TWEE FRAUDEZAKEN
VOOR DE RECHTBANK
I
JiEN RUBENS
I OP DRIFT
slapen epeda
i
B
Bonn breekt met Guinea
Moedcf
„Mooier dan mijn mantelpak..."
U
Spaarbank en autobedrijf voor
vele duizenden benadeeld
Voetganger
jw:
^raude van meer
dan 80 mille
Het huwelijk van
prinses Margaret
Vluchtelingen
kinderen logeren
in ons land
*MBYDERMERz^F
Drie Marokkanen
bevrijden zich
zelf in Agadir
Nonchalante notaris
passeert valse acten
Rode Kruis-zendingen
naar Agadir
J
Aardbeving in Peru
V B
DONDERDAG 10 MAART 1960
PAGINA 9
Huisvestingscomité
Norman Hartnell zal
de bruidsjapon maken
Uit Oostenrijk
door W. H. VAN EEMLANDT
i'6llllllll,l|IHIIItllllllllillllllllllllilltl!llllllllllllllllllllHllllllllllllllllllllllllllli
„Vfnea Domini" gaat weer op reis Vormingscentrum
geen reisvereniging Trekken als gemeenschap
De muze ten onder
Koornsira versiert Boekenbal
boekenweek
Moedige pedaalridders
Recreafie in badkuip
Voor het Tere
Baby-huidje
Ij, LEEUWARDEN, 9 maart De recht
bank hoeft vandaag twee fraudezaken
"andeld. T»gen een 61-jarige manu-
«turier uit Sneek, die openhartig be-
fil? heeft in de jaren 1951-1958 ruim
rte| 0 te hebben verduisterd ten na-
>_'e van de katholieke spaarbank ,,St.
j s®'" te Sneek, eiste de officier van
justitie dén jaar en negen maanden ge
vangenisstraf .De eis tegen een 49-ja-
in i boekhouder van een autobedrijf
de Friese hoofdstad, die zich in de
tn n.. 1947-1958 ongeveer ƒ60.000 had
^geëigend, luidde anderhalf jaar.
j!jSet geld, dat de Sneker, die- admi-
strateur-penningmeester van de banlc
had ontvreemd was buiten de of-
leie zittingsuren van de bank, door
(Van onze Correspondent)
he?®N BOSCH, 10 maart Voorzover
v t onderzoek thans gevorderd is, staat
dat de fraudes die een notaris uit
^del heeft bedreven een bedrag van
djpeveer ƒ80.000 belopen. Dit heeft de
W;lipr van justitie, mr. baron A. van
tjj meegedeeld. Het is echter nog
li,,bij benadering te zeggen, voor welk
h'citn"'' aan fraudes nog ontdekt zal
jjei den. Enerzijds wordt het onderzoek
r^mmerd door het feit dat de nota-
$t die als zeer nonchalant bekend
he*d, zelfs geen zwarte boekhouding
L *t aangelegd, anderzijds waren zün
ig veelsoortig.
j,a,!ieren van verduistering
t( berden valse afschriften van ac-
Jm afgegeven, andere bedragen voor-
dan in de acten vermeld ston-
°f in het geheel geen afschriften
de hypotheeknemers verstrekt.
vA-t is wellicht ook de nonchalance
Zaa de notaris geweest die de eerste
r0ük aan het bcht heeft gebracht. Een
i^/ne-onderzoek van een accountants-
cr"t0or had. hoewel er nog geen con-
tf0le gegevens 'waren, toch enig wan-
en °PSefeverd- Toen er een nader
r'!n oek werd ingesteld kreeg men
afschrift van een acte in handen
15
augustus gedateerd was, een
twjj. waarop in deze katholieke streek
sho acten worden gepasseerd. Op dit
Pr verder gaande bleek dat die ac-
i I** 1 -
tot
t0(, n het geheel niet bestond. Er ztfn
Sif, hu toe 23 van dergelijke verval-
)i<Aen of niet bestaande acten aan het
Igji1 gekomen. De eerste dateert van
een jaar nadat de notaris zijn
udplaats heeft betrokken.
i':-t gekomen. De
een jaar nadat de notaris
H? hMflpiiBBlHIIllliH
hem tot deze fraude gebracht
- en wat hij met
V,,„n is tot nu toe een open vraag,
vq. iuT nu iuB een upe
k»„ z°ver de situatie thans
Vf,
nn"-"v',r uc situatie tnans overzien
Worden behoeft men nog niet
tl,,en dat de gedupeerden grote sc.ha-
Hotau."en lijden. Het vermogen van de
«lai Pls is nog groot genoeg om het ver-
loSSpPrde bedrag ervan te kunnen in-
te
spaarders gestort en slechts gedeelte
lijk door hem verrekend. De man was
tot zijn gedrag gekomen doordat zijn
zaak en het niet zo florissant voor stond
en hij zijn broer voor ƒ9000 moest uit
kopen. Hij hield bedragen achter, ma
nipuleerde met boekjes van bejaarde
spaarders, die hij in bewaring had en
droeg hypotheekgelden, die vervroegd
werden afgelost, niet af. Op ƒ15.000
na heeft hij het verduisterde bedrag
aangezuiverd door liquidatie van zijn
zaak.
De officier van justitie, mr. H. W.
Kuipers, zeide in zijn requisitoir onder
meer, dat verdachte, die in katholieke
kringen in Sneek grote bekendheid ge
noot, zeker geen misdadiger in de gang
bare zin van het woord is. De raads
man vroeg clementie.
De boekhouder boekte geregeld uit
gaven te vroeg, waardoor kasoverschot-
ten ontstonden. Deze wendde hij ten ei
gen bate aan. Een accountant ontdek
te pas in 1958 de fraude. Zijn superieu
ren wilden de zaak stilhouden, gezien
de vele verdiensten die de man anders
zins voor het bedrijf had gehad. Ze
schonken hem 10.000 en de rest zou
afgehouden worden op zijn tantièmes.
Een halfjaar na de ontdekking werd
echter toch nog een gerechtelijk onder
zoek ingesteld, doordat er publiciteit
aan de zaak werd gegeven.
De officier van justitie, mr. L. Jans
sen, waardeerde maar matig de be
scherming van verdachte door diens
superieuren. De man had volgens hem
op te grote voet geleefd en had steeds
meer geld nodig, waardoor hij mt
knoeierijen begon, die van kwaad tot
erger voerden. Ook hier bepleitte de
raadsman clementie.
Uitspraak in beide zaken 23 maart.
DEN HAAG, 9 maart Per eerste
gelegenheid zal het Nederlandse Rode
Kruis vijftig gezinstenten zenden naar
de Marokkaanse zusterorganisatie als
bijdrage in de behoefte van de opvang
centra b;j Agadir. Het verzoek om ten
ten werd gedaan door de Rode Kruis-
Liga. De tenten die per vliegtuig of
per schip gezonden zullen worden kun
nen elk vijf of zes personen herbergen.
Zij zijn geschikt voor de tropen. Voorts
zal vandaag een voorraad van enkele
duizenden blikken melk naar Marokko
gezonden worden.
Het gironummer van het r.k. Huis
vestingscomité in Den Bosch is niet
5320, maar 5230.
De minister van Maatschappelijk
Werk, mej. dr. M. A. M. Klompé,
die woensdag in het Noordbrabant
se Mill de opening van een nieuw
gemeenschapshuis verrichtte, werd
bij die gelegenheid geconfronteerd
met de „Vrouwe van Cuyck", een
legendarische verschijning in die
buurt. De minister was vol bewon
dering voor het fraaie dertiende-
eeuwse kostuum van deze dame,
maar merkte op: Het is wel mooier
dan mijn mantelpak, maar stelt u
zich voor mijne heren, dat ik mij
elke morgen zo moest kleden
De minister tijdens deze uitspraak.
Rechts van haar mr. dr. C. N. M.
Kortmann, commissaris der konin
gin in Noord-Brabant.
(Advertentie)
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 10 maart. Gisteren is
vanuit Clarence House, de officiële re
sidentie van de Britse Koningin-Moeder
in Londen, een communiqué gepubli
ceerd, waarin wordt bevestigd dat het
huwelijk van Prinses Margaret met de
heer Arm strong-Jones inderdaad plaats
zal vinden op 6 mei. Het communiqué
luidde: ,,Het huwelijk van H.K.H. Prin
ses Margaret met de heer Antony Arm
strong-Jones zal plechtig worden vol
trokken in de Westminster Abbey op de
morgen van vrijdag de zesde me! om
half twaalf". Verder werd bekendge
maakt dut de aartsbisschop van Can
terbury, dr. Fisher, de huwelijksplech
tigheid zal verrichten.
Prinses Margaret heeft aan Norman
Hartnell de opdracht gegeven haar
bruidsjapon en de japonnen voor de
bruidsmeisjes te maken. Hartnell, En-
gelands meest vooraanstaande couturier,
neel't in het verleden veel japonnen ont
worpen voor zowel de koningin als de
koningin-moeder en prinses Margaret.
Het was eveneens Hartnell die de
bruidsjapon vervaardigde voor het hu
welijk van de huidige koningin, toen
nog prinses Elizabeth. Ook de kronings
japon van de koningin was afkomstig
uit de ateliers van Hartnell. Een ande
re Britse couturier, Stiebel, heeft van
prinses Margaret opdracht ontvangen
voor het ontwerpen van do japon waar
in zij zich na de huwelijksplechtigheid
op huwelijksreis zal begeven.
Dat de Hoge Raad gis
teren. verklaard heeft dat
„een voetganger géén
verkeer is in de zin van
artikel 28 lid 1 sub b van
het Wegenverkeersregle
ment" heeft mij nauwe
lijks enige verlichting ge
bracht. Goed, de groot-
edelachtbare heren zullen er heel wat
werk aan hebben gehad voor zij tot
hun ietwat negatieve besluit zijn ge
komen en ik waardeer, op zich geno
men, ook wel de geste, maar ik blijf
mij als nuchtere Hollander afvragen:
wat kóóp ik er voor. En vooral: in
welke zin is een voetganger wél ver
keer. Daar gaat het om. Wat is de
functie van de voetganger in het hui
dige verkeer, behalve dan deze, dat hij
voortdurend de kwade kans loopt over
reden te worden?
Ik wil geen onverdiende blaam wer
pen op de automobilisten, maar als hun
iets gebeurt, zijn zij tenminste verkéér
geweest. Wij. voetgangers, laten even
tueel niets anders achter dan een va
cuum. Voorzover wij althans niet reeds
bij leven als vacuum worden be
schouwd.
Mijn moeder wil mij, wanneer ik
haar bezoek, nogal eens waarschu
wend voorhouden: „Een mens moet
tegenwoordig ogen van voren en van
achteren hebben". Zij heeft gelijk.
Maar aangezien ik, de zaken aldus be
schouwd, lijd aan een ingrijpend biolo
gisch tekort, ontwikkel ik mij, tegen
mijn zin in. steeds meer in de richting
van een behendig acrobaat.
Concluderend wil ik maar zeggen:
wij, voetgangers, moeten een positie
zien te krijgen. Een wettelijk erkende
en beschermde positie. Al zal. het in de
zin van artikel 501, lid 81, sub 95 van
het Wegenverkeersreglement wezen.
Wat kan ons dat schelen? Als men ons
maar ziet staan; of liever nog: lópen.
En als wij maar zeker weten, dat wij
in een of andere zin tot het verkeer
behoren. Dat is ook aardiger voor de
nabestaanden.
En nu betoogt u wel dat de Hoge
Raad inderdaad heeft overwogen dat
de verkeerswetgeving zich ook bezig
houdt met voetgangers en „deze met
name beschermt door de bepaling van
artikel 25, het algemeen verbod om
zich gevaarlijk op de weg te gedragen",
maar dan stel ik u deze vraag: wat
kunnen wij, voetgangers, bij deze stand
van zaken anders doen dan gaan
vliégen?
(Van onze correspondent)
DEN BOSCH, 8 maart. In de maan
den juli en augustus zullen onder auspi
ciën van de R.K. Vereniging voor Kin
deruitzending, thans onderafdeling
van het R.K. Huisvestingscomité-nieu-
wc-stijl, weer grote groepen kinderen
uit Duitsland en Oostenrijk naar Ne
derland komen, om hier gedurende pe
rioden van zes weken in katholieke ge
zinnen te verblijven, uit Wenen en om
geving konten zeshonderd gegadigden,
uit Balzgitter driehonderd kinderen van
vluchtelingen en uit Essen en Pader-
born zeshonderd vluchtelingen-kinde
ren. Er wordt overleg: gepleegd met
betrekking tot een groep ontredderde
kinderen uit de buitenwijken van Pa
rijs.
In tegenstelling tot vroeger jaren be
treft het hier niet 2meer de zgn.
bleekneusjes" die om gezondheidsre
denen of wegens de armoede van hun
ouders worden uitgezonden. Erger dan
die nood is echter de sociale toestand
waarin deze kinderen opgroeien en die
voor hun verdere ontwikkeling funest
is. Het is van evident belang dat zij
enige tijd in een goede kathoiieke om
geving kunnen doorbrengen. Dat geldt
nog te meer omdat van de zijde van
Oost-Duitsland een krachtige propagan
da wordt gevoerd om deze kinderen
daar in vakantie-kampen te laten ko
men, waar zij communistisch geïnfil
treerd worden.
Om dit alles is het duidelijk dat de
katholieke overheid van beide landen
de Nederlandse ouders voor hun gast
vrijheid zo bijzorder dankbaar is en
dat nog onlangs kardinaal König van
Wenen het R.K. Huisvestingscomité
heeft gevraagd om zijn activiteiten in
deze toch vooral te willen voortzetten.
Dit comité dat krachtens zijn opdracht
het coördinerend orgaan voor deze kin
deruitzending is, zal daarom in de ko
mende maanden zijn taak met kracht
ter hand nemen. Ouders die in de voor
gaande jaren nog geen kinderen heb
ben gehuisvest, kunnen zich in het al
gemeen opgeven bij de plaatselijke af
delingen van de R.K. Verenigingen voor
kinder-uitzending.
(Advertentie)
Wagemans Van Tuinen NV Fabrikante van Artifort meubelen eb Epeda matrossen
^Hll
knikte of hij er alles van begreep.
,TjAoe kan ik daaraan te pas komen?"
■"ei 'Jk eens hier, mijn waarde. U hebt er
van gehoord, dat onevenwichtige, door be-
K®rSon tevensomstandigheden diep ter neer geslagen
3ende aandacht op zichzelf en hun moeilijk-
,2o ""achten te vestigen door een opvallende daad.
fiptf.rriand g°°it een steen door een winkelruit, of
Oe °P een minister, of hij brengt zich onder
rjhk :en van zijn medemensen, door een museum-
hkkw,. vernielen of te beschadigenNiets is ge-
gRb.h'ker clan dit laatste. Mén koopt een toe-
S*zOejfaartje aan het loket, loopt als een normaal
ti rl> n-f wat 'n kpt museum rond. kiest het voor-
i 6sto' waai'°P man het gemunt heeft, en dan
_s vóór iemand de daad kan verhinderen
h inu- eerL scherp voorwerp een flinke jaap door
r).Ge Y"lderij gegeven. Voila tout!"
h'k§riii?vr z^n rl-ike cliënten om zün wonderlijke vin*
d geprezen antiquair maakte met beide
vPJito ueen beweging als van een goochelaar en
Jlti aarteljjk en luid. Maar onmiddellijk trok hij
eUiwS °ht in ernstiger plooien en ging op vertrou-
toon voort:
n ld' meneer Hovings, dat alleen werkelijk
Iq „„."en er toe komen op een dergelijke manier
rP^ievea ten opzicht*
^cTp-S^ren* hebben
IJJiVU. UIUIUCI
c6 rea»Ven ten °Pzicllte van de gemeenschap af
h?toaBferen- Zij hebben gegronde redenen zich te
sjw' P °ver de wijze, waarop het leven hen heeft
^-'htPj, delcl. zjj hebben altijd een zorgelijke tijd
bCl. rug. of hun moeilijkheden hebben een cri-
aetcoji Maar steeds er een aanwijsbare reden,
1 zij uit hun evenwicht, zijn geraakt".
kunsthandelaar nam zijn "bezoeker scherp op.
vond zich op glad ijs, dat begreep hij. Ten
slotte is het moeilijk een door ziekte en tegenslag
bijna tot wanhoop gedreven mens te laten gevoelen,
dat zijn enige bruikbaarheid voor het deelnemen in
een bedenkelijk zaakje, juist wortelt in de ellende,
die hem het leven vergalt! Maar Hovings scheen
zich niet gekrenkt te gevoelen. Hij genoot zichtbaar
van de vertrouwelijke wijze, waarop een ervaren
zakenman hem een blik achter de schermen gunde,
hem deelgenoot maakte van de geheimen, die an
ders slechts met vaklieden worden besproken. Ove
rigens was uit de dromerige ogen van de luisterende
niet op te maken of en in hoeverre hij de tendens
van het betoog begreep.
Op de achtergrond van Hovings' denken drukte
een vreemde gewaarwording, een gevoel van volsla
gen onwerkelijkheid. Gistermorgen nog, toen hij uit
een lichte halfslaap tussen zjjn zakken ontwaakte,
had hij in het halfduister lang liggen kijken naar het
blauwachtige gezicht van zijn vrouw, die naast hem
lag. Hij had zich ernstig afgevraagd of het maar
niet beter zou zijn ergens op een verlaten plekje in
het IJ te springen, inpiaats van dit onmenswaardige
bestaan verder te rekken. Feitelijk had de komst
van Georgine de uitvoering van dit reeds lang groei
ende voornemen verijdeld. En nu, inpiaats van in de
zinken bak van een Hjkenhuisje koud en stijf uitge
strekt te liggen, zat hij hier in een gemakkelijke stoel
met een iets te zware en hem daardoor niet al te
zeer smakende sigaar tussen de vingers, gekleed in
een lichtelijk geparfumeerd costuum, te genieten
van de confidenties van een welwillend persoon, die
Jiet blijkbaar een genoegen vond hem aan een lucra
tieve bezigheid te helpen. Hier luisterde hii, onbe
wust met een flauwe glimlach om de mond, naai
een uiteenzetting over de excessen, waartoe het ie
ven juist zulke verschoppelingen als hijzelf waf
bracht, mensen, die buiten eigen schuld aan lage'
wal waren geraakt en die niet het geluk hadden
zoals hij, zich op het laatste moment de helpende
hand te zien toesteken. Hij rukte zich uit deze be
schouwing los om te horen wat die sussende, bedaar
de stem hem verder zou hebben te zeggen.
..Wanneer we onze millionnair een handje willen hel
pen, moeten we een psychopaat vinden, die het nu
juist op het schilderij in kwestie heeft voorzien en
in een ogenblik van overspanning zich zo ver laat
gaan, dat hjj met een scherp mes het doek bescha
digt. Maar, meneer Hovings,waar vind ik een
uit het lood geslagen mens, die aan alle eisen vol
doet?"
Het bleef even stil. Weer zo'n vraag, waarop een
antwoord door de steller volkomen overbodig werd
beschouwd.
,,Zo iemand is eenvoudig niet te vindenMaór
hij kan worden -gemaakt. Hjj kan worden geschapen
door een eerste klas acteur, die zich door zijn bui
tengewone gaven kan inleven in een tijdelijke ver
standsverbijstering, zó, dat hij zelfs ervaren psychia
ters van de wijs brengt!"
Hovings had de half opgerookte sigaar op de as
bak gelegd. Nu komt het voorstel, hamerde het in
zijn hersens. Ik zal de gek moeten zijn, die het schil
derij vernielt....:. Onwillekeurig richtte hij zich wat
op, zoals hij vroeger had gedaan, wanneer hij bij dc
rolverdeling werd aangewezen voor een moeilijke
tank Uit die voor altijd voorbije dagen van de
schmink, het voetlicht en het applaus, drongen als
vage schimmen herinneringen tot hem door, die aan
zijn houding iets theatraals gaven. Hij was een groot
toneelspelerwel, hij zou zijn reputatie niet be
schamen in dit geval.
Alsof hij de aandoening en gedachten van zijn gast
raadde, boog op dit ogenblik de kunsthandelaar zich
een weinig voorover en vroeg:
,,En waarom acht ik u, meneer Hovings. nu de
hij uitstek geschikte persoon voor het vervullen van
die uiterst moeilijke karakterrol?" De warme, over
redende, ondanks het zachte spreke,n doordingende
stem, zweeg evenOmdat ik u op liet toneel
heb gezien als de waanzinnige dictator in het Laat
ste Oordeel!. Dat was af, meneer Hovings, dat was
geniaal! Daar stond een waarachtige gek voor het
voetlicht, perfect tot in zjjn geringste gebaar, tot in
iedere beweging, die een critisch publiek in ndem-
oze spanning hield door zijn grote kunst en de
meesterlijke beheersing van de persoonlijkheid, die
lij voorstelde
Met verwondering zag de spreker hoe het gelaat
van zi.jn gast als getransformeerd werd. De slappe
spieren spanden zich, de mond verstrakte, de ogen
flitsten vonken en het afgetobde, vermagerde li
chaam richtte zich zelfverzekerd op. En plotseling
klonk uit de mond, die gedurende het onderhoud
slechts weifelende, zachte woorden had gesproken, in
een metaalachtige, gearticuleerde en licht geaffec
teerde toneeldictie:
Wordt vervolgd).
Toen het gemeenschapsoord en
vormingscentrum „Vinea Domi
ni" van de paters Augustijnen
te Witmarsum in 1952 met het experi
ment van een bij-afdeling „reizen"
begon, zullen de initiatiefnemers
waarschijnlijk niet hebben durven ho
pen, dat dit werk binnen enkele jaren
tot een omvang zou uitgroeien als
thans het geval is. Er zijn voor dit
jaar veêrtig reizen gepland, waarvoor
zich reeds zeshonderd deelnemers
hebben opgegeven. Óm direct maar
een misverstand te voorkomen: de pa
ters daar in het hoge noorden houden
er geen „reisbureau" op na. Vooropge
steld is, dat de kenmerken van het vor
mingscentrum ook terug te vinden
moeten zijn in de reizen. De directeur
van de afdeling reizen van Vinea Do-
mini, de heer H. Ploum, zegt het zo:
„Wij organiseren reizen voor jongelui
tussen de 20 en 30 jaar, zogenaamde
gemeenschapsreizen, waarbij men tij
dens het reizen de gemeenschap leert
proeven en aanvaarden en waarbij wij
er naar streven tot een „gesprek" te
komen onderling en de mensen daar
door begrip en belangstelling voor el
kaar proberen bij te brengen. Het
vormend element wordt niet verwaar
loosd; we doen dus aan enige Europe
se oriëntatie, door excursies, contact
mat de bevolking en het uitnodigen
van sprekers uit de streek, die bezocht
wordt. Wat de leiding betreft is het zo,
dat een jong actief echtpaar en een
pater Augustijn de hele vakantietocht
met de jongelui optrekken.
Wat voor soort reizen Vinea Domi
ni. organiseert? Om te beginnen zijn
er de „basisreizen", waarbij men dus
van een vaste standplaats uit het land
gaat „verkennen". Dit jaar gaan de
ze reizen naar Zwitserland. Duitsland,
Oostenrijk en Frankrijk. Dan zijn cr
de „Autocar-eampingtochten", waar
voor dit jaar een mooie route gepland
is door de Eiffel en het Zwarte Woud,
langs Sehaffhausen naar de Bielersee.
Dat is dus een reis waarbij de deel
nemers echt kamperen, zelf koken
enz. Vaste voet in het reizenschema
hebben ook de voettrektochten door
de Alpen gekregen, waarbij men nu
al een indeling heeft van lichte tot
zeer zware cursustochten. Vorig jaar
is men voor het eerst gestart met ski-
reizen naar Oostenrijk en de Franse
Alpen. En als experiment zal dit jaar
een caravan-autocartocht naar Italië
worden gehouden, speciaal voor een
zesdaags bezoek aan Rome. Een apar
te rubriek vormen de jeugdreizen
voor leerlingen van middelbare scho
len, in de vorm van zeilkampen, fiets-
trektochten, kampen op de wadden
eilanden, enz. Dat er, voordat de eer
ste bussen met jongeren weer een zon
nig vakantie-oord tegemoet rollen,
enorm veel werk verzet moet worden,
spreekt vanzelf. Dit geldt niet alleen
de technische kant; er wordt b.v. ook
voortdurend hard gewerkt aan de om
vangrijke kadervorming van echtparen
en paters.
De heer Ploum is niet van plan deze
organisatie nog steeds groter te laten
worden. „We willen dit toch wei zo on
geveer ais de grens aanhouden. De rei
zen moeten exclusief blijven, ook al
door de bijzondere instelling die ge
vergd wordt van de deelnemers, die
vóór alles moeten beseffen dat ze er
niet ..alleen" op uit trekken."
Vinea, Domini belegde tot nog toe
elk jaar een reünie voor de oud-tocht
genoten. Dit jaar heeft men er een
„prae-unie''. van gemaakt, bedoeld zo
wel voor verleden - als toekomstige
reisgenoten, die op 20 maart a.s. in
Esplanade in Utrecht gehouden zal
worden. Alle plannen voor dit jaar zui
len daar aan belangstellenden bekend
worden gemaakt.
Als u
deba
tpm
Met „Vinea Domini' op stap.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiimtmimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiutHiimiiutiiitiiimiMinim
de heer De Roos. De beeldzijde ver
toont het (Olympische) profiel van wet
houder De Roos, omkranst door de
tekst „Hoe werd een man oprecht en
trouw ter wereld zo gevonden". Een
erepenning denkt men, want Vondel's
woord wordt in ons land als regel al
leen bij feestelijke gelegenheden ge
bruikt. Maar het venijn schuilt in de
keerzijde van de medaille. Deze ver
toont een weeklagende dame, gevan
gen in de tentakels van een inktvis en
op het punt onder water te verdwijnen.
Het randschrift luidt: „In manibus
rosae submergitur miisa". Vrij ver
taald: In de handen van De Roos gaat
de muze ten onder. De bronzen penning
is, a raison van 75,-, in de handel
verkrijgbaar. Er zijn er overigens nog
geen tien van gegoten. Het verhaal ver
telt niet of de heer N.N. een exem-
het verslag van het kunst
debat in de Amsterdamse gemeen
teraad de vorige week gelezen
hebt, zult u het met ons eens zijn, dat
wethouder De Roos en raadslid Brink-
greve het elkaar eens ferm gezegd
hebben. De donkergetinte, deftige
raadszaal leek plotseling veranderd
in een doorrookte kunsténaarssoos,
waar elke mening met een verruk
kelijke subjectiviteit in zijn meest ab
solute vorm werd geponeerd en even
absoluut werd verworpen. Zoiets kan
nog altijd in de Amsterdamse raad,
en wij hopen vurig dat het altijd zo
zal blijven, al zijn er cynici, die con
stateren, dat gemeentebesturen en
hun ambtenaren nooit in staat zijn ge
weest echte cultuur te scheppen of
ongedaan te maken. Er zijn er ook
die menen, dat kunstenaars niet moe
ten praten maar kunstwerken moeten
maken. „Bilde Kiinstler, rede nicht".
De heer De Roos is van huis uit een
eerzaam ambtenaar van dezelfde af
deling onderwijs en kunstzaken, waar
hij thans wethouder over is. Het is
zijn lot om ruzies bij te leggen en be
sluiten te nemen, die nieuwe ruzies
veroorzaken. Hij kan niet anders, zelfs
de politiek heeft haar begrenzingen.
Maar de groep „figuratieven", die
zich thans even gekneusd voelt door
de duidelijk „non-figuratieve" sympa
thieën van 's heren Roos' kunstambte
naar, de heer Sandberg. als vroeger
de „non-figuratieven" tijdens het re
giem van „figuratieve" museumamb
tenaren, kan zich naast woorden ook
met andere middelen verdedigen.
En dat heeft de geboorte geschon
ken aan een, naar ons gevoel voor de
Nederlandse numismaten waarschijn
lijk unieke penning; een spotpenning,
om geen sterker woord te gebruiken,
die geen twijfel laat bestaan over de
antipathie van de maker een zeke
re N.N. voor het kunstbeleid van
lllllilililililiilllllilllllllllliililliiililiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillliillllllllillllilliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
V-
plaar heeft aangeboden aan de wet
houder. Misschien durft de heer N.N.
dat niet, want al hanteert de heer De
Roos geen guts of burijn, zijn tong is
zeer scherp!
Vier jeugdige wielrijders uit Steen-
wijk, de drie lyceïsten Dirk
van der Heide, Piet Oosten
brink en Willem van der Weg, en Pit
leerling van de christelijke U.L.O.
school, zijn vanavond een continu-rit
langs het IJsselmeer begonnen. Oor
spronkelijk ging het om een wedden
schap, maar nu is het doel een finan
ciële bijdrage te leveren aan de „Doe
'Open' '-vluchtelingenactie.
Op het gedempte Diep in Steenwijk
waren vanavond vele honderden men
sen op dc been toen inspecteur van
politie Veld het startschot loste. De
eerste etappe voert naar Bolsward.
Vandaar rijden de jongens des nachts
via de afsluitdijk naar Den Oever
en overdag door Noord-Holland,
Utrecht en Gelderland terug naar
Steenwijk. Daar kwamen ze gister
avond binnen de gestelde tijd 24
uur terug. In de verschillende
plaatsen die zij passeerden bestond
voor deze tocht grote belangstelling.
Drie Steenwijkse meisjes hebben
onderweg de bekende sleuteltjes ver
kocht en ook hebben verscheidene fir
ma's bedragen voor de actie geschon
ken. De actie van de jongelui heeft
tot dusver ongeveer 660 opgebracht
en men vermoedt dat dit zal oplopen
tot plm 800.
Burgemeester Voetelink, heeft de
jongens en meisjes bij aankomst toe
gesproken. Ze zijn overladen met
bloemen en geschenken.
Frijdag 25 maart a.s. zal in het Concertgebouw te Amsterdam het traditionele
Boekenbal gehouden worden, dat gewoonlijk uitmunt door zeer originele
versieringen. De versiering voor het Boekenbal 1960 ter opening van
de Boekenweek, die van 26 maart tot 2 april wordt gehouden is opgedragen
aan de Amserdamse kunstenaar Metten Koornstra. In zijn atelier werkt hij
„koortsachtig", zoals dat bij kunstenaars heet aan de decoraties.
innen afzienbare tjjd beschikt
Leeuwarden over een 21 hecta
re groot recreatie-eiland, waar
van de aanleg in gevorderd stadium
is gekomen. Dezer dagen wordt be
gonnen met het laatste gedeelte van
het terrein, dat langs het Van Harinx-
ma-kanaal ligt. Over (Je gehele lengte
komt een ondiepe vijver met brede
zandstranden. Daar kan de jeugd naar
hartelust spelen „als in een badkuip".
Toen het Van Harinxma-kanaal werd
uitgegraven is de grond aangewend
om het eiland uit het water le doen
oprijzen, enigermate geaccidenteerd.
„Froskepólle" zoals het project wordt
genoemd is nog niet voor het publiek
toegankelijk. Een brug zal mettertijd
de verbinding met het eiland vormen.
Een historische watermolen, afkom
stig van het terrein dat voor vestiging
van industrie is bestemd, zal voor be
maling van de vijver zorgen. Het
„eiland van rust" in de Friese hoofd
stad zal in de volksmond vermoedelijk
„(1e badkuip" gaan heten. De kosten
zjjn geraamd op bijna drie miljoen gul
den.
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN, 10 maart. De Westduitse
regering heeft gisteren besloten de pas
in december van het vorige jaar aan
geknoopte betrekkingen met de Afri
kaanse staat Guinea te verbreken. Of
ficieel is nog altijd niet bevestigd, dat
Guinea de regering van Oost-Duitsland
heeft erkend en zijn ambassadeur in
Moskou Conté, ook in Oost-Berlijn heeft
geakkrediteerd.
President Sekou Toure van Guinea
heeft verklaard „van niets te weten"
en ook de Guinese ambassadeur in Bonn
(die zijn land ook in Parijs vertegen
woordigt en daar woont) Aarbi Joela,
heeft dinsdag in een onderhoud van an
derhalf uur met minister Von Brentano
verklaard niet op de hoogte te zijn van
een erkenning van Oost-Berlijn door de
regering in Konakry.
Aangenomen kan echtet worden, dat
de foto's die in Oost- en Westduitse kran
ten zijn gepubliceerd waarop men am
bassadeur Conté de ambtswoning van
de Oostduitse president Pieck ziet bin
nenstappen om zijn geloofsbrieven te
overhandigen, niet liegen.
Het Oostduitse nieuwsagentschap
A.D.N. meldde trouwens gisteren, dat
ambassadeur Conté een beleefdheidsbe
zoek heeft gebracht aan de voorzitter
van het Oostduitse „parlement" (de zg.
„Volkskammer"), Dieckmann. Ambas
sadeur Conté is de enie geweest
die niet zo geheimzinnig heeft ge
daan of heeft getracht Bonn om de tuin
te leiden. Tijdens een bezoek aan de
„Messe" in Leipzig verklaarde hij, dat
Oost-Duitsland een „zelfstandige staat"
is, een der eerste landen was die Gui
nea erkenden, de eerste staat was die
een regeringsdelegatie naar Konakry
stuurde en Guinea altijd heeft onder
steund. „De uitwisseling van ambassa
deurs is een logische consequentie", al
dus ambassadeur Conté.
De Westduitse ambassadeur in Ko
nakry Herbert Schroder, die in Bonn is
om overleg te plegen met de Westduitse
minister van buitenlandse zaken, zal wel
niet meer naar Konakry terugkeren en
de vijf man personeel der Westduitse
ambassade in Konakry kunnen wel he-
ginnen hun koffers te pakken. Ambas
sadeur Narbi uoela kan in Parijs blij
ven. In de Westduitse hoofdstad be
hoeft hij zijn gezicht niet meer te laten
zien.
LIMA, 10 maart (AFP) Een aard
beving in het zuiden van Peru heeft
gisteravond volgens de eerste berich
ten één mensenleven geëist. Zevenen
twintig personen "nebben verwondingen
opgelopen. Gevreesd wordt dat het aan
tal slachtoffers groter zal bljiken te
zijn
Het epicentrum lag in het dorp An-
dahua, 130 kilometer ten noord-oosten
van Arequipa.
(Advertentie)
AGADIR, 10 maart (AFP) Drie
Marokkaanse bakkers, van wie de jong
ste 22 en de oudste 26 jaar is, hebben
gisteren verteld, dat zij zichzelf een uit
weg uit de puinhopen van de wijk Tal-
bordj in Agadir hebben gebaand en na
negen dagen er in geslaagd zijn onder het
pum vandaan te komen. Gisterochtend
zijn de jonge mannen door leden van
ooruimingsploegen gevonden.
De drie Marokkanen verklaarden
gras gegeten te hebben om niet van
dorst en honger om te komen. Omdat
zjj in 'en staat van grote uitputting
verkeren, zijn zij naar een ziekenhuis
op 32 km van Agadir vervoerd Maar
overigens aart hun toestand geen zor
gen, daar zij slechts enkele schrammen
■rigelopen hcoben.
