Adenauer herkozen
als CDU-voorzitter
Partijcongres heeft veel van
regerings-partijdag
LONBENSE BRIEF
EEN RUBENS
I OP DRIFT
Oberlander lacht toch nog
De Gaulle in
San Francisco
Volop tulpentijd
Geslaagd overleg van
mr. Luns in Athene
Oostduitse katholiek
veroordeeld tot
drie
jaar
CETA-BEVER
BU1TENB8JTS
Particulier huwelijk
Dr. Gilliatt, „the
1 second best man"Een schuwe individualist I
DONDERDAG 28 APRIL 1960
V'!
door W. H. VAN EEMLANDT 1
Nieuwe klooster-
Jaarbeurs voor jongeren Initiatief van kapelaan uit
zuid-oost-Drente Voorlichting en attracties
bewoners
Koninklijk parade
baldakijn
Bunkers"als hamerstuk
Bias dat laaiend
maagzuur-branden.
Neem een paar Bennies.
Ook voor U redding en uitkomst.
ATHENE, 27 april De minister
van Buitenlandse Zaken, mr. J. M. A.
H. Luns, die op bet ogenblik in Athene
is. heeft woensdag een langdurig on
derhoud gehad met zijn Griekse collega,
Evangelos Averoff. In een communiqué
wordt gezegd, dat de besprekingen ge
kenmerkt werden door oprechtheid en
vriendscappelijkheid.De twee miniisters
hebben van gedachten gewisseld over
alle politieke en economische kwesties
die voor beide landen van belang ztjn
het Atlantische Bondgenootschap en
meer in het algemeen de kwestie Eu
ropa.
onze correspondent in Bonn)
«-ARLSRÜHE, 28 april Een „re-
pOKs-parti.jdag" noemen de politieke
jL'V'Oem.'iakors het partijcongres van
j,;. c;li"isteiijk-democratische unie en
J zinspelen daarmede op liet feit dat
is '5onn vrijwel geen minister meer
overgebleven om nog te regeren. Ze
L- allen in de „Sehwsrzwaldhalle" in
wdrlsruhc.
»eit,
Verder doelt men op het
ai dat Par'i.ileiding en -programma
VaoVV 'e voren (ook zonder partijdag)
Srh 'en' zoa,s ooi5 hei voorzitter
nap van (jr Adenauer dat al vele jaren
®eSt te doen.
j 2o is dus de thans 84-jarige stichter
Ar Partij, dr. Adenauer met 427 van
tot 411 stemmen voor de vierde maal
voorzitter gekozen en de „rebellen",
|'e vorig jaar luid om hervormingen
n de partijtop schreeuwden, appiaudis-
®®rden luid. En waarom zouden zij
t>k niet? De thans oudste actieve
."tatsman ter wereld na het af-
eden van Korea's Syngman Rhee
t ®eft hun al driemaal een steeds gro-
AI geworden stembusoverwinning be-
Argd. Waarom zou hij dit kunststuk
- n!et eens een vierde maal (in de
w - van 1961) gaan proberen? Het
vZ®t"endeel van de in de „Schwarzwald-
niet eens
nerfst
•her
.alle" bijeengekomen 500 C.D.U.-gede-
Reefden heeft zijn politieke
^?Sltie in Bondsdag. Landdag of Ge-
leenteraad aan Adenauers gezag en
JLRtige te danken.
h t°en enkele weken geleden bij de
^handeling van de begroting-1960
dar Adenauers bondskanselarij de so-
6 "hstische woordvoerder Fritz Erler
A °P wees, dat bijna twaalf jaren van
^nenauer-dynastie misschien niet erg
ytorderlijk zijn geweest voor de ont
takeling van de democratie in West-
vd!Island, viel de bondskanselier hem
0,rnondig bij.
2ijn repliek aan Erler was de leu-
U" voor de C.D.U.-gedelegeerden in
Jwlsruhe: „Jullie moeten me maar
i^rnen, zoals ik ben. Het Duitse volk
js daarbij tot dusverre nog zo slecht
p'ot gevaren". Het succes, dat de
pö.U. sinds 1949 in toenemende ma-
heeft geboekt, is zo nauw met
de figuur van de 84-jarige kanselier
terbonden, dat de partij wel volko
men dwaas zou zijn hem nu te ont
wonen.
^aarmede was het ook onnodig ge-
orden in Karlsruhe over de erf-
Av°lging te spreken. Dr. Adenauèr gaf
JUwens zelf in zijn openingsrede nog-
j^^als te kennen, dat men zich daarover
K®ar niet het hoofd moest breken. De
opnprinsen-kwestie is dus taboe, ook
l„j klapten de gedelegeerden opvallend
d toen bij de begroeting door de con-
tyjSvporzitter de naam van prof. Lud-
g'S Erhard werd genoemd, die överl-
(j "s vandaag bij zijn „referaat" over
jj„ "économie in sociale verantwoorde
lijkheid" nog zijn grote partijdag zal
CJ6ven.
SpjVat 'ook de meningsverschillen tus-
Spn dr. Adenauer en prof. Erhard mo-
fij zijn (of zijn geweest óf nog zullen
jti)zjj zjjn (jg komende anderhalf
Son begraven Ook dr. Adenauer be-
g lt wel, dat „der Dicke" een krachti-
pj. sh^hieh-trekpleistör ls en dat hij
Erhard niet ongestraf kan désa-
Ueren. Er zijn trouwens aanwijzin-
A", dat dr. Adenauer de opvolgings-
tr>Üe thans langs geheel andere weg
yAeht op te lossen. Hij weet, dat zijn
fj °egere kandidaat, de minister van
de "ciën Franz Etzel, bij de ene helft
dpr Partij weerstand zou ontmoeten en
tv, kandidaat der bondsdagfraktie, prof.
dard, bij de andere.
v "anvaardhaar voor beide groepen en
alle vleugels schijnt de 64-jarige
landsdag-fractievoorzitter dr. Heinrlch
lej0ïle te zijn, die in het recente ver-
"in zovele mningsverschillen binnen
j| f.D.U. heeft gladgestreken. Men
st®rt in de wandelgangen dan ook,
6v dr. Adenauer dr. Krone tot zijn
Ij <>n'uele opvolger heeft uitverkoren.
®t ls
^«•ki
geen acuut probleem: voor de
ezingen van 1961 zullen de „kop-
van Adenauer en Erhard van de
van jvaenauer en r.rnarci van ae
'E.-verkiezingsplakkaten op de
°stduitse menigte neerblikken en van
tio" Vfirwacht de partij in eerste instan-
bet vierde stembussucces.
Dr. Heinrich Krone (links), de 64-jarige fractievoorzitter van de CDU in de West-
duitse Bondsdag, die voor alle vleugels van Adenauers partij aanvaardbaar zou
zijn als mogelijke opvolger van „der Alte" als voorzitter van de partij. Voorlopig is
gisteren op het partijcongres in Karlsruhe Adenauer herkozen. Op de foto rechts
van Krone de, Westduitse minister voor vluchtelingenzaken Oberlander, die kort
tevoren van Adenauer en Krone te verstaan heeft gekregen, dat hij toch heus zijn
ontslag moest indienen. Oberlander heeft dit „advies" opgevolgd maar slaagt er
toch in zijn slechte stemming onder een opgewekte glimlach te verbergen.
SAN FRANCISCO, 28 april (Reuter)
President De Gaulle is gisteravond
uit New York in San Francisco aange
komen. Vlak voor zijn aankomst wer
den 150 betogers, voor het merendeel
van Arabische afkomst, van het vlieg
veld verwijderd. Zij droegen borden
met opschriften als „Laat het leger uit
Algerije vertrekken" en „Vrede op de
hele wereld, ook in Algerije". De presi
dent en mevrouw De Gaulle werden be
groet door de burgemeester van San
Francisco en gemeentelijke autoritei
ten. Een paar duizend mensen waren
naar het vliegveld gekomen om de Fran
se gasten te verwelkomen.
President De Gaulle bevond zich
woensdag in een onplezierige positie,
maar een functionaris van de Ameri
kaanse veiligheidsdienst heeft hem
daaruit gered. Toen de generaal zich in
zijn hotel in New York kleedde, bemerk
te hi] tot zijn schrik, dat al zijn dassen
ingepakt w ren en met de bagage naar
het vliegveld wr.ren gezonden. De func
tionaris van de veiligheidsdienst, die dit
vernam, deed vlug zjjn eigen, grijze das
af en overhandigde haar aan de presi
dent. Het exemplaar kleurde bovendien
goed bij De Gaulle's kostuum.
BERLIJN, 28 april (KNP) De
rechtbank te Potsdam in Oost-Duitsland
heeft de Dost-Duitser Franz Guhn, die
terecht heeft gestaan wegens het bej
zoeken van bijeenkomsten van de „Dr.
Brauweiler-Kring" jn West-Berljjn, ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van
drie jaar. Hoewel het bisschoppelijk or
dinariaat aan de rechtbank een verkla
ring had doen toekomen dat de „Dr.
Brauweiler-Kring", wélke de heer Guhn
bezocht had, zich uitsluitend op gods
dienstig terrein beweegt, heeft de recht
bank Guhn toch veroordeeld. Naar aan
leiding hiervan schrijft het in West-Ber-
vprnnrripiinS11^ 6 Petrusblatt dat deze
kennelijk tot doel heeft om
qphr1kwekkpnam °°st-Duitsland een af-
voorbeeld te geven voor
reiken da? zii ?1?vln4e daardoor te be-
ïeiKcn ciat z\j zich niet vertonen or> hii-
Du?tsland.0n V°°r batholilken Tn °tó-
Advertentie)
Schuren, bungalows,
De volgende week, op 6 mei, vindt
het huwelijk plaats van prinses
Margaret en Tony Armstrong-
Jones, en Ie sfeer waarin de plechtig
heden en eestelijkheden zullen plaats
vinden, lijkt weinig veelbelovend. De
sensatiepers heeft, zoals te verwachten
was, haar aandacht geconcentreerd op
Armstrong-Jones en zijn entourage en
rijk materiaal gevonden onder de bo
hémiens die behoren tot het randgebied
van Armstrong-Jones' maatschappelijk
leven. De schund-pers heeft een sappig
schandaal ontdekt in het leven van Fry,
die zich derhalve terug moest trekken
als bruidsjonker. En geen vriend van
de bruidegom, zelfs geen kennis, kan
betrokken raken in een incident zonder
dat kranten het geval opblazen tot een
schandaal. Deze krantenverhalen ple
gen te beginnen als volgt: „Een intiem
vriend van Antony Armstrong-Jones is,
staande tegen de muur van eèn café,
gefouilleerd door de politie. Hij werd
vervolgens naar het politiebureau ver
voerd. Dit wekt natuurlijk de interes
sante indruk dat Armstrong-Jones
merkwaardig gespuis telt onder zijn
vrienden. Maar het enige wat er ge
beurd was, was dat de bewuste „in
tieme vried" in een café een antieke
revolver had laten zien aan zijn vriend
jes. Een of andere welwillende telefo
neerde de politie met de boodschap dat
meergenoemde „intieme vriend" zich
in een café bevond voorzien van een re
volver. Zodra de politie constateerde
dat het inderdaad ging om een antieke
en geheel onbruikbare revolver,, liet
zij de jongeman met zijn wapen heen
gaan. Maar dit en dergelijk soort ver
halen dragen het hunne bij om een ge
mene en venijnige sfeer te scheppen.
Ondertussen begint de pers op meer
legitieme gronden boos te worden. Zij
wenst nadere bijzonderheden omtrent
de feestelijkheden en de plannen, maar
het Buckingham Paleis, dat toch al een
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiii||,ll|||||m||||I|
welverdiende slechte reputatie geniet
op het terrein v„n „public relations",
toont zich onhandiger dan ooit. Herhaal
delijk worden vragen beantwoord met
de mededeling dat de bijzonderheden
niemand aangaan, aangezien hét niet
gaat om een regerend souverein, maar
om een particulier huwelijk van een lid
van de koninklijke familie met een
Brits burger. Maar het valt velen een
beetje moeilijk te geloven in de parti
culiere aard van de plechtigheid welke
plaats vindt in de hoofdkerk van het
land, de Westminster Abbey; welke
wordt verricht door het geestelijk hoofd
van de Staatskerk, de aartsbisschop van
Canterbury; en welke plaats vindt in
tegenwoordigheid van de hoogsten van
het land. En is het gebruikelijk dat
men de oprijlaan naar het Buckingham
Paleis, de Mali, laat versieren met
vlaggen en rozen voor een particulier
huwelijk, zulks door en op kosteh van
het Ministerie van Openbare Werken?
Wat niet bijdraagt tot het schepp«
van een feestelijke sfeer is het
Margaret en Tony Armstrong Jones gingen onlangs samen naar de
paardenrennen*van Newbury.
van een feestelijke sfeer
feit dat de socialisten de kwes
tie van de kosten van het feest en van
de huwelijksreis in het geding proberen
te brengen, zulks met meer dan gewo
ne kleinzieligheid. De huwelijksreis zal
plaats vinden in het koninklijk jacht
„The Brittanni". En nu probeert men
het voor te stellen alsof dit schip alleen
maar 1000 per dag zal kosten om
dat het gebruikt wordt voor de huwe
lijksreis, terwijl natuurlijk de waarheid
is dat het :hip vrijwel hetzelfde kost
als het helemaal niet wordt gebruikt.
Men kan het leedvermaak ruiken in
bladen die met voorgewende verbazing
weten te verhalen van buitenlandse
reisbureaus welke hebben gerappor
teerd, dat er in het buitenland geen be
langstelling is voor het huwelijk. Het
zelfde leedvermaak spreekt uit de el
lenlange bespiegelingen over al dege
nen, vooral koninklijke genodigden, die
hebben meegedeeld dat zij helaas het
huwelijk niet bij kunnen wonen. Een
dagblad spreekt voortdurend over Dr.
Gilliatt, de nieuwe bruidsjonker die
Fry's plaats inneemt bij het huwelijk,
als „the second best man". „Best man"
is de Engelse uitdrukking voor bruids-
jonker. Maar als je tussen „second" en
„best een streepje aanbrengt, dan
betekent „second-best" eerder „tweede
rangs" dan „op een na de beste"
Ondanks het feit dat de Britse popu
laire pers, als het in haar kraam te
pas kwam, probeerde prinses Marga
ret uit te beelden als een klassieke
sprookjesprinses, komt er nu een lelij
ke aap uit de mouw. Het is duidelijk
dat prinses Margaret weinig populair
is en dat het huwelijk met een „com
moner" even weinig populair is. De En
gelsen zijn snobs en kunnen dit huwe
lijk moeilijk verwerken.
e hart gaat uit naar de bruidegom.
Ofschoon afkomstig uit hoge? maat
schappelijke kringen en ondanks
een opleiding aan de snobschool Eton
heeft Armstrong-Jones zich nooit thuis
gevoeld in wat hier „society" heet, de
adel en ue aristocratie. Hij is een
schuwe individualist die het in zijn le
ven niet gemakkelijk heeft gehad. Op
zestienjarige leeftijd werd hij slachtof
fer van kinderverlamming en voor
kwam hij op bijna heroïsche wijze door
eindeloze oefeningen dat hij tengevolge
van deze ziekte blijvend kreupel zou
zijn! Hij werd fotograaf uit geestdrift
en schiep zijn eigen carrière ofschoon
zijn familie bereid was hem aanzienlijke
financiële hulp te verlenen. Hij wilde
niet. Hij begon an onder af aan, en
het succes dat hij tenslotte verwierf was
gebaseerd cp werkelijke verdiensten én
eigen inspanning. Niemand weet wat
zijn toekomst zal zijn, als echtgenoot
van de prinses. Het spreekt vanzelf, dat
hij de beroepsfotografie zal moeten op
geven. Maar hij bezit noch de opleiding,
noch de persoonlijkheid voor het ver
vullen van een openbare functie in Brit
se staatsdienst. Er wordt vermoed, dat
de prinses en haar echtgenoot dit zeer
moeilijke probleem op zullen lossen
door zich grotendeels terug te trekken
uit het publieke leven. In dat geval kan
men hun slechts succes wensen. En
sterkte. Want de Engelse pers zal hen
met met rust laten.
DAAN VAN DER VAT.
Iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
55
„Neen, dat geloof ik niet. Ik heb er de oude stuk
ken gisteravond nog eens op nageslagen. In de tijd,
toen Alsettino zich aan de musea vergreep, bestond
er tussen ons en de Italiaanse recherche een nauwe
samenwerking. Hoe kon het ook andersde
grens is vlak bij. Goed dan, een inspecteur uit
Milaan heeft mij na de diefstal van die Mantegna
speciaal verzocht mijn ogen hier in Marseille open
te houden. Hii gaf een soort karakterbeschrijving
van de verdachte Alsettino. Uiterst intelligent, wel
haast tegen iedere situatie opgewassen, stalen ze
nuwen, vindingrijk, zelfverzekerd. Ik kan niet aan
nemen, dat zo iemand zich kalm zal neerleggen bij
wat hem nu is overkomen, zelfs niet al weet hij
ook, dat hij tegenover Le Cercle staat. Hij was er
al vandoor, toen wij hem vanmorgen in zijn hotel
wilden aanhouden. Ik neem aan, dat hij na de ont
vangst van dat telegram onmiddellijk is weggedo
ken om een tegenzet te beramen, 't Is goed, dat we
in de Rue de l'Abbesse een paar goede bewakers
hebben achtergelaten
In stilte gingen de beide mannen weer aan het
werk. Regelmatig versprong de secondenwijzer van
de elctrische wandklok en In het uitgestrekte com
plex van het hoofdbureau verstomden gaandeweg
de geluiden van stemmen en voetstappen. Tegen
halftwaalf weergalmden op de corridor hol de stap
pen van een paar naderende mannen.
„Dat zal Gavart met Ravelli zijn. Vlug werk!"
zei Fidéle.
Er werd geklopt en een ogenblik later werd de
taxichauffeur binnengebracht door dezelfde man, die
hem vier uur vroeger ook had voorgeleid. Ravelli
keek boos en begon ongevraagd in rap Marseillaans
uit te leggen, dat hij alles had gezegd wat hij wist,
dat bij zijn brood niet cadeau kreeg zoals anderen
in staatsdienst, maar dit met hard werken moest
Een „Jaarbeurs" heeft veelal een
commercieel doel. Niet echter
de jongeren-jaarbeurs „Duo",
die van 25 tot en met 29 mei in Em-
men wordt gehouden. De industriali
satie van zuid-oost Drente heeft in de
vijftien jaar na de tweede wereldoor
log in dit gebied een meer radicale
omwenteling teweeggebracht dan de
vijftig jaren die eraan vooraf zijn ge
gaan; de industrie deed in dit veen-
en landbouwgebied later haar intrede
dan elders. De nieuwe omstandighe
den en de mogelijkheden vragen een
grotere en snellere aanpassing van de
bevolking. Het doel van deze unieke
nationale beurs is dan ook in de eer
ste plaats ideëel. Zij zal gelegenheid
geven tot het leggen van contacten
onder de jongeren. Deze zullen kun
nen kennis maken met nieuwe moge
lijkheden betreffende toekomst, idea
len en vrije tijdsbesteding. Er wordt
een aantal stands ingericht, waaron
der er zijn die de aandacht van de
jongeren vragen voor make-up, kle
ding, bloemschikken, amateur-fotogra
fie, muziek, bromfietsen, kamperen en
sport. Beroepskeuze en -onderwijs
(bijvoorbeeld zeevaartschool), emigra
tie en binnenhuisarchitectuur worden
eveneens belicht. Koningin Juliana
stelde een collectie van dertig poppen
beschikbaar.
Aan de beurs is een ontspannings
programma verbonden. De grote at
tractie daarvan is het eerste optreden
in Nederland van het dertienjarige
Deense TV-, radio- en filmsterretje
Gitte, dat met haar vader, de zanger
gitarist Otto Haenning op 25 meine
morgens op Schiphol zal worden ont-
iiiiiiiiuiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
last werd met jeugdwerk in allerlei
vorm, waarvoor h(j steeds grote be
langstelling heeft gehad. Zolang het
in verband met zijn opleiding moge
lijk was, was hij verkennersleider en
actief lid van een voetbalclub. Hij is
thans tevens districtsaalmoezenier van
het mannelijk en vrouwelijk jeugd
werk, K.A.J. en sport. Aan hem is on
der meer de oprichting te danken van
de r.-k. Stichting zuid-oost Drente
voor het werk onder de jeugd. Door
zyn activiteiten voor de jongeren heeft
hij veel contacten met andersdenken
den en overheidsinstanties, van wie
h(j voor de verwezenlijking van de
beurs volle medewerking heeft verkre
gen. In het aanbevelingscomité heb
ben bijvoorbeeld de burgemeesters
van de gemeenten in zuid-oost Drente
zitting.
Nadat de vorige week de paters
Franciscanen hun klooster in
Nieuwe Niedorp, dat zij 53 jaar
bewoond hadden, hadden verlaten,
hebben nu zusters Clarissen in dit
klooster haar intrek genomen. Elf der
zusters kwamen uit Hengelo en twee
uit Megen. Oorspronkelijk waren de
ze slotzusters gehuisvest in een oud
kasteel te Ammerzoden, dat tijdens de
oorlogsdagen gebombardeerd doch
niet herbouwd werd. De zusters wer
den toen tijdelijk gehuisvest in het no
viciaat der Franciscanen Hoog Crutz
te Slenaken en daarna in een oude
politiepost te Kerkrade. Daar hoop
ten zij te blijven, want er was sprake
van een nieuw klooster in Kerkrade.
Toen het er echter steeds niet van
kwam, moest toch naar iets anders
uitgezien worden. Deze gelegenheid
deed zich voor toen de paters Francis
canen te Nieuwe Niedorp uitzagen
naar een meer centraal gelegen punt,
van waaruit zij hun apostolaatswerk in
Noord-Holland konden verrichten.
De paters zouden in Hoorn, nabij het
vormingscentrum „Dijk en Duin" een
nieuw klooster krijgen. Toen dit klaar
was, werd er voorlopig het vormings
centrum in ondergebracht. Vorige week
was het echter zo ver, dat de paters er
zelf hun intrek konden nemen. Twee
van hen zijn direct betrokken bij het
werk in het vormingscentrum, dat aan
34 cursisten huisvesting kan verlenen.
Het zal 1 juli geheel gereed zijn en
per 1 september hoopt men er op volle
toeren te kunnen draaien.
Pater Gardiaan kwam een dezer da
gen terug naar Nieuwe Niedorp om de
zusters Clarissen haar nieuwe kloos
ter over te dragen. Het voormalige
klooster der minderbroeders is eerst
verbouwd, om aan zijn nieuwe bestem
ming te kunnen beantwoorden. De
communauteit der zusters Clarissen zal
in „dit nieuwe tehuis nog kunnen groei
en, want het bevat voldoende ruimte.
De zusters zjjn naar Nieuwe Niedorp
gekomen om met hun gebed het apos
tolaatswerk der paters Franciscanen
in NoordrHolland te steunen.
Nog meer kloosterlingen zijn overi
gens gehuisvest in Nieuwe Niedorp.
In een voormalig café wonen zusters
Franciscanessen van Bennebroek, die
in het plaatsje het onderwijs verzor
gen. Aan het einde van het jaar hopen
ook deze zusters evenwel een nieuw
klooster te kunnen betrekken. Het is
thans in aanbouw op een plek grond
vlak achter het Clarissenklooster.
Kapelaan J. Griepink
vangen. Haar eerste Nederlands op
treden zal diezelfde avond door de te
levisie worden uitgezonden. Een groot
dansorkest verleent medewerking. Op
drie avonden zullen tevens modeshows
voor jongeren worden gegeven, terwijl
de beide andere avonden in het teken
zullen staan van een songwedstrijd,
die zal leiden tot de keuze van de
„teenager van het noorden".
De jongerenjaarbeurs „Duo", te
vertalen als „door uitkijken ontwikke
len", wordt gehouden in enkele grote
tentoonstellingstenten op de Baander,
gelegen tegenover het City Theater te
Emmen.
De man van het idee van deze jon
gerenjaarbeurs is de 31-jarige kape
laan J. F. A. Griepink uit Erica. Hij
is afkomstig uit het Twentse indus
triestadje Rijssen. In 1955 werd hij
priester gewijd en tot kapelaan in Eri
ca benoemd, waar hij al spoedig be-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Als koningin Juliana en prins
Bernhard op 5 mei in Ede de
militaire parade ter gelegenheid
van de bevrijdingsherdenking zullen
afnemen, zullen zij voor het eerst ge
bruik maken van een nieuw erepo
dium. Het bordes met baldakijn wordt
die dag de Koningin aangeboden door
kolonel W. Feitsema namens de Ne
derlandse officieren van leger, mari
ne en luchtmacht. De D.A.F. in Eind
hoven heeft het podium verrijdbaar
gemaakt. Daartoe is een aanhangwa
gen van speciale constructie vervaar
digd. Het bordes kan hydraulisch
worden op- of neergeklapt, terwijl de
grote achterwand in korte tijd kan
worden gemonteerd of afgebroken.
De treden van het podium zijn van
blank essenhout; daarop ligt een hand
geknoopt tapjjt met de wapens van de
drie strijdkrachtonderdelen. Het po
dium is ruim elf nieter lang en het
baldakijn vier en een halve meter hoog.
Niemand van de Haagse raadsle
den voelde er dezer dagen be
hoefte aan ook maar een enkel
woord te wijden aan het voorstel van
B. en W. om twaalf bunkers op te rui
men, die in de buurt van de Scheve-
ningse haven liggen. Het werd zonder
meer aangenomen. Een „hamerstuk"
dus, alhoewel dit nauwelijks op het
slopen zelf kan slaan, want met alleen
maar een hamer boe zwaar ook
komt men nergens bij deze muren
met een dikte van een halve meter.
Daarvoor moet zwaarder materieel
worden aangerukt. Vandaar misschien
dat de kosten van het slechten van
deze ex-Duitse verdedigingswerken
illllllllillllilllllllllllillllllllliillllliilllilliillllllllilliiiiiiiiliiiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
onderdeel van de immense Atlantik-
wall op ƒ113.000,- worden geraamd.
Een bedrag overigens waarvoor de
gemeenteraad zich nauwelijks interes
seert, want in de toelichting op het
voorstel wordt droogjes opgemerkt
dat „dit bedrag, hetwelk kan worden
beschouwd als een uitgave voor het
herstel van oorlogsschade, door het
rijk zal worden terugbetaald".
Het ls nu 15 jaar geleden, dat de bun
ker» en kazematten doelloos werden,
maar er zijn er nog vele in Den Haag
en Scheveningen. Na de bevrijding
werden zij opgeruimd in een volgorde
die afhing van belemmering die zij
voor het verkeer Opleverden. De zwa
re „Chinese muur" op de Schevening-
se boulevard wag dus al gauw weg,
al had men er moeite genoeg mee en
tientallen andere werden ook in de
loop der jaren opgeruimd. Maar dit
ogenblik zijn er nog altijd genoeg over,
al zijn ze meestal niet zo duidelijk te
zien want de ingangen zijn dichtge
metseld en volgegooid met zand en de
bovenkant is met gras of ander groen
bedekt. Ze liggen niemand in de weg,
maar als men op hun plaats wil gaan
bouwen, zoals bij Scheveningen nu,
moeten, ze weg.
Van sommige bunkers wordt tot op
de dag van vandaag nog een nuttig
gebruik gemaakt. Zo heeft de Marine
op de Parkweg in zo'n betonnen vier
kant, compleet met geschilderde ra
men, een afdeling ondergebracht, niet
zozeer voor de veiligheid alswel als
oplossing van het ruimtegebrek. De
B.B. heeft zijn commandopost in een
bunker in Overvoorde en ook padvin-
dersgroepen zijn (wel eens met zo'n
ruimte blij gemaakt. Maar denk niet
dat het eenvoudig is alles over bun
kers in Nederland te weten te komen.
Want de genie van de koninklijke land
macht, die over deze bunkers gaat,
weigert elke medewerking. „Dit ligt
in het confidentiële vlak," zegt men
doodernstig.
verdienen en dat hij een vrachtje had moeten laten
lopen, omdat dit met duidelijke hoon monsieur
le juge destruction hem wiide spreken. Fidéle
nam de spreker met een quasi ontsteld gezicht op.
„Dat is een schandelijke vergissing!" riep hij met
een gebaar van wanhoop uit. „Monsieur le juge
komt pas morgenochtend op kantoor! Dan zal je
moeten wachten, Ravelli. Maar, nu je toch hier
bent, wil je misschien inspecteur Fidéle wel op een
paar vragen antwoorden!"
De chauffeur bond in. Hij mompelde iets onver
staanbaars.
„Vertel me eens, Ravelli", de toon was zacht en
vertrouwelijk, „wie waren die twee Italiaanse vrien
den van je, die je opwachtten, toen ik je vanavond
naar buiten liet brengen?"
„Ik heb ze vandaag voor het eerst gezien en ik
ken ze niet".
„Hoe heb je met die lui kennis gemaakt?"
„Vanmorgen om negen uur kwam ik aan de ga
rage terug orn mijn taxi te stallen. Ik had een
goede nacht gehad en had slaap; ik wilde dus wat
vroeger eindigen. Tien uur is mijn gewone tijd op
andere dagen. Terwijl ik de box sloot, kwam er
een man de garage binnenlopen. Recht op mij
aan. Hij zei; Vanmorgen tegen halfacht zag ik je
de Canebière indraaien met naast je op de voor
bank een bruine kartonnen doos. Je moest daar
langzaam rijden vanwege het drukke verkeer en ik
had alle gelegenheid die doos te bekijken en je
nummer te noteren. Ik heb hier bij de garage ge
wacht tot je zou komen opdagen. Die doos is van
mij; men heeft ze in de haven gestolen. Hij haalde
een portefeuille voor de dag vol met Engels bank
papier. Hier heb ik een biljet van tien pond. Wil
je dat verdienen? vroeg hij. Natuurlijk zei ik ja.
Dan moet je me twee vragen beantwoorden. Eerst
deze: waar is die doos gebracht? Nou, inspecteur,
als ze je een lapje voorhouden, dat op de zwarte
markt zó twaalfduizend francs waard is, dan maak
je geen gijntjes! Ik zei dus; Rue de l'Abbesse num
mer zestien, het huis van professor Duparc. Hij
keek mij aan of h\j gaten in mijn kop wou boren
met zijn ogen.. Toen vroeg hij: Heb je wel eens
gehoord van Le Cercle, een zware jongen? Nu,
daarop zou iedere taxichauffeur in Marseille kunnen
antwoorden. Ik knikte. Onder welke namen is hij
nog meer bekend? Ik zei: Vicomte de Saint Sau-
veur, Haroen-al-Raschid en de Postillon. Denk
er om, zei hij, als je hebt gelogen maak ik je koud.
Ik weet waar ik je vinden kanen hij gaf me
weer zo'n blik. En hij zou het doen ook, daar zag
hij wel naar uit! Toen vroeg hij: Vertel me nu
eens precies wat er in die Rue de l'Abbesse is ge
beurd. Ik heb dat gedaan en erbij gezegd, dat die
jonge man met zijn bril de secretaris van de profes
sor is. Ik rijd die lui wel eens meer en ik weet
dat hij Jacques heet. Nu, hij gaf me mijn tien
pond en rende de garage uit. Ik hoopte al, dat ik
hem nooit meer zou zien, want hij leek me een ge
vaarlijke, maar toen ik vanavond hier de deur uit
kwam, stond hij met een andere Italiaan me op te
wachten. Hij was erg in zijn humeur. En, vroeg hij,
hoe hebben die tien pond gesmaakt? Ik smoesde wat
terug, omdat ik niet wis't waar hjj heen wilde. Je
kunt er nóg een verdienen, zei hij, als je precies ver
telt, wat je daar met die smerissen besproken hebt.
Ik biechtte alles eerlijk op en kreeg mijn pond. Nou,
we hadden intussen een glas bier gekocht, en toen
vroeg ik: vertel me nou eens hoe jij wist, dat ze me
op het bureau hebben gehaald.... Hij lachte een
beetje vals en toen zei-die: Zo'n toffe jongen als jy
bent komt me op een dag als vandaag niet meer uit
het gezicht, want als je me hebt belazerd, ga je er
aanDan zal je de klok geen twaalf meer horen
slaan!Dat is alles."
„Nu de signalementen!" Fidéle beet zqn woorden
kort af.
„Ik heb weinig zin een mes tussen mijn ribben te
krijgen.'
„jy blijft hier voor je eigen veiligheid en als ik
terugkom, zal die Italiaan je geen kwaad meer kun
nen doen."
„Man, je weet niet wat je zegt!" Ravelli toonde
duideiyk zijn minachting voor politiebescherming.
Hij stak de hand in zqn jaszak en trok een loden
pijp een decimeter te voorschijn, ,,'k zal zelf mijn
ogen wel openhouden. Nou, schrijf maar op. De ke
rel, die me bedreigde, werd door zijn maat Carlo ge
noemd. Een kop kleiner dan ik, maar anderhalf
maal zo breed in de schouders. Voetjes als een dan
seres. Zwart krullend haar, zwarte ogen, een echte
Italiaan! Gele regenjas en beige jockeypet. De an
dere ziet er uit als een meneer. Geen hoed, donkere
demi, mijn lengte."
De telefoon rinkelde. Fidéle nam de hoorn op. Hij
luisterde even en zei toen in het Engels: „We komen."
„Berg Ravelli op, Gavart. Hij blijft hier tot ik te
rugkom." Daarna gaf de inspecteur Van Houthem
een wenk. „Laten we gaan, mon ami."
(Wordt vervolgd)
(Advertentie)
U zult de dag .loven, waarop U met
Rennies Uw brandend maagzuur tot
verleden tijd maakte. Klinkt ongelofelijk,
maar is een bewezen zaak- In tiendui
zend gevallen, over de hele wereld. Haal
een pakje Rennies - en ondervind van
vandaag af de heerlijke uitwerking van
dit wondere tabletje. Zó bij U te steken
- hygiënisch verpakt!
DEN HAAG, 27 april. Overal in de
bollenstreek bloeien nu grote en kleine
velden tulpen in allerlei kleuren en
vormen. De bloei verloopt zeer regel
matig, zodat men in het komende week
einde van een prachtig schouwspel kan
genieten. Keukenhof biedt zjjn bezoeker
thans een groot sortiment bolbloemen.
Bomen en heesters zijn nu ook uitgelo
pen en het tere groen vormt een mooie
omlijsting voor deze bloemenpracht.
In de verwarmde kassen kan men nog
de laat-bloeiende tulpensoorten bewon
deren. In de „koude" kas prijken nu
o.a. de prachtige Darwin-tulpen met
hun sprekende kleuren.
Finland Een kortgeleden in Fin
land begonnen staking van elektrici
teitswerkers, waarbp reeds een 2200
man betrokken zyn zal op grond van
een besluit van het vakverbond van elf
mei af uitgebreid worden.
