Moet er een kustweg komen, die
de badplaatsen aaneenklinkt?
Noordwijk is anders dan Zandvoort
Slechts 10 van de 60 km. strand van
Randstad Holland wordt geëxploiteerd
M
Prinses Beatrix woont zeil
wedstrijden in Langweer bij
Redt eerst"
de anderee
,?De Groene Draeckomringd door
honderden zeilboten
TERUGBLIK OP OVERDRUK SEIZOEN
Vi#er doden, zes
gewonden
HARTELIJK TOEGEJUICHT
Grote juwelendiefstal
aan de Rivièra
Verkeersongelukken
Deli en Senembah Mij
beginnen nieuw proces
om tabak in Bremen
Ontvluchte gevangene
weer gegrepen
MAANDAG 31 AUGUSTUS 1959
OUDE KUNST-EN
ANTIEKBEURS
IN HET MUSEUM
HET PRINSENHOF
- DELFT -
26 AUG.t/m16SEPT.
- 1959 -
Pianistenconcours in
Rio de Janeiro
t
Ook gerechtelijke acties te
verwachten om thee in
Antwerpen
Examens
Het Noordwijkse strand is over het algemeen rustiger dan het Zandvoortse, vooral het stuk voor Huis ter Duin, dat
men op de foto ziet. Maar het is er deze zomer ook wel drukker geweest dan deze opname laat zien.
rust en eenzaamheid te genieten. De
Zandvoortse kampeerders doen, al-
du- burgemeester Van Fenema,
meestal niet veel anders dan hun
tent „parkeren". Van rust is geen
sprake meer. liet zorgwekkendst
vindt !e Zandvoortse burgemeester
dat overal waar veel mensen „uit
hun gewone doen" bijeen zijn, het
persoonlijk verantwoordelijkheidsge-
voel vermindert en men te maken
krijgt met in het gunstigste geval
baldadigheid, maar ook met crimi
naliteit.
De burgemeester van Zandvoort, die
het jammer vindt, dat zoveel kostbaar
recreatiegebied ongebruikt blijft, ziet
spreiding van het bezoek door middel
van een „uitnoodigende" weg langs de
kust als de enige remedie tegen de
benauwende opeenhopingen van bad
gasten. Ir zal geen „long beach" mo
gen komen van IJmuiden tot Hoek
van Holland, maar wel een aaneen
schakeling van recreatie- en stiltecen
tra langs de kust op uitgekozen pun
ten.
Bij het lezen van al deze wenselijk
heden vergete men overigens niet, dat
er thans reeds een ook voor brommers
en wandelaars toegankelijk fietspad
loopt langs de Hollandse kust vlak ach
ter de zeeduinen. (Dus ongeveer daar
waar burgemeester Van Fenema zich
„zijn" weg heeft gedacht). Het is mo
gelijk om vanaf de Kennemer Duinen
te fietsen tot voorbij Scheveningen. Dit
jaar is het fietspad Zandvoort-Noord-
wijk (16 kilometer) in gebruik geno
men. Op gezette punten zijn „slagen",
via welke men naar het strand kan
afdalen.
Ook voor het „sociaal toerisme" is
dat fietspad nu reeds van belang. En
dat zal voor dat soort van toerisme
van nog groter belang worden, wan
neer over twee jaar in het noorden
van Noordwijk aan Zee bij bij de vuurto-
Op mooie zomerdagen is het strand van Zandvoort bezaaid met mensen. In de
voller dan reeds op deze foto te zien is.
(Van onze correspondent)
Nooit tevoren is er in het watersport
centrum Langweer, dat wel het mooi
ste deel van Friesland wordt genoemd,
zoveel publiek op de been geweest als
zaterdag en nooit tevoren is hier zo
hartelijk gejuicht, als toen prinses Bea-
ren een accommodatie-complex gereed 'r*x op de tweede dag van haar bezoek
zal zijn met hoogbouw-flats, dagwin-
keis, een tunnel naar het strand en
volop parkeergelegenheden voor bus
sen en auto's.
oet er een weg komen langs de
Hollandse kust, een rechtstreek
se onderlinge verbinding, welke
de badplaatsen aaneenklinkt? Zand-
voorts burgemeester, mr. H. M. van
Fenema, is daar een vurig voorstan
der van. In de andere badplaatsen
is men niet tegen verbetering der on
derlinge verbndingswegen, maar men
wil :r eer bepaald geen weg vlak
langs de kust, die het strand overal ge
makkelijk bereikbaar zou maken en al
dus zou bijdragen tot de spreiding van
het seizoenbezoek. Dat laatste is de har-
tewens van de Zandvoortse burgemees
ter. Zandvoort dreigt namelijk overver
zadigd te raken met badgasten, zoals
tijdens het afgelopen hoogseizoen is ge
bleken. Van oudsher is het dè bad
plaats voor Amsterdamse en Haarlem
se dagjesmensen, maar de laatste ja
ren ook voor Duitse dagbezoekers uit
het Roergebied, die er per auto of
scooter in een paar uur tijds heen kun
nen rijden. Daar komen dan nog bij de
vele duizenden kampeerders, hotel- en
pensiongasten. Tijdens de zomermaan
den dijt de Zandvoortse bevolking uit
van 14.000 zielen normaal tot om en na
bij de 40.000. Het „sociaal toerisme"
wordt er met het jaar meer en meer
een „massaal toerisme". En dit zijn
twee wèl te onderscheiden zaken.
De badplaatsen ten noorden en ten
zuiden van Zandvoort (Bergen, Eg-
mond, Castricum, Wijk aan Zee, Noord
wijk, Katwijk en Scheveningen) plegen
minder vol te lopen dan Zandvoort. Het
zijn badplaatsen met een eigen karak
ter, dat goeddeels bepaald wordt door
de uiteenlopende soorten van badgas
ten.
Zou een weg langs de kust de Hol
landse badplaatsen tot evenzovele
„Zandvoorten" nivelleren? Is het nodig,
de kust van Marsdiep tot Nieuwe Wa
terweg als één, zestig kilometer lang,
recreatiegebied te beschouwen? Moet
de rijksoverheid ingrijpen om de zo
merse (en dus ook nimmer met zeker
heid te voorziene) drukte te spreiden,
of kunnen de badplaatsen hun proble
men zelf wel aan?
Dit zijn vragen, welke de geesten
in en buiten de Hollandse badplaatsen
bezig houden en die stellig ook onder
werp van bespreking zullen uitmaken
wanneer de burgemeesters der Ne
derlandse strandgemeenten, 'onder
voorzitterschap van Bergens burge
meester, dr. W. Huygens, in vergade-
Ad vertenne
Werkdagen van 10-17.30 uur
Zondagen van 13-17.30 uur
Dinsdag- en donderdag
avonden van 19-22 uur
ring bijeenkomen. Het is duidelijk,
dat de gehele problematiek zich heeft
toegespitst tengevolge van het aan
houdend mooie weer, waarmee we in
de afgelopen zomer gezegend zijn ge
worden.
De „Randstad Holland", het gordels-
gewjjs geürbaniseerde en dichtbevolkte
midden-westen van ons land, verkeert
wat de strandrecreatie betrett, poten
tieel in een bevoorrechte positie. Welke
stedelijke agglomeratie kan bogen op
de aanwezigheid van liefst zestig kilo
meter strand? De werkelijkheid is ech
ter, dat daarvan maar tien kilometer
in totaal intensief voor de recreatie
wordt benut. Op die tien kilometer
moeten „Randstedelingen" zogoed als...
deviezen inbrengende vreemdelingen
hun vertier pogen te vinden. Daarbij
komt dat een snelle afvloeiing van de
ene, te volle, badplaats naar de andera
wordt bemoeilijkt doordat er geen recht
streekse verbindingen zijn. Altijd moe
ten omwegen gemaakt worden.
Hoe te komen tot een gemakkelijker
spreiding van de strandbezoekers en tot
een intensiever exploitatie van de
strandruimte? Vast staat wel, dat er
nooit een (.boulevard", zoals die er in
Scheveningen. Noordwijk of Zandvoort
is, kan komen langs de gehele Holland
se kust. Dat zou, ook al omdat de dui
nen ongelijk van hoogte en sterkte zijn,
op onoverkomelijke waterstaatkundige
en vooral financiële bezwaren stuiten.
Een reëler plan zou zijn een weg on
middellijk achter de eerste duinenrij.
Dat staat Zandvoorts burgemeester
voor ogen. De zee zou van die weg af
wel niet te zien zijn, maar vrij gemak
kelijk bereikbaar. Anderen willen een
wegtracé verder landinwaarts en zo
min mogelijk door het duinlandschap.
Zeker is, dat juist bij Zandvoort de
noord-zuidverbindingen, verre van ide
aal zijn en dat niet alleen ten nadele
van de omerbezoekers van de drukste
en het meest in de knel zittende bad
plaats van ons land. De burgemeester
van Noordwijk, mr. G. F. W. van Berc-
kel, is jok een sterk voorstander van
een weg langs de kust, maar zo voegt
hij er aan toe - „anders" dan zijn
Zandvoortse ambtgenoot. Hij is ook, en
Noordwijks gemeentebestuur met hem,
vóór „sociaal toerisme", maar dan
dient dat persoonlijk en niet massaal te
zijn. Voor het aaneenklinken van bad-
Elaatsen door een rechtstreekse ver-
inding Noordwijk-Zandvoort langs de
kust voelt burgemeester Van Berckel
niets. Voor hetgeen hij wel voorstaat,
bestaan al sinds 1937 plannen: een weg
van Wassenaar onmiddellijk ten oosten
van Katwijk en Noordwijk naar het
noorden voerer en bij Vogelenzang
aansluitend op de door de provin
cie Noord-Holland ontworpen weg, wel-
I ke aan luit op de „westelijke randweg
om .ïaarlem" en via de Velser tunnel
aansluiting geeft op de noordelijke bad
plaatsen.
Den door het merendeels luisterrij
ke binnenduinlandschap lopende
noord-zuidweg dus langs de Holland
se badplaatsen, die bij Katwijk en
Noordwijk niet veel meer dan een ki
lometer of drie van zee verwijderd
zou zijn. Uitvoering van die weg op
korte termijn ziet de Noordwijkse bur
gemeester als een belangrijke bijdra
ge tot de oplossing van de badplaats
problemen. Zulk een weg zou de ver
binding Zandvoorf-Noordwijk verbe
teren, maar ook weer niet tè gemak
kelijk maken. Beide internationaal be
faamde badplaatsen zouden hun histo
risch gegroeide en door hun ligging
bepaalde eigen aard kunnen blijven
behouden.
Een frappante, te weinig besefte, bij
zonderheid is wel, dat de gemeenten
Zandvoort en Noordwijk aan de kust
lijn onmiddellijk aan elkaar grenzen.
Maar tussen de geëxploiteerde stran
den van beide badplaatsen ligt niet
minder dan veertien kilometer „stil
strand". Zandvoort zou zijn stille strand
maar wat graag gaan exploiteren, maar
omdat al het strand rijkseigendom is,
zou daarvoor van hogerhand toestem-
ning gegeven moeten worden. De
veertien kilometer stil strand tussen
Zandvoort en Noordwijk zijn dit jaar
overigens al onderbroken door een
strandje-in-opkomst, de Langevelder
Slag (een „slag' is een toegang over
de zeeduinen naar het strand), ter
hoogte van Noordwijkerhout en reeds
voor auto's bereikbaar. Mede ter wille
van het „sociaal toerisme" wil het
Noordwijkse gemeentebestuur zijn Lan
gevelder Slag tot volledige ontwikke
ling brengen, zij het zonder de mondai
ne allure van Noordwijks oude strand.
Voor de Bollenstreek is dat ook van be
tekenis, omdat men daar tot duver
slechts via omwegen van het hemels
breed zo nabije strand kon genieten.
Zandvoorts burgemeester beziet de toe
stand in zijn badplaats met zorg. Jaar
lijks staat men er voor het probleem,
weer enige duizenden gasten méér on
der te brengen. Bekend is, dat de
autochtonen 's zomers in de schuurtjes
achter hun woningen (bij de nieuwbouw
zijn die daar zelfs speciaal op geoutil
leerd) plegen te huizen, om maar zo
veel mogelijk te kunnen verdienen aan
het toerisme. Zandvoortse badgasten
zijn in meerderheid met weinig tevre
den. Ze verlangen niet meer dan een
dak boven hun hoofd gedurende de
nacht. Overdag toeven ze zoveel moge
lijk op net strand, waarvan het geëx
ploiteerde gedeeh- maar vier kilome
ter lang is.
Een vraagstuk apart is dat van het
kamperen zo het woord „kampe
ren hier nog op zijn plaats is. Kam
peren immers is zijn tentje ergens
in de vrije natuur opslaan, om van
Vrijdagavond zijn (verzekerde) juwe
len ter waarde van ongeveer 928.000
gulden uit een villa te Cap d'Antibes
aan de Franse Rivièra gestolen, aldus
bericht Reuter. De juwelen behoorden
toe aan de echtgenote van de Britse
textielfabrikant Louis R. Rawlings, die
sinds 15 juni de villa gehuurd heeft.
De dieven, vier mannen, zijn te midder
nacht in een boot gearriveerd en heb
ben de brandkast waarin zich de juwe
len bevonden, uit een slaapkamer ge
haald en over een grasveld naar de
boot gesleept. Blijkbaar zo geluidloos
dat niemand iets gehoord heeft.
De Hongaar Peter Frank heeft het in
ternationale pianistenconcours in Rio de
Janeiro gewonnen. De Portugese pianist
Lugar Varela werd tweede en de Oos
tenrijker Dieter Weber derde.
aan het noorden een wandeling door
het dorp maakte naar het recreatiecen
trum De Wielen.
Het is buiten kijf, dat de Prinses za
terdag heel watersportminnend Fries
land voor zich heeft ingenomen, door
de gehele dag haar interesse voor de
watersport te tonen. Zij deed dat onder
meer door met haar jacht „De Groene
Draeck" de Langweerder Wielen op te
zeilen teneinde de grote wedstrijden ter
gelegenheid van het honderdjarig be
staan van de Koninklijke zeilvereniging
Langweer bij te wonen. De weersom
standigheden waren weinig gunstig
toen de Prinses zaterdagochtend een
kort bezoek bracht aan de Leeuwarder
jachthaven. De regen viel met stromen
neer, toen zij later arriveerde in de
jachthaven te Sneek, waar De Groene
Draeck zeilklaar gereed lag.
Op het moment van aankomst in deze
jachthaven bleek direct de grote inte
resse van de Prinses voor de water
sport. Er verliepen slechts enkele ogen
blikken tussen het moment van embar-
katie op „De Groene Draeck" en het
ogenblik waarop de Prinses, gekleed in
witte oliejas en met witte zuidwester op,
bij het roer verscheen. Enkele uren la
ter voer „De Groene Draeck" met de
Prinses aan het roer achter het Friese
statenjacht „Friso" de Langweerder
Wielen op, waar vele honderden boot
jes met bolle zeilen zorgden voor een
feestelijke inkomst van de Kroonprin
ses, wier schip midden op het meer
voor anker ging. Zo sloeg de Prinses in
gezelschap van onder meer de commis
saris der Koningin in Friesland, mr. H.
P. Linthorst Homan, burgemeester mr.
K. J. van Douwen' van Doniawerstal en
mr. K. H. Mulder, voorzitter van de
zeilvereniging Langweer, met hun echt
genoten de zeilwedstrijden gade, waar
aan 146 schepen deelnamen.
Zelfs dit alles was nog niet het hoog
tepunt van de komst van prinses Bea
trix naar Langweer. Dat hoogtepunt
kwam pas later, toen de prinses door
de straten van het dorp wandelde en
zich, door vele honderden toegejuicht,
naar het recreatiecentrum De Wielen
begaf om de prijzen uit te reiken, die
de Koningin en de Prins en zijzelf be
schikbaar hadden gesteld voor de jubi
leumwedstrijden van tie zeilverenlgin
die het predikaat koninklijke heeft ge
kregen.
Nog voor de Prinses, die met deze
uitreiking haar officieel bezoek aan het
noorden afsloot, gelegenheid kreeg de
medaille van de Koningin en de Prins
uit te reiken aan de heer H. Olde Ach
terhuis voor zijn overwinning in de zes-
tienkwadraatsklasse en de door haar
zelf beschikbaar gestelde medaille aan
mr, R. Mulder uit Langweer als eerste
prijs in de valkenklasse, bood voorzit
ter mr. K. H. Mulder een Makkumer
wandbord aan voqr het feit dat „De
Groene Draeck" onbetwist het schip
was geweest dat op deze voor de Frie
se watersport zo glorieuze dag de mees
te belangstelling had gekregen.
Prinses Beatrix op ongedwongen wijze o,. kousevoeten achter het roer
De Groene Draeck.
Advertentie
TocbchoiQn v d systomon,
ADDRESSOCRAPH - ADREMA - BRADMA
FA VAD - CITOCRAF otc
- Adrovsoorplaton Omrammgon - Ruilèrt
Opborgladon on -kavfon otc,
N V. AMMEFA - AMSTERDAM
V/aagt offerte (Tol. 020-53941)
'lllllilllllllllHIIIIIIIIIIIIIÜ
Op een van die vakantiedagen in München droeg
het kleine meisje voor het eerst een sierlijke wijde
rok. Voor het eerst van haar leven maakte zij echt
toilet, want alleen zó mocht zjj in het paleis
verschijnen om te spelen met haar neefje, de vermoe
delijke troonopvolger, degene die de geschiedschrij
vers, naargelang de graad van hun sympathie, de
Maagdelijke, de Dwaas of de Gekroonde Hamlet
zouden noemen: Lodewjjk II van tBeieren.
Welbeschouwd was hij eigenlijk niet meer dan een
verre achterneef van Sofie Charlotte, maar hij
verschilde met haar slechts anderhalf jaar in leef
tijd. Waar er in talrijke vorstelijke families dikwijls
alleen met grote tussenpozen kinderen ter wereld
kwamen, waren deze eigenaardige leeftijdsverhou
dingen een veelvuldig voorkomend verschijnsel.
Uiterlijk leek hij sprekend op zijn nicht Elisabeth
met dit onderscheid, dat alles wat bij haar stralend
naar buiten trad, bij hem naar binnen gericht
scheen. Het was een vreemd kind: buitengewoor
intelligent, rnaar verbijsterend grillig var, humeur
Dikwijls onderbrak hij zijn spel om samenspraken t(
houden met stemmen die alleen hij meende te
horen. Op zekere dag bleek hij tijdens de les
spoorloos verdwenen. Men vond hem terug op het
kerkhof. Hij zat op een grafsteen, starend naar de
omliggende kruisen. Sommigen zagen in hem een
toekomstig genie, maar niemand scheen te beden
ken, dat genialiteit en buitenissigheid aan elkaai
kunnen grenzen.
Het spel met zijn minder hooggeboren nichtjes,
die gewoon als zij waren aan de avontuurlijke
vrijheid van „Possenhofen" zich in München maar
matig op hun gemak voelden, ontaardde niet zelden
in een vechtpartij. De zelfbewuste Lodewijk duldde
familariteiten noch tegenspraak en eiste stampvoe
tend zijn recht. En toch hielden de meisjes van deze
lastige kameraad, die in hun sprookjesachtige,
onbewolkte verbeeldingswereld een schrille dissonant
bracht. Hoe moeilijk hij het hun ook maakte, wat hij
hun ook naar het hoofd gooide, een soort eerbied,
die door Ludovicia trouwens zorgvuldig in stand
gehouden werd, weerhield hen zich tegen hem te
verzetten. Hij was hun neef, maar hij was vóór alles
de toekomstige vorst. Hij woonde in het koninklijke
paleis en verwaardigde zich met hen te spelen:
dat was al eervol genoeg!
Zo tekende zich in het onschuldige kinderspel
reeds de tragiek van het latere vrouwenleven af.
Na dit korte verblijf in de buitenwereld keerde
het gezin naar „Possenhofen" terug. Opnieuw
werden de lichtjes in de acht kerstbomen, die weer
een beetje groter waren dan het vorig jaar, ontstoken.
De seizoenen vervolgden hun loop: de rose lente, de
blauwe zomer, de purperen herfst, de witte winter.
Het lot van deze bevoorrechte schepsels scheen zich
te vereenzelvigen met de eeuwige kringloop van
de natuur. Maar het leven, dat hun deze heerlijke
jeugd had geschonken, had hen uitsluitend voorbereid
II. HET KWINTET VERBROKEN
tedere groep mensen heeft zijn eigen ievenssfee.
P vreugde en geluk...
Op „Claremont", toevluchtsoord voor verbannen
fficieren, hoorde men van niets anders dan vader
jndsliefde, plicht en politiek; op „Possenhofen"
•verd er tien jaar lang bijna doorlopend over de
defde gepraat.
Van 1854, het jaar waarin Elisabeth in het huwelijk
trad, tot 1867, toen haar eigen idyllische dromer
werkelijkheid werden, leefde Sofie Charlotte als
klein meisje met smalle schoudertjes, een haast te
zware haardos en grote, ietwat angstige ogen, dat
onder invloed van haar oudere zusjes al vroeg
overgevoelig geworden was in de meest roman
tische opeenvolging van ontmoetingen, bruiloften,
vluchten, breuken en verzoeningen.
Op een nevelige morgen midden in de zomer, die
een hete dag aankondigde, verdrongen de meisjes
zich om de treeplanken van een berline, die midden
op de binnenplaats tussen stapels koffers, valiezen
en hoedendozen stond.
Twee uit het kwintet gingen „het avontuur"
tegemoet, de drie anderen bleven thuis.
De oudsten van de vijf, Hélène en Sissi, vertrok
ken, gechaperonneerd door hun moeder. Hélène droeg
een sierlijk reiskostuum, een nieuwe hoed en de
dikke wrong van de jongedames uit die tijd. Sissi
was nog gekleed als een meisje: een rok die juist
tot aan haar laarzen reikte, donkere roodbruine
vlechten die over haar schouders dansten. Na enige
aarzeling had men besloten haar mee te nemen.
Wat misschien niet erg verstandig was, want die
zestienjarige robbedoes met haar vruchtbare
verbeelding dobberde voortdurend tussen geniale
invallen en domheden.
De Benjaminnetjes kektu met bewondering en
afgunst toe bij dit sensationele vertrek. Hun geluk
kige oudere zusjes gingen acht dagen doorbrengen
in het Oostenrijkse vakantieoord Bad-Ischl bij hun
tante, aartshertogin Sofie, en haar zoon, de keizer
lijke neef. Frans Jozef was toen drieëntwintig jaar.
Zij hadden hem nog nooit gezien, maar vol als zij
waren van sprookjesverhalen stelden zij zich
'iem graag voor ais het toonbeeld van een aardige
jonge prins.
Hertogin Ludovicia was overal tegelijk. Bij de één
trok zij een sjaaltje recht, een ander vermaande ze
en ondertussen keek ze de bagage na, waarin de
statietoiletten opgeborgen zaten. Zij had het air van
een moeder die voor haar dochter alle voorbereidin
gen getroffen heeft voor een goed huwelijk en nu
eindelijk het loon voor haar moeite gaat ontvangen.
Acht dagen lang wachtten de drie Assepoesters
op hun oudere zusjes die op het bal met de konings
zoon dansten.
Toen beschreef het rijtuig opnieuw zijn halve cir
kel over het binnenplein van „Possenhofen".
En de drie jongeren, die Sissi van alle kanten aan
Jaar rok trokken, hoorden het ongelofelijke nieuws:
„Ik word keizerin van Oostenrijk, ik, ik zo'n klein
ding
(Wordt vervolgd).
afgelopen maanden was het vaak nog
Wederom heeft het snelverkeer zijn
tol geëist tijdens het weekeinde. De
twee erntigste ongelukken die zijn ge
meld gebeurden resp. zaterdagmorgen
op de weg tussen Breda en Tilburg en
zondagavond in Roosendaal. In het eer
ste geval is de botsing kennelijk te wij
ten aan het rijden met grote snelheid,
in het tweede aan onvoldoende oplet
tendheid van twee bejaarde dames.
Op de weg Breda-Tilburg in de nabij
heid van het zwembad Surae kwamen
de 36-jarige caféhouder uit Tilburg J.
van Berkel en de 44-jarige kelner A.
van Esch eveneens uit Tilburg om het
leven. De wagen waarin zij zaten na
derde uit de richting Breda met een
grote snelheid het dorpje Dorst en pas
seerde een vrachtauto, waarbij hun wa
gen links op de weg terecht kwam.
Toen heeft de bestuurder waarschijnlijk
geen kans gezien een tegenligger te ont
gaan. In deze tegenliggende auto zaten
de fabrikant M. Gooijaards uit Goirle
en zjjn dienstbode mejuffrouw C. van
der Wouw, eveneens uit Goirle. Bij de
botsing zijn de passagiers van de twee
de auto dusdanig gewond, dat zij in een
ziekenhuis te Oosterhout moesten wor
den opgenomen, terwijl de inzittenden
van de eerste auto, die tegen een boom
vloog, op slag werden gedood.
Het verkeersongeluk op de Rond
weg in Roosendaal heeft het leven ge
kost aan twee oudere dames, terwijl
vier mensen werden gewond. De 77-ja-
rige mevrouw Suykerbuik en de 66-ja-
rige mevrouw Bruyns staken de Rond
weg over zonder acht te slaan op een
naderende motor. De bestuurder van de
motor, de heer Van Waes uit Hontenis-
se, kon een aanrijding niet meer voor
komen. De beide dames werden tegen
de weg gesmakt en waren op slag dood.
De zoon van de motorrijder, die op de
duo zat, kreeg een zware hersenschud
ding, terwijl de bestuurder zelf licht
werd gewond. Doordat de motor nog
een heel eind doorschoof en daarbij °P
de linker weghelft kwam. ontstond er
nog een aanrijding. Een uit de richting
Bergen op Zoom komende scooter bots
te tegen de onbestuurde motor op.
Beide voertuigen vlogen in brand. De
berijder van de scooter, de heer Van de
Avoirt uit Oosterhout en zijn verloofde
mejuffrouw M. v.d. Berg uit Dordrecht,
die achterop zat, werden licht gewond.
De Deli- en de Senembah-maatschappÜ
hebben bij het Landgericht van Bre
men een verzoek ingediend om vrijgave
van de uit Indonesië afkomstige ta
bak, die in deze stad ligt opgeslagen.
Het gaat in totaal om 5.190 pakken ta
bak, die ongeveer 10.800.000 Mark waard
zijn, zo meldt het Westduitse persbu
reau D.P.A. Zoals bekend hebben de
twee maatschappijen een vergeefse po
ging gedaan om sequestratie van de par
tij te verkrijgen. In april werd een der
gelijk verzoek door het Landgericht van
Bremen afgewezen, waarna op 21 dezer
het Oberlandesgericht van dezelfde stad
tot eenzelfde uitspraak kwam. Cassa
tie van dit vonnis was niet mogelijk
daar het een kort geding betrof.
Naar in Belgische handelskringen
verluidt is de Antwerpse firma die met
de Indonesische regering een overeen
komst heeft gesloten voor de veiling
van thee uit Indonesi ëin Antwerpen,
gewaarschuwd door de Nederlandse eige
naren van de genationaliseerde thee
ondernemingen dat deze „zich alle rech
ten voorbehouden, met inbegrip van een
eventuele gerechtelijke actie". De vorige
week werd officieel in Antwerpen mee
gedeeld, dat de eerste zending thee uit
Indonesië op 17 september daar zal
worden geveild. Het gaat om een par
tij van ruim 2400 kisten die eind juni
met een Brits schip in de Antwerpse
haven werd aangevoerd. Op dezelfde
dag zal ook voor het eerst een partij
van enkele honderden kisten thee uit
de Kongo in Antwerpen worden ge
veild. De Kongolese thee werd tot dus
verre in Londen op de markt gebracht.
De 28-jarige gedetineerde, die in de
nacht van 21 op 22 augustus met een
celgenoot uit het Huis van Bewaring
te Arnhem ontvluchtte, is zondagmor
gen in een woning aan de Jufferstraat
te Arnhem door de politie van het bed
gelicht. Zjjn celgenoot werd reeds vo
rige week in zijn woning asm de Vin-
kenstraat te Arnhem gearresteerd en
opnieuw naar het Huis van Bewaring
gebracht.
In Heerlen is zondag ook een van de
twee gearresteerd, die maandagmiddag
24 augustus uit de strafgevangenis „De
Koepel" te Arnhem zijn ontvlucht.
DEN HAAG Geslaagd voor eerste
gedeelte notarieel examen: Ph Grosser,
Utrecht. Geslaagd voor tweede gpdeelte'
J. Maris, Molenaarsgraaf, Fr. r auwerf
Haarlem, B. Moulijn, Udenhouu
