Boek over PAUS PIUS XII
van kardinaal Tardini
Boeiend en in hoge mate interessant
MAMMOETWET
werpt schaduw vooruit
LJ
EEN RUBENS
1 OP DRIFT I
De toekomst
Z. Em. acht zijn
tijd gekomen
Remiïes nemen:
LANG DEBAT IN EERSTE KAMER
Algra (A.R.) tegenover mr. Cals
over fundamentele overheidstaak
Salarissen in
de luwte
si" '.u L 'i-L-
Aan dat gemartel
met brandend niaagzuur
moet .u een einde waken.
Peking beschuldigt
Indonesië
V B
tlONDERDAO 17 MAART 1960
pagina 7
Shell boekte bijna
15 pet hogere winst
Examens
1'L R'iswHk.
l0u(DEN, 16 maart Rijksuniversi-
Aiu' Kand wis- en natuurk.: mej. J.
1k>nierlS' Leiden. Kand. F I: J. Jonge-
0 ^Leiden. Kand. K I wis- en natuurk
O;., f
tegen brandend maagzuur
Sophie Stein beter
Mei „Visevers" op townee Groningse studenten rijmen
zonnigheid en zottigheid aan eik aar. „Per vers" mocht niet
Eerste steen
Asfalt onder water
Glijbaan als brandtrap
Europost
1 door W. H. VAN EEMLANDT
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 17 maart De kardtnaal-
Maatssecretaris Domenico Tardini
"eeff woensdagnamiddag in zijn privé
appartement ter. Vaticane een zeer
"ruk bezochte persconferentie ffege-
ven. Deze vond plaats naar aanleiding
ran het uitkomen van zijn hoek ,,Pio
XII" (j). Op "0 oktober 195!) had kar
dinaal Tardini in de Aula der Tiege-
"iiigen in bet bijzijn van Z.H. de Paus,
"et H. College, et Corps Diplomati
que en een uitgelezen gezelschap van
geestelijken en leken een rede gehou
den over Pius XII bij gelegenheid van
de eerste verjaarda van diens dood.
Tezamen met de herdenkingswoorden,
die op 11 oktobpr 1958 de toenmalige
Patriarch van Venetië Giuseppe kar
dinaal Roncalli in de San Marco ka
thedraal uitsprak, heeft kardinaal Tar
dini thans de tekst van zijn doorwroch
te rede liet licht doen zien. Bovendien
Voegde hij er 70 pagina's noten en do
cumenten, historische aantekeningen
«n anecdoten aan tob.
De kardinaal, die "thans 72 jaar oud
's. heeft zijn gehele priesterleven ge
arbeid in hei Vaticaan en maakte van
zeer nabij Pius XI en Pius XII mede.
Onder het pontificaat van deze laat
ste was hij pro-staatssecretaris. In zijn
boten en documenten vult hij met con
crete gegevens en citaten, persoonlij
ke herinneringen en achterjfronddé-
tails zijn levensschets van Pius XII
aan. De kardinaal haalt ook herinne
ringen op aan Paus Pius XI. die hij
voorel als mens raak tekent. Het boek
telt 170 pagina's, bevat zes kleurenfo
to's en tevens enkele lacsimilés
Waaronder de door Pius XII eigenhan
dig getikte, verbeterde en onderteken
de telegrammen aan koningin Wilhel-
mina, koning Leopold van België en de
Kroot-hertogin van Luxemburg bij
de Duitse inval op 10 mei 1940 en
tussentekstfoto's van documenten. Het
is boeiend en in hoge mate interessant
als memoire-literatuur.
De kardinaal bood de ter perscon
ferentie verschenen journalisten zijn
"pek aan en vertelde in een cause
rie gedurende een klein uur voorval
len en bijzonderheden, die de pausen
Pius XI en Pius XII en hun arbeid
tekenden. De meeste dier feiten staan
bi het hoek Pius XII vermeld.
Zeer belangwekkend was ook, wat
de kardinaal, die in het zwart gekleed
Was en zijn bekende zwarte kalotje op
"ad, over zichzelf vertelde. Reeds eer
der meldden wij, dat zijn gezondheid
vooral na zijn jongste influenza, te
Wensen overliet. Op uiterst gemoede
lijke wijze bevestigde de kardinaal dit
NEW YORK, 17 maart Shell Oil
Company heeft in 1959 netto inkomsten
geboekt ten bedrage van 147.418.000
dir. De netto inkomsten in 1958 belie-
ben 128.583.000 dir. De totale bruto in
komsten bereikten een nieuwe recórd-
"Oogte van 1.819.954,000 dir. in 1959, te
ken 1.674.132.000 in 1958, wat respectie
velijk verhogingen met 14.7 en 8.7 pet.
betekent. Blijkens het jaarverslag van
de maatschappij komt liet netto-resul-
"Iat in het afgelopen jaar overeen met
-"43 dir. per aandeel, tegen 2.12 dir. in
1958, voor elk der 60.573,368 aandelen
die uitstaan na de op 3 december 1959
Roedgekeurde splitsing in de verhou
ding 2 1.
De verkoop van chemische produk-
ten bewoog zich in 1959 op een onge
kend hoog peil. Er bestond veel vraag
naar chemicaliën voor industriële
doeleinden en de verkoop van oplos
middelen bereikte een nieuwe record
hoogte. De verkoop van synthetische
glycerine steeg aanzienlijk, zowel op
de binnenlandse als op de export
markt, (erwj11 „EPIKOTE" imrsen,
de vloeibare kwaliteiten in het bijzon
der, weer de snelle groeitendenp te
zien gaven die in 1958 was afgezwakt.
AMSTERDAM, 16 maart Gem. Uni
versiteit: Arts mej. M. Hovy, mevr.
A- Misnay en de heer G. Duif, Am
sterdam. Artsex le ged. O. Oei, A. Ro-
■jyin, j. Veltman, Amsterdam en J-
^°on, Velsen.
.IfTREfóïT, 16 maart Rijksuniver-
?'leit. Kand. wis- en natuurk.: A: S.
vfarkering, Arhhem, F. Vervoordel-
dpnk, Den Bosch. D: J. Boogaard, Nij
megen, F: J. Bleumers, Zutphen, H. Co
me1'. Den Dolder, J. Labout, Hilver-
fhm, E: E. Van Tellingen, Zeist, C.
Auijpers, Utrecht, P. Montijn, Drieber
gen, K: mej. J. van Albada, Utrecht,
jhej. J. Helmich, Huissen, mej. M. de
v°ng. Heerlen, mej. J. Linssen, Grub-
■?envorst, A. van Nieuwestad, Helmond,
g: zuster A. Stotzel, Kerkrade, mej. M
Reekers, Nijmegen. Doet. aardrijksk.: Z.
i;er( Leuven-België. Doet. wisk.: A. van
*l0oy (cum laude), Eindhoven, H.
vamps, Maastricht, Doet. Natuurk.: M.
tanken, Venray. Doet. scheik.D. de
w^an, Zeist, li. Olsman, Wageningen,
Voskuil, Barneveld.
t)ELFT, 16 maart Technische Ho
geschool: Kand. civiel ing.: J. Bakker,
Sakkum; A. Berkelder, Dinxperlo: S,
°K Amersfoort; D. Brand, Zaandijk;
Dolhaine, Maastricht; P. van Don-
■e°n, Lienden; G. Dijkers, Breda; P.
Rasmus, Den Hoorn bij Delft; G. Gant-
P°°rt, Rotterdam; J. Gantvoort, s'-
Pfavenhage; Han Bing Tjoe, 's-Gra-
vjmhage; T. Hofker, Nes-Ameland; G.
Googeveen, Wassenaar; B. Huurman,
£°orburg; J. in 't Vetd, Scheveoingen;
W Jansma, Groningen; A. Joustra,
cla"ssluis; H. Lemstra, Leeuwarden;
Offringa, Groningen; A. Peerdeman,
vmstercla.n; H. Quokel, Heerlen; A.
)an Schaik, Neerlangbroek; J. Stro-
p ,9, Driebergen; D. Visser, Drachten;
m' v°s, Oegstgeest; L. do Vroede, Alk-
ar; W. van do Watering. Bergen op
ijm; D. Zijlstra, Groningen,
b Aand. werktuigk. ing; H. Rierink,
mterdam.
bp„ Ilrl- vliegtuigbouwk. ing: F. Hos-
Haren,
h- lviel ing: J. van Alphen, 's-Graveit-
ASe; h. van Baarle, Delft; I, Barthel,
j,msterdam; W, de Boer, IJsbrechtum-
C'R- Bürmann. Amstelveen; B. Cats,
r"uda; h. van Dijk. Amsterdam; R, de
}Uati, Delft; W. de Groot, Soest;' C.
tpAKstra, Haarlem; H. de -Tong, Rot-
m amI,. Kuijpers, Kwintshepl; R.
v'hts, Delft; N. de Ronde Bresser,
1T "sterdam; A. Smit, 's-Gravenhage;
1|' van Steeg, ITeiloo; L. Voslamber,
A. Walther, Amsterdam; A.
thans zelf. Ik word oud, aldus onge
veer de staatssecretaris van Zijne Hei
ligheid, en de normale aderverkalking
is hier het gevolg van. Mijn hart is niet
zo best r-eer en al hebben de dokters
mij weer aardig opgelapt, de oorzaken
blijven. Alleen mijn hoofd is nog hele
maal goed!
De kardinaal zei, dat zijn ambt de
gehele mens eist en een volledige dag
taak vormt. Hij betwijfelde of hij aan
deze eisen nog kan voldoen en zou zich
gaarne geheel of gedeeltelijk terug
trekken, omdat daar de zaak zijns in
ziens mee zou zijn gediend en omdat
het ook goed is een voorbeeld te geven.
Maar de beslissing, aldus de kardinaal,
ligt. nipt bij hem. maar elders, te we
ten bij de Paus.
Het was het algemeen gevoelen der
aanwezigen, dat de sympathieke grijze
kerkvorst zonder enige ophef of pathos
toespelingen maakte op zijn hoop eer
lang geheel of gedeeltelijk van zijn hui
dige taak ontheven to worden. Com
mentaren en speculaties noemen de
zojuist afgetreden nuntius van Parijs
kardinaal Marella, als mogelijke vice-
staatssecretaris of opvolger van kardi
naal Tardini.
(1) CartDomenico Tardini. Pio XII.
Tipografia poliglotta Vaticana 1960.
1200 lire.
De rede van kardinaal Tardini ver
scheen in Nederlandse vertaling in het
Katholiek Archief, vijftiende jaargang,
nr. 2, 8 januari 1960.
(Advertentie)
'ft.1-V-* 'J-',n w 1
En er vandaag mee be
ginnen. Dan nooit meer
zorg en pijnen door
overtollig maagzuur. U
blust die brand prompt
met één of twee Rennies.
Makkelijk in te nemen
•en nog smakelijk ook.
Apothekers en drogisten
verkopen Rennies. En
vóél.
1kn?rls' Leiden. Kand. F I: J. Jonge-
C U Leiden. Kand. K I wis- en natuurk.
cp °°ssink, Hoogmnde. Kand. L wis-
g,,e: 'atuurk.mej. E. Holmer, Oegst-
(Van onze onderwijsreuactcur)
DEN HAAG. 16 maart De ro
zen, waarop de Eerste Kamer minister
Cals deed zetelen tijdens liet eerste ge
deelte van de behandeling der O..
K. en W.-begroting, bleten woens
dagochtend bij de voortzetting van bet
debat toch niet geheel vrij te zijn van
doornen, Een nogal scherp prikje
kreeg de bewindsman van de A.R.-
spreker, de beer Algra, die zich na
drukkelijk clistancieerde van een vroe
ger gedane uitspraak, waarin bij de
minister meer een makelaar dan een
regent bad genoemd, maar die vervol
gens over de fundamentele taak van
de overheid ten aanzien van bet on
derwijs een betoog hield, dat ten dele
recht inging legen 's ministers ideeën
op dit punt.
De heer Algra stelde, dat de positie
van de overheid ten opzichte van de
openbare school een geheel andere is
dan ten opzichte van de „vrije" school.
Dit ls geen nieuw geluid en tiet is trou
wens een stelling, die mr. Cals zelf on
derschrijft. In de redenering van de
anti-revolutionaire senator, die de zaak
scherp sleep, leidt deze opvatting echter
tot wel zeer vérgaande consequenties.
Hij heelt er zelfs bezwaar tegen wan
neer dc minister spreekt over „het" on
derwijs in Nederland: met die term
worden de staats- en de vrije school
naar zijn oordeel te veel onder één noe
mer gebracht.
Dit gaat wel regelrecht in togen de
visie van de bewindsman, die met na
me in zjjn algemene wet voor het voort-
gezel onderwijs nu juist omdat lij) hot
bijzonder onderwijs niet een aanhangsel
van het openbare wil laten zijn uit
gaat van „het" onderwijs tout-court,
waarna dan evenwel onderscheiden
wordt tussen een regelende taak voor
het openbaar onderwijs en het stellen
van voorwaarden, waaraan het bij
zonder onderwijs moet voldoen.
De bewindsman heeft dan ook bestre
den. dat de overheid niet van „het" on
derwijs zou mogen spreken: aldus zou
miskend worden het vele gemeenschap
pelijke van de verschillende onderwi.js-
richtingen. De minister had er nog aan
toe kunnen voegen, dat tenslotte de
Grondwet ook spreekt van „hef" onder
wijs,
Het debat over deze kwestie was
weer eens een voorproefje van de be
handeling der Mammoetwet. Het ziét
er naar uit, dat de bewindsman, wan-
mecr dit ontwerp in dc Eerste Kamer
komt, in de hoer Algra zijn ernstig
ste tegenstander zal krijgen.
In ceil ander opzicht, ook liet bijzon-
dor onderwijs betreffend, bleken mr.
Oals en de heer Algra echter naast el
kaar te staan. De A.R.-spreker schaar
de y.icii niet achter de suggestie van de
heer Derksen (KVP) inzake een eigen
inspectie voor liet bijzonder onderwijs.
De Rijksinspecteurs moeten zich, al
dus de heer Algra, hoeden voor grens
overschrijdingen,- doch dc taak, die zij
wettelijk hebben, dienen zij onverkort te
blijven uitvoeren in opdracht van de
overheid. De minister stelde, dat de
overheid ter waarborging van de deug
delijkheid van het hijzonder onderwijs
bepaalde maatregelen moet treffen en
dat 7.ii daarvoor dan ook een apparaat
nodig heeft. Vraag van de heer Derksen:
wat valt onder deugdelijkheid?
De taak van de inspectie kwam ook
ter sprake bij het door prof. Gielen
(KVP) gewenste onderzoek naar de ken
nis, die de jeugd heeft van de jongste
geschiedenis. Staatssecretaris St.uben-
rouch verklaarde het bezwaarlijk te
achten de onderwijsinspectie een der
gelijk onderzoek te laten instellen. Dit
ligt veeleer op de weg der schoolbestu
ren. De staatssecretaris betuigde in
stemming met een opmerking van de
heer Algra, die gezegd had, dat het er
niet zozeer om gaat de schooljeugd te
laten leren over de mensen, die fopt ge
weest zijn in de jongste oorlog, doeh
dat men beter doet de zaken positief te
stellen door bijvoorbeeld de betekenis
van het verzet te belichten. Daarbij
kunnen zich echter wel eens gevoelig
heden voordoen, zo zei de heer Algra:
er zitten op de scholen duizenden kin
deren, die thuis beter geen navraag
kunnen doen naar de houding van hun
ouders in de oorlog
De Kamerleden hebben in eerste
termijn elf uur gesproken, minister
Cals en staatssecretaris Stubenrouch
hebben daarna na ruim vier uur het
woord gevoerd, Mr. Cals zei naar
aanleiding van de vele waarderende
opmerkingen over zijn tienjarig be
windschap, dal hij zich nu bij de
„teenagers" rekent,
Een keuze doende uit de talloze on
derwerpen. die in dit langdurige debat
aan de orde zijn gekomen, moeten we
vermelden, dai de bewindsman zich
gci-fsorveerd toonde ten aanzien van
liet pleidooi van prof. Gielen om bfl do
spreiding van het hoger onderwijs voor
al aan de oprichting van Athenea te
denken. „Ik vraag me af of dit rui de
weg is, die wij moeten inslaan. Het ni
veau van bet. hoger onderwijs moet
hetzelfde blijven als thans: enriors mis
sen we ons doei", aldus mr. Cals.
De minister heeft voorts verklaard,
dat hij er wel op vertrouwt, dat de sub
sidieregeling voor ile Amsterdamse uni
versiteit tijdig tot stand '/.aI komen, dit
naar aanleiding van opmerkingen van
de heer De Roos (PvdA), die zich op
dit plint ongerust had getoond. Inzake
Mpo'pVd'p I-' i»|
de kennis van de iniernationale organi
satie* in lu i iifjzumiei' in verin.nd met
de landbouw, eu voedselpolitiek een
leerstoel, waarvoor oud-minister Ion-
deling genoemd wordt zei de minis
ter: „Ne ut weging van liet voor en tegen
meen Ik tcoti liet advies ven de curato
ren te moeten volgen", (De economl-
«Gisteren in de trein een.
kennis ontmoet, die ver
telde dat hij binnenkort
naar Moskou zou gaan.
Niet voor altijd, maar ge
woon als tijdelijk toerist
Nadat ik hem op gepaste
wijze om die interessante
reis had benijd zei hij:
,,Maar ik moet eerst nog naar Den
Briel".
„Juist", antwoordde ik „en dat is
dan weer heel wat anders".
„Ja", zei hij „weet je hoe lang ik
daarover doe? Twee en een half uur".
Hij bewaarde nu even een stilte,
waaruit ik kon opmaken dat hij nog
een pointe in petto hield en zei vervol
gens:
„Weet je hoe lang ik doe over Am
sterdam naar Moskou? Drie en half
uur".
Ik moet u bekennen dat zijn ont
boezeming mij inderdaad verpletterde.
Waar gaan wij heen. En waar, vraag ik
mij in dit verband, dunkt mij, met enig
recht af, waar blijft de tijd? Hoe ver
zijn wij nog verwijderd van de afschu
welijke toestand, dat een mens vandaag
vertrekt en gisteren aankomt?
In drie en half uur van Amsterdam
naar Moskou, dat is bijna onzedelijk. En
het is in ieder geval geen reizen meer.
Het is overslaan; het is onverantwoor
delijk kansen verwaarlozen, riante kan.
sen. De kans om te stranden in het
liefste dorpje van de wereld, de kans
om het schattigste pleintje van West-
Europa te ontdekken of gezelligste ca
feetje van Twello.
En het ergste is; wij willen geen kan
sen meer hébben, tenzij dan de kwalij
ke van te verongelukken. Wij haken
nog slechts naar de onbelangrijke en
niet ter zake doende zekerheden van
vertrek en aankomst.
In feite drijven wij steeds meer af
naar een wereld, waarin mensen hun
leven met grote, gulzige brokken op
slokken. Tenslotte slikken zij zichzelf
supersonisch in en hebben verleden,
noch toekomst.
En als wij onder de groene zoden
liggen hebben wij niets gezien, niets
gehoord, niets ontdekt en niets beleefd.
Wij hebben het genot niet gekend van
de trein te missen in Boxtel. Sterker;
wij hebben Boxtel nooit gezien, wij
zijn er over heen gevlogen. En wij
hebben de rode klaproos in de berm
van de weg niet gezien, wij'zijn er
overheen gevlogen. Wij hebben geen
keuze gemaakt, want er werd voor ons
gekozen. Wij hebben kortom géén moei
te gedaan voor Den Briel, want het
kon met aanzienlijk minder Moskou
wezen.
Maar straks, lieve mensen, kunnen
wij dan ook ongetwijfeld met zijn al
len opvliegen.
PEKING, 17 maart (A.F.P.) Ra
dio Peking heeft de Indonesische rege
ring er in een heftige aanval van be
schuldigd de repatriëring van ongeveer
tweeduizend Chinezen naar de Chinese
volksrepubliek te bemoeilijken. Volgens
het radiostation hadden de tweeduizend
Chinezen alle formaliteiten vervuld om
op 12 maart te vertrekken, doch de ha
venautoriteiten in Djakarta zouden hen
nog twee dagen langer hebben vastge
houden om hen aan nieuwe administra
tieve verplichtingen te onderwerpen.
sche faculteit en de senaat zijn het met
eens met de voordracht van curatoren).
Staatssecretaris Stubenrouch bleek
niet zo bijster ingenomen met enkele
naamsveranderingen van scholen. Scho-
Je voor maatschappelijk werk zijn
zich Sociale Academies gaan noemen
en voor de kweekschool sprak de heer
Van Hulst (CH) over de naam „Paeda-
gogische Academie", Men zou kunnen
zeggen „What Is in a name", maar het
gevaar bestaat, dat men de indruk wekt
alsof deze chnlen on academisch niveau
staan, aldus de staatssecretaris.
ij„ gen «ai'.san 'ei e in net VHMO
besprekend antwoordde drs. Stubenrouch
aan mevr. Schouwenaar-Franssen
(VVD), dat hij de mogelijkheid wil na
gaan voor het toekennen van onderwijs
bevoegdheid in de technische vakken
aan officieren.
Wat de saiariskwesties betreft la
gen de bewindslieden bij dit begro-
tingsdebat goeddeels in de luwte. De
staatssecretaris heeft de hoop geuit,
dat men het over de salarissen van
dc kleuterleidsters binnen afzienbare
lijd eens zal worden. „Afzienbare
tijd" betekent echter in de Haagse
sfeer, zo bleek uit een aanvullende
mededeling, niet binnen een jaar.
Over de lerarensalarissen zei mr.
Cals: er zijn weinig dingen, die mjj zo
verheugen als het feit, dat deze ellende
nu achter de rug is. Dat salarisverbe-
teringen bjj de overheid altijd een
sneeuwbaleffect te weeg brengen bleek
intussen uit uitlatingen, die de bewinds
man deed naar aanleiding van de op
merkingen van de heer Derksen over
de salariëring van de inspecteurs.
Wil men de besten uit het docenten-
en -ps voor de inspectie aantrekken, dan
moeten na de verbetering van de sala
rissen van de schooldirecteuren ook de
salarissen van de inspecteurs verbeterd
worden, aldus de heer Derksen; maar,
zo zei de minister, als de inspecteurs
vooruitgaan, dan ook de hogere ambte
naren.
Onder de schare hogere ambtenaren
ven O. K. en W-, die op de tribune het
debat volgden, zagen we enige instem
mende knikjes.
We hebben er in ons land een
nieuwe cabaretgroep bi) ge
kregen, de „Studentencabaret
groep '55". een groepje Groningse stu
denten, dat zuidelijke esprit paart aan
wat noordelijke nuchterheid en de ca
baret-belangstellende Nederlanders
wil brengen in de sfeer van het kamer-
cabaret.
Vier studenten, jaargenoten van el
kaar en leden van „Albertus Magnus"
hebben elkaar gevonden bij de verwe
zenlijking van dit plan. Het zijn Harry
Kerckhoffs, die farmacie studeert en
de groep regisseert, Monique Habe-ts
(sociologie), Hans Wortelboer (socia
le geografie) (zie foto: van links naar
rechts) en Jan Rottinghuis (rechten)
die heel verdienstelijk de piano be
speelt. „Visavers" heet het cabaret,
waarin ge«en politiek wordt bedreven,
geen actualiteiten worden aangesne
den, hekeldichten worden vermeden,
maar al rijmend zonnigheid en zottig
heid wordt gegeven.
Eigenlijk is het groepje spelender
wijs ontstaan. De leden schreven zelf
hun teksten, maakten de liedjes en
probeerden ze uit in de kelder, die hen
nog steeds tot soos dient, zolang het
eigen huls er nog niet is. Begin februa
ri kwamen ze tijdens de diesviering
van „Albertus Magnus" in eigen kring
er mee op de voorgrond. Ze hadden
het programma „per vers" ge
noemd. Maar prompt kwam er in de
plaatselijke krant (inclusief de gebrui
kelijke zetfout) „pers vers" te staan
en bet duurde maar even of ze hadden
van de zakelijk leider van het journa
listencabaret dat al een reeks voor
stellingen van „pers-vers" heeft gege
ven een correcte, maar niet mis te
verstane brief.
De titel werd toen „visaversal
blijft het per vers, zonder dat da rij
melarij overigens pervers is.
De officiële première zagen we in
Winschoten en we hebben genoegen
beleefd aan dit viertal, dat nagenoeg
zonder requisieten een hele avond weet
te boeien. Over het algemeen heeft
de Studentencabaretgroep '55 de gro
te verdienste dat het oorspronkelijk is,
niet aanleunt tegen grote figuren als
Toon Hermans, Wim Kan enwim Son-
neveld. Jan Rottinghuis verzorgt de
hele avond de muziek, grotendeels ei
gen werk. Het drietal dat in het licht
van de schijnwerpers treedt laat ons
genieten van goede liedjes, suggestie
ve uitbeeldingen en soms overrompe
lende typeringen. Het zo maar echt
lekker „gek doen" ligt hen beter, dan
het ernstige genre, .want pogingen in
die richtingen lopen vaak vast in een
wat geforceerde zwaarmoedigheid.
Veel plezier hebben we beleefd aan
bijvoorbeeld „mag het een onsje meer
zijn, mevrouw?", die kostelijke con
frontatie met de Groningse kruidenier,
of aan het dwaze „Home guards". Een
uitblinker, was ongetwijfeld de film
rubriek: een geestige persiflage op
film-songs en stomme film en film-re
clame.
Aan nummers als „Een overstap
je", „Het boekenventje" moet nog het
een en- ander worden bijgeschaafd. Als
het cabaret wat is ingespeeld zal het
viertal Albertianen ongetwijfeld suc
ces oogsten in het land. Een reeks con
tracten heeft het groepje thans al ge
kregen. Op 19 maart treden de jonge
lui op in Sappemeer in het kader van
de „Doe open"-sleutelactie ten bate
van de vluchtelingen. Daarna volgen
voorstellingen in het studententheater
Kriterion in Amsterdam voor een
feestavond van het Onze Lieve Vrouwe
Gasthuis overleg is gaande over
een contract van twee maanden in
Kriterion in Eindhoven (Kunst
kring) en voor de studenten in Rotter
dam, Nijmegen en Tilburg en visa
versa naar Groningen voor „De In
stuif",
tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiniiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimtiiiiiiHiiimiimiiifiiiniHiitft
ren, broedeieren en dode dieren. Plan
ten zijn taboe als zij besmet zijn door
schadelijke insecten als drulfluis en
coloradokever.
In hetzelfde nummer staan nog een
aantal „bijzondere bepalingen betref
fende de uitvoer van goederen in
postpakketten". Hierin wordt o.i.
ten overvloede, want wie weet het
niet? nog eens gewezen op de mol
len-, egels- en kikvorsenwet, die het
De eerste steen is gelegd van de
nieuwe ateliers voor Eindhoven-
se kunstenaars, die in opdracht
van het Anjercomité in het Genderdal
worden gebouwd. Wanneer na die eer
ste steen de tweede en de volgende ge
metseld worden is om begrijpelijke re
denen nog niet te zeggen. Het waren
woensdagmiddag natuurlijk geen bouw
vakkers, die naarstig aan het metse
len togen. Marianne van Tatenhove
en Hans van den Hurk waren tot dit
karwei gekozen omdat zij het vorig
jaar de beste prestaties leverden tij
dens de Anjeractie. Zij hadden er met
vele enthousiaste schoolmakkertjes
voor gezorgd, dat het geld voor de
bouw van deze ateliers bijeenkwam.
Nu wijdden Marianne en Hans zich
met evenveel enthousiasme aan hun
„bouwtaak". Marianne trok er ondanks
de koude wind zelfs baar jas voor uit,
om in haar zondagse jurk beter de
troffel te kunnen hanteren. Hun vaar
digheid bij het metselen van de steen
met het opschrift „Geschenk Anjer
fonds" ontlokte de aanwezigen een be
wonderend applaus. Het gebouw, dat
ontworpen is door Herman Strjjbos en
Frans Vervest, wordt vijftien meter
lang en zeven en een halve meter
breed. Het zal twee ateliers bevatten.
Diep onder de waterspiegel in de
Zandkreek (het water tussen
Noord- en Zuid-Beveland) zal
Rijkswaterstaat deze week een nieu
we fase inluiden in de strijd tegen de
krachten van de verhoogde stroom
snelheid. Vandaag is bij de aanleg
van de dam door de Zandkreek nabij
Katse Veer een proef genomen
met het onder water spuiten van
asfalt. Het asfaltschip „Dorus Heij-
mans" heeft de reeds eerder gestortte
drempel in het thans nog 162 meter bre
de sluitgat van een speciaal voor dit
doel samengesteld asfaltmengsel voor
zien. Ondanks het feit dat het hier een
proef geldt is men in kringen van
Rijkswaterstaat optimistisch gestemd
over de verwachte resultaten. Tot nu
tot was alleen een proef genomen in
een dok te Amsterdam met dit onder
water spuiten van het asfalt.
vervoer verbied^ van „mollen, egels
of huiden van mollen, zomede van kik
vorsen ten getale van meer dan tien
of delen van kikvorsen, tenzij met
schriftelijke machtiging van de com
missaris der koningin". En, voor wie
een kunstenaar wil zijn in de verpak
kingskunst, wordt nog eens opgemerkt
dat grofwild als dam- en edelherten,
reeën en mouflons gedurende zekere
tijd per jaar niet vervoerd mogen wor
den.
Mevrouw Sophie Stein, vooral be
kend als moeder Doorsnee,
heeft na ongeveer vijf weken
verpleegd te zijn geweest in de Lu
therse Diaconesseninrichting in Am
sterdam deze woensdagmorgen kun
nen verlaten. Na nog enige rust zal
Sophie Stein spoedig weer aan het
werk gaan.
Het zou een grove misvatting zijn
te menen, dat alles wat met de
Euromarkt te maken heeft voor
niet-economen voornamelijk uit onver
teerbare vaktermen zou bestaan. Het
jongste nummer van P.T.T.-nieuws
geeft daarvan een duidelijk bewijs.
Onder het kopje: Postverkeer met de
Euromarkt (Frankrijk) staan een aan
tal bepalingen, die voor een goed be
grip geen enkele moeilijkheid vormen.
Zo wordt gezegd, dat bloedzuigers
slechts mogen worden ingevoerd als
ze op de voorgeschreven wijze zijn
verpakt. Een andere mededeling,
waarmee u in Euro-verband uw voor
deel kunt doen, staat in de bepaling
die voorschrijft dat bijen alleen mo
gen worden getransporteerd naar
Frankrijk als zij vergezeld gaan van
een certificaat van oorsprong, die
moet zijn afgegeven door eenvee
arts. Verboden voor invoer zijn onder
meer urnen voor as van verbrande
lijken, zuigflessen en spenen, die niet
van zuiver caoutchouc zijn vervaar
digd, huiden van vogels en knaagdie-
rat enkele kleuters op 'deze glij
baan slechts als een grapje
zien, ervaren sommige andere,
gezien de gezichten op de foto, als
bittere ernst. Deze glijbaan, aange
bracht aan de achterzijde van de ka
tholieke kleuterschool van de Zusters
van Liefde aan de Koornmarkt in
Delft, is ook bittere ernst. Want in
geval van brand in de school zal deie
glijbaan aan de ongeveer tachtig kleu
ters een veilige weg uit de brand be
tekenen.
Het hoofd van de school, zuster
Therese, had het vorig jaar de keus
tussen een brandtrap en een glijbaan.
Zij vond dat er aan een trap voor
kleuters te veel gevaren verbonden
zijn en koos de glijbaan. Zo zullen de
kleuters, als de nood aan d man komt,
in heel kórte tijd de vier meter van
de eerste verdieping naar de begane
grond kunnen afleggen. De overkap
ping beschermt de kleuters bovendien
nog
De brandweer in Delft is ingeno
men met de oplossing tan zuster The
rese en zal verdere t oepassing van het
idee bij andere scholen bestisf niet in
de weg staan.
z=
ilillllillllililllllillliillllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIillliilllllilllllSlllllllllllirn
22
Met een vlugge beweging ving de inspecteur de
ineen zakkende man op en strekte deze op het
parket uit.
„Ontruim de zaal. Bas", gelastte hij de briga
dier. tnet een bezorgde blik op hot smartelijk, nu
lijkbleke gelaat van Hoving, „ca laat onmiddellijk
de ziekenwagen komen. Die schilder en de suppoost
moeten nog even blijven". De onrust op zijn ge
zicht tekende zich duidelijker af en hij vroeg zacht
jes: „Hebt u wel eens meer last van die flauwtes?"
Ilovlngs knikte beschaamd met gesloten ogen.
„Maar pas de laatste tijd, meneer, nadat ik uil
het ziekenhuis ben gekomen. ik heb al zo lane
geen werk gehaden mijn vrouw en kinderen..."
In droge, korte snikken schokte zijn borst.
„Blijf nu maar rustig liggen tot de ambulance ei
is", zei de politieman, onder de indruk van de duide
lijke zieligheid van het geval. „We zullen je naat
het gasthuis brengen, de dokter zal je onderzoeken
en daarna kan ik rustig opschrijven wat je me te
vertellen hebt. Maak je nu maar geen verdere
kopzorg".
De volgende dag werd aan Rossetti, die immer;
persoonlijk getuige was geweest van het betreurens
waardige incident in de Vlaamse zaal, door zijl
vrienden onder het museumpersoneel toegestaan een
kijkje te komen nemen in het vertrek, wnar hel
schilderij, reeds uit de lijst genomen en op lange
schragen gelegd, door deskundigen werd bestudeerd.
Niet alleen kreeg de Italiaan hierdoor een goede
gelegenheid zich er precies van op dc hoogte te
stellen, boe het doek op liet zware eikenhouten span-
raam bevestigd was, maag hij kon bovendien on
opvallend nagaan, hoe de sluiting der ramen, die op
de achtertuin uitzagen .werkte en hoe hoog die
vensters zich boven de begane grond bevonden,
terwijl hij tevens verschillende bijzonderheden kon
waarnemen, die voor zijn komende karwei van
belang konden zijn. Op een moment, dat een der
experts de aandacht van alle aanwezigen in beslag
nam bij het geven van instructies voor de reparatie
en daarbij in details aan het schilderij demonstreer
de, hoe en waar hët oude linnen van de bedekkende
verflaag moest worden ontdaan om te worden aan-
eengehecht, eigende Rosetti zich met de hem aan
geboren vrijmoedigheid de sleutel toe, die in het
slot van de toegangsdeur stak, liet deze in de zak
glijden en luisterde verder met eerbiedige instem
ming naar de uiteenzettingen van de deskundige.
Buitengewoon voldaan over het resultaat van zijn
verkenningstocht, keerde hij ongehaast naar de
Vlaamse zaai terug, begon ijverig te werken aan
dc schets, die hij onderhanden had en vertrouwde
ondertussen zijn vriend de zaalwachter toe, dat hij
binnen enkele dagen zijn arbeid in het museum
hoopte te beëindigen. In het begin van maart zou
hij in opdracht' van een Franse firma naar München
reizen, om daar in de Pinakothek een serie teke
ningen te maken, die een artikel in de „Illustration"
zouden moeten verluchten.
In de namiddag van diezelfde dag, de 27ste februa
ri, liet Strakey zich bij de procureur-generaal in
Amsterdam aandienen. Hij toonde deze autoriteit
een zojuist van Cardigan ontvangen telegram,
waarin ham werd opgedragen de beste advocaat
in Nederland te engageren voor de verdediging van
Hovlngs en tevens zó geroerd was de millionnair
blijkbaar door de schrijnende bijzonderheden, die
de New Yorkse avondbladen de vorige dag als ge
volg van liet gunstige tijdsverschil nog hadden kun
nen publiceren over de droevige omstandigiieden
van het gezin een flink bedrag bij de bank te
deponeren, waardoor de zorg van de arme vrouw
van de psychopaat zou kunnen worden verlicht.
De procureur-generaal luisterde geïnteresseerd,
legde de toppen van de vingers tegen elkaar en zei:
„Het eerste werk van het parket zal natuurlijk
•djn een onderzoek te doen instellen naar de geest
vermogens van de verdachte, meneer Strakey. Als
u het mij vraagt, zal wel blijken, dat de man als
verminderd toerekeningsvatbaar moet worden be
schouwd en als dat het geval is, bestaat er uiteraard
een grote kans, dat de Officier van Justitie van een
strafvervolging afziet. Uit wat de politie gisteren en
vandaag te weten is gekomen, blijkt dat de toestand
van het gezin Hovings inderdaad allermiserabelst
is. De mensen hebben nauwelijks te eten, want de
man is ai maandenlang zonder werk èn wanneer niet
een vroegere vrouwelijk collega van de acteur enkele
dagen geleden onverwacht hulp had verleend, zou
de man wellicht de hand aan zichzelf hebben gesla
gen. Hij is een tijdje geleden voor een ernstige
pleuritis in het ziekenhuis verpleegd geweest en kon
daarna niet meer aan de slag komen. Vooral in de
laatste week deden zich, ook volgens betrouwbare
getuigen, herhaaldelijk ernstige geheugenstoornis
sen voor. Het is dus aannemelijk, dat het gebeurde
een gevolg is van een plotselinge aberratie. Een
beroepsmisdadiger is de man in geen geval; hij
heeft een schoon strafregister". De hoge politie
autoriteit zweeg een ogenblik en schraapte zich toen
de keel. „Wat een geluk, meneer Strakey, dat er
mensen op de wereld zijn, zoals meneer Cardigan,
die en over de middelen èn over de gaven van het
nart beschikken om in een geval als dit hun be
grijpelijke ontstemming over de gepleegde daad ter
zijde te stellen en, instede van wraakzuchtig een
meedogenloze vervolging van de schuldige te eisen
bereid zijn deze met raad en daad weder op de
been te helpen."
Reeds diezelfde avond beschikten verschillende
dagbladen over het bericht, dat de welbekende Ame
rikaanse millionnair Cardigan zich het lot van de
man, die zijn schilderij in een vlaag van waanzin
bad geschonden, had aangetrokken. Hovings had
'■en goede pers! Warme woorden van waardering
werden gewijd aan zijn toneelcreaties, de tegenwoor
dige nood van het gezin werd in felle kleuren af
geschilderd en verschillende kranten deden een be
roep op de naastenliefde valt het Nederlandse pu
bliek om, gezien het tragische van dit geval, ia, de
zak te tasten en zijn giften te zenden aan de re-
dactiebureaux.
(Wordt vervolgd).
