Mgr. dr. G. Lemmens
vijftig jaar priester
Wouter Paap onderscheiden
met ridderorde St. Sylvester
„Hier met de poet"
Eerste première van het
nieuwe toneelseizoen
Redt eerst
de anderen
EXTRA
MOTOR
De brandweer en de obelisk
Verdeeldheid
Koe door bliksem
gedood
Intieme viering op het seminarie-
Rolduc
Victor blijft
spoorloos
Een blijspel?
Hulde aan r.-k.
toonkunstenaars
Feesttent in Giet
hoorn ingestort
De A.O.W. van
prof. Beel
Khroesjtsjev niet
naar Canada
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1959
PAGINA 5
Veehouder zeven meter
weggeslingerd
Zelfde lot ondergaan
als de Comet
Liturgische weekkalender
f
Acht zusters naar
Afrikaanse missie
vertrokken
In Vlissingen
Mijn tot ontploffing
gebracht
Paus Adriaan VI
Voorzichtig met de
vrijere loonvorming
Aldus Kon. Ned. Midden
standsbond
H.E.M.A. grossier voor
middenstandsbedrijven
door
iiiiiiiiiiiiiiiiniii! MARGUERITE
BOURCET
Mgr. Alfrink opent
expositie te Utrecht
iUnerikaanse raket
proef mislukt
Brits automobilist
in Moskou beboet
Motorrijder
verongelukt
Adres Middenstands
bond over voortgezet
onderwijs
i - tlPllP I™
1J
\lmSm WÊWBmmÈSÊSÊÊÊm
*^*1 tii 1
EERSTE REPARATIE
IN VIER EEUWEN
Zoekend naar de diepste oorzaak
van de geestelijke en morele
nood der huidige mensheid
stoot men onvermijdelijk op een ho
peloze verdeeldheid. Is het niet zó
dat ieder, die de moderne problema
tiek overziet, steeds weer het gemis
constateert van samenwerking, on
derling begrip en eenheid? Wanneer
wij echter hier over verdeeldheid
spreken, bedoelen wij niet die ver
deeldheid, welke aan de oppervlakte
der verschijnselen een voor de hand
liggende verklaring geeft van de uit
brekende samenwerking en solidari
teit, maar de door de zonde veroor
zaakte verstoring van het beeld Gods
in de mensheid, dat, naar het plan
van de Scheppet, in zijn volmaakt
heid voorwaarde is voor de absolute
natuurlijke en bovennatuurlijke een
heid van het mensdom.
De innerlijke verscheurdheid, door
de erfzonde in elke afzonderlijke
mens teweeggebracht, komt in ge
lijke mate in de mensheid-als-geheel
tot uiting, zodat de H. Cyrillus
van Alexandrië formuleerde het al
dus satan blijft verstrooien, wat
Gods genade onophoudelijk tot een
heid tracht te brengen.
In de grond tekent dit de situatie,
waarin wij allen leven: het mysterie
van het kwaad in voortdurende op
positie tegen de verlossende werk
zaamheid van God. En daartussen
in: de met vrije wil begaafde mens,
aan wie de keuze tussen heil en ver
werping in handen is gegeven. Dat
God, zelfs na het verzoenende lijden
van Zijn Zoon, waardoor duivel en
dood in beginsel overwonnen zijn,
aan het kwaad een voor velen nood
lottige bewegingsvrijheid heeft toe
gestaan, die eerst bij Christus' weder
komst geheel en definitief zal wor
den opgeheven, is een geheim, waar
van de motieven ons tot op de jong
ste dag verborgen blijven. Ondanks
de toenemende macht van het
kwaad, die, zoals de Openbaring ons
leert, zelfs nog zal uitgroeien tot de
heerschappij van de anti-christ over
heel de wereld, is toch onze situatie
verre van hopeloos.
In een prachtige beschouwing over
onze innerlijke houding tegenover de
nationale ramp van 1953 óók een
onderdeel van het mysterie van het
kwaad heeft p. dr. H. van Waes-
berghe S.J. scherp geformuleerd
Waarom wanhoop in een gelovig
mensenhart beslist misplaatst is.
..Steeds blijkt hoe weinig wij besef
fen, dat God in Christus aan onze
kant van het menselijk leven staat.
Wij geloven nog maar ten dele in de
Menswording. Hetzelfde geloof, dat
ons leert de Almachtige te zien in
de krachten van de storm, wijst ons
Christus, het Hoofd, in Zijn lijdende
ledematenterwijl de Schepper
was in de storm, was de Verlosser
in de slachtoffers. Nergens staat Hij
zo aan de kant der mensen als in
Zijn lijdende ledematen."
Hoe hoog de nood ook moge stij
gen, in de aangehaalde woor
den ligt de reden voor ons ver
trouwen en onze kracht. ,,Hij (Chris
tus) is de Getroffene in de getroffe
nen. Hij heeft gezegd: Wat aan de
minsten der Mijnen wordt gedaan,
is Mij aangedaan. Alle lijden is deel
name aan Zijn lijden. Óns lijden is
méér Zijn lijden in ons, dan het on
ze. Het raakt Hem meer dan ons."
Herinnert deze gedachtengang ons
niet onmiddellijk aan het bekende
Woord van Pascal, die deze zelfde
waarheid aldus uitdrukte: „Jesus ver
keert in doodsstrijd tot aan het einde
der wereld." Christus zet Zijn ver
lossing voort tot aan zijn uiteindelij
ke overwinning-voor-goed bij Zijn te
rugkeer op aarde. Tot dan toe zul
len wij „in ons zelf hebben aan te
vullen, wat aan Zijn lijden ont
breekt." Zó formuleert St.-Paulus
onze taak van mede-verlossers en zó
krijgt tevens alle lijden zijn diepe,
bevredigende zin. Niet, dat daarmee
alles duidelijk wordt, maar wij weten
tenminste in welke richting wij moe
ten, of liever: mogen denken. Welk
lijden ons al treft óók het door
het kwaad veroorzaakte de gelovi
ge mens zal daarin ,,de hedendaag
se voortzetting van Christus'lijden le
ren zien, van het lijden van het Hoofd
dat dezelfde zin heeft als Zijn histo
rische Passie. Het is contemporaine
verlossing."
Christus staat inderdaad altijd en
overal naast ons. In en door en met
Hem zijn wij in staat met succes de
strijd tegen het kwaad aan te bin
den; waar en hoe dit ook aan de dag
moge treden. Hoewel Zijn genade
voor alle mensen bestemd is en ook
Werkelijk aan allen in voldoende ma
te wordt geschonken, zodat ieder zijn
eeuwige bestemming kan bereiken,
Werkt zij toch slechts in haar vol
heid in Christus' éne ware Kerk, in
Zijn Mystieke Lichaam, waarin Hij
zelf, als het Hoofd van alle ledema
ten onder ons voortleeft.
De wijze waarop die genade nor
maal in Zijn Kerk werkt, heeft
Christus aan de zeven Sacramenten
gebonden, die het hele leven in al
zijn gevarieerdheid met hun heiligen
de en verlossende kracht omvatten.
Wanneer wij nu bedenken, dat Chris
tus speciaal aan Zijn Kerk de op
dracht heeft gegeven in en met en
door Hem Zijn verlossingswerk
voort te zetten en te bestendigen,
terwijl de verlossing in wezen het
herstel is der verloren gegane natuur
lijke en bovennatuurlijke eenheid,
dan ligt het voor de hand, dat wij
de voornaamste genadebronnen van
die Kerk, de zeven Sacramenten,
Uit hoofde van hun middel-zijn ter
zaligheid, d.i. ter verlossing, óók
moeten beschouwen als „bewerkers
Van eenheid".
Op dit sociale aspect der Sacra
menten leggen de moderne theolo
gen, onder wie vooral II. de Lubac
S.J. op de voorgrond treedt, alle na
druk om zodoende een scherp licht
te werpen op de verlossende rijkdom
Van ons heilig geloof.
De bliksem is vrijdagmiddag inge
slagen op een weiland onder Warmond,
Hak bij de veehouder Van W. die er
aan het melken was. Een koe werd op
slag gedood. De veehouder werd zeven
nieter weggeslingerd. Geheel ontdaan,
maar niet gewond, is hij overeind ge
babbeld.
Precies een maand na zjjn 75ste ver
jaardag viert de emeritus-bisschop
van Roermond mgr. dr. G. Lemmens
op woensdag 26 augustus a.s. zjjn gou
den priesterfeest. Op wens van de ju
bilaris zal dit jubileum in tegenstelling
tot het zilveren bisschopsfeest van mgr.
Lemmens in 1957 zonder veel uiterlijk
vertoon worden gevierd. De dag van
zijn 50-jarig priesterjubileum wil mon
seigneur alleen maar te midden van zijn
priesters op het Klein Seminarie Rol
duc doorbrengen. Meer dan 350 pries
ters uit het diocees Roermond komen
woensdag namens de 700 leden tellende
geestelijkheid van het bisdom Roer
mond op Rolduc samen, om daar hun
jubilerende emeritus-bisschop, door wie
de meeste priesters van genoemd dio
cees zjjn gewjjd, te huldigen.
De huidige bisschop van Roermond
mgr. P. Moors zal op het feest van mgr.
Lemmens om half elf in de abdijkerk
van R.olduc een pontificale Hoogmis op
dragen. In aansluiting hierop vindt om
streeks twaalf uur in de aula een hul
digingszitting plaats, tijdens welke
mgr.Moors de gouden jubilaris zal toe
spreken. Namens de priesters van
het diocees zal de bisschop aan mgr.
Lemmens een cadeau, paramenten
voor de kathedrale kerk, aanbieden. De
dag wordt besloten met een feestdiner
waaraan de jubilaris samen met alle
aanwezige priesters zal aanzitten. De
feestviering draagt mede in verband
met de gezondheidstoestand van de ju
bilaris een besloten karakter. Er is der
halve geen receptie. Het pas versche
nen nummer van het diocesane week
blad van het bisdom Roermond, „Cre
do". waarvan mgr. Lemmens steeds
een groot promotor is geweest, is prak
tisch geheel gewijd aan het gouden
priesterjubileum van de emeritus bis
schop van Roermond. Op de voorpa
gina geeft mgr. P. Moors een over
zicht van het verdienstelijk werk, door
de jubilaris verricht. Een grote verdien
ste van mgr. Lemmens is geweest, al
dus de bisschop van Roermond, dat hij
in zjjn persoon de bisschop dichter bij
de mensen heeft gebracht, zodat ook
de kleinen en eenvoudigen hun bisschop
leerden kennen als een goede vader.
Tevens memoreert mgr. Moors de gro
te devotie van de jubilerende emeritus
bisschop jegens O.L. Vrouw. Limburg
aan Christus door Maria is steeds het
advies van mgr. Lemmens geweest.
Daarom heeft hij zijn diocees ook aan
Maria .oegewijd en de liefde tot Haar
heeft hij overal dooi zijn woord en voor
beeld verbreid. Wij zijn dankbaar, al
dus besluit mgr. Moors, voor de wijze
waarop mgr. Lemmens onze bisschop
is geweest en ons in oprecht geloof
en grote eenvoud is voorgegaan. Bui
ten mgr. Moors feliciteert ook de redac
tie van „Credo" de jubilerende emeri
tus-bisschop, over wie zij een uitgebrei
de fotoreportage brengt met tal van
aardige momentopnamen uit het leven
van mgr. Lemmens.
Advertentie
Ook vanmorgen had men nog geen
spoor gevonden van de viermotorige
Britse straalbommenwerper van het type
Victor, die donderdag tijdens een rou
tine-vlucht spoorloos is verdwenen. Men
heeft alle hoop opgegeven dat de vijf
inzittenden nog in leven zijn. Omdat de
Victor, een van Engelands nieuwe V-
bommenwerpers, op de geheime lijst
staat worden de naspeuringen echter
onverdroten voortgezet. Het staat wel
vast dat de snelle luchtreus ergens in
Het Kanaal is neergestort.
In Britse luchtvaartkringen acht men
het waarschijnlijk, dat het toestel tij
dens de vlucht kort na de start is ont
ploft. Het wordt voor mogelijk gehou
den, dat de Victor hetzelfde lot beeft
ondergaan als indertijd het Comet-
straalverkeersvliegtuig, waarvan zoals
men zich zal herinneren de drukcabine
door metaalvermoeidheid bezweek. Het
feit dat geen enkel S.O.S.-sein is opge
vangen wijst in de richting van een ex
plosie. Het Britse ministerie van lucht
vaart heeft medegedeeld, dat de Victor,
die kernwapens kan vervoeren, geen
bommenlast aan boord had. De koers
die het toestel zou vliegen is bekend en
in die richting blijven de naspeuringen
ter zee en in de iucht voortgaan.
ZONDAG 23 aug.: 14e zondag na Pink
steren; eigen mis; 2 geb. H. Philippus;
credo; prei. van de H. Drieëenheid; groen
Utrecht: Kerkwijding van Kathedraal; mis
Terribilis; 2 geb. van zondag; credo; wit.
MAANDAG: H. Bartholomeus, apostel; eigen
mis; credo; prei. v. d. apostelen; rood. Den
Bosch: Kerkwijding van de Kathedraal;
mis Terribilis; credo; wit. DINSDAG'
H. Lodewijk, belijder; eigen mis; wit
Utrecht, Groningen, Rotterdam en Roer
mond: H. Gregorius, bisschop-belijder; mis
Sacerdotes; 2 geb. H. Lodewijk; wit. Den
Bosch: H. Bartholomeus, apostel; eigen
mis; 2 geb. H. Lodewijk; credo; pref. v d.
apostelen; rood. WOENSDAG; Mis van zon
dag; 2 geb. H. Zephyrinus; groen. DON
DERDAG: H. Josef Calasanctius, belijder;
eigen mis; wit. VRIJDAG: H. Augustmus.
bisschop-belijder-kerkleraar;
geb. H. Hermes; credo; wit. ZATERDAG:
Onthoofding van de H. Joannes de Doper;
eigen mis: 2 geb. H. Sabina, rood. ZON
DAG 30 aug.: 15e zondag na Pinksteren;
eigen mis; 2 geb. H. Rosa; credo; pref
De Utrechtse musicus Wouter Paap
(musicoloog, criticus en componist) is
door de Paus onderscheiden met het
ridderschap in de Orde van St.-Sylvcs-
ter. Van deze onderscheiding werd de
heer Paap vrijdagmiddag mededeling
gedaan door piebaan 3. v. d. Burg in
een intieme bijeenkomst in de pastorie
van de kathedrale kerk, waarbij be
halve de echtgenote van de musicus
ook het bestuur van de katholieke
Toonkunstenaarsvereniging en enige
intieme vrienden aanwezig waren.
In zijn toespraak verklaarde de plebaan,
dat de pauselijke onderscheiding een
dubbele betekenis heeft. In tie eerste
plaats heeft de kerkelijke overheid haar
Acht Zusters van de Congregatie der
Dochters van Maria en Jozef zjjn vrij
dagmorgen vanuit het moederhuis de
zer Congregatie aan de Choorstraat te
Den Bosch naar de Missie in Afrika
vertrokken. Voor hun vertrek heeft de
vicaris-generaal van de bisschop van Den
Bosch mgr. M. Oomens voor hen de H.
Mis opgedragen en hun de Missiekrui-
sen uitgereikt. Het waren de Zusters
Corda Van de Hout uit Tilburg (over
ste) Laeta Ponsioen uit Rotterdam, As-
sisia Van Dinther uit St. Michielsgestel,
Angela Waidacher uil Oostenrijk, Euge
nia Vogels uit Brouwhuis, Alphonse van
den Eerenbeemt uit Den Bosch, Fran-
cisca Verrijt uit Asten en Jeanne d'Arc
van der Leest uit Geffen.
In de Giethoornse buurtschap Dwars-
giacht is vrijdagavond tijdens een on
weersbui een grote feesttent, waarin
een toneelgezelschap zou optreden, uit
een gewaaid en totaal vernield.
De tent was ten dele gevuld met be
zoekers, die toen de windvlagen het
tentdoek openreten naar buiten dron
gen. Hierbij werden verscheidene per
sonen onder de voet gelopen, doch allen
slaagden er tenslotte in de tent te ver
laten, voor deze instortte.
Een meisje, dat een klap van een der
steunpalen kreeg, raakte een ogenblik
bewusteloos. De materiële schade was
aanzienlijk De muziekband, die in de
tent was opgetreden, zag een goed deel
van haai instrumenten vernield. Een
grote hoeveelheid consumptie-artikelen
ging verioren
Plebaan J. v. a'. Burg biedt Wouter Paap
de bij de onderscheiding behorende oor
konde aan. Rechts mevrouw Paap.
bijzondere waardering willen uidrukken
voor het werk van de katholieke Vereni
ging van toonkunstenaars, die onlangs
haar zilveren jubileum vierde en waar-
van de heer Paap het voorzitterschap
bekleedt. Deze organisatie, aldus de
plebaan, heeft zich grote verdiensten
verworven waardoor het gezag en aan
zien van de katholieke toonkunstenaars
m met geringe mate zijn toegenomen.
Door haar is ook het muziekonderwijs
op diverse katholieke scholen aanzien
lik bevorderd en door haar toetreden
tot de Algemene Katholieke Kunste
naarsvereniging js een inniger contact
mogelijk gemaakt tussen architecten,
beeldende kunstenaars en musici.
Vervolgens betekent de onderschei
ding ook een erkenning van de per
soonlijke kwaliteiten en verdiensten
van de heer Paap, aldus de plebaan.
In dit verband wees hij op de stimu
lerende en richtinggevende invloed,
welke de onderscheiden musicus door
zijn publicaties heeft uitgeoefend op de
Nederlandse muziek in het algemeen,
op de muzikale emancipatie van de
Nederlandse kerkmuziek in het bijzon
der.
Als er momenteel in ons land door
onze kerkkoren zoveel hedendaagse
kerkmuziek wordt gezongen, aldus de
plebaan, is dit voor een niet gering deel
te danken aan de deskundige voorlich
ting van de heer Paap.
Op het strand in Vlissingen heerste
vrijdagmiddag enige consternatie, daar
een magnetische mijn, die drie weken
geleden werd opgevist door de vissers
boot Breskens 28. door de marine tot
ontploffing is gebracht. Drie weken ge
leden bemerkte de Breskens 28 bp het
halen van een net, dat een magnetische
mvjn van 1250 kilogram, nog een erfe
nis uit de laatste wereldoorlog, was
opgevist. Door het zware gewicht viel
de mijn echter door het net en zonk
naar de zeebodem terug. De schipper
van de Breskens 28 stelde de commis
saris van het loodswezen van de
„vangst" in kennis, waarna een mari
nesleepboot uitvoer om de mijn opnieuw
te localiseren. Marineduikers slaagden
e™ óe mijn op te sporen, maar bij het
naderen van het oorlogstuig hoorde
men tikken, dat kennelijk afkomstig
was van een zich in de mijn bevindend
uurwerk. Daarop besloot men de erfe
nis uit de wereldoorlog tot ontploffing
te brengen, omdat hij gevaar voor de
scheepvaart opleverde. Bij de uitge-
a +i ii veiligheidsmaatregelen behoorde
ïcs badgasten, die in Vlissingen in
de Schelde aan het zwemmen waren,
zich moesten verwijderen. Omstreeks
Ts,,9ur werd daarop de mijn tot ont-
ploffing gebracht.
Blijspel in drie bedrijven wordt ..Hier
met de poet" van Felicien Marceau ge
noemd. Blijspel? hebben wij ons vrij
dagavond zitten afvragen bij de pre
mière van het stuk door de Neder
landse Comedie in het nieuwe De la
Mar Theater te Amsterdam. Het heeft
er hier en daar de trekken van. maar
nauwelijks de toon. de sfeer. Die was
vrij cynisch, zonder dat er voldoende
aanleiding was om dit als een satyre te
ondergaan.
Lag dit aan het stuk of eerder aan
regie - van Guus Oster - en spel?
Het zwaartepunt van de voorstelling
lag bij Ank van der Moer. Zij ver
toont om zo te zeggen haar verleden
aan de croupier van een casino. Zij
is ook, wat men noemt, een vrouw
met een verleden. Dit krijgen wij dan
met de croupier mee te zien. Kleine
fragmentjes eerst, die gaandeweg in
omvang toenemen en later tot, een
grote scène samenvloeien, waarin een
twintigtal jaren in versneld tempo
verloopt. Avontuurtjes met een reeks
mannen, één bijzonder kortstondige
echte liefde, een beredeneerd en naar
buiten geslaagd huwelijk, daarna
weer het oude liedje. Een. hele toe
stand, alles bij elkaar.
Er waren veertig rollen te bezetten,
wat niet overal even goed geslaagd
was. er waren ontelbare decorwisselin
gen, die technisch heel gelukkig waren
opgelost, met herhaaldelijk zeer ge
slaagde effecten. Er zat, scenisch ge
zien, nogal wat afwisseling in en er wa
ren, naast goedkope mopjes, ook ge
slaagde persiflages, caricatuurtjes. en
sarcasmen, maar het thema was een
tonig. Daar stond dus voortdurend Ank
van der Moer, en in het grootste deel
van het stuk ook Kitty Janssen als
haar jongere ik. Ank van der Moer
speelde met een tragische allure, wij
moeten zeggen, heel boeiend, omdat het
zo menselijk was. Alhoewel er ook re
den leek zich af te vragen, of dit het
stuk niet meer gaf dan het 'waard was.
niet naar een sfeer haalde, die het niet
verdroeg. Er kwamen ontroerende, bij
na aangrijpende momenten uit voort,
maar het reliëf, dat de figuur daardoor
kreeg, maakte, dunkt ons, de toon van
het stuk zo cynisch. Daar kwam bij,
dat Kitty Janssen, de jongere ik van
Ank van der Moer. speelde als een bij
dehand berekend katje zonder enige
moraal, maar ook zonder enige aandui
ding van de innerlijke geraaktheid, die
men bij Ank van der Moer ontwaarde.
De afstand tussen deze twee was bij
lange na niet overbrugd, toen zij op dé
scène tot één samenvielen, dat wil zeg
gen toen Ank van der Moer het spel
<jeheel overnam.
Hier moet, naar onze smaak, het
struikelblok liggen, waardoor de
voorstelling het beoogde succes niet
haalde, al kreeg zij op het einde bij
val genoeg. Wat voor zin heeft zulk
een blijspel, als men het niet als een
zotternij kan opvatten met hier en
daar een tikkeltje weemoed: als men
er niet, al lachend, het wijze hoofd
bij kan schudden en zeggen, toch
maar goed dat wij onze kinderen niet
meegenomen hebben. Want als wij
dit zo nu en dan als bittere ernst
voorgeschoteld krijgen, dan willen wij
op een gegeven ogenblik ook het mo
ment beleven, dat er enige helder
heid komt in de situatie. Dat wij, op
welke wijze dan ook, bevrijd raken
van wat ons beklemd heeft.
Zwaarwichtige overwegingen bij een
blijspel? Wij zitten, thuis gekomen, met
de gedachte: welk een pessimist, die
Marceau. Had hij er maar een drama
van gemaakt.
R.
(Van onze Haagse redactie)
TA? kabinetscrisis van december
J 1958 blijkt nog onvermoede ge-
volgen te hebben gehad voor de
rijksbegroting van dat jaar. Aan
de scheidende minister-president ar.
Drees moest een gedeelte van de jaar
lijkse vakantietoeslag ter hand wor
den gesteld, terwijl deze toelage in
normale gevollen pas in de loop van
het volgende jaar wordt uitbetaald.
Verder moest aan de nieuw optreden
de minister-president prof. Beel ge
boren in 1902 compensatie worden
gegeven voor de AOW -premie. Hier
op was voor dr. Drees geboren in
1886 niet gerekend. Tenslotte wa
ren uitgaven voor sociale lasten (kin
derbijslag e.d.) verschuldipa, waar
voor in de vastgestelde begroting
eveneens geen bedrag was opgeno
men. Door dit alles moet het artikel
„Minister' op de begroting van Alge
mene Zaken met f 1.200.verhoogd
ivorden. De begrotingswijziging is bij
de Tweede Kamer in gediend door de
minister-vresidentprof. De Quay.
De vakafdelingsraad van de Kon, Ned.
Middenstandsbond is vrijdag in Utrecht
bijeen geweest ter bespreking van het
nieuwe loonbeleid der regering.
De vergadering was van mening, dat,
willen een verdergaande inflatie en een
nieuwe bestedingsbeperking worden ver
meden, de meer gedifferentieerde loon
vorming met vastberaden voorzichtig
heid dient te worden gehanteerd, zowel
door de bedrijfstakgewijze organisaties
van werkgevers en werknemers als door
de toetsende organen en de regering.
Hoewel men het toekennen van gro
tere verantwoordelijkheid aan het geor
ganiseerde bedrijfsleven in beginsel
toejuich!, bestaan er toch verschillende
praktische bezwaren. De huidige span
ningen op de arbeidsmarkt geven daar
toe aanleiding.
Indien er in bepaalde bedrijfstakken
van het midden- en kleinbedrijf ruimte
bestaat, waardoor het mogelijk wordt
zonder verhoging van prijzen verbete
ring van arbeidsvoorwaarden toe te
staan, dan dient naar de mening van de
K.N.M.B. deze ruimte primair te wor
den benut voor de beloning van indivi
duele prestaties en bekwaamheden.
Voorts dient daar, waar daartoe aanlei
ding bestaat, de ruimte te worden ge
bruikt voor pensioen- en spaarregelin
gen en andere bezitsbevorderende maat
regelen, op welke gebieden bij ver
scheidene branches nog achterstand be
staat.
In navolging van en ter concurrentie
van het Belgische Warenhuisconcern
Priba heeft Je HEMA (dochtermaat
schappij van de Bijenkorf) een contract
gesloten met een aantal middenstands-
zaken voor vergaande samenwerking.
De HEMA, zal optr- ien als grossier. De
middenstandszaken zullen hun zelfstan
digheid behouden doch moeten het
HEMA assortiment voeren. Zij kunnen,
dus gebruik maken van alle faciliteiten
die het in- en verkoopapparaat van het
warenhuisbedrijf kan bieden, terwijl ook
dc door dit bedrijf vastgestelde prijzen
zullen gelden.
Op 15 oktober zal een dergelijk be
drijf worden geopend in Oss. In de loop
van 1960 zullen er meerd re volgen. In
1958 werd het eerste bedrijf in Roosen
daal geopend. Inmiddels is ook in Val-
kenswaard een magazijn geopend, doch
hier wordt samengewerkt met de Bel
gische warenhuisonderneming Priba.
Deze laatste maatschappij heeft geruime
tijd geleden reeds aangekondigd van
plan te zijn meerdere van dergelijke
magazijnen in samenwerking met de
middenstand op te richten.
iiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiu;
Plotseling verbreekt „kleine Sonnet" de stilte.
Hp is de meest gevoelige van de drie. In hetgeen
hp met een door tranen verstikte stem zegt, klinken
vertedering en verwijt door: „O, mama, en wij
hielden zoveel van u!" Voortaan zal hp weten, en
telkens zal hij het zich herinneren, dat alle liefde
ter wereld niet bij machte is he^. dierbaarste wezen
te behouden, als de dood er de hand naar uitstrekt.
Voorzichtig kust de jongen haar reeds koud geworden
voorhoofd en gaat weg. „Nooit zal ik haar meer
kunnen zien, dat is t.e erg," stamelt hij schreiend.
Enkele dagen naderhand schreef de hertog van
Nemours de regels neer. die veertig jaar later,
toen ook hp reeds gestorven was, door zijn zoon
zouden worden gelezen:
„Er rest ons niets dan ons te onderwerpen aan
de wil van God, onze diepe smart aan Hem op te
dragen en aan Hem de kracht te vragen om de
slag te boven te komen, die ons allen heeft getroffen,
in datgene, wat ons het dierbaarst is."
Op 14 november 1858 werd Rosenknöpfchen ten
grave gedragen. Hoe kort „kleine Sonnet" haar ook
gekend had, zij liet een onuitwisbaar spoor in zijn
ziel achter: het beeld van de ideale vrouw, dat hp
met innige bewondering in zjjn moeder had gezien
Een mens, die dit beeld op de drempel van zijn
jeugd niet heeft gekend, zal later vaak niet in staat
zpn tot een werkelijke liefde zoais de hertog van
Alengon voor zijn vrouw koesterde....
Een keer te meer herinnert de werkelijkheid nu
weer aan de bewogen familieromans, die zo typisch
zijn voor het Victoriaanse tijdperk.
Nog op de avond van de uitvaart brengt koningin
Amélie een bezoek aan de achterblijvenden: de
verslagen man, de drie schreiende kinderen, het
kleintje, dat in de wieg ligt te sluimeren zonder er
weet van te hebben, dat haar leven dat van haar
moeder heeft gekost. De oude koningin nadert met
gedempte schreden Ze is in diepe rouw gekleed.
Het zijn maar enkele woorden, die ze tot haar zoon
zegt en in deze uren klinken ze zinloos:
„Wees maar niet bang. Ik zal haar zoveel mogelijk
trachten te vervangen. Al wat je wilt, zal ik doen:
overal waarheen je wenst, zal ik gaan. Jouw kinderen
zullen mijn kinderen zijn."
Wanneer er geen werkelijke verplichting achter
staat, worden dergelijke beloften dikwijls even vlug
vergeten als zij in een opwelling van medelijden
zijn gedaan. Maar de koningin liet het niet bij woor
den en zelfs niet bij een warme genegenheid. Zij
nam een echt moederschap op haar schouders, even
natuurlijk en even reëel als bij haar tien bevallingen,
veertig jaar geleden.
Niemand had het. haar kwalijk kunnen nemen,
wanneer zp was teruggeschrokken voor dit zware
offer, dat haar duur betaalde rust kwam verstoren.
Koningin Amélie was vijfenzeventig jaar. Haar leven
was een wonderlijke opeenvolging geweest van
allerlei wederwaardigheden en rampen.
In plaats van de voorkeur te geven aart een
onbezorgde levensavond, wijdde zij zich nu met hart
en ziel aan „de vier kinderen van Nemours". Maar
het meest ging haar liefde uit naar hem, die zij in
haar brieven „mijn welbeminde „kleine Sonnet",
mpn allerliefste" noemde, evenals zp zjjn vader op
dezelfde leeftjid „mijn kleine blonde lieveling" had
genoemd.
Hp werd werkelijk het kind van haar hart. Uiterlijk
leek hij nauwelijks op haar. Moreel nam hij vee!
van haar over. Is het geen merkwaardig verschijn
sel een verschijnsel waaraan de opvoeders bij
al hun verbodsbepalingen en vermaningen niet
voldoende aandacht schenken dat de kinderziel
alleen reeds door de verwarmende nabijheid van
de liefde de deugden van de moeder overneemt!
Morele waardigheid, aristocratie van gedach
ten en gewoonten: „Koningin Amélie, de laatste grote
dame van Europazal een Engelse diplomaat
later zeggen, op het gevaar af daarmee bij zijn
eigen vorstin in ongenade te vallen.
Offervaardige en blijmoedige vroomheid, die de
zelfverloochening achter een glimlach verbergt. In
de kapel van „Claremont", waar de hertog van
Nemours knielend en zonder ooit tegen zijn
bidstoel te leunen de veeleisende goddelijke
rechter aanbidt, draagt de oude koningin met een
simpele buiging haar innige liefde op aan de God,
wiens juk licht is. Gods tastbare aanwezigheid is het
geheim van haar leven, dat ook haar kleinzoon later
zal ontdekken.
En dan vooral vaderlandsliefde leert hij van haar.
Een liefde, even warm en hartelijk als voor een
menselijk wezen. Zij had van haar man gehouden:
het vaderland van die man was haar vaderland
geworden. Ook haar kleinkinderen, die zich van
het vaderland zo weinig herinneren, tracht zij deze
liefde bij te brengen, niet als plicht, maar als een
aanhankelijkheid die op kennis en belangstelling
berust. Zij vertelt. Zp tovert hun een aantrekkelijk
beeld voor ogen. Zij bladert in het scenario van haar
herinnering. Frankrijk. Versailles met zijn park vol
bloemen. Als een klassieke strofe, harmonisch,
schuiven de gevels van het Louvre voorbij. Tof in
de witte wolken stuwen da kathedralen het gebed
van hun torens op. R,eims is een Te Deum, Chartres
een Magnificat, Sainte Chapelle een vederlicht
Alleluja. Kastelen spiegelen hun bekoorlijke vensters
in het water van de Loire. De hemel van Ile-de-
France welft zich glimlachend over Chantilly. Frank
rijk. Maat,, ritme, harmonie! Voor deze ballingen
een verioren paradijs! Mon Dieu, ma patrie et ma
DameGod, het vaderland en mijn vrouw,
buiten deze drie is er geen liefde denkbaar
Onvergetelijk waren de avonden waarop deze
nobele vrouw haar lessen gaf.
Dertig jaar later schreef de hertog van Alengon
aan zijn dochter
„Het goed dat een vrouw, de moeder van een
godvruchtig gezin, alleen al door haar gebeden, en
door een tactvolle leiding in haar omgeving kan
doen, is niet te schatten. In haar en door haar
kunnen verschillende geslachten gezegend worden.
Mijn heilige, geëerbiedigde grootmoeder is daar
een voorbeeld aan."
(Wordt vervolgd).
De aartsbisschop van Utrecht, mgr.
dr. B. J. Alfrink, zal 28 september te
Utrecht de tentoonstelling over leven
en werken van paus Adriaan VI offi
cieel openen.
Tijdens de openingsplechtigheid zal
Anton van Duinkerken een inleiding
houden over het leven van deze Ne
derlandse paus.
Een Amerikaanse poging om metho
den te beproeven, volgens welke ruimte
reizigers naar de aarde kunnen terug
keren, is gisteren mislukt doordat een
raket te vroeg ontbrandde, aldus meldt
Reuter. Het was de bedoeling een ruim-
tekabine, van 900 kg, die met behulp
aan een raket aan het type „Little
Joe" tot grote hoogte was geschoten,
door een andere raket zou zijn terugge
bracht naar het eiland Wallops in Vir
ginia. Een derde raket, die ervoor moest
zorgen dat de ruimtekabine in geval
van nood van de hoofdraket werd ver-
avijderd. ontbrandde echter door onbe
kende oorzaak, waardoor de ruimteka
bine in zee terechtkwam.
Een 25-jarige ingenieur uit Londen,
John Jefferis, is gisteren door een Rus
sische volksrechtbank tot driehonderd
roebel boete veroordeeld, omdat hij op
8 augustus te Moskou met zjjn auto een
verkeersongeluk heeft veroorzaakt
avaarbjj een 64-jarige Rus beide benen
brak. De maximum-straf was een jaar
of een boete van vijfhonderd roebel. De
rechtbank werd geleid door een 40-ja-
rige \*rouw die zes uur aan de zaak
besteedde. (Reuter).
Premier Khroesjtsjev aan de Sovjet-
Unie heeft de regering van Canada
meegedeeld, dat het hem niet mogelijk
zal zijn na zijn bezoek aan de Verenig
de Staten ook Canada te bezoeken, al
dus meldt Reuter. Hij stelt de uitnodi
ging van Canada zeer op prjjs, maar
reeds gemaakte afspraken laten hem
geen tijd.
Khroesjtsjev zal op 18 september de
Algemene Vergadering aan de V.N.
toespreken. Hij doet dit op uitnodiging
a'an de secretaris-generaal, Hammars-
kjöld. Meer dan 300 steden, a'erenigin-
gen en particulieren in de V.S. hebben
net State Department meegedeeld, dat
zij gaarne bezoek van Khroesjtsjev ont
vangen. Ruim 400 Amerikaanse en bui
tenlandse verslaggevers hebben toe
stemming gea'raagd om Khroesjtsjev op
zijn reis' door de Verenigde Staten te
a'olgen. Velen zullen moeten avorden af
gewezen. De Amerikaanse autoriteiten
willen niet, dat de Russische premier
door zulk een groot aantal journalisten
in zijn bewegingen en zijn contact met
het Amerikaanse volk avordt belem
merd.
Door te grote snelheid is op de weg
van Metslawier naar Ar.jum de 22-ja-
rige ongehuwde S. F. wonende te Fra-
neker, met zjjn motorfiets uit de bocht
geraakt. Hij kwam in botsing met een
paal van het elektrisch net en was op
slag dood. Zijn 15-jarige zuster, die ach
terop zat, werd licht gewond aan de
linkervoet.
De Koninklijke Nederlandse midden
standsbond heeft aan de leden aan de
Tweede Kamer een adres gezonden
waarin deze bond zich uitspreekt over
het ontwerp van avet tot regeling van
het aoortgezet onderwijs. Daarin
spreekt de bond er zijn teleurstelling
over uit, dat in het wetsontaverp „geen
rekening gehouden is met het leggen
van de zo noodzakelijke contacten tus
sen het onderwijs en het bedrijfsleven".
Het feit dat de handelsaa'ondschool in
het ontwerp niet is geclassificeerd ziet
de bond als een gevolg van dit achter
wege gebleven contact. In het adres
wordt ook betreurd, dat bij het onder
wijs op het athaneum A (te vergelijken
met de hogere burgerschool A), het
a'ak handelsavetenschappen niet is opge
nomen.
(Van onze Romeinse
correspondent)
Te Rome deed op het
hoogtepunt der vakantie
dagen plotseling het ge
rucht de ronde, dat de
obelisk op het plein van
Sint Jar van Lateranen
op het punt stond om te
vallen. Een ingenieur van
de brandweer, het corps,
dat al sinds de dagen van
Keizer Augustus manu.'je
van alles in de hoofdstad
is, heeft 's werelds hoog
ste antieke monoliet (31
m.) terstond onderzocht
en geconstateerd, dat er
enige gapingen waren ont
staan tussen marmerpla
ten, die tot de bekleding
van het monument beho
ren. Er is geen gevaar
voor ogenblikkelijke scha
de. maar wel dienen de
ijzeren krammen, die de
platen ^p hun plaats hou
den, uirect herzien en ge
restaureerd te worden.
Het bericht heeft enig
opzien gebaard en de
mensen gaan naar de
obelisk kijken, ais naar
een zieke. Hij is een der
grote kostbaarheden van
de Eeuwige Stad, dit stuk
Egyptisch rood graniet,
dat 35 eeuaven geleden
door Farap Toetmosis III
geplaatst werd voor de
tempel van Ammon Rha
te Thebe, waar Mozes hem
heeft zien staan. Constan-
tijn de Grote heeft de
obelisk naar Rome doen
brengen met een apart
daarvoor gebouwd schip.
In de monding van de
Tiber werd hij oyergela-
den op aan elkaar ver
bonden platboomde vaar
tuigen en stroomopwaarts
gebracht tot bij de basi
liek van St. Paulus bui
ten de muren. Daar bleef
hij verscheidene jaren
liggen, tot Constantijn II
hem deed vervoeren naar
de stad en hem oprichtte
in het Circus Maximus,
waar reeds een andere,
twee eeuwen jongere
Egyptische obelisk stond,
die daar door keizer Au
gustus geplaatst was.
Paus Sixtus V vond de
beide kolossen ongedeerd
terug bij de opgravingen
in het Circus en hij gaf
zijn architect Fontana op
dracht de oudste en hoog
ste op te richten op het
plein naast Rome's ka
thedraal, terwij] de an
dere, 21 m. hoog en uit
de tijd van Farao Ram
ses II, de Piazza del Po-
polo ging sieren.
Sinds 1588 riaat de obe
lisk zo naast de Sint Jan,
en architect Fontana heeft
zijn averk goed gedaan,
want het is de eerste maal
>n de bijna vier eeuwen,
dat er iets gerepareerd
moet worden aan het mo
nument, dat uit een 16 m.
hoog voetstuk bestaat,
waarop zich de 31 m. hoge
granieten naald verhe
