Woonhuis op valreep
Vondst
Zeilt „Vliegende Hollander"
nog steeds?
Meubelmakerswedstrijd als
propaganda vakopleiding
J bij Fokkelman
„maatkleding"
voor uw woning
Zullen grote gezinnen met kleine
kinderen gaan emigreren?
FOKKELMAN
1
Voorgevoel van mevrouw Loclema op
stormmorgen bedroog haar niet
in het Zoeklicht
Lucifers in het
w hooi
Trailer reed op
stoppende auto
Probleem met vele tegenstellingen
Terug naar de middel
eeuwen
Soldaat tijdens gymnas
tiekoefening overleden
DE KRANT KUNT GIJ NIET
MISSEN, GEEN DAG!
Auto moet op slot
worden gedaan
Ruitentikken per auto
Gezinstragedies door
gokautomaten
Nationale vakschool in Rotterdam
VERLICHTINGS-ORNAM ENTEN
NSC-
WOENSDAG 28 OKTOBER 1959
Procureur-generaal concludeert
tot verwerping van beroep
PAGINA
Officieren van Ned.
vrachtschip zien spook
schip in Tafelbaai
Neveda Sirene - 'n klasse apart!
De ideale wol voor kinderkleding
(groot of klein) en volwassenen.
Nu in 136 kleuren, w.o. de hyper
moderne mélanges. Motecht, kleur
en wasecht.
6 nieuwe series SPR00KJES-B0RDUURKAARTJES
Brei mooier met
Spaar
aiie Neveda
wikkels.
Zij hebben
waarde!
'n klasse
apart!
O
Propageren vakopleiding
De kleine kinderen in
het grote gezin
De volwassen kinderen
U.T.S. Rotterdam1
Kwaliteitsproduktei1
IN MODERNE
EN KLASSIEKE STIJL
Henk Lodema, de 48-jarige musicus
en conferencier, welbekend in het
Rotterdamse uitgaansleven en vooral
in trek bü de militairen waar hij met
het orkest van Johnny Holshuizen
optreedt, is gisteren voor eerst in zijn
carrière sprakeloos geweest en hy
wist nu eens niet spits van repliek te
dienen. Totaal onverwacht viel hem
één dag voor de vervaldatum van de
Appèl-Iotery een van de vyf hoofd
prijzen (een woonhuis ter waarde van
25.000.in de schoot.
WE GAAN MET ONZE atoomwapen
nen terug naar de middeleeuwen. Al
thans volgens een schrijver van een boek
over de atoombommen-oorlog ofwel de
strijd met nucleaire wapenen, zoals het
nog dreigender heet, hetwelk kortelings
verschenen is.
De auteur betoogt, dat verwoesting
van vijandelijk gebied voortaan nutteloos
worcfiPNog in de afgelopen oorlog waren
de geallieerden er op uit. het Roergebied,
Hittere arsenaal, te vernietigen. Wan
neer Hitier geen wapens meer kon laten
aanmaken, zou hij de oorlog verloren heb
ben, zo redeneerde men. Deze opzet
is vrijwel gelukt.
Maar zulke enorme krachtsinspannin
gen zijn niet meer nodig. De Sovjet-
Russen kunnen New-York van de aarde
wegvagen, zoals de Verenigde Staten
Hirosjima „ausradierten". Echter, de
Verenigde Staten kunnen dan met hun
nucleaire wapenen Moskou uitstuffen.
Beide partijen zouden er verder niet
veel mee opschieten. Want hun eigen
lijke doel moet zijn, de nucleaire atoom
wapenen van de vijand te vernietigen.
Dat dient in een toekomstige oorlog het
eerste principe te zijn. Daarom echter zal
die, mocht hij onverhoopt uitbreken,
ïk_-0i wait minder bloedig zijn en veel
minder vernietigend dan de oorlogen, die
we in de laatste eeuwen gevoerd hebben.
HIROSJIMA WAS SLECHTS een pri
mitief geval, een kinderachtig hanteren
van een pas ontdekt wapen. Het bracht
Japan definitief op de knieën, inderdaad,
doch het zou zich thans niet meer een
dergelijke schrik laten aanjagen, vooral
wanneer het zelf over nucleaire wapenen
beschikt.
De strijd zal gaan tussen bases van
nucleaire wapenen, die zeer geïsoleerd
liggen. Dat er rond die bases spaanders
zullen vliegen, spreekt wel vanzelf. Te
genover de ellende, die over heel de we
reld van 1939 tot 1945 geiled-en is, zou
dit evenwel toch niet zo heel veel bete
kenen.
Praktisch zullen we naar de middel
eeuwen teruggaan toen ridders elkander
uitdaagden of slechts kleine legertjes
tegenover elkander stonden, die het al
of niet snel met elkaar uitvochten, zonder
al te veel schade aan te richten. Toen
begreep men. dat men niet veel had aan
een verwoest land. Alleen de Barbaren
als de Hunnen en zo plunderden een land
totaal uit, alles verbrandend en de men
sen uitmoordend, om daarna naar hun
steppen terug te keren.
NAPOLEON KOOS MET zijn conscrip
tie en „Grande Armée" een tussenweg
en daarna is het tamelijk bergaf gegaan.
Maar met de nucleaire wapenen gaat
het weder de goede weg op. Het zal ook
zo ongeveer worden als indertijd met de
zee-oorlogen. Twee vloten ontmoetten
elkaar in open zee, vochten het uit en de
verliezer wachtte zich over het algemeen
wel, een inval te riskeren en zond zijn
vredesonderhandelaars naar de hoofd
stad van het land van de gewonnen heb
bende vloot.
Al dat gedoe van IJzeren en Bamboe-
Gordijnen en zo is volkomen overbodig
geworden. We behoeven geen Maginot-
en Siegfriedlinies meer aan te leggen.
Ten opzichte van de nucleaire wapenen
zijn ze zoiets als iemand, die met een
mes gewapend, een tegenstander met een
stengun tegemoet gaat.
Nu Sovjet-Rusland ook een atoommo-
gendheid is, in tegenstelling tot een
tiental jaren geleden, aldus de schrijver
van het hoopvolle boek, heeft het uiter
aard iets in de melk te brokkelen. Het
hele, massale Rode Leger is echter be
trekkelijk waardeloos en het is niet voor
niets, dat het Kremlin zijn oorlogsvloot
als oud roest beschouwt.
De situatie in de wereld is door de
nucleaire wapenen een totaal andere ge
worden, waarmede we eigenlijk nog niet
goed raad weten, ons er echter toch re
kenschap van gevend, dat het begrip
„territoriale" oorlogen ten enen male ver
ouderd is.
Hoopvol boeksmaalt u, waar
de lezer? Wel, ondanks alles is het een
hoopvol boek. Want de schrijver ervan
heeft, na de opzienbarende prestaties van
de „Loenik III" als zijn overtuiging te
kennen gegeven, dat de belangrijkste
bases voor nucleaire wapenen op de
maan en zelfs op Mars zullen worden
aangelegd en daardoor de strijd wellicht
naar een dier planeten verschoven zal
worden. Daar zal men, naar hij ver
trouwt, de nucleaire wapenen van weers
kanten eerst uitproberen, om dan de no
dige conclusies te trekken, zonder terri
toriale oorlog
De familie Lodema heeft geluk gehad.
Uiteraard door het winnen van deze
prijs, maar ook doordat de „showman"
geheel toevallig één dag voordat zijn
lot waardeloos zou zijn, door weer en
wind kwam informeren of er misschien
nog iets op gevallen was. Dit bleek het
geval. De heer Bergers, de leider en
geestelijke vader van de Appèl-actie
was de eerste, die de heer Lodema kon
feliciteren.
Het lot werd in februari gekocht door
de heer Lodema, toen hij als entertainer
in „La Roulette" werkte, „meer om de
verkoop onder de klanten te stimuleren
dan uit interesse", zegt zijn gelukkige
vrouw. „Ik heb het al die tijd in mijn
kasboek bewaard, totdat een maand of
twee geleden ik eens op ging ruimen en
net lot tussen een aantal oude rekenin-
gen vond. Ik maande hem een paar keer
om een trekkingslijst aan te vragen,
maar daar kwam niets van, want ik
moest met ischias het bed houden
terwijl hij zijn arm brak. Dinsdag heb
ik hem er eindelijk toe gekregen door
de storm naar de Heemraadssingel te
gaan en bij het wachten op de bus
bemerkte hij zijn geluk. Hij belde mij
op, maar het duurde enige tijd voor ik
hem geloofde, want hij steekt overal de
draak mee".
Het is niet waarschijnlijk, dat de
Lodema's een nieuwe woning zullen be
trekken, want zij wonen aan de Groene
Hilledijk best naar hun zin en daarom
zullen de 25 mille aan goederen worden
besteed. Hoe dat zal gebeuren weet men
nog niet, maar dé negenjarige dochter
heeft een niéuwe kooi voor de kanarie
besteld en voorts zal er wel een piano
komen.
Vader Lodema was niet thuis, hij was
op toernee met de Wama's. mr. Doodle
en „De Windmolens" van Johnny Hols
huizen naar Ameland, waar zijn aan
geboren humor nu wel een extra climax
zal bereiken.
De boerderij van de landbouwer B. G.
Kogelman te Linderte (gemeente Raalte)
is gisteren geheel afgebrand. Van de in
boedel kon zo goed als niets worden
gered en een groot aantal kippen en een
twaalftal biggen kwamen in de vlammen
om. De boerderij was slechts laag ver
zekerd. Het gezin Kogelman telt veertien
personen.
Gistermorgen is in de Koning Willem II-
kazerne te 's-Hertogenbosch bij het be
gin van een gymnastiekoefening de 19-
jarige ongehuwde dienstplichtige soldaat
A. F. Swets uit Hardinxveld-Giessendam
onwel geworden en ter plaatse overleden.
S. was ingedeeld bij het depot genietroe
pen te 's-Hertogenbosch.
Gistermorgen omstreeks half zeven is op
de rijksweg Rotterdam-Meteren onder de
gemeente Deil (Gld.) een verkeersonge
luk gebeurd, waarbij de 30-jarige heer
G. Heilkoop uit Hardinxveld-Giessendam
het leven heeft verloren.
De heer H. reed in een personenauto,
bestuurd door de heer Kroon, eveneens
uit Hardinxveld-Giessendam. De heer
Kroon stopte plotseling voor een waar
schuwingsbord van rijkswaterstaat met
het opschrift „langzaam rijden". Een
achter hem rijdende trailer vloog toen op
de stoppende auto, die circa tien meter
werd meegesleurd. De heer H. werd
daarbij op slag gedood.
(Van onze Haagse redactie)
De procureur-generaal bij de Hoge
Raad heeft gisteren in „de zaak van de
autoportieren" geconcludeerd tot verwen
ping van het beroep van een 19-jarige
student uit Roosendaal, die door de recht
bank te Breda in hoger beroep is veroor
deeld tot een boete van f 11, omdat hij
zijn sportwagen niet had afgesloten. De
rechtbank had haar vonnis gebaseerd op
een algemene politieverordening in de
stad Roosendaal, die zulks verplicht. De
student meent, dat hij niet strafbaar is,
omdat door het Wegenverkeersreglement
het afsluiten van auto's niet vereist
wordt. Een lagere wetgever in dit
geval de gemeente kan volgens hem
niemand daartoe verplichten. Bovendien
kon de student zijn wagen niet op slot
doen, omdat deze van boven geheel open
is.
—eg
kluwenhouder
bij NEVEDA wol!
De brand ontstond in een hooiberg
vermoedelijk doordat kinderen met lu
cifers speelden. Aangewakkerd door de
sterke wind greep het vuur zeer snel om
zich heen en sloeg weldra over naar een
tweede hooiberg, de boerderij en een
schuur, welke alle in vlammen opgingen.
De Raalter brandweer stond machteloos
tegen de laaiende vuurzee.
De gezagvoerder van het Nederlandse
vrachtschip „Straat Magelhaens" heeft,
blijkens een vraaggesprek dat een redac
teur van „Die Transvaler" met hem heeft
gehad, in de nacht van 7 op 8 oktober
in de Tafelbaai de „Vliegende Hollander"
zien passeren, aldus meldt U.P.I.
Kapitein P. Algra vertelde in het inter
view dat de tweede stuurman hem in de
nacht gewekt had. „Er was een vreemd
sissend geluid en hij wilde dat ik op de
brug kwam". Daar vandaan zagen de
gezagvoerder en de tweede stuurman een
groot zeilschip, dat met volle zeilen de
„Straat Magelhaens" naderde. Onge
veer twee minuten lang hebben de beide
officieren de legendarische „Vliegende
Hollander" gezien. Op het achterdek
stond een man aan het roer van het le
gendarische spookschip
Kapitein Algra en de tweede stuurman
van de „Straat Magelhaens" staan niet
alleen in hun waarneming van het spook
schip in de Tafelbaai. In mei 1955 heeft
men van een ander schip af eveneens de
„Vliegende Hollander" gezien, zoals be
kend het schip van Hendrick de Dek
ker, die in de zeventiende eeuw op Paas-
zondag uitvoer en zwoer rond de Kaap
te zullen gaan, „al zou hij tot in der
eeuwigheid moeten zeilen" Dat doet hij
In Venray en enkele omliggende plaat
sen zijn meer dan twintig gezinnen de
dupe geworden van een tot dusver onbe
kende methode van ruitentikkerij. De
ruiten werden daarbij niet helemaal ver
brijzeld, maar vertoonden een gat ter
grootte van 'n ei of een flinke kiezelsteen.
Uit het door de politie ingestelde onder
zoek is gebleken, dat men hier te maken
heeft met een kwajongensstreek van een
nog niet opgespoorde automobilist. Deze
heeft, misschien terzijde gestaan door
enige kornuiten, met een katapult de
ruiten onder vuur genomen, terwijl bij
over de weg reed. De huizen, waarvan
de ruiten vernield zijn, staan in Venray,
Oostrum, Oirlo, Wanssum en Blitterswijk
Dat is praktisch... een handige
kluwenhouder cadeau bij 500
gram Neveda wol. U breit hy
giënisch, de wol rolt niet meer
over de vloer... de draad loopt
feilloos af. Lees de gebruiks
aanwijzing op de doos!
dan ook, als men de legende mag gelo
ven, die ook onder de moderne zeelui
nog ontelbare aanhangers heeft
In Nieuw-Zuid-Wales gaan steeds meer
stemmen op voor afschaffing van gok
automaten, meldt Reuter. In het laatste
belastingjaar hebben 700.000 mensen een
bedrag van in totaal 64 miljoen pond
sterling of te wel 650 miljoen gulden uit
gegeven om hun geluk te beproeven. De
automaten zijn in 1956 in Nieuw-Zuid-
Wales in gebruik genomen. Zij zouden
velen in het verderf hebben gestort en
vele gezinstragedies hebben veroorzaakt.
Ook in Amerika komt men tegen het
gokken in het geweer. Bij een uitgebreide
operatie van de politie van de staat New
York zijn vrijdag in 27 steden en dorpen
in het noorden van de staat 136 mensen
wegens gokken gearresteerd. Er werd
meer dan 50.000 dollar in beslag genomen.
Volgens de politie is met deze operatie
de ruggegraat gebroken van een syndi
caat, dat in verscheidene oostelijke Ame
rikaanse staten werkte. Een paar uur
na de politie-actie is in New York een
bookmaker op straat door onbekenden
doodgeschoten.
Voor de kinderen bovendien
G: Klein Duimpje; H: Sneeuwwitje; K: Assepoester; L:
Tafeltje-dek-j'e; M: Hansen Grietje; N: De Gelaarsde Kat.
Schrijf welke seric(s) u wilt hebben. Sluit per serie 2
Neveda wikkels bij en stuur het geheel als brief naar
Neveda Afd. BK, Postbus 92, Leiden.
Gisteren zyn in de Ahoy'-IIal te
Rotterdam de Nationale Vakwedstrijden
V?ïr Mc«belmakers 1959 begonnen. De
vijfentwintig deelnemers zijn onderge
bracht in twee groepen, waarvan één met
twintig deelnemers, die behoren tot de
best geslaagden voor het diploma leer
lingenstelsel, een examen dat door de
Stichting Hout over het gehele land wordt
afgenomen. In de andere groep bevinden
zich de drie best geslaagden van het di
ploma Vestigingswet en de twee voor het
diploma van de Meubelmakersvakschool
te Amsterdam, tot nu toe de enige spe
ciale vakschool voor meubelmakers in
ons land. In beide groepen wordt een
hoofdprijs toegekend, de zgn. Zilveren
Schaaf. Dit is de eerste landelijke vak-
wedstrüd die in de meubelmakerssector
wordt gehouden.
Deze wedstrijd, waarvan men hoopt
dat hij een traditie zal gaan worden, is
georganiseerd op initiatief van de orga
nisatie van de meubelmakerspatroons
St.-Reinoldus. Dit initiatief heeft weer
klank gevonden in een brede kring van
organisaties van patroons en werkne
mers in de meubelmakersector. Het doel
van de wedstrijden is het propageren
Kies uit de uitgebreide collectie die poly-Z
elementen, die beantwoorden aan üw speciale
behoeften. Voeg ze samen tot exclusieve stijlvolle
wandmeübelen. Zo bouwt u individuele kamers op...
kamers met karakter! Bezoek onzepermanente
expositie van poly-Z om een goede indruk te
krijgen van de ongekend vele mogelijkheden.
Nieuwe Binnenweg 288
Rotterdam
(Van onze correspondent in Australië)
Eén van de grootste controversen, zo
lang de emigratie bestaat, wordt ver
oorzaakt door de vraag, of de grote ge
zinnen met veel kleine kinderen zullen
gaan emigreren. In de praktijk ziet het
antwoord op deze vraag er vaak heel
anders uit dan bij een beredeneerd ant
woord, waarbij in beide gevallen soms
scherpe tegenstellingen niet uitblijven.
Wanneer men spreekt met onze ge-
emigreerde landgenoten, zal men zeer
dikwijls kunnen horen: „Waarschuw
vooral, dat er geen gezinnen met klei
ne kinderen emigreren; wanneer zij vol
wassen zijn, gaat het best".
Merkwaardig genoeg, deze „waarschu
wing" kan men bijna altijd vernemen
uit de mond van degenen, die min of
meer nog aan het begin van hun loopbaan
als immigranten staan. Zij, die tot de
„voortrekkers" behoren, hebben daar
meestal een andere mening over.
Een immigrant hoorde ik dezer dagen
met grote nadruk betogen, dat gezinnen
met kleine kinderen niet toegestaan moest
worden te emigreren. De man zelf is
echter een levende tegenspraak van zijn
betoog; hij kwam in Australië met vier
jonge kinderen, is enthousiast over zijn
nieuwe vaderland en blij, dat hij emi
greerde en hijie in goede „doen".
Het meest merkwaardige: de waar
schuwing jegens die grote gezinnen met
kleine kinderen gaat vaker uit van im
migranten met kleine gezinnen dan die
met het talrijke kroost.
Een mens kritiseert nu eenmaal graag,
al is het dan ook „ten behoeve" van een
ander.
In een van de kampen trof ik een ge
zin aan met zes kleine kinderen, zo ge
lukkig als het maar zijn kon. „Ik heb
hier mijn televisietoestel, we hebben on
ze meubeltjes en betaald ook. Daar zag
ik in Nederland geen kans voor", zei de
man. „En nu sparen we maar, totdat
we genoeg geld hebben om uit het kamp
te gaan", voegde de moeder er opti
mistisch aan toe.
En toch „zat" dit gezin al bijna twee
jaar in het kamp.
„Weet U, we zijn geëmigreerd voor
onze kinderen; we weten, dat zij deze.
moeilijkheden niet krijgen; waarom zou
den wij nu klagen", betoogde de man.
„paar laten ze mij ook geen tijd voor"
lachte de moeder, die met deze op
merking zeer waarschijnlijk het geheim
van de minder klagende moeder van het
grote gezin openbaarde. Ze hebben het
te druk om allerlei nadelen vanwege dat
emigreren te zien en te „ondergaan".
Want, een kamp valt heus niet altijd
mee en voor het gezin met de kleine kin
deren duurt het meestal heel wat lan
ger alvorens het in een eigen huis zit
dan de jonggetrouwde stelletjes of echt
paren met 1 of 2 kinderen.
Of, met die volwassen kinderen!
Dat dacht UI
Degenen, die zulke optimistische verha
len geven omtrent de gezinnen met vol
wassen kinderen, bezien dat „geval" al
even eenzijdig als de buitenstaanders in
zake die kleine kinderen doen. O ja, het
gaat best, zolang het best gaat; dat wil
zeggen: die volwassen kinderen hun hou
ding en verplichtingen jegens de ouders
blijven gevoelen. Wanneer onder die om
standigheden de verdiensten iedere week
trouw worden afgestaan, dan is het eer
ste benodigde geld voor die eigen woning
spoedig bijeen.
Waarmee men er echter nog niet is
Want dat huis moet afbetaald en voor het
grote gezin met grote kinderen is een
groot, dus vrij kostbaar huis nodig.
Maar, die grote kinderen gaan trouwen
krijgen soms thuis ruzie en verlaten die
ouderlijke woning. Zoiets is op 18-jarige
en zelfs jongere leeftijd reeds mogelijk
omdat een jongen of een meisje dan vol
doende kan verdienen om zelfstandig te
zijn. Over dit alles zou men menig ou
derpaar met het volprezen gezin met de
„volwassen kinderen" soms moeten ho
ren.
Door omstandigheden heb ik gelegen
heid gehad om achter de schermen te kij
ken bij talrijke immigranten, die een
aanvrage om een geldlening ten behoeve
van hun huisvesting middels de bijna iy2
miljoen gulden lening door Amerika voor
onze immigranten in Australië beschik
baar gesteld, hadden ingediend. Telkens
weer verwonderde het mij, hoe juist de
gezinnen met talrijke kleine kinderen de
voor hen extra zware moeilijkheden weer
staan en doorworstelen. Vaak zijn het de
gezinnen met 1 of 2 kinderen, waar de
klaagtonen luider te horen zijn; de pro
blemen in die met de volwassen kinde
ren zijn het grootst.
Juist vanuit die kleine gezinnen ko
men de welgemeende waarschu
wingen, gericht tot de grote gezinnen met
kleine kinderen het meest voort. Slechts
zeer zelden .verneemt men die waar
schuwing uit een dergelijk groot gezin.
Gewoonlijk wordt er voor hen geklaagd.
Men vergeet hierbij evenwel, dat door
het zogenaamd „onbaatzuchtig" geklaag
mogelijk aan de grote gezinnen met klei
ne kinderen de kans wordt ontnomen,
deze kinderen een betere toekomst te
bezorgen; de bezwaren tegen gezinnen
met volwassen kinderen worden zo ge
makkelijk voorbij gezien. Men berekent
slechts het aantal „ponden" dat kan wor
den ingebracht.
Kan worden ingebracht
Meen nu niet, dat ik hier zonder meer
emigratie van gezinnen met veel kleine
kinderen bepleit: dat bepleit ik even
min als voor de gezinnen met volwas
sen kinderen, kleine gezinnen of de jong
gehuwden.
Emigreren is een zware onderneming
brengt méé- en tégenvallers. Het kind
kan telkens weer worden herhaald, dat 't
welslagen afhankelijk is van ouders en
kinderen. In de loop der jaren heb ik
reeds veel van die kleine kinderen uit het
grote gezin tot gelukkige immigranten in
het nieuwe land zien opgroeien. Die ou
ders waren inderdaad „voor de toekomst
van hun kinderen" geëmigreerd.
Deze week ontmoette ik een. Nederland
se immigrant, wiens gezin uit zeven,
nog jonge kinderen, bestaat en op eigen
land de beschikking heeft over twee
slaapkamers en een gesloten waranda.
En toch is men er gelukkig. „Binnenkort
laat ik mijn huis afbouwen", zei de man.
Hij zal extra hard moeten werken; har
der dan de vader met de volwassen kin
deren. Maar de vader van het grote ge
zin krijgt het in Nederland óók niet ca
deau.
En in Australië evenmin!
van goede vakopleidingen in de meu
belindustrie. Daarvoor werd gistermor
gen in enige lezingen uitgebreid ge'
sproken.
Mr. A. W. M. Niemeijer, secretari'
van de Centrale Bond van Meubelfa
brikanten, noemde de vakopleidingen
van grote waarde voor deze industrie-
In de meubelindustrie treedt naast de
machinale vervaardiging van onderde
len het ambacht, het handwerk dus.
zeer op de voorgrond. Eén van de voor
naamste ambachtelijke functies in deze
is die van meubelmaker. Zijn werk be
paalt voor een groot deel de kwaliteit
van het eindprodukt. In dit licht bezien
wordt een goede vakopleiding een le
vensbehoefte voor de meubelindustrie!
temeer daar de import van meubelen
steeds afneemt en onze export daaren
tegen toeneemt. Dit jaar zullen de be
dragen, gemoeid met import en export
ongeveer even groot zijn.
Een vakopleiding is niet alleen van be
lang voor het produkt van de arbeid et
doch evenzeer voor zijn persoonlijke ont
wikkeling. Eén der sprekers noemde het
dan ook een verheugend feit, dat in het
complex van technische scholen dat aan
de Zomerhofstraat te Rotterdam naar een
ontwerp van de architect H. A. Maaskant
zal worden gebouwd, ook een national®
vakschool voor de meubelmaker zal wor
den gevestigd, die uit een lagere techni
sche school en een uitgebreid technisch»
school zal bestaan. Vooral van het u.t.s.'
gedeelte hebben de betrokkenen grot»
verwachtingen. Met dit gedeelte van d»
opleiding wordt per 1 september in een
uoodgebouw een aanvang gemaakt.
Toch waren er ten aanzien van de op"
leidingen niet alleen opwekkende gelui
den. De moderne vormgeving van ó9
meubelen, gericht op doelmatigheid en
moderne esthetica, vraagt groot vakman'
schap. De toenemende export vraagt meer
vaklui. Dat alles terwijl de belangstelling
onder de jeugd voor het meubelambacb'
afneemt. De lagere technische scholen
hebben in sommige gevallen hun afdeling
meubelmaken moeten sluiten wegens ge
brek aan leerlingen. Dit dalen in aan
zien en niet alleen bij de jongeren
heeft bij het vervaardigen van seriemeU'
beien sterk in de hand gewerkt dat vorm'
geving en kwaliteit op de achtergrond
raakten en er slechts werd gelet op dQ
produktie als zodanig. Terwijl Nederland,
dat te kampen heeft met een groot ge'
breit aan grondstoffen, ia aangewezen op
het vervaardigen van kwaliteitsprodukten
wil het op de markt kunnen concurreren.
Het is daarom van belang door middel
van deze wedstrijd onde-r andere de ani"
mo voor het vak te stimuleren.
Donderdagmiddag zal de Jury de pres
taties hebben beoordeeld. Een iedeT heet1
de opdracht gekregen een bijzetmeubd
in mahoniehout te vervaardigen waarbi)
de moeilijkheidsgraad in onderdelen
slechts bij beide groepen verschilt. Ve
groep van vijf heeft voor wat betreft de
ze onderdelen een zwaardere taak. De
prijsuitreiking zal geschieden door mr. ir-
M. Goote, inspecteur-generaal van he'
onderwijs.
GROOTSTE KEUZE HIER TER STEDE
Ie MIDDELl ANDSTRA AT 72 - TELEF. 30340 37414
