GERBEN SONDERMAN
Vorstelijk vliegtuig
door Fokkerfabriek
officieel aan regering overgedragen
Ten gebruike van Koninklijk Huis
Rebellen teleurgesteld over
„Franse onverzoenlijkheid"
zuiver en koeler roken
Surinaamse persstemmen over
Van der Horsts „Faja Lobbi"
Halve eeuw tussen het graan
At
J. C. Smalt
Gespannen atmosfeer op laatste
bijeenkomst te Melun
dank zij
ragdun en
ventilerend
effin papier.
Nichtje onttrok
ken aan voogdij
Russen maken veel
werk van
vertaalmachines
V B
Gaat U met vakantie:
Neem een slof ROXY. mee
in speciale luchtdichte
reisverpakking.
Sympathie-boodschap
van de koningin
VRIJDAG 1 JULI 1960
PAGINA 5
I. /I i'
■giggte
WÊÊm
wam
a—
i' V*x
Wie nu ROXY rookt, geniet meer dan een ander.
Het eljin papier is zo ragdun, dat U louter tabak
proeft, zuiver en geurig. Bovendien rookt U koeler,
want 't ejfin papier ventileert door onzichtbare
openingetjes. x
Kies nu ROXY en geniet onbezorgd van de
beste tabakken uit Amerika.
NOBEL
ZUIVER
TROUW
Terechtstaande arbeider
noemt verblijfplaats niet
A nti-hongercampagne
„DE WHISKEY IS
VEELBELOVEND"
A
99
99
(Van een verslaggever)
SOESTEKBERG, 1 juli De krach
tige luchtstroom en de gillende fluit
toon van de twee schroefturbinemoto-
ren van de Fokker Friendship FH-
PBF joegen gistermiddag een groep
je kleumende autoriteiten in een van
de hangars op de vliegbasis Soester-
berg naar de drie rijen stoelen, die wa
ren opgesteld voor de officiële over
drachtsplechtigheid van het nieuwe re
geringsvliegtuig. Het was een sobere
gebeurtenis. Fokker-directeur F. J. H.
Diepen overhandigde, na de aankomst
van de Friendship, de minister van
Verkeer en Waterstaat, drs. H. A. Kort
hals, het nog vrijwel maagdelijke log
boek van het toestel. De minister richt
te vervolgens het woord tot prins Bern-
hard, met tevredenheid vaststellende,
dat de F-27 een Nederlands produkt is,
i,waardig om hare majesteit de ko
ningin en u te dragen naar die lan
den, waarheen representatieve verplich
tingen u zullen voeren." En hij wees
eroP. dat de moderne Friendship de
Prins, zelf een bekwaam vlieger, beter
dan de reeds 18 jaar oude regerings-
dakota in staat zal stellen naar het
buitenland te gaan, waar n zo vaak
de Nederlandse belangen hebt gediend
op een wijze zoals u alleen dat kunt."
Tot slot verklaarde hij dat de Neder
landse regering er trots op is „het ko
ninklijk huis dit mooie vliegtuig ten ge
bruike over te dragen."
Prins Bernhard was vervolgens me
vrouw A. Sonderman-Sjjeerstra,_ de we
duwe van de in 1958 bij een vliegonge
luk met een S-14 in de V.S. omgeko
men chef-invlieger van Fokker, be
hulpzaam bij het onthullen van de
haam van het toestel. Toen twee weer
barstige repen stof aan beide zijden
van de neus van het vliegtuig waren
losgetrokken stond naast het wapen van
prins Bernhard de naam geschreven
van de vroegere piloot en goede vriend
van de prins: Gerben Sonderman.
De champagne droop bij deze doopplech
tigheid niet zoals gebruikelijk langs de
neus van het vliegtuig, maar vloeide
na afloop in de glazen van de genodig
den, die in twee legertenten naast de
hangar een dronk uitbrachten op een
goede vlucht voor de PH-PBF. Ir. H.C.
van Meerten, een van de voornaamste
ontwerpers van de Friendship was er
"U aanwezig, samen met een aan-
j Fokker-mensen, die aan de F-27
nebben gesleuteld. En gezagvoerder
V'- J. Holstwilder, evenals de twee an-
d°re vaste bemanningsleden (telegra-
f 1st en boordwerktuigkundige) gekleed
m onberispelijk blauwe blazer en grijs
flanellen pantalon, bracht de prins ver
lag uit over het lesprogramma met
het nieuwe toestel. Met enkele starts
6n landingen op één motor, ondanks
de hevige stormwind daags tevoren op
pchiphol uitgevoerd, heeft het drietal
zmh na vier dagen reeds voldoende
vertrouwd gemaakt met de Friendship
om er regelmatige vluchten mee te
kunnen gaan maken.
Jk heb tot mijn spijt in deze ma
chine nog niet kunnen vliegen door
mvjn ziekte," vertelde ons prins Bern-
hard. In de loop van deze maand
hoopt hij zijn achterstand nog in te
^nnen halen.
Zal de overgang van dakota op
•friendship moeilijk zijn? „Nou ja,"
verklaarde de prins met een schou
derophalen, „ik heb wel eens met de
DC-8 gevlogen. Trouwens, ik ben in
Prins Bernhard onthult de naam van het nieuwe toestel „Gerben Sonderman"
terwijl minister Korthals (in het midden) en mevrouw Sonderman toekijken.
de afgelopen drie jaar herhaalde ma
len met een Friendship de lucht in
geweest. En wat de motoren betreft
heb ik bij Fokker op Schiphol al een
tijd geleden de noodzakelijke instructie
gehad, samen met de bemanningsle
den van het op Ypenburg gestationeer
de 334 squadron, dat mettertijd ook
met Friendships zal worden uitgerust.
Het vliegen met de Friendship is in
ieder geval eenvoudiger dan met de
dakota. Er zijn een paar dingen waar
je op moet letten. Je moet bijvoorbeeld
voorzichtig omspringen met de moto
ren. Het grootste voordeel van de
Friendship boven de dakota is, dat
je er mee boven slecht weer kunt uit
klimmen". aldus prins Bernhard. Maar
tegelijkertijd sprak hij met een zekere
weemoed over de oude trouwe rege-
ringsdakota. ,,Ik was er enorm op ge
steld en het is een van de meest be
trouwbare vliegtuigen, die er ooit ter
wereld gebouwd zijn."
Vorstelijk toestel
Eén blik op de Friendship, die In
middels in de stromende regen voor
TUNIS, 1 juli (Reuter) Uit de om
geving van de thans alhier zetelende
„voorlopige Algerijnse regering" wordt
vernomen dat „premier" Ferhat Abbas
geen bestandsbesprekingen te Parijs
zal gaan voeren onder de voorwaarden,
die van Franse zijde zijn medegedeeld
aan de twee afgevaardigden der Alge
rijnse opstandelingen, die te Melun, na
bij Parijs, met de Franse autoriteiten
van gedachten hebben gewisseld. Hier
aan werd toegevoegd: „Wij zullen niet
'it i
,<y
Zo ziet het nieuwe
regeringsvliegtuig
„Gerben Sonder
man" er van binnen
uit. Op de onderste
tekening ziet men
van links naar
rechts: de passa
gierscabine, die aan
zes personen plaats
biedt, de lounge,
die een ingebouw
de bar heeft en
acht plaatsen telt,
en tenslotte de
staatscabine, waar
in vier vorstelijke
zetels zijn geplaatst.
Met een eenvoudi
ge handbeweging
kan men van twee
zetels een comfor
tabel bed maken.
De tekening hier
naast laat een deel
van de extra grote
powder-room"
zien, het boudoir,
waarin de vorste
lijke reizigers zich
kunnen verfrissen
alvorens zij het toe
stel verlaten.
de verantwoordelijkheid voor een ver
breking van het overleg op ong nemen.
Wij willen in staat zijn de bijzonderhe
den van een bezoek van een Algerijnse
afvaardiging aan Parijs te bespreken,
zonder dat deze ons worden opgelegd."
Van dezelfde zijde wordt nog vernomen
dat er op de laatste bijeenkomst, van
woensdag j.l., een gespannen atmosfeer
heerste. Men verwacht alhier dat de
twee afgevaardigden der Algerijnse re
bellen, Ahmed Boemendjel en Moham
med Ben Jahia, vandaag per vliegtuig
naar hier zullen terugkeren. De „voor
lopige Algerijnse regering" zal het ko
mende weekeinde, onder voorzitterschap
van Ferhat Abbas, het rapport van de
twee afgevaardigden over hun bespre
kingen te Melun bestuderen.
Uit de omgeving van de „voorlopige
Algerijnse regering" wordt voorts ver
nomen dat de bijeenkomst van het
rebellenkabinet waarschijnlijk aan
twee onderwerpen zal zijn gewijd: het
voorkomen van een afbreken der zo
moeizaam op gang gekomen besprekin
gen en de wijze waarop gepoogd kan
worden de Fransen nog tot enkele con
cessies te bewegen. In sommige kringen
der opstandelingen acht men het moge
lijk dat de „voorlopige Algerijnse rege
ring" Boemendjel weer naar Frankrijk
zal zenden, teneinde te proberen bevre
digender voorwaarden voor een bezoek
van „premier" Ferhat Abbas te ver
krijgen. In kringen der rebellen gaf
men gisteren uiting aan teleurstelling
over de „negatieve" Franse houding
met betrekking tot het treffen van rege
lingen voor ernstig gemeende bespre
kingen, om een einde te maken aan de
thans vijf jaar oude strijd in Algerije.
De gisteren verschenen Tunesische
dagbladen hebben algemeen de „Franse
onverzoenlijkheid" te Melun veroor
deeld.
de hangar stond opgesteld, was vol
doende om vast te stellen dat het
nieuwe regeringsvliegtuig in fraaiheid
zijn bejaarde voorganger verre over
treft. Brede rood-wit-blauwe biezen
aan beide zijden over de volle lengte
van het glanzend witte toestel geschil
derd, accentueren de fraaie lijnen van
het Fokker-vliegtuig. Boven de regis-
tratieletters op de staart PH-PBF
(Prins Bernhard Friendship) zijn
vier sterren aangebracht.
Verder valt aan het cockpit-gedeelte
de zwarte neuskegel op, waar de slecht-
weerradar schuil gaat. Deze appara
tuur, waardoor de PH-PBF zich van
de overige in Nederland gebouwde
Friendships onderscheidt, stelt de be
manning in staat een naderend slecht-
weer-front tijdig te ontdekken en te
omzeilen. Dit is een van de uitbrei
dingen van de gangbare technische uit
rusting, die in overleg met prins Bern
hard zijn aangebracht. Ook het in
strumentenpaneel in de cockpit heeft
enkele wijzigingen ondergaan.
De cabineruimte achter het cock
pitgedeelte, die uit drie delen bestaat
en aan tien passagiers plaats biedt,
is volgens enkele speciale wensen
van de koningin en prinses Beatrix
ingericht. De PH-PBF „Gerben Son
derman" is er een vorstelijk vlieg
tuig door geworden, maar toch wijkt
het slechts in geringe mate af van
de als directie-vliegtuig ingerichte
Friendships, terwijl het in luxe bij
voorbeeld onderdoet voor het toestel
dat Fokker aan de Sjah van Perzië
geleverd heeft.
Na een zeer compact keukentje volgt
eerst een luxe cabine van twee rijen
van drie tegenover elkaar geplaatste
grijsgroene ruime stoelen, met ertus
sen opklapbare mahonie houten tafei
tjes. De vloerbedekking is hel rood.
Dan volgt een ruime lounge,waarin
aan weerskanten tegen de zijwanden
van het vliegtuig twee banken zijn ge
plaatst, ieder aan vier personen plaats
biedend, met een in de zijwanden in
gebouwde bar en een gemakkelijke,
ruime tafel. In dit middelste gedeelte
zijn de kleuren eveneens hel rood, grijs
groen en mahonie. Dan volgt een vrij
wel even grote cabine, waarin echter
rond een tafel slechts vier fauteuils
staan: het staatsie-vertrek. De be
kleding van de stoelen is geel en zwart
het tapijt is donkergrijs. Hoewel de
vier stoelen, zoals 'n een vliegtuig
altijd het geval is, stevig in rails ver
ankerd zijn, kunnen ze in een hand
omdraai alle kanten op worden ge
draaid en zelfs verschoven. Bovendien
kunnen twee fauteuils tot een zeer com
fortabele rustbank worden samenge
klapt.
In het achterste gedeelte van het
vliegtuig bevindt zich een toilet en een
powderroom, die op verzoek van de
koningin extra groot is gemaakt, zodat
hij de passagiers volop gelegenheid
biedt zich tegen het einde van de
vlucht wat op te frissen.
Het nieuwe regeringsvliegtulg is van
extra materiaal voor noodgevallen
voorzien. Het is een van de weinige
passagiersvliegtuigen, die parachutes
aan boord hebben.
(Advertentie)
ROXY
Nieuw
„Klaar-open"
pakje
ROXY
PARAMARIBO, juni (ANP) De
commentaren in Surinaamse kranten
over de film van Herman van der
Horst „Faja Uobbi" lopen uiteen van
„groots en fascinerend' 'tot „grandioos
maar een mislukking".
„De West" merkte op, dat de cine
ast zich op waarlijk koninklijke wijze
van zijn taak heeft gekweten. „Hij
moet wel met ogen en'oren ons land
verslonden hebben om dit meester
lijke werk te kunnen scheppen. Beeld
en geluid zijn vibrerend van leven en
rhytme. Van der Horst heeft het
juiste evenwicht tussen beeld en klank
weten te vinden. Voor ons allen hier
zal dit kunstwerk een openbaring zijn
en blijven. Misschien juist wel. omdat
Van der Horst als voikomen outsider
hier kwam en fauna en flora en heel
het bonte mensengedoe als het ware
indronk, was het mogelijk dat hij een
dergelijk objectief beeld van land en
volk kon scheppen", aldus het blad,
dat meent, dat betere propaganda voor
land cn volk niet denkbaar is. Maakt
deze film straks een tocht rond de
wereld, „dan zal de naam Suriname
en Van der Horst gemaakt zijn".
„De Nieuwe Tijd" schrijft o.a., dat de
filmer de prachtigste opnamen heeft ge
maakt en dat de film dan ook voorna
melijk uitmunt door de fotografie. „Er
kleven evenwel uit artistiek oogpunt
bezien toch nog verschillende fouten
aan. als gevolg waarvan zij ons niet
heeft kunnen ontroeren, hetgeen bij een
betere montage wel mogelijk ware ge
weest. De cineast heeft vaak de frag
menten ietwat onsamenhangend aan
elkaar geregen. Hoewel „Faja Lobbi"
een fascinerend geheel is geworden,
komt het ons voor, dat Herman van der
Horst een prachtkans voorbij heeft la
ten gaan om een meesterwerk te fna-
ken."
Het blad „Suriname" noemt de film
„grandioos, omdat Van der Horst ons
verrast met een weelde van kleuren,
omdat Van der Horst ons minutieuze
details van land en volk, van bos en
rivier, van mens en beest laat zien, die
wij zelf niet kenden en die zo overtui
gend van zijn grote liefde voor ons,
voor ons land spreken, dat men er ont
roerd door kan worden. Grandioos ook
omdat hij niet alleen de camera mees
terlijk hanteert, maar ook het geluid,
en niet het minst grandioos omdat er
vondsten in zijn die de filmliefhebber
doen watertanden.
Maar eveneens een mislukking,
omdat deze aan Suriname opgedragen
film weliswaar de vurige liefde uit
draagt van de cineast, maar Suriname
in vele opzichten tekort doet. Want het
Suriname van 1960 is niet alleen het Su
riname van de zwijgende Indiaan of de
luidruchtige Bosneger, het land van de
stroomversnellingen alleen en de oer
woudreuzen. Het is evenmin het land
van een romantische corjaaltocht als
Paramaribo de stad is van wat achter
erwen, een stukje Jodenbree- of Domine
er aet of de mastet. En bovendien is
Suriname zeker niet het land waar niet
gewerkt wordt (als we dan afzien van
de markt)."
Van der Horst is een cameraman van
het bovenste pian, een artiest pur sang,
maar ook een artiest die zodanig in zijn
ivoren toren opgesloten zit dat hij al
leen nog zijn eigen visie kent."
„...Van der Horst heeft het niet over
zijn gloeiende hart kunnen verkrijgen
om concessies te doen aan het laag-
bij-de grondse dagelijkse leven dat toch
zeker zijn plaats in deze, op zichzelf
unieke film verdiend had", aldus het
blad, dat overigens van mening is dat
iedereen in Suriname deze film zou
moeten zien. „Wie de film ziet zal er
met een zwaar hart afscheid van ne
men. Hij moet onder de indruk komen
van de schoonheid van het land, de pit
toreske en bizarre details, maar hij zal
betreuren wat er hier aan kansen werd
gemist", zo schrijft „Suriname" onder
meer.
GRONINGEN, 1 juli Voor de recht
bank stond gisteren een 37-jarige fa
brieksarbeider uit Putten terecht. Deze
wordt er van beschuldigd een nichtje
aan de voogdij te hebben onttrokken.
De officier van justitie hield bij zijn
eis rekening met verzachtende om
standigheden en eiste drie maanden
voorwaardelijke gevangenisstraf met
een proeftijd van drie jaar.
In oktober 1956 was het nichtje van
verdachte, dat door hem en zijn vrouw
was groot gebracht, bij een beschik
king vhn de rechtbank onder voogdij
gesteld van het „Doorgangshuis" al
hier. Het kind bleef voorlopig echter
nog bij de arbeider in huis. Op 23
maart van liet vorige jaar zou hij het
kind naar het „Doorgangshuis" moe
ten brengen. Hij verscheen echter niet
met het meisje, waarop de politie werd
ingeschakeld. Sedertdien houdt hij het
meisje verborgen.
Op vragen van de officier van jus
titie en de president van de recht
bank, waar het meisje verborgen
wordt gehouden, weigerde verdachte
antwoord te geven.
Bij zijn eis zei de officier rekening
te houden met de menselijke kant van
de zaak. Verdachte en zijn vrouw zijn
zeer op het kind gesteld, al hebben
zij het volgens bepaalde rapporten niet
goed opgevoed. Ook wilde de officier
letten op de zeer siechte gezondheid
van de arbeider. Uitspraak 7 juli.
ROME, 1 juli (Reuter) Koningin
Juliana heeft bij het begin van de
campagne tegen de honger, aan de
voedsel- en landbouworganisatie van
de V.N. te Rome, een boodschap ge
zonden waarin met de wereldcampag
ne sympathie wordt betuigd en de
steun van de regering wordt toegezegd.
(Van een verslaggever)
AMSTERDAM, 30 juni De Russi-
sche rekenmachines wijken niet zoveel
af van die in de westerse werell; ze
zijn misschien alleen iets minder snel.
Wel is hst -reemd, dat men in de Sov
jet-Unie geen rekenwonders gebruikt
voor de oplossing van administratieve
problemen; men heelt zich volledig *re-
concentreerd op de wetenscahp en hij-
zonder veel werk al gemaakt van ver
taalmachines. Eigenlijk is het heel
vreemd, dat de administratieve automa
tisering in Rusland geen kans krijgt,
want iedereen is er toch staatsbeambte
en loonlijsten van miünejwn prbied-»rs
tegelijk vragen In de huidige tii<< echt
om een geautomatiseerde bewerking.
Dr. Max Euwc, die dit vanavond ver-,
telde voor het pas opgericht Genoot
schap Studiecentrum voor Admir. si: a-
tieve Automatisering, lardeerde de voor.
een leek moeilijke computer-materie roet
een grappig verhaaltje. Toen de Russen
hun eerste vertaalmachine klaar had
den, moest zij natuurlijk meteen,worden
beproefd. De Engelse zin „The spirit
is willing but the flesh is weak 'de
geest is gewillig maar het vlees is
zwak) werd in de computer gebracht"
en vol spanning wachtte men het re
sultaat af. Binnen een paar secor-rn
kwam de Russische vertaling. Maar.,
was die nu goed? Om dit te controle
ren liet men de zin terugvertalen "o
toen kwam er: „The whiskey is nro-,
mising but the meat is rotten" (De .vlvs.
kev is veelbelovend, maar het. vlees is
bedorven).
In de Sovjet-Unie heeft de automati
sering geen psychologische of sociohi
gische gevolgen voor de arbeiders. Dat
hebben de deskundigen in Moskou ten-v
minste tegenover dr. Euwe met l:'e"n
betoogd. En ze snapten daarom hele
maal niet, dat het studiecentrum in Am
sterdam waarvoor ze overigens a!'o
belangstelling hadden, want zo'n aan--
pak van de automatiserigsvraagstuk-f
ken hadden ze nog niet meegemaakt
een psychologisch-socioiogische raad
heeft. Bij hen bestaan dergelijke vn-
blemen voor het personeel gewoon r.wt.;'
zeiden ze, zonder blikken of blozen.
Dr. Euwe had ongeveer tien compu-,
tercentra in Moskou, Kief en Leningrad,
bezocht. Men liet voor hem een reken
wonder het Nederlands volkslied sr)c'"nj
tenminste „Wien Neerlandsch bloed -
Chemische geheugens
De heer A. B. Frielink, lector in de
administratieve organisatie aan de Am
sterdamse universiteit en evenals dr.
Euwe lid van het directorium van net
studiecentrum, gaf enige impressies van
zijn „computer-reis" naar Amerika. Hij
onthulde, dat men momenteel in de V.S.
o.a. bij de National Cash, chemische
geheugens ontwikkelt, die zeer compact
en gemakkelijk toegankelijk zijn. *Vk
is men druk doende het hiaat te over
bruggen, dat ligt tussen de gewone boek-
houdapparatuur en de grote elektroni
sche rekenwonders. Vooral middenbe
drijven hebben natuurlijk kleinere com
puters nodig.
Bovendien is er een tendens om afde
lingen en buitenposten van concerns
van rekenmachines te voorzien en deze
te laten samenwerken met de centrale
computer op het hoofdbedrijf. Natuurliik
is er dan een verbinding nodig en daar
om zoekt men in de V.S. momenteel
naar versnelde telecommunicatiemiddc-
len. De telex is te langzaam; per tele
foonlijn kunnen elke seconde tienmaal
zo veel tekens worden overgebracht. Nu
moet b.v. een wasfirma met veel bij
kantoren nog acht uur per nacht een
serie telegraafkabels huren om de ge
gevens te laten overseinen.
Tal van proefnemingen worden ge
daan met optisch lezen, het lezen door
de machine dus van speciaal gevorm
de regels en pagina's. De Radio Cor
poration of America is van plan na
jaar 1961 zo'n opticalreader in gebruik
te doen nemen. Er is nog geen kijk
op. aldus de heer Frielink, dat de ma
chine letters of cijfers van gewone
vorm of handschrift zal kunnen lezen.
Een ander programmapunt van de
computer-deskundigen is COBOL. Men
moet in deze kring niet schrikken van
nieuwe woorden, gevormd door afkor
tingen. Cobol betekent common bussi-
ness oriented language, een algenv o"
programmeringstaai voor de rekenwon
ders dus. Het Pentagon in Washington
heeft Cobol al in gebruik.
/n een van de zalen van het
rye uwe Rotterdamse Rijn-
rui
l'otel schudde gistermiddag
de 74-jarige J. C. Smalt de han
den van vele vrienden. Vijfen
vijftig jaar geleden deed hij zijn
intrede in het wereldje van
Rotterdamse araanpakhuizen,
sjouwers en schepen; nu ver
trok hij, een geheel ander we
reldje achterlatend. Want J. C.
Smalt was een van de bouwers
aan een nieute en modern graan-
overslagbedrijf. Hij begon als
toezichthouder bij de Maat
schappij ot Exploitatie van
Drijvende Elevatoren. Hij be
sloot zijn carrière als directeur
van de haven- en scheepvaart
bedrijven N.V. en van de Graan
Elevator Maatschappij.
Toen hij in het vak kwam
in 1905 werden de schepen
nog „met de hand" gelost,
sjouwden sterke mannen de zak
ken graan uit de schepen, werd
de voorraad nog in manden ge
wogen. Ongeveer tegelijkertijd
met de heer Smalt kwamen de
eerste elevatoren: machines met
reusachtige slurven, die het
werk van de mannen overna
men. Als het in die tijd in de
Rotterdamse haven gevaarlijk
begint te rommelen, omdat de arbeiders m de slurven concurrenten zien.
die hun het brood uit de mond trachten te stelen, is de jonge Smalt de
enige, die zich ongewapend en zonder lijfwacht tussen het werkvolk durft
te begeven om te pleiten voor dit nieuwe hulpmiddel. Een moeilijke star:
voor een voorspoedige en lange carrière. Nu zijn de elevatoren geaccep
teerd; zesentwintig stuks zuigen de zeeschepen leeg en werpen de lading
in lichters. Zij zijn onmisbaar geworden in het beeld van de moderne en
goed geoutilleerde Rotterdamse havev.
Een loopbaan van veertig jaar wordt alom geprezen. De heer Smalt deed
er nog vijftien jaar bij. Doch ondanks dit bijzonder werkzame leven ziet hij
er nog uit als een „goede zestiger". Hij speelt nog golf en zal ooi: na du
afscheid commissaris blijven van (onder andere) de Holland Amerika Lijn.
Van Nievelt Goudriaan. de Overzeebank en de Kon. Nederlandse Maat
schappij voor Wegenbouw. In zijn functie van directeur van de Haven- en
Scheepvaartbedrijven en van de Graan Elevator Maatschappij zal hij wor
den opgevolgd door de heer mr. G. M. Bierman. De heer Smalt blijft advi
seur van de raad van commissarissen.
Tijdens de afscheidsreceptie in het Rijnhotel wera de heer Smalt een
schilderij aangeboden van de Rotterdamse haven, een geschenk, dat uiter
aard koren vormt op zijn molen, want wellicht zal hij ginds, in zijn villa
in Wassenaar, het rumoerige maar eindeloos boeiende bedrijf missen: de
haven van Rotterdam, waar hij ruim een halve eeuw lang werkte en waar
hij een imposant economisch visitekaartje achterliet, dat thans moeilijk
meer valt weg te denken.
