liet bosvarken55 wordt uit
nood geboren
r
o
mét dit HmiPli
^it bossen en parken
V
WWHSSS
immn
OOSTENRIJK
J. G. J. BOSMANvijf en twintig jaar
film en filmbedrijf toegedaan
BOSCH
't gehele jaar doo
1 afekje-dek de
r*-T
Cijfers zijn
bedrieglijk
Verstrekkend werk in
verschillende functies
„IK GELOOF
Voorlichting
schiet te kort
mm
ZILVEREN JUBILEUM
JFf
PAGINA 11
geen vuur -afval - lawaai - vernieling
ten ronde 'jonge*
jonge
®1PII
ELDORADO VAN VAKANTIEVREUGDE
OOSTENRIJKS TOERISTEN
VERKEERS-BUREAU
GESCHENKEN
daar zal
Moeder
blij mee zijn!
4
/n het jaar dat de heer Bosman zijn aanstel
ling bij de Nederlandse Bioscoop-Bond kreeg,
was de film J^0 jaar oud en maakten ver
schillende landen, waaronder ook Nederland, zich
op om dit heugelijke feit te herdenken. Wij deden
dit o.a. door Louis Lumière naar Nederland uit
te nodigen, feestelijk toe te spreken en in de bloe
metjes te zetten. En verder gingen we in dat jaar
kijken naar Hitchocks Thirty-nine steps, Bené
Clairs The ghost goes west, naar Greta Garbo in
Anna Karenina of naar de relletjes die de NSB
organiseerde bij de vertoningen van Feyders
Kermesse héroique.
SGf -
n xJép
::r;
m
ji'y i
Eenvoudig boekje
k ompressor
zorgt voor Uw gezorvdhèid
Prijzen vanaf ƒ532.-
N.V. Willem van Rijn
„Albertus Magnus"
STAATSBOSBEHEER
GEEFT
dagjesmensen ruimte
een partijtje volleyhal kan spelen, maar kalmpjes aan,
bal bij de buren. Nu speelt men geen volleybal in zijn
„Geej me liever een afvalbak".
ederland heeft voor iedere inwoner 500 m2 recreatieruimte', Duits
land heeft per inwoner 2100 m2. Vijfhonderd vierkante meter, dat
>iie is een stukje Van 20 bij 25 meter; een aardig achtertuintje, waar
n°9 juist
eeGT Hat de
ie 3e; als we goed zijn ingelicht, komen daar gewoonlijk 12 mensen aan
as en die hebben dam al meteen 12 keer 500 m2, ofwel een terrein
c 60 bij 100, ruim een halve hectare. Cijfers per hoofd zijn erg bedriege-
,,i,j' ie meer omdat ze alleen maar gelden als heel Nederland tegelijk
se vrije natuur" gaat recreëren. Dat gebeurt zelfs op de meest zomer-
%.jndag niet: het percentage thuisblijvers is altijd aanzienlijk en het
A A buitenlandse gasten valt meestal weg tegen het aantal Neder-
aers
Ü5 jutiebezoekenden de natuur in: tegenover de Rotterdammers die naar
Heling gaan; staan Brabanders die juist eens door de Rotterdamse
dat naar het buitenland gaat. Bovendien trekken niet alle
Advertentie
willen gaan varen en terwijl de Amsterdammers naar Zandvoort
,u komen dagjesmensen uit de provincie naar de grachten kijken,
^.kerkelijkheid hebben we dus wel meer dan een achtertuintje, maar
ueemt niet weg, dat we aan het zomerse strand mannetje naast
Unetje zitten.
Want dat is het allerbedrieglijkste van
de gemiddelde cijfers per hoofd: die
houden geen rekening met terreintypen,
weersomstandigheden en menselijke
voorkeuzen. Als het snikheet is wil nu
eenmaal half Nederland (en een kwart
van Duitsland!) naar de zeekant, maar
by minder gunstig weer richt de trek
zich juist op bos en hei, zodat het daar
benauwend druk wordt, vooral in de
naaste omgeving van de grote steden.
Want dat is nog een bedriegiyke kant
van de hoofdelijke omslag: de bossen
aan de Belgische grens bij Reusel zijn
even goed in het cyfer begrepen als de
Drentse heide en daar kom je als Am
sterdammer op zaterdagmiddag zo gauw
niet aan toe. Er zyn trouwens nóg meer
ongunstige factoren. Wij weten niet hoe
men de recreatie-oppervlakten berekend
heeft, maar vermoedeiyk is daar vry-
wel heel ons bosareaal bij opgeteld.
Een groot deel van het bos dat in ons
land in de meeste gevallen is terugge
drongen naar de armste gronden
bestaat echter uit dichte dennenbeplan
tingen met wat rulle brandgangen als
White Label dubbele klare
enige openingen. Deze gebieden zyn voor
de recreatie totaal ongeschikt.
Het recreatieareaal kan geen optel
som zyn van de oppervlakten aan bos,
strand, hei en duin; de laatste twee
terreintypen zün voor de massarecrea
tie zelfs niet aan te bevelen omdat ze
veel te kwetsbaar zyn. Niet voor niets
zijn grote stukken duingebied voor het
publiek afgesloten: ze zün waterke
ring, waterwingebied, natuurreservaat
en studieterrein en de laatste twee be
stemmingen gelden ook voor tal van
heidegebieden. Dit alles heeft tot gevolg
dat ervoor de recreatie toch niet
veel meer dan een achtertuintje over
schiet, te meer omdat de toenemende
motorisering en de vü'fdaagse werkweek
er weldra toe zullen leiden, dat we in
derdaad bijna allemaal geiyktijdig naar
buiten gaan.
De- trek naar buiten, die zich van
jaar tot jaar sterker manifesteert, is
niet alleen een gevolg van de bevol
kingsgroei, de toegenomen vrye tijd
en de grotere mobiliteit, die weer
voortvloeit uit de (bromfiets-) won
deren der techniek en het gestegen
w-elvaartsniveau; ze komt ook voort
uit het feit, dat steeds méér mensen
worden opgestapeld in etagewonin
gen, waardoor ze voor de buitenre
creatie echt naar buiten moeten. Na
tuurliefhebbers kijken vaak met een
mengeling van deernis en afschuw
naar de massa's van „bermrecrean
ten". die in de natuur of wat ze daar
voor houden niets anders doen dan
naast hun schoenen liggen, lezen,
naar de radio luisteren en picknicken,
zonder ook maar iets gewaar te wor
den van de plantjes die ze pletten en
van de vogels die over hun hoofd vlie
gen. Maar men vergeet, dat deze men
sen niet komen om te determineren:
zij willen niets meer dan luieren in
zon en buitenlucht en ze zouden zich
de moeite van een gezinsverhuizing
waarschijnlijk besparen als ze een
tuin bezaten. Het merendeel van deze
allergrootste categorie vindt de
eenzaamheid van het bos eerder
griezelig dan aantrekkeiyk en de echte
natuurminnaars mogen er dankbaar
voor zijn, want als alle vakantiegan
gers baltsende tureluurs of zeldzame
orchideeën wilden zien, zouden er wel
dra geen tureluurs en orchideeën meer
bestaan.
Maar het moge dan waar zyn, dat
de meeste recreatiezoekenden geen
natuurreservaten nodig hebben, ze
vragen wel enige ruimte en wat outil
lage. Ze zoeken geen eenzaamheid,
maar als er een behoorlyke verhar
ding is, willen de meesten toch wel
van de grote wegbermen naar de bos
randen langs de binnenwegen, waar
de kinderen niet struikelen over de
benen van de volwassenen, maar
ruimte hebben om te ravotten, terwij
de vermoeide vader rustig zyn boek
kan lezen en moeder gestoord kan
handwerken. Daarvoor is op tal van
plaatsen een veel betere ontsluiting
nodig en het is een gelukkig feit, dat
het Staatsbosbeheer, dit inziende, een
dergelijke ontsluiting voorbereidt voor
het bijna 10.000 ha grote Veluwege-
bied ten westen van de lijn Arnhem-
Apeldoorn, tussen het Kroondomein
in het noorden en het Nationale Park
De Hoge Veluwe in het zuiden.
Voor dit terrein is een recreatieplan
opgesteld, dat enerzijds nog volop 'n
ontwikkeling is, maar anderzijds ook al
een begin van uitvoering heeft gekre
gen. De verharding van de z.g. Heet-
weg naar Kootwijk naar de provinciale
weg' Harskamp-Stroe, maakt het thans
mogeiyk, er per auto dwars doorheen te
rüden, zonder dat men zoals vroe
ger het risico loopt, in het zand te
blijven steken. Dit jaar wordt tussen
Harskamp en Stroe een rijwielpad aan
gelegd, dat een prachtige route volgt
door bos en hei; het wordt een breed,
geasfalteerd pad, dat ook door brom
fietsers bereden mag worden. Het plan
voorziet nog in enkele andere wegen,
maar ook in een aantal „stille fietspa
den". Op die manier krijgt men een
scheiding tussen het publiek dat „open
luchtrecreatie" wil bedril ven en dege
nen die „recreatie in de natuur" zoe
ken: beimrecreanten krygen de ruim
te, maar de natuurliefhebbers behou
den hun rust. Een 600 ha omvattend
hertenreservaat, dat voor het publiek
gesloten blijft waarborgt tenslotte het
behoud van de meest markante Velu
we fauna.
Natuurbehoud en recreatie kunnen best
samengaan, als men de grote massa
maar leidt naar de terreinen die er te
gen kunnen. In het Veluwegebied ligt
een ven, dat natuurwetenschappelijk by-
zonder interessant is. Daar ziet men
liever geen menigten, die er vanzelf
sprekend te water willen gaan, wat het
einde van het natuurbezit zou beteke
nen. Om nu het publiek toch zyn deel
te kunnen geven wil men elders enkele
speelvövers gaan aanleggen. Deze en
andere attracties worden voornamelijk
gepland aan de randen van het natuur
gebied. Men krijgt zo weer de twee-
Advertentie)
Stilte en schoonheid, vreugde
en folklore, bergen, bossen en
meren, muziek en schouw
burg, sport en spel, historie en
humorU vindt het alles in
OOSTENRIJK, het ideale va
kantieland.
Haar gastvrijheid en gastro
nomie worden geroemd. Haar
comfortabele hotels en heer
lijke campings staan voor U
open.
Ga naar OOSTENRIJK, het
dorado van vakantievreugd.
Informaties bij alle erkende
reisbureaus en het
Rokin 16 - Amsterdam
Telefoon: 020,62188
deling: het grote publiek blijft in de
randgebieden en de rustzoekenden die
verder trekken, vinden in het midden
een stille zone.
Staatsbosbeheer geeft de massarecre-
af'-s niet alleen ruimte, maar ook ac
commodatie. Vorig jaar zijn o.a. op de
Steenberg in Hoog Buurlo en bij een
uitzichtpunt by Het Leesten zg. tafel-
bankei geplaatst, waar men zijn pick-
nic-boterham kan smeren. Ook in de
boswachterijen Hardenberg en Auster-
litz staan reeds van die tafels en men
heeft er al mensen aangetroffen die er
keurig de tafel dekten! Een dergelijke
outillage zal men in de naaste toekomst
op steeds meer plaatsen kunnen aan
treffen. Staatsbosbeheer heeft diverse
standaardmodellen ontworpen, dié ge
riefelijkheid paren aan onverwoestbaar
heid en die passen in diverse terreinty
pen. De ontwerpen zijn inmiddels al
aangevraagd door diverse andere in
stanties, o.a. verschillende gemeenten.
Op de piekniekplaatsen worden uiter
aard ook afvalmanden geplaatst. Het
veel gesmade „bosvarken" wordt inees-
{Advertentie)
Boldoot
De picknickhut, zoals ze op de Floriade te zien is.
Dat lijkt allemaal lang geleden en dat
is het ook want 25 jaar scheiden ons
van de datum waarop de journalist
Bosman die aan De Tyd verbonden s
was geweest, in dienst trad van het
toen al machtige lichaam dat als Ne
derlandse Bioscoop-Bond het doen en
laten van het filmbedrijf vast in han
den had, regelend en organiserend naar
binnen optrad, maar tegeiyk de belan-
gen van zün leden naar buiten fervent
verdedigde.
De heer Bosman werd daar op die
lste mei 1935 o.m. belast met het
redigeren van de publikaties van
de Bond en van het Bondorgaaan
terwij] hem al gauw de verzor
ging van enkele secretariaten
werd toevertrouwd. Toen de Duitsers
hem in 1942 ontsloegen was hy inmid
dels opgeklommen tot Algemeen Secre
taris van de Bond en hoe zeer zijn
werk intern gewaardeerd werd, bleek
wel drie jaar later in november 1945,
toen de eerste algemene vergadering in
bevryd Nederland hem hii acclamatie
tot Bondsdirecteur benoemde.
Van dat ogenblik af heeft ook de bui
tenwacht regelmatig kennis kunnen ne
men van de talrijke activiteiten die de
heer Bosman in zyn nieuwe functie ont
wikkelde. Veel van do plannen die de
ontslagen Algemeen Secretaris als amb
teloos burger in oorlogstijd op papier
uitdacht, heeft de nieuwe directeur
kunnen verwezenlijken Die plannen be
troffen zowel het bedrijf dat zich na de
oorlog voor onverwachte moeilijkheden
geplaatst zag als de film-zelf die te
lang alleen als handelsobject was be
schouwd. taar aan welks culturele
verheffing nu ook en niet alleen met
woorden aandacht werd besteed.
Direct na de bevrijding als lid van
de Ministeriële Commissie voor het
filmwezen, van de Culturele Advies
commissie, van de Commissie tot her
ziening van de bioscoopwet, van de Te-
-vi sieraad en van de voorlopige Raad
.1
i' <'*k~ T'
VA 'sb
voor de Kunst heeft de heer Bosman
belangryk en verstrekkend werk kun
nen doen. En dat werk wordt op het
ogenblik voortgezet in allerlei andere
functies die buiten de dagelijkse Bonds-
bezigheden alle beschikbare tyd van de
zilveren jubilaris wel moeten opeisen.
Want op het ogenblik maakt de heer
Bosman deel uit van de afdeling Film
van de Raad voor de Kunst, van de
Raad van Beheer van het Nederlands
Filminstituut en het curatorium van
de Nederlandse filmacademie van de
Stichting Produktiefonds voor Neder
landse films van het bestuur van de
Stichting Bio Vakantieoord en van de
Stichting Bedryfspensioenfonds voor
het Film- en Bioscoopbedrijf.
Voegt men daar nog bij zijn be
moeienissen met de tweejaarlijkse
Filmweken die nu al driemaal, af-
wiselend in Arnhem en Den Haag,
zijn gehouden en met de jaarlijkse
Academische Filmstudieweken waar
van er alweer een zestal achter ons
liggent dan heeft men misschien
enigszins een vermoeden dat Bonds
directeur Bosman de grenzen van zün
werkzaamheden niet al te eng ge
trokken heeft. Dat hij daarbü critiek
ondervonden heeft, zowel in het be-
dt'üf die de vlucht van zün fantasie
niet altyd wist bij te houden, als
daarbuiten van hen die het culturele
streven van de Bond enigszins arg
wanend bekeken, was onvemijdeiijk.
En dat de jubilaris in de loop der
jaren zijn tegenstanders voor een
goed deel voor zijn standpunten heeft
weten te winnen, pleit niet alleen
voor le juistheid van zijn ideeën en
projecten, maar ook voor zijn overre
dingskracht en doorzettingsvermogen
die hij in grote mate bezit en die ge
steund worden door een rustige zelf
verzekerdheid.
Twee jaar geleden by de herdenking
van het 40-jarig bestaan van de Ne
derlandse Bioscoop-Bond is de direc
teur uiteraard betrokken geweest bij
de vele waarderende woorden die toen
gesproken zijn en vorig jaar zyn zyn
verdiensten voor de verbeteringen in
het bedrijf en voor de filmcultuur of
ficieel erkend door zyn benoeming tot
Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
En bij dit 25-jarig ambtsjubileum heeft
de hèer Bosman ongetwijfeld opnieuw
ervaren dat zyn onvermoeid werken
voor de verheffing van het film- en
bioscoopbedrijf en van de film tout
court niet alleen binnen de muren van
het Bondsgebouw in de Jan Luyken-
straat te Amsterdam waardering vindt,
maar ver daarbuiten erkend wordt als
een belangryke bijdrage tot het cultu
rele leven van heel Nederland.
C. B
al uit nood gekozen. Het is irreëel om
van de mensen te verwachten, dat ze
al hun kleffe schillen en blikjes 's avonds
mee naar huis zulLen nemen en lang
niet iedereen is in staat, deze resten
vakkundig in de bodem te werken
wat op drukbezochte plaatsen trouwens
niet aan te bevelen. Met afvalman
den bereikt men zeker méér dan met
bosvarkenaffiches. Deze laatste hebben
bij Staatsbosbeheer al lang afgedaan.
De dienst is ook begonnen met het
vervaardigen van picknickhutten, die
bij slecht weer een welkome beschut
ting kunnen geven. In de omgeving van
Vaals staat al zo'n hut en de tweede is
te zien op de Floriade. Voorts wil men
hier en daar oriëntatietafels opstellen,
waarop wandelroutes staan aangege
ven, die ook in het terrein zijn uitge
zet. Zelfs zint men al op het inrichten
van cGgcampings: grote recreatieterrei
nen, voorzien van water en toiletten.
Uit de gemeentelijke interesse voor de
tafelbanken blijkt al, dat Staatsbosbe
heer niet de enige instantie is, die oog
heeft voor de recreatiebehoefte. Rijks
waterstaat heeft er eveneens aandacht
voor en is bezig met de planning van
rustplaatsen langs de wegen. De re
creatie is echter nog een sluitpost op
de diverse begrotingen en wat op dit
gebied tot stand komt staat in geen
verhouding tot de behoeften. Van de ge
meenten kan met trouwens niet ver
gen, dat ze veel geld gaan besteden aan
recreatieve voorzieningen, die dienen
voor de bevolking van de grote steden.
Hiervoor zou er samenspel moeten ko
men tussen deze steden en hun recrea
tieve randgemeenten.
Het probleem van de recreatie is
daar echter niet mee op te lossen.
Daarvoor is een centrale planning
en een royaal budget nodig. Misschien
is hiervoor de basis gelegd door de
oprichting, vorig jaar, van de inter
departementale commissie voor de
openluchtrecreatie: het Incor, dat dit
jaar voor het eerst over een recreatie-
pot beschikt, ter grootte van 600.000.
Waaraan dit bedrag ten goede zal! o-
men is nog niet uitgemaakt. Een van
de gegadigden is dé Dienst der Zui
derzeewerken, die in samenwerking
met de provincie Gelderland bij El-
burg een nieuw stuk strand wil op
spuiten. Een aantrekkelijk project,
omdat het strand het type recreatie-
gebruik is, waaraan de grootste be
hoefte bestaat.
De Zuiderzeewerken bieden voor
de recreatie nog allerlei andere mo
gelijkheden, maar het zal van de fi
nanciën afhangen, of deze worden
uitgebuit. In een volgend artikel ko
men we hier nader op terug.
VIC LANGENHOF
Het is een onbegonnen taak te willen
nazoeken in hoeverre gebrek aan ge
loofskennis debet is aan de massale ont
kerstening en geloofsafval, maar dat
tussen beide een correlatie bestaat heeft
de ondervinding duidelijk bewezen. Met
gebrek aan geloofskennis wordt dan niet
allereerst bedoeld een onbekendheid
met de waarheden, maar veeleer een
totaal onjuist begrip van de essentie van
geloven. In deze kan men de godsdien
stige vorming op de scholen moeilijk van
alle schuld vrypieiten. Het leren geloven
is oelangryker dan het leren van ge
loofswaarheden.
Daarom verdient het boek „Ik Ge
loof" van pater Pierre Journet o.p.
(Uitg. Cantecleer-Utrecht) een byzonder
woord van welkom. De auteur heeft
niets anders willen doen dan de ..twaalf
artikelen van het geloof" voor jonge
mensen transponeren in één enkele
waarheid: geloven is je toevertrouwen
aan een liefdevolle Vader. We kunnen
niets anders zeggen dan dat de schrü-
ver uitstekend in zyn opzet geslaagd is.
De tekst bestaat uit een bijbelse para
frase op de twaalf artikelen, waardoor
deze een ware metamorfose onder
gaan. In plaats van een verzameling dor
re stelregels, ademt nu eik wcord de
geest van de H. Schrift. Geen diepzinnige
beschouwingen dus, maar een verkla
ring van Gods handelen met ons in de
meest simpele bewoordingen, aange
vuld met de mooiste bijbelse verhalen
en parabels.
We geloven niet. dat het boekje be
doeld en geschikt is als handleiding op
de lagere school, maar een mooiere rich
tingwijzer voor de geest, waarin het
godsdienstonderwys gegeven dient te
worden, is moeilijk denkbaar. Er zyn
verschillende legendarische antwoorden
van kinderen op catechismus-vragen in
omloop. We hebben nooit geloofd, dat
op de vraag waarom God onzichtbaar
is, een kind kon antwoorden: Wy kunnen
God niet zien, want Hy beeft geen licht
aan. Onze twyfel ten aanzien van de his
toriciteit van dit antwoord hebben we
echter laten varen sinds we een vierde
klasser het zesde gebod hoorden om
schrijven met: Wij mogen geen onkuis
heid doen, omdat het een ander toebe
hoort! Een dergelijk antwoord werkt op
de lachlust, maar het roept evenzeer
verontrusting op. Men kan moeilijk aan
nemen dat een dergelyke geloofskennis
(sic) een steun voor het latere leven
betekent. Geloven in God de almachtige
Vader betekent nog altijd een vertrouw-
volle overgave aan een Vader, waar je
als kind tegen opziet. Een Vader, die
Reeds enige tijd geleden heeft de
regering besloten Hr Ms. Karei Door
man met vliegtuigen van de lucht
macht, begeleid door twee andere
schepen, naar Nieuw-Guinea te zen
den. De vorige week is medegedeeld,
dat ook detachementen infanterie, be
staande uit beroeps- en dienstplichtig
personeel zullen volgen.
Het is ons niet bekend, waarom
deze mededelingen welke beide be
trekking hebben op maatregelen, wel
ke eerst over enige maanden tot uit
voering zullen komen, niet tegelijker
tijd konden worden gedaan.
De regering zal goede redenen heb
ben om de verdediging van Nieuw-
Guinea te versterken. De versterking
met delen van lucht- en landmacht
gaat echter ten koste van onze
N.A.V.O.-bijdrage. Aangezien aflos
sing onvermijdelijk zal zijn, mag de
betekenis van deze onttrekking van
strijdkrachten aan de N.A.V.O. niet
onderschat worden.
Reeds eerder hebben wij hiertegen
gewaarschuwd, doch men heeft steeds
nagelaten mobiele strijdkrachten te
vormen om in onvoorziene omstan
digheden buiten het N.A.V.O.-gebied
te kunnen optreden.
De verdediging van Nieuw-Guinea
is thans een Nederlandse verplichting
als gevolg van een historische ont
wikkeling der gebeurtenissen in dat
deel van de wereld. Dit sluit mede
in, dat wij daardoor de politieke sta
biliteit handhaven in de Z.W-Pacific,
waarmee wij de westelijke wereld
een dienst bewijzen. Tot nu toe is dit
aspect door de regering noch in het
buitenland, noch in Nederland zelf
duidelijk op de voorgrond gesteld.
Zodoende is het mogelijk, dat er on
voldoende tegenwicht is tegenover de
Indonesische propaganda, welke niet
nalaat aan het zenden van Neder
landse strijdkrachten een sterk pro
vocerend karakter toe te kennen.
Hadden wij het handhaven van de
internationale politieke stabiliteit
duidelijk voorop gesteld in ons
Nieuw-Guinea-beleid, dan zou deze
lijn logisch en eenvoudig doorgetrok
ken kunnen worden in de thans nood
zakelijke voorlichting. Dit had tevens
het voordeel opgeleverd, dat de on
miskenbare, zij het ten dele tijdelijke,
verzwakking van de N.A.V.O. voor
onze bondgenoten gemakkelijker aan
vaardbaar zou worden. Juist Neder
land heeft zich nog al eens op de
borst geslagen, dat het steeds zo'n
goede N.A.V.O.-partner was.
Conform aan het slecht overwogen
voorlichtingsbeleid in het verleden
heeft ook aan de voorlichting bij de
afkondiging van deze versterking
onzer defensie van Nieuw-Guinea
weer veel ontbroken. Als er dienst
plichtigen voor een jaar kader
zelfs voor anderhalf jaar naar
Nieuw-Guinea gaan, is daar ook een
belangrijke binnenlandse politieke
kant aan verbonden, die uiteraard
niet los is te zien van het buiten
landse aspect van deze politiek. Tijdig
vooruitzien, goede diplomatieke voor
bereiding en uitmuntende voorlichting
zijn onontbeerlijk naast een grote be
sluitvaardigheid. Goede coördinatie is
daarbij onmisbaar.
De gang van zaken leidt niet be
paaldelijk tot de gedachten, dat aan
deze verschillende eisen is voldaan.
De vraag lijkt ook gewettigd of de
regering wel een geschikt apparaat
bezit om de voorbereidingen te tref
fen en de uitvoering goed te doen
verlopen. Buitenlands en defensie
beleid vereisen een zeer goed ge
coördineerde voorlichting. Het lijkt
ons ook met het oog op hetgeen er in
de toekomst mag worden verwacht
nodig, dat de regering hiertoe maat
regelen treft.
Advertentie
verkrijgbaar bij de bonafide handel
Allcemertijfeiwoordiging
Amsterdam, Haarlemmerweg 475',
tel 185222 (10 lijnen).
je nooit teleurstelt. Een machtige Va
der.
„Ik Geloof" is een mooi en simpel
boekje, waarvoor we de auteur en de
Nederlandse bewerker pater G. Wüste
sj., dankbaar kunnen zyn. Het boek is
doorschoten met een keur van de prach
tigste foto's, waardoor de twaalf arti
kelen niet alleen aan diepte winnen, maar
tevens een plaats krygen in het leven
van elke dag. Tenslotte is een woord van
waardering voor de keurig verzorgde
lay-out hier ten volle op zyn plaats. We
hopen van harte dat dit boekje in han
den van vele jongeren moge geraken.
H.MO
UTRECHT, 2 mei Het bestuur van
de R. K. Studentenvereniging Albertus
Magnus van de universiteit van Gronin
gen is voor het komende studiejaar als
volgt samengesteld: J. B. Rijnbout,
praeses, H. F. J. N. Crebolder, ab-
actis I. A. C. J. Albregts, fiscus, mej.
J. J. Botman, ab-actis Ha en A. G.
T.jin-A-Ton, assessor.
