HET COLLIER VAN DE KEIZERIN DER STEDEN
AMSTERDAMS weergaloze schoonheid
begon 350 jaar geleden
Luchtbrug over Westzeedijk
Halvemaansvorm der grachten
geen weloverwogen plan
Grote delen van Overijssel
zijn zwaar
„Het
Sprookje
van
Zundert"
Parijse winterhoedjes
zondag 6 september
Meester Lucas
Sinck favoriet
Overdag: hoge bollen
Na vijf uur: tule
- - imwé, ,ri
NIEUWS TREKT ALTIJD
IEDERE DAG
Jan Jansen snelste in
Ronde van Maasdijk
Richtlijnen voor
landbouwpolitiek
Wim Snoek gaat naar
Zuid-Amerika
GEVOLG VAN DE DROOGTE
Amer. honkbalcoach
naar Nederland
Met onze lezers naar
Dave Moore behield
vedergewichttitel
N S CWOENSDAG 19 AUGUSTUS 1959 PAGINA 6
De Amsterdamse grachten beleven een jubileum. Gisteren 350
jaar geleden hechtten de Staten van Holland goedkeuring aan
het besluit van de vroedschap tot uitbreiding van de Amstel-
stad buiten de wallen achter de Herengracht. Volgens de befaamde
historieschrijvers van de hoofdstad staat deze dag aan het begin van
de glorie die de stad later zou verwerven om haar weergaloze
schoonheid. Hoeveel lofliederen zijn er niet over haar gezongen
sinds Vondel gewaagde van de Keizerin, de kroondraagster der
steden! En dat allemaal vanwege haar sierlijke halvemaansvorm,
vanwege het volmaakt geweven spinneweb van grachten en dwars-
grachten dat nu haar waarmerk is in heel de wereld. Vaak hebben
historici al gepleit voor een standbeeld voor de geniale ontwerper
van het grachtenplan. Maar dat is op moeilijkheden gestuit, want
wie is deze stedebouwkundige? Met zijn versstrofe „Amsterdam o
stad van De Keyser", vertolkte Bertus Aafjes de mening van de ene
partij. De vorsers der archieven stelden de stadstimmerman Hendrick
Jacobsz. Staets kandidaat. En anderen weer Frans Hendriksz. Oet-
gens, die, voor hij burgemeester werd, zich als fabrieksmeester ver
dienstelijk had gemaakt, een functie als heden ten dage een directeur
van openbare werken.
Landbouwschap heeft bezwaren
Speciaal voor de jeugd
Traditioneel
organiseren wij
voor onze lezers
weer een trip
per luxe touringcar
naar
het prachtige
bloemencorso
te Zundert, en wel
op
Op de heenweg
zal een bezoek
aan het „LIESBOS"
worden gebracht,
terwijl
op de terugweg
nog gelegenheid
zal worden gegeven
om even
te Breda te vertoeven.
De kosten
voor deze trip,
inclusief
een kop koffie
en een tribune-zitplaats
van f 2.50,
bedragen f J.
Dit 17 e eeuwse schilderij van Berckheyde toont ons „de bocht" van de Herengracht (bij de Spieghelstraat). Ondanks
de aanwezigheid van vaartuigjes, karossen, ruiters en wandelaars ziet dit fraaie stuk gracht er zonder bomen nogal
doods uit.
een groot uitbreidingsplan ontworpen
heeft. Een gedeelte van de eer wil
len sommigen wel geven aan burge
meester Frans Oetgens, deels omdat
hjj fabrieksmeester was, deels omdat
htf zich aan de uitbreidingen danig
verrijkte door tijdig voor zichzelf
grond aan te kopen, waarvan hij wist
dat de stad ze dra voor haar uitleg
nodig had. Dat anderen de knappe
stadssteenhouwer Hendrick de Key
ser voor de ontwerper aanzien, laat
zich begrijpen.
Dr. Jansen dient thans aan het
woord te komen. „Het octrooi dat de
Staten van Holland 350 jaar geleden
verleenden nog geen maand nadat
de vroedschap van Amsterdam het
plan had ingediend, gold niet de ge
hele grachtengordel,'r vertelt hij.
„De uitleg die Amsterdam beoog
de, betrof slechts een gedeelte van
het land ten westen van de stad en
ging niet verder dan waar thans de
Leidsegracht ligt. Men begon met de
Buitensingelgracht te graven en daal
de nieuwe fortificatie aan te leggen
en deze stadsmuur liep ter hoogte
van de Leidsegracht terug naar de
stad, naar de muur die buiten de
Herengracht lag."
Deze werkzaamheden begonnen in
het voorjaar van 1613 en waren in het
najaar reeds gedaan. Volgens dr. Jan
sen heeft de zo dikwijls geroemde Staets
zich met niet veel meer bemoeid dan
met de aanleg van deze wal en de forti
ficaties daarin. Immers, in de archie
ven heeft dr. Jansen de naam van
meester Lucas Jansz. Sir.ck ontmoet;
bij verkopingen van stukken grond, in
de Jordaan bijvoorbeeld, werd steeds
weer verwezen naar de „kaarten van
meester Lucas". Mogelijk zal dus deze
man de dwarsstraten en -grachten ont
worpen hebben, die ons zulke schilder
achtige hoekjes aan het water bezorgd
hebben.
Dat er binnen de muren grachten
gegraven werden, was voornamelijk
in het belang van descheepvaart, die
in die tijd in Amsterdam tot een zeer
belangrijke macht groeiende was. De
Lijnbaansgracht aan de binnenzijde van
de muur was vooral noodzakelijk voor
het regelen van de waterstand. Het gra
ven van de Prinsengracht (in 1614) en
van de Keizersgracht (in 1615) had ook
nog tot voordeel dat de opgediepte mod
der tot verhoging van de bouwgrond
kon dienen. Bij dit alles valt niet te
loochenen dat de bestuurderen met de
ze grachten een esthetisch doel na
streefden: het staat nadrukkelijk ver
meld.
Enkele tientallen jaren later was het
Inwonertal van de stad wederom ver
dubbeld. Bij de uitbreidingen van 1660
werd de stadsmuur en werden de grach
ten doorgetrokken tot men ongeveer
een halve cirkel had bereikt. Aan deze
uitleggingen zullen volgens de opvat
tingen van dr. Jansen nieuwe plannen
ten grondslag hebben gelegen. De
geestelijke vader hiervan zou men ge
niaal kunnen noemen, van de andere
kant is het niet veel meer dan logisch
dat men op het gegeven „grachtenstra-
mien" verder borduurde en in plaats
van een langwerpige liever een con
centrische vorm koos. Al zou men naar
de mening van dr. Jansen in 1609 dus
niet de draagwijdte van de ingediende
plannen geheel overzien hebben, de be
tekenis is van verre strekking gebleken.
Hendrik en zijn zoon Pieter de Key
ser, Adriaan Poortman. Jacob van
Campen, de gebroeders Vingboons ep
andere bouwers van grachtenhuizen
hebben de grachten hun architecto
nische sier geschonken. Toch misten
in de gouden eeuw deze grachten wat
wij vandaag als een wezenlijk schoon
element beschouwen nl. de groene
overvloed van de olmen. Als tule voor
de bruid is het gebladerte voor de
gracht. Het ritselend bewegen, de tere
schakeringen, de schuchtere lichtval,
dat hebben de zeventiende-eeuwse be
woners van de grachtenpaleizen niet
gekend. Sommigen zijn van oordeel
dat de lange huizenrijen visuele rust
punten ontberen. als bijvoorbeeld
pleinen. Inderdaad wordt met de
steeds eendere rooilijn voor de hoogte
een sterke werking bereikt die om
een tegenwicht vraagt. Gedeeltelijk
zorgt daarvoor het strakke ritme van
de vertikale lijnen (aan Herengracht
en oneven kant Keizersgracht zyn de
huizen óf 30 óf 60 voet breed, en
aan even kant Keizersgracht en Prin
sengracht óf 20 óf 40 voet) en ge
deeltelijk brengen de bruggen der
dwarsgrachten de gewenste onder
breking, en wel op een heel boeiende
wijze.
Uiteindelijk blijft de gehele ruime en
harmonische opzet der grachten van
grootse allure. De „Keizerin der ste
den" had zich in 1609 echt wel met een
pronkjuweel willen opsmukken, ook al
wist zjj volgens dr. Jansen waarschijn
lijk niet dat zij zich met een vier-, vijf
voudig collier van smaragd zou om
hangen.
He. S.
In de gisteravond in Maasdijk gehou
den ronde voor amateurs en onafhanke-
lijken viel al in de eerste ronden een
ontsnapping te noteren, die ai spoedig
de inleiding tot de beslissing zou blijken.
Hermes, Rutten. Swaneveld, Breure,
Brinkman, Van Straten en W van den
Berg bundelden al spoedig de krachten en
nog net bijtijds zagen Jansen. Braat, Siit-
hoff, Mesters, Van Leeuwen, Van Baste-
laar en Stolk het hierin schuilende ge
vaar. Ook zij demarreerden met succes
en vormden hierdoor een kopgroep van
veertien man, die de overige renners vol
ledig in toom hielden:
Half-course (er moesten' honderd ron
den voor de 80 km worden verreden) was
het pleit beslecht en werd het veld gedub
beld. Helaas moesten door pech de ren
ners Van Leeuwen, Van den Berg en ook
kanshebber Sijthoff achterstand incasse
ren.
In de kopgroep viel Brinkman op door
zijn felle spurtjes om de premies ,en zijn
klassering voor de leidersprijs, die hij dan
ook verdiend won. Jan Jansen won ten
slotte in een prima tijd.
De uitslag werd: 1. J. Jansen (Noot
dorp) in 2.04.09 uur; 2. M. Breure (Rot
terdam); 3. J Stolk (Zwijndrecht) 4. G
van Straten (Schiedam); 5. J. Hermes
(Berkel); 6. W. Swaneveld (Dordrecht);
7. H. van Bastelaar (Rotterdam); 8. H.
Brinkman (Rotterdam); 9. J. Mesters
(Den Haag); 10. J. Braat (Aalsmeer);
11. A. Rutten (Aalsmeer); 12. op 1 ronde
Th. Sijthoff (Rotterdam); 13 J. Schoen
(Zaandam): 14. W van den Berg (Wate
ringen); 15. H. van Gent (Leiden).
(Van onze Haagse redactie)
Minister Marijnen heeft het landbouw
schap een aantal richtlijnen doen toeko
men over de in het, komende jaar te voe
ren landbouwpolitiek. De bewindsman wil
ook voor het komend melkjaar het ge
deeld marktrisico handhaven. Dat wil
zeggen dat de regering het verschil tussen
de opbrengst van de gegarandeerde hoe
veelheid en de garantieprijs niet, helemaal
voor haar rekening wil nemen. In een be
spreking met de minister hebben dinsdag
vertegenwoordigers van het landbouw
schap de oude bezwaren van dit schap
'egen het gedeeld marktrisico uiteenge
zet. Ook beoogt de minister de verreken-
prijs voor melk te herzien. Hij zou er
verder voor voelen voor bepaalde gebie
den een toeslag per ha vast te 6tellen. De
gemiddelde kostprijs zou daardoor wat
ager worden.
De Nederlandse halfzwaargewicht Wim
3noek vertrekt maandag per vliegtuig
laar Peru, waar hij op 2 september te
Lima tegen de nationale kampioen in het
ïalfzwaargewicht, Paulo Mino, zal boksen,
linnen zes weken na deze wedstrijd zal
3noek nog voor een tweede gevecht in de
ing komen, of voor een revanchewed-
trijd tegen Mino, of met als waarschijn-
ijke tegenstander de Argentijn Rocky Ri-
'ero. Of hij na deze twee wedstrijden zijn
'erblijf in Zuid-Amerika nog zal verlen-
;en, zal van de omstandigheden afhangen.
Evenals dat het geval is geweest voor
de tentoonstellingen Ahoy' (1950) en E 55,
zal ook voor de Floriade, de internatio
nale tuinbonw-expositie welke volgend
jaar wordt gehouden, weer een lucht
brug worden gebouwd over de Westzee
dijk. Met de bouw hiervan is het Aanne
mingsbedrijf ACB reeds begonnen. Half
september hoopt men gereed te zijn
met deze brug, die de beide delen van
de expositie, het Dijkzigt-terrein en het
Park, verbindt.
Het architectenbureau Van den Broek
Grote delen van Overijssel zijn zwaar
edupeerd door de aanhoudende droogte
•an deze zomer. Dit heeft het hoofdbe-
tuur der Overijsselsche Landbouw Maat-
'happij geconstateerd, nu het beeld van
i gevolgen der droogte zich scherp be
nt af te tekenen. I)e dnrsr^sultaten van
•ie bedreven zijn bekend en in een ver-
idering van de O.L.M. onder de loep
De dorsresultaten van rogge zijn zeer
ariabel. Opbrengsten van 500 tot 1400
iiogramper hectare komen op de
„Helemaal geen geniaal uitbreidings
plan, helemaal geen hoogbegaafde stede-
bouwkundige," zegt ons nu dr. L. Jan
sen, die in Amsterdam historicus is van
de dienst Publieke Werken. Dr. Jansen
is het niet eens met de stedelijke ge
schiedschrijvers. Ook al heft h\j gaar
ne de lier voor een hymne op het
grachtenschoon, hp kan niet aannemen
dat de halvemaansvorm van de oude
stad uit één groots opgezet, welover
wogen plan ontstaan is. En als er dan
toch een ontwerper genoemd moet wor
den van het plan waarvan in augustus
1609 sprake is, noemt hij meester Lu
cas Jansz. Sinck, de „stadsgezworen
landmeter", die kaarten heeft getekend
waarnaar in ieder geval een deel van
de binnenstad gebouwd is.
Heeft Amsterdam dus zijn schoon
heid te danken aan een reeks van
plannetjes en ideeën, die, bij elkaar
opgeteld, maar toevallig tot een zo ge
lukkige uitkomst geleid hebben? Het
vak van de stedebouwkundige, zoals
het vandaag beoefend wordt, is niet
zo oud. Bij de aanleg van een stad
hield men vroeger enige natuurlijke
en economische eisen in het oog en
vooral militaire: de stad moest ver
dedigbaar zijn. De stedebouwkunde
in een stad als bijvoorbeeld het Rome
-van-de-Renaissance berustte op een
behoefte aan verrassende vergezich
ten. Als wij het ons goed herinneren
was het Napoleon die zei; „De stra
ten moeten het Louvre van het volk
zijn," waarmee hij dus het verlangen
naar een schone vormgeving uitsprak.
Maar toen lag de grote vernieuwer
van Parijs, Baron Hayssmann, nog
in de luiers. De uitbreidingen die
Amsterdam aan het eind van de (ne
gentiende eeuw onderging, getuigden
nog niet van veel stedebouwkundig
benul. Maar toen bezat de hoofdstad
al bijna drie eeuwen „de lasso's der
grachten", waarop het werkelijk prat
mocht gaan.
Nu moet wel gezegd worden dat Ita
lië omstreeks 1500 het principe van de
concentrische stedenaanleg kende, waar
van Francesco Giorgio Martini het gro
te militaire nut had aangetoond. De
concentrische vorm van Amsterdam
was dus niet opzienbarend van nieu
wigheid. Trouwens, de neiging tot deze
vorm ligt vanaf Amsterdams middel
eeuwse begin in de groei besloten. Het
Damrak verbond de Amstel met het IJ,
die haaks op de rivier lag. Aan weers
zijden van het Damrak verrezen de
eerste nederzettingen. Men moest zich
beschermen en men legde aan weers
zijden wallen aan en men groef grach
ten, die in de Amstel uitmondden. Om
streeks 1600 was de Herengracht al ge
graven en lag daarbuiten de stadsmuur.
De oude stad bezat reeds een halve
maan-vorm. Door de grote emigratie
vanuit het zuiden naar Noord Neder
land was het inwonertal van de stad
in enkele tientallen- jaren verdubbeld
(100.000 inwoners). Velen hadden zich
buiten de stadswallen gevestigd, voor
al in het gedeelte dat nu Jordaan heet.
Uitbreiding was dus noodzakelijk. Men
beleefde in de tachtigjarige oorlog een
hete tijd, zodat op de omwalling wel
heel goed gelet moest worden.
Onder andere omdat men een re
kening vond volgens welke aan Hen
drick Staets een gratificatie van vier
honderd gulden werd uitbetaald voor
zijn vele tekenwerk voor de „uitleg"
van de stad. meende men te mogen
aannemen dat deze stadstimmerman De grachten en de stadsmuur liepen aanvankelijk niet verder dan de Leidsegracht. (Foto Gem. Archief Amsterdam).
zwaarst getroffen bedrijven voor, terwijl
een normale opbrengst op de zandgron
den gemiddeld 3000 kilogram per hectare
bedraagt. Met de haver is het nog slechter
gesteld, hierbij treft men percelen aan, die
in het geheel niet zijn gedorst, omdat ze
totaal zijn verdroogd. Op de zwaarst ge
troffen bedrijven komen dientengevolge
opbrengsten voor van 0-1000 kilogram per
hectare. Bij ee'n normale oogst op de
zandgronden van gemiddeld 3500 kilogram
per hectare betekent dit een oogstderving
van 60-100 procent. Met de zomergerst is
men er niet veel beter aan toe.
Voor de aardappelen- en bietenoogst is
het thans nog te vroeg cijfers te geven,
maar ook ten opzichte van deze gewassen
zijn de verwachtingen niet hoog gespan
nen. Op de gemengde bedrijven heeft men
nog vroegtijdig stoppelknollen kunnen
zaaien, zodat de hoop gevestigd is op een
goede aanvulling van het nijpende ruw-
voeder-tekort. F.erst de komende winter
zal op deze bedrijven de schade kunnen
worden nagegaan.
Dat de schade reeds groot is, staat
buiten twijfel, meent het hoofdbestuur
der O.L.M. Mei name op de hooggele
gen lichte zandgronden, de zwaardere
beekbezinkingsgronden en de zware ri-
vierklei-gronden langs de IJssel. Uiter
mate zwaar getroffen is het gehele ge
bied langs de Vecht, waar door de lage
waterstanden van deze rivier het uit
drogingsproces nog is bevorderd.
Het hoofdbestuur der Overijsselsche
landbouw maatschappij heeft het stand
punt ingenomen, dat die bedrijven, die
zwaar door de droogte zijn getroffen, ge
holpen dienen te worden. Gedacht wordt
aan een gelijke regeling als destijds is ge
troffen ten aanzien van de wateroverlast-
schade in 1954 en 1956. Het staat vast, dat
de genoemde bedrijven zonder een tege
moetkoming financieel ten onder zullen
gaan.
Geheel onverwacht heeft de K.N.H.B.
bericht ontvangen, dat op woensdag 26
mg. a.s. een Amerikaanse honkbalcoach
in ons land zal arriveren. Hij za) ge
durende één wepk geheel ter beschikking
van de K.N.H-B. staan. Deze coach,
Danny Lilwiller, is een zeer bekend major
league-speler geweest, die zich de laatste
jaren een coach met bijzondere talenten
heeft getoond.
Een week is niet lang en daar boven
dien de avonden reeds kort zijn. stond de
technische commissie van de KNHB voor
de moeilijke taak een werkschema vast te
stellen, waarbij men toch zoveel mogelijk
van de lessen va.n deze Amerikaan zal
kunnen profiteren. In dit schema zijn
trainingen in Amsterdam, Utrecht, Rotter,
dam. Haarlem en Tilburg opgenomen voor
veelbelovende werpers en vangers in de
leeftijdsgroepen van 12 tot 16 jaar en van
17 'o> 20 jaar. Bovendien zullen er nog
vier avonden voor trainers en coaches
worden georganiseerd.
Na Litwiller's vertrek op donderdag 3 i
september komt midden september een i
andere Amerikaanse coach. Glenn Martin.]
'voor een maand naar ons tand. i
en Bakema ontwierp een brug. die harmo
nisch in de omgeving zal passen. Zij
bestaat uit een loopvlak met twee houten
trappenhuizen, in de wanden waarvan
men dezelfde elementen vindt, welke ook
zullen worden gebruikt bij de hoofdin
gang. naast het Museum Boymans-van
Beuningen. Deze elementen hebben de
vorm van een zgn. „zet-profiel". Ook de
kleuren van de brug zijn zorgvuldig geko
zen. Er wordt uitsluitend nieuw mate
riaal voor gebruikt. In de draagconstruc
tie, die op betonplaten rust, wordt 22 ton
staal verwerkt.
De brug zal de bezoekers van de Flo
riade leiden van de verwarmde bloem- en
bollenkassen op het Dijkzigt-terrein naar
een hooggelegen uitzichtplateau in het
Park.
Wij vertrekken
om 9.10 uur precies
vanaf de Koemarkt
te Schiedam en
zijn weer terug
om ongeveer 20.00 uur.
i.
Deelnemerskaarten zijn van heden
af verkrijgbaar aan ons kantoor
te Schiedam, Dam 18.
Dc afd. Propaganda
(Van onze medewerkster in Parijs)
Paulette was de laatste modiste
van de Haute Mode die haar kollectie
toonde. Ze deed dit evenals haar col
lega's de vorige week in een snik-
hitte. Daar kon ze niets aan doen,
,™aar om met honderddertig hoeden
te komen waar een heel gezelschap
met bleke weggetrokken gezichten
naar zit te kijken en er niet een stuk
of dertig uit te laten vallen is haast
onmenselijk te noemen. Geen enkel
model werd ons geschonkenmanne-
Ijnns getooid met turbans, cloches,
pillboxen, toques, sporthoeden, tule
cocktailhoeden, cagoules (de om
hoofd en kin gewonden doek) met mi-
nuskuul kleine hoedjes er boven op,
wandelden langs ons heen, en wij maar
waaien met onze programma's.
Paulette en Gilbert Orcel beho
ren tot de modisten die haast uitslui
tend klantenhoeden maken. Modellen
die nagenoeg alleen voor de show
worden ontworpen interesseren hen
niet. Maar alle hoeden flatteren en
daar komt het toch op aan, trouwens
ook anderen laten de show-modellen
hoe langer hoe meer vallen.
Jean Barthet is eigenlijk de enige die
zijn fantasie nog vrij spel laat, maar
het resultaat is werkelijk verrassend.
Zijn kleine cloches met hoge bol hebben
allure, zijn grote Greta Garbo modellen
staan jong en oud en zelfs de soldaten-
helm van 1914 flatteert! Dit laatste
model is speciaal voor jongemeisjes
ontworpen. De modisten toch menen dat
de Frangaises weer hoeden zullen dra
gen. Misschien bestaat daar een flauwe
kans op nu aan het strand, ondanks de
hitte, niet alléén strooien hoeden worden
gedragen, maar die bovendien geplant
worden bovenop 'n hoofddeksel dat van
achteren in de hals wordt dicht ge
knoopt! Een combinatie die in een stren
ge winter op zijn plaats kan zMn maar
nu pure nonsens is. „Wie mooi wil zijn
moet pijn Ujden" is een oud gezegde
"aJLmen t,en onrechte vergeten waande!
Eigenlijk lijken de hoge turbans, die
in alle kollecties zün te vinden al even
onpractisch, daar er geen verzorgd
Kapsel tegen bestand is. Algemeen ge
dragen in 1943 waren ze sindsdien to
taal vergeten en worden nu als een
De soldatenhelm van 1914 in moderne
stijl. (Model Jean Barther).
Er zijn veel hoedjes van tule voor mid'
dag en avond. Dit model met fluwele
ring op de kruin is van Jane Blanchot
nieuwtje gelanceerd. Canotiers en baret
ten zijn op hun beurt verdwenen, ten
minste voor de winter, hoewel Ramon
de Morquez die ook een zeer goede kol
lectie heeft, enige van de laatste toont.
Cloches met hoge bollen en schuine oog'
lpn voor overdag, pillen dozen en tuF
hoeden voor cocktail en diner zijn de pss
gelanceerde modellen voor de winter
1959-1960.
De kleuren zijn zeer verschillend
maar bijna alle neutraal, behalve
dan een fel rood, waarvan hl ieder®
kollectie enkele modellen zijn te vin-'
den. Maar beige en bruin in alle mo
gelijke schakeringen wordt wel het
meeste gezien. Groen in verschillen
de nuances, hard en paarsolauw, bi®'
tenrood, enige witte hoeden, wat
zwart opgemaakt met bruin en en
kel zwart. Die laatste kleur was de
mode uit maar wordt nu weer gelan
ceerd. Garneringen en voiles heeft
geen enkele hoed die voor vijf uuf
op de dag gedragen wordt, daarna
ii? "Oeden of voiles waarbij een
kleine band fluweel voor hoed dienst
doet. Vilt en taupe blijven mode, even
als fluweel en ourson maar dit keef
wordt ook veel tweed gebruikt, zow®1
voor een soort half hoge herenhoed
die nagenoeg geen rand heeft ais
voor cloches. In een week tljds wei
den ongeveer duizend hoeden getoond
en geen twee modellen waren pre
cies hetzelfde! „C c'est Paris"! zoal®
een inkoper zet
DINï K. VP.
Dave Moore, wereldkampioen ved®'"(
:ewicht, heeft zijn titel gisteravond
ucces verdedigd tegen de ex-wereldka"1'
Jioen Hogan Bassey uit Nigeria. Aan hct
'inde van de 10e ronde was Bassey n'e'
leer in staat zich te verdedigen en ma®^
de scheidsrechter een eind aan het gs'
echt.
