Antwerpen, machtige havenstad
gebouwd
I
Rotterdam sou nooit hebben bestaan als
Antwerpen aan de Rijn had gelegen
Bemoedigende vooruitzichten
bij Eduard Goudsmit
Hoge ontvangsten uit hoofde
van Vennootschapsbelasting
De schemerlamp
Helers gaven bestellingen
op aan inbrekers
Zoontje wist het: Hij moest
Sophia Loren kussen
HAVENPOORTEN WIJD OPEN OP DE WERELD
m
Concurrenten
moeten gaan
samenwerken
Meer Nederlandse schepen in
Antwerpen dan in Amsterdam
V ormingsprogram
van de K.A.B.
In eerste vijf maanden 1959 werd 100
min. meer ontvangen dan in 1958
Gewiekste kooplieden voor
rechtbank
de
1
Ifit
RH
Omzetten vertonen belangrijke stijging
Fabriek werkt thans op
volle kracht
Vismarkt
Botsing veroorzaakt
J. van Stolk Azn.
dijkgraaf Schieland
Brand in keuken door
gebruik van wasbenzine
Opbrengst belastingmiddelen in mei
Clark Gable in Rotterdam
Pijplijn Middellandse
Zee-Straatsburg
,,'s Werelds grootste
diefstal" na een jaar
opgehelderd
Tengevolge van staking
ontslagen
ZATERDAG 4 JULI 1959
PAGINA 4
Twee personen overleden
SÉ
(Van een speciale verslaggever)
O preek met Rotterdamse autoriteiten over Antwerpen en zjj zuilen niet
O nalaten te beweren, dat de haven aan de Schelde een sterke, gezonde
haven is met een rijke nationale industrie als een onverwoestbare basis.
Praat met de schepenen in de Scheldestad over Rotterdam en die op hun
beurt zullen de lof zingen van de haven aan de Maas, die zich na de oorlog
zo machtig sterk ontwikkeld heeft als centrum voor het massagoed en het
zelfs presteert Antwerpens eerste, onaantastbaar geachte positie in de Iqn-
vaart te benaderen.
Wederzijdse hoofse buigingen, veel waardering en vriendelijke knikjes,
maar ondertussen. De Rotterdamse heren in hun zakelijke, moderne kan
toren „gebruiken" even later hun waardering om te betogen, dat de stad
aan de Schelde „dus" een geduchte concurrent is, die je scherp in de gaten
moet houden. De Antwerpse schepenen, die in pluche stoelen en met een
Gravin van Vlaanderen in vergulde ljjst op de achtergrond het beheer voe
ren over de stad, komen na hun lofzang tot de conclusie, dat de noordelijke
collega's van die machtige haven wel wat toeschietelijker kunnen zijn wat
betreft die oude, maar nog steeds vurige Antwerpse wens: een betere ver
binding met de Rijn.
niseringen van de naburige zeehaven*.
In een versneld tempo zullen nieuwe
dokken, sluizen, laadbruggen en elek
trische kranen worden gebouwd ten be
drage van vijf miljard francs. Na de
voltooiing van dit project zal de kade
lengte met 28 kilometer meer 80 kilo
meter bedragen, terwijl het wateropper
vlak na de havens bijna wordt ver
dubbeld en 896 hectare inneemt. Zo zal
Antwerpen tegen 1965 in staat zijn beter
aan de behoeften van het verkeer te
voldoen dan thans het geval is.
De schepen van het Antwerps haven
bedrijf, de heer L. Delwaide, komt er
rond voor uit. „Ge komt voor een repor
tage in verband met het bezoek van
koning Boudewijn, wel die moet wat
vriendelijk zijn, niet?" In zijn rijk ge
stoffeerde appartement van het barokke
stadhuis, waar wellicht zijn voorgan
gers zich in het verleden al gebogen
hebben over de invoercijfers van Engels
laken, Italiaans aluin en Duitse metalen,
citeert hij de cijfers, die betrekking
hebben op het Nederlandse aandeel in
zijn haven. Precies 3758 zeeschepen met
het rood, wit en blauw aan de vlagge-
stok bezochten haar in 1958. Er kwamen
meer Nederlandse schepen de Schelde
opvaren dan er dat jaar Amsterdam
aandeden, zegt hij trots en vergenoegd.
Antwerpen heeft een grote aantrek
kingskracht op de Nederlandse koop
vaardij, weet hjj te vertellen. Zij bracht
of haalde er 3 miljoen ton goederen in
het vorige jaar.
„Vele Hollandse bedrijven zijn in Ant
werpen gevestigd. Stuwadoors, expedi
teurs, agenturen en veembedrijven. Uw
land heeft hier aanzienlijke belangen
liggen", is zijn conclusie, hetgeen bete
kent, dat het de Nederlanders goed gaat,
wanneer het Antwerpen voor de wind
gaat.
Het 10-jarenplan is nu voor de Sinjo-
renhaven wat de Botlek en de Europoort
voor Rotterdam waren. Eindelijk heeft
men ingezien, dat men niet achter kon
blijven bij de uitbreidingen en moder-
Schepen Delwaide ziet nóg een voor
deel in het project. De nieuwe dokken
en havens lopen door tot pal voor de
Nederlandse grens. Als nu Brabant in
de nabije toekomst zijn havenplannen
gaat verwezenlijken, kan met een ka
naaltje van enkele kilometers een ver
binding worden gegraven en dan komt
de Rijn heel dicht bij Antwerpen te
liggen
„Wij hopen begrip te vinden voor
onze bekommernissen", verzucht hij en
als argumenten voor „het kanaal" wijst
hij naar de overbelasting van de Wës-
terschelde, de mogelijke verzanding van
het Oostgat door de uitvoering van het
Delta-plan. Bovendien is de huidige
route door de Zeeuwse wateren onge
schikt voor de binnenvaart van de toe
komst: de duwvaart. Schepen Delwaide
noemt het een zeer nijpend vraagstuk.
Begrijpelijk is de zorg van de Ant
werpse Sinjoren. Vooral nu zij met hun
10-jarenplan accommodatie gaan schep
pen voor het massa-goed, wordt een
snelle verbinding met de Rijn bijzonder
urgent. Het vervoer over de „ijzeren
Rijn", dé spoorweg naar het Ruhrge-
bied, is voor deze grondstoffen veel te
kostbaar.
Rotterdams eerst onlangs benoemde
buitengewone lector in de haveneco
nomie aan de Economische Hoge-
school, drs. B. J. Udink, in zijn ultra
moderne bureau zegt zonder voorbe
houd: „Het grootste compliment dat
wij Antwerpen kunnen maken, is, dat
wij het nog steeds beschouwen als
onze meest geduchte concurrent, meer
nog dan Bremen of Hamburg, meer
ook dan het jonge Wilhelmshaven."
Hij kan geen enkele reden vinden om
Antwerpen tegemoet te komen in zijn
verlangen naar een betere Rijnver
binding. Het is een concurrent, die het
uitstekend maakt en Rotterdam is
even onverbiddelijk als veertig jaar
terug.
De Maasstad, die van haar onbetwist
bare leiderschap in Europa al* tweede
wereldhaven nooit een geheim heeft
gemaakt, die adverteert met een goede
renstroom van 70 miljoen ton en zich
laat voorstaan op de meer dan 20.000
schepen, welke bij haar binnenlopen, is
dus nog steeds beducht voor Antwerpen,
dat slechts de helft goederen in zijn ha
ven omzet en ruim vijfduizend minder
schepen op zijn balans heeft staan.
Drs. Udink kijkt echter achter de cij
fers en blijkt dan niet zo onder de
indruk van het Rotterdamse overwicht.
Hij realiseert zich, dat het surplus van
de haven aan de Waterweg vooral i*
gelegen in de overslag van massagoede
ren als ertsen, kolen en vööral olie. De
jonge lector acht dit kwetsbare groot
heden die bij een conjuncturele omslag
kunnen instorten en dan voor een com
plete afbraak van het totaalcijfer zorgen.
Hij vindt bij de zuidelijke concurrent
een veel hechtere grondslag voor diens
bedrijvigheid, namelijk het niet te on
dermijnen nationale vervoer, dank zij
de eigen industrie.
Van de 35 miljoen ton goederen, wel
ke Antwerpen in 1958 behandelde, wa
ren èr 26 miljoen ton aangevoerd in het
kader van de Belgisch-Luxemburgse
Economische Unie. Dat is de ruggegraat
van deze vervoersindustrie, een met
recht stalen ruggegraat, gezien de be
langrijke hoeveelheid ijzerprodukten.
Rotterdam werkt voor vijftig procent
voor het nationale vervoer, maar dit op
De aanwezige aandeelhouders van de
N-V. voorheen Eduard Goudsmit te Rot
terdam kunnen terugzien op een zeer ge
noeglijke en sfeervolle aandeelhouders
vergadering. In het oog houdend, dat
Goudsmit de enige open N.V. is in haar
branche, beantwoordde de directie de
vele tot haar gerichte vragen met een be-
wonderenswaarlge openheid.
Hoewel het behaalde resultaat over 1958
teleurstellend is geweest, zijn de vooruit
zichten voor het thans 'opende boekjaar
beslist bemoedigend. Medegedeeld werd,
dat per 1 juli de omzetten belangrijk ho
ger liggen dan in de overeenkomstige pe
riode van 1958. De fabriek werkt thans
op volle kracht. De directie heeft de in
druk, dat thans redelijk winstgevend ge
werkt wordt met goede winstmarges. Ver
wacht wordt dan ook, dat 1959 een be
vredigend jaar zal worden.
De interestlasten over het le halfjadr
van 1959 zijn belangrijk lager, terwijl de
thans bereikte hogere omzet gepaard is
gegaan met een aanzientyke verlaging van
de bankschuld, nl. 1 ton en met een ver
laging van de crediteuren, eveneens met
1 ton. De debiteuren zijn constant geble
ven. Ten aanzien van het vorige jaar is
de financiële positie aanmerkelijk verbe
terd.
In haar Jaarverslag maakt de directie
melding van enige interessante orders uit
landen waar tot dusverre geen afzetmo
gelijkheden waren. Thans is Goudemit er
dus in geslaagd enige orders Interes
sant qua grootte uit Duitsland, Zweden
en Zwitserland aan te trekken.
Naar aanleiding van een vraag van aan
deelhouderszijde blikte de directie nog
even terug op de eerste helft van 1958.
toen men in Nederland en ln het alge
meen in de wereld te kampen had met
een grote terugslag in deze branche, het-
daling van de omzetten. De concurrent::
van outsiders was en is zeer groot. Voor
al de postorderbedrijven zijn zeer actief
De verkoop aan winkeliers viel in dezt
periode enorm terug. Vooral dé couranti
horlogerie had veel te lijden van dez<
teruggang- Door deze omstandigheden kor
het gebeuren, dat de tweeue helft var
1958 voor de onderneming een zoveel on
gunstiger geeld te zien gaf in tegenstellin;
tot de verbeterde tend enz in het bedrijfs
leven in het algemeen. Bovendien hebber
bij Goudsmit de belangrijkste omzetter
plaats ln de laatste 4 mganden van he:
jaar.
Zoals reeds gemeld is het bedrijf thans
met het oog op de Euromarkt en de be
vordering van de export zo veel mogelijk
overgeschakeld van de ambachtelijke
naar de industriële 6feer, waar het de
produktie van steraden betreft. De moei
lijkheden met betrekking tot de research
welke hiermee gepaard gingen is men
thans grotendeels te boven.
Tenslotte werd nog medegedeeld, dat
de onderneming tot uitbreiding is over
gegaan en een ruimte ter grootte van
180 m2 bij de reeds bestaande fabriek
heeft bijgetrokken.
De Jaarstukken werden met algemene
stemmen goedgekeurd en het winstsaldr
werd overeenkomstig het voorstel over
gebracht naar de dividendreserve. Aan
sluitend aan de vergadering stelde de
directie aandeelhouders ln de gelegenheid
een bezoek te brengen aan de fabriek
waarvan algemeen gebruik werd gemaakt
ROTTERDAM, 4 juli. Heden werden aan de.
visafslag alhier van IJmuiden en elders 10u
kisten zeevis aangevoerd. Prijzen: tarbot klein
95110, griet 85100, beide per kg.; schol mid
del 3®42, klein ƒ2527, schelvis m;driel
3336, klein 2022, kabeljauw groot 4!*—
47, middel 2527, klein 1820, wijting 18
het oog nog aanzienlijke cijfer slinkt
beduidend, Wanneer men bedenkt, dat
de olieraffinaderijen hiervan de grootste
hap voor hun rekening nemen.
Ruim 14 miljoen ton stukgoed gaat er
in Antwerpen om en aan het stukgoed
kleven de grootste verdiensten voor een
haven. Rotterdam ligt in deze lucratieve
sector ruim 4 miljoen ton achter.
De grote hoeveelheden goederen die
uit Antwerpen moeten worden afge
voerd naar overzee - als een waaier
liggen de industriegebieden om deze
haven - trekken de zeereder naar de
Schelde. Hij is bijna altijd verzekerd
van een retourvracht en betaalt met
liefde de in vergelijking met Rotterdam
hoge overslagkosten.
Niet voor niets hebben de Sinjoren
het grootste aantal lijndiensten binnen
hun dokken kunnen verzamelen. Van
Antwerpen uit waaiert een net van 270
regelmatige scheepvaartlijnen uit over
de aardbol. Antwerpen heeft een rijke
genuanceerde grondslag voor zijn haven,
is de mening van de heer Udink.
Antwerpen en Rotterdam: twee mach
tige havensteden. De zuidelijke aan de
Schelde, gebouwd op een oerdegelijke
pijler, welke de nationale industrie heet.
De noordelijke, dank zij haar unieke
ligging aan de mond van de Rijn, die
diep uit haar achterland komt.
Misschien mag men hypothetisch zelfs
stellen, dat Rotterdam nooit zou hebben
bestaan als vader Rijn zijn bedding naar
Antwerpen had gezocht. De Rijn is ech
ter niet de enige kwaliteit van de Maas
stad. Haar bestuurders en zakenlieden
hebben durf, energie en visie, het ver
mogen om vooruit te zien. Langs de
Waterweg is de Botlek voor schepen van
60.000 ton al grotendeels gereed en er
wordt hard gewerkt aan de Europoort,
terwijl Antwerpen nauwelijks begonnen
is aan zijn 10-jarenplan en nog niet
helemaal bereid is een wissel te trekken
op een niet helemaal zekere toekomst.
Nog steeds schrijven de Sinjoren, dat
het lang niet zeker is of er wel ooit
schepen van ÏOO.OOO tón in de vaart zul
len komen.
Antwerpen - men geeft het er toe -
heeft hetzij door geldgebrek, hetzij
door een tekort aan ruimte in de na
oorlogse jaren zekere kansen gemist.
Nog intiemer dan aan de Maas
bjj Rotterdam zijn aan de Schelde
haven en stad met elkaar verbon
den. De toren van de kathedraal
beheerst het silhouet van de
havenkant, waarvoor juist een
Scandinavische Ujnboot ligplaats
heeft gekozen.
Rotterdam vermeerderde zijn haven-
verkeer, vergeleken met 1938 met 100
procent, terwijl Antwerpen nog geen
50 procent aan zijn kwantum kon toe
voegen.
Rotterdam en Antwerpen, twee grote
poorten van Europa, waartussen al ja
ren als onoverkoombare kloof een nog
ongegraven kanaal ligt. Niettemin zul
len zij over die omstreden waterweg
heen elkaar de hand moeten reiken,
want aan de horizon dreigen gevaren,
die hun beider leven kunnen insnoeren.
Samen zullen zij moeten vechten voor
de bedreigde vrijheid ter zee, samen ook
tegen de vlaggendiscriminatie; de Akte
van Mannheim moet hun na aan het
hart liggen en vooral zullen zij samen
pal moeten staan, wanneer het gaat om
het weren van protectionistische ten-
denzen in de Euromarkt en het bewerk
stelligen van een vrijhandelszone. Beide
zullen er voor moeten vechten om hun
pootten wijd open te houden op de we
reld. Laten zij dan in loyale wedijver
trachten hun eigen verkeer zoveel mo
gelijk uit te breiden.
Naar „Ruim Zicht" meldt, zal eind juli
het vormingsprogram 1959—1960 verschij
nen.
De onderwerpen, zoaU deze door de
godsdienstig-zedelijke en de culturele raad
van het Verbond gezamenlijk zijn .vastge
steld zijn:
1. Hedendaagse geloofsbeleving.
2. Man en vrouw in het gezin.
3. Het probleem van de werktijdverkor
ting.
4. Het rassenvraagstuk in onze samenle
ving.
5. De waarde van de democratie.
Tot een maand gevangenisstraf
en negen maanden ontzegging van de rij
bevoegdheid heeft de rechtbank te Dor
drecht veroordeeld de 44-jarige personeels
chef J. D„ wonende ln Breda. D. heeft in
oktober van het vorig jaar op de rijksweg
tussen Rotterdam en Dordrecht met zijn
auto zo onvoorzichtig gemanoeuvreerd,
dat hij een botsing veroorzaakte, tengevol
ge waarvan twee personen overleden.
De officier van justitie had tegen hem
twee maanden gevangenisstraf en twee
jaar ontzegging van de rijbevoegdheid ge
elst. Tijdens de eerste behandeling van
deze strafzaak was tegen D. vier maan
den gevangenisstraf en drie jaar ontzeg
ging van de rijbevoegdheid geëist. De
rechtbank had de zaak aangehouden om
een nader onderzoek te doen instellen.
Bij kon. besluit zijn benoemd in de pro
vincie Zuid-Hollandmet ingang van 1
augustus tot dijkgraaf van het hooigheetn-
raadsdbap van Sdhiieland de heer J. van
Stolk Aan. te Rotterdam en met ingang
van 1 Juili tot waardsman van de polder
de Kijvelanden", de heer A. Verheeft. te
Poort'Ugaal. uiterlijk tot het einde van
het zittingsjaar, waarin hij 70 jaar zal zijn
geworden.
Gistermiddag is brand ontstaan ln de
woning van de familie K. aan de Asterlo
te Rotterdam. De schoonmoeder van de
heer des huizes, de 64-jarigé mevrouw
T.S.-de H. uit Nijverdal was in de keu
ken bezig met het uitwassen van een
japon in 2-5 liter wasbenzine. Plotseling
ontstond er een steekvlam, toen de ben
zinedampen de waakvlam van de geyser
bereikten. Met brandwonden aan het ge
laat moest mevrouw S. naar het Zuider
ziekenhuis worden vervoerd. De keuken
brandde geheel uit. waarbij zeven ruiten
sprongen.
Dat vind ik nu altijd zo prettig bij
jou, je weet een cadeau te waarderen,
wait staat die lamp toch weer leuk bij
dat donkere schoorsteenbehang, merk
te Betty waarderend op en maakte
aanstalten, de lamp, haar cadeau vorig
jaar op onze zoveelste trouwdag,
nog eens nader te 'bekijken. Och ja,
ik begreep 'het best, zij was maanden
op 'tournee geweest, maar dit moest ik
toch echt voorkomen
Vind je di'e Prinses Paola niet enig,
sprong ijk-op het onderwerp van deze
week taktisdh over. Wat een bruids
japon hé? Betty trok allebei haar
wenkbrauwen op, i'k zag haar denken:
wat 'kinderachtig, om daar zoveel aan
dacht aan te bestedenMisgepo-
kerd dus
Kan je die lamp niet eens laten bran
den, vroeg ze gretig, maar tevens zo
halsstarrig als eenVerschrikt
sprong ik op, nee, ze mocht beslist niet
dicht bij die lamp komen en nog min
der mocht hij branden. Alle mensen, ik
kreeg het er benauwd van.
„Zal ik een kopje koffie inschenken",
leidde i'k 'haar gedachten af. Afwezig
knikte Betty, daar zat ik dus in de
boot, want als ik in de keuken was,
zou zij natuurlijk tóch dicht bij die
schemerlamp komen.
De balamur in onze keuken heb je nog
niet 'gezien, zo enig, maar een heidens
karwei geweest, zodat de andere
helft er de eerste twee jaar nog oiet
op zal komen, zuchtte ik nogal schro
melijk overdreven. Ga je mee? Op
haar stelthoge hakken tripte ze ach
ter mij aan, ik haalde verlicht adem,
diste dn de keuken een nogal zot ver
haal van het balamur-plakdrama op,
maar het resultaat mocht toch (nog)
gezien worden. Betty vergat tenmin
ste. óók de lamp, van pure vreugde
noemde ik alle voordelen van dat te
geltjes-spul op, nooit meer verven,
alleen een sopdoek en een zeem er
over en je keuken glimt als een spiegel.
Jammer, dat ik nu niet in een winkel
sta of op de markt, dacht ik enthousi
ast door mijn spraakwaterval in nood,
wat zou ik veel verkopen.
Maar eenmaal terug in de huiska
mer, dwaalde haar blik tóch weer naar
die lamp Ik probeerde haar aan
het praten te krijgen, maar het zat me
niet mee. Even ging ze erop in, maar
dan was het weer de lamp, die in mat
glazen schoonheid op de schoorsteen
prijkte. En Betty, die zo vreselijk
secuur was, die nooit een ongelukje
'had, om de doodeenvoudige reden, dat
ze voor hele dagen hulp in haar huis
houdinkje had als toneel vrouwe.
Och Betty was nu eenmaal heel an
ders. Gelukkig, ze vertelde van haar
laatste optreden in Den Haag, gretig
luisterde ik, één oog op de klok, zij
moest nog repeteren en zou dus dadelijk
wel weggaan. De toneelknecht had
net zo'n lamp als die van jou beschil
derd, stond toch wel leuk, hoewel ik
'm zó geloof ik, mooier vind. Hé,
laat 'm nog eens even branden, ver
zocht ze vriendelijk.
Er was blijkbaar geen ontkomen
aanmaar daar schoot me wat te
binnen. Schijnheilig verzocht ik haar
in haar stoel te blijven zitten, zo op een
afstand was het effect veel aardiger,
dan vlak erbij.
Voordat ik de stekker in 'het contact
stopte, gaf ik de lamp een heel klein
duwtje, ziezo, nu stond die goed. Sa
men keken we ernaar. Toen Betty
op wilde springen, begon ik opeens
aan een ander verhaal, wees toen ver
schrikt naar de klok.
Nu kreeg Betty plotseling haast, in
een paar tellen stond ze op straat
Ik zakte met een diepe zucht in een
stoel. Poeh, wat een komedie allemaal,
nee, volgende keer zou ik
Wat ik de volgende keer zou willen
doen gebeurde een kwartier later,
toen Betty door de telefoon vroeg, of
die barst er allang inzat? Even zoog
ik mijn wangen in, maar aan de an
dere kant schaterde Betty: We hebben
zoveel mensen nog tekort, ik weet ze
ker, dat 'het toneelspelen je ligt
Natuurlijk 'heb ik niet om een rol ge
vraagd bij haar gezelschap, alleen heel
zakelijk die beschilderde lamp bestu
deerd, maar Betty had gelijk, de onze
is veel leuker en al zit er aan de achter
kant een barst, daar zie je bijna niets
van. Toen die een paar weken geleden
bijna van de schoorsteen af kukelde,
drukte ik 'm liefderijk tegen de schoor
steen, vandaar die barst, een artistieke
overigens
M1EKE.
Blijkens mededeling van het ministerie
van Financiën beliepen de ontvangsten
van het Rijk uit hoofde van belastingen
in de maand mei f 576,5 miljoen tegen
f 531,4 miljoen in mei 1958. Hiervan
komt f 194,7 min. (april 1959 f 136,4 min.
en mei 1958 f 145,87 min.) uit kohierbe
lastingen en f381,8 min. (mei 1958 f386,4
min. en f371,4 min. in de tweede maand
van het voorafgaande kwartaal) uit
hoofde van niet-kohierbelastingen. In de
eerste vijf maanden van 1959 zijn de
totale ontvangsten hiermee gekomen op
f 2.857,9 min. (v.j. f 2.750,8 min.) t.w.
f 817,7 (814,17) min. uit kohierbelastin
gen en f 2.040,2 (1.937,5) min. uit niet-
kohierbelastingen.
In mei werd uit hoofde van de ge
zamenlijke kohierbelastingen in totaal
een bedrag van f 308,8 min. opgelegd
tegenover in april f 542,1 min. De op
getreden daling kan nagenoeg volledig
worden toegeschreven aan een terug
gang in de opgelegde bedragen zowel
aan voorlopige aanslagen voor de in
komstenbelasting 1959 als aan aansla
gen voor de vennootschapsbelasting.
Bij de ontvangsten uit hoofde van de
kohierbelastingen weerspiegelde zich in
de eerste plaats het hoge bedrag dat in
april aan vennootschapsbelasting was
opgelegd, daarnaast begint de betaling
van voorlopige aanslagen inkomstenbe
lasting 1959 op gang te komen. Tegen
over de totale ontvangsten ad f 194,7
min. stonden opgelegde aanslagen ten
bedrage van f 308,8 min. Dientengevolge
gaf het nog in te vorderen bedrag een
vermeerdering te zien tot f 1.166,0 min.
Bij de niet-kohierbelastingen vertoon
den de ontvangsten aan loonbelasting
met f 98,8 min. een lichte, voornamelijk
door seizoenfactoren teweeg gebrachte
daling ten opzichte van die in februari,
welke f 102,4 min. bedroegen. Er was
evenwel ook enige daling'in vergelij
king met mei 1958. Deze zal hoogstwaar
schijnlijk moeten worden toegeschreven
aan een verschuiving binnen het kwar
taal. De opbrengst in april j.L was n.l.
relatief vrij hoog geweest. De ontvang
sten aan omzetbelasting vloeiden daar
entegen de afgelopen maand ruim: ont
vangen werd f 114,4 min. tegenover
f 108,9 min. in februari en f 92,9 min. in
mei 1958.
Uit hoofde van de dividendbelasting
werd in de verslagmaand het lage be
drag van f 1,2 min. geïnd in verband
met een verschuiving van de afdrachten.
Niettegenstaande een daling van f 15,4
min. in april tot f 12,5 min. in de afge
lopen maand bevonden zich de ontvang
sten aan motorrijtuigenbelasting nog op
een relatief hoog niveau tengevolge van
het feit dat ook in mei het verlengen
der jaarkaarten enige betekenis heeft.
De regelmatige groei van het wagenpark
blijkt uit de stijging ad f 7 min. van
de ontvangsten in de eerste vijf maan
den van het jaar ten opzichte van de
overeenkomstige periode in 1958.
De aanzienlijke daling van de ont
vangsten wegens rechten van invoer,
n.l. van f 83,8 min. in april tot f 60,8 min.
in de verslagmaand, is voor ca. twee
derde toe te schrijven aan een lagere
opbrengst van het bijzonder invoerrecht
op benzine en voor het overige aan een
teruggang van de invoerrechten in
engere zin. Hierbij dient in aanmerking
te worden genomen dat beide categorie-
en in april op een bijzonder hoog peil
lagen. Bij vergelijking tussen de op
brengst van mei 1958 en mei 1959 valt
eveneens een niet onbelangrijke niveau
daling op. Het grootste deel hiervan be
treft de invoerrechten in engere zin.
De opbrengst van de accijns op gedis
tilleerd steeg van f 11,6 min. in april tot
f 13,3 min. in mei, niettegenstaande het
vervallen van vijf krediettermijnen in
eerstgenoemde en van vier in laatstge
noemde maand. Het wegens accijns op
tabak geïnde bedrag bereikte met f 43,0
min. een in vergelijking met de op
brengst in de voorafgaande drie maan
den relatief hoog peil.
„De heler is erger dan de steler, merk
te de offieier van justitie in zijn >"e«ui-
sitoir op toen twee gewiekste kooplieden
van het Waterloopleln zich wegens he
ling voor de Amsterdamse rechtbank
moesten verantwoorden. Zij zijn reeds
meermalen veroordeeld, maar probeerden
toch de rechters te doen geloven, dat ze
volkomen onschuldig waren.
Een „zware jongen", die talrijke inbra
ken had gepleegd, had steeds de „poet
bij hen gebracht, waardoor zij tegen bil-
zonder voordelige prijzen zoveel konden
kopen dat ze er eigenlijk een warenhuis
mee hadden kunnen exploiteren. Naaima
chines, dekens, radio's, sieraden, fototoe
stellen en wat al niet, kwamen recht
streeks van de inbraken bij hen terecht
en ze kochten grif. Maar ze wisten van
„niks", althans dat beweerden ze. Ze
beschouwden de inbreker als een bona
fide jongen, die wat handig aan de goe
deren kwam en die hun nu een mooi
winstje liét maken. Maar dat het alle
maal van inbraken afkomstig was
De president vroeg hen waarom ze de
goederen niet in hun registers hadden ge
meld. Dat hadden ze overbodig gevonden
omdat die goederen toch weer gauw van
de hand gingen. En dat ze de goederen
elders hadden opgeslagen was volgens hen
ook de gewoonste zaak van de wereld want
het was maar voor „eventjes" geweest.
De inbreker liet er echter geen twij-
ge«n gepaard is gegaan met ©en enorme 20, haring verse 2528, alles per kist.
De Société du Pipeline Sudeuropéan
neeft de Franse minister van industrie en
handel thans formeel toestemming ge
vraagd om de pijplijn van de Middellandse
Zee naar Straatsburg aan te leggen.
Beminnelijk als altijd, een beetje
ulpbehoevend kijkend (hetgeen de
wouwen zo prettig vinden) maar niet-
emin de situatie volkomen meester.
Zo trof het persleger vanmorgen de
i8-jarige Clark Cable aan in de salon
■tan de Nieuw Amsterdam, waar hij,
njgestaan door zijn blonde echtgenote,
fotomodel Kay Williams en niet te ver
te ten haar beide kinderen een inter
view weggaf.
Gable, een beetje grijzend al, maar
zog steeds vitaal, had het warm op dit
vroege -uur en liet onmiddellijk een
lias bier aanrukken. Hij vertelde, ter-
vijl de zweetdruppels zijn gebruinde
toorhoofd meer en meer bedekten, dal
iij ongeveer in 80 films had gespeeld,
'at hij tot dinsdag in Den Haag bleef,
'aarna een beetje vakantie wilde ne-
aen in Oostenrijk en vervolgens in
lome zou gaan filmen.
Hij was speciaal naar Nederland ge-
omen om het kindermeisjes Johanna
homas een plezier te doen. Johanna
s namelijk een Nederlandse, die nu de
:ans krijgt om haar familie in Voor-
mrg weer eens op te zoeken.
Adolph, het tienjarig zoontje, deed,
erwijl Clark dit alles vertelde een niet
•elemaal geslaagde poging om pa's bier
;p te drinken. Het blonde kereltje ont-
iopte zich toch al als een „enfant ter-
■ible".
Toen we Gable vroegen wat voor rol
hij in de film „Bay of Naples" zou spe
len en de acteur vertelde, dat hij de
enige Amerikaan tvas vulde zoonlief
aan: „Pa is de lelijke Amerikaan".
Op onze vraag of Clark in de film
ten opzichte van de donkere Sophia
Loren weer de grote charmeur moest
zijn, antwoordde Clark haastig ontken
nend, zijn echtgenote keek zuinig, maar
de 10-jarige wist pertinent te verkla
ren: „Pa moet Sophia Loren kussen".
Dat was het einde van het interview, j
Een bijzonder aardige, bijna bescheiden
man deze Clark Gable. Veerkrachtig
was de tred waarmee hij zich naar de
uitgang spoedde, waar we twee hele
jonge meisjes zagen met potlood en
handtekeningboekje. Het zal Clark
goed gedaan hebben dat zo om en nabij
dertienjarig en nog begerig zijn naar de
signatuur van een 58-jarige.
Rossen, producer, regisseur en scena
rioschrijver kwam met hetzelfde schip
in Rotterdam aan. Hij gaat met het
vliegtuig direct door naar Duitsland.
Met vrouw en dertienjarig dochterje
bezoekt hij voor de eerste keer Euro
pa. Het doel van zijn bezoek: vakantie
en wellicht contacten zoeken met
schrijvers voor de aankoop van bruik
bare manuscripten.
fel aan bestaan dat hij de kooplieden ter
dege had ingelicht waar de goederen van
daan kwamen. Ze hadden hem soms zelfs
van tevoren „bestellingen" opgegeven voor
wat hij moest gaan stelen!
Allemaal leugens en bedrog,' was het
commentaar van de verdachten op deze
getuigenverklaring.
De offieier van justitie vroeg een jaar
,gevangenisstram met aftrek van het voor-
arrest. „Dergelijke helers zetten anderen
tot inbraken aan." zo zedde hij. De verde
digers be(pleitten vrijspraak. Uitspraak
10 juli.
De Amerikaanse federale recherche, de
FBI in Pittsburgh, heeft bekendgemaakt,
dat drie mannen zijn gearresteerd lmver
band met ,,'s werelds grootste diefstal
die een jaar geleden werd gepleegd en
waarvan de buit 12 miljoen dollar aan Ca
nadese obligaties, juwelen en contanten
bedroeg. De gearresteerden zijn een figuur
uit de onderwereld van Pittsburgh, een
man die vroeger in Cuba gokmachines ex
ploiteerde en een inwoner van Chicago
die ook geen onbekende van de politie is.
De FBI heeft medegedeeld, dat de arres
tatie van het drietal „en van anderen" de
climax vormde van een geconcentreerd
onderzoek naar de inbraak in het gebouw
van de Brockville Trusty en Savings Co.,
in Brockvüle, Ontario, in de nacht van
3 op 4 mei 1958- Bii het onderzoek heeft
de Royal Canadian Mounted Police de
hulp van de FBI ingeroepen.
Gisteren heeft de centrale raad van be
roep te Utrecht uitspraak gedaan in een
kwestie, welke het bestuur van de be
drijfsvereniging voor de bouwnijverheid
aanhangig had gemaakt tegen elf arbei
ders bil een bouwbedrijf te Amsterdam.
Deze werden namelijk in januari 1958 ont
slagen toen de timmerlieden van een on
deraannemer bij dit bedrijf in staking
gingen en het werk zo stagneerde, dat de
overige arbeiders uitgeschakeld werden.
De ontslagen arbeiders meenden aan
spraak te kunnen maken op wachtgeld
ingevolge de Werkloosheidswet, maar zij
ontvingen geen uitkering. Hiertegen gin
gen zij in beroep bij de raad van beroep
te Amsterdam, dia hen in het gelijk stel
de. De bedrijfsvereniging voor de bouw
nijverheid tekende tegen deze beslissing
beroep aan bij de centrale raad te Utrecht,
die haar in het gelijk stelde. De eis van
de ontslagenen is dus afgewezen.
-v-
