Zowel Oost als West
nieuwe ontwapeningsplannen
Westen houdt rekening
met Franse verlangens
Parkacoats
Ziek
De centrale
D
c
3
T
W1
Y
Conferentie in Genève begonnen
Controlehet
kernprobleem
—MB -
J. Richard Heuckeroth
overleden
I.C.E.M. hielp 960.000
personen emigreren
mmm
NAV O-alarmsysteem
één nacht zonder
dienstdoend officier
V B
DINSDAG 15 MAART 1960
PAGINA 7
«en
elke woensdag
jongensmarkt
Nederlandse Prix de Rome
voor grafische kunst
door
JOSEPH ALSOP
t:
iwü
wü
niimiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii
Storing in kussen
Oudejaarsfeest van de hengelaars
Fifth Avenue on wheels Van koning der caravans tot
Sindbad Werf Westhaven te Zaandam krijgt wereldfaam
-„De oude heer Willem"
GENÈVE, 15 maart (UPI, Reuter)
De ontwapeningsconferentie van vijf
'Vesterse en vijf Oosteuropese landen,
's vandaag in Genève begonnen. In het
Verblijf van de Franse delegatie hebben
Bisteren de delegatieleiders van de V. S.,
ingeland, Canada, Frankrijk en Ita-
liet Westers ontwapeningsplan be
sproken en gereedgemaakt voor aanbie-
Jj'ng. Ook de Oosteuropese delegaties
nebben gisteren een voorbespreking ge
houden. De Poolse vice-minister van
buitenlandse zaken deelde na afloop
'liervan mee, dat de communistische
Aan de ontwapeningsconferentie die
vandaag in Genève is begonnen,
wordt deelgenomen door verte
genwoordigers van tien landen, maar
'h feite zijn er maar twee partjjen. Dat
de vijf communistische staten die aan
het gesprek deelnemen een gesloten
eenheid vormen spreekt van zelf. Po-
Jen, Tsjechoslowakije, Roemenië en
Rulgarije zjjn satellietstaten van Mos
kou^ en zowel hun defensiebeleid als
hun buitenlandse politiek worden een
voudig door het Kremlin gedicteerd.
Engeland, Frankrijk, Canada en Italië
e9hter kunnen zich weliswaar in kracht
"iet meten met Amerika, maar de
Amerikanen kunnen deze bondgenoten
biet zonder meer een gedragslijn op
leggen. Vooral uit de houding van
Erankrijk is, sinds De Gaulle het in
Earijs voor het zeggen heeft, wel ge
bleken dat een bondgenoot van de V.S.
sich niet als een satelliet behoeft te
gedragen. Parijs moet natuurlijk me',
de opvattingen van Washington reke
ning houden, maar omgekeerd moeten
de Amerikanen ook wel eens de Fran
sen tegemoet komen. De vijf Westerse
deelnemers aan de ontwapeningsconfe
rentie hebben wekenlang gepraat over
de coördinatie van hun plannen, en
banvankelijk bleek het niet eenvoudig
bm tot een gezamenlijk programma te
homen. De vijf zijn er vorige week ech-
in geslaagd, hun meningsverschillen
"ij te leggen.
De Geneefse conferentie behoeft dus
slechts twee plannen te bestude
ren: een communistisch en een
^esters Beide plannen voorzien in een
ontwapeningsproject in drie stadia.
Terwijl de communisten echter hun
Project in vier jaar afgewikkeld willen
Jien, hebben de Westerse landen geen
'lidslimiet gesteld. Een essentieel ver-
Schil tussen de beide plannen is ook,
dat het Westen iedere nieuwe fase in
de ontwapening vooraf wil laten gaan
door de instelling van een doelmatig
oonjrole-systeem met betrekking tot de
Volgende ontwapeningsmaatregelen, ter-
*til Khroesjtsjev pas een effectieve
i controle wenst in
BUITENLANDSE
KRONIEK
de derde en laat
ste fase van zijn
plan. Men kan de
kern van het ont
wapeningsprobleem
als volgt samen-
vatten: Het Wes-
ten wil geen ont
wapening voor er controle is, om
b'et het risico te lopen het slachtoffer
van een verrassende aanval te worden,
'-'e Russen zeggen: we willen geen con
sole zonder voorafgaande ontwapening,
Obi ons niet bloot te stellen aan spio
nage. Het Westen weet minder van de
Russische bewapening, dan omgekeerd.
Ret is de Westerse mogendheden bij
voorbeeld niet nauwkeurig bekend waar
9,9, Sovjet-Unie overal raketbases heeft,
'lldens de onderhandelingen tussen
J^ost en West over het stopzetten van
de kernproeven is al gebleken, hoe
Moeilijk het is, met de Russen tot
overeenstemming te komen over een
doeltreffend controle-stelsel. De contro-
o op de atoomexperimenten is overi-
?ehs nog betrekkelijk eenvoudig verge-
J-«en met de controle op een eventuele
v°lledige ontwapening.
Als men de twee ontwapeningsplan
nen voor zover wij die nu ken-
nen naast elkaar legt, ziet
boen nog meer verschillen: In hoever-
F.e moeten Oost en West hun conven-
"onele strijdmacht in de eerste fase
van het ontwapeningsschema beper
ken? d6 partijen hebben hierover uit
eenlopende opvattingen. Wanneer moet
vervolgens de atoombewapening wor-
9en beperkt? Het Westen wil er reeds
*b de tweede fase mee beginnen. (Het
pas vooral een wens van Frankrijk
jbi de kernwapens al in een vroeg sta-
?dJm aan te pakken). Rusland daaren-
;®gen wenst pas in de laatste fase tot
atoomontwapening over te gaan. (De-
e Russische opvatting is nog maar van
®cente datum: toen de Sovjet-Unie
J5 het stuk van de atoombewapening
i?°g bij de V.S. achter stond, stelde zij
J* haar ontwapeningsplannen de uit-
ëfhning van A- en H-bommen primair.
h'bds kort hebben de Russen bij hun
"«wapening het accent verschoven van
conventionele strijdmacht naar de
r? et met kernlading). Tenslotte zijn
ir°st en West het ook niet eens kun-
,jeb worden over de verzekering van
o® Veiligheid in de wereld na de tot-
'bbdkoming van een ontwapeningsre-
fi 'mg. Het Westen wenst de oprich-
v.bg van een soort wereldpolitiemacht,
„kast de handhaving van kleine natio-
tot politiemachten. Rusland heeft
Vr, bog toe alleen gesproken over de
Pluming van beperkte nationale veilig-
sidstroepen, zonder ook maar te zin-
fcPblen op een internationaal orgaan.
de uitwerking van het Westerse
''an vóór zo'n internationaal politie-
QPParaat stuit men overigens direct
n,U.het probleem, hoe men een inter-
r.®-ionaal gezagsorgaan of wereldrege-
pbg zou moeten vormen. Een wereld-
gj b'ie zou immers onder politieke lei-
bg moeten komen.
..Hoewel men dus geen grote verwach
tten kan koesteren van de nu begon-
®b conferentie, is het althans verheu-
f®nd dat er weer een gesprek gaande
Oyer het meest brandende wereld-
ba,
Het is dertig maanden gele-
0Qb dat de onderhandelingen in de sub-
V JPmissie voor ontwapening van de
dé .gestaakt werden, en intussen
militaire macht van de grote mo-
gpv beden voortdurend gegroeid. De
hem van een ..oorlog door misre-
kp,9!bg" zouden nu nog veel verschrik-
ge 'her zijn dan in 1957, toen de Rus-
gp„»zich uit het vorige ontwapenings-
sprek terugtrokken.
landen een plan hebben voor algehele
ontwapening in vier jaar.
Het Westerse plan is een ietwat ge
amendeerde versie van het voorstel dat
de Engelse minister van buitenlandse
zaken, Selwyn Lloyd, vorig jaar septem
ber bjj de Verenigde Naties heeft inge
diend. Het hoofdkenmerk ervan is -dat
in alle drie de etappes het machtseven
wicht bij de vermindering der strijd
krachten in gelijke mate behouden blijft.
Er zjjn geen politieke voorwaarden in
dit nieuwe plan opgenomen en het is
minder strak dan de voorstellen voor
een gedeeltelijke ontwapening, die het
Westen in 1957 heeft opgesteld. Men
verwacht dat het nieuwe plan morgen
op de eerste besloten zitting in Ge
nève zal worden ingediend door de Brit
David Ormsby-Gore
Er ligt een algemeen principe aan
ten grondslag, nl dat de ontwapening
moet beginnen met een „lichte" fase,
waardoor de landen in staat zijn,
hun vertrouwen te tonen. In deze eer
ste fase worden geen internationaal toe
zicht en controlemaatregelen op grote
schaal geëish In de tweede fase wordt
het toezicht intensiever. In alle drie
fasen wordt aandacht geschonken aan
ontwapening op kerngebied, maar
pas in de tweede fase wordt rekening
gehouden met daden op dit punt.
Het communistische voorstel be
helst het inkrimpen van de Ameri
kaanse, Russische en Chinese strijd
krachten tot 1.700.000 man, en de En
gelse en Franse tot 650.000 man. In
de tweede etappe móeten alle strijd
krachten worden geliquideerd en al
le buitenlandse bases worden geslo
ten. Het derde en laatste stadium be
helst de vernietiging van alle kern
en raketwapens, en het stellen van al
le strijdkrachten onder een interna
tionaal toezichtsorgaan.
Jules Mocli, de leider van de Fran
se delegatie te Genève, zei gisteren te
gen verslaggevers, dat er in het Wes
telijke plan rekening wordt gehouden
met Frankrijks opvatting, dat de ontwa
pening op kerngebied van primair be
lang is. Moch merkte voorts op dat de
stopzetting van de produktte van kern
materiaal voor militaire doeleinden en
het aanwenden van de opgeslagen voor
raden voor vreedzame doelen gelijk
tijdig moeten geschieden. Deze omscha
keling zou betrekking moeten hebben
op grote hoeveelheden en zo snel mo
gelijk moeten worden uitgevoerd. Moch
was verder van mening dat men op
een bepaald ogenblik en wel als de in
ternationale sfeer tengevolge van de
eerste stappen verbeterd is, de belang
rijke politieke vraagstukken opnieuw
moet bestuderen. Moch verklaarde in
de loop van het gesprek dat het tech
nisch mogelijk is elk half uur een sa
telliet met een kernwapen boven een
bepaald land te laten verschijnen en
hem „op bevel" omlaag te laten stor
ten.
Verenigde Staten Elf negers zijn
gisteren tot gevangenisstraffen varië
rend van tien tot dertig dagen en boe
ten van honderd of vijftig dollar ver
oordeeld, omdat zij geweigerd hadden
een zaal van de gemeentelijke biblio
theek van Petersburg in de Amerikaan
se staat Virginia te verlaten, die alleen
voor blanken bestemd zou zijn. Onder
de veroordeelden bevonden zich twee
predikanten. (A.F.P.)
(Advertentie)
prima waterafstotende
poplin, geheel dubbel,
4 moderne kleuren.
(kleine stijging per maat)
Speciaal verlaagde
J. M. prijs, 2 jaar
Dat is natuurlijk wel het
noodlot van staatslieden,
dat wanneer zij eens griep
hebben niemand het hele
maal gelooft. Wat mij be
treft: ik vertrouw Khroesj
tsjev voor geen cent, maar
als die man zegt dat hij
ziek is, dan neem ik aan
dat hij ziek is. En dat is vrijwel het
enige, dat ik van hem aanneem. Al
leen blijf ik het onverantwoordelijk
van de Sovjet-Russische premier vin
den, dat hij net griep krijgt op het
moment dat hij naar Parijs zal ver
trekken. Dat doe je niet als beschaafd
mens. Als het nu nog Moskou of Win
schoten was geweest, a la. En ik zou er
dan ook op die grond bijna wat ach
ter gaan zoeken.
Maar goed. Daar is natuurlijk ooit
iemand begonnen met zo'n „diploma
tieke" ziekte. En sindsdien is hij net
zo ingeburgerd geraakt als, laat ik
zeggen, de griep. Staatslieden worden
ziek als het hun past en als zij be
ter zijn kunt u er staat op maken dat
er een ander op het punt staat in el
kaar te storten.
Zou de Gaulle echt geloven in de
ziekte van de Rus? Ik weet het niet.
Maar het lijkt me wel een man, die
op de gekste momenten last kan heb
ben van een lichte spit.
HOORN, 15 maart Op 74-jarige
leeftjjd is alhier overleden de heer J.
Richard Heuckeroth, die vooral voor de
tweede wereldoorlog grote bekendheid
heeft verworven als dirigent.
Jacob Richard Heuckeroth werd 2
november 1885 geboren. Hij werd in
1906 eerste dirigent van het stedelijk
theater te Passau. In 1907 kreeg hij de
leiding van de Nederlandse opera, die
hij afwisselde met het Duitse theater.
In 1920 werd Heuckeroth verbonden
aan de koninklijke vereniging ,,Het Ne
derlands Toneel van Willem Royaards.
Verscheidene keren trad hij in de
daaropvolgende jaren tevens op als
gastdirigent van het Concertgebouwor-
In 1932 richtte hij te Amsterdam de
Nederlandse Kameropera op. Dit gezel
schap heeft bestaan tot 1938, toen Heuc
keroth zich om ~ezondheidsredenen als
algeheel leider moest terugtrekken.
Van 1944 af woonde de heer Heucke
roth in Hoorn, waar hij en zijn echtge
note muzieklessen gaven en /met een
zelfgebouwd marionettentheater opera-
voorstellin ;on verzorgden.
DEN HAAG, 15 maart Dit jaar zal
het examen, voorafgaande aan de wed
strijd om de „Prix de Rome" beginnen
op 16 mei. De wedstrijd (proef- en eind-
kamp) in de grafische kunsten begint
3 juni.
Uitgereikt kunnen worden een prijs
en een accessiet, bestaande uit onder
scheidenlijk een gouden en een zilveren
erepenning, wie de gouden erepenning
wordt waardig gekeurd en blijk heeft
gegeven van groot talent en buitengewo
ne aanleg, kan gedurende ten hoogste
drie achtereenvolgende jaren worden
begunstigd met een jaargeld.
Gegadigden dienen zich uiterlijk 18
anril schriftelijk op te geven bij de hoog
leraar-directeur vrn de Rijksakademie
van Beeldende Kunsten te Amsterdam.
ROME, 15 maart De intergouver
nementele commissie voor Europese
migratie, de I.C.E.M., heeft van het be
gin van haar bestaan, dat is van 1 fe
bruari 1952 af tot 31 december 1959,
haar hulp verleend bij de emigratie van
9"i.COO personen, te weten 43Ó.000 kost
winners en 530.000 familieleden. Onge-
"cer 425.000 personen van dit totaal val-
'an. onder de categorie der vluchtelin
gen. Deze emigranten kwamen voor
het grootste deel uit Italië (269.000), uit
Nederland (74.000), uit Griekenland
(63.000), en uit Spanje (43.000). Z;j von
den voornamelijk emplooi in Australië
(250.000), in Canada (121.000), in Ar
gentinië (100.000) en in Brazilië (73.000).
Dit heeft de directeur-generaal der
Ï.C.E.M., Marcus Daly te Rome op een
persconferentie meegedeeld.
WASHINGTON. Op een pers
conferentie, die hij voor
zijn vertrek uit Indonesië
hield, heeft Nikita Khroesjtsjev in
het algemeen te verstaan gegeven,
dat hij van plan is in Berlijn na de
topconferentie alles in de wacht te
slepen, waarop hij zijn zinnen heeft
gezet, ais men hem tijdens de top
conferentie niet uit eigen beweging
toeschuift, waar hij om vraagt. Hier
door worden enkele vrij ernstige en
ook dringende vragen opgeworpen.
Hoe zal de Amerikaanse president
bijvoorbeeld reageren op deze aan
kondiging, die nu net de enige con
cessie, die Eisenhower te Camp Da
vid van Khroesjtsjev heeft losgekre
gen, tot een aanfluiting maakt? De
president heeft de besprekingen te
Camp David afgebroken en zich te
ruggetrokken naar Ge.tysburg om
deze concessie af te dwingen. En
toen beloofde Khroesjtsjev, zij het
met tegenzin, geen limiet te ver
binden aan de onderhandelingen
inzake Berlijn en geen ultimatum
meer te sturen.
Al kan raen twisten over de juiste
bewoordingen van de verklaring, die
Khroesjtsjev in Djakarta aflegde,
het is duidelijk, dat het zijn opzet
was een limiet te stellen en aan zijn
eisen inzake Berlijn een ultimatief
karakter te geven. In ieder opzicht
is zodoende het enige praktische re
sultaat van Camp David ongedaan
gemaakt. Een tweede vraag heelt
betrekking op de topconferentie zelf.
Te Camp David heeft president
Eisenhower aan Khroesjtsjev de
plechtige verzekering gegeven, dat
hij nooit „onder bedreiging" naar
de topconferentie zal gaan. Na de
persconferentie te Djakarta is het
duidelijk dat de Amerikaanse pre
sident onder bedreiging zal gaan,
als hij gaat. Zal Eisenhower daar
om van zijn plannen om naar de
topconferentie te gaan afzien, indien
Khroesjtsjev zijn woorden niet in
trekt?
Toch blijkt uit alles, dat degenen,
die zich het best een oordeel kun
nen aanmatigen, van mening zijn,
dat de bedoelingen van de 'president
onzeker zijn. Anders zou de West-
duitse bondskanselier Konrad Ade
nauer alvorens door te reizen naar
Japan niet zo lang in Washington
zijn gebleven teneinde daar zoals
algemeen bekend en bijna officieel
is toegegeven te pleiten voor een
vastberaden Amerikaanse politiek
inzake Berlijn. Anders zou de moe
dige burgemeester van West-Berii^n,
Willy Brandt, niet van plan zijn
vlak voor de topconferentie een pro-
paganda-veldtocht door Amerika te
ondernemen om te waarschuwen te
gen een Amerikaans verraad aan
zijn stad en zijn bevolking.
e oorzaak van Adenauers
openlijke ongerustheid over
de oogmerken van de Ver
enigde Staten is tot dusver geheim
geweest; maar dat geheim kan nu
worden onthuld. De oorzaak was de
manier, waarop president Eisenho
wer zelf de Berlijnse kwestie heeft
besproken tijdens de bijeenkomst te
Parijs van de regeringsleiders van
Groot-Brittannië. Frankrijk, West-
Duitsland en de Verenigde Staten
in december. In feite kwam het hier
op neer, dat Eisenhower zei, dat
Berlijn niet verdedigd kon worden,
och is de ernst van deze ver
bale manoeuvres nauwelijks
te- vergelijken met de ernst
van de werkelijk dominerende vraag.
Wat is nu de werkelijke politiek, die
president Eisenhower in de Berlijn
se crisis denkt te volgen? Of, om
het anders te stellen, houdt de presi
dent er werkelijk een principiële
en vaststaande politiek op na voor
deze crisis, die uiteindelijk kan lei
den tot de noodzaak te kiezen tussen
een zeer ernstige kans op oorlog en
de zekerheid van een westelijke ca
pitulatie, die erger is dan de capitu
latie van München? Nu Khroestsjev
op deze manier is gaan praten, is het
vraagstuk van Eisenhowers bedoe
lingen uiterst urgent geworden.
zonder dat men hei risico liep van
een oorlog met waterstofbommen,
en een oorlog met waterstofbommen
was ondenkbaar. Op deze mysterieu
ze uiteenzetting heeft generaal Char
les de Gaulle krachtig en met enige
verontwaardiging geantwoord. Zelfs
de Britse premier Macmillan heeft
meer gedaan om de zorgen van kan
selier Adenauer te verlichten dan de
Amerikaanse president. Natuurlijk
is het waar, dat in het later uitgege
ven communiqué de verzekeringen
uit 1958, uit de tijd van Dulles dus,
werden herhaald, dat het westen de
vrijheid van West-Berlijn tot elke
prijs zal verdedigen. Maar zelfs dit
communiqué en een laatste gesprek
met president Eisenhower gaven
Adenauer niet de overtuiging, dat
hij nu precies wist, hoe Eisenhower
over dit hoogst belangrijke vraag
stuk dacht.
at de president in Parijs zei.
was bovendien niet verwar
render dan wat hij op zijn
openbare persconferenties en tot en
kele vertrouwden in besloten kring
Dr. Adenauer zon nog steeds niet
gerust zijn op Eisenhowers vast
beradenheid inzake Berlijn.
heeft gezegd. De stijl en de toon
van deze presidentiële uitlatingen
wekker zelfs de indruk, dat Dwight
D. Eisenhower bepaald niet lang,
grondig en van tijd tot tijd biddend
over zijn keuze inzake Berlijn heeft
nagedacht. De indruk is, dat hij zijn
keuze nog helemaal niet heeft be
paald voor het geval, dat Khroesj
tsjev hem niet van de noodzaak om
te kiezen zal ontslaan. Als deze in
druk juist is, dan bestaat er in de
westelijke politiek inzake Berlijn zo
iets als een centrale leemte. Het is
duidelijk, dat men zich grote inspan
ningen getroost om deze leemte, in
dien zij bestaat., op te vullen. Het is
ook tamelijk duidelijk, welke poli
tiek de Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken, Christian Her
ter, aangenomen zou willen zien door
de bondgenoten van Amerika. An
ders zou Herter niet zo zijn best
hebben gedaan om de vluchten naar
Berlijn op grote hoogte te doen her
vatten teen vöorstel, dat overigens
voorlopig weer van de basn schijnt
te zijn). Maar ondanks deze en an
dere tekenen is het bekend, dat
Adenauer blijft betwijfelen aan dc.
uiteindelijke standvastigheid van
"de Amerikaanse president. Ais de
twijfel van Adenauer blijft bestaan,
mag men redelijkerwijs veronder
stellen, dat ook Khroesjtsjev niet ge
looft, dat Eisenhower standvastig
zal blijven En dat is op zichzelf al
een hoogst gevaarlijk aspect van de
situatie.
(Copyright - N.Y.H. Tribune)
v.vjwip,.
i
X
A e
I; U: s
-
De fraaie Ketch Yankee van de Amerikaan Irving Johnson, die er binnenkort
een even schone zuster bij krijgt.
kussen, waarop hij elke avond zat.
eens aan een nader onderzoek ging
onderwerpen en er een storende ther
mostaat te voorschijn kwam. Serieuze
klachten zijn bepaald niet zeldzaam:
in 1958 kwamen er 7600 bunnen: 3100
over slechte radio- en 4500 over ge
stoorde televisie-ontvangst.
Op het terrein van de scheepswerf
Westhaven in Zaandam verschijnt
binnenkort een reusachtige alu
minium caravan. De eigenaar daarvan
is een kleine, gebruinde man, steeds
met een donkere alpino boven zijn hoe
kige gezicht. Zijn naam is Wally Byam
en dat wil voor de Amerikanen zoveel
zeggen als koning van de caravans.
Wally rijdt in caravans, Wally bouwt
caravans, Wally doet in caravans,
kortom Wally leeft van caravans. Sa
men met zijn vrouw rijdt hij in de
hoge, langwerpige wagen, voorzien van
alle mogelijke luxe en comfort, de
wereld rond en iedereen die maar wil
mag met hen meeals hij maar be
taalt.
Dat laatste is voor vele Amerikanen
geen bezwaar en vandaar dat in het
brede wagenspoor van Wally Byam's
Fifth Avenue on wreels zoals hij
zijn caravan noemt honderden en
nog eens honderden luxe woonwagens
de wereld zijn rondgereden. De goede
Wally is er gewoon gek van geworden
en in zijn streven naar de perfectie
zoekt hij steeds naar allerlei nieuwe
mogelijkheden om het zijn betalende
tochtgenoten maar naar de zin te ma
ken. Bij zijn jongste plan heeft hij alle
consequenties buiten zijn caravan ge
gooid en besloten over te gaan tot de
aankoop van een reusachtig luxe jacht,
dat hem in staat zal stellen om zo af
en toe het stof van de weg af te spoe
len en op de open zee eens lekker uit
te waaien. Wie kon hem daarbij be
ter van advies dienen, dan zijn vriend
en landgenoot Irving Johnson, de man
die evenals Wally met betalende gas
ten de wereld bereist, maar dan per
schip. Tijdens een theevisite aan boord
van Irving's zeiljacht „Yankee" raak
te Wally in extase. Voor het eerst
sinds vele jaren kwam hij uit de ban
van zijn glinsterende caravans. Het fas
cinerende lijnenspel van deze prachti
ge ketch, de vermetele tuigage, de
scherpe boeg, de brede flanken en de
rijzige spiegel, geïnspireerd op de ach
terkant van Nordhoff en Hall's be
roemde Bounty, Wally was er weg van
en gaf luidkeels te kennen dat hij zo'n
juweel van een schip ook wel wilde
bezitten. „Dat kan," sprak Irving nuch
ter en de financiële draagkracht van
Wally kennende, gaf hij een gouden
tip voor de werf Westhaven in Zaan
dam, die onmiddellijk in een opdracht
werd omgezet.
Wally heeft de wens te kennen gege
ven de bouw vanaf het begin te willen
bijwonen en vandaar dat de bouwers,
de heren Komman, Meintser en Por-
sius hem binnenkort als gast krijgen.
Het hoofdstedelijke Amstel Hotel of
welke andere dure gelegenheid ook zal
van de goede Wally niets wijzer wor
den, want hij brengt zijn reusachtige
caravan mee. „Hij is zo gebouwd, dat
mijn vrouw er zelfs in wil wonen, en
dan kunt u er zeker van zijn dat het er
best in is uit te houden", vertelde hij
lachend. Met zijn nieuwe schip, dat
zoals u begrijpt een aardige som duiten
zal vertegenwoordigen, wil Wally straks
een moderne Sindbad worden en
evenais Irving Johnson, met betalende
passagiers de wereldzeeën verkennen.
Hoe dat precies in zijn werk moet
gaan is nog niet bekend. De brave Wal
ly weet van zeilen hoegenaamd niets
af, en van een bestekje maken of een
sterretje schieten heeft hij nog nooit
gehoord. Maar in de caravan is hij
heel wat mans en dat geeft hem het
vertrouwen straks ook met zijn luxu
euze schip goed overweg tc kunnen.
iiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiHiiiifiiin
Storingsambtenaren van de radio-
controledienst van de P. T. T.,
die voorzien van een speciale
technische uitrusting permanent door
het land reizen op zoek naar storings
bronnen, die een goede ontvangst van
rad of televisie belemmeren, moeten
behalve technici ook nog diplomaten
zijn. Dat blijkt uit een artikel in het
jongste nummer van P.T.T.-Bedrijfs-
banden over deze functionarissen. Zij
komen namelijk wel eens tot de ont
dekking, dat de storing opzettelijk
wordt veroorzaakt door een kwaad
willige buur die, juist als de televisie-
uitzending begint, zijn scheerapparaat
of stofzuiger aanzet om hem dan voor-
lopi te laten draaien, zonder er een
ander gebruik van te maken dan als
stoorzender. Aan de „storingsambtena
ren" is den de taak het conflict vreed
zaam op te lossen en het geschil bij
te leggen. Want lang niet altijd heeft
men een wetsartikel achter de hand
om medewerking af te dwingen. Deze
„storingsambtenaren" komen in actie
als er bij hun afdeling door één tele-
visiebezitter of drie radioluisteraars
geklaagd wordt over slechte ontvangst.
Voor radiostoring worden drie klachten
uit dezelfde buurt vereist om er zeker
van te zijn, dat de storing niet in het
]\T a vanavond
V zeven uur
J- vierenveertig
een uur na zons
ondergang) mag er
tot 1 juni niet meer
worden gevist in de
binnenwateren. Elf
weken lang zullen
de zoetwaterbewo
ners weer rustig
kunnen ademhalen
en de instandhou
ding van de eigen
soort veilig stellen.
De vaste stok of
zwiepende splitca-
ne-hengel van het
sportvisserslegioen
zal hen de komende
maanden niet meer
bedreigen. Vandaag
echter heeft cie
strijd tussen mens
en vis op vele fron
ten nog heftig ge
woed. Zelf vierden
wij het oudejaars
feest van de henge
laars in alle stilte
en vroegte op de
Tienhovensc Plas
sen. Wij waren in
voornaam gezel-
schap, want niemand minder dan Rein Mijdema, bijgenaamd de Amsterdamse
professor in de ,,vissologie", was er onze betrouwbare gids. De maestro van het
zingende nylon kent elke stek van enige betekenis en roeide ons naar tochten,
waar vadertje snoek kolk op kolk in het donkere water veroorzaakte. Herhaal
delijk kregen we dan ook mooi hobbel en zagen we het snoer met ra.telend ge
weld van onze werpmolen wegschieten. Maar was de eerste aanvalsdrift van
onze prooi bekoeld, dan kwamen de dobbers tergend langzaam terug aan de
oppervlakte ten teken, dat het vermeende monster geen zin had om door te
bijten. Slechts eenmaal konden we een slanke, krachtige jager, vastgeslagen
aan een breed uitslaande, koperkleurige spinner, met ons schepnet uit zijn ele
ment lichten. Ruim tien minuten heeft het opwindende gevecht geduurd. Toen
was het pleit beslecht. Daarna hebben we de haak voorzichtig verwijderd en
het. beest weer de vrijheid gegeven. Het spel bekoort ons méér dan de knikkers.
Het voorbije seizoen is beslist niet ongunstig geweest. Dank zij de prachtige
zomer, gevolgd door een goed najaar en een niet al te strenge winter hebben de
loze vissertjes ruimschoots hun hart aan de waterkant kunnen ophalen. Er is
vrij redelijk gevangen, al lijkt het er op dat twintigponders en nog jorscre exem
plaren zeldzamer worden. Of hebben de zware jongens de vele trucs en kneepjes
van het St. Petrusgilde door, zodat zij zich niet zo makkelijk meer laten strikken?
Door de wettelijk voorgeschreven rustperiode voor de zoetwatervisserij zal
de belangstelling voor de zeehengelsport van het strand of de pieren af weei
toenemen. Op bot en schol, schar en poon of hoe het Noordzeevolk je ook heet,
mag immers het gehele jaar door worden gejaagd. De vangstberichten zijn de
laatste tijd wel niet zo enthousiast, maar dat kan met de dag omslaan. Ook in
dat opzicht verraadt de zee haar grillig karakter niet.
A"" A' ,,A. s, -A,.': !:Ar
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiMiitiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiii
toestel zelf veroorzaakt wordt. Zij
hoeven zich niet altijd ter plaatse te
overtuigen. Een duidelijke omschrij
ving van de storing maakt soms zelfs
een diagnose op afstand mogelijk.
Storing, die uitsluitend op zaterdag
middag of woensdagmiddag te zien of
te horen valt, blijkt niet zelden ver
oorzaakt te worden door buurjongetjes,
die met hun elektrisch speelgoed bezig
zijn. Maar niet altijd werdt het euvel
zo gemakkelijk gevonden. Heel moei
lijk was het wel bijvoorbeeld bij die
elektro-technicus thuis, die als „vak
man" met zijn hand op zijn hart kon
verklaren, dat de storing buiten zijn
huis gezocht moest worden. Totdat men
na veel zoeken ook dat elektrisch
oor het venster van een aristo
cratisch herenhuis aan Rotter
dams Westersingel stond gis
teravond oud maar vitaal de heer Wil
lem Ruys. In zijn tuin bliezen en trom
melden zeventig musici, tezamen vor
mend de Harmonie van de Kon. Rot-
terdamsche Lloyd, een serenade naar
hem toe, want hij de oude heer
Willem stond aan de vooravond van
zijn 95ste verjaardag. Een groot man,
deze 95-jarige, die gedurende de pe
riode van zijn directoraat een vloot
van meer dan zestig schepen voor zijn
maatschappij liet bouwen, een groot
man, deze oude heer Willem, die nog
dagelijks een gang maakt naar het
hoofdkantoor aan de Veerhaven, en
niet alleen om er even uit te zijn. Gis
termorgen was hij maar niet gegaan,
want de post had al een hoeveelheid
felicitatiebrieven gebracht, welke nau
welijks te verwerken bleek. Hij stond
daar gisteren rustig en bedaard, zo nu
en don van zijn instemming blijk ge
vend door het zwaaien met zijn hoed.
Voor de muzikanten had hij een bier
tje in het ijs gezet, dat de heren gepre
senteerd werd door meisjes in het
zwart met wit gesteven schortjes. Het
bestuur van de harmonie liet hij aan
zich voorstellen. Toen een van de le
den de opmerking maakte, „Tot over
vijf jaar", volstond hij met de zakelijke
kanttekening „Ik zal je vast noteren".
Toen het potje bier door de muzikale
kelen was gestroomd, werd de serena
de besloten met een mars die als het
ware voor deze gelegenheid was ge
schreven: Our director, heette het
feestnummer dat naar het venster
werd gestuurd als een hommage aan
de man, die een stuk Rotterdamse
scheepvaartgeschiedenis vertegenwoor
digt.
LUXEMBURG, 15 maart (UPI)
De Luxemburgse minister van buiten
landse zaken en van het leger, Eugen
Schaus, he„ft gisteren bekendgemaakt,
dat het strategische alarmsysteem in
het centrals Europese hoofdkwartier
van de NAVO in Fontainebieau in de
nacht van 29 februari zonder dienst
doend officier i' geweest. De officier
die de bewuste nacht dienst had, ma
joor Aloyse Schiltz, is inmiddels naar
Luxemburg -ert--gestuurd, reeds ge
schorst en zal spoedig wegens Dlichts-
verzuim worden vervolgd, aldus de
Luxemburgse minister.
Een a-oordvoerder van het geallieer
de hoofdkwartier in Fontainebieau
heeft inmiddels verklaard, dat de vei
ligheid van West-Europa geen gevaar
heeft gelopen door de afwezigheid van
de dienstdoende officier.
