Oppositie tegen
eigen verleden
Internationale Filmweek in
Arnhem
geopend
„Les quatre cents gaaf
werk van Frangois Truffaut
Bemoedigende
!n
c
Vrouwen van Bethanië 40 jaar
Vooral kleinere monumenten
met ondergang bedreigd
Kerkelijk en
burgerlijk huwelijk
WE ETEN STEEDS MEER
GROENTECONSERVEN
Toch in het middelpunt
D
woorden van
minister Cals
Er valt echter nog veel te redden
Neuchdtel
70 werknemers
ontslagen
Graag verse bloemkoolmaar
geprepareerde spinazie
Bankdirecteur
gearresteerd
Vijf gewonden bij
auto-ongeval
Hilton-hotels in
1961 gereed
Agenda van heti
Holland-F estivalI
VOLKSWAGEN-SERVICE
OUDHEIDKUNDIGE BOND
Indonesische thee
naar Antwerpen
Bouworde beëdigt
vijf bouwgezellen
mttm
H. H. Wijdingen
Audiënties
Mutaties
Dr. Anthon van der
Horst
V B
ZATERDAG 20 JUNI 1959
PAGINA 5
GARAGE KOST N.V.
garanderen U de besle en snelsie VW-service
Scheepswerf -Kampen
D. A. van Houte erelid
Mij. voor Tandheel
kunde
462 Mekka-gangers
deze week gestorven
25 mille verduisterd?
WÖ stemmen van harte in met de
opmerking, welke de anti-revo
lutionaire heer Roosjen in het
donderdag beëindigde Tweede-Kamer
debat maakte, namelijk dat het socia
listische verzet tegen de aanpassing
van de Dienstplichtwet een zeer be
treurenswaardige ontwikkeling is op
een punt van defensiebeleid, waarop tot
voor kort eenstemmigheid bestond tus
sen alle democratische partijen. Men
kent de voorgeschiedenis: bij de grond
wetswijziging van 1956 kwamen art. 198
en 199G te vervallen. Art. 199 schreef
voor, dat dienstplichtigen (van land
en luchtmacht; de zeemacht kende die
beperking niet) zonder hun toestem
ming niet dan krachtens een wet naar
Indonesië. Suriname of de Antillen
mochten worden gezonden. De volks
vertegenwoordiging was destijds eens
gezind van mening, dat deze eis van
een voorafgaande wet niet gehand
haafd kon worden, nu de betrokken
dienstplichtigen zonder meer wél naar
overal elders ter wereld konden wor
den uitgezonden. Door allerlbi redenen
was de Dienstplichtwet, waarin dit
grondwettelijk voorschrift was ver
werkt (art. 33), nog altijd niet aan de
grondwet aangepast, totdat minister
Staf in september 1958, dus nog onder
het kabinet-Drees, met zijn ontwerp
van een technisch-juridisch aanpas
singswetje kwam dat. donderdag in de
Tweede Kamer is afgedaan. In eerste
instantie is ook toen dus niet van enig
socialistisch bezwaar gebleken, zoals
uit het Voorlopig Verslag kan worden
opgemaakt. Eerst op de zogenaamde
Fakkeldragersdag, in november 1958,
kwamen plotseling ,,de overwegende
bezwaren" van de P.v.d.A.-fractie los.
Deze bezwaren waren een gevolg van
de gewijzigde houding tegenover het
Nieuw Guinea-beleid van het kabinet-
Drees, welke de P.v.d.A. onder de druk
van haar verkiezingsnederlaag van
1958 en van het opmerkelijke succes
van de P.S.P. begon in te nemen.
Er is bij herhaling op gewezen, dat
deze nieuwe houding neerkomt op een
hoogst merkwaardig en onaanvaard
baar streven, om de uitvoerende macht
van de regering aan banden te leggen
op het stuk van de bescherming van
het eigen koninkrijksgebied, terwijl der
gelijke beperkingen niet worden ver
langd voor de defensieve taken, welke
ons land krachtens (andere) internatio
nale verplichtingen op zich heeft geno
men. Dit streven is onaanvaardbaar
ook voor degene, die overigens graag
met alle middelen zou bevorderen, dat
voor de gehele Nieuw Guinea-proble-
matiek een gunstiger uitzicht wordt ge
boden.
Anderzijds gaat de P.v.d.A. in haar
standpunt niet zo ver, dat zij zich vier
kant opstelt tegenover het Nieuw Gui
nea-beleid van het kabinet-Drees, dat
volgens de nota van minister Van den
Bergh ook dat van het kabinet-De
Quay is. Haar manoeuvreren tussen
haar oude standpunt van steun aan het
regeringsbeleid en het knabbelen daar
aan van thans heeft aan haar oppositie
tegen de wijziging van de Dienstplicht
wet een verward karakter gegeven.
Op de Fakkeldragersdag zei mr. Bur
ger in zijn fameuze verklaring, over
wegende bezwaren te hebben tegen de
ze wijziging „zo daaruit zou voortvloei
en, dat thans dienstplichtigen van de
landmacht naar Nieuw-Guinea zouden
worden uitgezonden". Vrijwilligers-niet-
dienstplichtigen van de landmacht en
verder de zeemacht en de luchtmacht
Konden in deze formulering nog altijd
onbeperkt worden uitgezonden, zodat
u meer gericht leek op een bijzondere
bescherming van dienstplichtigen van
de landmacht dan op een standpunt in
het Nieuw-Guinea-beleid als zodanig
Aan deze zienswijze leek de heer Bur
ger nog meer voedsel te geven in het
debat inzake de regeringsverklaring
van het kabinet-De Quay. Het kon toen
zelfs schijnen, dat hij zijn verzet tegen
de uitzending van dienstplichtigen van
de landmacht had opgegeven, mits de
regering maar zorg droeg voor de
handhaving van de „juridische status"
Van deze dienstplichtigen, welke hij
door de voorgenomen schrapping van
art. 33 van de Dienstplichtwet ontval
len achtte. Een verband met het Nieuw-
Guinea-beleid legde hij niet. Hij zei
zelfs het natuurlijk ook vreemd te vin
den, dat dienstplichtigen overal heen
mogen behalve naar Nieuw-Guinea en
beweerde „nooit meer en anders ge
vraagd (te hebben) dan een juridische
status voor de dienstplichtigen". Waar
om hij overigens „de juridische status
uitsluitend in art. 33 en niet ook in
de overige dienstplichtwet neergelegd
achtte, zal wel altijd een raadsel blij
ven.
De verwardheid van de voorgeschie
denis heeft zich tijdens het debat
van deze week herhaald en is
zelfs groter geworden. De P.v.d.A.-
Woordvoerder, de heer Wierda, tracht
te enerzijds het „status"-argument te
bandhaven, maar zag zich dat later
goeddeels uit de hand geslagen door het
amendement-Van Rijckevorsel, dat aan
de uit te zenden dienstplichtigen van
'and-, zee- en luchtmacht dezelfde
Waarborgen gaf, welke zonder ooit
tot enig protest van de P.v.d.A. aan
leiding te hebben gegeven thans
reeds gelden voor de dienstplichtigen
van de zeemacht. Daarom verliet de
heer Wierda na aanvankelijk ge
pleit te hebben voor uitstel van de wets
wijziging het thema van de rechts
bescherming van dienstplichtigen van
de landmacht om openlijk het zwaarte
punt te leggen op de noodzaak van
toezicht van de volksvertegenwoordi
ging op de militaire plannen van de
regering terzake van Nieuw-Guinea. Op
Zichzelf is dit zeer loffelijk en we had
den graag gezien, als hij op dit punt
biet voorstellen was kunnen komen, die
bi deze delicate materie praktisch
bruikbaar waren geweest. Dat was
evenwel niet het geval. Hij nam geen
genoegen met de „tijdige inlichtingen",
hem door de minister toegezegd, noch
biet de verzekering, dat bij uitzending
Zoveel mogelijk voorkeur zou worden
gegeven aan vrijwilligers, doch verkoos
voor de dag te komen met een ken-
beiyk onrijp en hoogst merkwaardig
Amendement. Merkwaardig, vooreerst,
°mdat het weliswaar de eis van „voor-
Afgaande uitzendingswet" liet vallen,
doch daartegenover van de regering
openlijk publikatie en specificatie van
baar uitzendingsvoornemens eiste en
baar bovendien een tijdverlies (van
drie weken) op wilde leggen, hetgeen
under omstandigheden voor de defensie
JA taal kan zijn; merkwaardig voorts
dmdat deze beperkingen in de militaire
vryheid van handelen thans immers ook
de zeemacht zouden betreffen, hoewel
deze geheel buiten het kader van de
Wetswijziging viel en ook niet, wat dit
Petreft, onderwerp van socialistische
Kritiek was geweest; en tenslotte merk
waardig omdat ook mét dit amende
ment vrijwiligers dienstplichtig
«i. niet toch nog onbeperkt naar
iieuw-Guinea zouden kunnen worden
gestuurd, zonder dat ditmaal de volks
vertegenwoordiging behoefde te worden
gekend in de plannen, welke de rege-
'bg met hun uitzending voor had.
Het is onbegrijpelijk hoe de socialis
tische fractie zich met dit wanprodukt
'eeft kunnen verenigen. De constructi-
iteit van deze oppositie-houding was
vel ver te zoeken.
En het is helemaal onbegrijpelijk,
dat de socialistische oud-ministers,
die destijds geen bezwaar hadden
•egen het ontwerp van hun collega Staf,
De Internatio
nale Filmweek
1959, die van 19 tot
3+ juni wordt ge
houden, is vrijdag
avond door minis
ter mr. J. L. M. T.
Cals plechtig ge
opend met een toe
spraak in het
fraaie Rembrandt-
theater. Zijne ex
cellentie was echter niet in levenden
lijve aanwezig, maar als filmschadmv
op het witte doek, waar hij verklaarde
zijn aandacht aan zoveel festiviteiten
te moeten geven, dat hij overal verstek
moest laten gaan, behalve op de minis
terraad, waar hij ambtshalve deze
avond niet gemist kon worden. De mi
nister zeide verheugd te zijn, dat de
jongste muze niet ontbreekt op het Hol
land Festival, niet alleen omdat de
film geliefd is bij grote delen van ons
volk en vooral ook bjj de jeugd, maar
ook omdat aan de rand van de film
week verschillende nuttige congressen
zullen gehouden worden. Vooral de aan
wezigheid van Franse films juichte de
minister toe.
Hij zeide met voldoening de gelegen
heid waar te nemen tot het doen uit
reiken van nationale filmprijzen voor
de beste korte Nederlandse film der
afgelopen twee jaar. Dit geschiedt dus
in Arnhem, dat ook op andere terrei
nen, met name het toneel, een artis
tiek temperament heeft getoond. De
minister dankte alle initiatiefnemers
en verklaarde de Arnhemse filmweek
voor geopend.
De filmtoespraak van minster Cals
werd voorafgegaan door drie korte
speeches van de voorzitter van het
filmweekcomité, van burgemeester
Matser en van de voorzitter van de Ne
derlandse Bioscoopbond, de heer J.
Miedema, die de aanwezigen welkom
heetten en hun goede wensen uitspra
ken voor het welslagen van het feest.
Maar reeds voor deze plechtige opening
was het Nederlands Filmmuseum al
uren bezig geweest met het vertonen
van films. Onder het motto „films
zien" laat men de belangstellenden
kennis maken met een reeks filmfrag
menten. die van een kritisch commen
taar voorzien zijn. Een nuttige poging
dus om zoveel mogelijk filminzicht te
verspreiden. Het programma van de
eerste avond bevatte de Nederlandse
film „Tussenspel bij Kaarslicht" van
Charles van der Linden en „L'Enfer
de Rodin" van Pierre en Henri Ale-
kan. De eerstgenoemde film hebben wij
geruime tijd geleden reeds met bewon
dering besproken als een soepel spel
met de poppen van Harry van Tussen
broek in fraaie kleuren en bewegingen.
Aanzienlijk minder van kwaliteit was
De hel van Rodin, waarin de makers
tevergeefs hebben getracht verband te
leggen tussen een aantal beelden van
Rodin en de Hel van Dante, een niet
geringe onderneming, die een al te ba
rok spel bedrijft met de beelden en tot
hinderlijke opzettelijkheden aanleiding
geeft. De film blijft ver beneden zijn
pretenties.
De hoofdfilm „Les quatre cents
coups" van Francois Truffaut, die op
het jongste festival van Cannes de
Grand Prlx heeft verworven en boven
dien de Grand Prix van het Office Ca-
tholique Internationale du Cinéma, be(j
hoort ongetwijfeld tot de beste Franse
filmwerken der laatste jaren. Men ver
baast zich, dat een jongeman van 37
Zondag 21 juni
Amsterdam: Stadsschouwburg, 8.15 uur:
MarivauxDe Musset-programma (Grenier
de Toulouse).
Maandag 22 juni
Scheveningen: Kurhaus Paviljoen, 8.15
uur: Claudel's Protée (ThéStre d'Aujourd-
hui).
Rotterdam: R'damse Schouwburg, 7 uur:
Tristan und Isolde (Wagnervereniglng).
jaar tot zulk een rijp en gaaf werk in
staat is en nog meer dat hjj een zo
hard en bijna cynisch betoog houdt, dat
betrekking heeft op zijn eigen jeugd
en een regelrechte aanklacht tegen zijn
ouders formuleert.
Het trieste verhaal komt hier op neer:
Een schooljongen, die voortdurend
met de meester overhoop ligt, heeft
thuis een ellendig leven. Zijn moeder
houdt rtiet van hem, zijn vader nau
welijks. Antoine is een onecht kind dat
de naam van zijn stiefvader heeft ge
kregen. De moeder bedriegt haar man,
exploiteert de jongen, die zowel op
school als thuis voor kleine vergrijpen
en zelfs onschuldig wordt gestraft. Hij
loopt weg van huis. keert weer terug,
slaat van tijd tot tijd zijn slag, gaat
stelen en bedriegen, komt in aanra
king met de politie en belandt tenslot
te in een opvoedingsgesticht, waar hij
het niet uithoudt, zodat hij de vlucht
neemt en in een eindeloze looppas aan
het zeestrand terecht komt. Men ver
wacht dat hij het water in zal lopen,
maar dan wendt hij zich om en dwars
over zijn gezicht verschijnt het woord
„Fin", dat het drama onbeslist laat.
Het thema bevat allerlei gevaren
voor een simplistische karakterteke
ning. Men moet Truffaut echter na
geven, dat hij er in geslaagd is zowel
de jongen als zijn ouders en de mees
ter genuanceerd te tekenen. Vrijwel
overal is de situatie vakkundig be
handeld en met name in de gevan
genis en daarna in de rit met de boe-
venwagen door Parijs ziet men een
zeer begaafd filmer aan het werk.
Het slot, dat de jongen in zijn ein
deloze en wanhopige vlucht toont, is
meesterlijk gevonden en verrassend
uitgewerkt.
Bij zoveel beheersing van het vak
berbaast men zich over de gemakke
lijke manier, waarmede Truffaut de
muziek en het geluid in het algemeen
behandelt. Hij gebruikt namelijk de mu
ziek voornamelijk als accompagne
ment. Maar toen we hem in een later
gesprek vroegen, waarom hij het zich
zo gemakkelijk had gemaakt, bleek
hij het probleem toch voldoende te on
derkennen. Hij wees er op, dat hij bij
vrolijke situaties hier en daar trieste
muziek had gebruikt, bij trieste situ
aties vrolijke muziek. Deze botsing van
beweging en tegenbeweging, die dus
blijkbaar bedoeld was, is naar ons ge
voel te weinig uit het drama te voor
schijn gekomen. Gevraagd naar het
waarom van de cinemascope, open
baarde Truffaut, dat het brede formaat
hem nuttige diensten had bewezen bij
het glijden langs muren en in straten
en zelfs binnenskamers, waar hij door
brede opnamen een suggestievere lo
kale kleur heeft kunnen bereiken.
Over de zogenaamde vague", de
golf van jonge regisseurs, zei de
jeugdige filmer, dat men in het bui
tenland ten onrechte meent met een
aaneengesloten groep van jonge ta
lenten te doen te hebben. Er zijn en
kele jonge talenten die individueel
werken. Van een georganiseerde aan-
van op de tot dusver werkende film
kunstenaars is geen sprake. Deze uit
spraak lijkt aannemelijk, al was het
alleen al om de onwaarschijnlijkheid
dat een Truffaut zich verwant zou
kunnen voelen aan bijvoorbeeld een
Vadin, die doorgaans zijn heil
zoekt bij e?n of andere Brigitte. In
Truffauts film komt geen enkel be
kend gezicht voor, maar ieder kind
dat er in optreedt, is met grote ze
kerheid getroffen.
Wat de titel van de film betreft
heerst hier en daar een verkeerde me
ning. De vierhonderd coups, waarover
de titel spreekt, hebben niet te maken
met de klappen die de jongen krijgt,
en alles met de streken die hij uithaalt,
dat wil zeggen alle denkbare slechte
beurten die hij maakt.
De eerste avond van de Arnhemse
Filmweek mag volop geslaagd heten.
Er heerste dan ook een opgewekte
stemming in de late avond op de ont
vangst, die de burgemeester van Arn
hem een groot aantal genodigden had
bereid in het Stedelijk Museum, waar
het feest tot diep in de nacht voort
duurde. Dbg.
Advertentie
Garage Kosi siaai sieeds voor U klaar
Ruim 10 jaar VW-ervaring,
Drie grote bedrijven met
180 man ervaren personeel en
10.000 m2 bedrijfsruimte, en
alle gespecialiseerde apparaten en onderdelen,
Hoofdbedrijf
Showroom en werkplaats
Weesp: service en
reparatie
Voor noodreparaties
tot 24 uur
le en 2e Weteringdwarsstraat,
bij Rijksmuseum, Tel. 62595
(4 lijnen)
Amsteldijk 10. Tel. 734666
Prov.weg naar 't Gooi,
Tel. K 2940 - 2517
le Weteringdwarsstraat 618,
Tel. 62595. Zie service-bord.
Zondag bestaan de Vrouwen van
Bethanië, een stichting van de eenmaal
zo bekende Jezuïet prof. Van Ginneken,
veertig jaar. De congregatie telt thans
120 leden, die in Nederland. Oostenrijk
en in Italië werken. Zij zijn gebonden
door eeuwige geloften, maar dragen
geen religieuze kleding. Een aparte
groepering in het gezelschap, die zich
geheel aan contemplatie wijdde en het
Het jongetje uit Les quatre cents coups, de film van Frangois Truffaut.
De Koninklijke Nederlandse Oud
heidkundige Bond heeft vrijdag zijn
algemene vergadering gehouden in de
aula van de gemeente Amersfoort. De
voorzitter van de bond, prof. dr. M. D.
Ozinga, zei in zijn openingswoord, dat
er enerzijds winst is ten aanzien van
beheer en opstelling musea, maar dat
anderzijds de monumenten op onge
kende wijze worden bedreigd door de
economische en maatschappelijke ont
wikkeling. Vooral de kleinere monu
menten, die karakter en sfeer geven
worden met snelle, soms onvermijde-
Een scheepslading van 3.000 kisten
thee is onderweg van Indonesië naar
Antwerpen waar in september de eerste
Belgische tbeeveiling zal plaatsvinden.
Zoals bekend heeft de Indonesische re
gering besloten de thee niet meer in
Amsterdam op de markt te brengen, als
represaille i.v.m. het conflict rond
Nieuw-Guinea. Deze eerste scheepsla
ding vormt slechts een deel van de to
tale aanvoer.
In verband met het beweerde in uw
blad van 4 en 10 juni j.l. moge onder
getekende opmerken:
De staat heeft geen bevoegdheid een
voorwaarde te stellen tot het ontvan
gen van een sacrament; doet hij het
toch, dan is deze wet volgens katholieke
opvatting ongeldig, althans voor gedoop-
ten; met name geldt dit voor de wet, die
t-paalt, dat het burgerlijk huwelijk
moet voorafgaan aan het kerkelijk. Dit
neemt niet weg, dat de Nederlandse ker
kelijke overheid reeds in 1865 en bij her.
haling op het Provinciaal Concilie van
1924 heeft bepaald, dat dit voorschrift
van de Nederlandse wet moet worden
onderhouden.
Evenwel, wanneer het zieleheil van
zich thans konden uitspreken tegen het
ontwerp, dat let wel door het
amendement-Van Rijckevorsel minder
ver ging dan het kabinet-Drees wilde
gaan. „Wij zouden voor overneming
van het amendement-Wierda in het
kabinet gepleit hebben," aldus veront
schuldigde zich de heer Suurhoff. Dat
is mogelijk hoe zonderling het amen
dement ook is maar dat kan toch
nooit verklaren, waarom hij nu tegen
een wetsontwerp is, dat hij vroeger
voor zijn rekening wilde nemen. Zijn
tweede argument was, dat hij als mi
nister de wensen van een derde deel
van de Kamer op een zo belangrijk
punt niet naast zich neer zou hebben
gelegd. Op 11 december heeft hij echter
wel de redelijker eisen van een groter
deel van de Kamer naast zich neer
gelegd. Maar dat waren maar niet-
socialisten! In ieder geval waren hij en
zijn collegae-oud-ministers alle woor
den vergeten, welke dr. Drees over de
onderhavige kwestie en over het Nieuw-
Guinea-probleem in het algemeen ge
sproken heeft. Die moesten thans door
anderen herhaald worden. Maar zij
maakten op de socialisten geen indruk
meer. Wij blijven echter hopen, dat
deze woorden toch nog hun invloed zul
len doen gelden.
een der betrokkenen dit vordert, kan en
mag de Kerk dit voorschrift in dit
concreet geval niet in praktijk brengen.
Want „het zieleheil zij de hoogste wet",
heeft de heilige Paus Pius X eens ge
zegd. De kerkelijke wetgeving geeft in
dit geval de weg aan, n.l. het sluiten
van een kerkelijk huwelijk zonder
priester voor slechts twee getuigen.
Haar verdraagzaamheid zet de Kerk
tot het uiterste van haar kunnen door.
Ze aarzelt ni'et voor haar kinderen het
bereiken van hun bovennatuurlijk doel
moeilijker te maken ter wille van an
dersdenkenden. Maar het goddelijk le
ven van haar kinderen onmogelijk ma
ken in het geval van een onoverbrug
baar conflict met een lager goed, gaat
haar bevoegdheid te boven.
Dat de kerkelijke overheid bij het be
oordelen van dergelijke gevallen reke
ning houdt, ook met het belang van
niet-katholieken weet eenieder, die met
dergelijke zaken te maken heeft. Trou
wens niets strijdt meer met het doel van
de Kerk dan ergernis. Het is een feit,
dat Rome een huwelijksgeval niet in
behandeling neemt zonder Voorafgaande
verklaring van de betrokken bisschop,
dat van ergernis geen sprake is, met
de toevoeging: evenmin bij niet-katho
lieken.
F. van Welie.
Vredestraat 6,
Nijmegen.
Mr, K. van Rijckevorsel schrijft hierbij:
Evenmin als prof. dr. F. van Welie
in bovenstaande bijdrage, ben ik in
staat om nog een wezenlijk nieuw ele
ment aan deze gedachtenwisseling toe
te voegen.
W;j zijn het gelukkig er over eens,
dat niets zozeer strijdt met het doel
van de Kerk en met het christelijk
geloof dan ergernis. Verschil van me
ning blijft echter voorlopig bestaan
over de vraag of en in hoeverre niet-
katholieken zich terecht of ten onrech
te ergeren aan toepassing in bepaalde
gevallen van ons katholieke huwelijks
recht.
Mr. K. VAN RIJCKEVORSEL
Rjke ondergang bedreigd. In de onmid
dellijke noodsituatie valt de eerste vijf
tot tien jaar nog veel te verhelpen.
Vooral in de randstad-Holland is de
ontwikkeling zeer acuut. In Zuid-Hol
land is niet alleen in Leiden, Delft en
Dordrecht het kernprobleem actueel.
Er valt nog veel te redden in plaatsen
als Middelharnis. Goeree, Brielle, Hel-
levoetsluis, Heenvliet en Geervliet, om
er enkele te noemen. Hij vond intussen
voor de ideeën van de bond een gun-,
stige gezindheid bij grote lichamen zo
als de Zuiderzeewerken en de plano
logische diensten, maar ook bij de lei
ding van de cultuurtechnische dienst
van de ruil- en verkavelingscommis-
sies toont men bereidheid tot mede
werking.
Er zijn van die zijde uiteraard geen
initiatieven te verwachten, aldus prof.
Ozinga. die voor het oplossen van de
problemen een sociale rijksdienst wen
selijk acht. De bond. zo zei hij, ver
heugt zich over de nieuwe actieve en
competente leiding van Monumenten
zorg. Hij meende dat de bond de aan
dacht van de overheid voor de proble
men nog meer moet wekken, maar
ook dat hij baar moet secunderen door
het draagvlak te vergroten, door een
weloverwogen deskundige propaganda.
Hjj noemde het ledental van de lande
lijke organisatie, thans ongeveer 800,
hoogst onbevredigend. Hij memoreer
de het krachtig stellingnemen van de
bond tegen de dempingsplannen van
Alkmaar, de succesvolle actie voor
behoud van het poortgebouw van het
voormalig si0t. Honselersdijk en enkele
andere activiteiten.
Burgemeester Moolendijk lichtte de
vergadering voor over de restauratie
in Amersfoort en zei, dat men bij krot
opruiming altijd moet denken aan de
schaal van de oude binnenstad. Hij had
weinig goede woorden over voor de
steden, waar men alles doet om de
toren goed in orde te houden, maar
waar men overigens de kleinere monu
menten laat beschimmelen. Het is
Amersfoort er juist om begonnen die
kleine monumenten dienstbaar aan de
gemeenschap te maken hetzij als
woon-, hetzij als utiliteitsruimte
Advertentie
Vin suisse
Bewindvoerders van de N.V. scheeps
werf Kampen, die enige tijd geleden
failliet werd verklaard wegens een
schuldenlast van een miljoen gulden,
zijn er toe moeten overgaan aan zeven
tig werknemers, dat is nagenoeg het
gehele personeel, ontslag aan te zeggen.
Aan twintig persorteelsleden is verzocht
de werkzaamheden nog enige tijd voort
te zetten, totdat de laatste opdracht is
afgewerkt.
De bewindvoerders deelden mee, dat
de werf na afwerking van de laatste
opdracht in augustus zal worden geli
quideerd. Dit ontslag houdt verband
met het feit, dat steeds meer werk
nemers als gevolg van de onzekerheid
rond de werf, hun ontslag namen en
elders werk zochten. Zodoende kwam
de werf steeds meer zonder personeel
Bewindvoerders hebben, omdat tot nu
toe geen aannemelijk bod op de werf
werd gedaan, tot liquidatie besloten.
In handen van de hoofdaalmoezenier
van de internationale Bouworde, de
zeereerw. heer Jozef Ghekiere. hebben
vijf jonge mannen vier Nederlan
ders en een Belg tijdens een dooi
de hoofdaalmoezenier gecelebreerde
avondmis de plechtige belofte afge
legd, zich voor minstens een jaar ter
beschikking te stellen van de Bouworde
om edelmoedig en zonder loon
te werken op hun door de Bouworde
toegewezen objecten. Daarmede heeft
het technisch instituut van de Bouwor
de, T.I.B.O., thans officieel gestalte ge
kregen. De vijf jonge bouwgezellen
hebben onmiddellijk speciale techni
sche opdrachten ontvangen. Een hun
ner blijft ter beschikking van de
Bouworde in Nederland en de anderen
worden ingezet in bouwkampen in
Italië, Oostenrijk en Frankrijk.
De omzet van groente-conserven is
in ons land geweldig toegenomen. De
laatste twintig jaar is hjj verdubbeld
en daardoor is het conservenverbruik
gestegen tot 20 procent van de totale
groentenconsumpttie. Bij de conserven-
industrie is vooral vraag naar augur
ken. bonen, doperwten, penen, prei, sel
derij en spinazie. Van de verse groen
ten zijn bij de consument bijzonder po
pulair geworden bloemkool, komkom
mers, prei, sla, spruiten, tomaten,
uien en witlof en de vraag neemt nog
voortdurend toe. Minder gewild worden
verse bonen, spruitkool, kroten, penen
en verse spinazie. Dit zei de directeur
van bet proefstation voor de groente
teelt in de volle grond, dr. ir. J.
Sneep, te Zwolle tijdens de tweedaagse
jaarvergadering en reünie van de ver
eniging voor de teelt van en de handel
in tuin- en bloemzaden.
In zijn inleiding belichtte spreker de
talrijke verschuivingen in de groente
teelt. Van de vele oorzaken van deze
verschuivingen noemde hij het wegva
gen van de groenteteelt door stadsuit
breiding, het groeiend aantal consu
menten, het steeds stijgend groente ver
bruik per hoofd, de verruiming van het
afzetgebied door betere transportmoge
lijkheden. vruchtwisselingsmoeilijkhe-
den, en het terugdringen van het plat-
glas via staand glas naar gestookt glas.
Voorts is de groenteteelt de laatste
tien jaar in sommige delen van het
land uitgebreid, in andere streken daar
entegen ingekrompen. Ook de grotere
vermogensbehoefte van het moderne
bedrijf, onder andere in verband met
de toenemende mechanisatie, heeft
grote invloed op de verschuivingen. Tal
van bedrijven schakelen over op de
bloembollenteelt, glasteelt of bloem-
misterij. De heer Sneep zei een steeds
grotere specialisatie te verwachten. In
de particuliere sector gaan steeds meer
mensen zich toeleggen op de bloemen
teelt, daar de eigen groenteteelt de
kosten en moeite nauwelijks meer loont,
aldus spreker.
kloosterhabijt droeg, is kortgeleden op
geheven.
Haar taak vinden de nonnen van
Bethanië op zeer uiteenlopende aposto-
laatsterreinen. In Nederland door maat
schappelijk werk of door een clubhuis,
waar kinderen of jeugdigen begrip vin
den voor hun kleine en grote noden.
Zij kunnen iets van de Kerk zichtbaar
maken in een echt menselijk gesprek
in een onkerkelijk gezin, bij een zieke
of alleenstaande, in welfarewerk, als
docente voor een jeugdig gehoor of als
leidster op het terrein van de zo nodige
vrijetijdsbesteding.
Aan de meer directe geloofsverkon
diging door oriënterende gesprekken,
contactavonden, onderricht en doop-
voorbereiding werken Vrouwen van
Bethanië in Amsterdam, Utrecht, Lei
den, Rotterdam-zuid, Groningen en
Wenen. In Bilthoven zorgt het Zonne
huis voor retraites voor niet-katholie
ken, voordrachten, liturgische vieringen.
In drie steden: Amsterdam, Utrecht en
Leiden organiseert Bethanië sinds jaren
een z.g. Apostolisch Instituut, waar
jonge katholieken in een tweejarige
cursus worden gevormd voor de ont
moeting met andersdenkenden. In
Wenen werken de Vrouwen van Betha
nië in een eigen clubhuis aan Wipplin-
gerstrasse. in bedrijfsscholen, paedago-
gische milieux en ziekenhuizen.
Rome kent een heel eigen apostolaat.
Daar staan de Vrouwen van Bethanië
in de Foyer Unitas ten dienste van de
niet-katholieke bezoekers en leiden
hen rond in de vroeg-christelijke heilig
dommen. Het Gezelschap geeft een
tweemaandelijks tijdschriftje uit, dat
„Bethanië" heet.
Tijdens de buitengewone algemene
ledenvergadering zaterdagmorgen is de
heer D. A. van Houte, die tien jaar voor
zitter is geweest van de Nederlandse
Maatschappij tot Bevordering der Tand
heelkunde wegens zijn zeer grote ver
diensten jegens de Maatschappij tot
ere-lid benoemd. De heer Van Houte
oefent in Rotterdam zijn tandartsprac-
tijk uit, en maakt deel uit van de Rotter
damse gemeenteraad als lid van de
VVD-fractie.
462 personen zijn deze week gestorven
gedurende een pelgrimstocht naar de
heilige stad Mekka in Saoedi-Arabië.
volgens betrouwbare berichten, die UPI
in Cairo heeft ontvangen. De regering
van Saoedi-Arabië schrijft die sterfge
vallen toe aan: zonnesteek, hoge leeftijd
en slechte gezondheid van de pelgrims.
Door de rechter-commissaris te
Utrecht is ingesloten de directeur van
het bijkantoor van de Rotterdamse
Bankvereniging te Woerden. Hij wordt
ervan verdacht een bedrag van f 20
25.000 te hebben verduisterd ten nadele
van iemand, die bij de Rotterdamse
Bankvereniging een rekening heeft lo
pen en voor wie hij privé de boeken
bijhield. De fraude kwam bij een con
trole aan het licht.
Op het kruispunt Amersfoortseweg-
Meervelderweg is vrijdagmiddag om
streeks twee uur een aanrijding ge
schied tussen twee personenauto's, af
komstig uit Den Haag en Bussum. De
personenauto uit Den Haag, bestuurd
door mevrouw W, J. L.-S. verleende
op dit kruispunt geen voorrang aan de
uit Bussum afkomstige wagen. Het ge
volg was dat de wagens met een enor
me klap op elkaar reden, waardoor de
vijf inzittenden van de uit Den Haag
afkomstige auto allen op de weg wer
den geslingerd. Daarbij liep de 40-~jarige
mej. M. S. een schedelbasisfractuur op
en de 53-jarige mevr. C. A. de W.
zware inwendige kneuzingen en diver
se beenbreuken. Zij werden, samen met
de drie andere inzittenden, die lichte
verwondingen kregen, ter verpleging
in het Julianaziekenhuis in Apeldoorn
opgenomen. De bestuurder van de uit
Bussum afkomstige wagen kwam met
de schrik vrij. De beide auto's werden
zeer zwaar beschadigd.
De vice-president van Hilton inter
national, Curt Strand, heeft naar aan
leiding van de stemming in de Tweede
Kamer verklaard dat de Hilton-hotels
in Amsterdam en Rotterdam in juni 1961
gereed zullen zijn. Elk hotel heeft 280
kamers. De bouwkosten zullen ongeveer
20 miljoen gulden bedragen. Curt
Strand die momenteel in West-Berlijn
verblijft, vertrekt tegen het einde van
het jaar naar Nederland. Hij deelde
voorts mede dat de Engelse regering
toestemming heeft verleend voor de
bouw van een hotel met 500 kamers in
Londen.
Zaterdag 27 juni zal mgr. Mathias
Brans O.F.M.Cap. in de kloosterkapel
van de Paters Montfortanen te Oirschot
de H. Priesterwijding toedienen aan
frater Helmut Drove van de Sociëteit
der paters Montfortanen.
Woensdag zal mgr. M. A. Jansen,
bisschop van Rotterdam, geen audiëntie
verlenen.
Vrijdagmiddag is aan boord van het
vliegkampschip Karei Doorman het
commando over smaldeel V overgedra
gen. De aftredende commandant, com
mandeur A. van Karnebeek, die tot
schout-bij-nacht is bevorderd, droeg
daarbij zijn functie over aan de com
mandant van de Karei Doorman, kapi
tein ter zee H. van Oostrom Soede, die
evenwel tijdelijk met de waarneming
van het bevel over smaldeel V belast is.
Schout-bij-nacht Van Karnebeek zal
met ingang van 3 juli worden belast
met de functie van vlagofficier perso
neel van het ministerie van defensie
(marine).
r. Anthon van der Horst,
die zijn zestigste verjaar
dag viert, schuwt de pu
bliciteit. Hij is wars van uiterlijk
vertoon en heeft er een grote af
keer van in het middelpunt van
de belangesteling te worden ge
plaatst. Nochtans kan het feit
van zijn verjaardag nu eenmaal
niet onvermeld blijven, want
deze musicus behoort tot de
meest vooraanstaande Nederlan
ders. Zijn faam is niet beperkt
tot eigen land, maar ook tot ver
over de grenzen doorgedrongen.
Dr. Anthon van der Horst
werd een jaar voor de eeuw
wisseling in Amsterdam gebo
ren. Reeds op jeugdige leeftijd
trok hem de muziek en de mu
ziekbeoefening. Hij studeerde
aan het Amsterdamse conserva
torium compositie bij Bernard
Zweers en piano en orgel bij
J. B. C. de Pauw. In 1917 deed
hij cum lande eindexamen. En
daarmee was de grondslag ge
legd voor een eervolle loopbaan
die hem zou voeren tot aan de
top van het Nederlandse muziek
leven. Hij iverd in 1918 leraar
aan de Muziekschool in Bussum,
later organist van de Engelse
Kerk en de Waalse Kerk in Am
sterdam en wijdde zich aan een diepgaande studie van de werken van
Bach. Voor zover hij er de tijd voor kon vinden trad hij meerdere malen
als koordirigent op. In 1936 volgde zijn benoeming tot hoofdleraar orgel
aan hetzelfde conservatorium waar hij in zijn jeugd zijn studies was be
gonnen. Hij werd organist van de Nederlandse Protestantenbond in Hil
versum. In 1955 legde hij deze functie neer. Hij is evenwel nog altijd
organist van de Grote Kerk in Naarden. Hij maakte tal van reizen naar
het buitenland en gaf orgelconcerten in België, Duitsland, Engeland,
Frankrijk, Venezuela en Zwitserland en binnen het verband van het
Koninkrijk, ook in de Ned. Antillen en Suriname. Op de Antillen gaf hij
een cyclus van orgelconcerten en tevens lezingen, o.a. voor 600 leerlingen
van middelbare scholen. Een gebeurtenis voor de bevolking was een orgel
concert in een katholieke kerk, waar voor de bisschon speciale toestem
ming verleende. De reis naar de West bracht dr. Anthon van der Horst
in aanraking met de volksmuziek, die hij voor een belangrijk deel in
muziekschrift bracht, wat nog nimmer was gebeurd.
Meerdere malen begeleidde dr. Anthon van der Horst bekende solisten
als o.a. Aaltje Noordewier-Reddingius, Jo Vincent, Max Kloos en Carel
van Leeuwen-Boomkamp, dirigeerde het Concertgebouworkest, het Radio
Philharmonisch Orkest, het Utrechts Stedelijk Orkest. Sedert jaren ver
leent hij zijn medewerking aan de radio en leidt hij met pianospel de
morgenwijdingen in van de V.P.R.O. De meeste muziekliefhebbers kennen
hem als de man van de uitvoeringen van de Mattheus Passion die hij meer
dan 150 maal dirigeerde. Sedert de dood van Evert Cornells 'in 1931 is hij
dan ook dirigent, van de Nederlandse Bachvereniging.
In de muziekwereld heeft zijn kort voor de oorlog geschreven sym-
phonie in C-majeur grote bekendheid. Men herkende 'hierin de wieester-
componist, de man met een oorspronkelijke stijl. Na 1945 componeerde
hij een Te Deum voor dubbel koor, soli., groot orkest en orgel. Vele compo-
sities voor solo-zang met begeleiding van orgel heeft dr. Van der Horst
tevens op zijn naam staan, Zijn vele vrienden en collega's waarderen hem
niet alleen om zijn grote muzikale begaafdheid en artistieke inslag het
laatste verklaart ook zijn grote interesse voor de architectuur maar
bovenal om zijn grote eruditie, buitengewoon scherpe verstand en grote
humor. Maar vooral om de mens; die vele talenten van hoofd en hart
werden erkend met een reeks van onderscheidingen, zoals het ere-doc-
toraat dat de Rijksuniversiteit van Groningen hen verleende in de theolo
gie. De gemeente Hilversum eerde deze grote burger met de inschrijving
in het Gulden Boek der Gemeente". De talloze vrienden eh ook de
jongere musici die veel aan zijn adviezen hebben te danken zullen daar
op zijn verjaardag ongetwijfeld uitdrukking aan geven. De omvangrijke
stapel post die iedere dag op het adres Sweelincklaan 8 te Hilversum wórdt
bezorgd zal wel een tikkeltje zwaarder zijn dan gewoonlijk.
