Haydns IIMondo Luna
onbeduidend en middelmatig
Handig verbloemd achter een joyeus
aangeklede voorstelling
meer
Australië wil veel
Nederlandse immigranten
BACHS HO HE MESSE IN
DE NAARDENSE KERK
Wegenwacht ook in auto's
Ruimtevlucht op aarde
DE EILANDER -
NATO-TAPTOE - ARNHEM
Kies van mam
moet opgebaggerd
Waarom dit
make-belief 9
Minister Downer in ons land
Generaal Speidel
bezoekt „Panta
Rei"
Democratische
gedragsregels
WlVtA
Sneller en veiliger bruin met...
Mej. M. Tellegen
neemt afscheid'
'J
GOEDE AANPASSING
Amadeus-kwarlet
in Amsterdam
Laatste stoomtreilers
verdwijnen
Schietles voor vrouwen
in Zuid-Afrika?
Opleidingsscholen
kleuterleidsters
A.N.W.B. BREIDT SERVICE UIT
Kabinet der Koningin
DONDERDAG 25 JUNI 1959
'j
Drie V.E,M.-schepen
uit de vaart
ln september salaris
regeling voor docenten
ZONNEBRANDMIDDELEN
ZONNEBRAND CRÈME V.A. F. 1.- ZONNEBRAND OLIE V.A. F. 0.95 ZONNEBRAND LOTION V.A. F 1.10 ZONNEBRAND SPRAYVA. F 5J0
ROMAN VAN DE LOKKENDE ZEE
i door
I KLAAS TOXOPEUS
Geëlektrocuteerd
Advertentie
25 - 26 - 27 - 29 - 30 JUNI en 1 JULI. Aanvang 21.00 uur.
Een kleurrijk, groots, internationaal festijn, een uniek
muzikaal evenement op de Markt in Gelre's hoofdstad.
Prijzen: 2.50 - 3.50 - 4.50 - 5.50 op 25 juni.
„(generale repetitie): 1.50 en 2.50.
Voorverkoop bij V.V.V. Arnhem, Stationsplein 45,
telefoon 08300 - 22218 - 32322.
In het Duivense broek, is de firma
Duursema uit Gieten (Dr) reeds enke
le maanden met grote zandzuigers
werkzaam om zand te spuiten op het
z.g. Hazenpad, dat de verbinding zal
vormen tussen Arnhem en Wesel. Op
een diepte van ongeveer 17 meter
raakte dezer dagen de zandzuiger ver
stopt en bii controle bleek een gewel
dige kies van een mammoet te zijn
opgebaggerd. Reeds werden hier meer
vondsten gemeld o.a. van rugwervels
en ribben.
Het werd reeds
vóór de eerste acte
van Haydns „dram-
ma giocoso" „II
Mondo della Luna"
gisteravond in de
Koninklijke
Schouwburg te D n
Haag uit was, dui
delijk dat we weer
eens een avondje
musicologenmuziek
zaten te beleven. Bijna onvermijdelijk,
zou men tegenwoordig zeggen, moest dit
naar aanleiding van Haydn gebeuren,
Wiens oeuvre een waar ontginningsveld
schijnt te vormen van uit de aandacht
verdwenen werken, waarvan de nijvere
muziekgeleerde vorsers onder het sla
ken van triomfantelijke kreten het ene
stuk voor, het andere na aan het licht
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiimiHiiiii
iiiiiiyiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiimiiiiiii
brengen. Ze vinden niet alleen werken,
ze vinden ook altijd weer executanten,
die hun verzekeringen aangaande de
genialiteit der opgediepte stukken grif
geloven, kennelijk zonder zich een zelf
standig oordeel te vormen. Door de er
varing geleerd, ging men met sombere
voorgevoelens deze opvoering aan
horen. Ze zijn helaas bevestigd. Ook II
Mondo della Luna is een onbeduidend,
middelmatig stuk.
Men heeft dit handig en smaak
vol verbloemd achter een uiterst ver
zorgd en joyeus aangeklede voorstel
ling, maar de mooiste aankledingen
kunnen de zachte lethargie, waarin
de toehoorder verzinkt niet voorko
men als de muziek hem niet vermag
te pakken. Het is de muziek, die het
moet doen. Een opera drijft niet op Brum Ri2Z0[() Marcello Cortis en Ma_
ensceneringen. Die zfcn van bijkom- rieüa Adani in n Mondo della Luna".
stig belang.
Men heeft zich dus gisteravond zit
ten vervelen bij een toneel, dat steeds
Zo aardig deed, wat een dubbel gênant
gevoel opleverde. Een goede toneelop
voering, die geen raison^ d'etre blijkt
te hebben, omdat haar inhoud onbe
langrijk is, werkt beschamend. Het is
nochtans niet anders. Wat de musico
logen ook vinden en beweren, zij kun
nen niet waarmaken, dat de goede va
der Haydn een universeel genie was.
Hij was wel een genie, en een zeer spi
ritueel genie bovendien, als het ging
om symfonieën en strijkkwartetten,
wat kwantitatief zowel als kwalitatief
heel veel is Maar veel verder reikte
zijn kracht niet. Hü schreef ookrin al
lerlei andere genres, als een man, die
daarvoor gehuurd was en zijn vak ver
stond. Het is natuurlijk nooit slecht,
maar het stelt ook niets voor. Het is zo
ih de manier, waarop een goed am
bachtsman het in zijn tijd placht te
doen. In dit geval wilde vorst Esterha-
zv, in wiens dienst Haydn stond, een
opera'tje hebben, waarmee men zich
te zijnen huize gezellig kon vermaken
in die half amateuristische, half am
bachtelijke trant, waarin mensen, die
het zich konden veroorloven in die tijd
de kunst beoefenden. Haydn leverde de
muziek en daar werd geen hogere be
tekenis aan toegekend, dan aan het feit,
dat Esterhazy's tuinman hem bloemen
verschafte. Niemand dacht eraan, dat
Or een kunstwerk van belang gescha
pen moest worden. Het was maar een
aanleiding om te zingen, te spelen en
zich te verkleden, kortom om plezier
te hebben. Later werd de muziek van
zo'n werkje weer gebruikt voor andere
gelegenheidscomposities.
Het is dwaasheid Haydn te verwijten,
dat hij geen muriekdramaticus is en
nooit verder komt dan het achter el
kaar schrijven van stereotiepe aria s,
Waarbij alle solobeurten eerlijk ver
deeld worden, een en ander op een on
nozel kluchtspelletje van een bekend
fvpe. Daarop in te gaan betekent, van
Haydns dagen uit gezien, zoiets als
met kanonnen schieten op mussen. Het
Was zo argeloos en zonder pretentie be
doeld. Men komt er echter bijna toe,
Wanneer men eeuwen later wordt uit
genodigd om ervoor naar de schouw
burg te gaan en verondersteld wordt In
diepe aandacht neer te zitten om te
luisteren naar een partituur, waarop de
fiere naam van een musicoloog staat
afgedrukt als de hersteller van de „oor
spronkelijke versie", terwijl een diri
gent en een hele „cast" van Italiaanse
Op het podium
van de kleine zaal
van het Amster
damse Concertge
bouw is het Ama-
deuskwartet een
goede bekende.
Deze musici gaven
woensdagavond in
het kader van het
Holland Festival
een kwartetavond
biet werken van Purcell, Britten en
Haydn.
Graag komen zij met een der Weense
klassieken en deze avond was hun keuze
gevallen op Haydns Strijkkwartet in F
"Pus 77.. Hun lichte en speelse spel
kreeg niet zo veel kansen in Purcell en
"ritten. De met smaak voor klankwis
seling en melodie-uitbeelding gespeel
de: Drie Fantasieën van Purcell waren
nen hommage aan deze componist, die
"00 jaar geleden werd geboren. In 1945
Schreef Benjamin Britten zijn Tweede
strijkkwartet, daar Purcell toen 250
laar geleden was gestorven. Vele melo
dieuze inventies, zoals bij Britten ge
bruikelijk, wisselen af met meer mono
tone frasen. Het spel bleef te hoekig
?n nogal scherp en de generale binding
hikte niet geheel. Niettemin een avond
vol variatie.
T. Vr.
artiesten het halve continent over zijn
gereisd om ons dat allemaal te komen
vertonen. Misschien zou Haydn zich
zelf er op zijn beurt bij gegeneerd heb
ben gevoeld, als hij ons zoveel drukte
had kunnen zien maken. Het is een tik
je belachelijk.
Beginnen we dan maar aan het einde
van de opsomming: Jean-Denis Mal-
cles had de zeer amusante décors en
costumes gemaakt bij de levendige re
gie, die Maurice Sarrazin voerde, ter
wijl Jan Rebel een klein groepje dan
sers liet bewegen. Het Nederlands Ka
merorkest, versterkt met leden van het
USO, speelde bekwaam, schoon weinig
genuanceerd, en Carlo Maria Giulini
hield het geheel meer gemakkelijk dan
hevig geïnspireerd in zijn vaardige
handen. Men zag en hoorde een uitste
kend spelende en zingende bezetting
(met uitzondering van de valse bariton
Paolo Pedani) van Luigi Alva, Marcel
lo Cortis, Mariella Adani, Bruna Rizzo-
li, Biancamaria Casoni en Michel Ha
mel. En men dacht met weemoed te
rug aan de onvergetelijke voorstellin
gen van Rossini en Verdi, die het Hol
land Festival enkele jaren geleden
placht te geven. Waarom dit make-be-
lief, dat toch door geen zinnig mens ge
loofd wordt? Men vraagt verder: als
het dan geen Italiaanse opera mocht
zijn, waarom dan deze onbetekenende
Haydn in dit Handel-jaar, waar ook
de Nederlandse Opera al niet van ge
hoord blijkt te hebben?
LEO HANEKROOT
De N.V. Visserij Onderneming de
VEM te IJmuiden zal nog dit jaar de
drie stoomtreilers, die deze rederij nog
in de va.art heeft, opleggen. Het zijn de
treilers Herman IJM 2, Haarlem IJM
9 en Vios IJM 21. Het zijn tevens de
laatste stoomtreilers van de Nederland
se visserijvloot, zodat hun verdwijnen
tevens de afsluiting van een tijdperk
in de visserij betekent.
Reeds geruime tijd gingen er geruch
ten, dat de drie treilers uit de vaart ge
nomen zouden worden. De rederij be
waarde tot nu toe hierover het stilzwij
gen, hoewel het duidelijk was, dat er
iets aan de hand moest zijn. Onder de
druk van de geruchten heeft de rederij
nu toegegeven, dat de schépen naar
hun einde gaan. Het is nog niet bekend,
wat er mee zal gaan gebeuren. Mis
schien is de enige mogelijkheid ze voor
de sloop te verkopen, al wordt uiter
aard getracht ze elders voor de visserij
aan de man te brengen.
De stoomschepen in de Nederlandse
visserij zijn nu bijna uitgestorven. Al
leen de Vlaardingse vloot kent nog eni
ge stoomschepen, maar dat zijn loggers
en geen treilers. Het zijn de laatste
van de in het begin van deze eeuw on*
der de naam „Stoomfietsen" in de
vaart gekomen schepen.
Over de vervanging van de uit de
vaart te nemen schepen waren bij de
rederij geen inlichtingen te verkrijgen.
In IJmuiden neemt men niet aan, dat
de vloot van de VEM tot de resteren
de drie motortreiiers zal worden inge
krompen. Men acht het mogelijk, dat de
rederij zal besluiten tot het laten bou
wen van enige hektreilers, schepen
waarmee niet over een bepaalde kant
maar over het achterschip wordt ge
vist. Maar nog meer verwacht men dat
de redery zal overstappen op het type
grote motorlogger, waarmee elk soort
van visserij, ook die op gezouten haring,
kan worden uitgeoefend.
Woensdagavond is
de jaarlijkse uit
voering van Bachs
Hohe Messe in
Naarden gegeven
en de, grotendeels
gemotoriseerde,
pelgrimstocht naar
het Mekka der
Bachcultuur is ach
ter de rug. Weer
was het stadje ge
durende enige uren een in het late
avondlicht dommelende groep huizen
rond een verlichte kerk, waaruit van
alle kanten de klanken van koren en
trompetten opstegen. Weer was er daar
na in de straten het gezoem van hon
derden luchtig maar goedgeklede men
sen met partituren en opgetogen ge
zichten, die hun voertuig trachtten te
bemachtigen, doorkruist door haastige
en transpirerende muzikanten in rok.
Het is steeds een fascinerend en dooi
de traditie geheiligd tafereel, waarin
conventie en fanatieke Bachverering
elkaar de hand reiken.'
Aan deze Holland Festival-uitvoering,
die door de jubilerende Anthon v.d.
Horst werd geleid, werkten een keur
van solisten en instrumentalisten mede.
Het dramatische kwartet van het Cru-
cifixus voor velen het hoogste ont
roeringsmoment van het ontzaglijke
werk werd door Elly Ameling, An
nie Hermes, Tom Brand en David Hol-
lestelle met veel effect gezongen. Van
het koor der Nederlandse Bachvereni-
ging kan veel goeds worden gezegd: de
hoge tempi, die v.d. Horst soms eiste,
werden helder en zonder aarzelingen ge
realiseerd. Overigens maakte.de gehele
uitvoering een voorzichtige, ingetogen
hier en daar zelfs wat matte indruk.
Hierbij moet ik opmerken, dat bespre
king van details mij niet goed mogelijk
*werd gemaakt door de toegewezen
plaatsen voor de ers. In plaats van, zo
als het behoort, in het midden van de
kerk, in vol gezicht en gehoor van het
hele ensemble, waren de verslaggevers
rechts tegen een wand geplaatst" waar
waar een dikke pilaar het uitzich be
nam en het geluid dwong een bocht
te nemen. Hef was daardoor niet ter
stond duidelijk of het „Quoniam" door
de solist of door een koorlid werd ge
zongen. Over de exactheid van veel in
zetten bleef ik in het onzekere;- ook de
klank van Barwahsers fluit, van Sto-
tijns hobo d'amore, en van de jacht
hoorn van Jan Bos was op mijn plaats
gevoileerd. Het prachtige samenspel
van de organist Albert de Klerk met
de grote koren heb ik echter onverdeeld
kunnen genieten en bewonderen.
v. E.
De Zuidafrikaanse minister van de
fensie, Frangois Erasmus, heeft in de
Senaat verklaard dat het naar zijn me
ning een goed ding zou zijn met het
oog op de toekomst in Zuid-Afrika als
vrouwen schieten zouden leren. Hij zei
dit in antwoord op een vraag va'n se
nator Thuynsma, die wilde weten of
de regering al methoden had overwo
gen voor het organiseren van huis
vrouwen en jeugdige personen met het
oog op eventuele onlusten. Erasmus
zei dat er al enkele jaren geleden door
de regering een commissie was inge
steld om deze kwestie te bestuderen.
„Er doet zich met de Nederlandse
immigranten in Australië maar één
probleem voor," aldus de Australische
minister van immigratie, de heer A. R.
Downer na zijn aankomst woensdag
middag op Schiphol, „en dat is, dat
wij er niet genoeg krijgen." Wel zijn
er nu reeds meer dan 100.000 Neder
landers in Australië werkzaam, doch
terwijl in 1952 15.000 Nederlanders ver
trokken, zijn het er in de afgelopen
twaalf maanden nog geen 8000 geweest.
De Australische minister, die voor de
vijfde maal ons land bezoekt en met
bijzonder veel waardering over onze
landgenoten sprak, zèi dit uitermate te
betreuren en moedigde jonge landgeno
ten, die in de wereld vooruit willen
komen en daartoe in Nederland zelf
naar hun mening geen gelegenheid vin
den, aan by hun emigratieplannen de
keuze op Australië te laten vallen.
..Van alle continentale Europese vol
keren schijnen de Nederlanders zich
verreweg het best aan de Australische
gemeenschap aan te passen," vervolg
de de heer Downer. „Ik kan daaraan
toevoegen, dat naar mijn mening
Australië zijn immigranten een betere
kans om vooruit te komen biedt dan
welk ander land ter wereld ook. Austra
lië bevindt zich in een beslissende ont
wikkelingsfase en biedt enorme moge
lijkheden."
De Australische minister, die behalve
door zijn vrouw eri drie kinderen, be
geleid wordt door zijn secretaris-gene
raal, de heer Tasman Heynes, werd
op Schiphol door de Australische am
bassadeur. sir Edwin McCarthy, en
door de Nederlandse commissaris voor
de emigpatie, mr. B. VV. Haverman,
begroet. Vandaag heeft hij een bespre
king gevoerd met de minister van So
ciale Zaken en Volksgezondheid, mr.
dr. C. J. M. A. van Rooi).
Vanavond biedt de regering hem op
het Muidersloi een diner aan. Donder
dag bezoekt minister Downer Den
Haag en vrijdag Rotterdam. Daar zal
hij een bezoek brengen aan de heer en
mevrouw Wageveld, de ouders van de
100.000ste emigrant naar Australië, me
vrouw A. Zevenbergen-Wageveld.
Uiteraard trekt Australië verreweg
de meeste immigranten uit Groot-Brit-
tannië (circa 60.000 per jaar). Minister
Downer is zojuist in Engeland ge
weest, waar hij een beroep heeft gedaan
op Britse arbeiders uit de industriële
gebieden in midden-Engeland.
Naar bekend, wordt de emigratie
voor Nederlanders naar Australië door
onze regering gesubsidieerd. Het sub
sidiestelsel komt er in grote lijnen op
neer, dat een Nederlandse familie voor
de overtocht naar Australië zelf een
bedrag moet betalen, dat anderhalf
maal zo groot is als het laatste aan
inkomstenbelasting betaalde bedrag.
In verband met een grote legeroefe-
ning, welke momenteel in Noord-Lim
burg en een gedeelte van Oost-Brabant
wordt gehouden, heeft generaal Speidel
van de Nato-staf woensdag een bezoek
gebracht aan Overloon. De generaal
bezichtigde er o.m. het oorlogsmuseum
en de fraaie nieuwe kerk.
Uiteraard nam generaal Speidel ook
de verrichtingen van de oefenende mi
litairen in ogenschouw. Aan de oefening
„Panta Rei" nemen tienduizend mili
tairen en achttienhonderd voertuigen
van de vierde divisie deel. De militairen
worden speciaal getraind in rivierver
dediging en in het slaan van bruggen,
[n verband hiermee is de oefening spe
ciaal geconcentreerd op de Maas en op
de streek langs de rivier tussen Beugen
en Grubbenvorst.
Vrijdag is de operatie „Panta Rei", die
maandag begon, ten einde. Tot nu toe
deden zich geen ernstige ongelukken
voor. Alleen is een pontonbootje met
militairen na aanvaring met een
vrachtboot gekanteld Twee soldaten
geraakten te water. Zy konden bijtijds
worden gered.
Onze kritische kanttekening bij een
passage uit het artikel van de heer
De Kadt in Socialisme en Democra
tie", waarin dit PvdA-Kamerlïd zijn
inzichten over een mogelijk „on
geremde machtsstrijd" ontvouwde,
heeft tot ons genoegen bijval gevon
den in een socialistische perscombi
natie, namelijk het Haagsch Dagblad
c.s. Deze bijval is overigens niet zon
der voorbehoud. Onze kritiek wordt
„in meer algemene zin" juist geacht
en deze algemeenheid is kennelijk als
een beperking van de instemming be
doeld. Maar zelfs in deze beperkte zin.
welke nog nader verklaard wordt, is
de bijval ons welkom. Wij menen na
melijk, dat wat de heer De Kadt be
toogde bijzonder gevaarlijk is voor
onze vaderlandse democratische
grondslagen. Niets is ons liever dan
dat wij het met elkaar over deze
grondslagen en de daaruit voort
vloeiende gedragsregels eens blijven,
oppositiepartij of niet. In dit verband
moeten wij bekennen, dat de „ver
zachtende omstandigheden", welke
het Haagsch Dagblad voor de uitla
tingen van de heer De Kadt aanvoert,
ons niet hebben aangesproken. Inder
daad, wij hebben uitdrukkelijk niet
„het hele verhaal" vtin de heer De
Kadt weergegeven. Wij nemen graag
aan, dat de heer De Kadt de jongste
politieke ontwikkeling „iets te tra
gisch" ziet door „de grimmigheid"
die daarbij overigens beslist niet
aan één kant! te signaleren viel, of
door wat dan ook. Maar wij bestrij
den, dat deze kijk van de heer De
Kadt hem mocht verleiden tot de door
ons gewraakte conclusieLaat hij,
naar zijn gevoelen, alle reden heb
ben om, zoals het blad zegt, „zijn hart
vast te houden", maar dat moet dan
ook werkelijk betekenen, dat hij zijn
democratisch hart niet op een andere
manier alsnog verliest.
Wij delen overigens de mening van
het blad, dat een zuivering van de po
litieke toestand hard nodig was, zon
der het overigens met zijn zienswijze
op die toestand steeds eens te zijn.
Wij geloven, dat het Haagsch Dagblad
nu op zijn beurt de zaak iets te tra
gisch èn te beperkt ziet. In deze be
schouwing misten wij namelijk node
een opmerking, welke ons nog niet
lang geleden in hetzelfde blad op
viel, over de Nederlandse politieke
eigenheid. Wij doelen op het pleidooi
tegen een Nederlandse CDU, naar
Duits model, waarin gesteld werd.
dat de eigenheid der christelijke par
tijen in Nederland weg te denken
noch weg te organiseren is. En waar
aan de raad werd toegevoegd van
„een zekere volharding in de eigen
stijl, zij het met ruime blikDie
volharding heeft nu juist, naar het ons
voorkomt, in <ie jongste politieke ont
wikkeling óók een belangrijk aandeel
gehad. En wij constateren wederom
met genoegen, dat zij in dit socialis
tische blad een pleitbezorger vond.
die ook hier niet in de platgetreden
paden der socialistische propaganda
wil lopen.
(Van onze Haagse redactie)
Minister Cals heeft aangekondigd dat
de nieuwe salarisregeling voor leer
krachten, verbonden aan opleidings-
scnolén voor kleuterleidsters, waar
schijnlijk in september haar beslag zal
krijgen. De voorbereiding van de nieu
we regeling is thans zovei gevorderd
dat waarschijnlijk in juli een laatste
bespreking in de commissie voor ge
organiseerd overleg kan worden gehou
den. Dit blijkt uit het antwoord van de
minister op vragen van het Tweede-
Kamerlid mevrouw Tellegen-Veldstra
(P.v.d.A.).
(Van onze verslaggever)
Op de Nederlandse wegen zal In de
loovan het najaar een nieuwe ver
schijning haar intrede doen: de ANWB-
wegenwachter in auto. In totaal wor
den twaalf wagens de weg opgezonden
met wegenwachters achter het stuur,
die dezelfde service zullen bieden als
hun collega's op motor met zijspan.
De nieuwe maatregel is niet geno
men omdat de gebruikelijke uitrusting
van de wegenwacht tot onbevredigende
resultaten zou hebben geleid. Integen
deel. De ervaring leert, dat men van
af het zadel van een motorfiets het
beste uitzicht op de weg heeft er. dat
het verblijf in de openlucht de gozond-
Advertentu
Zes vrijwilligers van de Amerikaanse marine zijn hun zesde dag in
gegaan van een „vlucht" in een nagebootst ruimteschip, dat ontworpen is
om de zuurstof-ademhalings-apparaten voor lange tochten buiten de
dampkring van de aarde op de proef te stellen. De proefneming, die morgen
een einde zal nemen, zal ook aanwijzingen geven, hoe menselijke wezens
reageren in beperkte ruimten, zonder contact met de buitenwereld en
zonder te weten of het. dag of nacht is. De zes vrijwilligers zijn leden van
het centrum voor marine-luchtmacht materiaal. Hun gesprekken worden
opgenomen door microfoons, zonder dat zij dit weten. Zij zijn onder
gebracht in een nagemaakt ruimteschip met 60 kubieke voet ruimte per
man en beschikken niet over radio, klok, televisie of andere middelen
voor contact of verstrooiing.
min
NI YEA
..Dat is waar. vader. Ik was er zelf bij
Chris Hedland deed snel een paar passen naar
voren. ..Wat?" vroeg hij verbouwereerd, „hoor ik
dat goed? Jij bent méé-geweest, zeg je?"
„D'r was een opstapper uitgevallen, vader; Gerrit
de Wit. Hjj had geen vervanger aangewezen. Wel,
en toen kon ik mee."
Chris Hedland werd rood. „Mooi is dat!" riep hij
kwaad. „Weet je soms nog meer van die dingen?
Heb je er wei aan gedacht dat wij er ook altijd nog
zijn? Je had wel kunnen verdrinken! Maar daar heb
jij natuurlijk niet over gepiekerd. Wat je vader en
moeder denken is maar btjzaak... Mooie jongen ben
jij. Je moeder heeft zó al duizend angsten uitgestaan,
zónder dat ze dat wist van jou! Nouwat heb
ie daarop te zeggen?"
Hedwig keek deemoedig naar zijn moeder. „Als
ër geen man te min was geweest...", begon hjj en
toen opeens: „toe moeke.zegt nou wat! Kijk me
niet zo aan. alsof... alsof ik dood was...! Toe!"
Clara Hedland streek met de hand langs haar
voorhootd. ,,'t Is wel goed, jong...", sprak ze na een
kort zwijgen.... ,,'t is allemaal wel goed zo..."
„Vind jij dat zomaar goed?" barstte Chris Hedland
meteen weer los, „vind jij dat góéd? Zo'n jongen
laat de paarden aan hun lot over... springt in een
bootje en vaart eventjes naar een wrak... En wij
weten helemaal niks! En dat vind jij goed, Clara?
Jij? Maar dan zal ik die jongen wel vertellen, dat
het geen goed zeun past om zoiets te doen! Versta
je dat, Hedwig?"
„De jongen moet droge kleren aan en naar bed",
onderbrak zijn vrouw hem. „Laten we er nu maar
niet over kiften. Gebeurd is gebeurden gelukkig:
het is allemaal goed afgelopen!"
Hedwig keek haar dankbaar aan. Bij de kachel
kleedde hij zich uit en schoot de schone onderkleren
aan, die zijn moeder voor hem had klaar gezocht.
Toen ging hij naar zijn kamertje, dat aan de noord
zijde van het huis lag. Bij de deur riep hij een
„welterusten".
De storm rukte feller dan tevoren aan de vensters
cn gilde door de kale bomen om het huis. Hedwig
lag in bed en luisterde ernaar Hij stelde zich voor
hoe het moest zijn, als je nü op de „Lux" stond
of als de reddingboot wéér uit zou moeten. Het was
in jaren niet zo boos geweest.
Die avond brandde het licht nog lang in de woon
keuken van de Hedlands. Vader Chris zat bij de
kache! één been aan elke kant ervan, voortdurend
in zichzelf mompelend: „Wat 'n jongwat 'n
jong... Na een kwartier reeds was zijn aan
vankelijke woede, die meer uit schrik dan uit heuse
verontwaardiging was voortgekomen, voorbij. Hij
voelde nu nog slechts een stille trots om z'n zeun,
die bij een vliegende storm opstapte bij Bate de
Bruin om eventjes twaalf man van zo'n wrak te
's Morgens joelden de rukwinden nog steeds om
net eiland. Ondanks de korte rust die hp genoten
had, voelde Hedwig zich toch volkomen verfrist.
Het kwam hem voor dat hij het zout van de zee nog
op ziin lippen kon proeven. Een ongekende sensatie
van geluk doorstroomde hem. Hij was stoutmoedig
geweest, zonder overmoedig te zijn. Hij had gehol
pen mensen te redden...... het was misschien zelfs
aan hem te danken geweest dat die ene Zweed niet
verdronken was
Zijn vader had hem die ochtend joviaal op de
Schouders geslagen en hem „Dorus-Rjjkers-de-twee-
de" genoemd. Moeder had wat droevig geglimlacht
toen ze het zag. Maar toch was ook zij blij om wat
hij gedaan had. meende Hedwig.
Blij gestemd was hij aan het werk gegaan. Tegen
koffietijd zei hij opeens: „Vader, ik ga op 'n koppie
bij De Boer, hiernaast," en toen Chris Hedlands ogen
om een verklaring vroegen sprak Hedwig met iets
uitbund gs in ziin stem: „Ik ga Menke vragen voor
de bruiloft van Harm en Boukje Faber. Zij zitten
vandaag immers in 't zilver?"
„Zo zolachte Chris Hedland, „dat gaat dan
maar meteen op de wijfjes uit. Maarge hebt ge
lijk zeun. Op deze leeftijd zijn ze het mooist. Wat
JtT"
heid van de wegenwachters ten goede
komt. Maar de ANWB heeft een aan
tal leden van de brigade in dianst voor
wie het motorrijden in verband met
hun leeftijd bezwaarlijk kan worden.
Speciaal voor deze mannen, die er
doorgaans meer dan tien dienstjaren
hebben opzitten, zullen de autootjes,
kleine Citroën-bestelwagens, in bedrijf
komen. De wagens worden niet ver
warmd omdat men eventuele tempera
tuurverschillen zoveel mogelijk wil eli
mineren.
Een ander initiatief van de ANWB
is om de vorig jaar begonnen lepa-
triëringsservice van automobielen uit
het buitenland belangrijk uit te brei
den. Het vorig jaar zijn 120 wagens
door de ANWB buiten Nederland te
ruggehaald, die door verschillende
oorzaken onklaar waren geraakt en
niet op korte termijn konden woiden
hersteld. Thans wil de ANWB deze
mogelijkheid ook openstellen voor
hen, die door ziekte of ongeval hun
wagen niet binnen zeven dagen zelf
kunnen besturen. De wegenwacht
brengt het voertuig dan met de even
tuele mede-inzittenden terug naar de
plaats van herkomst. De nieuwe fa
ciliteit is verbonden aan de interna
tionale reis- en credietbrief.
Een uitgebreide reeks folders tenslot
te zal in de toekomst veel mondelinge
Informatie en correspondentie overbo
dig maken. In 25 deeltjes is namelijk
een overzicht vervat van het indruk
wekkende totaal van de dienstverlenin
gen, die de ANWB verricht op het ge
bied van recreatie en toerisme. Er is
gestreefd naar een zo beknopt en te
vens zo volledig mogelijke informatie.
halen! Over twintig jaar zouden ze op het"eiland nóg' "e„a^ig antwoordde niet HU smeet rijn mestvork
van zijn jongen zeggen: „Dat is di/zeun van Hel
land, die nog 'ns is opgestapt toen de „Lux" aan de
grond zatde grootstq eer die een eilander
te beurt kan vallen. En dat was nu zijn zoon! On
danks zichzelf móést Chris Hedland wel trots zijn
op die jongen. Hij dacht zich in, hoe hij als terloops
over deze avond zou praten op de vergadering van
de zuivelfabriek. Ze beschouwden Hedland daar
toch als epn halve vastelander, omdat diens vader
zich indertijd hier komend van Groningen had
gevestigd. Maar nu had hij toch maar een zoon, die
bewees het echte eilander bloed in zijn aderen te
hebben!
Zo dacht Chris Hedland en hij zei: „Is 't soms
niét zo Claraalsof zij de loop van zjjn gedach
ten had kunnen volgen. Hij was verbaasd toen zijn
vrouw zei: „De mens wikt, maar God beschikt,
Chris
Hij zweeg eerbiedig omdat hij begreep dat zij nog
had.
paadje, dat door de regen gerimpeld was, zoals het
strand bii eb.
Bij De Boer keken ze van zUn komst op. Ze wilden
nem meteen honderduit vragen over de redding van
de avond tevoren, doch Hedwig omzeilde de vragen
handig. „Ik kwam om Menke," viel hij met de deur
in huis. „Of ze vanavond meegaat naar de bruiloft
van Harm en Boukje Faber
„Menke!", galmde de stem van vader De Boer,
„kom 's hier! Er staat hier een redder op je te
wachten!"
Menke verscheen in de deuropening. Achter haar
rug lag de stal. die vol wasem van het vee was. De
pittige lucht van de dieren doortrok de woonkamer.
Hei meisje veegde snel de handen af aan haar
schort toen ze Hedwig ontwaarde. „Kwam je op 'n
koppie, Hed?", vroeg ze.
(V/ordt vervolgd).
Woensdag 1 juli legt mej. mr. M. A.
Tellegen haar functie van directeur
van het kabinet der Koningin neer. Op
haar verzoek is haar met ingang van
die datum eervol ontslag verleend,
„met dankbetuiging voor de veie en
gewichtige diensten aan ons en den
lande bewezen."
Woensdagmiddag is in het gebouw
van het kabinet een receptie gehouden,
waar velen mej. Tellegen de hand ten
afscheid kwamen drukken. Onder hen
bevonden zich tal van leden van het
corps diplomatique, vele leden van de
hofhouding, de voorzitters van Eerste
en Tweede Kamer, de heren mr. Jonk
man en dr. Kortenhorst, de griffiers
2,®.r beide Kamers, de heren jhr. mr,
Roell en mr. Schepel, leden van het
kabinet, de gevolmachtigde ministers
van de Nederlandse Antillen en Suri
name, de heren Lampe en mr. dr. Pos,
de vice-president van de Raad van
state, mr. Rutgers en verscheidene
leden van dit college, de president van
de Hoge Raad, prof. mr. Donner. oud-
ministers, onder wie prof. Beel, de bur
gemeester van Den Haag, mr. Kolf
schoten, en veie anderen, met wie mej.
Tellegen in haar functie van directeur
van het kabinet, die zjj sinds 1945 leeft
vervuld, in aanraking kwam.
Charles Starkweather, de twintigja
rige Amerikaan, die vorig jaar elf mén
sen heeft vermoord, is de afgelopen
nacht in de gevangenis van Lincoln op
de elektrische stoel terechtgesteld.
