Na_ opwindend, maar ook roekeloos avontuur Van Geneugden klopt renner met-het-jongensstemmet je f Tour in cijfers Wim had niet gegeten, behalve Fraaie stunt van Van den Borgh De tour en de radio Doping in drafsporf ZWARE STRAF voor twee trainers Amerikaan Steinkraus beste ruiter in Aken THEUNISSEN van Vitesse naar DOS DINSDAG 5 JULI 1960 (Van onze sportredacteur) BORDEAUX, 4 juli Hij had ze allemaal meegemaakt, de vier opeenvolgende triomfen op het roze beton van Bordeaux' allemach tig mooi stadion. Ook zijn oren hadden getoeterd, toen de duizenden Bordelaisen stormachtig jubelden bij de ereronden van achtereen volgens Hans Dekkers, Henk Faanhof, Jan Nolten en Wout Wagt- mans. Bordeaux hield van de Nederlanders sinds Bertus de Harder week in, week uit in hetzelfde stadion, maar dan op de donzig groene grasmat, zo'n enorm aandeel had gehad in het behalen van het Franse voetbalkampioenschap door de plaatselijke favorieten. De Harder hield er zelfs het ereburgerschap van de stad aan over. Nu, op zijn „oude dag" droomde Willem van Est van de roem in Bor deaux. Hij zou, zoals eens zijn vroegere ploeggenoten dat gedaan hadden, de roem en de eer voor Oranje opeisen. Daarom stortte hij zich, met aan zijn zij de eerzuchtige Franse nationaal-met-het-jon- gensstemmetje Jean Graczyk, in een opwindend, maar ook roekeloos avontuur. Met nog meer dan 150 km voor de boeg sprongen de twee, snel ingehaald door de regionaal Beuffeuil en de Belgische bewaker Van Geneugden, weg uit het peloton. Met zijn drieën Van Geneug-i den beperkte zich uiteraard tot toekijken zwoegden ze zich de longen uit het lijf. Vooral Wim van Est, want de wens om in Bor deaux te winnen was voor hem een obsessie geworden. Het oude lichaam accepteerde zo'n krachtsinspanning echter niet. 25 km voor de finish vloeide de laatste energie uit zijn spieren. Graczyk, Beuf feuil en Van Geneugden snelden verder. Wim van Est bleef eenzaam, schokkend van verdriet, achter. Uitgeput haalde hij de eindstreep. Geknakt strompelde hij van zijn fiets als de laatste man van het peloton, waarop hij eerder op de dag een voorsprong van twaalf minuten had gehad. Hoe bitter was het einde van de droom, die zo zoet leek. Er waren voor hem geen bloemen, hij kreeg geen gejuich, doch weleen boete, omdat hij de verplichte „showronde" niet had afgelegd. livron it Poloër Van Dorp een opgewekte militair Voetballen gevaarlijker... it Manchester U. eist geld it Zatopek's niet uniek it Australische zwemmers trainen te zwaar Bokssport niet zó gevaarlijk Nasleep van ramp „Gouden" echtpaar? Zwemploeg vermoeid Wim v.Est als gebroken man aan de finish in Bordeaux Hol en scheel stonden de gebluste ogen van Willebrordse Wim toen hij daar in dat zwierige stadion van Bor deaux uitgeput op het gras lag. Dit stuk oermens was een indrukwekken de ruïne, waarom heen ieder versla gen gehurkt zat. Terwijl de Belg Van Geneugden onder heet gefluit van het publiek zijn ererondje reed, dat hij met 200 meter hard fietsen had ver diend, verwerkte Wim van Est een teleurstelling die hij na 200 kilometer veel te hard fietsen had opgelopen. Pas toen de brunette Yvette Horner hem benaderde met een glimlach, die aan een mondharmonica deed den ken (terwijl ze toch al voor de negen- monica spelend nu al voor de negen de keer de Tour maakt), pas toen kon Willebrordse Wim een woord uit brengen. „Niet gegeten", zei hij haar De woorden waren bijna toonloos, maar ze sloegen bij ons in als de blik sem. Wim had niet gegeten onder weg. Wij hebben met zijn allen Wim overeind getrokken. Als een gans waggelde hij op zijn tot voor kort zo machtige onderstel. Yvette Horner, zichtbaar niet zo jong meer,had deze keer geen oog voor de jeugdige vrouwelijke zoenfunctionarissen, die nog wel niet zo als zij de heer in de gele trui mogen kussen, maar die het bezit van elk ander erege waad toch heel begeerlijk maken. Yvette Horner zag haar goede vriend Wim, bij wie ze bij de aankomst al-, tijd komt vragen hoe het met hem gaat, wegstrompelen tussen een paar mannen in. Want naar zijn hotel fietsen kon Wim niet meer. Hij had geen tijd gehad om te eten Het overslagbedrijf dat elke wielren nersmaag is, had bij Willebrordse Wim enige uren stilgestaan. Vanmor gen bij het ontbijt, voordat de mas seur zijn spierbossen ging kneden,had hij in zijn hotel zijn gewone wielren nersontbijtje genuttigd. Op het uur dat men in Nederlandse hotels zijn zachtgekookt eitje bestelde, in Franse hotels twee croissantjes met koffie kreeg opgediend en in Engelse hotels het bordje cornflakes, met daarnaast ham and eggs en thee stond te dam pen, at Willebrordse Wim zijn ge bruikelijke kleinigheidje. Dat is bijna elke dag hetzelfde: wat rijsttaartjes, wat pasteitjes met vlees, een brok kip, sandwiches met ham, appelmoes en abrikozen en flink wat thee en spuitwater. Onder het masseren nut tigde Wim enige handenvol suiker klontjes. Het was wel een licht ont bijt, maar het kon er mee door, om dat men enkele uren later bij de start zoals steeds een hapje voor onder weg meekreeg. In de gele zakken van de winkelierscombinatie di ehet eten van de Tourrenners verzorgt, zaten weer suikerklontjes, en rijsttaartjes, en boterhammen en een stuk var- kenscotelet, en pasteitjes met voor de afwisseling olijven en vlees, en perzi ken, sinaasappelen, bananen, en wat repen chocolade. Dat ging allemaal in de rugzakken van de maillots. En ook van Wim zagen wij hoe hij rustig zijn reispakketje opborg en twee plas tic flessen met citroen- en spuitwa ter op zijn fiets klemde .In de eerste kilometers heeft hij er rustig van ge peuzeld. Men zou we geven de tip gratis op een van die bochtige wegen van het groene Dordogne nog het door Willebrordse Wim afgeklo ven botje van zijn varkenscotelet kun nen vinden en ergens langs de drui- venvelden van de Péricord liggen de pitten van de door hem verorberde perziken. Wie het eerst komt, het eerst maalt. Soms is er twee maal per étappe etenuitreiking onderweg, maar van daag was het eenmaal. De ploeglei ders snellen dan naar voren en gaan met de goed gevulde gele zakken van de winkelierscombinatie langs een af gesproken stuk weg gereed staan en houden ze op grijpbare hoogte voor hun renners. Wim heeft zich nog wel de moeite gegeven het lichte hapje van weer rijstkoekjes en boterham men en vruchten en gelukkig eens een biefstukje in ontvangst te nemen. Maar hij heeft zich geen tijd gegund ervan te eten. Hij moest weg uit het peloton. Hij wilde het eerst in Bor deaux zijn en dan ga je niet uitge breid een bijna te verwaarlozen lunch op de fiets verorberen, dacht hij. Maar dat was de fout van onze Wim. Bij zulk werken als hij deed kan men niet straffeloos enige mond- vulling van de hand wijzen. Want het zijn ook bij het eten juist de kleintjes die tezamen de grote maken. Gierend van de honger joeg hij door de Giron- de en het kwam ervan dat hij het na kijken had. Nu is het zo dat de wielrenners 's avonds eindelijk eens een keer gaan eten. Dan komen de forellen en kip pen, de entrecots en hamschotels in forse formaten op tafel. Dan sleept men het fruit in manden aan. Maar Willibrordse Wim is een voorraad gaan inslaan, waarmee hij nog bezig was toen de anderen al in bad waren geweest, op de masseertafel hadden gelegen, kranten en brieven van thuis en van supporters (en voor de Neder landers veel van middelbare scholie ren) gelezen, kaarten naar familiele den geschreven en de vooruitzichten van morgen bepraat hadden. Willi brordse Wim vulde zijn maag voor ruim een nacht lang, la double Bordelalaise. Wel moge het je be komen Wim. TOURIST dichter bij de triomf in Parijs gekomen is? Eerlijk gezegd, niemand gelooft daarin. De Aubisque zal zeker niet de beslissing brengen. En hoe de echte Pyreneeénrit zal verlopen, hangt he lemaal af van de gedragingen van be paalde renners. Van een erkende klim mer als de Italiaan Massignan bijv. Van de grillen van de Spanjaard Loro- no bovendien. Want Lorono mag dan momenteel een positie innemen, waar in hij volkomen kansloos is met zijn achterstand van veertig minuten, het zou niet de eerste keer zijn, dat een meesterklimmer een voorsprong van bijna een half uur neemt. Voorlopig ge loven wij. echter niet in een dergelijke krachttoer van de bitse Spanjaard. Eerder verwachten wij, dat de ver moeidheid in de karavaan een belang rijk woord gaat meespreken in de étap pes door de Pyreneeën. Want de felle strijd, die in de voorgaande étappes is geleverd, heeft heel wat van de krach ten gevergd. Niets is logischer dan dat er nu slachtoffers vallen. En helaas moeten wij dat vaststellen ook de Nederlandse formatie kon wel eens ge schonden worden. Het is om te begin nen zeer de vraag hoe Wim van Est zich herstelt van de narigheden van deze dag. Bovendien doet het rijden van Piet van Est veronderstellen, dat hij het einde van de strijd in de Pyreneeën niet haalt. DE PYRENEEEN TleET. -6JUL! -161 KM. De radioreportage van de elfde etappe van de Tour de France is mor gen tussen 16.00 en 17.00 uur. De her haling is om 18.20 en de nabeschou wing om 21.00 uur. Alle uitzendingen via 402 m. Bovendien verzorgd de NTS tussen 16.00 en 17.00 uur een rechtstreekse televisieuitzending van de aankomst te Luchon. VAN DEN BORGH Aan het ontbijt was alleen maar ge sproken over de overwinningen in Bor deaux. Vooral Wim van Est vertelde ervan. Hij had ze immers allemaal meegemaakt. De zeven anderen had den gespannen geluisterd en zich goed in de oren geknoopt wat „vader Wil lem" zei bij het vertrek: „Mensen, Bordeaux is ónze stad". Dat betekende, dat iedereen in de voorste linies van het peloton moest vertoeven om te kunnen toeslaan op het beslissende moment van de aan val. Het duurde echter even, voor het zover was. Er bleken in de karavaan nl. lieden te zitten, die bijzonder ge brand waren op het bezit van de gele leiderstrui bij het binnentrekken van het gebergte. Dat kon de Belg Adriaen- sens uiteraard niet tolereren. Bij wij ze van ochtendgymnastiek belastte hij zichzelf met de achtervolging van de overmoedigen, onder wie de „regio naal van de étappe" Darrigade en de Italiaanse „luitenant" Pambianco. Van den Borgh. Wim van Est, Niesten en Piet van Est keerden daardoor ook noodgedwongen terug naar het peloton. En, nadat tenslotte ook De Roo nog in een „verkeerde" kopgroep gezeten had, kwam dan het uur van de Grote Slag. Het werd geslagen door Wim van Est. Graczyk en even later Beuffeuil zoch ten dapper met hem de voorste linies op. Zelfs de bewaking van de Belg Van Geneugden deerde hen niet. Met drie man konden zij door het golvende, kronkelende land bergen werk verzet ten. Hun voorsprong groeide impone rend snel, mede door de steun van de Franse nationalen, die het peloton een rustig wandelgangetje afdwongen. Het verschil liep zelfs op tot twaalf minu ten, hetgeen betekende dat Graczyk op dat ogenblik niet alleen de groene trui om de schouders had, maar zich ook in het gouden erekleed mocht wanen. Zijn achterstand op Adriaensens was immers slechts zeven minuten. De ommekeer Eensklaps kwam de ommekeer. De Belgen, gesteund door de Italia nen, verdreven de Fransen van de kop van het peloton. Bruusk verhoog den zij het tempo. Zo wild, zo onver wachts zelfs, dat de hoofdmacht er door in tweeën spleet. Voor Piet van Est en ook voor enkele Belangrijke Mannen, zoals de Zwitsers Graf en Strehler, de Italiaan Defilippis en de Franse nationaal Dotto waren de ge volgen bepaald desastreus. Zij ver speelden zeventien kostbare minu ten. De tegenaanval van de Belgen en Italianen liet intussen niet na suc ces te hebben. Terwijl de drie in het voorste gelid verwoed doorstreden, moesten zij toch erkennen, dat de macht van een verenigd peloton veel groter was. 35 km voor de eindstreep was Graczyk zijn imaginaire gele trui weer kwijt. Het groepje had nog slechts een voorsprong van zeseneen- halve minuut. En het verschil bleef kleiner worden. Ook al, omdat de dappere strijders duidelijk tekenen van verzwakking toonden; vooral Wim van Est. Het drama begon precies 25 km voor de eindstreep. Er was een klein hel- linkje in Beychac, een vriendelijk plaatsje aan de autoweg naar Bor deaux. Plotseling gleed de dappere man van Oranje weg uit het groepje. Alle drie, Graczyk, Beuffeuil en Van Geneugden, keken ze even om. Alle drie schudden ze met het hoofd, alsof ze zeggen wilden „jammer, hij was zo moedig". En Wim van Est zakte steeds verder weg. Hij kreeg de benen niet meer rond. Het hoofd bonsde. De adem stokte in de keel. Helemaal al leen streed hij door. Maar het ging niet meer. Alle kracht was uit zijn stevig lichaam verdwenen. In de straten van Bordeaux, twee kilometer voor de eind streep, flitste er iemand langs hrm. Er kwam een flauwe glimlach op zijn gezicht toen hij Van den Borgh herken de. De eer van Nederland zou dus hoog gehouden worden. Dat was tenminste een schrale troost. En wat zag hij? Weer een Nederlander snelde voorbij: Niesten. Ook die was dus aan het pelo ton ontsnapt in de laatste minuten voor de streep. Toen streek de hoofdmacht op hem neer. Hij haakte aan bij de staart en liet zich zo meesleuren naar de eindstreep. Hij besefte nauwelijks, dat hij als de laatste van de groep, als de 71e man in plaats van als de eerste over de eindstreep ging. Hij wist alleen maar, dat de dag er gelukkig —op zat. Diep bedroefd, maar niet uitgeput, stond op de grasmat van het stadion Lescure ook Jean Graczyk. Nu was hem niet alleen de gele trui ontgaan, maar ook nog de étappezege. Hij had de sprint verloren van de Belg Van Ge neugden, die gedurende heel de ont snapping niets anders had gedaan dan zich laten meetrekken. Graczyk kon het niet verkroppen. Maar, wat had Van Geneugden anders moeten doen? Hij mocht immers niet meewerken aan het welslagen van een vlucht, die zijn ploeggenoot Adriaensens zou bena delen. Hij moest echter wel trachten de triomf en dus de verdiensten van de étappe te grijpen. Deed hij dat niet, dan zou hij andermaal de ploeg benade len. In de Tour de France gelden nu eenmaal aparte wielerwetten. Van Ge neugden hield zich er strikt aan en verdiende dan ook niet te worden uitge floten. MIMT.MARSArM Bordeaux Riscle48km Maubcxjrg ©Vic-Bigorie 83km. Louv,eOEscoubes Aubisqu 'l89™S^^A^Argelès '41 km EauxBonnes Col.deSoulor SPANJE Ravitaillering A Berg r-Gnens Aubisque 1710 m. Sou lor 1445m Mnt.Marson START PAU 36lw leurde s Argelès PiemefiHe' #Toutmalet LUZ 4&7km Y" '3 Borèges tVjÖGripp 98kmil m' Jrt^'A.CoI d'Aspi n Rsyresourde uchon Arreau Garir» S PANJE ■e- Ravitaillering A Berg rTT^- G rens Tourmalet2114m. PeyresoLTde 1563m Boe"-geroep en gefluit voor de Belg Van Geneugden die in Bordeaux de Franse favoriet Graczyk in de sprint prachtig versloeg. DEN HAAG, 4 juli De Beide pU- hliek-trainers J. Wagenaar sr. en Wagenaar jr. uit Otterloo zijn hun ver gunningen kwijt. Tot 1 januari van het volgend jaar mogen zij hun beroep niet meer uitoefenen. Zelfs heeft het hoofd bestuur van de stichting draf- en ren' sport hen tot die tijd de toegang tot de Nederlandse banen ontzegd. Een bil' zonder zware straf. Allemaal omdat een van de aan hun zorgen toever trouwde dravers, Vitalis, gelopen heeft onder invloed van ongeoorloofde mid delen. Na afloop van de draverij om de Koningin Draisine G-prijs, verreden op Duindigt op 1 juni jl. werd bij Vitalis, die als vierde eindigde, een z.g. speek- selproefg enomen. Het chemisch onder zoek toonde aan dat het speeksel van het paard stoffen met alkaioidachtige eigenschappen bevatte, die daar nor maal niet voorkomen, hetgeen een ge volg moest zijn van het inwendig ge bruik van middelen waardoor het pres tatievermogen van het paard op onna tuurlijke wijze werd opgevoerd. De beide trainers hadden reeds een waarschuwing ontvangen, de bewa king van de bij hen gestalde paarden met grotere zorg te verrichten. Op 27 april van dit jaar was bij hot zelfde paard Vitalis namelijk reeds een speek- selproef genomen, na afloop van de dra- verij om de Iskra-prijs op Duindigt en toen luidde de uitslag reeds „twijfel achtig, zeer verdacht". AKEN, 4 juli De Amerikaan Wil liam Steinkraus verkeert in bijzonder goede vorm. Vandaag won hij op het CHIO in Aken de derde kwalificatie wedstrijd voor do grote prijs van Euro pa met zijn negenjarige schimmclrui" Rivièra Wonder. Het was zijn tweede overwinning in Aken. Het parkoers had een lengte van 645 meter, telde 14 hin dernissen met zeventien sprongen en werd door de Amerikaanse combinatie foutloos afgelegd in 82.2 sec. Fritz Thie* demann eindigde met Meteor op de tweede plaats. Zijn tijd was 0.5 seconde langzamer. Derde werd Hans Gunthef Winkler met Halla in 83.7 sec. (Van onze sportcorrespondent) UTRECHT, 4 juli D.O.S. heeft be slag gelegd op twee goede spelers. Al lereerst Theunissen van Vitesse, die waarschijnlijk een binnenplaats krijgt toegewezen. Verder kwamen de Utrech ters tot het contracteren van Janos Haneck, een veelbelovende jonge Hon gaar, die reeds lange tijd in Stuttgar- ter Kickers heeft gespeeld. Elinkwijk laat zich evenmin onbe tuigd op de voetbalmarkt. Het heeft twee „veteranen" overgedaan, n.l. Jan Vonk en Bertus van Beek. Vonk speel de nog mee in de zeer belangrijke wed strijd tegen Blauw Wit, die op Hemel vaartsdag in Rotterdam werd gespeeld om het behoud in de eredivisie. Tegen over het verlies van deze oudgedien den staat de aankoop van de midden voor van Hilversum, Siahaya, die in de Gooise club steeds een waardevolle kracht was. Voetbalclubs zien hun talentvolle spelers met angst en vreze de militaire dienst ingaan. De er varing heeft geleerd, dat het solda tenleven de meeste sportcracks geen goed doet, vooral niet als het wat lang gaat duren. Er wordt natuurlijk sport gedaan in de dienst, maar van een speciaal voor de betrokkenen ge schikte training kan nauwelijks sprake zijn. Daarom is de 20-jarige Fred van Dorp blij, dat de zaken vo.or hem zo gunstig liggen. Het vorig jaar juni kwam hij onder de wapenen en in de cember stuurde men hem naar de Sportschool in Hooghalen. „Kijk", dacht Van Dorp, „dit is de kans om mijn lichaamskonditie op te voeren". Hij werd sergeant-sportinstructeur, maar wat belangrijker was, een eer ste kracht in het nationale waterpolo- team. Fred zwom sneller, beschikte over meer uithoudingsvermogen en kreeg een reputatie als schutter. Na Hooghalen is dat er niet min der op geworden. Integendeel, in Amersfoort, zijn woonplaats, be schikte hij over voldoende gelegen heid om serieus te trainen. Niet overdag, want dan wachtten er veldlopen, stormbanen en andere les sen. Maar 's avonds trok Van Dorp naar het Pesie Bad, waar hij, vaak samen met een andere speler van het nationale zevental, Hans Muller trainde, dat de stukken er van af vlogen. Nog steeds is de Amersfoorter mili tair, maar hjj treurt er niet om. De trainer van de poloploeg, die het oog gericht houdt op Rome, evenmin. Frans Kuiper beseft de grote waarde DEN HAAG, 4 juli Voor de water- polocompetitie van de KNZB is maan dagavond gespeeld de hoofdklasse he- renwedstriid De Robben-De Kikvorsen, die door de Olympische trainingsploeg met 7—1 werd gewonnen. Bepaalde renners De karavaan staat nu klaar voor de tocht door de Pyreneeën. Eerst volgt de étappe met de Aubisque. Daarna komt de klassieke rit over de Tourma- let, de Aspin en de Peyresourde. Gaat nu Het Gevecht beginnen? Gaan Adri aensens, Nencini en Rivière reeds on derling uitmaken wie weer een stapje DE PYRENEEEM f 10eET.-5JULI 228KM. Uitslag negende etappe Uitslag negende rit: 1. Van Ge neugden (Belg) 5 uur 38 min. 35 sec (met bonif. 5.37.35); 2. Graczyk (Fr.) 5.38.35 (met bonif. 5.38.05) 3. Beuf feuil (Centraal-Zuid) 5.38.35; 4. Van den Borgh (Ned) 5.42.43; 5. Suarez (Spanje) 5.43.00; 6. Niesten (Ned) 5.43.04 7. Darrigade (Fr) 5.43.07; Vervolgens een vijftigtal renners in dezelfde tijd als Darrigade w.o. 8. Jaroszewicz (Duitsl) 9. Donicke (Did 10. Gainche (West) 11. Viot (Parijs- N); 12. Ruby (Centraal-Z) 13. Del- berghe (Fr.); 14. Van Aerde (B); 15. Brankart (B) 16 Kersten (N)17. Reitz (Did); 18. Simpson (Gr. Br.) 19. Gimmi (Zw-Lux)20. Le Menn (Centr.-Z) 22. Geldermans (N)24. Junkermann (Did); 25. De Roo (N) 26. Planckaert (B)29. Hoevenaers (B); 31. Nencini (It); 34. Groussard (West)37. Damen (Ned)38. Riviè re (Fr); 43. Adriaenssens (B); 55. Anglade (Fr)56. Baldini (It)58. Massignan (It); 59. Janssens (B); 71. Wim van Est (N), allen in dezelfde tijd als Darrigade: 5.43.07, 74. Lorono (Sp) 5.48.14; 80. Pauwels (Belg) 5.50.16; 81. Defilippis (It) (z.t.); 90. Piet van Est (N) z.t. Ploegenklassement 1. België (Van Geneugden, Van Aer de en Brankart) 17.03.49; 2. Frank rijk (Grascyk, Darrigade en Del- berghe) 17.04.19; 3. Centr.-Zuid (Beuf feuil, Ruby en Le Menn) 17.04.49; 4. Nederland (Van den Borgh, Niesten en Kersten) 17.08.54. Algemeen klassement 1. Adriaenssens (B) 45.37.33; 2. Nencini (It) 45.38.45, op 1 min. 12 sec; 3. Rivière (Fr.) 45.39.47, op 2 min. 14 sec.; 4. Graczyk (Fr. 45.39.48 op 2 min. 15 sec.; 5. Beuffeuil (Centr. Zuid) 45.41.56 op 4 min. 23 sec.; 6. Milesi (Oost-Zuid-Oost) 45.42.42 op 5 min. 09 sec.; 7. Planckaert (Belg) 45.43.22 op 5 min. 49 sec.; 8. Junker mann (Duitsl) 45.43.33 op 6 min; 9. Darrigade (Frankr) 45.44.45 op 7 min 12 sec.; 10. Battistini (Italië) 45.45.42 op 8 min 09 sec.; 16. Wim van Est (Ned) 45.48.27 op 10 min. 54; 18. Gel dermans (Ned) 45.50.54 op 13.21; 24. Van de Borgh (Ned) 45.52.47; 41. Damen (Ned) 45.59.41; 53. De Roo (Ned) 46.01.51; 60. Niesten (Ned) 46.04.21; 64. Piet van Est (Ned) 46.05.00. 74. Kersten (Ned) 46.08.02. Algemeen ploegenklassement 1. Frankrijk 136.13.10; 2. Italië 136.32.16; 3. België 136.35.07; 4. Ne derland 137.13.59. Puntenklassement 1. Graczyk (Fr) 31 punten; 2. De- fillipis (It) 21 punten; 3. Rivière (Fr) 20 punten; 4. Nencini (It); Darrigade (Fr) en Battistini (It), allen 16 pnt; 10. ex aequo o.a. Van den Borgh (Ned) 6 pnt; 15. ex aequo o.a. De Roo (Ned) 5 pnt; 18. ex aequo o.a. Wim van Est (Ned) 4 pnt. De Zwitser Moresi, die te laat ar riveerde, zal niet meer mogen star ten. Het aantal deelnemers aan de ronde is hierdoor teruggebracht tot 111. De prijs voor de strijdlustigste renner werd toegekend aan Jean Graczyk van de Franse nationale ploeg. Hij kreeg 814 stemmen, de re gionaal Beuffeuil 396 stemmen en Wim van Est 109 stemmen. Tot de onfortuinlijkste renner van de negende rit werd uitgeroepen de regionaal Foucher. Deze liep bij een val vrij ernstige verwondingen aan het gezicht op, tengevolge waarvan hij de strijd moest staken. De specia le prijzen voor de ploegen van acht renners werden toegekend aan Mar tin van den Borgh, als lid van een landenteam en aan Beuffeuil, als lid van een regionale équipe. van een man met zulk een voortref felijke konditie en prima schot. Een paar weken geleden deed Van Dorp zijn groeiende faam als kanonnier alle eer aan. Met de Kikvorsen nam hij te gen een Engels team niet minder dan acht doelpunten voor zijn rekening. De vorige week maandag speelde het na tionaal polozevental tegen de Zweden. Van de zeven doelpunten, die de onzen lieten aantekenen, maakte Van Dorp er vier. Er is in Engeland al geruime tijd een aversie te bemerken tegen het boksen, dat onder meer door een aantal medici scherp wordt ver oordeeld, als zijnde immoreel. Men kan nu echter een ander geluid horen uit dezelfde kringen. Dr. J. L. Bon- stein, die verbonden is aan de medi sche dienst van het district Londen, schrijft in het bekende orgaan „medi cal press", dat het niet aangaat de bokssport af te wijzen uit hoofde van de gevaren voor de gezondheid der be oefenaren. Het risiko is namelijk veel geringer dan men denkt, zegt de schrij ver. Gevaarlijker zijn sporten als skiën, jagen, motorrennen, autorennen, rug by, voetbal en atletiek. Deze sporten eisen in volgorde de meeste slachtof fers. Boksen komt daarna pas op de achtste plaats. Wat anders is het, al dus dr. Bonstein, dat men de boks sport wil verbieden, omdat men haar onwaardig of ruw vindt. Dat zou een beter motief zijn. Overigens is Amerika erg verguld met de prestatie van ziin onderdaan Patterson, die de wereldtitel in het zwaargewicht heroverde op de Zweed Johansson. Het gemeentebestuur van New York heeft de kampioen de me daille van de stad uitgereikt en de dag, waarop dit feestelijk gebeuren plaats vond, uitgeroepen tot wereld- kampioenschapsdag voor New York City. Het is de eerste maai, dat een bokser in aanmerking is gekomen voof een onderscheiding. De B.E.A. (British European Air ways) schijnt niet van plan te zfln de Engelse voetbalclub Manchester United als schadeloosstel ling een bedrag uit te keren van 250.000 pond sterling. De club heeft de eis gesteld in verband met de vliegramp in februari 1958, waarbö acht spelers van Manchester het le ven verloren. Bij deze ramp vonden in totaal 23 personen de dood. Twee spe lers raakten zo ernstig gewond, dat zij hun voetballoopbaan moesten opgeven. De tocht werd gemaakt met een char ter-vliegtuig van de B.E.A., dat op de terugreis naar Engeland te pletter sloeg bij München. De heer en mevrouw Conolly ho pen in Rome een „gouden" echt paar te worden in navolging va" de Zatopek's. In 1952 won Emil ZatO- pek de 5000 meter, de .10.000 meter ei' de marathon, terwijl zijn vrouw d® gouden medaille veroverde by het speerwerpen. Het Amerikaanse echtpaar ConolV heeft goede hoop zijn ideaal te verwe zenlijken. Harold, die zijn echtgenote Olga ontmoette tijdens de Olympisch0 Spelen te Melbourne, waar zij voor d® Tsjechische ploeg het goud bij het dis* cuswerpén in de wacht sleepte, 's Olympisch kampioen kogelslingeren en houder van het wereldrecord nie4 een afstand van 68.92 meter. Olga Conoliy is minder gerust op d® goede afloop dan haar man. In ecj? intervieuw verklaarde zij, dat er dit maal acht dames in het strijdperk ko men, die de 55 meter bijna halen e° die intensief in training zijn. Het Olym pisch record staat op naam van Olg® met 53.69 meter. De befaamde Australische zwerf' ploeg heeft opdracht gekrege® voor enige tijd volledig m®' de training te stoppen omdat zij ver moeid.. is. De zwemmers, die favo riet zyn voor het grootste deel va® de gouden medailles in Rome zli® drie weken bijeen geweest in een sp®' ciaal trainingskamp in TownsviU®' Pl°eg zei, dat „We tenschappelijke onderzoekingen heb* ben aangetoond, dat de zwemmer® vermoed waren. Wtf geloven, dat 4® heeft training hiertoe gele)"5 Alle zwemmers in de ploeg onder' mat.'g wetenschappelijke ob" Verzoekingen In een speciaal daar* yo°r "'.tgerust laboratorium, vlakb'J het trainingsbad. Stirling Moss ziet de toekomst weer wat opgewekter in. Zijn dokter heeft h®4, gunstige berichten gebracht, al zal het nog geruime tijd duren, voordat hij f bed mag en vervolgens in de auto. Wat het laatste betreft, is Stirling zeer positV- De racesport ga ik niet vaarwel zeggen. Een ongeluk kan iedenen overkom een wielrijder net zo goed als een coureur." Moss kan Ii4t afgelopen maanden vrij druk Mj heeft d'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1960 | | pagina 6