Een kwestie van één generatie?
Zesendertighonderd pendelaars
in de nacht
naar
DE POUS KON DE SLAVERNIJ
NIET AFSCHAFFEN
Rotterdam
CONTACT
DRAADLOOS
Thans 600.000
t.v.-toestellen
J. G»
1
Letterlijk slapend geld verdienen
Vier jaar geëist
tegen Loemoemba
Knoop
dit in
mvoorï
Als er iets
verkeerd
bij U valt -
Vanavond
DE MYSTERIEUZE
Kijkgeldverhoging
en televisiereclame
"'•IM
4:
S1(
VAN NELLE's
Afternoon
theebuiltjes
98 ct
N.S. experimenteert
met voegloos spoor
Ook proef met auto-
slaaptreinen
Kamer v. Koophandel
pleit voor K.L.M.
Twee soldaten in het
verkeer omgekomen
en znnrbrand
laait hoog op
uit Uw maag
Eén of twee
Bennies nemen
en alle leed
is g8leden.
iri|
Sn
V
Sc
Mis]
V
DONDERDAG 21 JANUARI I960
RUSTIG RIJDEN
Los Angeles
Geen kans op landings-
rechten?
Jeep slipt over de sneeuw
tegen
brandend
maagzuur
Examens
door JAN VAN CENT
t
S
It'd
H
S,
9cn
Ne
X
De pendelaars over de Moerdijk
e Pous heeft de Westbrabantse slavernij niet afgeschaft. De minister, die
I eind decemtmr een bezoek bracht aan de Brabantse westhoek, week by
die gelegenheid geen duimbreed van zijn standpunt, dat dit gebied, als
niet voldoend aan de gestelde normen, niet voor aanwijzing van een nietuue
kerngemeente in aanmerking komt. Op een persconferentie las de minister een
krantenknipsel voor, waarin de Westbrabantse pendel met slavernij werd gelijk
gesteld. Het zou aardig zijn als u morgen zoudt kunnen berichten: De Pous schaft
de slavernij af, maar ik kan echt geen toezeggingen doen, zo merkte hij lachend
op. Het grapje werd met een wrang lachje ontvangen, met name bij het provin
ciaal bestuur, dat de excursie georganiseerd had en er niet in was geslaagd, de
bewindsman tot andere gedachten te brengen. Natuurlijk, er zijn problemen in
West-Brabant. Maar die zijn er ook in het noorden, in de mijnstreek en aan de
Waterweg. Ieder gebied met problemen is nog geen „probleemgebied", vond de
minister, Hij zag de toekomst voor West-Brabant niet somber in: de gunstige
ligging van deze streék zal bij een verbetering van de infrastructuur de moei
lijkheden wel oplossen. Het perspectief is voor West-Brabant gunstiger dan b.v.
voor het hoge noorden van het land. De Westbrabantse leiders denken er anders
over. Die gunstige ligging is al bijna zo oud als de wereld, maar de welvaart
moet nog altijd komen. Weliswaar ziet het er nu eindelijk naar uit, dat de nood
zakelijke ontsluiting gerealiseerd gaat worden, maar dat is werk van lange adem,
dat pas over een jaar of twintig effect zal hebben. Daar zijn de duizenden die
dagelijks in het donker de bus instappen om naar hun werk benoorden de Moer
dijk te trekken, niet mee gebaat. Daar hebben de bedrijven in Etten geen men
sen mee en daar zal zelfs op lange termijn geen industrievestiging uit voortvloeien,
als Rotterdam de arbeidskrachten blijft wegzuigen.
Hiermee zitten we midden in het pro
bleem, dat de gemoederen in West-Bra
bant in beroering houdt, maar dat door
de aanwijzing van (een) nieuwe kern-
gemeente(n) beslist niet zou worden op
gelost. Want als Bergen op Zoom kern
gemeente zou zijn, zouden de bedrijven
die van de faciliteiten wilden profiteren,
nog niet van arbeidskrachten verzekerd
zijn. De moeilijkheden die de industrie-
en in Etten en in de andere „gewone"
industriecentra in West-Brabant onder
vinden, spreken wat dat betreft duide
lijke taal. Men kan de West-Brabantse
arbeider nauwelijks ongelijk geven, dat
hij Rotterdam boven West-Brabant ver
kiest als het op werken aankomt. Het
scheelt hem wekelijks meer dan twintig
gulden. Dat hij daarvoor vele uren moet
autobussen vol dagelijks gewekt vóór vijf, gaan in het duister of de schemering
dommelend door het landschap.
krijgen f 30.- per week als pension
vergoeding, reizen echter toch heen
en weer en „verdienen" zo f 20.-. De
Brabantse bedrijven mogen dergelijke
toeslagen niet geven en moeten dik
wijls met lede ogen aanzien hoe de
werkkrachten, die ze broodnodig heb
ben, in het ochtendlijk duister naar
het noorden trekken.
De pendel over de Moerdijk is een
abnormaal verschijnsel. Ook minister
De Pous gaf toe, dat deze de normale
proporties te bu'ten gaat. Dagelijks
worden ongeveer 3600 arbeiders van
West-Brabant naar Zuid-Holland ver
voerd. Veelal lopen hun wekkers al
vóór vijf uur af en trekken zij vóór
half zes de deur achter zich dicht.
Want de busjes die hen oppikken,
maken grote omwegen, vóór ze koers
zetten naar het noorden. Ze zitten dan
vol mensen die letterlijk slapend geld
verdienen. Na de dagtaak gaan de
Rotterdamse werkers opnieuw ander
half of twee uur het busje in. Ze zijn
dan-al weer even slaperig als toen ze
heengingen. Thuis vinden ze een
meestal opgewarmde maaltijd en niet
lang daarna drijft de slaap hen naar
bed: om negen uur heeft de dag voor
de meeste pendelaars afgedaan.
Het is geen wonder, dat velen zich
hierover bezorgd maken en dat men in
het belang van de pendelaars zelf wil
komen tot voldoende werkgelegenheid in
eigen streek. Er zit ook veel waars in de
bewering, dat de agglomeratie Rotterdam
tal van bedrijven heeft, die beslist niet
aan de Waterweg gebonden zijn en die
dus beter bij hun arbeiders in West-Bra
bant konden liggen. West-Brabant is
evident de streek die het eerst in aam
merking komt om de congestie van de
zuidelijke Randstad te verminderen, door
juist deze bedrijven naar zich toe te ha
len. Een dergelijke ontlasting zou Rot
terdam alleen maar voordeel brengen,
omdat er op die manier aan de Water
weg meer ruimte zou komen voor lat-
gene wat noodzakelijk daar moet zitten.
De huidige onbevredigende situatie is
echter historisch gegroeid en kan niet
in één slag veranderd worden.
Men mag de pendel ook niet uit
sluitend negatief bekijken. Het is
nog niet zo lang geleden, dat West-
Brabant een zwarte plek was op de
werkgelegenheidskaart. Dank zij de
Rotterdamse werkgelegenheid zijn de
vroegere werklozen goed betaalde
arbeidskrachten geworden. Als de
pendel plotseling zou worden afge
schaft. zouden al deze mensen on
middellijk werkloos zijn. Het is bo
vendien bepaald niet zo, dat heel
West-Brabant naar Rotterdam pen
delt.
3600 lange-afstandpendelaars is ab
normaal veel, maar het 's toch maar
een fractie van het totale aantal
West-Brabantse arbeiders.
De ontwikkeling die zich intussen
in West-Brabant voltrekt, is ondanks
Wat de eerste dag nog een gezellige rit
lijkt is al gauw voor de pendelaar de
schokkende inleiding en het vervelende
besluit van de dagtaak.
doorbrepgen in huisjes die vaak niet ten
onrechte rijdende doodkisten worden, e-
noemd: dat hij door de week alleen nog
maar thuiskomt om te slapen en pas
's-zaterdags zijn kinderen weer ziet; dat
hij noch in zijn werkcentrum Rotterdam,
noch in zijn woonplaats deel heeft aan
het culturele en sociale leven en niet
toekomt aan recreatie, doch in feite te
rugvalt in een twaalf- of meerurige
werkdag; en dat hij bovendien het risico
loopt bij de eerste dc beste terugslag te
worden ontslagen omdat hij nu eenmaal
een „dure" kracht is; dat is allemaal
waar. Maar hij heeft een televisietoestel.
Vast werk is eigen streek is voor de
meeste pendelaars een ideaal, maar op
één voorwaarde: dat ze hetzelfde ver
dienen. Tegenover degene die hun aan
praten, dat het hun gezinsleven ten goe
de zou komen als ze in West-Brabant
bleven, stellen zij met recht, dat het hun
gezin niet ten goede .zou komen, als er
wekelijks ruim twintig gulden minder
binnenkwam. Het is dan ook alleszins
verklaarbaar, dat de pendelaars en hun
vrouwen niet meezingen in het koor dat
klaagzangen aanheft over het pendelpro
bleem.
Het enorme verschil in verdiensten
zit maar voor een zeer gering deel in
de classificatie, die het Rotterdam
mogelijk maakt, hogere lonen te be
talen dan in Brabant zijn toegestaan.
Als er alleen dit verschil was, zou
de pendel al lang niet meer bestaan,
althans niet in de huidige omvang.
Enquêtes hebben aan het licht ge
bracht dat het overgrote deel van de
pendelaars thuis zou blijven als het
loonverschil niet groter was dan ze
ven gulden; velen wilden zelfs bij een
verschil van tien of vijftien gulden in
Brabant blijven. Dat het verschil de
twintig gulden te boven gaat is het
gevolg van de toeslagen die „Rotter
dam" mag geven. De pendelaars krij
gen van de uren die ze in de bus moe
ten zitten, een vergoeding, die tot bo
ven de f 25,- kan oplopen. Anderen
Instappen orn de pendel-reis te maken van West-Brabant naar Zuid-Holland,
waar de dagtaak wacht, gevolgd door de pende Ir cis terugdag-in, dag-uit.
de moeilijkheden die er zijn, bepaald
hoopgevend. De vele ambachtscholen
die in de na-oorlogse jaren zijn op
gericht, zijn overvol; het aantal leer
lingen op de technische scholen, dat
in 1938 250 bedroeg, was in 1948 tot
900 en in 1958 tot 1750 gestegen en is
thans de 2000 al ruimschoots gepas
seerd. Wel een bewijs, dat de bevol
king het belang van scholing hoger
stelt dan onmiddellijke verdiensten.
De leerlingen die de scholen door
lopen hebben, vinden merendeels
vast werk in eigen streek; maar zeer
weinigen scharen zich in het legioen
van de pendelaars. Als deze gunstige
ontwikkeling zich voortet. zal.de pen
del nog slechts een kwestie zijn van
één generatie. Over het pendellegioen
van het ogenblik hoeft men zich dan
niet overdreven bezorgd te maken:
het zal een „uitstervend." legioen zijn.
Een groot deel van de oudere, onge
schoolde pendelaars is trouwens niet
genegen om in de plaatselijke indus
trieën te werken. Zij kunnen daar niet
aarden, omdat zij zich tussen fa-
brieksmensen niet thuisvoelen. De
bedrijven kunnen deze mensen door
gaans ook niet gebruiken. Voor deze
groep lijkt sociale activiteit nuttiger
dan economische.
VIC. LANGENHOFF
STANLEYSTAD, 21 jan. (Belga, Reu
ter) De openbare aanklager in het
proces tegen Patrice Loemoemba, de
leider van de militante vleugel van de
Congolese Nationale Beweging, heeft
gisteren vier jaar gevangenisstraf ge-
eist tegen Loemoemba. Deze wordt er
van beschuldigd dat hij in oktober 1959,
tijdens het congres van de Congolese
Nationale Beweging in Stanleystad, de
negers heeft opgehitst. Er braken toen
relletjes uit in de stad en omgeving,
waarbij ongeveer zeventig Afrikanen
om het leven zouden zijn gekomen.
De openbare aanklager zei dat Loe
moemba voorgeeft, de leider van een
progressieve partij te zijn, doch dat
hij in werkelijkheid anarchie pre
dikt. Loemoemba heeft destijds op
het congres verklaard dat ,,de schei
ding tussen de Congo en België defi
nitief is". Men verwacht dat het vonnis
tegen Loemoemba vandaag zal worden
uitgesproken.
Advertentie
Met 1 Van Nelle's „Afternoon"
theebuiltje (groot formaat) zet u
minstens 5 koppen krachtige, geu
rige thee. 'n Hele pot vol voor nog
geen 5 centDat is dus minder
dan l eent per kop!
Thee zetten met Afternoon" thee
huisjes is ideaal! Snel, gemak
kelijk èn..., proper! Doe 'took!
Bestel ze direct:
(groot formaat)
doos van 20 stuks
(Van onze Utrechtse redacteur)
UTRECHT, 20 jan. De Nederland
se Spoorwegen hebben met de speciale
wagens voor het goederenvervoer veel
succes geboekt. Zo was er veel vraag
naar druksilowagens, hetgeen de direc
tie heeft genoopt meer wagens te be
stellen. In bestelling zijn voorts vijfhon
derd stuks van een nieuw type geslo
ten wagen, die bijzonder geschikt is
voor het vervoer van lichte goederen
van groot volume.
De nieuwe auto-slaaptrein zal iedere
donderdag van Amsterdam vertrekken
naar Frankrijk en omgekeerd uit Avig
non op iedere woensdag. Er wordt met
deze service aan vakantiegangers, die
graag hun auto mee naar het buiten
land willen nemen, doch prefereren des
nachts in de trein te slapen, een proef
genomen van 30 juni tot 1 september.
In Nederland zal men auto's kunnen
in- en uitladen te Amsterdam en 's-Her-
togenbosch (op de ovrige stations in ons
land is slechts gelegenheid voor bet in-
en uitstappen van de reizigers, die bij
de auto's horen), in België te Luik
(Bressoux) en in Frankrijk te Avignon.
De auto's worden dus met dezelfde trein
vervoerd als de reizigers.
Met de Franse spoorwegen is over
eengekomen, dat deze hiervoor speciaal
geconstrueerde' dubbeldekswagens be
schikbaar zullen stellen. Er kunnen 36
auto's per trein worden geladen.
Om een rustig rijden van de trei
nen te bevorderen bewijst het voeg
loze spoor goede diensten. De NS
heeft thans een eigen systeeem van
voegloos spoor op betondwarsliggers
ontwikkeld, waardoor het niet meer
nodig is de grindballast te vervangen,
wat zeer kostbaar was. Vcdgens het
nieuwe systeem, een zig-zag spoor
vanwege de te plaatsen betonnen bal
ken, is reeds in 1959 tussen Den Haag
en Gouda negen km gelegd, waar
mee in dit jaar zal worden voortge
gaan. Bovendien zal twintig km voeg
loos spoor komen op de lijn Den Haag-
- Gouda en op de ,,oude lijn" bij Lei
den.
Wat de nieuw uit te voeren of on
derhanden zijnde bouwwerken betreft,
vernemen we, dat het station in Alk
maar dit jaar gereed zal komen. Het
station Beverwijk is reeds voltooid,
doch wordt pas 29 april officieel geo
pend. Begonnen wordt met nieuwe sta
tions in Schiedam en Almelo. Schiedam
komt over twee jaar gereed. In Rotter
dam wordt het Hofplein-viaduct ver
sterkt.
WASHINGTON, 21 jan. (UPI) De
luchtvaartcommissie van de Kamer
van Koophandel van Los Angeles heeft
er bij het Amerikaanse ministerie van
Buitenlandse Zaken op aangedrongen
de KLM landingsrechten aan de west
kust toe te staan.
Harold Wright, de voorzitter van de
commissie, had dinsdag een onder
houd met mr. C. Vasy, directeur van
het bureau transport en verbindingen
van het ministerie van Buitenlandse
Zaken. Als zodanig staat hjj aan het
hoofd van de Amerikaanse onderhan
delingsdelegatie.
Wright zei dat in Californië voor zo
wel Amerikaanse als buitenlandse
luchtvaartmaatschappijen voldoende
verkeer is. Er is de Kamer van Koop
handel zeer veel aan gelegen dat de
markt voor luchtverkeer ten behoeve
van het vliegveld van Los Angeles
wordt uitgebreid. Bovendien heeft de
KLM de reputatie uitstekende service
te geven.
Voor zover bekend heeft de Ame
rikaanse delegatie geen toestemming
gekregen het verzoek van de KLM
in te willigen. In Washington wordt
dan ook aangenomen dat de oor
spronkelijke instructies, houdende
dat de KLM de landingsrechten in
Los Angeles moeten worden gewei
gerd, onveranderd van kracht zijn.
DEN HAAG, 20 jan. Twee soldaten
zijn vandaag in het verkeer omgekomen.
Een aato reed de 19-jarige W. A.
Nagtegaal aan, toen hij tussen Ede en
Arnhem de weg overstak. De soldaat,
die afkomstig was uit Maarssen, diende
bij de K-compagnie in het depot van de
verbindingsdienst te Ede.
De 20-jarige G. Zwart uit Velsen raak
te met een jeep bij Leuvenum (Erme-
lo) in de ?gberm en slipte over
sneeuw en ijs. Van de vier inzittenden
werden drie uit de wagen geslingerd.
Zij kwamen met de schrik vrij. Zwart
raakte bekneld achter het stuur en
werd gedood. Het slachtoffer was onge
huwd en diende bij het A-eskadron van
het 102de verkenningsbataljon In 't
Harde.
Advertentie
En dat is dan eigenlijk het hele verhak
verhaal met 'n blij slot voor iedere lijd*'
aan brandend maagzuur. Neem
Rennies. Tienduizenden gingen U v°ct
en zegenen de dag waarop ze Renn'eS
leerden kennen - en waarderen...
DEN HAAG, 20 jan. Op 1 januari
1960 bedroeg het aantal aangegeven te
levisietoestellen 584766 tegen 566526 op
1 december 1959 en 391.036 op 1 janu
ari 1959. Inmiddels is op 19 januari het
600.000ste televisietoestel geregistreerd,
hetgeen betekent, dat thans van elke
vef huishoudingen er één beschikt over
een tv-ontvanger. In de loop van de
cember 1959 steeg het aantal geregis
treerde radio-ontvangtoestellen van
2600233 tot 2605338 (ultimo 1958 2489642(
Op 1 januari 1960 waren er 400137 aan
geslotenen op het draadomroepnet te
gen 490483 op 1 december 1959 en
508321 op 1 januari 1959.
HILVERSUM, 21 jan. De VPRO-
televisie zendt vanavond ,,Lady Win
dermere's Waaier" uit, een komedie in
vier bedrijven van Oscar Wilde in een
vertaling van Alfred Pleiter, die in het
Amsterdamse Centraal - theater wordt
opgevoerd door Ensemble onder toneel
regie van Johan de Meester. De tele
visieregie is in handen van Jack Di
xon. Vooraf houdt prof. dr. L. J. van
Holk zijn „Gesprek aan de schrijftafel".
Aan het amusementsprogramma „Vlag
in top" van de NCRV werken vanavond
mee de Engelse zangeres Lucille Gra
ham, het Promenade Orkest onder lei
ding van Benedict Silberman, het koor
Canti Novus onder leiding van Lex Kar-
semeyer en het Seaside Kwartet onder
leiding van Tony van Hulst. Later op
de avond speelt het Guitaarensemble
„Serenade" onder leiding van Lex Ver
vuurt en geeft Albert de Klerk een con
cert op het orgel van de St. Michaels-
kerk te Zwolle.
In het radioprogramma van de
AVRO speelt het Radio Philharmonisch
Orkest onder Leiding van Jean Fournet
met medewerking van de Boliviaanse
violist Jaime Laredo, winnaar van het
Concours Reine Elisabeth 1959. In sa
menwerking met de BBC-Transcriptie-
dienst volgt later een uitzending onder
de titel" „Ted Heath and his music",
terwijl in de vijfde, aflevering van de
UTRECHT, 20 jan. Aan de rijks
universiteit te Utrecht zijn geslaagd
voor het: cand. examen wis- en natuur
kunde: a: moj. J. H. van 't Hoff Stolk
(Utrecht), e: F. C. M. Driessens (Nieu-
wenhagen), g: W. H. G. L. Linssen
(Venlo), k: M. G. H. Janssen (Neder-
weert), J. Verweij (Utrecht) C. J. A. H.
V. van Vorstenbosch (Eindhoven), J. H.
Vosjan (Enschedé), I: mej. C. M. C.
Hoedemaker (Bergsenhoek),: J. R.
Guicherit (Utrecht), doet. examen na
tuurkunde: E. W. M. Blokhuis (Utrecht),
A. Compagner (Arnhem), W. J. Vre-
denberg (Brummen), doet. examen
scheikunde: mej. J. H. M. Meeusen
(Amersfoort), H. M. Princen (Eindho
ven), W. Voors (Utrecht).
NIJMEGEN, 20 jan. Aan de R.K.
universiteit te Nijmegen is geslaagd
voor het kandidaatsexamen Duits: mej.
A. C. van Erp (Sittard).
Een speurdersverhaal
43
„Of van ongein," zei Pierre Vogels.
Sluiter reageerde er niet op. Hy had de hoed op
gepakt en beende weer het lege gebouw door. Q|
zijn kamer frommelde hij er het bruine pakpapier
weer omheen. Speelman zat nog rustig in de stoel
op het bureau lagen twee pakjes sigaretten en hij
wees ernaar met de stee] van zijn pi.jp. De insper
teur stak er een op en legde hem daarna neer ir
de asbak, waar hij tot as wegschroeide. Hjj belch
zijn vrouw.
„Ik kom niet eten."
„Nu niet of helemaal niet?" vroeg Anne zakelyl
„Helemaal niet Ik moet even naar Anrwerpen.
„Doe de groeten aan Victor. En de chocolade var
de vorige keer was mierzoet maar lekker. Daar br
doel ik natuurlijk niets mee."
„Natuurlijk niet," zei Sluiter afwezig.
Hij wist dat Anne de opmerking vooral had ge
maakt om hem nog iets langer aan het toestel t<
houden, maar hij had haast. Het was bijna halt
zeven. Speelman had intussen opgezocht, dat er om
kwart voor zeven een trein ging naar Antwerpen
en hij had beneden gevraagd om een auto
„Jij kunt dan wel naar huis gaan." zei Sluitet
terwijl hij zyn jas aantrok.
„Jajaknikte Speelman.
„Eigenlük had ik vannacht even willen gaan kü-
ken in dat pakhuis aan de Lijnbaansgracht, maar dat
bewaren we wel tot ik terug ben."
„Als het dan nog nodig is," zei de adjudant.
„Dat was een goed idee van je, met die hoed,"
zei de inspecteur, al by de deur.
„Er zijn betere," zei Speelman vals-bescheiden,
maar Sluiter hoorde het niet meer.
Hij haalde de trein van kwart vóór nog ruim. In
zijn tweede klas coupé was het stil en rustig. Sluiter
keek naar buiten in dc donkere avond. De stations
waren strepen van licht en geluid, maar meer merk
te hij er niet van op. Hij was zo bezig met zijn eigen
gedachten, dat hy maar half luisterde naar de mi-
crofoonstem op het kille station van Roosendaal, bij
het overstappen. Daarom schrok hij toen hü eindelük
zyn eigen naam herkende.
„Dc heer A. Sluiter wordt verzocht zich te mel
den op het kantoor van de stationschef op het eerste
perronDe heer A. Sluiterdreunde de
-,tem.
Hü tiad nog bijna een kwartier voor de trein naar
\ntwerpey vertrok en hij ging op zoek naar hei
cantoortje van de stationschef. Er zat een Brabantse
iongen, de rode pet een beetje dwaas hoog op zür»
iljna Kaal geknipte hoofd.
„Bent u meneer Sluiter?" vroeg hü deftig, „U
roet dit nummer bellen in Amsterdam. Het was
dringend, zeiden ze."
Op het velletje papier stond het nummer van het
ure-iu. Hy mocht de telefoon op het kantoor gehrui-
on en toen hij het nummer had gedraaid kreeg hü
djudant Speelman. Het maakte hem een beetje
ricgci dat Speelman er nog steeds was.
,,Jy had al lang thuis moéten zyn," zei hü- „Het
al negen uur."
„Frens doet myn dienst in de Kinkerstraat, zoal:
(gesproken en ik had nog geen zin om naar huis
gaan. Maar goed ook, want Antwerpen heeft net
gebeld. Het huis aan de Borrekensstraat was verla-
ien. moest ik zeggen."
Sluiter moest het even op zich laten inwerken. Na
'ijn haast om te vertrekken vond hü de mededeling
bijna ongepast.
„Hoe, verlaten?"
„Er was niemand thuis en de buren hebben er
In geen dagen iemand gezien."
Het paste precies in het totaalbeeld, dat wel. Slui
ter vroeg zich af wat er nu gebeuren moest.
„Hallo
„Ja, ik ben er nog," grauwde hü- „Ik ga toch naar
Antwerpen, nu ik er vlak bij ben. Wacht even
Vraag de afdelingen in het centrum om in de hotels
te kyken naar een meneer J. G. Overweel. J. G.
O-ver-weel, ja. Veertig, vüftig jaar, dun zwart haar,
zwarte snor, grote, donkere bril, lang postuur, lit
teken op de wang, blozend uiterlijk."
Speelman herhaalde het signalement langzaam,
térwyl Sluiter ongeduldig luisterde.
„Als ze hem vinden, niets doen. Wachten tot lk
terug ben, morgen."
„Morgen terug. Moet ik Antwerpen nog bellen?"
..Doe maar. Ik ben daar om tien uur."
De plaatsvervangend stationschef had met wijd
open ogen zitten luisteren, maar toen de inspecteur
de hoorn op de haak had gelegd keek hy voor zich,
alsof hy diep peinsde over ingewikkelde dienstrege
lingen.
.JJank je wel," zei Sluiter.
De jongen lichtte zün rode pet, nederig en ge
chargeerd, alsof hü speelde in een dolle klucht. Hü
nam de sigaret van de inspecteur aan of het een
zak dukaten was. Ondanks alles liet hü de trein pre
cies op tyd vertrekken en om tien uur was Sluiter
inderdaad op Antwerpen-Centraal. Toen hy buiten
Victor Segers in de kleine auto weer op hem vond
wachten, kreeg hij de krankzinnige gedachte dat alles
weer van voren af aan moest beginnen en dat ?r
sinds het laatste bezoek geen enkele vordering was
gemaakt.
„Blü u weer te zien," zei Segers, „Stap in."
„Jajaknikte Sluiter.
H\j reed meteen de Keyserlei op. De lichtrecla
mes vonkten er oogverblindend. Het was alleen
maar een ander decor, want de mensen liepen als
of het dezelfde waren ajs die thyis, in de Kalver-
straat.
„Borrekensstraat?"
„Kan het?"
„Hier kan alles. Niets is te goed voor onze Hol
landse vrienden."
(Wordt vervolgd)
rubriek „Mylpalen in het werk van e,,
lem Püper" diens Concert voor M
orkest wordt uitgevoerd door het
Philharmonisch Orkest onder leialf
van Bernard J. Haitink, met mede^ jj
king van de violist Theo Olof. in
rubriek Sportactualiteiten wordt (j
slotte in samenwerking met de K-v'pt
door Max Adriani Engels een overs'
gegeven van de Rallye van Monte Cs*
De noodzaak om spoedig tot n'
hoging van de kijkgelden te gera^U
is destijds bij de indiening van ",t
wetsontwerp tot wijziging van
wet op het kijkgeld van regerinS
zijde met kracht van argumenten
steld. In de zojuist verschenen m^i,
rie van antwoord houden de verC
woordelijke bewindslieden stö" j
secretaris Scholten en de minis^n
Zijlstra en Korthals er dan -.t
terecht aan vast, dat een spoewy
behandeling van het regeringsVO
stel gewenst is. Dat deze kijkgeldV*
hoging, o.m. in verband met de u'
breiding van de t.v.-zendtijd,
moet wachten tot zekerheid is VU
kregen inzake de t.v—reclame, Is et
eens verdedigbaar indien wat
nemelijk gemaakt wordt het f
gendeel schadelijk zou zijn voor
ontplooiing van de televisie.
Maar daarmee is nog niet de n0° j
zaak bewezen om het voorst ei
verhoging van de kijkgelden J°* .0f\
koppelen" van het vraagstuk
de televisiereclame. Die cond11
wordt door de betrokken bewinds\,
den ook nu weer al te haastig gctr°
ken. 0i
Thans niet met verhoging van
de televisie bestemde gelden te
len wachten op de voorlopig onz'^
re beslissingen over, resp. uitkom*
van, de televisiereclame, is iets
ders dan a priori het mogelijke l'
band te loochenen tussen de
brengst van de kijkgelden en de
brengst van de televisiereclameel
verband is in de toekomst zeer a
mogelijk, en mocht tot invoering v
televisiereclame besloten worden, p
onze opvatting (nl. reclame de.Ai'
in het NTS-kader) zelfs zeer
schijnlijk. Wij zien niet in wOafp'
deze mogelijkheid ook bij dit 0t)
ontwerp niet tot uitdrukking e
kunnen (en moeten) worden
bracht. t1
Er is te meer reden om daaraan
hechten nu de beide met het ^1. „t'
stuk der t.v.-reclame in het bü'y
der belaste staatssecretarissen, de
ren Scholten en Veldkamp, in
eerste mededeling over hun in*
in deze materie een andere dan tt
„NTS-oplossing" voor ogen bleek f
zweven, hetgeen tot ernstige ver |f
rusting en niet te onderschatten V
tieke spanningen aanleiding heeft
geven. ,ft)'
Door die mededeling kreeg acnflft
tevens de passage in de memorie U
toelichting, waarin gezegd werd
„de ondergetekenden zich op
standpunt (stellen) dat de recm a,
televisie zichzelf dient te bedru'V^
zodat bij het berekenen van de
ten de reclametelevisie buiten
schouwing kan worden gelaten
extra onheilspellend reliëf. ,uj('
Nu valt het op, dat een derge^f
overweging thans in de memorie J'
antwoord ontbreekt. Dit keer w
verklaard: „H( zou voorbarig ^s'
thans reeds van een bepaalde oV'
sing van het vraagstuk der red'J
televisie met volstrekte zekd jth
uit te gaan". Maar houdt dat ntfy
dat de bewindslieden ook geen J
strekte zekerheid" meer hebben \i'
hun standpunt, dat de reclame N
visie zichzelf dient te bedru'f
Houdt het niet bovendien in, ujK"
óók voorbarig is om een
toekomstige koppeling van hijk9N
opbrengst en reclame-opbrengst t
reeds uit te sluiten? De reden'
van de memorie van antwoord
ons op dit punt innerlijk tegen*
dig. Maar als dat het gevolg z°n
van een wellicht wat rnod2 f
geformuleerde poging om het
ontrustende standpunt van de fl()
mo'ie van toelichting om te bV'^j^ I
dan hebben wij er vrede mee. J ff
geenszins, zodat grote umakznan^o
geboden blijft dat ae „loskopn? Ge
niet dient om de weg naar d' c
merciële televisie te effenen.
Jui
Ki
op
st(
trj
toi
's
br,
ge
gii
ba
da
i'o
de
bit
hit
bii!
Al,
Sei
Co,
cba
v®'t
h9'1
,net
bc,
bu
N
kp
*01
bej
'n
de;
ve,
Pr:
V,. e
w "e
b°>
