Dr. Van den Heuvel vraagt om
uitbreiding vestigingsbeleid
Taak voor regering in samen
Werking met p.b.o.-organen
TIJDELIJK
Stijgend energieverbruik zal
9oor olie worden opgevangen
Heroriëntatie christelijke
politiek noodzakelijk
Nieuwe christendemocratische
partij enige mogelijk
EEN RUBENS
I OP DRIFT I
Commandant in Nw.-Guinea
Middenstandsnota in Tweede Kamer
J
MR. DR. S. W. COUWENBERG:
Fooien
Herter achtte
erkenning zeer
moeilijk besluit
Kol. W. Eekhout
tuben
De „Willem" is terug
op fcders tip! 20 stuks f. 1.
V B
DONDERDAG 12 MEI 1960
PAGINA 5
°ïigen bij spelevaren
verdronken
B
°ot met negen scholieren
te zwaar beladen
^otterdam, 12 mei Gisteren is
j[ de Kralingse Plas de 16-jarige seho-
J. M. Tobe uit de Wilde Veenstraat
nronken. Hij was met nog zes jon-
'jz 6n twee «elsjes gaan varen in een
lieren roeiboot. Niet omdat de jonge-
geschommeld hebben, maar alleen
'at het vaartuig te zwaar beladen
jj351 's het zestig tot zeventig meter uit
*ant gezonken. Van de negen jonge-
1 kondi
van
iedere dikte, eikei maat
bouw- en meubelplaat
Nieuw oorlogsmuseum
te Overloon
Prinses Irene verricht
23 mei de opening
voor
jÜ
Voor
parelwitte tanden
Bestrijdt
tandbederf
Boycot Nederlandse
schepen berokkent
Indonesië last
v
vm
X
President-directeur Esso Nederland
Rotterdam, 12 mei De presi-
Hott -ecteur van Esso-Nederland te
Alternatieven niet
realiseerbaar
At,;
door W. H. VAN EEMLANDT
TREINWAGENS
AAN DE ROL
Twee gewonden
De U-2
Canadezen fotograferen
Russische Poolstations
If
Drvr °nze Parlementaire redacteur)
mei Bij alle waar-
Secrpt \oor het vele werk dat staats-
bij i,p?ris -Veldkamp heelt verricht
•len-a, "Pbouwen van een goed mid-
h\er ""^beleid, heeft de tweede Ka-
van - aJ oeleid toch naar aanleiding
S|'ho tweede Middenstandsnota nogal
de m? i°5t'e.1' de loep genomen. Vooral
dat ae®eling van de staatssecretaris,
gen eigenlijk geen grote uitbreidin-
densta J1®* stuk van een specifiek mid-
dat 2ndsbeleid meer mogelijk zijn en
•.afrnL®erder sPrake is van een zekere
in 'lng", bracht vrij veel tongen
(pV()vTe8ing. Zowel de heer Reehorst
(CH\ aIs de heer van de Wetering
Sche t9?^enden, dat er in een dynami-
'PraW i aIs deze van afronding geen
staate 1 z'ïn en dat integendeel de
ïei,j ®s'ocretaris !ch erop moet voorbe-
achtiï middenstand door een storm-
'aatst6 i>per'ode been te helpen. Deze
dett J? 'el{lspraak was van dr. N. van
I» v'uojii aan vi as till ui tl ciii
gloefl -Uve' (KVP), die met een paar
v'teit'.euwa 'deeën de dreigende passi-
Van "i,an <lr- eldkimp aanpakte. Dr.
t'ch Heuvel zei, dat de regering
l»n,rJ-?eleer moet voorbereiden op be-
t'inanciële offers, die tiental-
Wi] J11 "10, nen p. jaar zullen vragen,
Van een middenstandsbeleid van
stttp, aüure sprake zjjn. De midden-
der- moet naar evenredigheid van an-
bn(u 3ectoren als industrie en land-
Oog tot ontwikkeling worden ge-
Z,i|k t en het is wel aan te nemen dat
de „S oiet alieen uit de heffingen van
dén 'mbrechtelijke organen kan wor
de ®joiinancierd. De overheid zal met
P'b.o. moeten samenwerken.
p i egenover cle negatieve visie van
p Veldkamp stelde de heer Van
®h Heuvel een positief plan. Hij
WptS op het feit, dat de Vestigings-
sta Hedrijven, die nu al zes jaar be-
si,,at> nog altijd tot heel weinig be-
bat van vestiging heeft geleid.
Wn p^an allemaal wel gemotiveerd
orden met tijdrovende adviezen en
°cedures, maar zo komen we in
ten" tien jaar waar we wezen moe-
fla(A Van den Heuvel vroeg de aan-
iiie.|1 an de bewindsman voor een
8e]ln samenvattende wettelijke re-
bina van een goede bedrijfsuitoefe-
en een ordelijk economisch ver-
Het is wel gebleken, dat die niet
<>b
en er slechts vijf zwemmen,
zagen lans drie van hun lotgeno-
ï- verdronken jongen werd een uur
te redden. Het stoffelijk overschot
"ati -
er door de politie opgehaald.
meer te realiseren zijn met een ves-
tigings /et alleen. Andere methoden zul
len aanvullend moeten worden toege
past. Daarbij wordt niet meer alleen
aan toe'ating in een bedrijf ge
dacht maar ook aan de uitoefe
ning daarvan. De heer Van den Heu
vel wees op de analogie met de kar
telovereenkomsten, die ook toelating en
uitoefening regelen en waarbij boven
dien het tuchtrecht wordt vastgesteld.
Hij ziet in de toepassing van een der
gelijke regeling een taak voor gecoör
dineerd optreden van de centrale over
heid en de p.b.o.-organen. Tevens wordt
dan recht jedaan aan het karakter van
„groepsrecht", dat hij in deze gehele
materie noodzakelijk acht.
Gelijke fiscale kansen
Dat er ook op het gebied van de ge
lijke kansen, die de regering altijd
voor de middenstand heeft willen
f cheppen, nog wel het eej en ander te
wensen is, toonde de heer W. Peters
(KVP) aan in n betoog, waarin voor
al gevraagd werd en eind te maken
aan het fiscaal zwaarder belasten van
familiebedrijven. Men kan aan een pro
gressieve heffing alleen ontkomen door
zijn zaak in een naamloze vennoot
schap om te zette::. De beer Peters
kan de noodzaak daartoe niet inzien.
Hij zej, dat zaken tie volgens de per
soonlijke ondernemersvorm worden ge
dreven „tegen de bedoeling van de wet
gever in" steeds zwaarder worden be
last. Met alle gevolgen van dien voor
noodzakelijke zelffinanciering.
De heer Peters vroeg ook de aan
dacht voor het tijdig collectief bezetten
van strategische punten in nieuwe wij
ken, opda' de middenstand daar later
eveneens met gelijke kansen voor
het kleinbedrijf de exploitatie van
winkels ter hand kan nemen. De rege
ring zou dat initiatief moeten subsidi
ëren. Zijn verlanglijst bevat voorts het
stichten van ondernemersbeurzen en
begaafde jonge middenstanders in
verband met het nijpende probleem
van de opvolging en voorts het tot stand
algemene kinderbij-
komen van een
slagregeling.
De heer Van Eisden (AR) vroeg de
toezegging van de regering, dat er op
korte termijn overleg zal worden ge
voerd met het georganiseerd bedrijfs
leven over de problemen van ruimte
lijke ordening, waarbij de midden
stand betrokken is. Hij denkt daarbij
aan de beïnvloeding van ie gemeente
besturen die met de uitgifte van gron-
d n zijn belast.
Ook hij vroeg de aandacht voor het
probleem Jer opvolging en vroeg met
name om de eisen voor vestiging niet
te hoog te stellen om jonge mensen niet
te beletten :an het zakenleven deel te
nemen.
Advertentie
AMSTERDAM 12 mei Prinses
Irene zal maandag 23 mei het nieuwe
nationale oorlogsmuseum te Overloon
openen. Het oude museum, dat se
dert mei 1916 geëxploiteerd wordt door
de Stichting Nederlands Nationaal Oor
logsmuseum, is gereorganiseerd en uit
gebreid. De omvang van de tentoon
stelling is meer dan verdubbeld. Met
de uitbreiding is een bedrag van twee
en halve ton gemoeid. De heer Henri
Pieck uit Den Haag werd belast met
de artistieke verzorging van het nieu
we museum.
Reeds in juli 1945 werd de stichting
Nederlands Nationaal Oorlogsmuseum
Overloon opgericht. Bijna een miljoen
personen heeft in de afgelopen jaren
het oude museum dat zonder overheids
subsidie geëxploiteerd werd, bezocht.
,,De bedoeling is niet haatgevoelens
of sensatie op te wekken maar de opzet
ervan is ons te bezinnen op de vrij
heid en do offers die daarvoor werden
gebracht. Het educatieve element staat
op de voorgrond Het is een werkelijk
nationaal museum waarin op verant
woorde wijze oorlo" en verzet waar
bij ook die in hel voormalig Neder
lands Oost-Indië worden geïllus
treerd", aldus de voorzitter van de
werkgroep uit de organiserende instel
lingen en organisaties, de heer W. Ch.
J. M. van Lanschot.
(Advertentie)
TOKIO, 12 mei (ÜPI) In scheep
vaartkringen te Tokio rekent men op
grote veranderingen in de scheepvaart
op Indonesië als op 6 juni eenmaal de
boycot van Nederlandse schepen van
kracht wordt. In Japanse scheepvaart
kringen is men van oordeel, dat door
het wegblijven van Nederlandse sche
pen een niet onaanzienlijk vacuum zal
ontstaan.
Men wil op verschillende manieren
trachten dit te ondervangen. Een van
de voorgestelde manieren is het tot
stand brengen van een Indonesisch-
Europese scheepvaartconferentie, die,
eenmaal gevormd, de nationale Indo
nesische scheepvaartonderneming (Pel-
ni) zou moeten uitnodigen lid te wor
den.
0
ip ferdam, de heer C. R. Smit, heeft
^irhi" toespraak voor de Nederlandse
t|e v'sdpers verklaard, dat in de komen-
Jaar op de nationale oliemarkt een
1"u;pme van het verbruik van petro-
'Produkten met een derde mag wor-
Vf.j,, verwacht. In 1959 was het totaal
Oli^Uik van alle stook- en huisbrand-
flat in Nederland 2,3 maal zo groot als
iVfct'an dieselolie en benzine voor het
n^'erkeer. In 1965 zal dit verbruik
WA. schatting 2,8 maal zo groot zijn,
fUhJ 'n een verdere toekomst het ver-
Ie van zware produkten dat van lich-
tUj 'eeds meer zal gaan overtreffen en
het ""danks de voortgaande stijging in
Sas-.ycrbruik van benzine, diesel, en
smeermiddelen, asfalten.
hT® Esso Raffinaderij Rotterdam zal
i Niv at ziJn deze veranderende ver-
hiVai-Sgewoonten en de toekomstige
hwmeitseisen °P te vangen. In verband
ho,] de expansiemogelijkheden van het
'^Ssp wees spreker op de concurrentie
'Schap de in ons land gevestigde maat
Cor^PPijen onderling. Daarnaast word
Urrentie ondervonden in de vorm
tsQL^^Plusvoorraden, die via Italië of
?efla nü- Oost-Europa op de Ne-
's zpP'ise markt worden gebracht. Het
ef moeilijk tegen de prijzen van
heze Produkten te concurreren omdat
tojp n^eestal niet op economische fac-
zijn gebaseerd
J^eer Smit uitte zijn bezorgdheid
?hi rt et streven van de Franse regering
jd,nnv. protectionistische maatrege-
6 west-Europa een voorkeurspositie
cneppen voor olie uit de Sahara.
een dergelijk streven zou ge-
PetjT.h zou dit tot een verhoging van de
A) weumprijs leiden, hetgeen nadelig
'hg :erken op de industriële ontwikke-
5tfevIri de Euromarktlanden. Ook in het
Aha®n om te komen tot een gemeen-
^VEuveiijk energiebeleid zag spreker
p'eg. schuilen, niet in het minst van-
i 'en bescherming van de Europese
Ai, Producenten tegen de concurrentie
^ihif "e oliemaatschappijen. De heer
Ah .Pfeende, dat bij een vrije markt
}'erbn?snelle expansie van het energie-
rtAacr zal optreden, dat er voldoende
r'e 5 Paar kolen zal zijn, voor zóver
^eWj^Phomisch gewonnen worden. De
hM ?ilst voor olie-industrie kan al
eh a' met vertrouwen tegemoet wor-
gezien.
In
de eerstvolgende 5 jaar, aldus
Ver^Ker, zal het binnenlands energie-
sten r,u'^ toenemen van ca 34 min ton
in' 1960 tot 38 mln in 1965-
Aiir,en 'let 'e't. dat de Nederlandse
p reeds op volle capaciteit wer-
pelijke markt niet voldoende kolen
op economische wijze kunnen worden
voortgebracht om aan de toenemende
behoefte te voldoen, zal deze toename
wel voornamelijk worden opgevangen
door de oliemaatschappijen.
Op de energiemarkt gaan zware olie
en lichte stook- en huisbrandolie-steeds
sterkere posities innemen. Met deze stij
ging van het verbruik van middelzware
en zware oliën tekent de structurele ver
andering in de markt voor minerale
oliën zich af.
De „Willem Barendsz" is gistermid
dag van het jachtseizoen uit de
Poolzee teruggekeerd. Hier zien we
de walvisvaarder de Nieuwe Wa
terweg opstomen op weg naar
Rotterdam.
NIJMEGEN, ij mej d0 oprichting
van een nieuwe christen-democrati
sche partij, los van het historisch ge
groeide christelijke partijwezen, werd
gisteravond verdedigd door mr. dr. S.
W. Couwenberg in een vergadering van
de Katholieke Staatkundige Studenten-
federatie. Deze nieuwe parlijforinatie
zou moeten dienen als katalysator ter
bespoediging van het noodzakelijk ge
worden proces van aanpassing der chris
telijke politiek aan de sterk veranderde
omstandigheden van onze tijd.
Dit was de enige mogelijkheid, die
volgens dr. Couwenberg op dit ogenblik
open stond om t0t een heroriëntatie
van de christelijke politiek te komen, al
thans om dit proces op gang te brengen.
Twee andere mogelijkheden welke hij
eerst had overwogen, leken hem niet
realiseerbaar. De eerste van deze mo
gelijkheden was het samengaan van
KVP, ARP, en CHU in een nieuwe
christendemocratische formatie, welke
wel uitgaat van een christelijke inspi
ratie maar niet gebonden is aan een
bepaalde confessie en als zodanig zich
tot het gehele Nederlandse volk in al
zijn geledingen richt. De tweede moge
lijkheid zou zijn, dat de grootste dei-
christelijke partijen, de KVP ,zich zelf
omvormt tot een brede christen-demo
cratische partij en gaat optreden als
exponent van een christen-democrati
sche doorbraakgedachte.
De eerste mogelijkheid leek dr. Cou
wenberg niet realiseerbaar omdat bei
de groepen, maar vooral de protes
tants-christelijke, zwaar gebukt
gaan onder de historische gegroeide
tegenstelling. De tweede mogelijkheid
is door de man, die het hier voor het
zeggen heeft onomwonden afgewezen.
Tot deze conclusie kwam dr. Couwen
berg nadat hij de vraag aan de orde
had gesteld of het niet hoog tijd wordt
het partijstelsel van thans aan een gron
dige revisie te onderwerpen. Voor de
ze vraag bestaat vooral onder de jonge
ren veel belangstelling, omdat zich in
die kringen een groeiend onbehagen
openbaart met betrekking tot de wer
king van onze partijpolitieke democra
tie. Dit onbehagen demonstreert zich
het duidelijkst met betrekking tot de
moeilijke regeerbaarheid van het land,
wanneer het aankomt op het formeren
van een kabinet. In dit verband beant
woordde dr. Couwenberg de vraag of
de confessionele partijvorming in onze
tijd nog wel houdbaar is uitdrukkelijk
ontkennend.
Dr. Couwenberg argumenteerde zijn
stelling als volgt. Als de tekenen niet
bedriegen voltrekt zich in de verhouding
tussen christendom en moderne wereld
een opmerkelijke verandering. Er is
sprake van een duidelijke verzwakking
van de oude tegenstelling van de chris
telijke en de moderne wereld. Op poli
tiek gebied openbaart fcich deze tenden
tie in de politieke doorbraakbeweging
welke zich gedeeltelijk heeft gerealiseerd
in de P.v.d.A. hier is voor het samen
gaan van christendom en moderne we
reld pioniersarbeid verricht en thans
ook in liberale kring doorwerkt. Hier
komt verder nog bij, dat het emancipa
tie-motief, dat in de vorige eeuw in zo
sterke mate noopte tot confessionele
partijvorming, sterk is verbleekt, en
geen reële politieke betekenis meer
beeft.
Betekent dit nu, dat het christelijke
partijwezen zonder meer heeft afge
daan, zo vroeg dr. Couwenberg zich af.
Dit is een conclusie, die volgens hem
te ver zou gaan. Wel maakt deze ont
wikkeling een heroriëntatie der chris
telijke politiek noodzakelijk en wel een
heroriëntatie in de richting van een
deconfessionalisering der christelijke
politiek. Deze heroriëntatie is ook daar
om geboden, omdat meer en meer in
gezien wordt, dat een rechtstreekse
binding tussen geloof en partijpolitiek
(Advertentie)
Wh
ËllllllllllllllllIiDiillUllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli
66
Met lange rustige stappen ging de postcomman-
dant voorop. De gendarmes uit Marseille volgden
hem met minder beheerste ademhaling; hun aan
het vlakke stadsplaveisel gewende voeten zetten zij
voorzichtig neer tussen de scherpe puntige stenen
van het pad, de twee Hollanders sloten met Mark
man de rij, al spoedig hijgend van inspanning en
zich het zweet uit de ogen wissend. Maar niemand
deed het voorstel een ogenblik te rusten en op adem
te komen. Het drama naderde zijn ontknoping en
dit feit beheerste dermate de aandacht van de re
chercheurs dat zij, zonder klagen, de ongewone
klauterpartij voortzetten langs het in het stralende
maanlicht duidelijk herkenbare voetpaadje.
Over het gehele lichaam bezweet en met een in
zijn slapen bonzend hart, slaakte Van Houthem
hortend en stotend een zucht van verlichting, toen
een donkere gestalte tussen een paar rotsblokken
kwam uitspringen en de postcommandant aan het
hoofd van de stoet staande hield. Het was de door
Staring uitgezette wachtpost.
Weinige meters verder lag het hoogste punt van
de gevolgde route op de open kam van een smalle
rug. Dè commissaris sleepte zich tegen de laatste
hoogte op. De weinige adem, die hem nog restte
werd hem benomen door het panorama dat zich
in de blanke maannacht voor hem uitstrekte.
Aan de andere zijde van de kam, daalde het
pad snel omlaag in een ravijn, op welks bodem
een bergbeek zich murmelend en schuimend een
weg zocht naar de vlakte. Een ruwe houten brug
was over het stroompje gelegd en gat toegang tot
een paadje dat steil opklom naar een lang, laag.
witgepleisterd huis. Het lag bijna op de kam aan
de overzijde van het dal en stak in het blauwige
en bovendien in de gemeenschap-1 licht scherp af tegen de donkere wand erachter.
En boven die wand, maar ver, ver weg, verhief
zich nu in volle pracht de schemerige muur van
het Alpengebied, een wazige, grillig gekartelde, lok
kende ijsbarrière. Een koude wind, snijdend als
een mes, waarschuwde Van Houthem ervoor, dal
hij er verstandig aan zou doen beschutting te zoe
ken voor zijn bezwete lichaam. Evenals zijn mak
kers zocht ook hij nu een plaatsje in de luwte van
enige verwrongen dennetjes, iets beneden de kam.
Zijn voeten streken ritselend door een lage, harde
begroeiingHet leek wel heide.
Fidéle gaf intussen, in overleg met de postcom
mandant van Monteverde, zijn aanwijzingen voor
de postenlinie, die rondom het huis aan de over
zijde van de vallei zou worden uitgezet. De wacht
post vertelde, dat tegen zonsondergang, de gebroe
ders Germain, die hij meermalen in het dorp had
gezien, mét de die middag aangekomen vreemde
ling, op de bank naast de voordeur van het chalet
hadden zitten praten. Toen het begon te scheme
ren was men naar binnen gegaan en het licht in
een der kamers had tot een kwartier geleden naar
buiten gestraald.
Van Houthem was dankbaar toen de besprekingen
een eind namen en hij weer in beweging kon ko
men na het oponthoud op de ijzig koude kam. Alles
was hier zo vreemd, dat hij zich met geweld ervan
moest overtuigen, dat het werkelijkheid was en
geen wonderlijke droom. Hij daalde af tussen grillig
gevormde dwergboompjes, waartussen de maan de
meest onverwachte lichteffecten toverde en gedroch-
tige schaduwen wierp. Alles was onwerkelijk en ge
heel afwijkend van de sensatie, die men bijvoor
beeld onderging in een kaal Hollands bos. Hij was
blij toen eindelijk de beek voor zijn voeten bruiste
en hij, over een paar ruwe boomstammen met
een wrakke leuning, op de open helling aan de
overzijde kon komen, bevrijd uit het verwarrende
spel van licht en schaduw tussen de in bochten ge
kronkelde takken.
Zwijgend verspreidden zich de gendarmes ondei
leiding van Staring, die de achterzijde van het huis
zouden bewaken. Fidéle met de postcommandant,
op de hielen gevolgd door Van Houthem en Mark
man, stapten op de voordeur toe. De Franse inspec
teur raapte een vuistgrote steen op en bonsde daar
mee enige malen op de dikke, donker gebeitste plan
ken. De slagen weergalmden hol in de stilte van het
huis. Ergens achter een raam aan do linkerzijde
verscheen plotseling een bewegend licht. Maar er
werd niet geopend. Wel hoorden de wachtenden ge
smoorde geluiden. De ongeduldige Fidéle bewerkte
opnieuw het resonerende hout. Tegelijk werd boven
de deur een zolderraam opengestoten en verscheen
e enhoofd met verwarde haren. E enzware, barse
stem snauwde:
,,Wat is dat voor een lawaai? Zijn jullie bedonderd
om hier de boel op stelten te komen zetten?"
Politie!" antwoordde Fidéle. ,,Maak nu maar
gauw de deur open!"
„Politie?" hoonde de stem. „Dat kan iedereen
zeggen. Kom maar terug als het dag is. 's Nachts
om half één doe ik niet open, al vertelde men mij,
dat men M'sieu le Président in eigen persoon was!
En maak nu maar gauw, dat jullie wegkomen
Vóór het zolderraam geheel was dichtgetrokken,
riep de postcommandant van Monteverde, terwijl
hij achteruittrad en het licht van zijn zaklamp vol
op zijn baardige gezicht liet vallen;
„Ik ben het, meneer Henri! Darsan uit Monteverde.
De meneer die u wil spreken, is inspecteur Fidéle
van de Süreté uit Marseille. Wees u nu verstandig
en maak de deur open
De stem uit de duisternis van de dakkapel brom
de iets onverstaanbaars, toen werd het raam met
een harde slag dichtgetrokken. Binnen werd weer
gestommel hoorbaar en er werd licht gemaakt in
het portaal. Een ketting rammelde en een grendel
werd verschoven. Eindelijk opende zich de deur.
Twee mannen, die haastig een jas over hun pyja
ma's hadden aangeschoten, wachtten in een ruime
hal de bezoekers op.
,,U bent de gebroeders Germain, heren!" Fidéle
stapte na een scherpe blik in he ttweetal binnen.
„Ik wil graag uw logé spreken."
„Er is hier geen logé!" Het was onmiskenbaar
dezelfde stem van het dakvenster. „We wonen hier
samen."
Fidéle haalde een otficieel document uit zijn zak
en overhandigde dit aan de spreker.
„Hier is mijn bevel tot huiszoeking."
De twee Germains bogen zich over het papier,
lazen het en wisselden een blik, waaruit niet de
minste onrust sprak, maar die duidelijk zei, dat
er niets anders op zou zitten, dan de politie haar
gang te laten gaan.
De inspecteur posteerde de commandant van Mon
teverde aan de voorzijde van het chalet, sloot de
voordeur, waardoor de scherpe koude binnendrong
en wees de twee bewoners van het huis de gemak
kelijke rieten stoelen aan van een tuinzitje.
(Wordt vervolgd)
niet houdbaar is en bovendien schade
lijk voor het apostolaat van de kerk.
Met de zich steeds meer opdringende
noodzakelijkheid van een deconfessiona
lisering der christelijke politiek verlie
zen ook de religieuze tegenstellingen
„Rome-Reformatie" en „Gereformeerd-
Hervormd", welke het christelijk par
tijwezen nog altijd beheersen, alle poli
tieke betekenis. Als de christelijke par
tijen aan hun verouderde confessionele
opzet blijven vasthouden, gaan zij een
moeilijke tijd tegemoet en zullen zij het
zwaar te verduren krijgen tegen de so
cialistische en liberale doorbraakten-
denties. Overigens groeien deze beide
stelsels onmiskenbaar naar elkaar toe,
al lopen de politieke organisaties ook
achter de ontwikkeling aan. Nu de anti
these meer en meer uit de tijd raakt en
het 19e eeuwse emancipatie-motief geen
reële betekenis meer heeft wordt het
gesloten confessionele organisatiepa
troon een steeds moeilijker te verdedi
gen zaak.
HEERLEN, 12 mei Drie goederen
wagens, die vanmorgen uit eigen bewe
ging aan de rol gingen zijn omstreeks
half vier vanmorgen bü Nuth op de lijn
Heerlen-Sittard tegen een afremmende
kolentrein gebotst. De pakwagen van
deze trein, waarin zich de leerling con
ducteur Op het Broek en de passagie
rende machinist Posthuma, beiden uit
Sittard, bevonden, werd geheel in elkaar
gedrukt waarbij de inzittenden beide ge
wond raakten. Zij werden naar het zie
kenhuis alhier overgebracht.
De in de Nederlandse Kappersbond
georganiseerde werkgevers blijken
- zoals men in de krant van gisteren
heejt kunnen lezen - verlangend
naar afschaffing van het fooien
stelsel in het kappersbedrijf en volgens
hun zeggen zijn de werknemers in
dit bedrijf van eenzelfde even vurig
verlangen bezield. Met alle mogelijke
middelen willen zij naar dit bege
renswaardige doel streven, ook al
zou de verwezenlijking alleen maar
met een tariefsverhoging te bereiken
zijn. Wij geloven, dat de meeste
klanten met dit nobele streven wel
zullen instemmen, want zij gunnen
de figaro's een bij voorbaat vast
staand inkomen, waarop zij rekenen
kunnen, zodat een deel van hun
financiële levensmogelijkheden niet
meer afhankelijk is ban. de risico's
bevattende „Pot voor meneer"- Ook
de klanten willen graag exact weten,
waaraan zij toe zijn, wanneer zij
schedel of gelaat laten adoniseren,
en de meesten hebben voor zulk
een zekerheid wel een redelijke
geldelijke compensatie over, indien
deze nodig zou blijken. Indien de
kappers en hun bedienden hun ge
rechtvaardigde zin krijgen, is het
echter te hopen, dat alle klanten
zich daar stipter aan zullen houden
dan vele consumenten ih het Horeca
bedrijf, die het aan God-weet-wat
verplicht menen te zijn boven het
vastgestelde bedieningstarief nog een
extraatje te geven. In sommige
horeca-bedrijven is het al zó, dat er
geen „dank U" of glimlach van de
ober meer kan overschieten, wanneer
een gast zich strikt aan het vermelde
bedieningstarief houdt. Met het ac
cepteren van zulke extraatjes na ta
riefsverhoging zou het fooienstelsel
opnieuw binnensluipen en dat is nu
juist niet de bedoeling, zoals de
heren kappers thans uitdrukkelijk
op hun algemene bondsvergadering
hebben verklaard. Leer en leven
moeten niet van elkaar worden
geknipt.
WASHINGTON, 12' inei (Reuter)
De „Washington Post" meldt, dat de
Amerikaanse minister van buitenlandse
zaken. Herter, deze week op een ver
trouwelijke bijeenkomst met Congreslei
ders heeft verklaard, dat hij een van
de moeilijkste beslissingen^ van zijn le
ven heeft genomen, toen hij toegaf dat
de op 1 mei jl. boven Rusland omlaag
geschoten ,,C-2" een vlucht uitvoerde
voor de Amerikaanse geheime dienst.
Het blad verklaarde dat verschillen
de Congresleiders er allesbehalve ge
lukkig mee waren, dat de Amerikaanse
regering dit moet toegeven. Zij hebben
het Herter met hun vragen echter niet
moeilijk gemaakt.
OTTAWA, 12 mei (Reuter) Het Ca
nadese ministerie van defensie heeft gis
teren meegedeeld, dat onbewapende
vliegtuigen van de Canadese luchtmacht
foto's hebben gemaakt van drijvende
Russische Poolstations in de internatio
nale wateren van het Noordpoolgebied.
Deze foto's zijn openlijk gemaakt. De
Russen op de posten konden de toestel
len, viermotorige „Lancasters", duide
lijk herkennen.
11 en jonge kolonel, Willem
j David Henri Eekhout,
vertrekt volgende maand
naar Nieuw-Guinea. Hij zal daar
de voorbereidingen treffen voor
de overkomst van een de
tachement militairen van
de Koninklijke Landmacht. De
verdediging van Nieuw-Guinea
tegen mogelijke aanvallen moet
worden versterkt. Vooral moet
intensiever worden gewaakt te
gen infiltraties vanuit Indonesië
zoals die zich de laatste jaren
nogal eens hebben voorgedaan.
Kolonel Eekhout is typisch de
man, die het Nederlandse land
macht-detachement moet leiden.
Hij is een militair met grote
tropenervaring. Hij kent het
praktische militaire werk als
niet zo heel veel anderen en
hij heeft oorlogservaring. Kolo
nel Eekhout werd dus door de
chef van de generale staf aan
gezocht voor de nieuwe functie.
Eén avond was er voor nodig
om te beslissen. „Zal ik gaan,"
vroeg kolonel Eekhout zijn
vrouw nadat hij in Den Haag
over de nieuwe functie was ge
polst. „Ja, daL moet, natuurlijk,"
zei zij.
Kolonel Eekhout is een korte,
tamelijk robuuste figuur met kort donker haar. Zijn gezicht is innemend.
De blauwe ogen zijn vriendelijk en heel vaak speelt er een glimlach om
de mond. Ook de lachrimpeltjes rond de ogen zijn getuigen van zijn gevoel
voor humor. Behalve een vriendelijk, bescheiden, haast verlegen man,
steekt er in deze figuur een keiharde officier die veel van zijn mensen
vraagt. Hij kan dat ook doen omdat hij als leider bijzonder wordt gewaardeerd.
Zijn vrouw, zijn zoon en zijn twee pleegdochters zullen hem hopelijk zo
spoedig mogelijk volgen. Hollandia wordt voor het gezin Eekhout voor drie
jaar de nieuwe woonplaats. „Ik heb gelukkig een echte soldatenvrouw,"
zegt de kolonel. Hij is erg gelukkig met de nieuwe opdracht. Het werk op
Nieuw-Guinea trekt hem aan en hij vertrouwt met het hem toegewezen
detachement de taak, die hem werd opgelegd, goed te kunnen vervullen.
Kolonel Eekhout werd in Batavia geboren 6 juni 1917. Hij moet dus nog
drieënveertig jaar worden. Negentien was hij bij het begin van zijn fraaie
loopbaan op de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Hij werd K.N.I.L.-
officier in 1939 en vertrok naar Nederlands-Indië. Hij nam deel aan de
strijd tegen de Japanners en werd krijgsgevangen gemaakt. Na de bevrij
ding reorganiseerde hij K.N.l.L.-troepen aan Sumatra's westkust. Generaal
Spoor dankte hem daar schriftelijk voor.
Een half jaar is hij al in Nieuw-Guinea geweest. Dat was in de eerste
jaren na de oorlog. Hij volgde er de opleiding aan een parachutistenschool
en werd commandant van de parachutisten in Bandoeng. Bij de tweede
politiële actie leidde hij landingsacties, vier in totaal, binnen een tijdsver
loop van nog geen drie maanden. Hij kreeg daarvoor de Bronzen Leeuw.
Tien jaar geleden ongeveer ging hij over naar de Koninklijke Landmdeht,
werd kort daarna lid van het Nederlands Detachement Verenigde Naties
en vertrok naar Korea. Na het sneuvelen van overste M. P. A. den Ouden
werd hij als majoor benoemd tot commandant van het Nederlandse deta
chement. Eind 1951 kwam hij als overste in Nederland terug.
Bij de vierde divisie had hij een staffunctie en 1 november 1958 werd hij
commandant van de Infanterieschool in Harderwijk. In een interne samen
komst draagt hij het commando over aan zijn opvolger. „De troep is er niet
eens", zegt hij. Met zijn gedachten is hij misschien al wel in Nieuw-Guinea,
maar tot op de dag van zijn afscheid moest de school nog zijn volle aandacht
hebben.
Een grote liefhebberij, het parachutespringen, zal hij er voorlopig aan
moeten geven. Het voorzitterschap van de Eerste Nederlandse Parachutis
tenclub moet hij overdragen. „We zouden deze zomer weer springen," zo
zegt hij, „maar dat gaat nu niet door." Voorlopig zulen er bij zijn twee- oj
drieëntachtig sprongen „dat weet ik niet precies" geen nieuwe wor
den gevoegd. Bescheiden als hij is, schermt hij niet graag met grote getal
len. Maar het aantal van zijn onderscheidingen mag er zijn: twee Ameri
kaanse, een Koreaanse, een' onderscheiding van de herenigde Naties, zes
Nederlandse en twee Belgische. Het is te' hopen dat er wegens strijd op
Nieuw-Guinea geen onderscheiding bij hoeft te komen. Strijd zal hopelijk
niet nndiQ
