Schrijver met een geheel eigen stem
Coolsingel tijdelijk kanaal
Spiraalvormige krater
in omgeploegd weiland
Bouwplannen aan de
Bergse Voorpias
De stem van de dode
TWEE NIEUWE ROMANS VAN
door MAX MURRAY
Hoe komt het „Wormergat" in Rotterdam?
Tien meter diep
gat in Zuid
Een symbool
Hans Roest
Pastoor J. D. Sistermans
van Stomp wijk
overleden
KNVB GEEFT
10 MILLE
Verkoper vierde feest
Er komt een derde
metro-rapport
Scheuren in nieuwe
Duitse stuwdam
Theehuis en hoog
flatgebouw
DE KRANT KUNT GIJ NIET
MISSEN, GEEN DAG!
Familieberichten uit
andere bladen
V B
WOENSDAG 9 DECEMBER 1959
PAGINA 4
STEUN AAN SLACHTOFFERS
FRéJUS
Op kosten van baas en klanten
wTa» witiuiOï.
Voor'eerTbêêld van een beeld,,
«en perfect geluid en een parate service?
óók voor radio en TV
ÜH
Centrale keuken
Paul Haimon
Ik herinner me nog goed, dat Gabriël Smit op een
illegale lezing in 1914 enthousiast vertelde zojuist
het manuscript te hebben gelezen van de roman van
een Limburgse jonge schrijver. Smits, tijdens de
bezetting literair adviseur van „Het Spectrum" en als
zodanig reeds bezig met het opbouwen van een fonds,
waarmede de uitgeverij direct na de bevrijding zou
kunnen beginnen, prees vooral de sterk poëtische
sfeer, die hem in deze roman had getroffen, en hij
raadde ons aan de naam van de jonge
Limburger
niet te vergeten: Paul Haimon.
Gabriël Smit heeft gelijk gehad toen hij direct een
sterk talent in de debutant herkende en veel van hem
verwachtte. Haimon heeft zich ontwikkeld tot een
roman-schrijver met een geheel eigen stem: zijn zeer
sfeervolle, dichterlijke schrijfwijze was geen jeugd,
verschijnsel, maar blijkt zijn natuurlijke stijl, die zijn
verhalen in een fijn, doorzichtig waas hult. Men
herkent zijn proza onmiddellijk en met vreugde.
PAUL HAIMON: belofte ingelost.
Want het lezen van een roman van
Paul Haimon is een genot, alleen al
omdat hij door de sferische werking van
zijn stijl geheel inspint in het verhaal,
dat hij gaat doen. Als u de openingsblad
zijden van zijn jongste roman „Het land
goed Solitudo" bijvoorbeeld leest, dan
ondergaat u dit proza als een zachte
dwang, die u opneemt en meevoert.
De eerste regels luiden als volgt:
„Altijd waren er vogels op Solitudo,
het meest een donker soort houtduiven.
In de nacht van moeders dood zwierven
ze, in een lucht vol wild zilveren licht,
rusteloos heen en weer tussen het voor
park en het eikenbos. het was irriterend
en tegeljjk ontroerend Vader kon het
opeens niet langer verdragen en voor
het eerst sinds ons verblijf op Solitudo
werd werkelijk de jager in hem wak
ker".
U ziet hoe effectief en raak dit proza
ls: het schildert in weinige woorden de
sfeer van een landhuis, het vertelt van
dood en leven en het suggereert dramati
sche ontwikkelingen, genoeg om de le
zer nieuwsgierig te maken. Maar tezelf
dertijd is dit proza in al zijn eenvoud zeer
dichterlijk, geladen en verzorgd. En het
blijft dit heel het boek door: soms heft het
het verhaal over een kleine inzinking
die voorkomt als de schrijver iets te
wijdvoerig is, heen.
Als men „Hèt landgoed Solitudo'
(evenals Haimons voorlaatste roman
„De weg over de grens" uitgegeven
door Nijgh en Van Ditmar te 's Gra-
venhage) in het kort zou navertellen,
dan zou men de schrijver te kort doen
doordat de samenvatting de bewer
king van een al eerder behandeld thema
zou doen vermoeden. Maar Haimon
geeft heel wat meer dan de kroniek van
een bezit
Het landgoed Solitudo is namelijk bo
venal een symbool het uiterlijke te
ken, waarin een man het geluk, dat hij
heeft gekend, wil bestendigen. In de dra
matische gebeurtenissen, die zich na de
dood van zijn vrouw afspelen, is het land
goed „personage" en decor, teken van
opgang en van neergang, van druk en
van bevrijding.
Deze samenvoeging van motief en
achtergrond is door de auteur tot een
zo grote eenheid verweven, dat men pas
bij aandachtig lezen bespeurt hoe knap
het is gedaan „Het landgoed Solitudo"
is de roman van een grote liefde veel g
compliceerder en subtieler dan een lief
desroman. Ik hoop dat dit voldoende aan
beveling is om u er toe te brengen dit
boek te lezen.
Fors
In „De weg over de grens" geeft
Paul Haimon een stoere boerenroman
en het is merkwaardig en tekenend, hoe
de schrijver in dit verhaal met behoud
van zijn lyrische ondertoon een forser en
krachtiger proza schrijft, geheel in over
eenstemming met het onderwerp.
Hiermede bewijst hij nogmaals, hoe zijn
dichterlyk gemoed zich soepel en natuur
lijk aanpast aan de aard van de ver
telling. De „toon" van de dichter ge
voelig instrument iaat zich lichter be
ïnvloeden door de omstandigheden als:
de streek, het klimaat, de levensvormen.
Het verhaal speelt rond de eeuwwis
seling in het gebied nabij de Limburgs-
Duitse grens. Arbeiders trekken ieder
jaar naar het Rijnland, (herinnert U zich
nog Streuvels' onvolprezen „De oogst"?)
om daar bij het oogsten te helpen. Het is
een rauw en hard leven, dat Haimon met
beheerste afschuw en deernis voor ons
oproept.
Soms is er een arbeider bij, die méér
wil dan dit eeuwige ploeteren, drinken en
verkommeren. Peter Knarren is er een:
hij droomt van een ander leven, waarin
hij geen slaaf zou zijn. Opeens wordt zijn
vrijmaking gestuit dit doodt zijn droom
echter niet, maar het maakt Knarren nog
vastberadener en harder. Als zijn jon
gens zijn opgegroeid, neemt hij hen
mee naar het werk. De droom schijnt de
verwezenlijking nabij. Maar de mens is
niet alleen de slaaf van het werk doch
soms ook van zijn hartstochten, en er vol
gen schokkende gebeurtenissen, die de
droom onherstelbaar vernietigen.
Het is een hard verhaal, maar het ls
niet zonder licht. Niet voor niets luidt de
laatste regel: „Kom", zei ze, aan het ver
leden ontrukt, en ze gingen voltooien wat
ze gisteren begonnen waren."
De beide romans zijn bestemd voor
volwassenen.
LEIDEN, 8 dec. (KNP) Vanmor
gen is in het ziekenhuis te Leiden
overleden pastoor J. D. Sistermans van
Stompwijk.
Pastoor Sistermans werd 9 februari
1891 te Haarlemmermeer geboren en 15
augustus 1916 priester gewijd. Hij was
achtereenvolgens kapelaan te Heems
kerk, Roelofarendsveen, Vogelenzang,
Waddinxveen, Beemster, Den Haag
(H. Jozef), Rotterdam (H. Antonius
Abt), en Haarlem (H. Liduina); 20
juni 1936 werd hij pastoor in De Rijp en
24 december 1941 in Stompwijk.
Overleg over organiseren van
voetbalwedstrijd
DEN HAAG, 8 dec. Het bonds-
bestuur van de K.N.V.B. heeft beslo
ten uit de gewone bondsmiddelen van
de K.N.V.B. een bedrag van 10.000
gulden ter beschikking te stellen ten
behoeve van de slachtoffers van de
watersnoodramp in Fréjus.
Bovendien zal de K.N.V.B. met het
bestuur van de Franse bond bespre
kingen voeren over het eventuele spe
len van een voetbalwedstrijd ten
bate van de slachtoffers.
DEN HAAG, 7 dec. Wegens verduis
tering van 3000 is de 26-jarige Tilburg-
se verkoper P. A. K. door de Haagse po
litie aangehouden. Hij werkte voor een
Haagse textielzaak en in de afgelopen vijf
maanden heeft hij vele malen kleding ver
kocht zonder de daarvoor betaalde be
dragen af te dragen. In mei. zo heeft hij
bekend, heeft hij bovendien een porte
feuille met 700 uit de jaszak van een
klant gehaald, die zich in de paskamer
bevond. Het is gebleken, dat K. het geld
heeft uitgegeven aan een luxueus leven
in Den Haag.
ROTTERDAM, 8 dec. Naar be
kend zal binnenkort het tweede gedeel
te van het rapport betreffende de aan
leg van een metro-verbinding van Rot
terdam-centrum met -zuid verschijnen;
het wordt in januari verwacht. Met dit
tweede deel kan, zo vernemen wij, niet
worden volstaan. Er zal derhalve een
derde gedeelte verschijnen, dat zich
voornamelijk zal bezighouden met de
verdere technische uitwerking.
(toUtidam
Aaslitfoh, Amfieê, Dreda, leiden
Onlangs ls de gedachte overwogen, de
Coolsingel tijdelijk te herscheppen in een
kanaal om het transport van de gepre
fabriceerde tunneldelen naar de plaats
van bestemming te varen, hetgeen de
moeilijkheden van een transport over het
droge zou voorkomen. In technische krin
gen ls Inmiddels Ingezien, dat het water-
transport het enige mogelijke is, zodat
men alle andere transportplannen heeft
laten varen.
In het Centraal Rapport van de begro
ting-1960 wordt o.m. vermeld, dat het
bouwbureau voor de metro gevestigd zal
worden in de dezer dagen verlaten nood-
winkels voor het Postkantoor. De sigaren
handel, die twee van de drie overige
noodwinkels beslaat, zal daarin voorlopig
blijven, omdat deze zaak het plan heeft,
een definitief paviljoen te betrekken,
wanneer dit op ongeveer dezelfde plaats
wordt gebouwd. Deze bouw zal echter
worden uitgesteld, tot de Coolsingel bij de
uitvoering van het metro-plan definitieve
vorm heeft gekregen.
Inmiddels heeft de Nieuwe Roft. Crt.
vernomen, dat het departement van fi
nanciën geen bezwaren heeft tegen de
uitvoering van de eerste fase, waaruit het
blad concludeert, dat ook de aansluitende
werken van dit departement wel geen
moeilijkheden zullen ondervinden. De
rijksgoedkeuring van het departement
van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid
zou nog niet binnen zijn.
(Van onze verslaggevers)
ROTTERDAM, 8 dec. In een stuk
grond aan de Smeetslandsedjjk zit een
mysterieus gat, een soort Wormer-gat dus.
Niet minder dan 9.20 meter diep is het en
de doorsnede bedraagt ongeveer 30 cen
timeter. Landmeters die op het pas om
geploegde stuk grond aan het werk waren,
hebben het ontdekt. Zij hebben geen ver
klaring voor deze vreemdsoortige gaping
in de grond en achten een natuurlijke oor
zaak uitgesloten.
De wand aan de binnenkant heeft een
tekening van trekken en velden, welke
doen denken aan een inslag met een spi
raalvormige werking. De zijkanten verto
nen scherp afgesneden vlakken en zijn
kennelijk in elkaar geperst. Aan de ope
ning bovengronds bevinden zich zandkor
rels en stukjes kiezelsteen, die uit diepere
grondlagen afkomstig zijn en dus moeten
zijn opgestuwd.
Een landmeter merkte op, dat het een
soort gat was, dat een heipaal nalaat wel
ke uit de grond wordt getrokken. Maar In
dit stuk gemeentegrond aan de Smeets
landsedjjk, dat gepacht is door boer
Vrijland hebben nooit heipalen gezeten.
Met een ijzeren staaf moest hij 9.20 meter
diep door acht meter water, voordat hij
grond voelde. Werklieden die aldaar be
zig zjjn met de aanleg van een riool merk
ten op, dat men een dergelijk fraai gat
ook niet met technische hulpmiddelen zou
kunnen vervaardigen.
Inmiddels zjjn de politie en gemeente,
aan wie de grond toebehoort, gewaar
schuwd. Over een eventueel onderzoek
ls nog niets bekend. Wellicht dat de er
varingen welke men ln Wormer heeft op
gedaan bjj de ontsluiting van dit raadsel
van belang kunnen zjjn. Voorlopig buigen
de landarbeiders en de landmeters zich
nog vol verbazing over deze geheimzin
nige krater.
BONN, 8 dec. In de onlangs ge
bouwde Olef-stuwdam nabij de Duits-
Belgische grens zijn verscheidene
scheuren ontstaan, zo heeft de burge
meester van het dorpje Heilethal, dat
dicht bij de dam ligt, verklaard. Het
stuwmeer achter de dam is echter nog
niet gevuld, zodat er geen gevaar be
staat.
ROTTERDAM, 8 dec. Volgende week
zal de eerste paal worden geslagen voor
de bouw van een theehuis voor rekening
van de heer K. van Duijn aan de Bergse
Voorpias nabij de nieuwe brug over de
Strekkade. Op de plaats, waar dit ge
bouwtje zal komen, bevindt zich nu een
provisorische aanlegplaats voor bootjes.
Het uitbreidingsplan van Hillegersberg
voorziet in de bouw van het paviljoen,
dat met het terras een oppervlakte zal
beslaan van ongeveer 500 vierkante me
ter. Eveneens voorziet het uitbreidings
plan in de „ordening" van de oeverstrook
ten zuiden van het bruggehoofd, waar de
natuur tot nog toe rustig haar rechten kan
doen gelden. Op het uitbreidingsplan
vindt men er tevens aanlegsteigers voor
bootjes. Het theehuis is ontworpen door
de Vlaardingse architect Visser.
Een ander spectaculair bouwwerk, op
een steenworp afstands van het toekom
stige theehuis is een „verzorgingsflat"
van zeven bouwlagen boven een base
ment van twee kelderlagen. Dat komt
echter aan de andere zijde van de brug,
over de Strekkade, aan de Strekweg. Er
ligt hier een terrein braak achter het
Liduinapieln, waar men reeds met zand-
beddingen een stratenplan vindt aangege
ven.
Het is de bedoeling, dat het flatgebouw,
dat naar plannen van de architecten W.
J. Fiolet en R. Sitters is ontworpen en
door het aannemingsbedrijf C. Snoek en
S. v. d. Velden wordt uitgevoerd, 62 wo
ningen zal bevatten. De.woningen zullen
klein zijn en twee of drie kamers bevat
ten. Er komt een grote centrale keuken
voor de warme maaltijden, maar toch zal
iedere woning ook nog een klein keuken
tje bevatten. De flatwoningen zullen via
gesloten galerijen bereikbaar zijn. Medio
1961 hoopt de aannemer de bouw te kun
nen opleveren.
Zowel voor het theehuis als voor het
flatgebouw stellen B. en W. aan de raad
voor, de grond in gebruik te geven. Zij
willen tevens grond beschikbaar stellen
aan de heer J. W. van Vliet voor de bouw
van een bungalow aan de Offenbachlaan,
ten noorden van de Molenlaan.
GEBOREN: Patricia Willeken®, Wins-
sen; Karen Oostergetel, Haarlem; Rem-
mert van Doorne. Abadan; Maarten de
Vries, Chevy Ohasa (Ind.); Nicole Mulder,
Leersum; Wim Kotterman, Amsterdam;
Koen Muteaerts, GoirJe; Klaartje Scheer,
Eindhoven; Gilberte de Cock, Aruba.
GETROUWD: mr. N. S. Ariëns en M.
A. Woldringh van der Hoop, Oosterbeek:
N. Bosch en M. Teipe, Amsterdam.
OVERLEDEN; C. E. van Temt, vr., 74
j.. Aerdenhout; J. Helder, m., 57 j., War
mond; J. F. A. Harm6en, m.. 76 j„ Am
sterdam; H. A. ter Haar-Romeny, m., 75
j„ Twello; J. E. Lindeboom, m., 85 j„
Haarlem; A. C. Meyer, m.t 68 j., Amster
dam; H. Vermeulen, vr., 81 j., Zeist; J.
van der Voort, m„ 61 j., Bussum; H. L.
Clercq, m., 74 j., Heerlen; S. van Proosdij,
m., 63 j., Zwolle; H. ter Braake, vr., 66 j.,
Amsterdam; H. F. Sanders, m., 56 j.,
Maastricht; H. S. Dijkstra, m., 44 j.. Kaap
stad; H. G. Bo'Uimeester, m., Vught; J. v.
Mook, m„ 69 j., Amsterdam; P. Duister,
vr., 73 j., Den Haag.
NIEUW DELHI De elfde algemene
conferentie van de Internationale Federa
tie van Agrarische Producenten in Nieuw
Delhi is geëindigd. Besloten is de volgen
de conferentie in mei 1961 te Dubrovnik,
in Joegoslavië, te houden.
De conferentie heeft een aantal resolu
ties goedgekeurd, in het bijzonder ten
gunste van uitbreiding van de hulp aan
landbouwers van minder ontwikkelde
landen en ten gunste van een betere ver
deling van de produktie. De Nederlander
B. W. Biesheuvel is tot vice-president van
het bureau van de conferentie benoemd.
4)
Celia vouwde de brief op en stond op het punt, hem
in snippers te scheuren. Toen bedacht ze, dat het be
ter was hem in de haard in de eetkamer te verbran
den. Graham had natuurlijk gelijk; ze moesten niets
met de politie te maken krijgen. Dat zou verschrikke
lijk zijn.
IV.
Toen Celia uit haar slaapkamer kwam, vond zij
Firth boven aan de trap op haar wachten. Hij glim
lachte tegen haar.
Hallo. Was het een prettige brief?
Celia kleurde.
Natuurlijk.
Hij heeft dus die afschuwelijke anonieme brief
verbrand en alles is weer koek en ei.
Ze keek hem verbluft aan.
Hoe weet jij. Wat bedoel je?
Natuurlijk weet ik dat; vanwaar anders die
haast om met jou in contact te komen?
Doe niet belachelijk, Firth.
Heeft hij ooit eerder wel eens zo haastig geschre
ven?
Ze probeerde te lachen.
Stelt dit een kruisverhoor voor? Je gedraagt )e
precies als je vader.
Ja, nietwaar? Ik heb een sterk vermoeden, dat
die brief er op aandrong geen oude koeien uit de sloot
te halen en alles te vergeten en te vergeven, in het
bijzonder dat zeker iemand, zonder zijn naam te noe
men, jullie allebei een brief heeft geschreven.
Is dat zo dwaas?
Dat hangt er van af, wié je vraagt om het niet te
vergeten.
Of wie je vraagt om het wel te vergeten.
Ah, ja, natuurlijk.
Ze ging naar de trap.
Nu, dat weet je dus weer.
Celia ging hem voor naar de salon en wees op het
buffet.
Maak voor mij ook een cocktail. Ik ben dadelijk
terug. Ze ging naar de deur.
Ga je nog meer bewijsmateriaal verbranden?
Ze bleef stokstijf staan.
Doe niet idioot.
Maar, m'n beste, als je die brief niet verbrandt,
waartoe dan al die listigheid? Het zou immers hele
maal niet in samenzweerdersstijl zijn, als die brief
niet was geëindigd met zoiets als: verbrand dit na
lezing, nietwaar?
Af en toe ben je werkelijk onverdraaglijk.
Dat moet dan de advocaat in me zijn. Ik vind het
verschrikkelijk als goed bewijsmateriaal verbrand
wordt. Wie weet, hebben we die brief vandaag of mor
gen nodig.
Je bent al lang niet grappig meer. Celia verliet
de kamer en sloot de deur achter zich.
Ach, ben je daar? En ben je cocktails aan 't ma
ken? Dat is aardig van je. Mevrouw Sim glimlachte
vaag en hij was ervan overtuigd, dat ze er geen flauw
idee van had, wie hij was.
Is Celia al beneden?
Ja zeker. Ze is net de kamer uitgegaan.
Och, natuurlijk; ze is naar de eetkamer om Gra
hams brief te verbranden, nietwaar?
Zijn mond viel open.
Heeft ze dat tegen u gezegd?
Natuurlijk niet. Ze glimlachte.
Maar dat ligt toch voor de hand. Hij moet wel
erg van streek geweest zijn om zoiets te schrijven
en zelf de brief te komen brengen. Een moord kan je
zo uit je evenwicht brengen.
Iedereen voelt zich zo onschuldig. Maar ik hoop
dat Graham het niet gedaan heeft. Maar als hij het
gedaan heeft, dan vrees ik dat zelfs onze brigadier
er achter komt.
Maar hij heeft het niet gedaan, dus behoeven
we daarover niet te tobben.
Nee, ik moet trouwens zeggen, dat tobben toch
niets helpt. Het kan je finaal van de wijs brengen.
A prospos, de dominee komt bridgen.
Firth kon geen verband ontdekken tussen tobben en
bridgen met de dominee, maar hij nam aan, dat er
wel een zeker verband zou bestaan. Celia kwam bin
nen en dat bespaarde hem verder gepeins.
De dominee was een van die onverdroten kaartspe
lers, die zich geen ogenblik uit het veld laten slaan
en zich koppig biedend een weg banen naar een be
scheiden overwinning. Celia speelde redelijk en me
vrouw Sim blonk zo uit, dat Firth maar twee moge
lijkheden zag: óf ze speelde vals, óf ze was helder
ziend. Een feit was het evenwel, dat ze al haar in
dacht aan het spel gaf.
Na een verbluffend knap spel keek ze op naar Firth
en glimlachte, alsof ze vermoedde wat hij dacht.
Ik vind het gewoonlijk heel wat makkelijker ver
strooid te zijn, zei ze.
Anders verwachten de mensen van je, dat je je
voor allerlei dingen interesseert, die de moeite niet
waard zijn. Maar we zijn heus een heel intelligente
familie, dat zul je wel inzien, wanneer je eenmaal
met Celia getrouwd bent.
Maar moeder, protesteerde Celia fel, hoe komt
u er bij zulke dingen te zeggen?
Och ja, natuurlijk, Graham Ward is het hè? Wat
moet ik toch vermoeid zijnLaat eens zien, dominee
U moet geven, nietwaar?
Bij het einde van de robber bleek mevrouw Sim
een flinke winst en de dominee een bescheiden winst
geboekt te hebben. Mevrouw Sim legde haar verdiens
te op een hoek van de schoorsteenmantel en vergat
het geld blijkbaar prompt De dominee liet zijn winst
zorgvuldig in zijn vestzak glijden. Daarna haalde hij
een zwart notitieboekje te voorschijn en tekende het
gewonnen bedrag en de datum aan.
Hij keek Firth half verlegen, half ondeugend aan en
zei:
Aan het einde van het jaar schenk ik mijn speel-
winst aan de kerk. Ik weet eigenlijk niet of het me tot
eer of tot schande strekt. Hij lachte even voldaan.
Het is toch een dwaze wereld, niet?
Toch kreeg Firth de indruk, dat de dwaze wereld
hem na aan het hart lag en vooral het wereldje dat
rondom zijn kerk genesteld lag-
Mevrouw Sim had de dominee uitgeleide gedaan
en keerde terug.
Wat een keurige man is hij toch.
Ze zuchtte even.
Ik weet zeker dat als hem iets overkwam, hij
zich niet zou weten te redden.
Celia lachte.
Maar moeder, wat zou hem in een plaats als
deze kunnen overkomen?
Er is Angela Pewsey toch ook iets overkomen.
Ja, natuurlijk.
Celia's stem klonk lichtelijk verwonderd.
Dat is zo.
En we waren het er toch over eens, dat Ange
la zichzelf heel goed wist te redden.
Celia keerde zich af en staarde boos in het vuur.
Maar haar bemoeizucht wist ze niet te bedwin
gen. Als u weten wilt hoe ik erover denk.
Mevrouw Sim onderbrak haar zo vriendelijk en te
gelijk zo beslist, dat Firth moeite had, niet te lachen.
Maar we willen helemaal niets weten, kind; ze
ker met over Angela en nog minder op dit uur van
de avond. Firth heeft een lange, vermoeiende dag ach
ter de rug, nietwaar, beste?
Hij heeft lang geslapen, snoof Celia. Als hij daar
moe van wordt
Ja, zei hij, maar dat is al weer uren geleden, in
het begin van de middag.
En morgen, zei mevrouw Sim, moet hij het mys
terie oplossen.
Firth schrok op.
Wat?
Het houdt immers allemaal verband met die
anonieme brieven en daarvoor ben je toch hierheen
gekomen7
Firth keek verbijsterd van Celia naar haar moeder
en van mevrouw Sim naar Celia.
Maar wie heeft u dat in vredesnaam verteld?
Zij lachte.
Beste jongen, waarom zou een mens alles ge
hoord moeten hebben? Ik weet heus wel, dat je va
der een veel te verstandig mens is om je alleen voor
geldzaken hier naar toe te sturen.
Ik veronderstel, zei Firth tamelijk onderworpen,
dat u bedoelt, dat, als ik erachter kom, wie wist,
dat de anonieme brieven van Angela afkomstig wa
ren, ik dan ook weet wie de moordenaar is?
O maar dat wist ik al lang.
Celia zat met open mond.
Weet u.
Mevrouw Sim knikte een beetje geërgerd.
Ik besefte het alleen pas vanochtend. Het was
erg dom van me.
Maar moederCelia was oprecht verontwaar
digd. Begrijpt u dan niet.
Dat de politie denken zal, dat ik het gedaan
heb? Jazeker, als ik het ze vertel. Aan de andere
kant als ik het ze niet vertel en ze het zelf uit
laat zoeken zullen ze veel zekerder van hun taak
zijn. En je weet, wanneer brigadier Porter ergens
zeker van is, dan brengt niets hem meer van de wijs.
Maar we zullen zien, wat de dag van morgen brengt.
Gelukkig heeft hü het op het ogenblik veel te druk
met landlopers.
Ze ging besluiteloos naar de deur.
Goedenacht Celia. Zul je Graham niet uit zijn
bed houden? Ik weet wat jonge liefde zeggen wil,
maar het is werkelijk al laat. Goede nacht beste'
jongen.
Ze wandelde de kamer uit en liet hen beiden als
een paar vissen op het droge achter.
Firth keerde zich langzaam naar Celia.
Heb ik je niet eens horen zeggen, dat je moeder
niet altijd merkte, wat er om haar heen gebeurde?
Ja, dat heb ik gezegd.
Dat dacht ik ook.
Ik schijn me vergist te hebben.
Ja, dat lijkt me ook.
Misschien komt het, doordat ze hierin belang
stelt, trachtte ze zichzelf te rechtvaardigen. In elk
geval noemde ze jou Graham.
Wat erop wijst, dat ze in mij geen belang stelt,
nietwaar?
Ja. maar ik bedoel, dat dat meer haar gewoon
te is.
Jij kunt het weten. Ze is jouw moeder.
Dat is waar en ze heeft gezegd, dat ik je niet uit
bed mocht houden. Je zult wel doodmoe zijn.
Inderdaad. Dat komt waarschijnlijk van die jon
ge liefde, waarover je moeder het had.
Maar dat was toen ze dacht, dat jij Graham was.
Er ig dus geen enkele reden om je nog langer van je
nachtrust te beroven. Zij meende het. Tenminste, op
dat ogenblik dacht ze, dat ze het meende.
Firth was er niet zo zeker van. Hij bracht een vin
ger onder haar kin en lichtte die op, zodat hij in haar
ogen kon kijken.
Jonge liefde. Hum er is eigenlijk wel iets voor
te zeggen. Hij kuste haar, draaide zich toen om en
kuierde de kamer uit.
Firth peinsde, terwijl hij zich uitkleedde. De men
sen. die hij ontmoet had, waren interessant; je kon
ze ook aardig noemen. Allemaal aardige mensen in
een aardig dorpje! Eén van die aardige mensen had
Angela Pewsey naar de andere wereld geholpen. Hoe
aardig ze ook waren, één van hen moest het gedaan
hebben. Waarschijnlijk iemand, die hij nog niet ont
moet had.
Hij schoof de gordijnen opzij en leunde uit het
raam. Tot zijn verwondering zag hij, dat hij op de
kerk uitkeek en hij herinnerde zich, dat dit de achter
kant van het huis was. De kerk zelf verhief zich mild
en grijs in het maanlicht en de witte grafzerken sta
ken af tegen de donkere schaduwen van de bomen.
Hij onderscheidde de geveltoppen der huizen, die
zich schouder aan schouder rondom het kerkhof
schaarden. Het huisje van Angela Pewsey stond bij
na tegen de tuinmuur aan.
Waarwaar was het huis van de moordenaar? On
der een van deze daken lag een mens wakker en dacht
na over de daad, die een ander mens het leven had
gekost. Het was onmogelijk, je zijn gedachten voor
te stellen. Misschien ook sliep de moordenaar nu wel,
vredig en gerust, na maanden van eindeloze, slape
loze. kwellende nachten. Het was mogelijk alles
was mogelijk, zelfs dat Angela Pewsey door een bruut
van een landloper was neergeslagen. Maar die mo
gelijkheid, overwoog hij, had nauwelijks recht van
bestaan. Hij gaf het op en ging naar bed.
V.
Het zou niet eerlijk zijn tegenover Inching Round
te beweren, dat zijn bewoners van de nasleep van An
gela's Mason Pewsey's dood genoten. Aan de andere
kant gef de opwinding, die de hele zaak ten gevolge
had, natuurlijk wel een welkome afwisseling. Het viel
niet te ontkennen, dat er een levendige sfeer heerste.
Firth Prentice onderging deze sfeer niet; van een
vreemdeling als hij kon men dat niet verwachten.
Eigenlijk gezegd had hij zo'n beetje de idee, dat hij
voor gek stond. Minstens twee mensen leefden in de
rustige veronderstelling, dat hij hun de naam van de
moordenaar van Angela Pewsey zou vertellen. Toen
hij vis voor zijn ontbijt kreeg, had hij de akelige idee,
dat Celia's moeder dat zo geregeld had om zijn her
sens te stimuleren.
Hoe laat gaan we aan het werk? vroeg Celia.
Aan het werk?
Ja. Hebben speurders bepaalde kantooruren of
wachten ze op inspiratie?
Brigadier Porter was al om half acht bezig, zei
mevrouw Sim terloops. Maar ik denk, dat hij agent
Wilks een goed voorbeeld wilde geven.
Misschien heeft hij wel gedacht, 'zei Firth, dat
je landlopers het beste kunt betrappen als ze nog sla
pen.
In de krant staat, antwoordde Celia, dat de poli
tie een net over het hele land gespannen heeft; dus
die landloper kun je wel aan hen overlaten.
Ik laat alles aan ze over, antwoordde Firth vast
beraden. Ik ga terug naar Londen.
Celia schrok.
Dat meen je niet.
En of. Waarvoor zou ik hier blijven? Ik ken de
mensen hier niet. Ik heb het slachtoffer niet gekend en
de politie zou me binnen een paar uur als een be
moeial beschouwen. En nadrukkelijk voegde hij er
aan toe: Angela Pewsey bemoeide zich ook met an
dermans zaken, je ziet wat er van haar terecht geko
men is. Het spijt me, maar er wacht mij werk in Lon
den.
Alles is geregeld, beste jongen, zei mevrouw
Sim vriendelijk. Je hoeft je nergens bezorgd over te
maken Ik heb vanochtend met je vader gesproken.
Zijn mond viel open.
Wat?
(Wondt vervolgd)
