Kindermode 1960 op z'n bést, op z'n voordeligst 4. k V"ond St in het zoeklicht Ben Muller en Prins bij de centrale training Ml De stem van de dode door MAX MURRAY NIEUWS in het kort Naap 875-1275 T !975-2975 n",''375-595 n!V:1975-2975 n"/' 147S-197S 875-1175 3675-4975 Ook Kerkum van Feijenoord Bomen planten op Schouwen-Dniveland M I475-2275 Zal het een vrouw zijn Verkeersongeluk in Barneveld PAGINA 6 grootte VotmVG*t N. 790.1290 Naar 975M|375 Votravoért Twen-colbert. Naar 7775.7075 N.1gr!r" 1275-1850 ■HmMPRl llllii» Het 9de dit jaar met dodelijke afloop PARIJS De minister van landbouw van de 18 landen der O.E.E.S. en die van Joegoslavië, Canada en de V.S. zijn in r'js bijeen om de richtlijnen voor de landbouw en voedselproduktie te bestu deren. Ze zullen besprekingen voeren over net vierde verslag over de Europese en N oordamerikaanse landbouwpolitiek en verder maatregelen om de export van landbouwprodukten en voedsel te bevor deren en markt- en distributieproblemen bij melk, vlees, eieren, fruit en groente in studie nemen. WASHINGTON De Spaanse minister van buitenlandse zaken Castiella, heeft in Washington de overeenkomst getekend waarbij Spanje als lid toetreedt tot de Internationale financieringsmaatschappij een organisatie van de Wereldbank die steun verleent aan particuliere onder nemingen in onderontwikkelde landen. Spanje is het 59ste lid. DEN HAAG Van 26 tot 30 juni zal een uit. vier man bestaande missie uit Tas- manië een bezoek brengen aan Neder land om contacten te leggen, die van nut zijn voor het industrialisatieprogramma dat in Tasmanië is ingezet. De industriële ontwikkeling van Tas manië zo wordt gezegd in een com muniqué van de Australische ambassade wordt mogelijk gemaakt omdat de hy- dro-elektrische energie in dit bergachtige eiland de goedkoopste is van het zuidelij ke halfrond. Het eiland dat twee maal zo groot is als Nederland heeft 340.000 inwoners, onder wie een vrij groot aan tal Nederlanders. Tot voor kort kwamen de inkomsten van het eiland voornamelijk uit verkoop van merinowol, vlees, huiden, boter en mineralen. De uitvoer van gefabri ceerde goederen uit Tasmanië beloopt thans een bedrag van 844 miljoen gulden. De omzet in de handel bedraagt 1700 miljoen gulden. De missie wil trachten Nederlandse in dustrieën te bewegen kapitaal te inves teren in Tasmanië's industrialisatie. ZIERIKZEE, 29 maart Vandaag is een begin gemaakt met het aanplanten van bomen langs de provinciale wegen van het in 1953 zo zwaar getroffen eiland Schouwen-Duiveland. De eerste 100 bo men werden door de leerlingen van de lagere scholen te Zierikzee geplant. Ook in de andere gemeenten op het eiland werden leerlingen van de lagere scho len in deze boomplantactie betrokken. Voor héél moderne dame tjes originele Franse B. B. ruitjes met denim en broderie anglaise. 10 gezel lige variaties. 60-105 cm. Royale blazer met 2 split- jes op zij en goudembleem op borstzak. SuperFeltine 4 modieuze tinten. 4-13 jr. gecombineerd meteen ivoor wit, dubbel plissé "jStletyku. rokje. 4-13 jaar. Naar O75 1750 grootte 7 I Modieuze blouse v. parmantige meiskes. No Iron structuur poplin, óleukekleuren met royaal zwart/wit „Prince de Galles" plooirokje. 3-13 jr. N. ron 990 fJHudta. costuum in „Prince de Galles" de grote mode v. 1960! Royaal plissé-rokje; het jasje is met wol tres gepaspeld. Grote variatie in kleuren. 5-13 jaar. Naar grootte Sportieve V-hals pull over in de nieuwste vigoureux jaspé tin ten. 3-13 jaar. op een kamgaren „Prince de Galles" pan talon. Met ceintuur. Stoere parkacoat met zadelsteekgarn. 2 rits borstzakken. Geheel dubbel, DRI-SILfinished mét een bijpassende Super Ray-Lon cotelé pantalon. 5-13 jaar. Hèt jacket voor Uw rob- bedoes.DRI-SILgabardine met tinneroy jukstuk opeen ©RI-SILgabardine pantalon met ceintuur. 4 moderne kleuren. 6-13 jr. N. gr. 1e kl-kwaliteit, feilloze coupe, elastisch binnenwerk. In ieder opzicht volgens de laatste internationale mode. 6-13 jr. grootte *7 in combinatie met'n fthlaJui multicolor cotelé pantalon. wi(t4- vontforpn on do condities WETENSCHAPPELIJKE PROEFNE- NEMINGEN in de Verenigde Staten heb ben al aangetoond, dat de vrouwen het bekwaamst reageren op de condities waaraan de toekomstige pioniers van de wereldruimte zullen blootstaan. Terwijl in het land van Uncle Sam de vrouwen der eerste astronauten bijeenkomsten be leggen, waarop ze zich laten leteren ais de kloeke echtgenoten van deze, nog kloekere kerels, is in de Sovjet Unie n vrouw in alle stilte bezig, zich erop voor te bereiden, om de eerste vrouw te zijn en tevens wellicht 't eerste menselij ke wezen, dat de wereldruimte bmnen zal suizen en.daaruit ook zal terugke ren. In het laatste stelt ze al zoveel ver trouwen, dat ze stellig van plan is, haar enige dochter Natasje mee te nemen. En Natasja wil haar moeder met alleliefde vergezellen Evenmin als prof. Aya Maa sewitsj, zoals haar moeder heet behoort ze tot die huiselijke goedige Russische vrouwtjes ons door zovele Russische schrijvers beschreven. Die leefden uiter aard in de tijd vóór de bolsjewistische revolutie en de daarop volgende eman cipatie van de Sovjet-Russische vrouw die hiermede o.a. het recht verkreeg stenen te sjouwen en straatveegster te worden In het door de Sovjets beheerste Oost-Duitsland hebben de vrouwen korte lings eveneens deze rechten verworven.. ALLA MASSEWITSJ IS docente in de astrofisiek, dus in de kennis der sterren aan de grote universiteit van Moskou, waar zoals men kort geleden heeft kun nen lezen, steeds meer buitenlandse stu denten heengetrokken worden. Ze is te vens vice-voorzitster van de Academie der Wetenschappen van de Sovjet-Unie. Ze steekt haar mannelijke collega's menig maal de loef af bij het goochelen met de miljoenencijfers die bij de problemen der wereldruimtevaart te pas komen. Reeds sinds veertig jaar staat ze bij tal van buitenlandse collega's hoog aange schreven. Velen hunner kennen haar per soonlijk want Alia Massewitsj behoort tot deeinige Sovjet-Russen die vrij mogen reizen en ltterlijk voor alle delen van de ereld een Krimlin-visum krij gen. Ze nam onlangs nog deel aan het zesde internationale astronautische con gres, hetwelk te Barcelona werd gehou den en waarin andere sovjetafgevaardig den hoog opgaven van hun verwachting, dat de Sovjet Unie de eerste zal zijn, die een mens de wereldruimte in stuurt. Haar sovjet-collega's hebben haar ge zegd, nog even geduld te oefenen. Mis schien over. drie jaar, maar zeker binnen de vijf jaar zal het grote experiment plaats vinden. Alle Massewitsj, die goed thuis is in Frankrijk en Italië en tevens lange rei zen heeft gemaakt naar India, Indonesiee en de Verenigde Staten en ook landen als Zweden en Hongarije kent, vindt nog de tijd, naast haar astronautische studies tal van romans te lezen Ze is zelfs een bescheiden dichteres. Van de Spoetnik dichtte ze: een sterretje van de onder gaande zon, door zijn broertjes in da wereldruimte begeleid. ZE IS EEN BESCHEIDEN eetster en heeft daarom niets tegen het dieet, waar op de ruimtevaart-pioniers zullen worden gesteld: wat poeder van zeealgen, rijk aan vitaminen en wat zuurstof. Volgens haar college prof. Sedov, de man van de Spoetniks (overigens een der vele geleerden die er zich mee bezig hielden) heeft onlangs verklaard, dat alle problemen van de reis van een mens door de wereldruimte zijn opgelost. Maar dit neemt niet weg dat er in de Krim een groot laboratorium is ingericht, waar nog steeds proeven genomen worden op apei en honden. Er huizen niet minder dan duizend apen en voorts twintig hon den die allemaal als proefkonijnen dienen voor de reis naar Venus of Mars. Aan het hoofd van dit laboratorium staat eveneens 'n vrouw. Het is dr. Ko- toskaja Vrouwen nemen in de Svojet- Unie ook in de wetenschappelijke we reld menige vooraanstaande plaats in. Ongeveer de helft der gedoctoreerden aan de universiteiten bestaat uit vrouwen. Dat is in het algemeen voor de vrouwen wel prettig. Alleen niet voor hen, die door de sovjet-leiders voor stenen sjouwen en zo worden aangewezen. ■ww m m *-« nn IfnnK da T-Tancnnilr ("RlailtH lil TTpVIIPH DEN HAAG, 28 maart Voor de centrale training van het Nederlands A-elftal, die woensdag 30 maart en vrij dag 1 april in het stadion „De Vliert" te Den Bosch wordt gehouden, zijn de volgende spelers uitgenodigd: doelver- dedigers: De Munck (DOS) cn Pieters Graafland (Feijenoord)Achterspelers: Kerkum (Feijenoord) .Kuys (NAC) en Wiersma (PSV), Halfspelers: Klaassens (Feijenoord) Kraay (DOS), Muller (Ajax cn jviijnals (Elinkwijk). Voorspelers: H Groot en Prins (beiden Ajax), Van der Kuil (PSV), Van der Linden (DOS). Moulijn en Rijvers (beiden Feijenoord). Voor de spelers van het B-elftal staat nog een centrale training op het pro gramma en wel op woensdag 30 maart welke zal worden gehouden in combi natie met die van de A-spelers. Voor deze training zijn uitgenodigd: Bouwmeester (NAC), Franssen (GVAV) C. Groot en Swart (beiden Ajax), Van Heeswijk (Blauw Wit), Heynen (V.V.V.) en Jongbloed (DWS-A). De spelers van Sparta en Feijenoord, die voor deze training in aanmerking kwamen, zijn hiervan vrijgesteld aan-, gezien zij zullen uitkomen in door hun clubs reeds vastgestelde wedstrijden. Sparta speelt woensdag in Londen tegen Glasgow Rangers (kwartfinale Europese beker) en Feijenoord komt op diezelfde dag in Parijs uit tegen Stade Franqais voor het toernooi om de Vriendschaps beker. Voor de spelers van het Nederlands amateurelftal zijn trainingsbijeenkom sten vastgesteld op dinsdag 29 en don derdag 31 maart. Voor deze trainingen die eveneens in „De Vliert" plaats vin den, komen de volgende spelers in aan merking: doelverdedigers: Lagarde (Em ma) en Van der Lee (HFC); achterspe lers: Van Campen (UVV), Kruitboscb (Gouda) en Meyers (Sparta): midden spelers: Bouwhuis (Oosterparkers), Bur gers (DWV), Van Ierland (Willem 2) en Mul (NAC); voorspelers: Bouwman iHFC), Hainje (Heerenveen), Ten Hoo- pen (Quick H), De Kleermaeker (Vi tesse), Libregts (Excelsior) en Uyter- merk (Blauw Wit). VOORTHUIZEN, 28 maart Op dB Rijksweg Amersfoort-Apeldoorn is van morgen bij de kruising met de weg Stroe-Garderen het r.egende dodelijke verkeersongeluk van dit jaar in de ge meente Barneveld gebeurd. Een trekker met oplegger, komende uit de richting Amersfoort, wilde links af de weg naar Garderen inslaan. Op dat moment wilde een kleine personen auto de trekker op het kruispunt pas seren. De personenauto, bestuurd door C. IJ. botste tegen de rechter voorzijde» van de trekker en sloeg over de kop. Hierbij werd de 29-jarige P. Stuifzand uit Oegstgeest, die naast de bestuurder van de personenauto zat. zo ernstig ge wond, dat hij tijdens het vervoer naar het Juliana-ziekenhuis te Apeldoorn is overleden. De personenauto werd totaal vernield. 13. Net zoals brigadier Porter op jacht was gegaan naar een landloper, zo ging inspecteur Fowler nu op zoek naar een motief en een gelegenheid. Firth zag hem weinig de twee volgende dagen, ^aar iedereen in het dorp was zich van zijn aanwezigneia newust. Zijn schrale sombere gestalte werd tijdelijk een onderdeel van het landschap, zoals hij met zijn lange slungelige benen het kerkhof overstak, of uittorende ooven de stamgasten in De Lustige Jagers of de wit geschilderde tuinhekken van villa's open duwde, aan deuren klopte en voorzichtig zijn hoofd bukte, wan neer hij naar binnen stapte. Hij maakte er geen ge heim van, waarnaar hij zocht. Hij bezigde geen uit vluchten. Om inspecteur Fowler durfde niemand heimelijk te lachen. Dorpsmensen hebben de gave een vakman dadelijk te herkennen en in inspecteur Fowler hadden zij een vakman ontdekt. Ze verlangden niet hem te helpen de moordenaar van Angela Pewsey te vinden, maar ze legden hem ook niets in de weg. Telkens als hij ergens op bezoek was geweest, telkens als hij ergens een tuinhek dicht trok, liet hij iemand achter, die alleen bleef met het gevoel, dat hij inspecteur Fowler, zonder het te willen, iets verteld had, dat hij weten wilde. Hij kwam te weten, dat, zo er al iets tussen Ceha Sim en Firth Prentice bestond, dit van jonge datum moest zijn, want hij was op de hoogte van het mis verstand tussen Celia en Graham Ward. Hij wist, dat de dominee hartstochtelijk aan zijn kerk en aan het dorpje Inching Round gehecht was. Hij wist, dat de stroper Arie Evans niet op Angela Pewsey gesteld was geweest en hij wist ook de reden. Dank zij de welwillende bemiddeling van juffrouw Pewsey had zijn vrouw hem verlaten wegens een ernstige jeugdafdwa- ling. Gekwetst en verbitterd had zij de baby opge pakt en was naar haar ouders vertrokken. Artie was woedend en wraakzuchtig geweest en had alom ver kondigd, dat Angela Pewsey hem hiervoor met rente op rente zou terugbetalen. Maar op het ogenblik van de moord was Artie Evans op twee mijl afstand aan het sloten graven geweest. De inspecteur maakte kennis met dokter Daw en ging af op zijn vermoeden, dat de dokter iets op zijn geweten had. Hij maakte de opmerking, dat de dokter vakantie nodig had en iemand in het café viel hem bij en zei. dat hij, afgezien van een weekend in Londen een paar weken geleden, al een paar jaar lang geen vakantie had kunnen nemen. De inspecteur telefoneer de naar Londen en een paar uur later wist hij, dat dokter Daw daar Joyce had ontmoet Van dat ogenblik af zei hij, als de dokter ter sprake kwam en opmerkte hoe overspannen hij er uit zag. Die man heeft een vrouw nodig. Dan duurde het niet lang of iemand zei voorzich- tlg— Ach zo, keek erg slim en voegde er aan toe: Die krijgt hij waarschijnlijk niet voordat haar verloofde zich in het graf gedronken heeft. Misschien had dokter Daw in de veronderstelling geleefd, dat alleen Angela Pewsey zijn geheim kende. Maar in een dorpsgemeenschap weet men bijna alles. Over sommige dingen praat men, over andere niet. In sommige gevallen schijnt een geheim zich bijna tastbaar voort te planten. In elk geval was inspec teur Fowler binnen weinig tijd ingelicht. Het was dus niet onredelijk om aan te nemen, dat Angela Pewsey op de hoogte was geweest En wat een ge weldig machtsbesef zou dat betekend hebben voor een vrouw een van haar karakter. Het spel van kat en muis moest wel een bijzondere bekoring op haar uit geoefend hebben. Eerst zinspelingen, daarna mis schien dreigementen. Inspecteur Fowler liet langzaam zijn gedachten gaan, koud onaangedaan. Motief was er genoeg, hemel ja, En gelegenheid? Voor een dokter was het gemakkelijk ge noeg. Iedere dag kwam hij in en buiten het dorp, even bekend en gezien als de brievenbesteller. Het wapen was geen wapen, dat je van een dokter zou verwach ten- dat was een goede troef voor de verdediging. Maar zo goed was die troef toch ook niet, want zo n soort wapen kon een dokter licht kiezen om de aandacht van zich af te leiden. Hij zou natuurlijk de sympathie van de jury hebben. Misschien kwam hij er met een licht vonnis af. In specteur Fowler zette eensklaps een punt achter zijn gedachten, want hij zag in wat een rechtszaak en een licht vonnis voor een man als dokter Daw zouden betekenen Hij betrapte zichzelf erop, dat hij overwe gingen liet gelden, die mevrouw Sim hem, wie weet, we) aangepraat had. Kon het ooit gerechtvaardigd zijn, het onderzoek te beëindigen, naar Londen terug te keren en te melden dat hij geen succes had kunnen boeken? Inspecteur Fowler vermande zich. Hij voelde, tot zijn afgrijzen, dat deze plaats hem scheen te beheksen. E hij schaamde zich diep voor de gedachten, die hij in zijn hoofd had toegelaten. X. Niet lang na deze tweestrijd met zijn weerspannige andere ik wandelde inspecteur Fowler het Kerkhqi over in de richting van Angela Pewsey s huis. Hij ontdekte, dat twee kleine jongens hem achter een grijze grafzerk voorzichtig begluurden. De inspecteur bleef staan en keek van zijn grote hoogte QP hen neer. Ben ik een bezienswaardigheid? zei nij Nee meneer, zei Jackie Day, u bent detective. .A.hct Een echte, zei Alfie Spier. Niet een zo als meneer Prentice die bij mevrouw Sim logeert. Hij doet niks meer nu'u er bent. Mijn vader zegt, dat meneer Pren tice meer weet dan hij loslaat. Alfie en ik hielpen meneer Prentice, maar mijn vader zei, dat we onze neus niet in andersmans zaken moesten steken. Heel verstandig. Maar wij hebben het papier gevonden. Wat voor papier? Het papier, dat we aan meneer Prentice gege- VGlL^En wat heeft meneer Prentice met dat papier ge- da^Hij heeft het aan meneer Wilks willen geven. Maar meneer Wilks lachte lelijk en zei, dat hij van geen mens hulp nodig had, zeker met van iemand uit Inspecteur Fowler boog zich streng over hen heen. Hoe weten jullie dat? We hebben ze horen praten. Alfie en ik waren aan het speuren achter de kerkhofmuur. Toen kwam mevrouw Sim en die koos partij voor meneer Wilks. WP dachten, dat ze echt boos was op meneer Prentice maar toen meneer Wilks weg was, gaf ze meneer Prentice een arm en zei, dat ze hem verstandig vond en dat ze helemaal niet kwaas op hem was. Inspecteur Fowler legde zijn handen op zijn rug en bekeek nadenkend zijn schoenen. Als mevrouw Sim zei, dat die jongeman iets ver standigs had gedaan, dan is dat ongetwijfeld zo. Hij werd opeens weer de jochies gewaar. Niet dat dit jullie iets aangaat. Maar Alfie Spiers had zijn verdediging al klaar We weten een boel over Pewsey, zei hij. Veel meer dan iemand anders. En toen meneer Prentice dat papier las, dat we hem gegeven hadden, was hij erg aandachtig. Wat voor papier? De inspecteur was tegen beter weten m meuwsgien Dat papier, dat we gevonden hadden en waarop juffrouw Pewsey geschreven had Hoe v/ist je, dat zij het geschreven had? Wou je soms zeggen, dat je haar handschrift bent? Natuurlijk. Ze schreef immers de briefjes voor de volksdansen. En hebben jullie dat papier gelezen? —Nee ze had het haastig geschreven en er ston den lange woorden op. Als juffrouw Pewsey haastig schreef, konden we het nooit lezen. Maar meneer Prentice wel. win™ En zei je, dat hij het papier aan agent Wilks heeft laten zien? Nee, maar hij zei, dat agent Wilks zich door hem liet helpen. Maar agent Wilks lachte spottend en zei, dat hij geen tijd had voor blaadjes uit school- schriften. De inspecteur keek naar de twee kleine, ernstige, verstandige gezichten voor hem. Dus jullie wilden meneer Prentice helpen bij het oplossen van deze moord? Ja meneer. We hebben hem gezegd, dat hij al leen maar op het kerkhof hoefde te zitten en dat wij hein alles zouden kunnen vertellen, wat er in het dorp gebeurde. De inspecteur glimlachte. Hebben jullie een goed geheugen? vroeg h j. Ik kan de tafel van vijf onthouden, zei Alfie Spiers. Een maal vijf is vijf, twee maal vijf is tien, drie maal vijf is vijftien Hij was erg op dreef en erg teneergeslagen, toen in specteur Fowler hem met een handbeweging het jullie je herinner,». w,t er 1» h0Zedschenen0dle vraag nauwelijks een antwoord waardig te keuren, maar mompelden toch beiden ver ontwaardigd: „Natuurlijk". Herinner je je de dag van de mooid nog. Die vraag scheen nog dommer te zijn. Een hoofd- ""I" W?,rw.™1ullie toen om hall vier! Hij vuur- de de vraag op hen af. Aan het spelen op het kerkhof. Juffrouw Pewsey zat te miauwen. Je bedoelt zingen, zei de inspecteur preuts Ja, zingen. Alfie en ik zaten met onze rug tegen de muur een touw voor mijn vlieger aan elkaar te kno pen. Toen hield ze op met miau— ik bedoel met zin- gen. En wat dacht je daar wel van? We dachten, dat ze zich zeker de theeketel her- to_!rjdae; ze hield eensklaps, op, zoals mijn moeder doet wanneer het haar te binnen schiet, dat ze de ketel of het strijkijzer op heeft laten staan. Ah, zo, en wat deden jullie toen? We maakten ons vliegertouw af. Jullie zaten toch met je rug tegen de muur, niet waar? iiS'S" kerkhol geweest! a *,e„ hele"*. We z«» er dadel» n. naar toe cegaan vlak na enen en we zijn er ge bleven tot mijn moeder kwam roepen, dat we in moesten komen, wegens die h b. Vertel me eens wie jullie allemaal aezien ueo b8l We hebben alleen mensen gezien, die hier in de buurt wonen behalve meneer Graham Ward. We moesten opstaan om te zien wie hij was. Wat bedoel je daarmee.' Nou, we kennen alle andere mensen aan het ge luid. dat zij maken. De inspecteur keek hem een tikje weifelachtig aan. Zou je mij ook aan mijn geluid kunnen herken- nen? t ij Alfie Spiers giechelde O, u bent erg gemakkelijk. Hoe dan? T We hebben ons op u geoefend, zei Jackie Day verontschuldigend. U neemt lange passen en uw voeten gaan klip, klap, klip op de grond. En grijnzend voegde hij er aan toe: En af en toe klakt u met uw tong. Niks daarvan, zei de inspecteur. Maar hij besefte eensklaps, dat 't waar was. Hij was nogal van zijn stuk gebracht. Tot zijn grote ergernis klakte hij met zijn tong. Nou, zei hij, laten we dan beginnen met wat jul lie gezien hebben. Jullie zijn dus kort na één uur hier naar toe gegaan om te spelen, niet waar? Jawel. En jullie hebben een zekere meneer Graham Ward gezien? Jawel. Hoe laat? Om tien voor twee. Hoe weten jullie dat zo precies? We hadden een reep chocola en daar zouden we pas aan beginnen als het twee uur was, en daarom ke ken we voortdurend op de torenklok. De bewondering van de inspecteur voor het twee tal steeg met de miruut. Dus hij kwam om tien voor twee voorbij. De eerste keer, ja. Kwam hij dan nog eens langs. Natuurlijk, hij moest toch terug. Bedoel je, dat hij op visite geweest is? Ja, maar ze was er niet. We dachten, dat hij da delijk terug zou komen, maar dat deed hij niet. Aangezien jullie alles schijnen te weten, kun je me zeker ook wel vertellen, waar mijnheer Ward naar toe ging. Jackie scheen oprecht verbaasd bij een dergelijke vraag. Naar juffrouw Celia Sim natuurlijk. Maar ze was niet thuis. Alfie en ik hebben haar koffer naar het station gedragen. Ze heeft ons een klein beetje geholpen, gaf hij toe. Hoe laat kwam hij terug? Om tien voor drie. De inspecteur kreunde bij zulk een nauwgezet heid. Hoe weet je dat? Omdat ik met Alfie gewed had, dat hij zijn reep chocola niet kon laten duren tot meneer Ward terug kwam. Hij hield het vol tot kwart voor drieën door al leen maar te likken en hij was net klaar, toen me neer Ward terugkwam. En daarna hebben jullie meneer Ward niet meer gezien? Nee. Was hij een vriend van juffrouw Pewsey? Hij was bij haar geweest de dag voordat ze vermoord werd, zei Alfie. En toen hij naar buiten kwam, smeet hij de deur dicht en holde naar zijn auto. Ouwe Pewsey stond voor het raam te lachen en te wuiven, maar hij keek niet eens en reed weg. Toen wierp ouwe Pewsey hem een kushand na en begon op en neer te dansen. Allemaal verzinsels, zei de inspecteur streng. Nietwaar, zei Jackie. Ze danste de kamer rond en kuste een boek. Een boek? Ja, een zwart boek. Het was - zeker een soort volksdans. Die zijn allemaal zo gek, besloot hij ver achtelijk. De inspecteur fronste nadenkend zijn wenkbrauwen en keek naar zijn schoenneuzen. Nog juist bijtijds wist hij te voorkomen, dat hij met zijn tong klakte. Een zwart boek? Wat voor een zwart boek? Dat kon ik niet goed zien. Maar ik geloof, dat het er een was, waarin ze schreef. Het was zowat zo groot ais een schrift, alleen veel dikker. (Wordt vervvigd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1960 | | pagina 6