex Schoorel. Aan het eind van de voorstelling over handigde een trotse directeur Ben Groe- nier het viertal de diploma's. Ze zjjn ook al geëngageerd: Else Valk komt bij de Haagse Comedie, Jack Horn bij Theater, Lex Schoorel bij het Rotter dams Toneel en Ad Hoeymans bij En semble. •enals verleden jaar heeft de ju ry bij de toneelexamens ook thans weer zonder enige discus sie en in grote eenstemmigheid het toneeldiploma toegekend aan alle eind examenkandidaten van de Maastricht se toneelacademie: de dames Tatiana Radier en Marie-José Nijsten. alsmede de heren Jan van Kasteren en Wim de Meijer Prinses Paola Ruffo di Calabria is vrijdag door Paus Joannes in audiëntie ontvangen, aldus bericht U.P.l. Het nieuws van de particuliere audiëntie is eerst later uitgelekt. De toekomstige bruid van prins Albert van België werd bq deze gelegenheid vergezeld door haar moeder en andere familieleden. De audiëntie duurde een half uur. Een familielid zei dat de audiëntie reeds lang van tevoren was vastgesteld en „strikt particulier" was. De audiëntie stond op de lijst van pauselijke afüdiënties maar werd niet aan de pers bekendgemaakt. Waarne mers geloven dat deze ongewone ge heimhouding voortvloeit uit de wens van het Vaticaan het privé-leven van de familie Ruffo te beschermen en met het oog op de delicate situatie in België, waar een controverse is ont staan over de voorgenomen huwelijksin zegening van prins Albert en prinses Paola in het Vaticaan, zonder een bur gerlijke ceremonie vooraf. Zaterdag is het tienjarig zoontje van de heer C. Schenk te wieringerwerf, toen hij op het land waar zijn vader aan het maaien was, speelde, met bei de voeten in de balk van een maaima chine terechtgekomen. In ernstige toe stand werd de jongen naar het zieken huis in Alkmaar vervoerd waar hjj kort na aankomst overleed. edachtzaam trekkend aan zijn pijp vertelt mr. Lau rent Nouwen, sedert kort prof. Nouwen, over de aantrekke lijkheden van het notariaat. Is dit dan zo'n aantrekkelijk beroep? De pasbenoemde buitengewoon hoogleraar spreekt met over tuiging men zou haast zeggen: met gloed, maar daarvoor is hij nu net een te rustig man over het boeiende in het notarisambt. Dit is geen droog werk; in de beslotenheid van het notariskantoor komen kwes ties aan de orde, die midden in de bewogenheid van het le ven liggen. De notaris lijkt de man van de akten, van het papier, maar hij is meer: een raadgever, die de mens ontmoet in zijn familie- en zakenpro- blemen. Natuurlijk, men wordt niet als notaris geboren: men moet geleidelijk in dit ambt groeien. Bij de totstandkoming van de nieuwe studie voor het notariaat zijn bepaalde over gangsmaatregelen wel eens ver dedigd met de opmerking, dat het achterwege laten een on billijkheid zou betekenen tegen over degenen, die naar de h.b.s. zijn gegaan met de gedachte notaris te worden. Het belang van die overgangsmaatregelen is diAdelijk, maar dat beeld van elfjarige jongens, die naar de h.b.s. zouden zijn gegaan met de roeping notaris te 'worden, doet de heer Nouwen glimlachen. „Kom nou Prof. Nouwen gaat het notariaat doceren in Nijmegen. Zoals men weet is onlangs een wettelijke regeling tot stand gekomen, welke inhoudt, dat degenen, die notaris willen worden, aan de universiteit het kandidaats examen rechten afleggen, waarna zij een doctorale studie volgen, die sterk gericht is op het civiele recht en in het bijzonder op het huwelijksvermogens- en erfrecht, liet rechtsverkeer in onroerende zaken, vennootschapsrecht, exeeutierecht, belastingrecht en het specifiek notariële recht. Al in 1626, zo beweert men, is er gepleit voor een universitaire notarisstudie; het heeft echter tot eind 1958 geduurd voor de kogel door de kerk ging. Waarom zo uitzonderlijk lang? Men zag deze .kwestie te veel als een zaak van louter notarieel belang en te weinig als een algemeen maatschappelijk belang. Zoals het ook bij vele andere kwesties is gegaan, kwam eerst na de oorlog deze zaak goed op de helling. Prof. Nouwen, afkomstig uit Venlo, heeft een loopbaan achter zich liggen, die zich zowel in het notariaat als in de advocatuur heeft afgespeeld. In 1926 kwam hij als surnumerair bij „Registratie en Domeinen". Het jaar daarop deed hij zijn ëxamen kandidaat-notaris en daarna doctoraal rechten in Utrecht. Jarenlang heeft hij opgeleid voor notariaat en registratie. Velen van zijn discipelen zijn reeds bedaagde notarissen en ambtenaren. In 1941 ging hij over naar de advocatuur maar als lid van de staatscommissie, belast met het afnemen van de notariële examens, is hij steeds zeer geïnteres seerd gebleven in het notariaat. Zijn benoeming aan de Katholieke Univer siteit ligt in deze lijn. Hij combineert het buitengewoon hoogleraarschap met de advocatuur in Den Haag. i- ji^ui.ver^urI Paarden-' Prof. mr. L. J. M. Nouwen is een groot paarden liefhebber, hetgeen wel blijkt uit zijn lidmaatschap van het hoofdbestuur van de stichting Nederlandse Draf- en Rensport" en zijn voorzitterschap van de Nederlandse Jockey Amateurvereniging. Belangstelling van nota rissen voor de paardensport komt vooral op het platteland vrij veel voor. Uw verslaggever heeft geprobeerd prof. Nouwen uit zijn tent te lokken terzake van de nuances tussen „draf"- en „ren"-mensen. Van dit ietwat gevoelige onderwerp distancieert hij zich met grote omzichtigheid, maar hij komt er direct voor uit, dat zijn persoonlijke belangstelling vooral gericht is op het renpaard. Men behoeft niet lang te wachten en er komen foto s voor de dag van renpaarden, diezo mogen we het wel zeggeneen rol in zijn leven hebben gespeeld. Hij rijdt graag en dan denkt hij aller minst aan de universitair geworden opleiding van notarissen. „Ik verzeker u: als je op zo n volbloed zit, dan heb je daarbij al je aandacht nodig."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 3