Kampeerseisoen weer begonnen
Anderhalf miljoen Nederlanders
trekken er met de tent op uit
D'
Aandacht van overheid voor
de jeugd is niet voldoende
CUMPMI
Avontuurlijke sport is een
mode-verschijnsel
geworden
NEDO-MEX
Zwervende groepen beginnen
gesprek niet zonder kritiek
Het vriendelijke Esch telt één
nacht 200 inwoners méér
Helgrootste gebod
Studiedagen voor
de aalmoezenier
PAX CHRISTI-LEGIOEN DOOR BRABANT
V B
Paus ontvangt missie-
zelatricen
ASPIBIN
KATHOLIEKE JEUGDBEWEGING
Terreinen kunnen
niet afgestemd
worden op
„gemiddelde"
kampeerder
jpAi
ZATERDAG 23 APRIL 1960
PAGINA 5
werkt snel
en veilig!
bitter
l'aperitivo
ÜiÉfli
hans stevens.
van Ceta-Bever
(Van onze verslaggever)
ESCH, 23 april Hossend en
zingend sprongen ze gisteravond
achter de fanfare aan:, tweehon
derd uitgelaten jongens en meisjes
die na een dag wandelen en praten
te gast waren in het kleine roman
tische dorpje Esch, dat er weer
het feest-van-het-jaar van had ge
maakt.
De duizend inwoners, die voor
de derde keer een afdeling van de
Pax Christi-voettocht op visite
kregen, waren dit keer meer voor
bereid dan ooit. Voor de school
was een uitgebreid snelbuffet in
gericht, de schutterij had de kleu
rige uniformen uit de kast ge
haald, de fanfare had de instru
menten opgepoetst en de sportclub
van jonge boeren en boerinnen
bad nog eens danig getraind om de
spieren los te maken.
KARDINAAL ALFRINK
DRAAGT HOOGMIS OP
Een van de belangrijkste resul
taten van het moderne oecu
menische denken is stéllig de
hu algemeen heersende overtuiging,
dat van de vroegere, louter nega
tief-apologetische benadering der af
gescheiden Christenen geen heil is te
erwachten. Een duidelijke positieve
uiteenzetting der eigen leer is
vruchtbaarder dan de meest spitse
Polemiek en zal er zeker toe leiden
de eigenlijke verschillen scherper te
belichten. Op die manier kan de
zaak in de kern worden aangepakt
bh bestaat de mogelijkheid tot wer
kelijke overeenstemming te komen.
Een ander belangrijk resultaat,
voortgekomen uit de bezinning op
de eigen leer, op het wezen der Kerk,
is het verdiepte inzicht in haar nog
onvoltooid karakter. Het besef, dat
°ok de éne, ware Kerk van Christus
hog maar ,,op weg" is naar haar
voleinding, heeft ons meer oog ge
geven voor het nog-niet-definitieve
van haar gestalte. Van dit inzicht
haar de erkenning van dus talrijke
onvolmaaktheden in haar historische
verschijningsvorm is de stap niet
hi oei lijk te zetten. Deze bewustwoor-
ding van eigen tekorten schenkt ech
ter tevens een zuiverder aanvoelen
van sommige bezwaren van anders
denkenden tegen de katholieke Kerk
en-of de Katholieken. Ook dit mag
dankbaar als een verworvenheid van
onze oecumenische tijd worden be
groet. Zou men de geestelijke atmos
feer, waarin de huidige Christenheid
leeft met enkele in het oog springen
de feiten willen typeren, dan kan
rnen in het algemeen genomen,
uiteraard wijzen op een eerlijke
on grote bekommernis om de zicht
bare eenheid der Kerk, die als Chris
tus' uitdrukkelijke wil erkend wordt,
èn op een oprecht schuldbewustzijn
aan beide zijden der scheidslijn, dat
aanspooort tot een grondig onder
zoek naar het eigen aandeel in de
oorzaken der scheuring en-of in de
bestendiging daarvan. In het alge
meen gesproken, zeiden wij, of, zo
men liever wil: in oecumenisch be
wogen kringen. Immers, het is he
laas nog lang niet zover, dat la
ten wij het noemen onder het ge
wone kerkvolk, en dat in de hele
Christenheid deze inzichten gemeen
goed zijn. Toch moeten wij stellen,
dat vooral de Katholieken de zorg
°m de eenheid als hun speciale taak
behoren te zien. En dat brengt dan
ha-tuur lijk de verplichting mee vóór
alles die eenheid in eigen kring te
cultiveren. Verschillen in riten, theo
logische scholen en vormen van spi
ritualiteit zullen er altijd zijn, zij
moéten zelfs bestaan, omdat de
Kerk voor alle volkeren bestemd is.
Maar deze verschillen tasten de ech
te eenheid niet aan.
Wat wel onverenigbaar is met de
ware eenheid is liefdeloosheid, af
gunst, onenigheid, verdachtmaking,
particuliere belangenstrijd. Wie zal
de narigheid afmeten, waaraan de
Woorden „progressief" en „integra-
listisch" onmiddellijk doen denken?
Het lijkt niet overdreven aan te ne
men, dat al deze kleinmenselijke ge
dragingen de wereldwijde eerste op
dracht van de Kerk totaal op de
achtergrond dringen. Mede, natuur
lijk, door het bijzonder onverkwikke.
lijk schouwspel dat dit alles aan de
buitenstaanders" biedt.
Gods grootste gebod is de liefde.
Volgens het Nieuwe Testament moe
ten de volgelingen van Christus aan
hun liefde voor elkaar te herkennen
zijn. Datzelfde geldt voor Zijn éne,
ware Kerk. Vanzelfsprekend heeft
dit niets met sentimentaliteit van
doen.
Evenals er een scheuring in het
geloof bestaat, zo bestaat er ook een
scheuring in de liefde. Er is geen
enkele reden om de ene minder be
langrijk te achten dan de andere,
Wanneer men om de eenheid der
Kerk bekommerd is. De aanwezig
heid van deze bekommernis aan bei
de zijden zij het, zoals gezegd,
vooralsnog beperkt tot bepaalde
kringen valt gelukkig niet te loo
chenen. Toch moet ook erkend wor
den, uiteraard met spijt, dat de
openheid en goede wil aan reforma
torische kant over het algemeen
aanmerkelijk geringer zijn dan bij
de Katholieken. Hoe anders de dui-
deijke agressiviteit en de waarlijk
uiet zeldzame, beslist „anti-Roomse"
uitingen te verklaren? Wij willen
hier nu niet verder op ingaan. Het
s immers zonder meer vanzelfspre
kend, dat een dergelijke houding on
verenigbaar moet worden genoemd
met Gods grootste gebod en een
vruchtbaar contact uitermate be-
moeilijkt.
Desondanks mag men de moed
biet verliezen. Gods Geest waakt
over Zijn- Kerk. Het komt er voor
ons op aan de goddelijke leiding
die naar aller overtuiging onmisken
baar met het hedendaagse oecume
nische klimaat samenhangt trouw
le volgen. Voor het overige mogen
St.-Paulus' woorden aan de Efesiërs
(4.14) ons een leidraad zijn. Hebben
Wij eenmaal de volwassenheid in het
geloof door het eerlijke streven naar
gelijkvormigheid met Christus als
ons ideaal begrepen „dan zullen wij
geen onmondige kinderen meer zijn,
die'heen en weer worden geslingerd
en voortgestuwd door elke windvlaag
Van lering, door het bedrog van de
biensen, door sluwe verleiding tot
dwaling. Maar wij zullen de waar
heid bewaren in liefde, en zó in ieder
opzicht groeien voor Hem, voor
Christus, Die het Hoofd is. Door
Hem wordt het ganse lichaam sa
mengevoegd en samengehouden, om
dat elk gewricht zijn taak vervult
bmt de kracht, die ieder lid in het
bijzonder is toegemeten. En zo vol
trekt zich de groei van het lichaam
tot
eigen opbouw in liefde."
.VATICAANSTAD. 23 april (KNP)
°e paus heeft gisteren 2000 deelneem
sters aan de internationale conferentie
*9°r de medewerkers aan de pauselijke
ttussiegenootschappen in audiëntie ont-
vangen. Onder hen bevonden zich 800
missie-zelatricen uit Nederland, onder
dir van mgr. J. J. M. van Hussen,
Vorrfeur der missiegenootschappen. Zij
mekn de sterkste vertegenwoordiging
Duit congres, direct gevolgd door de
Va-Ho rA.Mchng' die 650 vrouwen om-
diimt'i DJdens de conferentie heeft kar-
ermo.,.„ ASagianian, pro-prefect van de
Wnru-u de Propaganda Fide het
de cf,7.^gtev9er(3- Later sprak ook nog
van die congregatie, mgr.
«"Sismundi en mgr. Nigris.
Advertentie
it jaar zullen naar schatting an
derhalf miljoen Nederlanders ge
durende een korte periode het
comfort van huil woning achterlaten in
ruil voor de primitiviteit van een lin
nen tent, weer 300.000 méér dan het
vorige seizoen. Aangestoken door een
vreemde koorts keren steeds grotere
bevolkingsgroepen de huiselijke gebor
genheid de rug toe om zich metter
woon een tijdlang in Gods vrpe natuur
op te houden, en daarbjj niet zelden te
ontdekken hoever zij er eigenlijk van
daan zijn gegroeid. De natuur is in de
eerste plaats niet meer zo vrij als zij
misschien veronderstelden, zeker niet
binnen onze grenzen, en in veertien da
gen kampleven pleegt hun waardering
te groeien voor de moderne gemakken,
die zij in een overmoedige bui op hun
belétage of luxe flat achterlieten. Want
al neemt het kamperen dan ook mas
sale vormen aan, het betekent nog
niet, dat diezelfde massa zich in ge
lijke mate gegrepen voelt door de be
koring van het buitenspoor, integen
deel. De categorie trekkers, die het
louter te doen is om het avontuur van
het kamperen zelf, vertegenwoordigt
nog slechts een kleine minderheid in
het legioen, dat er tegenwoordig jaar
lijks op uit trekt.
De 45.000 Nederlanders, die in 1945
tjjdens hun vakantie in tenten bivak
keerden, .vallen nog wel te rekenen tot
het zuivere ras, maar de 300.000 kam
peerders van 1950 zullen al wel een ge
mengde samenstelling hebben gehad.
Vijf jaar later waren het er al 600.000
en in 1959 was het dubbele aantal hier
van bereikt. De echte trekkers daarge
laten, meende men lange tijd deze op
zienbarende aanwas te kunnen verkla
ren uit de grote opgang van het soci
aal toerisme, waarvan het kamperen
een uitgesproken vorm scheen te zijn.
Nu staat het wel vast, dat de lieden,
die over een bescheiden beurs be
schikken, inderdaad een niet onbelang
rijk aandeel in de stijgende belangstel
ling voor het kampleven bijdragen,
maar het merendeel van deze catego
rie vakantiegangers blijkt toch te be
staan uit representanten van de mid
denlaag van ons volk, die zich ook zon
der veel bezwaar een verblijf in. hotel
of pension zouden kunnen permitteren.
Het aantal hoofdarbeiders overtreft
dat der handarbeiders verre en de
belangstelling, die medici voor deze
vorm van recreatie aan de dag leg
gen, is zelfs opvallend. In een bekend
v-akantiecentrum, dat als sociaal-toe
ristisch werd aangemerkt, bleek
soms 40 pet. der gasten academisch
gevormd te zijn. Personen met inko
mens van meer dan twintig mille per
jaar kruipen met hun gezinnen in al
le gemoedsrust onder het linnen tent
dak, zonder heimwee naar het gerief
van een hotelkamer met ontbijt op
bed, hoewel zulks zeer wel binnen
hun bereik zou liggen.
Hoe is deze merkwaardige epidemie
te verklaren? De diepste drijfveer ligt
zonder twijfel in het verlangen naar
vrijheid, naar een afwerpen van de ke
tenen der conventionaliteit en naar een
ruimere atmosfeer. Kenners van onze
volksziel zullen er, wie weet, ook nog
een rudiment van ons vroegere noma
denbestaan in menen te ontdekken.
Maar de voornaamste reden is wel. dat
kamperen een typisch modeverschijn
sel aan het worden is. En aangezien
Advertentie
Hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Dit kunnen mensen zijn, die van
drukte houden, maar even waar
schijnlijk is het, dat ze eenvoudig
wegens plaatsgebrek zo dicht op
elkaar gekropen zijn.
(Van een onzer redacteuren)
UTRECHT, 22 april „Niet alleen
het onderwijs, doch ook de jeugdvorm
dient een onderwerp van aanhoudende
zorg van de regering te zijn; een zorg,
welke haar verankering behoort te vin
den in onze Grondwet: een steun, die
in wettelijke vorm gegeven ons de ga
rantie biedt van een blijvende medewer
king aan het geen het eugdwerk tot
standvorming brengt."
Dit is de opvatting van mr. H. A. L.
M. Disch, voorzitter van de Katholieke
Jeugdbeweging, die zich daarmee aan
sluit bij hetgeen mr. M. M. L. G. M.
Custers. burgemeester van Nieuwen-
hagen onlangs heeft gezegd op het con
gres van de Vereniging van Ned. Ge
meenten over ,,De gemeenten en het
Jeugdwerk". Hij stelde daar, dat mede
werking aan en steun van onderwijs in
alle overheidssectoren een vanzelfspre
kende zaak is geworden, m-aar dat dit
bepaald nog anders ligt ten aanzien van
vrije jeugdvorming, jeugdzorg enz. en
dat het hoog tijd wordt, dat de over
heidstaak voor de jeugd in de Grond
wet tot uiting komt.
Er wordt voor de jeugd momenteel
veel gedaan, maar het bestuur van
de Katholieke Jeugdbeweging vraagt
zich af, of zij wel altijd die aandacht
heeft, welke zij verdient. Dit geldt al
lereerst ten aanzien van de overheid,
hoewel men zeker geen voorstander
is van een tot in het ongerijmde op
voeren van de rijkssubsidie. De over
heid heeft immers slechts een subsi
diaire taak. Er blijft echter bij de
mensen van het jeugdwerk een grie
zelig gevoel hangen, wanneer het
modeverschijnselen tot de moeilijkst
verklaarbare zaken ter wereld beho
ren, is het niet goed doenlijk hierom
trent nog nadere opheldering te ver
schaffen en het kampeerfenomeen ver
der te analyseren. In elk geval zullen
dit seizoen anderhalf miljoen bewoners
van ons vaderland deze vorm van va
kantie houden verkiezen boven andere
methoden, en naar schatting slaat één
derde deel hiervan zijn bivak op bin
nen de grenzen van ons territoir.
Deskundigen van de A.N.W.B. heb
ben in de brochure „Kampeerders van
nu en morgen" een poging gedaan om
deze indrukwekkende karavaan nader
in categorieën te verdelen om aan de
hand daarvan te bepalen, welke ver
langens er bij de gemiddelde kampeer
ders nog leven ten opzichte van bij
voorbeeld de beschikbare accommoda-
ÏOO Jaar Campari! Miljoenen
mensen over de gehele wereld
genieten van deze kostelijke
drank. Puur of met soda.
Gen.'vert. O Ognibeni Co.. A'dam
tie in ons land. Een van de eerste con
clusies was daarbij, dat van zoiets als
een gemiddelde kampeerder geen spra
ke meer is.
De zaak is niet langer zo eenvoudig
als tien jaar geleden, toen kamperen
nog geschiedde omwille van het kam
peren zelf en om het directe contact
met de natuur, inclusief miereninvasies
en lekkende tentdaken. Dit ruige volk
je is ver in de minderheid geraakt en
neemt in het algehele kampeerbeeld al
een vrij excentrieke plaats in. De mees
te kampeerders hebben immers de zin
voor avontuur en romantiek verloren;
zij zetten ergens hun tent neer en blij
ven daar hun vakantie uitzitten, liefst
vlak bij een stad of andere mogelijkhe
den voor vertier.
Deze groep wordt gerubriceerd on
der de naam vakantiekampeerders.
Bij hen treft men ook de minste be
reidheid aan om afstand te doen van
het gerief, waarmee zij in hun dage
lijks leven omringd zijn. Zij zetten
hun normale huishouding slechts in
een andere omgeving voort. Radio,
krant, ijskast, leunstoel, het zijn za
ken, die deze groep zelfs geen veer
tien dagen wenst te ontberen. Veel
animo voor volksdanser en kamp
liedjes brengen zij niet rp; liever ma
ken zij in de can tine een dansje. Het
best voelen zij zich thuis op de gro
tere, modern ingerichte terreinen
met zoveel mogelijk comfort.
Een derde categorie kampeerders
heeft met elkaar gemeen, dat, zij uit
gaan van de stelregel: hoe meer zielen
hoe meer vreugd. Het kan hen op de
campings eenvoudig niet druk genoeg
zijn. Zü zoeken de gezelligheid van het
massale bezoek en kamperen vooral
Een tentje aan de plat, het ideaal van de watersport-liefhebber.
om de kinderen. Over het al gemeen to
nen zij voldoende inschikkelijkheid voor
de belangen van hun kampeergenoten,
terwpl deze groep met weinig tevreden
pleegt te ztjn.
Dan zjjn er nog de zuivere natuur
liefhebbers, die tijdens hun kamp fiet
sen of wandelingen maken om maar zo
veel mogelijk van de mooie omgeving
te kunnen profiteren. Deze kampeer
ders zijn rustig van aard en stellen aan
de campings ook geen al te hoge eisen.
Tenslotte de jongeren, de categorie
die in d'e verdrukking dreigt te raken.
De luidruchtigheid, die aan hun leeftijd
eigen is, laat zich vaak moeilijk ver
enigen met de sfeer, welke op een
kamp gewenst is, en sommige terrein
beheerders weigeren deze trekkende
jongeren soms de toegang.
Nu kan men het betreuren, dat het
aloude trekkersideaal wat is verwaterd,
maar het valt, toch aan te bevelen,
met de realiteit rekening te houden en
zich op de nieuwe situatie in te stel
len. Dit is, door de verbasterend snel
le aanwas van de horde der kampeer
ders, vrijwel nog nergens in Nederland
gebeurd. Natuurlijk, er wordt druk ge
streefd naar modern comfort, maar
men beseft nog onvoldoende, dat het
onmogelijk is zich te richten op de
doorsnee-kampeerder, om de eenvoudi
ge reden, dat de doorsnee-kampeerder
niet langer bestaat. Zolang natuurmin
naars en gezelligheidsvereerders op
één terrein worden samengebracht,
kan men van hun vakantievreugde
geen hoge verwachtingen hebben. Het
lpkt dan ook uiterst gewenst, dat er
kampeerterreinen komen, die op de on
derscheiden categorieën zijn ingesteld,
aangezien een combinatie van al deze
Mangen toch niet is te verwezenlijken.
Trouwens, over dat moderne comfort
en in het algemeen over de inrichting
der Nederlandse kampeerterreinen
moet ook niet te vroeg gejuicht wor-,
den. De A.N.W.B. is tot het inzicht ge
komen, dat er op het gebied van toilet-
.1.4.en wasgelegenheden een ernstige
achterstand bestaat. Het komt voor,
aat er één toilet beschikbaar is voor
180 gasten. De bond meent ook, dat er
meer gelegenheid moet komen om zich
electnsch te scheren, meer telefooncel
len en zelfs meer droogkasten voor de
verregen de kleding der gasten.
Maar bovenal is er behoefte aan uit-
oreiding van kampeermogelijkheden,
met name in het westen, zowel langs
ae kust als in het plassengebied. In de
ivenneme t'duinen zijn de afgelopen
paasdagen ongeveer 1500 personen
doorgestuurd naar noodterreinen of
naar het strand. Groot gebrék heerst
er aan kleine, eenvoudig geoutilleerde
terreinen voor weekend-kampen. Maar
ook gebeurt het, dat mooie kampeer-
gelegénheden ongebruikt blijven ter
wijl campings in de buurt last hebben
van overbevolking. De ervaring is, dat
yme terreinen steeds drukker worden,
dat de plaatsen met matige bezetting
zich maar net kunnen handhaven en
dat uitgesproken stille gelegenheden
steeds minder publiek trekken.
De kampeerder in Nederland is nog
maar al te vaak overgeleverd aan
Plaatselijke verordeningen Het is geen
uitzondering, dat het iemand verboden
is op zijn eigen grond een tent op te
siaan. Het gros der kampeerders is
aangewezen op officiële campings, en
net treft goed dat men zich daar ge-
ukkig bjj schfjnt te voelen. Een kamp-
kaart is echter overai verplicht, terwijl
4de fijnproevers de mogelijkheid
openstaat zich een kampeerpaspoort te
verwerven, die de meer idyllische plek-
iH,)0n s, Dit zal, en dat is maar
oOed ook, altijd wei een kleine groep
njven, die het avontuur zoekt in plaats
van alleen maar een goedkoop en doel-
fuatig onderkomen gedurende de va
kantie.
Det kamperen wordt een steeds be-
langrpker element van het verschijn
sel dat massa-toerisme heet. De han
del laat niet na de verspreiding hier
van aan te moedigen met steeds gro
tere en luxere tenten, waarop een
sheik jaloers zou zijn, en met aller
hande artikelen, die de kampeerder
het gevoel moeten geven zijn huise-
'Uk comfort alleen maar tijdelijk ver
plaatst te hebben. De hotels en pen
sions hebben er overigens niet van
te lijden, zoals men wellicht zou den
ten. Het aanbod blijft ook hiervoor
-uirn voldoende en men kan zich er
ïlleen maar over verheugen, dat
dank zij de mogelijkheid van het
kamperen, hoe men dit dan ook op
wenst te vatten, zovele tienduizenden
méér kunnen genieten van een va
kantie. die overeenkomt met hun per
soonlijke smaak.
jeugdwerk bij wijze van gunst, die
ieder moment kan worden ingetrok
ken, door de overheid bedeeld wordt.
De zorg van de overheid, die als
vanzelfsprekend moet worden aanvaard
ligt bij lange na niet alleen op het ter
rein der financiën. Bij uitbreidingsplan
nen e.d. komt in vele gemeenten het
„bouwrijp-maken" voor gezond en mo
dern jeugdwerk ernstig in de verdruk
king. De gemeentelijke overheid moet
bij stadsplanning rekening houden niet
alleen met speeltuinen, maar ook
met een accomodatie voor jeugd
huizen. Het ruimtelijk probleem is
ook voor het. jeugdwerk een van de
meest nijpende problemen. Voor de
centrale jeugdbeweging zal het zaak
zijn. dat bij de betrokken instanties tij
dig wordt aangedrongen op het reser
veren van de nodige ruimte hiervoor.
In nieuwe woonwijken gebeurt dit nog
wel, maar ook bij het openbreken van
oude steden mag men de jeugd niet
vergeten.
Een ander probleem, waarmee de
moderne jeugdbeweging wortelt is het
gemis aan een positieve instelling ten
opzichte daarvan bij de ouders. De Ka
tholieke Jeugdbeweging is er daarom
op uit te bevorderen, dat de ouders ac
tief bij het jeugdwerk worden betrok
ken. Gedacht wordt aan een parallel
met de parochiële oudercomité's voör
het onderwijs. In studie is voorts sa
menwerking met de sport, waarvoor
verschillende aanknopingspunten aanwe
zig worden geacht, terwijl toch ieder op
eigen terein kan blijven. Als voorbeeld
noemde men ons de leidersvorming.
De jeugd keert in het algemeen zeker
niet de jeugdbeweging de rug toe. Er
zijn thans 75000 katholieke jongens be
neden de 17 jaar bij de Katholieke
Jeugdbeweging aangesloten, wat zetts
iets meer is dan vorig jaar.
Bij de problematiek in deze tijd is
men te veel geneigd uit te gaan van
een veranderde, andere jeugd. De
jeugd is echter dezelfde gebleven, maar
veranderd is de achtergrond, waarte
gen zij leeft en moet opgroeien naar de
volwassenheid. Aan de volwassenen de
taak op de verschillende terreinen van
het maatschappelijk leven in de samen
leving te zorgen, dat de jeugd voldoen
de mogelijkheden biedt voor zelfont
plooiing, het creëren van een eigen mi
lieu en eigen initiatief, onontbeerlijke
hulpmiddelen voor een evenwichtige
geestelijke groei.
Op het thema van die veranderde
wereld zullen de priesters in het
jeugdwerk er zijn 300 a 400 aalmoe,
zeniers zich tijdens studiedagen,
die in de maanden april, mei en juni
voorl elk bisdom georganiseerd wor
den, zich gaan bezinnen. Daar worden
inleidingen gehouden over „Jeugdwerk
en de wereld van vandaag" en
„Jeugdwerk en de Kerk van Tan-
daag".
Advertentie
Ook in een tent kan het comfortabel wonen zijn.
Transparante klenrlak
Smid M. van Schijndel, die als de
plaatselijke Jac. Kleiboer de organisa
tie op zich had genomen, had bij de boe
ren in de omgeving een kleine vijfhon
derd eieren „georganiseerd", kon trots
verklaren, dat het met de logiesgelegen-
heid allemaal dik in orde was en hij
leverde het sluitstuk van zijn werk met
de verzekering, dat alle omwonenden
van de kerk zaterdagmorgen grote pot
ten koffie op het vuur zouden hebben
staan, opdat de routiers het gastvrije
Esch niet met een hol gevoel in de
maag zouden behoeven te verlaten.
Langs vele routes
De eerste dag van de voettocht was
een groot succes geworden. Tweedui
zend man sterk had het legioen jongens
en meisjes, aalmoezeniers en gespreks
leiders over de Brabantse wegen ge
zworven, het eerste deel afleggend van
de acht verschillende routes, die naar
Den Bosch leiden. Het gesprek over het
onderwerp - „Wat denk je van Chris
tus?" kwam betrekkelijk snel op
gang. Eerst gebabbel over voetbalwed
strijden, auto's en meisjesmode..., dan
plotsklaps de eerste discussie, meestal
ingezet met ongezouten woorden van
kritiek. De godsdienstlessen bij ons op
school... och, vaak teken ik poppetjes...
de preek in de kerk... kunnen ze het nu
niet eens op een andere manier zeg
gen... een schouderophalen, een ant
woord.
De gespreksleider nodigt uit, om er
gens langs de kant van de weg te gaan
zitten. Al spoedig ziet men overal de
kapittels in de berm neergestreken. De
gespreksleiders en de aalmoezeniers ho
ren heel wat positief geluid, maar de
kritiek wordt, nu de jeugdige tongen
eenmaal vlot op gang zijn gekomen,
nog steeds niet gespaard. En af en toe
moet een piepjonge kapelaan even met
de ogen knipperen. Ook voor hem is
dit een leerzaam contact.
Al werd het gisteravond op de ver
schillende pleisterplaatsen een plezie
rig feest, toch verloopt deze tocht rus
tiger ian vorige jaren en kunnen de
aalmoezeniers constateren, dat het ge
spreksonderwerp met tenminste even
veel ambitie als vorige malen wordt
aangepakt. Serieus wordt er geboomd,
zittend in het gras of wandelend over
de weg, zorgeloos, want alle huishou
delijke problemen worden opgelost
door de route-ouders, die in een auto
de groepjes volgen.
De heer en mevrouw H. Poort-Wil
schut uit Hilversum hebben route drie
voor hun >-ekening genomen. Gisteroch
tend vroeg reeds werd de heer Poort
te hulp geroepen door een jongeman,
die de dingen niet meer zuiver zag om
dat hij op zijn bril was gaan zitten.
De routevader snelde met zijn zwarte
Mercedes naar een opticien en enkele
uren later had de jongeman weer een
heldere kijk op het leven. De route-
moeder bezit al een gesorteerde verza
meling gevonden voorwerpen, want och,
in het vuur van het gesprek heb je je
gedachten wel bij andere zaken nodig.
Route vijf staat onder leiding van de
heer en mevrouw Willems uit Rotter
dam. Deze route-vader zat gistermor
gen al in de wachtkamer van een dokter
met een meisje, dat nogal onhandig
met een broodmes was omgesprongen.
Zij had zichzélf een flinke jaap gege
ven. die met twee klemmen gehecht
moest worden. Zelf heeft ze het niet
meer meegemaakt, want toen de dokter
met hech+en begon, sloot het mëiske
met een zucht voor geruime tijd de
ogen: nu wandelt ze echter weer opge
wekt mee Kieine incidentjes, die geen
enkele invloed hebben op de goede stem
ming. In een legertje van tweeduizend
man gebeurt altijd wei iets en men
prijst zich gelukkig dat er dit jaar, in
tegenstelling tot de vorige keer. toen het
erg warm was, zo bijzonder weinig bla
ren worden gesignaleerd.
De groep, die gisteravond in Esch
arriveerde, dineerde in een wei bij het
schoollokaal. De Witte Paters en Wit
te Zusters hadden voor een krachtig me
nu gezorgd: stamppot van wortelen en
uien. Voor het eten was men zingend
de St. Willibrorduskerk binnengetrok
ken voor een korte dienst. De fanfare
zatintussen al te springen om er op
uit te trekken en toen het seintje een
maal was gegeven kon men in de hoofd
straat van Esch een deinende mensen
massa zien, bestaande uit zingende jon
gens en meisjes, gespreksleider», zus
ters en paters.
In optocht trekt men uitgelaten naar
het grasveld van huize St. Jozefszorg,
dat voor deze gelegenheid met felle
lampen wordt verlicht. Er gaat een
luid gejuich op als om acht uur mgr.
Beckers verschijnt: dan wordt het stil
en geven de vendelzwaaiers van het
schuttersgilde tegen een romantische
achtergrond van bomen en struiken een
indrukwekkende demonstratie. Esch is
maar een betrekkelijk klein plaatsje:
het verbroederingsfeest met de bevol
king is hier veel intenser dan in grotere
dorpen het geval kan zijn. Samen brengt
men de avond door met demonstraties,
muziek, dans en gesprekken. Esch is
verrukt over dit contact met jongens en
meisjes uit alle delen van het land en
de gasten zijn geboeid door deze ken
nismaking metde kleine, vriendelijke,
pure dorpsgemeenschap. Voor één
nacht telt Esch twaalfhonderd inwoners.
De bejaarden uit huize St. Jozefszorg
kijken glimlachend uit hun ramen naar
het rumoer op het gazon: ze vinden het
hiet erg, dat het laat wordt dit keer.
Tot besluit van de voettocht naar
Den Bosch zal kardinaal Alfrink, voor
zitter van de Nederlandse afdeling vat»*
de Pax Christi-beweging, zondagmiddag-
in de Bossche veemarkthallen een pon
tificale hoogmis opgedragen. Deze hoog
mis, waarbij alle deelnemers aan de
tocht aanwezig zullen zijn, wordt door
de televisie uitgezonden.
Advertentie
1 GEROl ZILME.TA
onbeperkt gegarandeerd
