Egyptische pracht staat verdrinken
ASSOEAN-DAM BEDREIGT VELE
UNIEKE MONUMENTEN
Unesco alarmeert wereld
Drink whisky uit een
whisky-glas
Mevrouw Gerbrandy doopte
nieuwe tanker
Aanstormende trein
bijtijds tot stilstand
gebracht
q
litó
Begrafenis laatste
rampslachtoffer
Duizenden lampen
beschijnen bloemen
Queen Anne
scotch whisky
Verse zuurstof in
Russisch ruimteschip
Zweedse journalisten
dreigen met staking
Record-omzet bij
Dinteloord
Charmante speech
UNl$
NillThomson Co.Lto
eoinburch^,^
Dètreit d'HttiJ®
WOENSDAG 25 MEI 1960
I
^ISniUO AND BLENDED 1" SC0,U
I
■d'ördWK
ff.
Niet lang geleden begonnen in aanwezigheid van president Nasser en 1 Al C! 1 1
tal van Russische genodigden de eerste werkzaamheden aan de Assoean- notsentempel van Ann ^imnei
dam in de Nijl; een gigantisch project, dat nieuwe vruchtbaarheid moet _L
geven aan een oud land, een onderneming die miljoenen zal kosten, waar- 1** j l 11
bij de Sovjets als de grote geldschieters fungeren. De 6000 km lange Nijl, mina met te reaoen
wedijvert met de grootste rivieren van de wereld, zowel wat lengte als wat
waterrijkdom aangaat. In het rijk der Pharao's bracht zij vruchtbaarheid
na de jaarlijkse overstromingen via een uiterst ingewikkeld net van irri
gatie-werken. Eeuwen van verwaarlozing van het systeem lieten de beste
gronden naar de zee stromen en de moderne landbouw-economie kan de
vruchtbaarheid niet teruggeven door het toeval van jaarlijkse overstro
mingen. Opstuwing van het water in tijden van een surplus en distributie
in tijden van tekort is daarom de enige oplossing, maar met de eerste werk
zaamheden van de bouw van de stuwdam is men zich pas ten volle gaan
realiseren hoe groot de prijs is. die voor 'lit werk moet worden betaald.
Afgezien van de politieke gevolgen beseft men, dat tal van eeuwenoude
monumenten ver onder de waterspiegel zrdien verzinken. W erken, die de
bewondering van geheel de mensheid oproepen, zullen verloren gaan,
grote terreinen die nog bijzonder waardevolle gegevens bevatten omtrent
de herkomst van de menselijke beschaving zullen niet meer te betreden
zijn en het is dan ook geen wonder dal de Unesco thans de gehele wereld
gealarmeerd heeft om te komen tot een grootscheepse hulpactie.
Helaas, ondanks alle goodwill, on
danks de hulp uit geheel de wereld, is
het niet boud te veronderstellen, dat
een van de parels der Egyptische cul
tuur hoogstwaarschijnlijk niet te redden
zal zijn. De Rotstempel van Abu Sim-
bel met de gigantische stenen wach
ters, gebouwd door Ramses II, ten zui
den van de eerste katarakt aan de
oevers van de Nijl, wordt opgenomen
in de begrenzing van het stuwmeer.
Deskundigen van de Unesco zijn tot de
conclusie gekomen, dat slechts door het
aanleggen van een enorme dijk op on
geveer driehonderd meter van het tem
pelcomplex, dit wonderwerk gespaard
zou kunnen worden. De kosten voor de
aanleg van die dijk worden geschat op
een bedrag van 30 tot 60 miljoen dol
lar. Het uitzicht op dit complex is dan
weliswaar weggenomen maar het ge
heel blijft intact. Het valt echter te be
twijfelen of de beschaafde wereld dit
bedrag bijeen zal kunnen en willen
brengen. Overbrenging van het monu
ment is praktisch onmogelijk omdat het
geheel uit de rots is gehouwen. Men
zou een gebouw, met een hoogte van
meer dan 300 m (alleen de beelden zpn
20 m hoog) uit de rots moeten zagen
en moeten transporteren. Dit kan
slechts een complete destructie teweeg
brengen.
Het tempel-complex is gebouwd en
uitgehakt tijdens het regiem van de
befaamde tempel-bouwer Ramses II,
die door zijn grote activiteiten op dit
gebied het land financieel herhaalde
lijk op de rand van de afgrond bracht.
De bouw stamt- van ongeveer 1250 v.
Chr., de jaren toen Ramses zijn ryk
naar het Zuiden uitbreidde tot voor
bij de eerste katarakt. de natuurlijke
beschermingslinie in de Nijl. ,.Suan"
(Assuan), marktplaats genoemd,
waar de donkere Nubische handela
ren commercie bedreven met de
Egyptenaren. De tempels zijn in 1812
door de jonge Zwitserse archeoloog
Johann Ludwig Burckhardt ontdekt.
Zij waren toen voor het grootste deel
met zand bedekt en de ontgraving
heeft decennia geduurd. In de eerste
hal. die men in het binnenste bloot
legde, vond men acht kolossale beel
den van de vorst en de tempel ver-
borg verder een weelde aan wand-
schilderingen en reliëfs.
Het tweede complex waarover alarm
geslagen wordt is het befaamde eiland
Philae, waar vele heiligdommen zich
bevinden uit het Nieuwe Rijk (vierde
eeuw v. Chr.) en de Romeinse tijd.
Wat dit eiland betreft komt men wel
wat laat met reddingspogingen, want
sinds 1902, het jaar toen de eerste, de
kleine Assoean-dam in gebruik werd
genomen, verzinkt het eiland elk sei
zoen onder de waterspiegel. Hoewel het
water grote schade heeft aangericht aan
de wandschilderingen die de tempels rijk
waren, is de steen nog weinig aange
tast. Hier bevindt zich de befaamde
Isis-tempel, een juweel der Egyptische
bouwkunst. Dit eiland komt nu tussen
beide dammen in te liggen en het ge
volg zal zijn dat het water niet meer
zo hoog zal stijgen, dat slechts de dak
lijsten ervan nog te zien zijn. Toch zal
het niveau van dien aard zijn, dat het
geheel tot een halve meter boven de
fundamenten geïnundeerd zal worden.
Hier schuilt een nieuw gevaar, want
juist de lage waterstand kan de grond
vesten ruïneren. Het creëren van een
nieuw door een dijk omsloten
meer in het stuwmeer zou de groot
heid van het eiland waarborgen. De
werken die hiertoe moeten worden uit
gevoerd, zijn weliswaar niet zo veelom
vattend als die voor de redding van
Abu Simbel, maar de kosten lopen
toch nog in de miljoenen.
Slag voor archeologie
De derde groep der Nubische monu
menten ligt gedeeltelijk op Egyptisch
en op Soedanees gebied. Zij omvat klei
nere Egyptische en Romeinse tempels,
vroeg-middeleeuwse Koptisch-Christelii-
ke kerken, kastelen en grote vesting
werken. Redding voor deze. dicht langs
de Nijl-oever gebouwde monumenten
bestaat er slechts, wanneer men ze zou
afbreken om ze elders te herbouwen.
Veel van de vestingwerken bestaan uit
ongebakken, in de zon gedroogde klei.
Eeuwen heeft dit bouw-materiaal ge
trotseerd, de watervloed zal alles di
rect vernietigen. Voor de archeologie
gaat hier een onmetelijk rijk gebied
verloren, dat nog pas korte tijd in ex
ploitatie is. De vondsten tot nu toe ge
daan wettigen de veronderstelling, dat
een der belangrijkste terreinen voor
het onderzoek naar de bakermat der
menselijke beschaving niet meer voor
exploratie in aanmerking komt. Zowel
op het gebied van de neolitische en
paleolitische beschaving zijn hier vond
sten gedaan, die de mening hebben
doen postvatten, dat de Egyptenaren
niet hun cultuur hebben verbreid van
uit de vruchtbare Nijl-delta in het Noor
den, maar dat de migratie zich juist in
omgekeerde richting zou hebben vol
trokken. De vondsten tot nu toe gaan
terug tot 6300 v. Chr.. een tjjdsmarke-
ring, die door het radio-carboon onder
zoek juist is gebleken. Soedanees Nu-
bië zou dus de bakermat van het Egyp
tische volk zijn geweest en juist dit
gebied zal op de bodem van het gi
gantische stuw-meer komen te liggen,
slechts toegankelijk voor diepzee-dui
kers. Tal van necropolen, overblijfselen
van zeven steden en vele verspreide
nederzettingen liggen in dit gebied.
De Verenigde Arabische Republiek
heeft met de bescheiden middelen,
waarover zij beschikt, een aantal maat
regelen getroffen om de erfenis uit de
Egyptische oudheid te bewaren. Met
gebruikmaking van moderne middelen
op reproduktie-techniek heeft men de
belangrijkste gegevens over de bouw
werken van Ramses II vastgelegd. Ook
zijn reprodukties van reliëfs en fresco's
gemaakt. Dit is echter een druppel op
een gloeiende plaat. Voor de betreffen
de gebieden heeft de V.A.R. in samen
werking met de republiek Soedan vele
beperkende maatregelen voor archeo
logische expedities opgeheven. Na de
grote rooftochten der laatste eeuwen
had men export van kunstwerken ver
boden. Thans mag iedere expeditie 50
tot 55 pet. der vondsten verschepen.
Expedities die belangrijk bijdragen in
de exploratie van de bedreigde streek
mogen zelfs bepaalde tempels afbre
ken en naar het eigen land verzenden,
iets wat in praktisch geen enkel land
wordt toegestaan. Men zal zich dus
niet behoeven te verbazen wanneer
men over een luttel aantal jaren Egyp
tische tempels aan de boorden van de
Mississippi aantreft.
Nadat de directeur-generaal van de
Unesco een legertje adviseurs naar de
betreffende gebieden gezonden heeft en
nadat hij de rapporten van dit gezel
schap heeft ontvangen zal hij een dra
matisch beroep doen op alle landen die
lidmaat zijn van de internationale or
ganisatie om hulp te bieden bij het be
houd van de eeuwenoude monumenten
der civilisatie en van de menselijke geest.
.Zij vertegenwoordigen groter waarde,
dan al de goudmijnen der wereld te
zamen bevatten" zegt Georges Fradier
in zijn inleiding van Unesco Courier.
Dit tijdschrift heeft haar gehele afle
vering van de maand februari aan het
probleem besteed en het prachtige fo
tomateriaal geeft op uitstekende wijze
de urgentie en importantie van het
probleem weer. Over een afstand van
meer dan 400 kilometer houden het
zand en de zandsteen van de boven-
Nijl nog haar geheimen verborgen. De
bouw van de Assoean-dam is begroot
op zes jaar. Dan zal het waterpeil van
de rivier dusdanig zijn verhoogd, dat
de betrekkelijk smalle oevers verdwe
nen zijn. Het water zal stijgen tussen
de bergketens, alles verdrinkend wat
vroegere culturen hebben opgericht.
Vele twintigste-eeuwers zullen de
schouders ophalen omdat zij niet geïn
teresseerd zijn, anderen zullen nieuwe
redenen hebben president Nasser als
vandaal te betitelen, weer anderen zul
len zeggen dat de welvaart van een
volk tot elke prijs nagestreefd moet
worden. Sommigen zullenoordelen ais
de laatdunkende Romeinse schrijver
Plinius:
„wij moeten terloops ook de pyra-
miden vermelden
die nutteloze en dwaze vertoning van
vorstelijke rijkdom...."
Anderen zullen met ontzag de tonnen
cement en ijzer berekenen, die de ko
lossale Assoean-dam zal opeisen, zoals
Herodotos in de zesde eeuw v. Chr. het
bedrag vermeldde dat betaald werd
"voor knoflook en radijzen, genuttigd
door de arbeiders, die werkzaam wa
ren bij de bouw van de grote pyrami-
de. Velen zullen in de bouw van de
dam slechts een politiek spel zien, een
middel om gunst te winnen voor een
nieuwe revolutie, zoals de Arabische
schrijvers bij de verdrijving der chris
tenen in de elfde eeuw hun religieuze
strijd maskeerden. Maar hoe men er
ook over denkt, iedere werkelijk be
schaafde wereldburger zal beseffen, dat
men in Egypte en de Soedan redden
moet wat er nog te redden valt, al kan
men betwijfelen of de hoogtepunten van
een oude cultuur nog wel te redden
zijn, als een nieuwe, meer geperfec
tioneerde wereld opmarcheert. De
sphinxen zélf zullen hun stem niet ver
heffen, zij blijven stom.
MARIUS VAN BEEK.
NIEUW VOSSEMEER, 24 mei Van
daag is hier het laatste slachtoffer van
de overstromimgs'ramp in 1953 ter aar
de besteld. Het betreft Adrianus Meeus
een landbouwer, die destijds tweeënder
tig jaar was en wiens stoffelijke resten
onlangs tijdens grondwerkzaamheden
werden gevonden. De gemeente had
door de overstromingsramp vijftig
slachtoffers te betreuren, waaronder de
vader, moeder en zuster van Adrianus
Meeus
De vondst werd reeds in februari ge
daan door een gemeente-werkman, maar
eerst thans kon de identiteit van het
slachtoffer worden vastgesteld. Ruim
zeven jaar na zijn dood is Adrianus
Meeus gisteren voor de eerste maal tij
dens de h.mis bij de gedachtenis der
overledenen afgelezen.
De kolossale Ramses figuren, meer dan
twintig meter hoog, zijn do stille wach
ters van de Abu-Simbel-tempcl. Zij zijn
gedoemd te verdrinken, mits men in
grijpt. Maar de kosten zijn nauwelijks te
dragen, zelfs niet als alle beschaafde
naties bijspringen.
ROTTERDAM, 25 mei. Door een
snelle reactie heeft de Rotterdamse trein
bestuurder Jan van Rijswijk gistermid
dag een 3-jarig jongetje en een 4-jarig
meisje van een wisse dood gered. De
kinderen zaten nabij Schiedam tussen de
rails te spelen toen de trein Maassluis
Rotterdam aan kwam razen. De bestuur
der zag de kinderen, maar hij durfde
geen signaal te geven omdat hij bang
was dat zij naar het andere spoor zouden
vluchten en ook daar naderde een trein.
Door uit alle macht te remmen wist Van
Reeuwijk de trein vlak voor de spelende
kindren tot stilstand te brengen. Uit
stappen en de kleine peuters buiten de
spoorbaan zetten was toen nog maar een
peuleschilletje.
ROTTERDAM, 25 mei. Bomen, strui
ken cn bloemen op de Floriade baadden
in een zee van licht toen gisteravond voor
het eerst de nieuwe parkverlichting werd
ontstoken. Een vermogen van ruim 1200
kw hult via 600 witte ballons, 700 flood
lights, 80 schijnwerpers, 300 spotlights, 300
bakken met natriumverlichting, 225
kwiklampcn, 150 onderwaterschijnwer
pers en 1500 fluorescentielampen het ge
hele tentoonstellingsterrein in een feëric-
ke feesttooi. De verlichting zal in de toe
komst automatisch bij zonsondergang
worden ontstoken cn zal tot 12 uur
's nachts blijven branden.
De lampen werden gisteravond in de
schenkerij „De Postillion" officieel ont
stoken door de echtgenote van de alge
meen voorzitter van de Floriade, mevr.
W. J. Verhage-Kruymel. De voorbereidin
gen voor het aanbrengen van de verlich
ting hebben niet alleen veel moeite, maar
ook veel tijd gekost. Omdat de Floriade-
bezoeker niet gebonden is aan een be
paalde wandelroute, en zelf zijn weg door
het park kan bepalen, zag men zich bij
het leggen van de 4300 meter elektrische
kabel geplaatst voor allerlei problemen.
O.a. moest rekening worden gehouden
met de bloemperken, waar de zorgvuldig
gecreërde sfeer niet mocht worden ver
stoord. Thans is het werk gereed: 120
luidsprekers zorgen bovendie voor zachte
muziek in de verlichte bloementuin.
Maar zorg éérst voor goede whisky
Laat dat Uw eerste zorg zijn wanneer
U whisky wilt drinken of schenken:
goede wlrisky, een QUEEN ANNE
SCOTCH WHISKY, zo rijp
en mild, zo oud en nobel,
zo op en top whisky.
Wanneer U zorgt voor
goede whisky, dan zal de
whisky wel zorgen voor
IMPORTEURS: PAUL SORBI N.V. DEN HAAG LEVERING UITSLUITEND VIA DE HANDEL
MOSKOU. 24 mei De cabine van het
Russische ruimteschip, die op het ogen
blik los van de satelliet een baan rond de
aarde beschrijft, is voorzien van een
systeem voor zuurstofverversing, dat veel
overeenkomst vertoont met dat waardoor
het hondje „Laika" enige tijd aan boord
van Spoetnik 2 kon blijven leven.
Dit heeft de Russische deskundige op
het gebied van de kosmische geneeskun
de, Malkine. in een artikel in het blad
„Mediztinzki Rabotnik" meegedeeld. Hij
verklaarde voorts, dat alles aan boord van
de cabine goed gaat.
STOCKHOLM, 24 mei. - Voor de eer
ste maal in de geschiedenis loopt Zweden
het risico van een journalisteostakinig.
Vorige week zijn langdurige en moeizame
onderhandelingen tussen de Zweedse
journalistenvereniging en de vereniging
van dagbladdirecteuren vastgelopen. De
journalistenvereniging kondigde toen een
staking aan te beginnen op 23 mei, maar
de bemiddelingscommiseie riep toen bei
de partijen op tot een bespreking op 30
mei en drong er op aan in de tussentijd
nog geen staking te beginnen.
De journalistenvereniging telt een drie-
duizend leden en meer dam de helft daar
van zo>u bij een staking betrokken worden
De isis-tempel op het eiland Philae met de basementen In het water van de Nijl.
BOTTERDAM, 24 mei. Bij gelegen
heid van de tewaterlating van de bijna
20.000 ton metende tanker „Gerbrandy",
welke gistermiddag op de werf van Ve-
rolmr te Alblasserdam plaats vond, heeft
mevrouw H. E. Gerbrandy zich ontpopt
als een ideale „peet-moeder" voor sche
pen. Niet alleen omdat zij de traditionele
champagnefles met bijna vervaarlijke
kracht tegen de scheepshuid te pletter
gooide, maar ook, omdat zii na afloop van
deze plechtigheid een speech hield, welke
als een schoolvoorbeeld in de leerboeken
voor „tewaterlatingkunde" vermeid mag
worden.
Nadat de tanker, die is bestemd voor de
N.V. Nederlandse Vracht- en Tankvaart
Mij vlot van de helling was gegleden en
de beer Vero>lme. niet zonder enige trots,
tegen de mmieter van Verkeer en Water
sraat, mr. Korthals, had opgemerkt, dat
hoewel de rivier ter plaatse nauw is, het
schip ook dit keer niet op de dijk terecht
was gekomen, beklom mevr Gerbrandy
het spreekgestoelte.
„Hij ligt er in en ik ben de koning te
rijkzei ze voldaan, „en nu mag ik
u ook wel verklappen dat ik me in het
verleden heb afgevraagd: hoe haalt
iemand het in zijn hoofd om een schip
naar P. S. Gerbrandy te noemen. Wanit
hebben we niet in de kranten kunnen
lezen, dat P. S. Gerbrandy een dwarslig
ger mag worden genoemd en dat hij vol.
komen onbestuurbaar is.... Je moet Ve-
roime heten om dat aan te durven".
Belangrijke lading
„Petekind", zo riep mevr. Gerbrandy
de tanker toe", met belangstelling heb ik
gezocht naar een vergelijking tussen jou
en je peet-vader. Ik heb het gevonden,
mijn meisje. Aan je peet-vader werd eens,
tijdens de oorlog, een belangrijke lading
toevertrouwd, aan jou wordt dat straks
ook. En je zal die lading met loslaten,
eerder zal je in de golven ondergaan. Je
hebt nu een naam. die twintig jaar ge
leden in Londen geboren werd. Je bent
nu een scjione maagd van duizend weken,
met) als vader Verolme en als moeder
mijzelf. Doe straks op ie boodschap
pen goed. mijn meisje...."
De gasten die het vrij beperkte jargon
van sprekers en spreeksters bij tewater
latingen wellicht vaak hadden horen af
draaien, applaudisseerden luid na dit on-
gewoon-spontane betoog en hieven
enthousiast het glas. Slechts een der ge
nodigden ontbrak op het feest: sir Win
ston Churchill, die in een vriendelijk
briefje wegens gezondheidsredenen voor
de invitatie, om bij de tewaterlating van
de „Gerbrandy" aanwezig te zijn, had be
denkt.
DINTELOORD, 24 mei De verenig-
de Coöperatieve Suikerfabrieken G.A. E
in Dinteloord hebben in het per 30 sep- E
tember' 1959 afgesloten boekjaar 5
1958/59, blijkens het verslag, voor het E
eerst een omzet van 100 min be-
haald en (met 109,8 min.) zelfs ruim
overschreden. Over 1958 beliep de om-
zet 72,6 min. Niettegenstaande de i
droogte in 1959 lijkt het er op dat
het thans lopende boekjaar het cijfer
over 1958/59 althans zal worden bena-
lerd.
De uitzaai der suikerbieten bereikte
i 1958 in Nederland de recordopper-1
lakte van ca 81.000 ha. tegen 64.511 ha
n 1957. Daar bovendien de ha-opbrengst
■ngeveer vijftien pet boven gemiddeld i
tviel, kreeg de Nederlandse suiker-1
düstrie de ongekend grote hoeveel-1 i
■id van 4 min (v.j. ruim 2.7 min)
n suikerbieten te verwerken. De noe-1
■elheid geproduceerde kristalsuiker
liep 528.000 ton tegen 357.000 ton in
57. Zij ging ca 76/000 ton uit boven
Nederlandse consumptiemogelijk-
■id, die overigens zowel naar het ver-
uik per hoofd als door de bevolkings-
nwas nog steeds stijgende is. Aan de
C.S. werd bijna 1.2 min ton bieten
'everd, waarvan in Dinteloord 689.602
i werd verwerkt. De campagne van
Ueloord was de grootste ooit door
n Nederlandse suikerfabriek bereikt. 1
1. Al is het dan al weer bijna een jaar geleden, toch herin
ieren we ons nog als de dag van gisteren, de triomftocht van
onze Prinses Beatrix door de Ver. Staten van Amerika. Pre
sident Eisenhower inviteerde haar op het Witte Huis en samen
met Mamie heeft zij er in alle intimiteit ontbeten. Zij kwam
op de allereerste en voornaamste plaats echter om er een groot
feest mee te vieren: 350 jaar geleden deed een Engelsman in
dienst van een Hollandse maatschappij een verbijsterende ont
dekking: de stroom en de plaats, waar zich op de dag van
vandaag New York verheft, die enorme wereldstad, die nog
niet eens zo heel lang geleden Nieuw Amsterdam heette
Hudson River/N
- HudsonCiCy^
2. Hudson! De naam is een begrip geworden. De enorme
stroom, die later naar hem genoemd zou worden, doorkruist
over eet/i afstand van 600 km Amerika van noord naar zuid en
voorziet de stad New York van water. Hudson City is een stad
van 11.000 inwoners en het Hudsonterritorium, dat in noord-
Canada, ligt, is een immense landstreek, 8 miljoen kilometer in
het vierkant, die echter voor een groot gedeelte nog braak
igt. De baai is zo groot, dat je gerust van een zee zou Okun-
nen spreken. Nederland zou er gemakkelijk een paar keer in
kunnen ronddraaien. Zij is bezaaid met eilanden, waaronder
bijvoorbeeld Southampton, dat zo groot is als Corsica. Maar
helaas: de zilvergrijze Hudsonrivier wordt het grootste gedeelte
van het jaar bedekt met een witte ijslaag. Zes weken tot hoog
stens twee maanden is zij werkelijk bévaarbaar
3. Hudson....! Henry Hudson werd omstreeks 1550 geboren.
Over zijn afstamming en zijn jeugdjaren tasten we in het duis
ter. We weten zelfs niet precies hoe hij er uit zag, want het is
helemaal niet gezegd, dat de portretten, die wij van hem be
zitten, aan de werkelijkheid beantwoorden. Maar wat we wel
zeker weten is, dat de zee, het onbekende hem op onweerstaan
bare wijze trok
4. De portretten tonen ons een trots man met een forse
neus en een hoog voorhoofd Hij droeg een snor en een klem
ringbaardje zoals dat in die tijd gewoon was bij fijn beschaaf
de lieden. Zijn kostuum was donker en de bekende stolpkraaS'
die er niet aan ontorak. zorgde er voor dat hij altijd met op
geheven hoofd liep. In zijn ogen lezen we vastberaden
heid, maar misschien ook wreedheid en huichelarij. Zijn ver
schijning spreekt van moed en autoriteit, maar verbergt toch
niet een zekere zwakheid. Misschien moest Henry Hudson in
deze dubbele rol wel het geheim verbergen van het tragisch
lot, dat de Schikgodinnen voor hem hadden weggelegd
I
l
V.
