Speels geblaf bij een nieuw gebouw: NIJMEEGSE UNIVERSITEIT OPENT VANDAAG HAAR CENTRAAL DIERENLABORATORIUM T Leidende dieren arts zorgt voor ideale condities Bö&aditla Aanval van Khroesjtsjev op koloniale E i Khroesjtsjev in Indonesië Hulp bij ontwikkeling van atoomreactoren in Indonesië? Nieuwe betoging Franse boeren mm „Dat meisje wordt niet oud.I AAN BANKET TE DJAKARTA NJ Dalai Lama zou zijn schatten verkopen 102-jarige is het leve# nog lang niet moe VRIJDAG 19 FEBRUARI 1960 PAGINA 6 m lussen de silhouetten van twee hijskranen, die men hoog boven het donkere ge boomte van Heyendaal ziet uit rijzen, verheft zich een fors, maar elegant gebouw, dat het aantal behuizingen van de Nijmeegse medische faculteit met een heel bijzonder en kostbaar heeft uit gebreid. De ranke Deense dog An ja en de twee jonge boxers laten nie mand lang vreemdeling in dit medisch Jeruzalem: hun speels geblaf dat de winterse en weten schappelijke rust der omgeving voortdurend stoort, maakt de BUITENLANDSE KRONIEK meest argeloze bezoeker er op attent, dat „het hier iets met die ren te maken heeft". En het is met gepaste trots, dat hij in zijn spottend beluisterde leken-hypo- these versterkt wordt door de eveneens met gepaste trots ver strekte mededeling, dat hier het centraal dierenlaboratorium is gevestigd van de medische facul teit der katholieke Universiteit te Nijmegen. De trots geldt echter niet zozeer het bestaan van dit laboratorium als wel het unieke karakter ervan, dat nog nergens in West-Europa wordt geëvenaard en simpelweg wordt aangeduid mèt het woord „centraal". SHERRY JACOBUS BOELEN Gevaarlijk verkeer Paarden en koeien in deftige Haagse wijk Bezwaar schrift voor handhaving helpt niet Volle melk in de koffie PACIFIC ,aïSo O O ^ssscELEBrs: INDISCHE OCEAAN Wedgwood kruistocht Verblijf der muizen. Na zijn bezoeken aan Indië en Bur ma moet het voor de premier van de Sovjet-Unie een bemoe digende ervaring zijn de hier en daar door de autoriteiten wel wat aangezette geestdrift te ervaren, waarmee hij en zijn gezelschap in Indonesië worden ontvangen. Het doel van zijn reis door zuid-oostelijk Azië wordt het best om schreven met een term uit het Ameri kaanse politieke jargon: fence- mending". De algemene opzet van Khroesjtsjev is namelijk de schade te herstellen, die aan de reputatie van het internationale communisme in zuid-oostelijk Azië is toegebracht door de manier, waarop communistisch Chi na zich de afgelopen maanden heeft gedragen, en ook, zij het in mindere mate, door de jongste wereldreis van president Eisenhower. Zowel in Indië als in Indonesië is het pad voor hem geëffend. Een gro te Russische delegatie, die in naam werd geleid door president Vorosjilov, maar waarin vice-premier Kozlov ken nelijk de politieke zwaargewicht was, heeft eerst Indië (en ook Nepal) onder handen genomen. Daarvóór was de specialist voor Aziatische en Afrikaan se zaken uit het presidium van de Rus sische communistische partij, Noerit- din A. Moechitdinov, al veertien dagen in Indonesië geweest. In hoeverre deze beide afgezanten in hun politieke besprekingen met respec tievelijk Nehroe en Soekarno concrete doeleinden hebben nagestreefd, valt niet zonder meer te zeggen. Maar het is in ieder geval een feit, dat Nehroe reeds vóór de komst van Khroesjtsjev in Nieuw-Delhi een brief tot de minis ter-president van communistisch China had gericht, waarin hij deze functiona ris uitnodigde naar Nieuw-Delhi te ko men teneinde daar over de tussen Chi na en Indië bestaande grensgeschillen van gedachten te wisselen. Eveneens is het een feit, dat de Indonesische regering vóór de de komst van Sovjet-premier haar verzet tegen het z.g. akkoord inzake de dubbele nationaliteit van in Indonesië wo nende Chinezen aftocht van vele die in Indonesië meer heb- had opgegeven. De honderden Chinezen geen bestaansmogelijkheid ben, is daarvan het gevolg. Zo lang het Chinees-Indische geschil over de geldigheid van de MacMahon- Hjn in volle hevigheid voortduurde en zo lang Peking zich zo zichtbaar erger de aan de anti-Chinese maatregelen van Djakarta, was er voor Khroesj tsjev geen denken aan, dat hij hetzjj Indië hetzjj Indonesië kon bezoeken. Kozlov en Moechitdinov hebben goed werk gedaan. Heel oppervlakkig ge zien lijkt het, alsof Moskou in het Chi nees-Indische geschil Nehroe tot toege ven heeft bewogen en in het Chinees- Indonesische geschil Mao Tse-toeng. In Indië en Burma heeft Khroesj tsjev lang niet die geestdrift en die belangstelling kunnen wekken, die hem vijf jaar geleden te beurt vie len, toen hij zich nog in het gezel schap bevond van Boelganin. In Nieuw- Delhi was de begroeting zeer sober. Khroesjtsjev zwaaide wel, net als toen, met zijn hoed, maar de menigten van toen waren thuisgebleven. Nehroe be ging de tactloosheid tijdens een toe spraak van zijn Russische gast in slaap te vallen. In Burma ging het zo moge lijk nog koeler toe. De Sovjet-premier werd door sommige kranten zelfs uit gescholden en bij zijn vertrek uit Ran goon waren eigenlijk alleen de autori teiten aanwezig om hem uit te zwaai en. Khroesjtsjev zelf was zich terdege bewust van het verschil met vroeger èn van het verschil met de ontvangst, die Eisenhower had genoten. De met bloemslingers omhangen figuur blikte de fotografen nors en somber aan en hij vertoonde nauwelijks lust zijn gere nommeerde voorraad Russische zegs wijzen en bon-mots aan te spreken. De conclusie kon luiden: hij is in beide landen één keer te vaak geweest. In Indonesië liggen de zaken anders. President Soekarno heeft al jarenlang vruchteloos getracht een van de groot ste twee acteurs op het internationale toneel naar Djakarta te krijgen. Eisen hower schijnt de Indonesische hoofd stad zorgvuldig te vermijden. Khroesj tsjev niet. Het ligt dus voor de hand, dat hij de ,,full treatment" krijgt. De omstandigheid, dat op het programma van de Sovjet-premier ook een bezoek aan Ambon voorkomt, heeft aanleiding gegeven tot verder-gaande vermoe dens. Met name in kringen van de In donesische opstandelingen heeft men de veronderstelling geopperd, dat de Sovjet-Unie daar een marinebasis gaat vestigen. Het lijkt een tamelijk on- waaschijnlijke gedachte. Juist omdat Soekarno op tamelijk onscrupuleuze wijze gebruik maakt van zijn positie tussen twee machtsblokken, ligt het niet in de lijn der verwachtingen, dat hij een deel van zijn zelfstandigheid aan een dier blokken prijs geeft, c.q. zich bloot zal stellen aan de actieve tegenwerking van het andere blok. Desondanks blijft er alle aanleiding bestaan de Indonesische toernee van Khroesjtsjev met belangstelling te vol gen. Dit woord was het, dat indertijd de plannen voor ontwerp, bouw en beheer in een bepaalde nieuwe richting dreef: het onder één dak brengen van de voorraad proefdieren met de ruimten waarin proeven genomen kunnen wor den. Dat dit grote voordelen biedt, be hoeft weinig betoog. Een blik op de an dere Universiteiten maakt dit reeds dui delijk: daar beschikt elke hoogleraar die researchwerk verricht, over een eigen voorraad dieren en een eigen laborato rium, hetgeen uiteraard een zeer dure geschiedenis is. Omdat dan voldoende coördinatie ontbreekt is daar het aan tal voorraaddieren groter dan noodzake lijk, terwijl men er ook het gevaar loopt, een groot aantal kostbare appa raten in een oneconomisch veelvoud te bezitten. Met dit alles heeft Nijmegen niet te kampen. Alle proefdieren bevin den zich in één grote voorraadstal, het geen aanzienlijke voordelen met zich meebrengt voor hun verzorging en con ditie, terwij] de centralisatie der labo ratoria een aanmerkelijke besparing betekent op de aan te schaffen appa ratuur. Een ander uniek aspect van dit die- renlab is gelegen in het feit. dat de al gemene inleiding ervan berust bij 'n die renarts, die er met zijn staf van ruim dertig man beroepshalve beter naar kan streven de verzorging en de con ditie van zijn dieren zo ideaalmoge- lijk te doen zijn. Hij is ook de man, waarmee de hoogleraren, die proefne mingen willen verrichten, contact op nemen over het gebruik van onderzoek en experimenteerruimten en steeds uit voerig van gedachten wisselen over het nemen der proeven, opdat de nadelen daarvan voor het dier tot een minimum beperkt blijven. Het laboratorium bestaat uit een drie tal afdelingen: de directievleugel, een voorraadstal, die twee verdiepingen heeft, en de experimentele flat, die er vijf bezit. Behalve de administratie be vat de directievleugel een magazijn, van waaruit allerlei huishoudelijke arti kelen zoals kooien, en allerhande soor ten voer voor de dieren verstrekt wor den. Daarnaast zijn er nog een „zieken zaaltje", een apotheek en enige labora toriumruimten in onder gebracht. In de voorraadstal zijn de nog onge bruikte en gezonde dieren gehuisvest. Hun verblijven, die evenals het experi mentele gebouw geheel kunstmatig tien maal per uur geventileerd worden, lig gen gegroepeerd om een tweetal binnen plaatsen, waarop de diverse rennen uit komen. Met betrekking tot de inrichting en hygiëne kunnen wij kort van stof blijven door slechts de onverdachte getuigenis te memoreren, die een hoer uit Haps aflegde, toen deze in dertijd de diereninventaris kwam aanvullen met een oude zeug. Bij het zien van haar toekomstige verblijf plaats stond de boer een ogenblik verstomd om tenslotte in zijn sappig Haps de opvatting te huldigen, dat ook hij daar wel wilde liggen! Wat moet hij wel gedacht hebben bij het zien van de hondenverblfjven, waar al het hout teakhout en al het staal roestvrij is De inferieure interpre tatie van „een leven als een hond" wordt hier streng gelogenstraft. Ok de katten hebben het naar hun zin. Vanuit hun kooien gluren zij hau tain naar de bezoeker, mauwen veront waardigd of steken een vlug speels pootje door de tralies. Het is een feest voor het oog: het bedrijvige witte ge wemel van honderden tevreden piepen de marmotten en het prachtige groen van de slome kikkers in hun gekoelde water. De muizen en ratten hebben weinig bekoorlijks; zij leiden hun hier nuttig bestaan in talloze langs de wan den opgetaste kooien en maken zich niet druk in het daglicht. Ook op de andere proefdieren als hamsters, konijnen, dui ven en kippen kan men een geïnteres seerde blik werpen. Van het experimentele gebouw, dat uit vijf verdiepingen bestaat en waarin o.a. de sectieafdeling, waar men ge storven dieren onderzoekt, een mu seum en een ruimte voor bestralings- onderzoek zijn gehuisvest, is de opera tieafdeling ongetwijfeld de voornaam ste en indrukwekkendste. Zij bevat o.a. drie operatiekamers, die van de meest moderne en efficiënte apparatuur zijn voorzien en practisch niet verschillen van die in een normaal ziekenhuis. Men beschikt er over roestvrij stalen operatietafels, die naar alle kanten wend- en keerbaar zijn, over een hart en longmachine en een uiterst modern narcoseapparaat, terwijl er gelegenheid is geschapen voor het vervaardigen van foto's en films. Met het gebruik van al deze middelen kan men er zeker van zijn, dat de „patiënt" tijdens zijn behandeling wordt omringd met de grootste toewijding, die maar denk baar is. Natuurlijk wordt niet iedere ingreep op de operatietafels verricht. Deze die nen alleen voor grotere ingrepen op dikwijls grotere dieren. De kleine die ren kunnen dikwijls ook behandeld wor den in de ruimten, waar zij, aan proe ven onderworpen, verblijven en hun be handeling krijgen. Elk van deze ruim ten zijn hl. voorzien van een teakhouten werkblad met verlichting, van gas, elektriciteit en een wastafel, zodat de onderzoeker ook daar op bescheiden schaal gemakkelijk kan onderzoeken, experimenteren of opereren. De vraag, wat er precies met de die ren gebeuren gaat, is moeilijk te beant woorden. De marmotten en hamsters zijn natuurlijk de meest aangewezen objecten voor proeven in het kader van kankerbestrijding, terwijl de apen, die als chagrijnige dronkaards agres sief op hun plankje zaten te grijnzen, hier gebruikt zullen worden voor oog heelkundig onderzoek. De varkens die nen tot expirimentele chirurchie en de schapen maken kans op een functie als donor. De onderzoeken liggen op alle gebieden van de medische wetenschap, doordat de hoogleraren van elke afde ling hier hun dierproeven komen doen. Hoe komt men aan al die beesten? Deze vraag krijgt een wat openharti ger antwoord. De meeste dieren zoals hamsters, cavea's, ratten en muizen worden betrokken van de afdeling Proefdierenfpkkerij van het instituut voor Toegepast Natuurwetenschappe lijk Onderzoek, terwijl men honden en katten haalt van de dierenhandel. Voor varkens en schapen komt men bijna al tijd bij de boeren in de buurt terecht. Een andere belangrijke vraag, die dit nieuwe dierenlaboratorium onge twijfeld bij velen zal oproepen is die van het al of niet aanvaardbaar zijn van proeven op dieren. Ook deze krijgt een openhartig antwoord; aan de ope ning van het dierenlab ging vanmor gen een symposion vooraf, waar men zich ernstig met deze zaak zal bezig- Advertentie) BOBADILLA Y COMPANIA, JEREZ DE LA FRONTERA IMPORT: Levering alleen via de handel Een der jonge bewoners van het nieuwe lab. houden. Hierop anticiperende gaf dr. Dobbelaar, de jonge directeur van bet centraal dierenlaboratorium, als zijn mening, dat dierproeven natuurlijk niet ideaal zjjn, maar dat ,,de medische wetenschap daar evenmin buiten kan ais de mens bijvoorbeeld buiten slaap". Wanneer de medicus indertijd gezwicht was voor de mening van hen, die dier proeven moreel en ethisch onaanvaard baar noemen, dan zouden de pokken in Nederland jaarlijks duizenden slachtof fers maken, de kinderverlamming zou zijn lugubere gang hebben kunnen gaan, en degenen die met een hartaf wijking geboren worden, zouden zonder twijfel op zeer jeugdige leeftijd moeten sterven. Strikt genomen zou ieder, die dierproeven principieel afwijst even principieel het gebruik moeten weige ren van de verworvenheden der medi sche wetenschap en bijvoorbeeld peni cilline verontwaardigd afwijzen. Dat de medische wetenschap zeker niet onver antwoordelijk met de dieren omspringt ligt tenslotte besloten in haar eigen verheven essentie en blijkt voorts uit het feit, dat men op diverse terreinen al tracht af te zien van dier-experimen- teel onderzoek. Dit wordt dan vervan gen door proeven met behulp van bacteriën en weefselcultures; het dier wordt alléén gebruikt, wanneer dit ab soluut noodzakelijk is. Hot moet de medische faculteit van de Njjmeegse Alma Mater ongetwijfeld met grote trots en vreugde vervullen, dat zij de beschikking heeft gekregen over een zo uniek en fraai dierenla boratorium. Zij is daarom mede én be ter in staat ook haar bijdrage te leve ren op het gebied der medische vooruit gang, waardoor het voor steeds meer mensen mogelijk wordt om niet tever geefs een beroep op haar te doen en hun leven te vullen met een angst min der. Want dat wil heel wat zeggen in een maatschappij, die het geluk zo weinig kent! GUUS PIKKEMAAT De Zweedse dr. Per Hallstroem, een van de achttien leden van de Zweedse Academie, is op 94-jarige leeftijd in Stockholm overleden. Hij verwierf o.m. bekendheid door vertaling van Shake speare in het Zweeds. Het Amerikaanse „gilde van variété- artisten" heeft Ella Fitzgerald uitge kozen als de beste zangeres in 1959 en Frank Sinatra ais de beste zanger. Het gilde noemde voorts als uitnemende artisten in 1959 Harry Belafonte en Maurice Chevalier. DJAKARTA, 19 febr. (Reuter), U.P.I.) In de grote eetzaal van het „Vrij heidspaleis" te Djakarta heeft presi dent Soekarno van Indonesië gister avond een banket gegeven ter ere van zijn gast, premier Khroesjtsjev van de Sovjet-Unie. Soekarno hield een toe spraak, waarin hij Khroesjtsjev een groot staasman noemde, die zeer hard werkt voor de wereldvrede en die consequent is in zijn verzet tegen het imperialisme en het kolonialisme. De Russische premier beantwoord de deze toespraak. Hij zei dat alle moeilijkheden van het Indonesische volk overwonnen kunnen worden, mits het erin slaagt zichzelf te or ganiseren en mits het de restanten van de oude en ondermijnde syste men van zich af kan schudden. In het verleden, aldus Khroesjtsjev, heb ik verscheidene malen mensen ge sproken, die aan de kant staan van de koloniale overheersers. Zij zeiden mij dat ik geen begrip had voor de goede dingen van het imperialisme, zoals bijvoorbeeld de „beschavings missies" die naar do koloniën wor den gezonden. Men vertelde me, zo vervolgde de Russische premier, dat de kolonialisten vele goede wegen hebben aangelegd. Mijn antwoord hierop was: Jullie bouwen deze we gen niet met goede bedoelingen ten aanzien van het volk van het betref fende land, maar om dit volk uit te buiten en het geld mee naar huis te nemen. Tot slot merkte Khroesjtsjev op dat de Sovjet-Unie bereid is om Indonesië hulp te verlenen. Khroesjtsjev droeg aan het banket een donkerblauw pak. Soekarno had een donkergroen uniform aan. De eet zaal baadde in het licht van kristal len kroonluchters. Aan de muren hin gen schilderijen van Indonesische kun stenaars uit de verzameling van de pre sident. Tijdens het banket werd ga- melanmuziek gespeeld. Indonesië en do Sovjet-Unie hebben in augustus 1956 een handelsverdrag gesloten op jaarbasis. Dit verdrag is verlengd tot 31 december 1960. Indo nesië exporteert onder meer rubber, kopra, koffie en thee naar Rusland. De Russische uitvoer naar Indonesië om vat voornamelijk machinerieën, chemi sche produkten en technische uitrustin gen. Bij het gezelschap dat Khroesjtsjev op zijn reis door Indonesië begeleidt behoort ook de Russische topfunctiona ris voor de atoomenergie Vassily Emi- lianov. Deze is voorzitter van de Sov jet-staatscommissie voor het vreed zaam gebruik van atoomenergie. De aanwezigheid van deze topfunctionaris heeft de speculatie doen ontstaan dat Indonesië wellicht nu de grondslag legt voor de ontwikkeling van atoomreac- toren voor het opwekken van energie, hetgeen het arm aan energie zijnde In donesië best kan gebruiken. Het heeft namelijk ongeveer liet laagste energie gebruik per hoofd van de bevolking ter wereld. Twee jaar geleden werd de In donesische atoomenergieraad opgericht om de vergroting van liet energiepo- tentieel van Indonesië te bestuderen. 's Lands Kroniek en bezwaarschrift, gestuurd naar de gemeenteraad van Den Haag, heeft de aandacht gevestigd op ^een niet-vermoede situatie: tussen de herenhuizen van de Pieter Bothstraat in het rustige Bezuidenhoutkwartier verblijven regelmatig koeien en paar den. Deze juist voor een Haagse woon wijk toch niet alledaagse gasten staan dan in de achter het kantoor gelogen welverzorgde stal van de „Assumij van 1896 N.V." Bij deze maatschap pij kan men zich, behalve tegen boer- derijbrand ook verzekeren togen „schade die op paarden en runderen kan geleden worden door sterven, en door ziekten en ongevalion die nood zakelijke slachting of blijvende on bruikbaarheid ten gevolge hebben", zoals de polis het zegt. In het bezwaar schrift, gestuurd naar aanleiding van hot wederopbouwplan Bezuidenhout C, dat zeer ingrijpende veranderingen met zich meebrengt en waarbij ook de Assumy. het veld zal moeten ruimen, zegt de directie, dat liet voor een goe de gang van zaken bij paarden- en vee verzekering beslist nodig is te be schikken over een stalruimte in de on middellijke omgeving van het kantoor. Scheiding van stal cn kantoor bete kent voor ons groot en blijvend ver lies. „En waar kunnen wij in de stad op een behoorlijke stand een passen de combinatie van kantoor en stal vin den?", zo vraagt men bezorgd. De stal, die soms kostbare fokstieren her bergt, is eigenlijk een „ziekenstal": er komen namelijk alleen maar dieren „ter observatie". De maatschappij wil cr zich namelijk zelf ook wel eens van overtuigen of het verzekerde dier wer kelijk zo ziek is of onbruikbaar als de boer opgeeft. Hot blijkt soms dat de boer liever de verzokeringspenningen heeft dan zijn koe of paard en de As sumij. daarentegen wil nog weieens proberen een ziek dier uit zakelijk oogpunt te genezen. Veeartsen ko men er dan bij en men laat het kreu pele paard op de binnenplaats draven om do ernst van de blessure vast te stellen. Paardehoeven kletteren dan weer in het Bezuidenhout, zoals dat vroeger, tientallen jaren geleden, in de deftige wijk van diplomaten on ge goede burgers, zo vaak gebeurde ais de vigilantes als in geen andere buurt aan- en afreden. Is een paard hier niet zo'n zeldzame verschijning ook vandaag can dc dag niet, koeien ach ter een herenhuis zijn toch bepaald zeldzaam. Heeft men een of meer koei en te gast,het kantoorpersoneel van de Assumij. kan het direct merken aan de koffie. Want een koe kan ziek zijn zonder dat dat de kwaliteit van haar melk vermindert en van deze geluk kige omstandigheid wordt gebruik ge maakt de romige melk „zo van de koe" te benutten ter meerdere glorie van het bakje troost 's morgens voor het personeel. De functies stalbaas- concierge worden gecombineerd in de persoon van de heer W. Apeldoorn, die even goed kachels kan stoken als koei en melken. „De buren zijn wel aan on ze levende have gewend want we zit ten hier al van 1904 af. Maar zij vin den het toch bepaald geen prettig ge zicht als een kadaver wordt wegge haald. Een enkele keer sterft er na melijk weieens een dier", zegt de di recteur, de heer O. Mulder, die op zijn kantoor omgeven wordt door platen, prenten en beeldjes van paarden. „Ik ben helemaal met dit bedrijf in deze omgeving vergroeid" zegt hij enigs zins weemoedig. Maar dat heeft hij maar niet. in zijn bezwaarschrift ge zet. En terecht. Want met gevoelsar gumenten wordt bij wederopbouwplan- nen geen rekening gehouden. Statistieken hebben, sinds duidelijk werd, dat het gemotoriseerd ver keer ook om zijn droevige gevol gen in het oog moest worden gehou den, nauwk'urig de gedragingen van X 1000 170 160 Aintit rerkeersonge- vallen op de openbare weg TOTAAL V.PELT 1950 '51 '52 '53 '5b '55 '55 '57 '59 '59 betovergrootvaders een uur kon I vermeld een „Delfts namaak Engclj se trekpot". NIEUW DELHI, 19 febr. (Reuter) De Dalai Lama verkoopt, volgens een bericht van het in Indië verschijnende Britse blad „The Statesman" zirjn fa belachtige rijkdom aan gouden staven, zilver en oude munten om ze om te zetten in geld voor beleggingen. De waarde van de schatten wordt geraamd op tientallen miljoenen ropijen. De schatten van de Dalai Lama werden in 1951 door honderden muilezels naar Gangtok vervoerd, toen de Chinezen Tibet binnenvielen. De Maharadja van Sikkim had beloofd voor de schat te zuJIen zorgen, die in de oude koninklijke stallen werd ondergebracht. Het be richt van „The Statesman" is in Nieuw Delhi officieel niet bevestigd. :arpress - Baridiarmasiri lAS-JHUafi -Tr.P 'l'/NIEUW-guinea: Rubber PwTOjeUITrl 'AUSTRALIË PARIJS, 19 febr. (U.P.I.) In Char ters, Clermon tFerrand cn Bourges hebben naar schatting in totaal 23.000 Franse boeren gisteren opnieuw gede monstreerd tegen do landbouwpolitiek van de regering. Ongeveer vierduizend man politie, onder wie gehelmde mo biele gendarmes met machinepistolen en traangas bij de hand, waren op de been en dit machtsvertoon voorkwam een herhaling van wat zich een week geleden te Amicus afspeelde. Daar be stormden 35.000 boeren na een protest vergadering het gebouw van de pre fectuur, cn ontstond een gevecht waar bij 120 personen gewond raakten. In Clermont Ferrand trokken 10.000 boeren in optocht naar de prefectuur, waar zij een bezwaarschrift indienden tegen do prijspolitiek in de landbouw. De straten waren vol politie en gen darmes, de betoging verliep zonder on geregeldheden. In Chartres demonstreerden acht. tot negenduizend boeren, terwftl een heli kopter van de politie boven de stad hing. In Bourges, halverwege Parijs en Clermont Ferrand, hebben ongeveer 4000 boeren een protestbetoging gehou den. Ook daar verliep de bijeenkomst rustig. Inmiddels beeft een woordvoerder van het kabinet van premier Dobré meegedeeld dat het landbouwbeleid, in het bijzonder de prijspolitiek, bespro ken zal worden tijdens een bijeenkomst van hoge regeringsfunctionarissen die vandaag onder voorzitterschap van De- bré gehouden wordt. zestien jaar was en in een kloosj voor vrouwen... Een van zijn kleinki®^ deren trouwde met de beroemde D®1'' win. Geen wonder dat Sir John, behalye met de verhalen over zijn porceleihj met veel genoegen over zijn meer da® vol praten. In een der fraaie zalen van he Historisch Museum konden nu ook d® leden van de RQtterdamse afdelin» van het Genootschap Nederland-Eng®* land kennis maken met Sir John e.® zijn voorgeslacht. Er volgen nog dri afdelingen en dan is zijn porcele1® kruistocht beëindigd. Mejuffrouw Beydals, oud-directri®? van het museum, had voor een kj®' ne expositie gezorgd van fraai Wed? wood in vele varianten. Het zal J1' John, een van de drie Wedgwoods d'® thans nog in de directie zitten, geno® gen hebben gedaan te zien hoe op ®®s hier uitgestalde nota van Jacob1-, Koetsveld, gedateerd 5 juni 1810, sto® iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiMMMiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii®11"1" dat verkeer in cijfers vastgelegd. Zo kwam van een gevaarlijk element in het stadsleven van ons land een steeds duidelijker en zorgwekkend beeld naar voren. Met de campagne tegen het verkeersgevaar, jaar na jaar intensie ver, is niet bereikt, dat het gevaar ver minderde. Relatief misschien hier en daar wèl maar in rechtstreekse sim pele cijfers over het geheel bepaald niet. Bekijken we deze cijfers dan zien we in Nederland over de afgelopen tien jaar een verdubbeling van het aantal verkeersongevallen. Waren er in 1950 67.000, nu is het droevige aantal 150.000 (1959). Tegenover de 200 onge vallen per dag in 1950 heeft men dus nu rekening te houden met 500 per dag Het merendeel ruim de helft van deze ongelukken komt voor in de steden met meer dan honderdduizend inwoners. Omgerekend naar het aan tal zulke steden komt men op 250 on gevallen in dertien plaatsen oftewel 20 ongevallen dagelijks in één stad. Men ziet uit deze afgeronde cijfers, dat de door campagnes beoogde ver mindering van het verkeersgevaarg nog ver buiten het bereik ligt en dit nu met iedere deelnemer aan houden! Sir John Wedgwood (53), een der di recteuren van de fameuze Wedgwood - porceleinfabrieken hield gisteravond in Rotterdam zijn dertiende lezing in ons land. Hij had een microfoon nodig om zich goed ver staanbaar te maken, naar hij zei van wege een verkoudheid. Als hij gezegd had dat het spreken hem na een dozijn causerieën over zestien dagen ver deeld, wat zwaar ging vallen, hadden we het ook geloofd. In een ongelooflijk rap tempo spuit hij n.l. zijn weten schap over zijn eerbiedwaardige voor vaderen die de naam Wedgwood tot een wereldnaam wisten te promove ren. Met echte Engelse ironie weet Sir John zijn familiegeschiedenis te kruiden. De man die in 1757 de eerste fabriek oprichtte was Josiah Wedg wood. Het is een merkwaardige fi guur geweest, deze Josiah en bijzon der modern. Hij leidde artiesten op om voor zijn porceleinfabriek te wer ken, maar ook wetenschapsmensen; hij was een goede vriend van James Watt, de man van de stoommachine; legde wegen en kanalen aan die voor de industrialisatie van Noord-Enge- land van groot belang bleken, bouwde een tuindorp voor zijn werknemers, maakte propaganda voor de afschaf fing van de slavernij en pleitte zelfs voor een soort kiesrecht en onderwijs MODENA, 18 febr. (A.F.P.) meisje wordt niet oud, ze zal êeAe twaalf jaar worden", aldus verklaar' indertijd de gemeente-arts van Mo®U specchio, een dorpje in de Italiaan" Apennijnen. Die dokter is overleaf doch het meisje, Filomena CavaL, leeft nog. Zij vierde gisteren haar de verjaardag en heel Montespecc® vierde het feest mee. i>, „Ik ben het leven nog lang niet m°®vt aldus zei de jarige gisteren. Ze elke zondag nog een wandeling v'jj drie kilometer naar de kerk. Toen wilde gaan, kon zij haar roeping volgen wegens haar zwakke geZ°N, heid. Toen zij twintig was trouwde Zij kreeg vier kinderen en vele Kl®1 MADRID, 19 febr. (A.F.P.) vf bomaanslagen zijn gisteren alhier pleegd, die, naar de mening van Spaanse politie gezien moeten wor®b, als een vergeldingsactie van de n'U communistische campagne van dc m gering. Gistermorgen vroeg ontpl0*.,, er een bom voor het gebouw van 1 regeringsgezinde Falange-partü in T-, drid. De man, die de bom plaats' werd ernstig gewond en overleed 1»L<, in een ziekenhuis. Omstreeks dezclnV tijd ontplofte er een bom in het st®,„ huis. Er ontstond een brand maar n>„ mand werd gewond. Tenslotte vond politie een bom in het hoofdkaJ't®" van de Spaanse luchtvaartmaatscb1,' P'j-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1960 | | pagina 6