COALITIE in de Congo van
gematigde partijen?
H
D
Sophia Lorens juwelen naar
Rotterdam overgebracht
CETALACf
toon hermans
D
T
MENEER HOBBS
NEEMT VAKANTIE
Poging benoeming van Loemoemba
tot premier te verhinderen
Moeilijke keuze
voor Eisenhower
Drie prinsessen in Disneyland
Gevangene doet mededelingen over
inbraak bij Italiaanse filmster
Australisch blad
vreest incidenten
rond N.-Guinea
Nuntius persona
non grata
Nieuwe partij op
komst in Turkije
V B
Zuidafrikanen moeten
buikriem aanhalen
Scotland Yard zoekt blonde vrouw
Dominicaanse
Republiek
Cemal Gursel: indien
landsbelang het eist
Moskou geeft Djakarta
400 miljoen gulden
krediet voor fabriek
WOENSDAG 8 JUNI 1960
BUITENLANDSE
KRONIEK
Gevolg van boycot
Verf met gemak en....
van Ceta Bever
Meneer Van Aalten is in zijn sas R.-k. damclub Huissen
is nationaal kampioen Grote gebeurtenis voor klein
dorp Eén zorg: de financiën J
Muziek van Joop
zingt "de lesten dans" en "de zwarte ballon'
Nieuwe kudde schapen
Molen-plichten
door
EDWARD STREETER
LEOPOLDSTAD, 8 juni (UPI) In
de Congo is een campagne begonnen
om de gematigde partijen te verenigen
in een coalitie, die zou kunnen verhin
deren, dat de voortvarende radicaal
Patrice Loemoemba beslag legt op het
premierschap in de eerste Congolese
regering, een functie die hij zich on
langs op een persconferentie al zo goed
als toeëigende. Het initiatief voor deze
campagne is uitgegaan van Albert Ka-
lonji, leider van de gematigde vleugel
van de nationale Congolese beweging.
Loemoemba leidt de extremistische
vleugel van deze beweging, een vleugel
die een geheel zelfstandige partij is ge
worden.
Kalonji heeft een oproep aan het
Congolese volk" uitgevaardigd, waarin
hij acht gematigde partijen uitnodigt
met hem „een nationale politieke coa
litie te vormen, zonder welke wij niet
met Loemoemba kunnen onderhande
len". „Geen enkele politieke groepe-
et laat zich aanzien, dat Japanse
vakbondsleiders en Japanse stu
denten de president van de Ver
enigde Staten nog voor het laatst zul
len confronteren met de onbarmharti
ge aspecten van de politiek, vóórdat Ei
senhower de kalme genoegens gaat
smaken van de rustende staatsman.
De vraag, waar het om gaat, is of de
Amerikaanse president zijn aangekon
digde bezoek aan Japan moet aixeggen
of niet. In de zoveel gelukkiger dagen,
toen het vooruitzicht van een topconfe
rentie in Parijs nog scheen samen te
vallen met Eisenhowers innige hoop de
geschiedenis te mogen ingaan als de
„president van de vrede", stelde hij
een plan op om aan zijn reis door de
Sovjet-Unie, die ook al zijn zin ontleen
de aan zjjn verlangen de vredestichter
te mogen spelen, een tournee door het
Verre Oosten te koppelen. De Philip-
pijnen, Formosa, Zuia-Korea en Japan
werden in zijn reisschema opgenomen.
Het had de fraaie apotheose kunnen
zijn van Eisenhowers presidentschap.
Voor hem persoonlijk zal het een bit
tere teleurstelling zijn, dat het meest
suostantiéle deel van zijn reis. het be
zoek aan d-e Sovjet-Unie, nu niet door
gaat. Mensen uit zijn naaste omgeving
melden, dat de president zich de affaire
met de Lockheed U-2 en vooral het Pa-
rijse liasco sterk heeft aangetrokken,
dat hij op het ogenblik sneller ver
moeid raakt dan voorheen en dat het
hem ook meer tijd kost zijn vermoeid
heid te overwinnen. Desondanks heeft
Eisenhower tot dusver vastgenouden
aan net Aziatische traject van zijn tour
nee.
Maar ook daarmee is hij niet bijster
geiuKKig. Zijn oorsproriKenjko gastneer
in Zuid-Korea, president Syngman Rhee,
heeft overhaast het veld moeten rui
men. En in Japan vormt zijn bezoek de
inzet van een uiterst verwoede binnen
landse discussie. Als men even afziet
van de Philippijnen, dan zou men kun
nen zeggen, oat Eisenhower alleen op
Formosa alles bij het oude zal aantref
fen. fnpiaats van Khroesjtsjev zal hij
zodoende in de laatste maanden van
zijn presidentschap Tsjang Kai-sjek ont
moeten.
e politieke storm, die in Japan
wuedt, noudt verband met op
zijn minst drie proolemen.
ue linkse groeperingen in het land,
zoals de socialisten, oe vakbonden en
enxeie machtige studentenorganisaties,
verdenken er ue huidige premier, No-
bosoekoe Kisji van, dat hij en een aan
tal leden van zijn LiDeraal-Democrati-
scne partij bezig zijn de democratische
praktijken, die net land na de geallieer-
ue overwinning m 1945 zijn opgelegd,
van de tafel te werken. Zij vrezen en
zij worden daarin gesteund door invloed
rijke kringen van intellectuelen dat
Kisji heimelijk terug wil naar de situa
tie van voor de nederlaag, toen de kei
zer werkelijk regeringsmacht bezat en
niet louter een representatieve functie
vervulde.
Het tweede probleem dat zich voor-
doei, is het verlangen nam een neutra
le positie voor Japan, ue «.rneiiKanen
beunen daarvoor na 1945 zelf een slo
gan ontworpen: „het Aziatische Zwitser-
iand"4 De goede bedoelingen, die Mac-
Arthur c.s. ongetwijfeld hebben gehad,
hebben evenwel
geen stand kunnen
houden tegen de
grimmige wer
kelijkheid van de
koude oorlog.
Amerika realiseert
zich al lang, dat
y het Japan als bond
genoot tegen het communisme nodig heeft
Maar de oppositie wordt en dat is
wel begrijpelijk nog steeds geïnspi
reerd door de verschrikkingen van Na
gasaki en Hirosjima; zij blylt verlan
gen naar afzijdigheid van de koude oor
log en haar ideaal is thans een politie
ke status a la Indië
Tenslotte is er een onverhuld anti-
Amerikanisme, dat misschien met ge
heel, maar toch wel voornamelijk
wordt gestimuleerd door de Japanse
communisten. Deze drie factoren: de
vrees voor terugkeer naar de oude feo
dale politiek, het neutralisme en het an
ti-Amerikanisme, dragen bij tot de po
litieke heksenketel, die thans en in de
komende dagen in Japan heerst.
Eindeloze optochten van zich rit
misch voortbewegende betogers
zijn de laatste dagen door de stra
ten van Tokio en andere grote Japanse
steden getrokken. Zij maakten geen ge
heim van hun afkeer van twee dingen:
het herziene Japans-Amerikaanse vei
ligheidsverdrag en het komende bezoek
van Eisenhower.
De ironie wil, dat het juist de links
georiënteerde kringen zijn geweest, die
het eerst hebben aangedrongen op her
ziening van het veiligheidsverdrag van
1951. Zij ontwaarden in de bepalingen
van het oude verdrag de sporen van
een verhouding tussen overwinnaar en
overwonnene. Aan die bezwaren is in
de nieuwe versie volledig tegemoet ge
komen. Maar nu heeft de linkerzijde
zich weer bedacht en eigenlijk wil zij
thans geheel en al van Amerika af.
De kunstgrepen, die premier Kisji
heeft toegepast om het herziene ver
drag in de eerste minuten van de 20ste
mei door de Japanse Rijksdag aangeno
men te krijgen, hebben de oppositie
helemaal furieus gemaakt. Daar komt
nog bij, dat men hem thans van Ame
rikaanse zijde het voornemen toeschrijft
het verzet tegen Eisenhowers bezoek te
doen bedaren door keizer Hirohito voort
durend naast de Amerikaanse president
te laten zitten, staan en lopen. Iedere
ring", aldus de oproep, „heeft een vol
doende meerderheid verkregen om een
homogene regering te vormen. Daar
om is een coalitie noodzakelijk om een
minimum aan stabiliteit te waarbor
gen bij onze geboorte als demokrati-
sche natie".
De coalitie zou beschikken over 60
van de 137 zetels in het huis van af
gevaardigden. Loemoemba's partij
heeft 41 zetels. In de oproep worden
geen namen genoemd van kandida
ten voor het premierschap, maar het
is bekend, dat Kalonji de gematigde
38-jarige Joseph Ileo zou willen voor
dragen als informateur.
Ileo was de secretaris-penningmoes-
ter van de oude nationale Congolese be
weging, die Loemoemba een .jaar ge-
eden uitstiet. Loemoemba stichtte hier
op zijn eigen nationale Congolese bewe
ging.
Loemoemba heeft maandag een nieu
we aanval gedaan op België en de be
reidheid van de Belgen om de Congo
inderdaad volledig onafhankelijk te la
ten worden op 1 juli in twijfel getrok
ken. De Belgen, aldus Loemoemba, heb
ben nagelaten ons het kader te ver
schaffen voor de vertegenwoordiging in
de Verenigde Naties en in andere lan
den. Bovendien zijn de staatsveiligheid,
de politie, het leger en de administratie
nog in Europese handen. Hij zei te be
schikken over een plan om dit Europese
kader binnen drie maanden te kunnen
vervangen door Afrikanen.
De vlucht uit de Congo van Europea
nen, vooral vrouwen en kinderen, gaat
inmiddels onverminderd voort.
JOHANNESBURG, 8 juni (Reuter)
De Zuidafrikaanse minister van ver
voer, Schoeman, heeft verklaard, dat de
Zuidafrikanen de buikriem zullen moe
ten aanhalen, als de boycotactie naar
aanleiding van de apartheidspolitiek
wordt versterkt. Volgens de minister is
er in vrijwel elk land van een dergelijke
actie sprake. In lichte mate werd thans
al het gevolg van deze acties gevoeld.
„Als deze boycot sterker wordt en meer
steun krijgt, kan Zuid-Afrika econo
misch in een zeer slechte positie komen
te verkeren", aldus minister Schoeman.
Denemarken Volgens de jongste
statistieken heeft ongeveer dertig pro
cent van de Deense vrouwen een werk
kring voor de gehele dag. Er werken
nu ongeveer twintig procent vrouwen
méér dan vijf jaar geleden, het meren
deel in de steden.
Drie Noorse prinsessen brengen een bezoek aan Californië. Men ziet van links
naar rechts Margaretha vari Zweden, Margarethe van Denemarken en Astrid
van Noorwegen tijdens hun bezoek aan het wonderpark Disneyland.
LONDEN, 8 juni (UPI) Scotland
Yard heeft laten doorschemeren, dat
een vrouw misschien betrokken is bij
de recente diefstal van juwelen ter
waarde vaii 2 miljoen gulden van de
Italiaanse filmster Sophia Loren. Een
woordvoerder van de Yard zei, dat hij
niet het bericht wilde ontkennen, dat
wordt gezocht naar een blonde jonge
vrouw, die regelmatig in gezelschap is
gezien van een bekende juwelendief.
Geloofd wordt, dat de vrouw de juwe
len misschien vervoerd heeft voor de
dief, misschien naar het continent.
De juwelen van de filmster zijn IC-
dagen geleden gestolen uit haar chalet
bij Londen. Zij woont daar terwijl zij
in Londen aan een film werkt. De ac
trice heeft een beloning van ruim 200.000
gulden uitgeloofd voor aanwijzingen, die
tot opsporing van de juwelen kunnen
leiden. De juwelen waren niet verze
kerd.
De politie onderzoekt tevens de ver
klaring van een gevangene, dat hjj aan
(Advertentie)
ten wil getuigen, zal zodoende automa
tisch tekort schieten in eerbied voor de
keizer. Ook daardoor acht de oppositie
zich in haar somberste vermoedens ge
sterkt.
Dertig dagen na de aanvaarding door
de Rijksdag wordt in Japan een ver-
drac van kracht, tenzij de regering voor
dien ten val komt. Dat betekent, dat
president Eisenhower precies zal arri
veren op de dag. dat het Amerikaans-
Japanse verdrag kracht van wet heeft
gekregen. Het gaat er de Japanse op
positie thans om de regering-Kisji voor
het zover is ten val te brengen. Dins
dag a s komt Eisenhowers perschei,
James Hagerty, in Japan aan om eens
poolshoogte te nemen. Hoe zijn rappor
ten ook uitvallen, het Witte Huis
ai laten weten, dat de president het
risico van een bezoek aan Tokio zal aan
vaarden. Een dergelijke bekendmaking
is nodig om aan iedere twijfel een einde
te maken en om de positie van de re-
gering-Kisji te schragen. Komt immers
deze regering ten val. dan zijn de ge
volgen voor de strategische positie der
Verenigde Staten in het Verre Oosten
niet te overzien. Maar desondanks zal
de keuze voor Eisenhower en zijn advi
seurs niet gemakkelijk zijn geweest. Het
gevaar is groot, dat de president in
Japan bloot zal staan aan beledigende
demonstraties en mogelijk zelfs aan
fysiek geweld. Eisenhower heeft zich de
Japanner, die van zijn afkeer jegens laatste maanden van zijn presidentschap
de hoge bezoeker uit de Verenigde Sta- 1 bepaald anders voorgesteld.
de diefstal zou hebben deelgenomen als
hij niet gearresteerd was i.v.m. een an
dere zaak.
Samuel Balcombe, een directeur van
de verzekeringsfirma, die de zaak be
handelt, zei, dat de gevangene ook de
naam van de man heeft genoemd, die
achter de juwelenroof zit. De gevange
ne heeft beweerd, lat de juwelen naar
Rotterdam zjjn gebracht en hij heeft de
naam genoemd van de man, die mis
schien de heler is.
De politie gelooft, dat dit verhaal te
rijmen valt met de mogelijkheid, dat de
blonde vrouw de juwelen vervoerd heeft.
Balcombe zei. dat de gevangene wil,
dat zjjn identiteit streng geheim wordt
gehouden, omdat hjj bang is voor wraak
oefeningen als bekend zou worden, dat
hij de „verklikker" was.
Scotland Yard onderzoekt ook het re
cente doen en laten van een Londense
juwelendief, die bekend staat als „de
Vlieg", wegens zijn prestaties als ge
veltoerist. Tijdens het weekeind is hij
gezien bij de paardenrennen te Epsom.
MELBOURNE, 8 juni (Rtr.) „The
Herald" in Melbourne schrijft vandaag
in een hoofdartikel, dat Indonesië een
te wijde strekking schijnt te hebben ge
geven aan de aanvaarde soevereiniteits-
code door te verklaren dat buitenlandse
vliegtuigen niet langer mogen vliegen
boven uitgebreide zeegebieden om zijn
eilanden. Maar voor Australië is de
vraag van internationale rechten minder
belangrijk dan het risico dat de verkla
ring zou kunnen leiden tot „incidenten"
tussen Nederlandse en Indonesische
strijdkrachten in het gebied van Nieuw-
Guinea."
„The Herald" schrijft verder: „Een Ne
derlands vliegkampschip is nu onderweg
om vliegtuigen af te leveren ter verster
king van het garnizoen van Westelijk
Nieuw-Guinea. De Indonesische regering
wilde dit als een uitdagende maatregel
beschou-wen. Terwijl de Nederlandse re
gering noch de middelen noch de wens
heeft Indonesië te bedreigen, is het mo
gelijk dat opstandige elementen in Oost-
Indonesië de huidige gespannen toestand
zouden kunnen uitbuiten door tot open
rebellie tegen de autoriteiten in Djakar
ta over te gaan."
„Dit zou explosieve kracht kunnen ge-
veil aan de Indonesische kreten over de
„bevrijding" van westelijk Nieuw-Gui
nea van Nederlandse overheersing."
Het blad zegt, dat elke beraamde of
toevallige botsing, die verkeerd zou kun
nen worden voorgesteld als Nederlandse
„agressie", ernstige gevolgen zou kun
nen hebben.
CIUDAD TRUJILLO, 8 juni (KNP)
In een schrijven aan president Tru-
jillo. van de Dominicaanse Republiek
heeft de Dominicaanse minister van
Justitie Penzo, geëist, dat de aposto
lisch nuntius in het land. Mgr. Lino
Zanini het land zal veriaten als perso
na non grata.
Minister Penzo beschuldigt de nun
tius ervan, dat lijj verantwoordelijk is
voor de „duidelijke opruiende" herder
lijke brieven van het Dominicaanse
Episcopaat. De brief van minister Pen
zo werd bekend bemaakt via de rege
ringsradio. Zijn beschuldiging verwijdt
nog de kloof tussen Kerk en Staay in
de Dominicaanse republiek. Het Domini
caanse episcopaat heeft in januari en
in maart geprotesteerd tegen de groot
scheepse arrestaties onder het bewind
van Trujillo.
Uit de brief blijkt, dat generalissimo
Trujillo, een broer van de president,
de minister van Justitie verhinderd
heeft een proces aanbangig te maken
tegen de bisschoppen, die de herderlijke
brieven ondertekenden. Volgens minis
ter Penzo zetten de herderlijke brieven
aan tot revolutie en schenden zij de
openbare orde en de veiligheid van de
staat, welke zo zegt minister Penzo
de meest anticommunistische is in
Amerika. De bisschoppen bevorderen
door hun brieven het communisme en
de anarchie in de Dominicaanse repu
bliek, meent minister Penzo.
De brief van de minister besluit met
de verklaring: „Ik ben in staat te be
wijzen. dat de herderlijke brieven van
onze bisschappen het werk zijn van
Mgr. Lino Zanzani, de nuntius van de
H. Stoel in ons land. Daar die brie
ven de anarchistische beweging in ons
land hebben teweeg gebracht en bevor
derd, daden, welke volgens onze grond
wet gestraft zullen worden met de
dood. ben ik van mening, dat het hoog
ste belang van de gezinnen, van de
vrede en van de veiligheid van de staat
vereist, dat Mgr. Lino Zanzani persona
non grata wordt verklaard, omdat hij
geen ambassadeur van broederschap is
geworden, maar eerder een internatio
nale provocateur".
ANKARA, 8 juni (AFP) Generaal
Cemal Gursel, de nieuwe leider van
Turkije heeft verklaard dat hij zich „als
het landsbelang zulks eist aan het hoofd
zal stellen van een politieke partij, die
zich ten doel stelt de beginselen van
de revolutie ten uitvoer te leggen".
Voor het ogenblik kan hij evenwel, als
militair en staatshoofd, niet in de po
litiek gaan.
Sedert enkele dagen doet in Ankara
het gerucht de ronde dat militairen,
die ontslag nemen uit het leger, wel
licht een partij van nationale eenheid
zullen oprichten, die naast de bestaan
de democratische partij van Menderes
en de republikeinse beweging van Ino-
nu gaat optreden.
Intussen zullen de verkiezingen, die
het nieu-yve bewind in het uitzicht heeft
gesteld, waarschijnlijk niet. meer deze
herfst kunnen worden gehouden. Ge
zien de moeilijke verbindingen in de
winter zou dit een uitstel tot het komen
de voorjaar betekenen. Bijgevolg zou
het militaire bestuur nog een tiental
maanden moeten aanblijven.
Het opstellen van een nieuwe grond
wet ondervindt vertraging door menings
verschillen over het aantal leden van
het comité van nationale eenheid, dat
in de overgangsperiode de wetgevende
macht vormt. Volgens sommige mili
tairen moet het comité niet meer dan
twintig leden tellen, zoals tot dusver,
terwijl de leden anoniem zouden moeten
blijven. Een andere opvatting is, dat
het comité met, een vijftigtal leden
moet worden uitgebreid.
DJAKARTA, 8 juni (Reuter) Indo
nesië en de Sovjet-Unie hebben een over
eenkomst getekend voor de bouw van
een staalfabriek op West-Jaya, waarbij
de Sovjet-regering een krediet van 400
miljoen gulden aan Indonesië zal verle
nen, zo heeft het Indonesische persbu
reau Antara medegedeeld.
De fabriek, die een produktiecapaci-
teit van 100.000 ton per jaar zal krijgen,
zal in Tjilegon op West-Java worden
gebouwd. Het persbureau verklaarde,
dat nog niet bekend is, wanneer de
bouw een aanvang zal nemen.
Van het Sovjet-krediet zal 35 miljoen
dollar gebruikt worden voor de aan
koop van uitrustingen, machinerieën en
bouwmaterialen in de Sovjet-Unie. Er
zullen Russische deskundigen naar Indo
nesië worden gezonden om plannen te
ontwerpen en om verdere voorbereiden
de maatregelen te treffen, aldus Anta
ra.
Mijnheer A. van Aalten van de
groente- en fruitveiling te
Huissen is in zijn sas zoals hij
zelden in zijn sas was. Ais promotor
van zijn club, de r.-k. damclub Huis
sen, is hij nl. het middelpunt, waarop
zich deze en de komende dagen de
hulde van Huissen concentreert. Met
een variant op een gevleugeld woord
van wijlen Lodewijk XIV kan mijn
heer Van Aalten in deze dagen zeg
gen: „ie club, c'est moi! Hij zegt het
echter niet, omdat hij beter in Huis-
sens dan in Frans is.
Wat is er geschied.
Die damclub is nationaal kampioen
geworden. Het is de eerste geregis
treerde maal sedert de Batavieren
ons land in kwamen dat de damclub
van een landelijk plaatsje het natio
naal kampioenschap heeft verworven.
De vraag: kan er uit Huissen iels
goeds komen moet in elk geval in
dit opzicht worden beantwoord met
een schallend: „ja, wis en waarach
tig kan dat". In Hyissen was men
daar op de avond van de Tweede
Pinksterdag zo mee in zijn schik, dat
Huissen zich meteen van zijn Rijn
landse kant liet zien. De winnende
club werd ingehaald met een (eest-
vertoon, waarbjj de buitenstaander zou
gemeend hebben, dat Huissen een
vrijstad geworden was; met harmo
nie en fanfare, met de kleurige gil
den, die hun vendels zwaaiden, met
een show der talrijke rooms katholie
ke jeugdcorporaties en met bier, dat
in Huissen bij zulke gelegenheden
pleegt te vloeien alsof Huissen nog
altijd Duits was. En daarmee is de
pret nog lang niet afgelopen. Tot en
met zondag is Huissen om zo te zeg
gen van de kaart. Men leeft op aan
staande zondag, wanneer de glorieuze
receptie zal worden gehouden in de
Gouden Engel.
Overigens lag de damglorie van
Huissen de laatste tijd duidelijk in de
lijn der verwachtingen. De club be
staat 26 jaar. Van bescheiden tweede
klasser in 1935-1936 klom de club ge
leidelijk naar de top. In 1946-1947
kwam zij in de hoogste klass» van de
Gelderse Dambond. In datzelfde jaar
werd zij voor het eerst Gelders kam
pioen, in 1948-1949 voor de tweede
maal. Zij triomfeerde toen over
krachtpatsers als „Ons Genoegen",
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiimiiiiiiiuiiiiiimiiiiiiiiiiiMiiHHnn111
Utrecht en speelde remise met de
gevreesde hoofdstedelijke club „Ge
zellig Samenzijn" in Amsterdam. In
tien jaar tijds vestigde de club zich
driemaal in de hoofdklasse kampioen
schap. En nu is het zover; Huissen
is nationaal kampioen en verschaft
nieuwe luister aan dit volk van dijken
en dammen!
De triomferende clubleden hebben
bij alle vreugde één zorg; zwart zaad.
Daar zitten ze al jaren op. Ze heb
ben in Leeuwaren eens vijf klokken
moeten lenen. Iets ongewoons. Voor
de receptie op zondag luidt het pa
rool dan ook: „geen bloemen, liever
klokken (of het geld om ze aan te
schaffen).
Wij zullen zien.
ie
lllllllllillllllHllllllllillllllllimillillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillltllllllllllllIHHIIIIIIIIIIHIIIIIIIIillllllllllllllllll
De bijna met de piano vergr°®^g
Joop de Leur is vandaag z beffi
jaar geworden. Dat is voor," -v
ook al bijna een gouden artiestenj
leum. Hij weet zich te herinneren,
hij nog maar elf jaar was toen ze-naar
vroegen op een bruiloft te spelen. -V jn,
slaagde deze broekeman wonderw® e.
Zijn vader was al pianist van a|eti-
mentsmuziek en Joop groeide sPe, ju
derwijs in hetzelfde vak. Hij keza ju
sterke mate de gave om alles w jEii'
zijn perfecte geheugen was blijven'^
gen in een eigen en aangename
na te spelen. Al jong was hij een Vgg,
nistisch vakman, die men alles fc°.ns en
vertrouwen. Hij zwierf met bandje ,g
orkesten Europa door, introduce^
hier al vroeg de Dixieland, compone
muziek bij films, begeleidde en°,er-
met ongeregelde tussenpozen in N jW
land op. Hij kon overal engagemen.^,
krijgen, maar liet zich nooit lan8. veii
den. Joop de Leur heeft in zijn *e .A
Ha»"
heel wat melodietjes van eigen
bekend horen worden. „Op de_siu -
van IJmuiden" was een van zijn
kende voltreffers. Zelf hebben wO
zwak voor „Een dansliedje deint -g„
wel een van zijn zwierigste en lucn
ste melodietjes is.
O" a
nder grote belangstelling lsePn
het Drenthse dorp Havelte ^g.
nieuwe kudde Drenthse „vpe
schapen geinstalleerd. Precies eCe
jaar nadat op 6 juni 1958 de vroes'
gemeentelijke kudde door weth0 ej(-
B. Tuin werd verkocht, kon deze
de wethouder maandag door Pa vLtd-
lier initiatief tot stand gekomen 0j
de van 160 schepen bjj de oude a
op de Brink welkom heten, P® 8ji-
begon de kudde haar tocht van
derhalf uur naar de nieuwe kooi in^.ji'
Holtingerzand, waar de heerqtatei'
mans. lid van Gedeputeerde faraaK
van Drenthe zjjn installatie-toespr
hield. De commissaris der 'c0!1 Vein
in Drenthe, mr. J. Cramer, had uit
opgedragen voor hem een schaap ^e,
de nieuwe kudde te kopen met d® je
doeling dit daar te laten om zoaoe
de opzet ook persoonlijk te ste
Onder leiding van afslager F°' een
volgde daarop de verkoop varEste'"
groot aantal schapen aan belang"
lenden, die mede-eigenaar van
kudde wilden worden.
d«
oon Hermans had het met zijn nieuwe, verrukkelijke programma niet zo
druk of hij vond even de tijd voor een aardig gebaar jegens de Miva,
de Missie-verkeersmiddelenactie. Eenzelfde sympathieke geste onder
vond de Miva trouwens ook van het grammofoonplatenhuis Bovema. Toon
Hermans en Bovema hebben namelijk twee liedjes op een 45-toerenplaatje
gezet, waar de onvermoeibaar in touw zijnde Miva de opbrengst van mag
opstrijken. De twee liedjes laten een dichterlijk gestemde Toon horen; het
zijn werkelijk twee sieraden in ons toch altijd nog wat povere vaderlandse-
liedboek.
Het zal langzamerhand wel zo'n beetje bekend zijn, dat de Miva, met haar
aankopen van vliegtuigen, auto's en motoren voor de in de wildernis zwoegende
missionarissen de allure van een groot bedrijf heeft, maar het geld daarvoor
moet echt met vindingrijk en ijverig werken beetje voor beetje verzameld
worden. Missionarissen uit de gehele wereld overstromen haar met harts
tochtelijke smeekbeden om een of ander dringend noodzakelijk verkeersmiddel
te bemachtigen. De Miva heeft op het ogenblik een wachtlijst van maar eventjes
f 1.200.000.-.
„Hij zal u er nooit voor kunnen bedanken, want hij leeft in het Amazone
gebied of op Nieuw-Guinea, zoveel duizend mijlen van ons vandaan. Maar op
zekere dag zal hij ondervinden, dat u en ik dit plaatje hebben gemaakt voor
hem," schrijft Toon Hermans op de achterzijde van de hoes, waarvan men
hierbij een fotomontage ziet. „Koop de plaat," roept Toon uit. „Koop er een....
of twee.of drie. Een gouden plaat voor deze actie. Dit zou dan mijn eerste
grote schlager zijn. Beleef er dubbel genoegen aan."
e gemeente Eindhoven heeft
Collse watermolen, welke
juist binnen de gemeentcS1^-
met Nuenen ligt, aangekocht. De cji
termolen, die een zeer fraai histor {j.
monument is dat belangrijke toer
sche waarde heeft, verkeert nog 111 yp,
goede staat. Het zal niet nodig .gjv
restauratiewerkzaamheden te velUlo'
ten. De molen staat wel op de v0<Uof
pige lijst van monumentenzorg-
wie en wanneer de watermolen lS Ji,-
bouwd, is niet bekend. De eerste
turn in de historie van de molen »g0-
12 november 1337, toen een zekere e
dolphus hem verkocht aan Otto,
heer Van Cuyck en Mierlo. Op y'
tum rustten er al op het gebruik
de molen bepaalde verplichtingenvjjF
als erfpachten en cijnzen. In 1337 „j
moest de eigenaar jaarlijks tien pil'
rogge (Eindhovense maat), drie ,eg,
lingen en twee hoenderen be*a jjt
In de loop der geschiedenis :ade
altijd zo gebleven, zij het in gewUz S,jr
vorm. In 1939 bestond nog de verp'^ji
ting van eigenaar Smulders
pacht van 25 mud rogge te b® pe
aan de godshuizen te Den BosC«- g[
huidige huurder betaalt geen rogfe,.^'
hoenders meer aan de gemeente
hoven, doch geld.
VertalingJ
F. A. BRUMLAVS
12
Nu voor sommigen de vakantie voorbij was, leek
het verdriet om bet afscheid bijna ondragelijk. Zij,
die bleven, zeiden, dat ze wel wilden, dat ze ook
konden gaan om zichzelf de pijn van het afscheid
te besparen. De gedachte om nu voortaan alleen
vakantie te moeten vieren, viel hun zwaar. Voor
hen. die vertrokken, scheen de zon voorgoed achter
zware wolken verdwenen.
Er werden voor het laatst foto's gemaakt met
de grijze kade als achtergrond. Het was zo belang
rijk om ten minste een afbeelding te hebben van
die geliefde gezichten ondanks het feit, dat ze
zo onuitwisbaar in het geheugen waren gegrift,
dat zij daarin nimmer meer vervagen zouden.
Thuis gekomen zou het eerste, wat eenieder deed,
zijn: de filmpjes te laten ontwikkelen door een
handelaar in foto-artikelen. Waren dan de afdruk
ken klaar, dan zouden ze gretig bekeken worden.
„Wie is dat rare kind, dat daar naast jou staat,
George?" „O, je weet wel. Hoe ze heet, weet ik
niet meer, maar het was dat rooie brutaaltje, dat
we maar niet kwijt konden raken."
Dan zouden de foto's met andere van hun soort
in een oude schoenendoos worden opgeborgen. „Zo
dra we tijd hebben" zouden ze in een album worden
geplakt, maar gewoonlijk bleven ze krullend rus
ten in hun doos, totdat hun eigenaars verhuisden
of er een andere fundamentele verandering in hun
leven plaats greep, en dan verdween ze op de een
of andere manier.
Tussen de kleine groepjes werden met schril, luid
geschreeuw de laatste groeten gewisseld samen
met de tamme grapjes, die alleen in badplaatsen
schijnen te ontstaan. Zij, die voor de rest van het
jaar in eikaars buurt leefden, maakten getig plan
nen om iedere minuut van hun vrije tijd geduren
de de komende maanden samen door te brengen.
Zij, die veroordeeld waren om van elkaar geschei
den te leven, zwoeren geregeld te zuilen correspon
deren tot de gelukkige dag, dat zij weer bijeen
zouden zijn.
Toen kwam in zekere zin tot ieders opluchting
het verschrikkelijk ogenblik, dat de Island Quceri,
na haar lading aan passagiers en goederen gelost
te hebben, gereed was een nieuwe lading aan boord
te nemen en de scheidenden de valreep over moes
ten. De hystierie rees tot ongekende hoogten van
schrilheid. Zij, die vertrokken, snelden naar de bo
vendekken om te wuiven naar de achterblijvers
op de kade. Op gevaar af vol splinters te geraken
klommen verschillende jongelui op meerpalen en
ducdalven, waar zij, daar staande als zeemeeuwen,
dichter bij hun lieve vrienden op het opperdek wa
ren.
Mensen, van nature zwijgzaam mensen, die on
der normale omstandigheden per uur geen sluitende
zin konden bedenken, werden nu overweldigd door
een stroom van gedachten, die uitgeschreeuwd
moesten worden tussen kade en boot en vice versa
zonder door wie ook verstaan te worden.
De Island Queen liet een waarschuwend getoeter
horen als om te zeggen: „Mooi zo jongens, maar
nu is het genoeg!" De trossen werden losgemaakt
en ingehaald ais koorden, die voorgoed verbroken
werden! De schroeven geselden het grijze water
tot een zilt schuim. De zeemeeuwen „stelden zich
op", met veel gekrijs en gefladder, op twintig voet
achter de achtersteven. Er kwam een gaping tussen
de Queen en de kade.
„Daaaag! Tot ziens! Vergeet niet te schrijven.
Ik zei: vergeet niet te sehrijven! Daar is Lizzie.
Ze staat vlak achter die man met die zonnebril.
Daaag! Vergeet niet te schrijven. Wees maar voor
zichtig. Ik zeg: voorzichtig Daaag! Daar heb je
Joe, daar bij de pijp. Waar wuift hij mee? Wat
een idioot! Tussen ons gezegd en gezwegen kreeg
ik op het laatst wel een beetje genoeg van hem.
De Queen was nu een honderd voet van de kade,
bib^
•oil*
draaide en stevende naar het vasteland. De nl,,4j{sS
gasten hadden zich reeds verspreid. De dageiv jj)
toeschouwers en de wegbrengers keerden langz"
terug naar hun onderscheiden bezigheden, een
naar hun hotel of penion om te schrijven
de vertrokken lieve vrienden waarschijnliJ Ooif
eerste en laatste van dergelijke brieven, die
zouden worden geschreven. Sommigen gingen
de bioscoop; sommigen zochten hun eigen s^\eC
melstoel op hun eigen terrasje op, en de rest 'ec
vatte haar eindeloze wandeling heen en terug
de boulevard.
De Island Queen en haar passagiers waren '"„qlp
vergeten. Morgen zouden veler namen zonder snnefl
van een adresboek nog maar moeilijk te
te brengen zijn.
Meneer en mevrouw hobbs reden van Grey.
bles naar Long Beach om Brenda af te ha|e' z<r
de geduldige, flinke Brenda, wier stokpaardje.
als mevrouw Hobbs zo vaak had gezegd, he1 „igt
om hard te werken Brenda, hun ouwe ge'r°ne<?'
hulp in de huishouding wier komst, zoals jijk
Hobbs verklaarde, weer een leven op een <3ra?rIie®
beschavingsniveau mogelijk zou maken. Waai^^t
hij wilde zeggen, dat Brenda zou koken, de jere
wassen, het huis schoon houden en alle ver
karweitjes zou opknappen, die in haar werk2
geest mochten opkomen. -ase1''
Brenda was, wat in mevrouw Hobbs' kennis-
kring „een schat" werd genoemd. Ze had m
hoedanigheid de familie Hobbs zolang gediend.
ze geleidelijk en kalm de teugels in eigen naL$e'
genomen had, totdat, ondanks haar hard en
loos zwoegen, de familie Hobbs ten slotte
diende.
e"
Tot dusverre had Brenda altijd vakantie gen
als ook meneer en mevrouw Hobbs er vooïr0t>l'5
vakantie op uittrokken. Dit jaar had mevrouw ff j-o1'
gemeend, dat ze zonder hulp geen vreemd huis st.
gaan bewonen en Brenda werd, niet zonder de
ertoe bewogen om óók te komen. Nu, terWU^aCie
Island Queen zuchtend en sputterend naar f'e
koerste, kwam er een onrustbarend voorgevoe af
een 'naderende storm over mevrouw Hobbs,
ze verzweeg haar angst.
(Wordt ver
voW
d)
I
