Stad met opwindend concurrent van de Rivièra Bezoek aan psychiatrische inrichting Woensel MR. VAN RIEL (VVD) VALT MINISTER VAN ROOY AAN CItéfarineA DE KONINGIN IN EINDHOVEN OVER ZES MAANDEN GEEN ENCLAVE MEER W'l, Lunch met de officieren van de rij- en tractieschool K.V.P. en A.R.: vertrouwen in kabinet 4^ beroemde geneesmiddelen in tablet doen wonderen! Zenuwrust Wordt U gekweld Algemene beschouwingen in Eerste Kamer Mr. Van Riel over de zaak-Meulenbelt Nederlands meisje Miss Wereld" Niets intiemer dan kaarslicht... GOUDA kaarsen! Examens DE BREDE BASIS Mri Van Riel wil geen „lijkschouwing" nodig voor goede nachtrust Mijnhardt's Zenuwtabletten In de Eerste Kamer WOENSDAG 11 NOVEMBER 1959 PAGINA 7 PM Tanger raakt geleidelijk zijn bizar karakter kwijt (Van een redacteur) |ver zes maanden zal Tanger geen internationale encaiva meer zijn. De Marokkaanse minister ^an economische zaken Abderrahmin Bouabid heeft ezer dagen bekend gemaakt, dat statuut, dat Tangers positie als vrijhaven regelt, langer erkent en wel voornamelijk in verband met G economische hervormingen, die zij heeft ingevoerd, e devaluatie van het Marokkaanse geld met 20,44 Procent en de schepping van een nieuwe munteenheid, dirham. Om de overgang wat minder abrupt te maken, zal de regering nog voor een periode van zes banden bepaalde handelsprivileges handhaven. Maar e invoer van enkele met name genoemde artikelen, Ga's thee en geraffineerde suiker, zal in die zes panden aan een stelsel van vergunningen worden poonden. De status van vrijhaven èn Tangers unieke 'figing aan de Straat van Gibraltar hebben de stad 11 het verleden gemaakt tot een van de drukste kruis punten in de wereld van financiën en economie. Tal- hae buitenlandse agenten en firma's hebben kantoren gevestigd in Tanger, dat sinds 29 oktober 1956 niet meer behoort tot een internationale zone, maar ge woon deel uitmaakt van het soevereine en onafhan kelijke koninkrijk Marokko. Langzaam maar zeker raakt de stad de laatste restanten van haar bizarre karakter kwijt. En bizar is het geweest! Jarenlang is Tanger een spionnenliol, smokkelaarsnest en intrigan tenparadijs geweest, dat zijn weerga in de wereld nauwelijks kende. Misdadigers en zwendelaars hebben, als zij daar kans toe zagen, in het belastingvrije Tan ger hun verdiensten „gestald". Tijdens beide Wereld oorlogen hebben spionnen van beide partijen in de ho tels van Tanger vrijwel permanent gecongresseerd. Na 1945 is een vloot van smokkelschepen vanuit Tan ger zijn kruistochten begonnen over de Middellandse Zee, met sigaretten, sterke drank, verdovende mid delen en andere waren. Zelfs zeeroverij is er nog tame lijk onlangs vanuit Tanger bedreven en het is wel duidelijk, dat de internationale politie-organisatie Interpol blij is met het Marokkaanse besluit. Het op merkelijke is, dat de „chronique scandaleuse" van Tanger, vroeger o.a. Tingis geheten, zo oud is, dat de H. Franciscus van Assisië in zijn tijd al verzuchtte: „O Tingis! Tingis! O dementa Tingis, illusa civitas". T0( en de Arabieren zich er in de acht- Taneeuw meester van maakten, werd st Pger beschouwd als de belangrijkste de i an heel West-Afrika. Volgens Elie niet Primaudaie was het „een stad leit hronzen muren en schitterende pa- Hik n van goud en zilver, de vorste- woonstee van de Koningen van het F"®, de moeder van de steden in de jthghreb, de schoonste en de oudste." Zi" oud is Tanger, dat zijn oorsprong verliest in de mythologie, dn ®?ns hi de buurt, moet de beroem- tuin der Hesperiden hebben gele- n, Anteus, de reuzenzoon van Neptu- r,p,s en de Aarde, heeft er een tem- seh j00r z<jn vader gebouwd met de jjUedels van zijn slachtoffers. Maar ®rcules kwam voorbij, tilde de reus kra w,de aarde' de bron van al zijn then en verpletterde hem in zijn ar te °P verzoek van de Noord-Afrikanen din Heracles vervolgens een schei- A"? in de bergen, die Europa en dn i a verbonden en sindsdien lopen v 'ange golven van de Atlantische Oce- rinn, tussen de „Zuilen van Hercules" -Middellandse Zee binnen. e,|j!entallen rassen en volkeren hebben en i r 'n de buurt van Tanger ontmoet U .'eren kennen. Er is een Romeinse «ode geweest, een overheersing door dl ,,'andalen, de Byzantijnen en door Wéstgoten. h„ e Arabieren onder generaal Mousa rn?i Noceir veroverden in 707 heel Ma- okko en vermoordden de Christenge- biu?,nte in Tanger. Mousa begon ogen- uitkelijk aan de bekeringsarbeid en zijn w Pfhaamste proseliet was een Berber, fpbaamd Tank, die zo vol vuur raak- 6p' dat onder zijn leiding de eerste van pvn reeks succesvolle Mohammedaanse xPedities naar Spanje begon. Gibraltar (S'Jkt zijn naam zelfs aan deze Berber ujebel Tarik, berg van Tarik). tn de vijftiende en de zestiende eeuw - aren het de Portugezen en de Span den, ^ie hun heerschappij over Ma- °kk0 en Tanger uitbreidden. De Portugezen kregen het echter °P het laatst zo benauwd onder de Aanvallen van omringende stammen, djH zij bljj waren, toen zij in het jaar i66l de stad Tanger als deel van de bfuidsschat konden meegeven aan Gatharina van Braganza, die in het huwelijk trad met Karei II van Enge land. Er is wel gezegd, dat deze re geling het huwelijk van Karei II tot de Populairste daad van zijn leven heeft gemaakt. Het Engelse bewind moet geen groot -ucces zijn geweest. De Portugezen in jtphger pakten al snel hun biezen en „®fl'den terug naar Lissabon. De En- |eisen werden ervan beschuldigd, dat ny ,ue katholieke kerken hadden ver hei, u en de Dominicanen en Francisca- rf-h hadden opgesloten in de kathedraal. jr;.n jaar of wat daarna dreven zij de d"uen de stad uit onder beschuldiging, str- ,ZÜ Inlichtingen zouden hebben ver en. aan de Moren. Feit is in ieder ®=vai, dat de Moren voortdurend in de ahval waren. ?ar kwam dan nog bij, dat telkens Spnieuw het bericht de ronde deed, dat rtnger een broeinest van papistischg intrigues was. Toen eindelijk de kosten, verbonden aan de aanleg van een gro te havendam, groter bleken dan men aanvankelijk had gedacht, gooiden de Engelsen het bijltje er bij neer. Lord Dartmouth liet de havendam en de voornaamste gebouwen van de stad opblazen en aanvaardde op 6 fccbruari 1684 zonder verder ceremonieel de te. rugtocht. Stellig een van de meest la conieke finales van een koloniaal be wind. Tot de teleurgestelde soldaten, die naar Engeland terugkeerden, be hoorde de vermaarde dagboekschrijver Samuel Pepys. Van Franse zijde is wel beweerd, dat het zonder deze „onverklaarbare fout" van de Engelsen ondenkbaar zou zijn geweest, dat Frankrijk zijn invloed uit strekte over Algerije, Tunesië en Ma rokko. Iang duurde de Britse onverschillig heid jegens Tanger overigens niet. Bij het Verdrag van Utrecht van 1713 kwamen zij in het permanente be zit van Gibraltar en sindsdien is het onveranderlijk hun politiek geweest el ke andere Europese mogendheid te be letten zich meester te maken van de stad aan de overzijde van de zeestraat, die zij zelf zo onverstandig hadden prijs gegeven. Bij de uitvoering van deze politiek is Groót-Brittannië altijd zeer vriendelijk geweest jegens de Berbers en het heelt zo nodig niet geschroomd hen te- §en hun Europese vijanden te helpen, oms werd deze hulp op bepaald genia le wijze ingekleed. Toen Spanje in 1859 de oorlog ver klaarde aan Marokko en op het punt stond de Moorse forten van Tanger te bombarderen, kreeg de Britse gezant opdracht de Spaanse regering erop te wijzen, dat de Moorse regering voor een dergelijk bombardement geen enkele aanleiding had gegeven en voorts, dat er dan een hoeveelheid ellende aan een weerloze bevolking zou worden toege voegd, „waarbij de mensheid beeft", terwijl de Christenen en de Joden in de stad zouden worden blootgesteld aan het fanatisme van de Moorse bevolking. Dank zij deze Britse interventie bleef Tetuan ën Tanger een Spaanse bezet ting bespaard en omstreeks deze tijd ontstond de gewoonte om Tanger te be> schouwen als de diplomatieke hoofdstad van Marokko. Niet alleen Spanje, maar ook Frank- rjjkv liet op Marokko een begerig oog vallen. Men zat elkaar ferm dwars en een vruchtbare aanleiding tot onderlin- te rellen bood telkens het systeem van e z.g. „protégé's". Meer en meer vond de praktijk ingang om leden van de plaatselijke bevolking, die zich op de een of andere manier verdienstelijk maakten voor een buitenlandse mogend heid, tot „protégé" van die mogendheid te verklaren. Zij waren dan onttrokken aan de jurisdictie van de sultan en be hoefden ook geen belasting te betalen. Het systeem bezat zo'n immanen te logica, dat een conferentie (confe rentie van Madrid van 15 mei 1880), die bedoeld was om er een eind aan te maken, juist leidde tot een verdub beling van de praktijk. Omstreeks het jaar 1888 was er een dorp in de omgeving van Tanger, waar alle 300 bewoners beweerden, dat zij Ameri kaanse protégé's waren en zulks op grond van het feit, dat zij optraden als drijvers bij de wilde zwijnenjacht, die het Amerikaanse consulaat van tijd tot tijd organiseerde. In de jaren rondom de eeuwwisse ling vierde het kolonialisme hoogtij en ook Tanger en Marokko geraakten in toenemende mate in de belangstelling. Keizer Wilhelm II bracht dat op de meest theatrale wijze tot uiting door zijn landing te Tanger op 31 maart 1905. Het Marokkaanse rijk werd niet be stuurd door perfectionisten en vele mo gendheden voelden zich in die dagen ge roepen „orde te scheppen in de chaos". De conferentie van Algeciras van 1906 was een poging daartoe, maar de toe stand daarna was erger dan die daar voor. Spanje en Frankrijk bleven ei k-aar dwars zitten en de regering van het. Duitse Keizerrijk droeg opnieuw tot de algemene verwarring bij door de kanonneerboot „Panther" naar Agadir te sturen. T3,m at overigens ook de lotgevallen .-an Marokko waren, Groot- Brittannië was er voortdurend op uit Tanger buiten elke specifieke in vloedssfeer te houden en het is voorna melijk op Brits initiatief, dat in 1923 werd besloten tot de internationalisatie van Tanger. Nederland, dat als belang rijke zeevarende en handelsmogendheid ook had deelgenomen aan de conferen ties van Madrid en Algeciras, trad op 5 oktober 1925 toe tot de desbetreffen de conventie. Een van de bepalingen van de con ventie was, dat de wetgevende macht in de internationale zone een vergade ring van 26 leden was en een daarvan was steeds een Nederlander. Deze wet gevende vergadering nam op 21 juni 1932 een wet aan, waarbij de haven van Tanger tot een vrijhaven werd ver klaard. Frankrijk, Groot-Brittannië, Ita lië, België en Nederland stemden daar mee in, maar pas na de Parijse confe rentie van augustus 1945 stemden de Franse en Spaanse zones, blijkbaar met grote tegenzin, in met de vestiging van een beperkt vrijhavenregime. Deze conferentie van Parijs was o.m. nodig geworden, omdat Spanje tijdens de Twe'ede Wereldoorlog op de. gedach te was gekomen, dat Frankrijk en En geland hun handen elders reeds vol hadden en dat zij dus een Spaanse be zetting van Tanger niet zouden kunnen weerstaan. Sir Samuel Hoare, de Brit se ambassadeur in Madrid, bleef het excuus, dat Spanje slechts de neutrali teit van de zone ter harte ging, gelo ven, zolang kolonel Beigbeder minister van' buitenlandse zaken was. Maar toen Franco's schoonzoon. Serrano Suner, die post overnam, werd het duidelijk, dat zelfs de schijn van een handhaving van het statuut niet in acht zou worden genomen. Het Duitse consulaat-gene raal te Tanger werd een van de voor naamste spionage- en propagandacen- tra van de As. De internationale zone werd in 1945 hersteld en een Nederlan der, jhr. mr. van Vredenburgh, heeft nog een periode als administrateur vervuld. Dat alles is1 nu voorbij. De internatio nale zone behoort tot het verleden. Span je en Frankrijk zijn naar de achtergrond verdwenen en het internationale vrij havenstatuut loopt af. De Marokkaanse regering schijnt het te willen vervangen door een nieuw ditmaal Marokkaans statuut, doch het is de vraag, of Tanger dan nog even aantrekkelijk blijft voor de handel als vroeger en of de stad geen nieuwe bestemming moet kiezen. De Amerikaanse professor Graham H. Stuart heeft een jaar of wat geleden al enkele suggesties gedaan („The in- In Tanger slaat een Nederlands hotel! Uit het raam van dit Grand Hotel „Villa de France" heeft men een prachtig gezicht over de Medina met zijn moske een en de blauwe Middellandse Zee. ternational city of Tangier", Stanford University Press, 1955). Behalve de na tuurlijke schoonheid van beboste heu vels, van met sneeuw bedekte bergen en het prachtige gezicht op zee en oce aan bezit Tanger de schilderachtige be koring van het oosten, zo zegt hij. De zonovergoten souks, met dichte menig ten Moren in hun typische kleding, de nauwe, kronkelende straatjes, de mos keeën, minaretten en de Kasbab, die de oude stad bekroont, vormen een eerste klas attractie voor de tourist. Er is een prachtig breed strand langs de helder blauwe Middellandse Zee en het kli maat is er even goed of zelfs beter dan aan de Rivièra. Er is minstens een half dozijn uitstekende hotels. De conclusie van prof. Stuart is: Tanger moet een toeristenstad worden, maar dan is het eerst nodig, dat er een of ander casi no komt, ook al hoeft dat dan de ver gelijking met Monte Carlo niet te door staan. Advertentie Typisch straatbeeld uit Tanger. EINDHOVEN, 10 nov. Een in witte jasjes gestoken fanfare van pa tiënten en verplegers begroette van ochtend de koningin, toen zij een be zoek kwam'brengen aan de Rijkspsy chiatrische Inrichting Woensel. Ruim twee uur lang verbleef de koningin in de inrichting, waar zij beminne lijk en met onverflauwde belangstel ling rondging door de uitgestrekte paviljoens. Buiten stonden ook de sportclubs aangetreden en in de fraaie toneelzaal zorgde de mondhar monicaclub voor een tweede muzika le verwelkoming. Langdurig bewonderde de koningin de in de foyer tentoongestelde werk stukken van de patiënten. Vervolgens bezocht ze de verschillende afdelingen, zowel de oude gedeelten als het fraaie gerestaureerde paviljoen. De daar aan gebrachte vernieuwingen zullen ook in de andere paviljoens worden doorge voerd. Een ervan zal worden verbouwd tot een modern klinisch centrum. Het belangrijkste knelpunt is echter het ge brek aan personeel. Men heeft thans 257 personeelsleden, terwijl er 367 no dig zjjn. In verband hiermede heeft men de opname drastisch moeten ver minderen. Het aantal patiënten be draagt thans 874, van wie 200 vrou wen. Het merendeel bestaat uit justi- tie-patiënten. Dank zij de moderne be handelingsmethode bereikt men met de verpleegden steeds betere resulta ten, zodat er geregeld patiënten kun nen worden ontslagen. Hare majesteit liet zich over een en ander uitvoerig voorlichten, zowel door de geneesheer-directeur dr. L. Schrei- nemachers als door tal van perso neelsleden. Haar belangstelling gold ook de patiënten zelf. Een van de bed legerige patiënten drukte ze zelfs de hand. De koningin, die een smaakvol donkerbruin ensemble en een beige cloche droeg, werd bij haar aankomst begroet door de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid mr. dr. Ch. van Rooy, de commissaris der konin gin in de provincie Noord-Brabant mr. dr. C. Kortmann en de burgemeester van Eindhoven ir. H. Witte. Om kwart voor een vertrok de vor stin naar de rij- en tractieschool in de De Constant Rebèque-kazerne, waar de directeur van de school lt. kol. R. van Manen een uitéénzetting gaf over de organisatie en de werkwijze van het opleidingsinstituut, dat de basis vormt van de militaire rijvaardigheid. Na met de officieren de lunch te hebben gebruikt, maakte de koningin een rond gang over het kazerneterrein, waar ver schillende demonstraties met de wa gens en motoren werden gegeven. Tenslotte volgde hare majesteit op de Sonse heide een demonstratie van rups- en wielvoertuigen. AMSTERDAM, 10 nov. Gem. Uni versiteit. Doet. econ.J. de Winter en D. Dolman, Amsterdam; cand. rechten: P. van Brederode, E. van Hiel, Amster dam en B. Poppe, Zaandam. AMSTERDAM 10 nov. Vrjje Uni versiteit. Kandia, pedag.: mej. M. M. Goedman, Leiden By haar bezoek aan de rijkspsychiatrische inrichting te Woensel bezichtigde de Koningin dinsdag in de foyer een aantal door de patiënten vervaardigde voorwerpen. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG, 11 nov. Met „ver manende woorden", gericht tegen de minister van Sociale Zaken, mr. Van Rooy, heeft mr. Van Riel (V.V.D.) gis teren in de Eerste Kamer scherpere kritiek geleverd dan de socialistische oppositie bij deze algemene politieke beschouwingen heeft kunnen opbren gen. Mr. In 't Veid (P.v.d.A.) sprak zijn twijfel uit of de „geest van samenwer king" in het kabinet-De Quay wel zo sterk is als men beweert. Zijn twijfel was bevestigd door uitlatingen uit de politieke partijen die geestverwanten in het kabinet hebben. Maar mr. Van Riel zei te twijfelen of de personele bezet ting van het kabinet wel de objectief best mogelijke is. „Er is over de figuur van minister Van Rooy nogal wat te doen geweest," zo meende hjj. „Zijn beleid bij de introductie van de nieuwe loonvorming heeft geen volledig ver trouwen gewekt. Ik heb grote bewon dering voor de wijze waarop staats secretaris Roolvink zich door de moei lijkheden heeft heengeslagen," aldus mr. Van Riel. Maar hij haalde ook een citaat aan „dat minister Van Rooy persoonljjk de verantwoordelijkheid voor het loonbeleid heeft en die verant woordelijkheid ook persoonlijk moet dragen." Dat de liberale woordvoerder zich zo tegen mr. Van Rooy keerde vond eigenlijk zijn oorzaak in het feit dat het kabinet destijds, op aandrang van de Tweede Kamer, de huurverhoging met drie maanden heeft verschoven terwille van de loonvorming. Hij zei daarover later dat de huiseigenaren nu weer worden achtergesteld. Dit is alleen verantwoord als wordt aange toond dat andere groepen meer door de bestedingsbeperking zjjn gedu peerd dan de huiseigenaren. Daar mee stond mr. Van Riel lijnrecht te genover mr. In 't Veld, die had ver klaard geen medelijden met de huis eigenaren te hebben „omdat zij geen behoorlijke exploitatie voeren maar hun bezit als geldbelegging beschou wen en daarmee nog niet zo slecht af zijn." Ondanks zjjn kritiek had de heer Van Riel toch wel vertrouwen in het kabi net. Hij geloofde ook niet in een spoe dige terugkeer van de „oude" brede basis met de P.v.d.A. „Daarvoor zjjn er te diepgaande meningsverschillen." Mr. Kropman (K.V.P.) daarentegen betreurde dat de socialistische minis ters in december van het vorig jaar j om een betrekkelijk onbelangrijke re- i den als de verlenging van de tijdelijke belastingverhoging waren heengegaan. Hy hoopte dat de P.v.d.A. „te eniger tijd tot net inzicht zal komen dat haar oppositie onvruchtbaar is en dat deze partij weer zal willen deelnemen aan wetgeving en bestuur." De heer Krop man meende niettemin dat er reden was om vertrouwen te hebben in het nieuwe kabinet. Dit was ook de op vatting van prof. Anema (A. R.). De C. H.-afgevaardigde, mr. Pollema, was voorzichtiger. „Veel in het regerings beleid is thans nog vaag. Wellicht komt er meer helderheid in dit debat. Onder dit voorbehoud zijn wjj bereid het ka binet in zoverre met vertrouwen tege moet te treden dat wij het naar zjjn daden zullen beoordelen." Er waren nog andere kwesties, die tjjdens dit debat ter sprake kwamen. De heer Schipper (A.R.) vroeg zich af waarom het N.V.V., ondanks de opvat ting dat de arbeiders een groter deel van de welvaart toekomt, niet bereid is de vrijere loonvorming een kans te geven. Van de regering vroeg hjj een sociaal beleid o.a. tot uitdrukking ko mend in de spoedige indiening van een nieuwe invaliditeitswet. Mr. Kropman was van oordeel (jat wy, met alle voorbehoud, de ontwapenings gedachte ernstig moeten nemen. „Er is nog steeds spanning, maar het schijnt te dagen". Ook vroeg de heer Krop man om meer prioriteit voor de krot opruiming. Cijfers uit Amsterdam to nen aan noe ernstig de situatie is. Mr. Kropman miste visie in het P.B.O.- beleid. Namens de P.v.d.A. bepleitte mr. In 't Veld meer steun voor de onderont wikkelde gebieden. „Nederland heeft destijds graag de Marshall-hulp aange nomen maar moet nu ook wat voor anderen doen." DEN HAAG, 11 nov. De Eerste Kamer was er gisteren niet erg ovtr te spreken dat het kabinet-De Quay zich niet 'eerder had voorgesteld. Ane debatten over het regeringsbeleid hebben zich tot nu toe in de Tweede Kamer afgespeeld en de senaat móést het eigenlijk doen met krantenver slagen. Al bleef men hoffelijk, het was duicte.lijk dat het de kamer „hoog' zat. Verschillende sprekers kwamen terug op de achtergronden van hei conflict met de P. v. d. A. Mr. Van Riel had échter geen behoefte aan een „lijkschouwing" van de brede basis Op de eerste plaats omdat die nog niet helemaal dood is en verder om dat hij geen vriend van de over ledene 'was?' Advertentie Bij pijn, griep of „landtrig" gevoel zorgt «tri ertèl labiel dal U wear mat plezier Uw werk kuol dean I 20 tabl. 1.0.80.Voordelige gezinsverpakking 100 ltd. 1.3.80 Advertentie LONDEN, 11 nov. Gertrude von Hoffmansthal, de weduwe van de be roemde Oostenrijkse dichter en toneel schrijver, is alhier overleden. Bij de komst van de Nazi's in Oostenrijk had zij zich in Engeland gevestigd. Mr. Van Riel tenslotte, vroeg de re gering om bij het opstellen van een macro-economisch investeringsbudget rekening te houden met de investerin gen, die de gemeenten in de nabije toekomst moeten doen voor de sanering van oude stadsdelen en het verbeteren van de verkeerssituatie. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG, 11 nov. De zaak- Meulenbelt is gisteren in de Eerste Kamer alleen door mr. Van Riel (VVDt ter sprake gebracht. Hij wilde niet in gaan op het beleid van de (toenmalige) regering noch op de formele juistheid van de toepassing van de krankzinni genwet in dit geval. Wel vroeg hij zich af of men wel voldoende gevoel voor de situatie en de gevolgen voor de be trokkenen had gehad, toen men het echtpaar, dat eigenlijk alleen maar „vreemde" opmerkingen maakte, in een krankzinnigengesticht piafttste. „Was er nergens anders plaats?" aldus mr. Van Riel. Is het niet noijig dgt er een instantie is die voor elk gevgl be kijkt wat de mildste oplossing is, ook met het oog op de toekomst van de patiënt? advertentie door reumatiek, spit, ischias, hoofd- en zenuwpijnen, neemt dan Uw toevlucht tot Togal. Het middel dat kan baten, waar andere falen. Las* U dus niet tanger kwellen, maar gebruik Togal TogaJ zuivert de nieren en is onschadelijk vo®f hart en maag. Bij apotheek en cfrogilt 0.95, 2.40 en 1 8.88. LONDEN, 10 nov. (Reuter) E)e 21- jarige Nederlandse mannequin Corine Rottschaefer, afkomstig uit Den Haag. is vanavond in Londen tot „MisS WereltT' gekozen. Zij kreeg behalve een trofee een be drag van circa 5000 gulden en een auto. Tweede werd Maria Rossel, een 17 jarig meisje uit Peru en derde de 18- jarige Ziva Sjomrat, die in het Israëli sche leger dient.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 7