Khroesjtsjevs geheime wapen(s)
Staat het Westen tenen over bluf of...
I
eclame
Negentienjarige verdachte
blijft onschuld volhouden
De stem van de dode
door MAX MURRAY
Wat is er met de piepende bacil?
0
I
IlÉli
Gaitskell wenst
principiële zaak te
zien uitgemaakt
Moord op Tijger Annie"
u
Maakt
DINSDAG 16 FEBRUARI 1960
pagina -1
il|
<U
4
Hoe zit het er mee?
Seismische wapens
Cuit uur van de piepende bacil
onder de microscoop
Door water gedreven
Project Pp
In combinatie
Project B.P.
Een snelboot metwateraan
drijving, in dit geval „zwaar
water".
Een verrassing aan Amerika's
achterdeur in de Pacific. (Duitse
karikatuur op de Sovjet.Russische
rakettenmanoeuvres in de Stille
Oceaan).
rm$>W^m
Chemische zenuwen
oorlog
De nationalisatie
Observator
voor Uw 7ank
Al landlopers gevonden?.
Het g:\ieiiue napen, waarmede Khroesjtsjev het
Westen bedreigd heeft, houdt uiteraard daar de
gemoederen bezig. Natuurlijk heeft hij zich niet
nader over dit wapen uitgelaten. Die andere
dictator, Hitier, hield eveneens zijn volgelingen
voor, dat hij binnen afzienbare tijd zijn vijanden
van de aarde zou kunnen wegvagen, zonder
nadere bijzonderheden. Hitier kreeg de tijd niet
om zijn raketten, waarvan wij hier in Nederland
bases hebben gehad voor de V I en de V II,
dusdanig te vervolmaken, dat hij ze met de ver
eiste trefzekerheid en betrouwbaarheid over
lange afstanden kon laten slingeren, tot in het
hart der Verenigde Staten toe. Wat de betrouw
baarheid betreft, we behoeven hier slechts te
herinneren aan de talrijke ongelukken, welke bij
het afschieten hier te lande hebben plaats ge
vonden. Een V I of V II, welke in het noorden
van Rotterdam terecht kwam en daar een aantal
huizen verwoestte, 's morgens in de vroegte, kan
als een voorbeeld ivorden aangehaald, dat te dien
aanzien duidelijke taal spreekt. De bezetters
hebben het toentertijd doen voorkomen, alsof de
catastrofe door een gasontploffing veroorzaakt
was. Maar iedereen wist beter. Intussen
men vergeve ons deze kleine uitweiding over een
hoogst interessant gebeuren, ivaarover eigenlijk
nooit enig nader licht is gespreid Khroesjtsjev
kan er groot op gaan, dat zijn rakettendeskun-
digen, onder wie zich een aantal bevindt door de
Sovjet-Russische troepen uit het Duitse raketten-
centrum Peenemünde weggevoerd na de ineen
storting van het Derde Rijk in slaat zijn, hun
raketten over enorme afstanden het luchtruim
en zelfs de wereldruimte in te slingeren. Het is
achteraf onjuist gebleken, dat ze zo ver gevor
derd zijn, dat ze zelfs met de grootste nauw
keurigheid de baan van een raket naar en rond
de maan zouden kunnen bepalen, maar als zeker
kan worden aangenomen dit doen althans de
Amerikaanse deskundigen dat ze raketten
naar elk punt van de aarde sturen en met een
voldoende nauwkeurigheid.
Hoewel de Spoetnik III niet precies de.baan volgde, welke berekend
was en zelfs enkele maanbreedten ervan afweek, hetgeen uiteraard niet
geving is, moet Sovjet-Rusland over raketten-satellieten beschikken
welke het als het ware boven een bepaald punt kan laten hangen, om ze
daarna volgens wens ergens naar omlaag te doen storten... Maar dit
is slechts veronderstelling, o.a. gebaseerd op de laatste experimenten
in de Stille Oceaan, waarvan aangenomen wordt, dat ze ten doel
hebben, deze nieuwe wapens uit te proberen, waarbij ze dan in de
buurt van het Aralmeer in Siberië zouden worden afgeschoten.
De hele wereld gist en zoekt. Wat zou
Khroesjtsjevs geheime wapen zijn? Velen
zijn van angst vervuld en verwachten het
ergste. Die Sovjet-Russen zijn immers tot
alles in staat en zullen zich niet ontzien,
de halve wereld te verwoesten, indien ze
zich in hun bestaan bedreigd voelen. En
dit laatste doen ze, sinds ze zich in het
Kremlin nestelden en hun economie
bouwden op onderdrukking en slavenar
beid. uitbuiting der satelietlanden en uit
voer van door onderbetaling der arbei
ders goedkoop verkregen produkten
Aldus redeneert men en het feit, dat
Khroesjtsjev van plan is, 1.200.000 sol
daten naar huis te sturen, bekijkt men
niet bepaald optimistisch, aangezien
men er uit concludeert, dat zijn gehei
me wapen of wapens dan toch wel bij
zonder sterk moeten(en) zijn, hij over een
enorme vloot van onderzeeboten, al of
niet door atoomkracht gedreven beschik
ken moet en vermoedelijk nog meer pij
len op zijn boog heeft. Het naar huis stu
ren wordt door sommigen nader gepre
ciseerd met de bewering: die 1.200.000
man gaan naar Siberië, waar de industrie
steeds meer mensen eist en China een
nabuur is, waar men een oogje op moet
houden
Ter zake, ter zake, zal de ongeduldige
lezer zeggen. Hoe zit het nu met de ge
heime wapens? Wanneer we nagaan,
wat er zoal in de internationale pers
over geschreven wordt, dan dient aller
eerst gezegd te worden, dat het hier toch
werkelijk om een hoogst ernstig probleem
gaat. Hiertegenover kan evenwel geluk
kig iets gesteld worden. Men zit in de
Verenigde Staten en Engeland ook niet
stil en het is wellicht niet eens zo onwaar
schijnlijk, dat men daar reeds op doel
treffende afweermiddelen zint of
soortgelijke wapens tot zijn beschikking
heeft. Er zijn in het Westen talrijke „Top
Secrets" en de generale staven leggen
lang niet al hun kaarten op tafel, ondanks
Khroesjtsjevs uitdaging en zijn bedrei
ging met „ausradieren".
Wat nu die geheime wapens van de
communistische dictator betreft, er be
staat volgens de deskundigen een viertal
mogelijkheden. Enkele ervan lijken fan
tastisch maar we vermelden ze deson
danks. De eerste is het z.g. seismische
wapen, hetwelk verband houdt met onder
aardse atoombom-ontploffingen. Deze
ontploffingen, die op vrij grote diepte te
weeg zouden kunnen worden gebracht,
zouden een soort aardbevingen ontkete
nen of het ontstaan van aardbevingen be
vorderen. Dit geheime wapen is geba
seerd op het feit. dat overal in de aard
korst, ook daar, waar ze massief lijkt,
werking bestaat. Deze werking veroor
zaakt de aardbevingen, welke wanneer ze
onder de zeebodem plaats vinden, vloed
golven en daardoor overstromingen ver
oorzaken. Men heeft kunnen nagaan, dat
op bepaalde plaatsen vrij regelmatig
aardbevingen voorkomen. Dit is b. v. het
geval langs de Stille Oceaan. De west
kust van de Verenigde Staten komt naar
het schijnt bijzonder in aanmerking voor
het veroorzaken van kunstmatige aard
bevingen en hier en daar wordt zelfs de
mening verkondigd, dat deze, indien ze
teweeggebracht worden op bepaalde pun
ten, ze het massief b. v. van de Rocky
Mountains zouden kunnen aantasten,
waardoor in het hart van de Verenigde
Staten een catastrofe zou kunnen ont
staan.
Het zou een middel zijn, om het mo
reel van de vijand aan te tasten. Boven-
dien houdt men ernstig rekening met de
mogelijkheid, dat aan dit geheime wa
pen hetwelk eigenlijk toch niet zo ge
heim is andere gekoppeld zouden kun
nen worden, waardoor de catastrofe nog
groter zou worden en inderdaad militai
re successen kunnen worden verkregen.
Het gaat er hier dus om, gebruik te ma
ken van de interne spanningen in de aard
korst
Een ander geheim wapen, ook al weer
niet zo geheim, zou de door water gedre
ven motor kunnen zijn. Men kent in het
algemeen het principe hiervan. In een
massa van vijf- of zesduizend moleculen
water bevindt zich er een van z. g. zwaar
water, waarin zich enkele energierijke
elementen bevinden, met zware water
stof Deze laatste is een z.g. nucleaire
brandstof. Wanneer twee atomen deu
terium met kracht tegen elkander stoten
en smelten ontwikkelen ze, aldus een
helium-atoom vormend, hierbij een aan
zienlijke hoeveelheid energie. Dit proces
is oorzaak van de reacties welke in de zon
plaats vinden en zoveel licht en warm
te opleveren. Men veronderstelt, dat
de Sovjet-Russische geleerden ten deze
het Westen ver vooruit zijn en een mid
del gevonden hebben, om deze energie
bron te regelen en te gebruiken. Ze moe
ten een machine gemaakt hebben, die
water opzuigt en tegelijkertijd het norma
le van het zware scheidt, welk laatste
dan de motor aandrijft en in werking
houdt. Ze verkregen aldus een reactie
motor, die door water gedreven wordt en
dus altijd kan blijven draaien, ook onder
water. Dit is belangrijk voor onderzee
boten. Men rekent er op, dat nu Sovjet-
Rusland talrijke oorlogsschepen heeft af
gedankt, het een groot aantal kleine een
heden heeft gebouwd, welke op zwaar wa
ter „lopen" en eventueel atoombommen
mee kunnen voeren, naar alle gewenste
punten in de zeeën en oceanen. Het is
weer een veronderstelling, maar men
gelooft, dat de Sovjet-Unie ten deze in de
Poolzee reeds talrijke proeven heeft ge
nomen en m"t zwaar water staalpro-
duktie heeft opgevoerd.
Dan is er als derde geheime wapen
het project PpDit berust op de
omstandigheid, dat de lucht een bepaald
soort gas bevat het koolzuur, dat grote
invloed heeft op de temperatuur ervan.
Sommige geleerden nemen aan, dat de
warme en koude perioden op onze aar
de (de ijstijden) samenhangen met de
zich dan in de atmosfeer bevindende per
centages koolzuur. Op grond hiervan moe.
ten de Sovjet-Russen een theorie en te
vens een brok praktijk hebben uitge
werkt, die het hun mogelijk maakt,
kunstmatige koude-verstarringen op te
wekken. Hun plan wordt „Project per-
frigidus" genoemd, welke naam alles
zegt. Kortweg wordt het met Pp aange
duid. Dit geheime wapen maakt het mo
gelijk door middel van grote vluchten ra
ketten koudegolven te doen ontstaan, die
een verlammende invloed kunnen uitoe
fenen. rivieren en watervoorraden kun
nen bevriezen, de grond verharden en
zulk een koude opwekken, dat een le
ger erdoor verlamd zal worden. De wer
king van de raketten is niet bekend,
maar men stelt zich voor, dat ze vlak
boven een bepaalde streek tot ontplof
fing kunnen worden gebracht, om daar
hun verlammende taak te verrichten
Kunstmatige vorst, zou men kunnen zeg
gen die minstens twee tot drie dagen zou
kunnen aanhouden en zelfs in de
tropen ontketend zou kunnen worden.
Ook ten aanzien van het derde wapen
kan gezegd worden, dat het des te doel
treffender zal zijn, indien het in combi
natie met de andere wordt gebruikt. Ten
slotte dan nog het vierde geheime wa
pen, waarover onze goedmoedige
Khroesjtsjev zou beschikken.
Dat is de Bacillus Pipiens, ofwel de
piepende bacil. Het begint bijna onge
lofelijk te worden, ontsproten uit het
fantasierijke brein van een Wells zou
men zeggen. Maar we gaan er hier toch
even op in, omdat ook de bacillenoorlog
niet bepaald een nieuwigheid is. tenmin
ste als idee en een rücksichtloze vij
and zou cr ongetwijfeld gebruik van kun
nen maken.
De Bacillus Pipiens wordt zo genoemd
omdat, wanneer een uiterst fijne micro
foon bij 'n cultuur er van gehouden wordt
ze een piepend geluid opvangt. Deze
bacil veroorzaakt hevige koortsen die bij
na altijd door de dood gevolgd worden,
terwijl de erdoor veroorzaakte ziekte
buitengewoon besmettelijk is. Er wordt
beweerd, dat indien een dozijn kippen
er mee besmet is en ergens in een
bewoond gebied wordt losgelaten, spoe
dig al wat er leeft door de bacil wordt
aangetast. Wie dit verschrikkelijke wa
pen wil hanteren, zou van te voren zijn
eigen bevolking tegen de ziekte moeten
laten inenten. Dit vooruitzicht zou de
heerser in het Kremlin van het gebruik
van een dergelijk middel kunnen weer
houden, want hij zou misschien wel een
miljard mensen moeten laten behande
len. We willen trouwens hiermede aller
minst suggereren, dat Sovjet-Rusland
een dergelijke strijdmethode zou willen
toepassen, geven hier slechts weer, wat
in de buitenlandse pers, misschien niet
zonder sensatielust, ten aanzien van
Khroesjtsjevs bedreiging met geheime
wapenen, waarmede hij de vijanden
van het communisme van de aarde kan
verdelgen, als mogelijkheden naar vo
ren wordt gebracht. Aangezien men in
Sovjet-Rusland niet opziet tegen het toe
passen van hersenspoelingen, die even
desastreus zijn, moet er aan de andere
kant, ook gezien andere meedogenloze
praktijken welke de communistische
machtshebbers er op na houden, toch ei
genlijk wel rekening mee gehouden wor
den.
'Mi
Voor het overige valt er over het gehei
me wapen der geleide raketten nog iets
te vertellen, dat met hersenspoelingen
verband houdt. Men acht het niet on
mogelijk. dat de Sovjet-geleerden ook
chemische stoffen hebben samengesteld,
waarmede een soort zenuwenoorlog kan
worden gevoerd, doordat men er de
menselijke geest mee kan besmetten en
de zenuwen van de mensen ermee storen
kan, zo ernstig, dat ze weerloos worden.
Inderdaad een ander soort zenuwenoor
log dan die, welke berust op een systema
tische angstaanjaging en een speculeren
op de vrees van het mensdom voor het
onbekende.
Er zijn voorts bepaalde verdovings
middelen. die gebruikt zouden kunnen
worden, om geestesstoornissen te weeg
te brengen. Onlangs heeft prof. Daniel
Bovet, Nobelprijswinnaar, op een weten
schappelijk congres een verhandeling ge
houden over de invloed van bepaalde ver
dovingsmiddelen op dieren. Deze invloed
kan zelfs hypnotisch zijn en veroorzaakt
in ieder geval een ontwrichting van het
zenuwstelsel. Doch we dienen het hier
bij te laten, willen we niet zelf van on
toelaatbare sensatiezucht beschuldigd
worden.
Zeker is echter, dat Khroesjtsjevs
geheimzinnige toespelingen op zijn gehei
me wapens ten aanhoren van de hele
opperste Sovjet en later ook bij ont
vangsten van buitenlandse bezoekers, hier
en daa,r grote bezorgdheid hebben ver
wekt en een zekere onrust gezaaid, bene-1
veins een kennelijke antipathie, welke
Hitlers snoeven op zijn geheime wapens
indertijd reeds verwekte.
Men zal er inmiddels goed aan doen. al
deze veronderstellingen met een zekere
reserve te overwegen en zich niet tot j
een angstpsychose te laten verleiden.
tot een gevoel van weerloosheid al bij
voorbaat, hetgeen altijd een door dictators
graag gehanteerd wapen is geweest en
wellicht de bedoeling van al dat gepraat
over geheime wapens is
Voor het overige wellicht draait(en)
Khroesjtsjevs geheime wapen(s) hoofd
zakelijk om de grote duikbootvloot, waar
over hij beschikt en die tienmaal groter
zou zijn dan het aantal duikboten, dat
Hitler in het begin van de Tweede We
reldoorlog op de geallieerden afzond. Er
zouden ook atoomduikboten bij zijn.
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 15 febr. Nadat o.m. ex-
minister Harold Wilson had verklaard,
dat ook hij niets wilde weten van een
herziening van de beruchte nationalisa
tie-clausule in het partijstatuut van de
Labourpartij, achtte de leider van de
partij, Gaitskell, zaterdag het ogenblik
gekomen om zijn eigen standpunt nader
uiteen te zetten. Hij hield een politieke
redevoering in Nottingham, waarin hij
verklaarde dat hij, ongeacht alle tegen
stand binnen de Labourpartij, van plu"
is om de nationalisatieclausule te her
zien in een vorm, die meer aangepast
is aan de omstandigheden van heden.
Dit betekent, dat Gaitskell deze zaak.
welke reeds zoveel gemoederen heeft
verhit, wil uitvechten en dat hij aan
realisme de voorkeur geeft boven een
schiineenheid in de partij.
H;j verklaarde, dat men het ten on
rechte heeft voorgesteld alsof hij zelf het
nationalisatieprincipe geheel heeft prijs
gegeven. Dit laatste is niet het geval-
Hij verlangt nog steeds hernationalisatie
van de staalindustrie en van het vracht
vervoer langs de weg. Maar. ofschoon
hij voorstander blijft van gemeenschaps-
bezit, behoort volgens hem de gewraak
te clausule tr de statuten duidelijk te
maken dat de regering op andere wiize
dan door nationalisatie controle kan ver
werven over de industrieën van het
land.
ROTTERDAM, 15 febr. Nog
steeds blijft de man, die door de
politie ervan wordt verdacht, de
27-jarige vrouw A. van der S. in een
hotel in de Witte de Withstraat te heb
ben gewurgd, ontkennen. Hij wordt
door de recherche sedert donderdag
avond ondervraagd.
De verdachte is de 19-jarige S. R.
Hij werd donderdagnacht, de nacht van
de moord, door de politie gearresteerd
toen hij de ouderlijke woning wilde
betreden. Niemand vermoedde toen,
dat men de mogelijke dader van een
wurging had gearresteerd. De dood van
de vrouw was toen nog niet bekend.
Men hield de jongeman aan, omdat men
hem verdacht van insluipingen in flats
aan de Tweede Gijsingstraat.
Om elf uur werd toen de moord ont
dekt. Omtrent de identiteit van de
dader tastte men toen nog in het
duister. Later op de dag kwam er een
telefoontje van het bureau Marconi-
plein, dat men daar een arrestant had.
die wegens diefstallen was ingesloten
en wiens gelaat krabbels vertoonde.
Onmiddellijk viel toen de verdenking
op R. Hij beweerde echter meteen niets
van de wurging te weten en bij deze
verklaring is hij tot op heden gebleven.
De speurhond Astor verrichtte sorteer-
proeven, die bezwarend materiaal tegen
de verdachte schenen op te leveren-
Ook meenden twee taxichauffeurs de
jongeman te herkennen. Eén van hen
zou R. met de vrouw naar het hotel
hebben gereden, de ander zou here
later hebben opgepikt en in de richting
van R.'s woning hebben vervoerd.
Daartegenover staat de verklaring
van de vrouw die „Tijger Annie" pn
haar begeleider in het hotel heeft ont
vangen. Zij heeft de jongeman die
thans wordt verdacht van de wurging,
niet herkend.
Volgens de anatoom-patholoog dr-
Zeldenrust, heeft „Tijger Annie" kort
na drie uur in de bewuste nacht door
wurging het leven verloren. Om vjj<
uur werd de verdachte gearresteerd.
Hij zou vandaag voor de officier
van justitie worden geleid in verband
met de insluipingen. Deze hem ten
laste gelegde feiten heeft R. bekend.
9)
U bedoelt, zeker wijlen juffrouw Pewsey?
Ja, of liever gezegd de wijze waarop ze gestor
ven is. Haar einde kwam barmhartig snel.
De menslievende moordenaar, zei Firth droog.
Het klinkt wel wat raar. vindt u niet?
Mogelijk heeft hij gemeend, dat hij de mensheid
een dienst bewees. Een moord kan gerechtvaardigd
ziin.
Firth keerde zich naar hem toe en keek hem be
langstellend aan
Mijn familie heeft altijd op de een of andere wijze
relaties met de wet onderhouden Wij bezitten een
soort 'instinct, dat moord onder een aparte klasse
rangschikt
De dokter chauffeerde een poosje nadenkend en
zei toen:
Een dokter heeft soms gegronde reden om een
ander standpunt in te nemen. Natuurlijk onderschrij
ven wij met de mond allemaal de theorie van de on
aantastbaarheid van het menselijk leven.
Ik ben maar een gewone Londenaar, zei Firth
prikkelbaar, en ik begrijp niet. waarom u al die net
te beschaafde moorden goed praat. En wat meer is
voegde hij er heftig aan toe: ik heb met dit gevalletje
niets uitstaande, dus laten we liever over het gewas
praten.
Zonder antwoord te geven stuurde de dokter naar de
zijkant van de weg. Hij maakte zijn portefeuille open
en nam er een enveloppe uit, die hij aan Firth over
handigde
Zodra u dit gelezen hebt, zei hij, zullen we praten,
waarover u wilt.
Firth keek hem argwanend aan. De dokter stak
een sigaret op en keek onverstoorbaar voor zich uit.
Firth opende de brief. Nog voor hij het handschrift
had gezien had hij al gegist, van wie de brief was.
Nu zag hij voor zich dezelfde tierelantijnen en krul
len. die het dagboekblad van Angela Pewsey hadden
bedekt, van de vrouw, die hij zo snel leerde kennen.
De brief was niet ondertekend, maar het handschrift
was niet verdraaid,
„Waarde, waarde dokter,
„O mijn beste, wat een verdorven, slechte dokter
bent u en dat alles uw brave maniertjes ten spijt.
En dan te bedenken, dat u juist die lieve Joyce
moest uitkiezen, die haar verloofde zo slim aan
de drank wist te krijgen.
En u dacht, dat u beiden het toch zo goed geheim
wist te houden, nietwaar beste dokter.
Firth had het gevoel, terwijl hij zo in de zon zat te
lezen, alsof hij de echo van Angela Pewsey's lach
na hoorde klateren. Zonder iets te zeggen vouwde
hij de brief dicht en gaf hem terug. Maar de dokter
schudde zijn hoofd.
Als u er niets op tegen hebt, heb ik liever dat u
hem houdt.
Wat moet ik er dan mee doen?
Zonder hem aan te kijken, antwoordde de dokter:
Wat u goed dunkt.
Maar u weet. heel goed, dat de politie die brief
behoort te hebben.
Dan zult u hem ongetwijfeld aan de politie geven.
Firth werd kwaad.
U wilt de verantwoordelijkheid op mij schuiven.
Dat is het, nietwaar?
Dat is het.
Loop naar de maan, jullie allemaal. Ik zeg toch
dat ik er niet in gemoeid wil worden!.
De dokter antwoordde niet. Hij drukte op de star-
terknop en reed weg in de richting van Inching Round.
Een ogenblikje, zei Firth. U wilde natuurlijk
met mij over die brief praten, anders had u hem
mij niet laten lezen.
De dokter schudde zijn hoofd.
Er valt niet veel over te zeggen, wel?
Is het waar, wat erin staat?
De halve waarheid, maar wie zal me geloven?
U lijkt wel gek!.
Misschien. Ja, ik geloof wel. dat je van „gek"
kunt spreken, wanneer het soort liefde, dat ik voor
Joyce koester, een zo ordelijk en beheerst mens als
mij overrompelt.
Het doet me goed te horen, dat het niet zomaar
een jongensgril is geweest. Dat zou alles te buiten
gaan.
De dokter hief zijn hoofd een weinig trots op.
Joyce en ik houden al drie jaar van elkaar, sinds
het ogenfcl.k dat we elkaar voor het eerst ontmoet
hebben.
De dokter hield stil voor het hek van Danescroft
Firth stapte uit en leunde een ogenblik tegen het
portier.
Waarom hebt u me dit verteld?
De dokier glimlachte.
Omdat, zei hij, het gevaarlijk zou zijn als nie
mand het wist. Ik vermoed, dat er ergens een dag
boek is. Misschien word ik daarin genoemd. Hij
glimlachte opnieuw. Daarom heb ik het tegen u ver
teld,
U bent zich er natuurlijk terdege van bewust,
dat ik die brief aan de politie moet geven.
De dokter schakelde langzaam in en de wagen
kroop voorwaarts.
Dat moet ik helemaal aan u overlaten.
Wat Firth voelde, toen hij de wagen rustig zag
wegrijden, gaat alle beschrijving te boven. Wie dach
ten deze mensen, dat ze waren? Wie dachten ze, dat
hij was. Een goedwillende, dwaze bemoeial, die zijn
loopbaan op het spel zou zetten door bewijsstukken te
verduisteren?
Twee dingen stonden hem te doen.
Het eerste was een politie-agent aan te klampen en
hem de brief en het dagboekblad in zijn ha-nden te
stoppen; het tweede was. terug te keren naar de
stad en voorlopig daar te blijven.
Toen zag hij Celia over het grasveld kuieren en in
een ligstoel in de schaduw neervallen. Dat vervulde
hem opnieuw met ijdele woede. Waarom zou hij zich
van hier laten verdrijven? Waarom konden ze hem
niet met rust laten hem en Celia Sim?
Naast hem klonk een bons. en zich omkerend, zag
hij, dat het agent Wilks was, die van zijn fiets sprong.
Terwijl zijn brigadier de lijkschouwing bijwoonde,
speurde agent Wilks ijverig naar het spoor van de
landloper. Zijn eigen gevoelens ten spijt kreeg Firth
medelijden met de agent.
Nog steeds bezig?
We volgen een bepaalde methode, m'neer, zei
Wilks zonder geestdrift.
Wilks nam zijn helm af en veegde de binnenzijde
met zijn zakdoek schoon.
Het staat mij niet vrij te vertellen tot hoever ons
onderzoek gevorderd is, m'neer.
Agent Wilks was kennelijk in zijn nopjes, dat hij
een keurig afgeronde en officieel-geformuleerde ver
maning tot stand had gebracht Brigadier Porter had
het hem niet kunnen verbeteren.
Agent Wilks, antwoordde Firth, je bent in de
wieg gelegd voor brigadier En gemaakt verontwaar
digd voegde hij er aan toe: Het is je natuurlijk duide
lijk. dat je in dit speciale geval tj.id verknoeit?
Zo bekiikt de leek het, antwoordde Wilks Maar
wie onze methodes niet kent, die denkt, dat al onze
formaliteiten tijdverspilling zijn Wi.ks zette zijn helm
weer op en overdacht, dat hij, de hitte ten spijt, wer
kelijk in vorm was.
Firth was onder de indruk. Het deed een mens goed
iemand te ontmoeten die nog zo jong was en tege
lijk zo goed in de plooi wist te blijver.
Goed gesproken Wilks. uitmuntend Daarna viel
het hem in dat. '.o Wilks al tijd verspilde, hij hetzelf
de deed. Onwillekeurig bracht hij zijn hand naar de
portefeuille in zijn binnenzak.
Je zoekt naar iets, dat niet bestaat, agent.
Agent Wilks overdacht dit even.
Wou u ons soms leren, hoe we onze eigen zaak
jes moeten opknappen meneer?
Ik zou je bijvoorbeeld kunnen aanbieden je t
helpen.
We kunnen het heel goed zonder hulp van buiten
stellen, meneer, zei Wilks waardig.
Nonsens, zei Firth. Jullie zien straks van de bo
men hef bos niet meer.
O, dacht u dat?
Wilks was werkelijk in zijn eer aangeta-.
Dacht u dat heus? Laat ik u dan vertellen, dat
we uw hulp of tegenwerking niet kunnen gebruiken.
En als ik je nu eens ver-telde, dat ik een belang
rijk bewijsstuk had?
Hier beging Wilks zijn eerste werkelijke fout. Hij
liet zich door zijn verontwaardiging beheersen.
Ik heb uw hulp niet nodig, meneer.
Firth goot nieuwe olie op het vuur.
O, juist. Je denkt dus, dat je er zonder mij wel
komt, hè?
Precies.
Firth stootte iets uit, dat een bitter sarcastisch lach
je voor moest stellen.
Laat ik je dit zeggen, agent, zei hij, ik heb mijn
eigen methode gevolgd. Ik weet zeker, dat wat jij
doet. louter tijdverknoeien is. Ik ben bereid met je
samen te werken en ik wil je alle bewijsstukken toe
vertrouwen. die ik tot op het huidige ogenblik in han
den gekregen heb.
En laat ik u dan vertellen, meneer, dat je je eigen
methode en je kostbare bewijsstukken bij je kunt hou
den en dat je de autoriteiten maar liever hun gang
moest laten gaan.
Ik zou bij voorbeeld, zei Firth, erg uit de hoog
te, een bepaald document aan de politie kunnen tonen.
Een kleine jongen zou mij, om iets te noemen, een
stuk papier gegeven kunnen hebben, dat ik dan
aan jou zou overhandigen, met het voorstel het on
middellijk op vingerafdrukken te onderzoeken.
Vingerafdrukken zei u, hè? Wilks hoopte dat zijn
sarcasme zo scherp als een scheermes was. Dat stuk
papier was zeker uit een schoolschrift afkomstig?
Schoolschrift, agenda, dagboek, wat je maar
wilt.
Wilks lachte.
Nou meneer, gebruik nou je verstand en neem
van mij aan, dat die kleine jongen je een bladzij uit
zijn schoolschrift gegeven heeft.
- Dus agent Wilks, zei Firth waardig, je weigert
mijn hulp?
Maar ik zal tegen brigadier Porter zeggen, dat
u bereid bent. hem op het rechte spoor te brengen,
/oHra hij dat nodir oordeelt.
Op dat ogenblik stak, tot hun beider verbazing, me
vrouw Sim haar hoofd hoven de tuinmuur uit.
Werkelijk, Firth, zei ze Ik heb je woord voor
woord gevolgd, er als je een vermaning van agent
Wilks gekregen hebt dan kan ik niet anders zeggen,
dan dat je die verdiend hebt.
Firth keek beledigd.
Hebt u gehoord dat hij mijn bewijsmateriaal ge
weigerd heeft?
Natuurlijk heeft hij dat. Ik twijfel er niet aan,
of het is vreselijk vervelend voor de politie, als al
lerlei vreemden zich met hun werk bemoeien. Ze
wendde zich tot Wilks. Neemt u hem maar niet kwa
lijk agent Dat bemoeizieke heeft hij van zijn va
der geërfd Zijn vader is een erg bazige man
of was het zijn oom?
Agent Wilks besefte fier. dat zijn wijsheid geze
gevierd had.
Wat mij aangaat mevrouw, zei hij. ik ben be-
,eid alles te vergeven Zijn stem klonk strenger. Mam
u moet oegrijpon, dat ik net voorval aan brigadiei
Portei zal moeten rapporteren.
Dat begrijp ik volkomen, agent, antwoordde zij.
En als deze jongeman zichzelf een standje van
brigadier Porter op de hals haalt, dan heeft hij zijn
verdiende loon.
Agent Wilkg salueerde stram en beklom zijn fiets:
zijn vierkante schouders spraken boekdelen, toen hij
wegreed.
Mevrouw Sim kwam de oprijlaan af en haakte
haar arm door die van Firth.
Zie je, jongeman, ik heb ontdekt, dat je hee1
wat meer hersens hebt, dan ik gedacht had. Hij glim
lachte.
Hebt u gehoord, dat hij miin bewijsstukken wel'
gerde?
Natuurlijk. Nu kunnen we ze met een gerust
geweten houden, nietwaar?
Een gerust geweten! Ik zal u zeggen, dat i!<
hoe langer hoe meer overtuigd raak, dat een massa
mensen hier geen geweten bezitten! Ze wandelden
een poosje zwijgend voort. Toen zei mevrouw Sim:
Zie je, Firth, dokter Daw mag dan een erg
dwaze jongen zijn, hij is ook erg aardig. Hij keek
haar scherp aan.
Dokter Daw hoezo?
Ik heb je bij het hek met hem zien praten.
Maar u hebt toch niets gehoord?
Nee, ik heb alleen maar mijn gedachten laten
gaan. Ik dacht zo, dat het verschrikkelijk zou zijn,
als een brief, die voor hem bestemd was, in ver
keerde handen raakte.
Weet u iets, dat tot zijn nadeel strekt, mevrouw?
Maar Firth, ik weet iets ten nadele van bijn3
al mijn vrienden! Ik ken Eric en Joyce al lang-
Je kunt het in hun ogen lezen.
De moeilijkheid is, dat hij dokter is, en z
verloofd is.
Ze zuchtte
Je moet werkelijk zorgen, dat je de moorde
naar gauw vindt, mijn beste.
Aha. En als die moordenaar nu eens een van
de vele vrienden van u blijkt te zijn?
Dan vergeet je de hele zaak en gaat dadelijk
naar Londen terug.
En doet verder niets?
Maar natuurlijk, mijn beste. Angela Pewsey was
de gruwelijkste vrouw die ik ooit gekend heb. Ik
wist al lang dat ze dood moest.
Firth bleef staan en keek haar aan.
Luister hier, mevrouw Sim. In ieder geval kom1
een tijdstip, waarop men de werkelijkheid onder ogen
moet zien. Dit zijn de feiten; niet ik stel een
onderzoek in naar de moord op Angela Pewsey, maar
de politie. Als de heren Porter en Wilks er niet in
slagen, hun landloper te vinden, dan zal e^n bekwa
mer iemand hun taak overnemen.
Maar mijn beste, dat zei ik immers. Jij bent
veel intelligenter dan brigadier Porter en agent Wilks.
Bovendien zal ik je helpen. Ik zou je bijvoorbeeld
kunnen vertellen, waar het dagboek is.
Firth sprong bijna een voet van de grond.
Wat?!
O hemel, heb ik soms iets verkeerds gezegd?
Ik dacht, dat u iets over een dagboek zei,
antwoordde hij met een grafstem.
Och ja, natuurlijk. Dat had ik misschien al
eerder moeten zeggen.
- U moet het aan de politie geven.
Zij knikte peinzend en het viel hem op, hoe de
on op haai glanzende haar speelde.
Ja, ja, dat moet ik zeker doen. Maar natuur
lijk vragen ze, waar ik het gevonden heb.
(Wordt vervolgd)
