Europese samenwerking
bij het streven naar
veiliger wegverkeer
Khroesj Isjev remt toeloop
naar de universiteiten
w
Kwestie-Lloyd geheel van
de baan
De zaak-Meulenbelt
's Lands Kroniek-
Feiten en
Meningen
M
Ook de Senaat van de Vijfde
Republiek is thans compleet
Brood voor Khroesjtsjev
1
Zes landen exposeren in Keulen
Khroesjtsjev nog
steeds in Albanië
Onderwijshervorming in U.S.S.R»
Macmiilan in Lagerhuis: Hij en ik
hopen nog zeer lang ons werk te
blijven voortzetten
Waarom rijdt de métro niet?
Algerije s grote kiezershebben hun
32 senatoren gekozen
Minister Erhard
in New York
SIPS
Htiidgenezing
HET POSTKANTOOR
UW SPAARBANK
V B
WOENSDAG 3 JUNI 19=19
PAGINA 5
TEGEN DE DOOD OP DE WEG
De
chauffeur
leeft het langst
22 juli naar Polen
Imam van Jemen gaat
niet naar zijn
koninkrijk terug
ii* -r mé
-
Puistjes verdrogen door Purol-poedel
N
Kunstschilders gast van hotelhouders
Hun doeken sieren het interieur
L.J
Nederlander in Wenen
schiet inbreker neer
Arjan Blanken naar
Göttingen en Bremen
iiiiiitiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiHiiiiiiimimiimiiiiiiiinnniiiiiiti
Nieuwe overwinning
voor De Gaulle
Ejtzel binnenkort
naar Londen
Gevestigd in 2200
postkantoren
Rente 3 °/o
Tot f 10.000,-
rentegevend
Bovendien: u kunt er
practisch altijd terecht,
zolang 't kantoor
geopend is - dus ook
na drieën!
i' 'i
(Van onze specials verslaggever)
Sinds 1336 bestaat cr een nauwe sa
menwerking tussen dn verenigingen die
ijveren voor meer veiligheid op de weg
in Nederland. België, Duitsland, Frank
rijk, Griekenland, Italië, Luxemburg en
Oostenrijk. Gezamenlijk worden de si
tuaties in de diverse lauden besproken
en gezamenlijk overweegt men boe
men het beste kan ijveren voor veilig
verkeer. Een treffende illustratie van
wat met zo'n intensieve samenwerking
bereikt kan worden is thans te zien in
Keulen, waar in een der jaarbeurshal
len ter gelegenheid van het jaarlijkse
congres van de aangesloten verenigin
gen een veilig verkeer-tcntoonstelling
Tijdens zijn bezoek aan Albanië bezocht
"f Russische premier Khroesjtsjev een
Coöperatieve boerderij, waar hem op
joyeuze wijze een brood werd
aangeboden.
Een woordvoerder van de Russische
Ambassade te Londen heeft desge-
jjkagd aan U.P.I. meegedeeld dat prc-
JJder Khroesjtsjev van de Sovjet-Unie
Momenteel nog in Albanië is. Toen bij
25 mei uit Moskou vertrok werd zijn
•erblijf in Albanië op tien tot veertien
jjagen geraamd, deelde de woordvoer-
mee. Hij zei niet gehoord te heb-
dat Khroesjtsjev reeds terugge
keerd is in de Russische hoofdstad. Het
p'banees nieuwsagentschap heeft be-
L'cht dat de Chinese maarschalk Peng
■Jeh-Huai gisteren per vliegtuig de te-
l'greis naar Peking aanvaard heeft.
De Amerikaanse „Newsweek Ma
rine" schrijft over het bezoek van de
Russische premier aan Albanië: ,,Het
?verhaaste bezoek van Khroesjtsjev
aan Albanië weerspiegelt jde Russische
P'ces dat de Westelijke mogendheden
aereid zijn druk op Albanië uit te ocfe-
f.6n uit vergelding voor een nieuwe blok
kade van Berlijn. Dit 'was de strekking
V.an de rapporten van de Franse in
lichtingendienst. Frankrijk is de enige
Westelijke mogendheid die een diplo
matieke missie in Albanië heeft."
fe.,Als Khroesjtsjev zou pogen West-
eerlijn af te sluiten zijn de geallieer
den bereid de Straat van Otranto (tus-
p°h Italië en Albanië) te sluiten. De
passen zouden dan gedwongen zijn Al
banië los te laten of een luchtbrug te
jTganiseren in veel moeilijker omstan
digheden dan bij een blokkade van
est-Beriijn.
p. Alle luchtvaartwegen van de door do
jassen beheerste gebieden naar Al-
?anië gaan over Turks, Grieks of Joe-
|°slavSch gebied. En president Tito
'.eeft privé te kennen gegeven dat hij
.lch gaarne zou aansluiten bij stappen
,v«ue gi
^slavS;
fejt Pr
>cti gaa,.ic ..—tip....
,ah de Westelijke bondgenoten tegen
'oanië". aldus Newsweek.
De president van Polen, Zawadzki,
."eft gisteren aan het presidium van
et Poolse Nationale Volksfront mee
gedeeld dat Khroesjtsjev op 22 juli ter
jk'egenheid van de vijftiende verjaay-
da
'ai
S van de Poolse republiek naar Polen
reizen.
De Imam van Jemen, in Rome her-
»,(l van zijn reumatiek, is in de
'Sliaanse hooldst ld gebleven en blijkt
|j?c" plannen te hebben voor een spoe-
terugkeer naar zijn koninkrijk
aar zijn zoon, naar verluidt, de macht
^ad zich heelt getrokken, aldus meldt
(Van een bijzondere correspondent)
ie dagelijks te maken iieeft niet
de communistische dictaturen,
weet sinds lang, dat men in
de Sovjet- Unie op ieder uur van de dag
voor spektaculaire veranderingen kan
komen te staan. Dikwijls weet men niet
eens waarvan r.\j 'f gevolg zijn of wat de
ware bedoeling ervan is. Zij zijn als de
wind waarvan men niet weet vanwaar
«lij komt of waarheen liij gaat. Het
enige dat men ervan kan zeggen is
dat deze veranderingen dikwijls ont
spruiten aan het geniale brein" van
de eerste partij-secretaris Khroesjtsjev.
Vorig jaar is hij plotseling op een
fantastisch idee gekomen, dat de natio
nale trots van iedere Rus moet vleien:
de Sovjet-Unie moet binnen enkele ja
ren Amerika overtreffen in de produk-
tie van verbruiksgoederen. Khroesj
tsjev bepaalt het werkproces van het
gehele volk; persoonlijk initiatief is in
dezen altijd gevaarlijk en zolang de ster
van de partij-secretaris aan de commu
nistische hemel blijft schitteren, heeft
hij hot voor het zeggen. Doch 0111 zijn
belofte in te lossen zou geheel het tech
nisch, economisch en sociologisch ap
paraat omgevormd moeten worden. Het
nieuwe zevenjarenplan, dat in de plaats
komt van een bestaand vijfjarenplan
voor de ontwikkeling van de Sovjet-
Unie, is inmiddels aanvaard en vast
gesteld.
De wedloop met Amerika tegen het
horloge is dus ingezet, doch hij eist dan
ook de inzet van aile krachten van het
Sovjet-volk. De studenten aan de mid
delbare scholen er aan de universiteiten
hebben dit weldra ondervonden. Teza
men met zijn minister van onderwijs
oordeelde de partij-secretaris, dat er te
veel krachten aan het arbeidsproces
worden onttrokken. In hun beoordeling
vormen de studenten slechts passieve en
latente krachten, terwijl de universitei
ten hen niet voldoende op hun taak
voorbereiden. De opbouw van het tien-
jarren-schoolsysteem, dat in de loop van
de jaren 19561961 verwezenlijkt had
moeten worden, is daarom geheel om
gewerkt.
Do 21e september 1958 verscheen
er in de Sovjet-pers een vage uiteen
zetting van Khroesjtsjevs plannen
voor een praktische aanpassing van
het onderwijs aan het arbeidsproces.
De 23e december werd het voorstel
door de minister van onderwijs in de
Opperste Sovjet ter tafel gebracht en
zonder verandering goedgekeurd.
Tot op die datum kende de Sovi et-
Unie drie schooltypen: een vierjarige
lagere school, een zevenjarige onvolle-
dige middelbare school en een tienja
rige middelbare school. Alleen de leer
lingen van deze laatste konden zich la
ten inschrijven aan de .universiteit. De
leerling van het tweede type moest zich
eerst laten overschrijven als leerling
van het derde type ofwel hij kon een
driejarige vakschool kiezen.
Do leerlingen van het tweede type en
van de vakschool konden het echter
nooit verder brengen dan een 2e-rangs
post. Vandaar dat de meeste leerlin
gen de universiteit kozen'en deze over
bevolkt raakte (in het schooljaar 1955-
1956 telden de middelbare scholen 30
miljoen leerlingen en de universiteiten
1,8 miljoen studenten).
In het begeleidend memorandum
merkt Khroesjtsjev op, dat de meeste
studenten er niets voor voelen zich te
laten inschakelen in het próduktiepro-
ces eri streven naar de beter betaalde
posten.
Zo is er een valse en verachtelijke
opvatting ontstaan over de handenar
beid. De 10-jarige middelbare school en
de universiteit beantwoorden, volgens
het memorandum, niet voldoende aan
hun doel, d.w.z. zij vormen geen mensen
die de grondbeginselen van de weten
schap beheersen en terzelfdertiid be
kwaam zijn door een lichamelijke in
spanning deel te nemen aan de produk-
tie van gebruiksgoederen.
Dit doel wil de regering nu op de vol
gende wijze bereiaen: in plaats van de
zeven- en de t'enjarige cursus komt cr
een achtjarige. Het specifieke van dit
type is, dat 't doorlopen van deze school
per se geen recht geeft zich te laten in
schrijven op een universiteit. De leer
ling die deze achtjarige middelbare
school heeft doorlopen is nog verplicht
twee jaren in de industrie of op een
kolchoze te werken. Eerst hierna staan
hem vier nieuwe typen van scholen
open, waarop hoofdzakelijk avondonder
wijs wordt gegeven. Op deze wijze kun
nen de leerlingen overdag blijven wer
ken.
De vier typen scholen zijn de volgende:
Een driejarige cursus en een vierja
rige speciale cursus die beide toegang
geven tot de universiteit. Het derde
type is een technische volksschool; zij
bereidt niet voor op universitair on
derwijs, maar opent de poorten naar
een vierjarige speciale avondschool.
Als vierde type in deze serie komt
cr nog een tweejarige avondschool
voor bijzonder begaafden; de leer
lingen van deze school kunnen over
gaan naar de universiteit.
De student die langs deze weg
eindelijk tot de universiteit geraakt,
heeft echter zijn tol aan het arbeids
proces nog niet volledig betaald. De
meeste cursussen aan de universitei
ten zijn vijf- tot zes-jarige avondcur
sussen zodat de student overdag nog
ingeschakeld kan worden in een fa
briek of op een kolchoze. Alleen bij
zonder begaafde studenten mogen
een vier- of vijf-jarige dagcursus vol
gen.
Vanzelfsprekend wordt in dit nieuwe
systeem alle aandacht op de technische
ontwikkeling geconcentreerd, weinig
tijd wordt er ingeruimd voor filoso
fie. geschiedenis en dergelijke vakken.
Tot liet einde van 1958 kwamen vrij
wel alle studenten aan de universitei
ten voort uit de middelklasse van klei
ne burgers en handelslui. Zij hadden
een vrij gemakkelijk leven zonder al
te grote financiële zorgen, want ze kre
gen allemaal een beurs van de staat
en genoten volledig pension voor 12
roebel per maand. 2y waren hierdoor
vervreemd van de praktische moeilijk
heden van het leven. Ver van hun fa
milie en geboortestreek, vormden zij
een nieuwe klasse jn de Sovjet-Unie
die tijdens de duur van de studie al
leen maar profiteerde van het werk van
anderen. Het nieuwe schoolprogramma
heeft daar nu oen einde aan gemaakt.
Het stelt miljoenen jonge en frisse ar
beidskrachten beschikbaar, die moeten
meehelpen om ten koste van zware
offers Khroesj tsjev's belcfte Amerika
voorbij te streven, tot werkelijkheid te
maken en de Sovjet-Unie te herschep
pen in een paradijs.
gohoudpii wordt. Die tentoonstelling is
dinsdagmiddag geopend door de West-
duitse minister van verkeer, Seebohin.
„Met zijn allen in actie tegen de dood
op de weg" is het motto, waaronder
deze expositie gehouden wordt en waar
men kennis kan nemen hoe in Neder
land. België, Luxemburg, Duitsland,
Frankrijk en Groot-Brittannië de
„strijd" gevoerd wordt. Het Verbond
voor Veilig Vorkeer vertegenwoordigt
Nederland vaardig en toont op uiteen
lopende wijze hoe in ons land wordt ge
ijverd voor de verkeersveiligheid. De
propagandawagens vallen in dit inter
nationale gezelschap vooral op. Slechts
Frankrijk blijkt in dit opzicht nog ver
der te zijn, maar dat is niet zo onbegrij
pelijk. De indrukwekkende demonstra
tiewagen is een geschenk van de Fran
se verzekeringsmaatschappijen. In Ne
derland kent men geen belangstelling
van die zijde. „Als het nodig is, verho
gen we de premies wel," zeggen in ons
land de verzekeringsmaatschappijen,
vernamen wij.
Vooral de testapparaten nemen een
belangrijke plaats in bij het streven
naar verkeersveiligheid. Wetenschap
pelijke onderzoeken hebben de grote
waarde van deze test op het gebied
van reactiesnelheid maar nog veel
meer op dat van de oogafwijkingen
reeds aangetoond. Nu nog geschiedt
liet zich onderwerpen aan zo'n test
door de weggebruiker in bet snelver
keer op basis van vrijwilligheid. Een
wettelijk verplichte test zou een
enorme verbetering betekenen, hoort
men alle delegaties verklaren. Zij zul
len dan ook ijveren voor' de erken
ning ervan. Vooral Frankrijk en
Duitsland bleken op dit gebied bijzon
der vernuftige apparaten ontwikkeld
te hebben.
Frapoanle „vondsten" zijn er onder
slagzinnen, waarmee men de wegge
bruikers kan aanspreken. „Wees een
heer in het verkeer", is een van de bes
te, die Nederland kent. Duitsland le
vert ook voortreffelijke, zoals „Houdt
uw hoofd bi) het verkeer, u hebt er
maar één" en „Langzaam rijden, ik
heh haast." Engeland, dat als gast op
de tentoonstelling vertegenwoordigd is,
vermaant de weggebruiker met indrin
gende illustraties met een even spre
kende uitleg. „Journey's end" staat er
onder een tekening waarop men de na
derende dood ziet aankomenDe En
gelse automobilist wordt er voorts bij
herhaling op gewezen, dat „de goede
chauffeur het iangst zal leven".
"i
VTij. "'.v
De 24 uurs-staking bij de Métro in Parijé heeft, maandag tienduizenden Parijze-
naars voor grote moeilijkheden geplaatst. Van de ongeveer 300 treinen reden er
in het geheel slechts 15. De hekken waren gesloten: de reizigers moesten maar
zien of ze zich in een volle stadsbus konden proppen.
v e kwestie-Lloyd is thans volledig
j\n de baan. De Britse minister-pre-
|."ent, Macmiilan, heeft gisteren in
V» Lagerhuis, in antwoord op gestelde
fiaR:en, naar aanleiding van een be-
,'eht in The Times dat Lloyd zou af-
(."den, verklaard: „De minister van
j^'tenlandse zaken en ik hopen nog
lang samen ons werk te blijven
"Ttzetten". In antwoord op de vraag
s5® het Labour-parlementslid Emanuel
(hf Vell, de voormalige minister van
A'ensic, wie verantwoordelijk is voor
..geïnspireerde verklaringen dat de
v'"'ster van buitenlandse zaken ver-
i"ge>i zal worden", zei de premier:
»r'r zijn geen geïnspireerde verklarin-
Zp.n hoe dan ook geweest". Macmiilan
til* opgemerkt te hebben dat het ar-
j*el in The Times de veronderstelling
e^'eld dat er na de verkiezingen weer
Vy.0 conservatieve regering aan liet bc-
hyd ZOU komen. Deze woorden van de
lui ,ipr werden uiteraard met luid ge-
„Jch door de aanhangers van zijn re-
J'ng begroet.
The Times heeft nogal laconiek ge-
t, 2
n®aSeerd op het rumoer dat is ontstaan
kin .aanleiding van het bewuste arti
cle Het blad schrijft dat het grootste
V„e' van de waarnemers in Genève de
sip blading in het artikel, dat overpiaat-
ph?: van Lloyd naar een ander minis-
Jrvie „zeker nog wel verscheidene
0 ü«nden op zich zal laten wachten",
fi'cr het hoofd heeft gezien. De Daily
meldt uit Genève, dat het arti-
Op1 in The Times juist is geschreven
Pi het ogenblik dat Lloyd met Gro-
tot zaken hoopte te komen.
ue News Chronicle meent vier met
sr-'i.aar strijdige
?>neidon in verband met het artikel
ih 4Liden 'n V(
The Times.
geruchten te onder-
d-V Lloyd wordt aan de dijk gezet qm-
»a hij een te verzoenende houding
'hieemt tegenover de R.ussen;
0 Lloyd is ,,le inschikkelijk" tcgen-
Cr de Amerikanen;
3. Macmiilan heeft besloten tot een
dramatische ommezwaai in de Brit
se buitenlandse politiek";
4. Macmiilan heeft zich aan Lloyd
geërgerd omdat deze getoond heeft dat
hij eigen inzichten heeft en niet lan
ger meer de „plichtsgetrouwe hand
langer van Macmiilan" is.
De conservatieve. Journalde Genève
meent, dat men in conferentiekrin
gen ondanks de officiële tegenspraak
toch de verdenking zal koesteren dat
de berichten over Lloyd door „hoog
niveau" zijn ingegeven. Een correspon
dent van The New York Herald Tri
bune schrijft uit Genève, dat de diplo
maten vrezen dat de Russen nu mis
schien Lloyd zullen beschouwen als een
onmachtig persoon en derhalve min
der bruikbaar als onderhandelaar.
Zelfs vreest men dat Gromyko achter
de kwestie Westelijke meningsverschil
len zal zoeken en „zijn prijs" voor
een regeling inzake Berlijn zal verho
gen, aldus deze correspondent.
Het communistische persbureau Nieuw
China verklaarde gisteren dat het be
richt van The Times in Genève wordt
beschouwd als een „waarschuwing"
van „bepaalde mensen in de Britse
heersende kringen" aan Lloyd wegens
diens „lichte optimisme" ten aanzien
van de afloop der conferentie.
De Labourafgevaardigde George Wieg
heelt bij de Britse persraad tegen de
speculaties in The Times geprotesteerd.
Advertent
Huidzuiverheid Huidgezondheid
Doeken van een schilderende gast arn*
de wand van een der Hollandse hotels.
De heer A. de Zeeuw, de Nederland
se bedrijfsleider van een Oostenrijkse
textielfabriek, heeft in Wenen een in
breker in zjjn woning neergeschoten
De Nederlander was wakker geworden
door gestommel in zijn huis. Hij ging
op onderzoek en betrapte een inbreker
De man trachtte te vluchten en de Ne
derlander zond hem twee schoten ach
terna die doel troffen. (U.P.I.
Hoteliers zijn gastvrij van profes
sie. Hel laatste maakt vanzelfspre
kend dat zjj wel op een geldelijke tej
genprestatic rekenen. De Holtensc1
hoteliers, zes in getal, maken daar
sinds enkele jaren een uitzondering
op ten aa.izicn van kunstschilders, die
zi.) in het voor- en naseizoen zuiver
als gasten ontvangen. Strikt genomen
doen zij dat ook weer niet. Hun schil
derende gast laat bij zijn vertrek een
van zijn doeken achter. Dit betekent
echter wel, dat de beurzee gesloten
blijven.
Het is een initiatief van de Holtcn-
se arts J. p. Nagelhout, die niet al-
-oen in zjjn eigen woonplaats, maar
ook in het buitenland hoteliers voor
4jn plan heeft weten te interesseren,
in Holten zijn in de loop der jaren
schilders uit Frankrijk, België en Mo
naco, en ook uit Nederland te gast
geweest. Binnenkort, komen een aan
tal schilders uit Zwitserland. Zij blij
ven meestal een maand en vinden in
plaats en omgeving inspiratie tot wer
ken. Wat zo tot stand komt wordt tel
kens in het gemeentehuis geëxpo
seerd.
Burgemeester mr. W. H. Enklaar,
die deze exposities opende, zegt daar
over: „Zeer velen, waaronder de
•schooljeugd, maakten op deze wijze
-senilis, niet allee" met schilder en
schilderij, maar ook met de repre
sentant van een ander volk. Zij kre
ten op deze wijze dc gelegenheid het
mderscheid tussen schilderkunst, die
verkeljjk die naam verdient, en de
ebruikelijke kitsch".
De hoteliers zelf zijn over dit alles
eer enthousiast. „Langzamerhand
werden onze hotels verfraaid met
kunstwerken, die wij en onze gasten
hebben zien ontstaan. De rijke ver
scheidenheid ervan is een bron van
genoegen en belangstellende discus
sie voor de hotelgasten en onszelf. Wij
en onze gasten vinden het bijzonder
boeiend te ervaren, hoe de buiten
landse kunstenaars de ons zo ver
trouwde landschappen en dorpsge
zichten uitbeelden. Hun verhouding
tot de bevolking van onze gemeente
was van de aanvang af bijzonder har
telijk, ondanks de taalmoeilijkheden,
die met behulp van gebarentaal,
schouderklopjes en woordenboek
glansrijk werden overwonnen."
De Hoitense hoteliers hebben nu
een oproep uit doen gaan naar hun
Nederlandse collega's, om hun voor
beeld te volgen. Zij treden dan in het
voetspoor van dc 180 Franse en 25
Belgische hotelhouders die sinds 1950
in totaal 550 Nederlandse kunstschil
ders op deze wijze hebben uitge
nodigd. De heer G. Mensink te HoJten
is bereid meer over deze kunstschil
ders-uitwisseling mede te delen.
De tenor Arjan Blanken is uitgeno
digd Ie Goettingen dc titelrol te zingen
van Haendels opera „Ariodante" tijdens
het internationaal Haendel-festival dat
eind juni en begin juli in West-Duits-
land wordt gehouden. Bovendien heeft
hij een uitnodiging ontvangen het vol
gend seizoen ais gast op te treden bij
da opera te Bremen.
IV
In de voorgaande artikelen heb ik
de feiten weergegeven, die uit de
verschillende lezingen aangaande
de zaak-Meulenbelt te voorschijn tre
den. Voor definitieve meningen aan
gaande de toedracht van het drama is
hier niet veel plaats. Het betreft hier
twee terreinen, die tot de grazige
weiden der deskundigen behoren. Het
ene is medisch, het andere is juri
disch. Op dit laatste heeft mr. Ko-
kosky zeer geheide opinies. H(j stelt,
dat juridisch vrijwel alles fout is ge
daan. Wat men wel mag beschouwen
als zijn hoofdbezwaar komt op het
volgende neer. Onmiddellijk na de
inbewaringstelling had de Officier
van Justitie in wiens ressort dit feit
is voorgevallen, bij de rechtbank
krankzinnigverklaring moeten requi-
reren. Dit heeft de Officier (in dit
geval van Zutfen het zij terloops
vermeid, dat mr. Kokosky diens
competentie in deze zaak betwist
nagelaten. Instede daarvan heeft hij
na drie weken, gehoord het oordeel
van de directeur van „Groot Graf-
fel", de inbewaringstelling met drie
UUUUIIIIillllillllllllllllllilllllllllllllllllllliillllllUlllilliH
weken verlengd. De heer Kokosky
acht dit een volkomen misbruik van
de krankzinnigenwet. Hij heeft op
dit punt bestrijding gevonden in het
Ned. Juristenblad van 25 april j.l.
door mr. P. Meyjes, vice-president
van bet Haagse Gerechtshof.
In liet kort aangeduid komt het
dispuut op het volgende neer. De
krankzinnigenwet maakt onderscheid
tussen inbewaringstelling en plaat
sing in een krankzinnigengesticht.
Deze laatste geschiedt op gerechtelij
ke uitspraak en brengt allerlei vér
gaande gevolgen in de burgerlijke
status van de betrokkene met zich
mee. De plaatsing is „voorlopig",
dus voor onbepaalde tijd, zij heeft
geheel het karakter van dwang en
de betrokkene staat onder curatele.
De inbewaringstelling is in begin
sel van beperkte duur, in eerste ter
mijn drie weken, welke termijn door
de'Officier verlengd of verkort kan
worden. De inbewaringstelling be
tekent voor de betrokkene geen of
ficiële krankzinnigheid. Het is eigen
lijk zelfs zo. dat zij strikt genomen
niet behoeft te betekenen, dat hij
krankzinnig is of was. Het betekent
alleen, dat een deskundige verklaart:
op het moment, waarop ik de be
trokkene waarneem, is zijn toestand
zodanig, dat hij op krankzinnigheid
lijkt en in ieder geval dat ik er ge
vaar voor de openbare orde van moet
duchten.
De ambtelijke lezing op dit punt
luidt nu: de Officier heeft van zijn
wettelijke bevoegdheid gebruik ge
maakt om niet aanstonds krankzin
nigverklaring te requireren. Op ad
vies van de directie van Groot Graf-
fel heeft hij de termijn verlengd,
maar hij heeft de gerechtelijke
kvankzinnigverklaring vermeden, om
dat er een kans leek te bestaan dat
de Meulenbelts zichzelf zouden her
vinden en het dus overbodig was hun
het extra leed van een officiële
krankzinnigverkiaring aan te doen.
De status van krankzinnigheid rust
nu niet op hun verleden.
r. Kokosky betwist deze uit
legging van de wet. Volgens
hem dient de inbewaringstel
ling uitsluitend ais een voorportaal
voor de gerechtelijke krankzinnig
verkiaring en is de officier ver
plicht deze onverwijld te requireren.
De bevoegdheid tot verlenging van
de inbewaringstelling is de officier,
volgens hem. uitsluitend gegeven
voor het geval, dat de rechter nog
geen uitspraak heeft gedaan.
De wet zegt dit niet zo. De Krank
zinnigenwet zegt in art. 13, dat de
officier in geval van inbewaring
stelling bevoegd is tot plaatsing te
requireren. Zjj stelt daartegenover,
dat hjj ertoe verplicht is, indien hij
het noodzakelijk acht.
Mr. Kokosky stelt daar tegenover,
dat men de wet moet lezen in het
licht van haar geschiedenis. In het
wetsontwerp van 1884 is inderdaad
heel duidelijk te lezen, dat de inbe
waringstelling was bedoeld in af
wachting van het afkomen van de
machtiging tot plaatsing. Maar even
duidelijk blijkt, dat na het overleg
met de Kamer het verband tussen
de inbewaringstelling en het af
wachten van een gerechtelijke mach
tiging tot plaatsing uit het door de
regering gewijzigde wetsontwerp, in
die vorm aanvaard, is verdwenen.
De alinea luidt dan als volgt:
„De duur dezer inbewaringstel
ling kan nimmer de tijd van 8 dagen
te boven gaan, tenzij de officier van
justitie verlenging van die termijn
noodzakelijk acht."
Bij wetswijziging in 1929 is de ter
mijn uitgebreid tot 3 weken, terwijl
de mogelijkheid van verkorting te
vens is ingevoerd. Nu leert welis
waar de Hoge Raad, dat men bij de
bedoelingen van de wetgever te rade
mag gaan, waar de wet zelf door
haar formuleringen twijfel doet ont
staan, doch mr. Mevies en andere
rechtsgeleerden, die ik raadpleegde,
zijn van oordeel, dat deze wet op dit
punt zeer duidelijk is, terwijl men
zich voorts mag afvragen of juist
gezien dit stukje wetsgeschiedenis de
wetgever o» het moment, waarop hij
de wet vaststelde -en deed uitvaar
digen, nog wel de aanvankelijk door
do regering gekoesterde bedoeling
had. Gelet ook op de door de officier
van justitie te Zutfen gevolgde prac-
tijk. kan de waarnemer slechts de
gevolgtrekking maken, dat hier een
juridisch meningsverschil heerst. En
wanneer mr. Kokosky stelt, dat hier
misbruik is gemaakt van de wet en
dat degenen, die deze practijk ver
dedigen. er blijk van geven van de
krankzinnigenwet niets te kennen,
dan kan de waarnemer slechts de
opmerking maken: quod est demon
strandum. Waaraan hij kan toevoe
gen: het zou misschien de moeite
waard zijn, indien de wetgever de
wijze, waarop de Krankzinnigenwet
kennelijk toegepast kan worden, eens
opnieuw onder het oog nam.
En dit te meef. omdat een nog be
langrijker kwestie rijst uit dit tra
gische voorbeeld van hantering van
de Krankzinnigenwet, waarover nog
enkele opmerkingen zullen volgen in
een slotartikel.
Wordt vervolgd)
LIBRA
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, hedenmorgen
Met de 32 senatoren, zondag ge
kozen door Algerije's „grote kiezers",
is nu ook de Franse Senaat compleet
en kan morgen de start plaats hebben
van het eerste parlementaire debat in
de Vijfde Republiek over de Frankrijk
nu reeds ongeveer vier en een half
jaar belastende Algerijnse tragedie, die
nog niets van haar zwaarte heeft inge
boet. Al is er, met ruim een jaar ge
leden. nu dan het verschil dat er ook
de sterk geachte schouders van presi
dent De Gaulle onder staan en. zo no
dig, nog lang kunnen blijven staan.
Gehalte en kaliber taxerend van de
32 Algerijnse senatoriale parlementa
riërs zijn de Parijse waarnemers over
het geheel tot de conclusie gekomen,
dat de uitslag van deze laatste Alge
rijnse verkiezingen De Gaulles bedoe-.
iingen in de kaart zal kunnen spelen.
Een zekere paradoxaliteit is hieraan
niet vreemd, want de twaalf Europese
gekozen van de in totaal 32 de
twintig overigen zijn overeenkomstig
president De Gaulles vorig jaar uitge
geven gebiedende richtlijnen Moslims,
dus meest nieuwelingen in het parle
mentaire beroep zijn in meerderheid
herkozenen, overstappend derhalve van
de Vierde Republiek naar de Vijfde.
Anders gezegd, volgens een in het al
gemeen politiek spraakgebruik opge
nomen uitdrukking van de president:
Men zou ze kunnen beschouwen als ex
ponenten van het „Algerije van papa".
Daar staat evenwel tegenover dat
deze oudgedienden bij de Algerijnse se
natoriale verkiezingen de revolutionai
re exponenten van de 13 mei-beweging,
de integrationistiscbe of zelfs fascis
tisch gezinde ultra's en activisten me-
Lo West'luitse vice-kansclier en mi
nister van economische zaken, Ludwig
Erhard, is gisteren in New Vork aan
gekomen voor een bezoek van een
weck aan de Verenigde Staten. Hij zal
onder andere met functionarissen in
Washington besprekingen voeren.
Officieel is volgens AFP meegedeeld,
dat de Westduitse minister van finan
ciën. Franz Etzel, 17 en 18 juni naar
Londen zal gaan. waar hij met zjjn
Engelse collega, Heathcoat Amory, be
sprekingen zal voeren. Het Engelse mi
nisterie van financiën deelde mee, dat
deze besprekingen het karakter zullen
dragen van een gedachtenwisseling
over vraagstukken van gemeenschap-
cclijk belang.
rendeels in het stof hebben doen bijten.
Als een van de meest aanzienlijken on
der hen geldt een zekere heer Schiaf-
fino. een machtig rijk reder met wijd
vertakte economische belangen, van
wie men aanneemt dat een beleid ge
richt op verregaande sociaal-economi
sche emancipatie van Algerije met
eventueel een inslag van politieke
autonomie, hem geen schrik voor de
toekomst inboezemt. Wie bij een der
gelijke politiek wel met enige reden
kunnen vrezen in het gedrang te ko
men zijn veeleer de Europese „kleine
luiden" in Algerije, met hun kleine pri
vileges. Het zijn deze kleine luiden,
boeren, handelaren of employé's. die
ongetwijfeld het gros van de aanhang
der integrationisten leveren, die zoals
gezegd bij de verkiezingen van zondag,
de nederlaag hebben geleden. En deze
nederlaag wordt als des te markanter
beschouwd omdat bovendien tegenover
de conservatieve kandidaten zelfs de li
beralen het er, wat vergaard stemmen-
aantal betreft, beter hebben afgebracht.
Advertentie
