/cvy/cj opvolger van tweemaster Rotterdam
Ere-ontvangst in haven
van New York verwacht
Een verborgen verleider
Holland-Amerika-Lijn zoekt
15.000 nieuwe cliënten
VERSIERING
naar Amerikaanse
PHILIPS
ROTTERDAM
D'
DE KUNST WORDT
„DUUR" BETAALD
Speciaal
poststempel
Donderdag 3 september 1959
v B ZATERDAG 29 AUGUSTUS 1959
PAGINA 7
Straalvliegtuig als
grootste concurrent'
„It's good to be on a well run ship". Met nog meer nadruk dan in
het verleden zal de Lijn haar slogan in de States moeten uitdragen
en met trots zal zij de Amerikanen, die een onstilbaar verlangen
haar het oude Europa koestèren, daarbij kunnen wijzen op het
„laatste woord" in de Atlantische passagiersdienst, het stoomschip
„Rotterdam", vooruitstrevend in zijn uiterlijke vorm en onwaar
schijnlijk luxueus van inrichting.
PIANO'S en VLEUGELS
mailschip
10 52
RUKENeoe lange
Het grote moment. Op de brug van het s.s. „Rotterdam" wordt het
vertreksignaal gegeven voor de eerste reis van de trots van Nederlands
koopvaardijvloot. Men zou kunnen zeggen: een geperfectionneerd
bedrijf kiest zee Een bedrijf waaraan door velen werd gebouwd
en meegewerkt. En zoals voor talrijke schepen op alle wereldzeeën
Kon ook hier Philips een bijdrage leveren met installaties voor intern,
en extern contact, muziekdistributie, filmprojectie en-geluidsweergave,
\erlichting en met andere voorzieningen, welke noodzakelijk zijn
voor de perfecte verzorging, waarmee de Holland-AxnerikaLijn zich
een wereldreputatie heeft verworven.
12H8f $ÏS££v S*j/A*>&itftey<&Jci
Nederlands trotse viaggeschip op maidentrip
1959: De nieuwste transatlantiker, vooruitstrevend in zijn lijn en uitzonderlijk rijk ingericht.
do massa
straalvliegtuig
Maar een groter gevaar dan al deze
'ededingers bij elkaar is het luchtver-
eer: de Comets en de Boeings, de
Araalvliegtuigen, die nu al een klein
J«ar over dc oceaan een passagiers-
'enst onderhouden met. een bezettings-
Waad van tegen de 100 procent.
jWet straalvliegtuig ontpopt zich
neer en meer als de belangrijkste te
enstander in de strijd om een zo groot
/j° ge lijk aandeel van het Amerikaanse
/!eris ten vervoer naar Europa. Geluk-
vjg wordt de „markt" steeds groter.
jaar willen er 80.000 Amerikanen
"eer de oceaan over.
v In 1957 bezochten 556 duizend Ameri-
anen Europa. In 1958 steeg het aantal
Iw 637 duizend en dit jaar verwacht
t Amerikaanse Ministerie van Han-
j wederom een stijging. Het Minis-
r'e zegt, dat er ook voor de toekomst
fi een toeneming gerekend mag wor-
want het inkomen van de Ameri
can blijft omhoog gaan, hetgeen ten
de komt aan zijn recreatie-budget,
.'aar, zegt deze instantie,
"eeff bovendien h
aanvaard.
pe scheepvaart moet er dus ernstig
''kening mee houden, dat van het ad-
"'tionale verkeer het grootste perccnta-
r.het vliegtuig in zal stappen.
De reder is niet bang voor de lucht-
aart. Hij zegt, dat hij het vliegtuig
'jet vreest en dat er altijd een catego-
'e mensen zal blijven, die aan het
cmp de voorkeur geeft.
Dat gelooft - zo menen wij - iedereen
Het passagiersschip zal nooit van
"e oceaan worden weggeveegd. Het
«aat er echter om, hoe groot de cate-
t°rie mensen is, die zal blijven varen.
Set gaat erom, of in de toekomst de
jaeuwe transatlantikers met een econo-
."'seh bevredigende bezettingsgraad
j'-innon blijven varen. Het gaat er in
rlPt'st:e instantie om, of de H.A.L. voor
k0 Rotterdam" 15.000 nieuwe klanten
a" vinden,
t, zijn drie factoren, die het vlieg-
s9'S op de voorhand in een betere po-
'tie brengen.
•L De scheepvaart heeft zijn zakelijke
functie als de snelste verbinding
tussen de continenten geheel verlo
ren.
2- „Vliegen is goedkoper dan u
denkt", blijkt geen loze kreet te
zijn. Thans is er al enige ruimte
tussen de passageprijzen van schip
en vliegtuig. In de toekomst zal
deze ruimte groter worden.
2- Men verwacht een verandering in
de reisgewoonten bij de volgende
generaties. Zij zullen meer ver
trouwd zijn met het vliegtuig dan
de mens van nu, voor wie de lucht
vaart dikwijls nog iets angstaanja
gends heeft.
De reder van de lijn, de heer W. H.
Monchy kent deze gevaren beter
aan wie ook en wellicht kan hij er nog
Ah paar bij noemen. Niettemin bouw-
jT hij dit schip, een investering van
AO. miljoen gulden. Beter gezegd mis-
K en> juist omdat hij de gevaren ziet
huwde hij dit schip, een voorbeeld van
"6 enige categorie, die in de toekomst
j:ah de concurrentie van het vliegtuig
a" weerstaan.
De „Rotterdam" zal geen poging on-
■"'nemen om de Blauwe Wimpel te
iui~„j .int Kii
Met zijn speed van 20 mijl doet de
Rotterdam zeven dagen over de reis.
In snelheid heeft de H.A.L. haar kracht
niet gezocht. De Nederlandse rederij
hanteert bij haar bewerking van de
Amerikaanse toeristenmarkt de psycho
logie. Een „verborgen verleider" moet
de „Rotterdam" voor'de Amerikaan
worden, een schip, dat de man uit de
Want de „Rotterdam" met z(jn accom
modatie voor 1456 passagiers zal moe
ten zorgen voor 15.000 nieuwe retour-
'"'ekin^en per jaar, dus voor 15.000
"ieuwe klanten in de lijndienst,
van wie de meesten geworven
'hoeten worden in de States,
t'aar de H.A.L. met de „Nieuw Amster
dam" reeds een enorme goodwill heeft
Verzameld. Een zware opgave, want aan
horizon doemen gevaren op, die een
economisch opzicht behouden vaart
van ae transatlantiker bedreigen. De
"ncurrentie van de buitenlandse maat-
s,|>appijen bij oorbeeld zal in de ko
kende jaren groter wr den. Italië
"■engt dan zijn „Leonardi da Vinci" in
*'e vaart, Frankrijk zijn „France", de
vrenigde Staten zullen een zusterschip
an de „United States" op stapel zetten
V" ook Engeland heeft nieuwbouwplan-
^en voor de Cunard Line. Duitsland is
'"tussen al druk doende om met de ex-
pasteur, waaraan voor 100 miljoen gul
den verbouwd werd, zijn oude positie
het oceaanverkeer terug te winnen.
Amerika tenslotte lopen nog steeds
*"annen rond als Detwiler en Cantor, die
'"keningen in hun zak hebben van grote
"eeaan-ponten voor goedkoop massa-
Vervoer.
States prikt in zijn aanzien voor de
grootst mogelijke materiële welvaart.
De „Rotterdam" is een der meest
luxueuze hotels ter wereld, een rijk
ingericht paleis, dat alleen een nabob
zich zou kunnen veroorloven. In de eet
zalen zouden eigenlijk alleen maar de
financiële keizers ter wereld voorzich
tig plaats mogen nemen en boven de
bars zou een bordje kunnen hangen:
For captains of industry only.
Dit sprookje aan luxe moet zelfs de
Amerikaan overbluffen. Met dit schip
zal hij willen varen, ondanks al die
Comets en Boeings in de lucht. Het
varen op de „dreamboat Rotterdam"
zal voor hem net zo'n levenswens zpn
als het bezoeken van de Pyramiden in
Egypte, als het gondelen door de Ve-
netiaanse grachten, als het wandelen
tussen de lichtjes van Place Pigalle.
Het stoomschip Rotterdam zal elke
Amerikaan op onweerstaanbare wijze
suggereren, dat hij behoort tot de „hap
py few" op het ondermaanse.
It's good to he on a well run ship,
zal de Amerikaan^ op dit varende pa
leis verstaan in de zin van: it's good
to be a miljonnair.
(Van onze Rotterdamse redactie)
"y/ olgende week donderdag kiest het stoomschip „Rotterdam", het viag
geschip van de Nederlandse koopvaardij, zee voor de eerste oversteek.
Zijn maidentrip over de oceaan zal worden meegemaakt door prinses Bea
trix en 1400 andere passagiers het schip is geheel volgeboekt die zul
len ervaren lioe New York een nieuw schip ontvangt. Brandbiusboten zul
len een natte ereboog spuiten over de sierlijke boeg van de transatlantiker
en alle sirenes in 's wereld grootste haven zullen het schip hun welkom
toeloeien.
1873: De eerste Rotterdam. De vaardekrachten van de motor werden toen
geassisteerd door de wind.
nog
„,IS "U^e'fik, dat er op de kade
een New Yorker zal staan, die een
bijzonder gezegende ouderdom bereikt
heeft en zich de eerste „Rotterdam"
nog herinnert, een scheepje van nog
geen tweeduizend ton, maar indruk
wekkend wanneer het onder de zeilen
voer. In 1873 maakte het zijn eerste
trip voor de toen nog jonge maat
schappij. Die New Yorker kan, wan-
A&vertentie
ALLE
AAN BOORD VAN HET
WERDEN GELEVERD DOOR
KORTE LIJNBAAN 28,hoek Karei Doormansfraat
ke Amerikaanse wind waait waar hij wil. Hij is
ook vaardig geworden over het rjieuwe schip
de „Rotterdam", althans wat de decoraties, toege
paste kunst en de inrichting van het interieur be
treft. De beeldende kunst uit Nederland is op dit
schip voldoende aan haar trekken gekomen om de
passagier of de toevallige bezoeker de indruk te ge
ven, dat men bij de aankleding van de zalen, halls,
rooms, bars, vestibules, trappenhuizen en dekken
niet zo maar wat kunstwerken bij elkaar heeft ge
scharreld, maar dat men (uiteraard ook een keuze
uit de vele geschenken) bij de selectie met overleg
te werk is gegaan. Dat men daarbij rekening heeft
moeten houden met de „doorsnee"smaak van de
toekomstige passagiers, die hoofdzakelijk uit de
States zullen komen, kan men misschien betreuren,
maar in elk geval verklaren. Als men hiermee re
kening houdt, valt de „Rotterdam" als luxe-hotel te
water in de klasse van een Hiltonhotel, waarin men
in elk geval heeft gestreefd de typische eigenschap
pen van een „maritiem grondplan" niet te camou
fleren.
Dit geldt zeker voor de hoofdaders in het schip, de
trappenhuizen en vestibules, die zijn ontworpen door
J. A. van Tienhoven. Het goud geanodiseerd alumi
nium alleen geeft helaas een zekere protserige indruk,
welke door het gebruik van ander materiaal gemak
kelijk had vermeden kunnen worden. Maar de glazen
scheidingsschermen in de entréegangen van gekleurd
triplumglas, naar een ontwerp van W. Akkermans,
bezitten gelukkig voldoende tegenwicht; zij geven
een doorlopende voorstelling (trap op, trap af) van
waterflora en fauna, schip, golfslag, vogels, wind en
tenslotte een compositie, de Kosmos verbeeldend.
Deze schermen zijn een vondst. In feite bestaan zij
uit ruiten, die eikaars spiegelbeeld zijn.
De hoofdentrée van het schip is de Maindeck-
vestibule. Voor wachtende passagiers zijn daar in
rood leder gestoffeerde zitgroepen geplaatst, van
waar men het gezicht heeft op een grote plattegrond
van de stad Rotterdam anno 1694, afkomstig uit de
Atlas de Vou. De kaart is mfet de hand ingekleurd en
geeft naast de wapens van Rotterdamse patriciërs
een silhouet van de stad in die tijd, gezien vanaf de
rivier de Maas.
In de eerste klasse-afdeling zijn de grote dans
zaal „Ritz Carlton", de Tropic Bar en de rookzaal,
gedeeltelijk juweeltjes van binnenhuisarchitectuur.
De decoratie op de gebogen voorwand van de dans
zaal werd door Cuno van den Steene ontworpen
en uitgevoerd. Het is een bijzonder voorname wand
geworden, geïnspireerd op motieven uit de om
geving van de Aegeïsche Zee. De rustige kleurtjes,
aangebracht op de donkere panelen, geven door de
verfijnde penseelvoering een oosters karakter aan
de wand. De Rotterdamse kunstenaar V. Elenbaas
heeft in de Tropic Bar drummende negers in een
tropische nacht geschilderd, hoofdzakelijk in felle
contrasterende kleuren. Het karakter van de bars
is steeds wisselend gehouden. Zo zouden wij ons
de Ambassador Room op het upper promenadedek
"roveren. Het blauwe sieraad, dat bij
t®' schip met de snelste overtocht
"ts in de mast woei, is door de lucht-
V8a.l „1 I._i
.aart al geestdriftig naar het scheep-
""rtkundig museum overgebracht.
De clubroom van de toeristenklasse is een van de best
geslaagde zalen. Er hangen gobelins van Gisèle van
Waterschoot van der Gracht met op de legenden van
Ovidius geïnspireerde voorstellingen.
Zeedieren in plastic, zo ka-, men dit merkwaardige hek
noemen. Het ontwerp is van C. Wirtz. Het bronzen
hek met de in plastic gegoten dieren vormt een af
scheiding van een hal naar de rookzaal.
met zijn kleine edelhouten dansvloer, zijn middel
eeuwse ramen, zijn decoratieve wandschilderingen
van Hierck, voorstellende „Vogels en vissen" en
„Lucht en water", veel eerder kunnen voorstellen
aan de wal dan aan boord. Dit gevoel ondergaat
men helemaal in de eetzaal eerste klasse. Dit soort
architectuur is niet onze persoonlijke liefde. Het
lijkt er op een super gecultiveerde poffertjeskraam
waarin alles schittert, blinkt en tettert. Een bijzon
dere vorm van decoratie is echter de ceramiek-
serie van Nico Nagler, geïnspireerd op de Odyssee,
die de wanden van de eetzaal van een algehele
ondergang redden.
Er zullen heel wat steden zijn, die een theater
zouden willen bezitten zoals de „Rotterdam" heeft.
De zaal is ontworpen door Cornelis Elffers. Hier zijn
de kleuren prachtig tegen elkaar afgewogen. Een
verademing, want vaak vindt men in de zalen een
bekleding, die te sterke contrasten oproept.
Een nauwelijks binnen de perken gehouden hang
naar overdaad keert telkens in andere vormen terug.
Toch is er duidelijk getracht, smaak en stijl te tonen,
maar juist in dat bewuste zoeken naar deze eigen
schappen heeft men vaak de grootste fouten gemaakt.
Liever was het ons geweest, dat één man de ontwer
pen had uitgedacht en dat een op elkaar afgestemde
bent van kunstenaars gezamenlijk aan het werk was
getogen. Wij krijgen nu de indruk, dat men te veel
ontwerpen, te veel ideetjes, te veel kunstenaars in de
arm heeft genomen.
In de toeristenklasse, die wat aankleding be
treft niet veel onderdoet voor de eerste klasse,
zijn de clubroom en de lounge verreweg het best van'
conceptie en decoratie. In de eerste vallen de vier
gobelins in de gebogen hoeken op, vervaardigd door
Gisèle van Waterschoot van der Gracht, en de negen
panelen boven de schoorsteen, reliëfs in perenhout,
voorstellende de dienaressen uit „De Lof der Zotheid"
van Erasmus.
Bijzonder apart zijn de versieringen op de bodem
van het zwembad, bestaande uit gekleurd cera
miek, samengevoegd tot scholen vissen en metaal
plastieken: „Diepzee flora en fauna"; verder een
bronzen reliëf met rokende figuren in de rookzaal
van mevr. E. Schuurman-Henny en een merk
waardig bronzen hek met in plastic gegoten dieren,
die iets met water en tropen te maken hebben
DU.
neer zijn leven zich langs de waterkant
heeft afgespeeld, aan de hand van de
vjjf schepen, die onder de naam „Rot
terdam" de haven van New York bin
nenliepen, verhalen over een eeuw ont
wikkeling in de scheepvaart. Van die
eerste tweemaster zal hij dan zijn
luisteraars voeren naar de 3.000 ton
ner, die in 1890 in de vaart kwam.
Een schip zonder zeilen en slechts ver
trouwend op de stoom. De derde „Rot
terdam" zal hij al een echt passa
giersschip noemen met zijn 8.000 ton
en voortreffelijke accommodatie voor
de passagiers. Tegen de eeuwwisseling
stak deze de oceaan over. De voor
laatste, de vierde dus, mat niet minder
dan 24.000 ton cn was met zijn twee
pijpen een machtige oceaanstomer. In
1939 verdween dit schip naar de sloper.
De oude New Yorker heeft twintig
jaar lang moeten wachten op de vijfde
Rotterdam, maar hij zal zijn wachten
beloond vinden en zijn ogen uitkijken.
Het is een schip van 39.000 ton en
het groeide op een van de hellingen
van de Rotterdamsche Droogdok Maat
schappij, een werf met een wereld
naam, geprezen om zijn degelijkheid,
zijn 'vakmanschap en zijn liefde voor
het karwei.
Een schip, waaraan niet minder dan
1400 Nederlandse vaklieden hebben ge
werkt en dat een investering vroeg van
130 miljoen gulden, hetgeen de oprich
ting van de N.V. Mailschip Rotterdam
nodig maakte. De H.A.L. kon dat geld
niet op tafel leggen, kreeg kredieten
van de Herstelbank en garanties van
het Rijk, maar daar de directie baas
in eigen huis wilde blijven, werden de
kredieten verleend aan een afzonder
lijke N.V., zodat de H.A.L. alleen voor
wat betreft de Rotterdam verantwoor
ding aan bepaalde instanties verschul
digd is.
In eigen huis beheert de directie nog
36 schepen, waaronder de Nieuw Am
sterdam, Statendam, Maasdam en
Rijndam. Een vloot van vracht- en
passagiersschepen, varend met het
groen-wit-groen in top en van donder
dag af met de Rotterdam als het trot
se viaggeschip.
iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiimmmiiii
1886: Een 8000-tonnertje slechts, maar de zeilen zijn al verdwenen
1897Een echt passagiersschip van 1100 ton.
Ter gelegenheid van de eerste reis van
de „Rotterdam" heeft de P.T.T. een
speciaal poststempel laten vervaardigen.
1908: Een oceaanreus van 24.000 ton.
Advertentie
Philips
VHF zend-ontvanginstallatie
op de brug
van het s.s. "Rotterdam".
PHILIPS
