Veiligheidsraad verwijst
Cubaanse klacht naar O.A.S.
»Raak ons niet
T
l{
Samenwerking van heel
Europa en heel Afrika
T
Tambroni biedt ontslag
zakenkabinet aan
Politiek spel in Italië wordt
hocus pocus voor gewone man
Cabot Lodge tot Sobolev:
Onwaarachtig
anti-fascisme
Aan dr. Bianchi
Verklaring van Prof. Hallstein:
D
J
J
V B
WOENSDAG 20 JULI 1960
PAGINA 7
-- T? i YORK, 20 juli (Reuter)
tertn-^ie'''gheidsraad heeft gis-
klaoht besloten de Cubaanse
te \i ^?§en de Verenigde Staten
0Rijzen naar de O.A.S., de
1 nisatie van Amerikaanse
h- Op de zitting van maan-
adden de afgevaardigden
Argentinië en Ecuador
?ntwerp-resolutie ingediend,
Vei,;11? Werh voorgesteld dat de
gheidsraad de debatten zou
^taten.
dag
van
eep
v '£k
8lj|ÏElMlANDSf^
KrOniek
Wezich£ R
S°st(j -an
Shtzfcdant
"cetl. d«f eid om n°g eens te be"
opschorten in afwachting van
een rapport over de situatie van
de O.A.S. In de resolutie werden
de 21 leden van de O.A.S. uitge
nodigd mee te werken aan het
zoeken naar een vreedzame op
lossing, terwijl alle andere landen
werd verzocht zich van elke han
deling te onthouden, die de be
staande spanning tussen Cuba en
de V.S. zou kunnen doen toene
men.
Zwitserse militairen
naar de Vierdaagse
Het Olympiade-kabinet
De vrije zaterdag
Trio Pim Jacobs met Rita Reys terug uit Juan les Pins -
Beste jazzorkest van Europa „Europa's antwoord op
het Oscar Peterson Trio".
Orangerie
Henk Badings naar Amerika
wanneer het tijd wordt voor
alL rïenking van de mislukte
°e|taiaif die 20 juli 1944 op de
's genio 6 Duitse dictator Adolf Hitler
sche ^omt uit de communisti-
y^rcJachV6 van Duitsland een stroom van
?etten Vmakingen en aantijgingen op-
a a aan ie ten d°el heeh geloof te wek-
9eti ;n de absurde voorstelling, als zou-
hs u,.e, Duitse bondsrepubliek de Ia-
8e nat!„ en uitgedeeld door voormali-
Jbtl.g.'Ubual-socialisten, onverbeterlijke
eet zo?Ieten en oorlogsmisdadigers.
P°std,,eenaamde anti-fascisme, dat de
ett communisten bedrijven, ont-
vaPe« ?ere Principiële basis. Het is een
1. di«alrL de Politieke strijd. En dege-
§eea 0® dat wapen hanteren, laten zich
®1 aan .blik weerhouden door de twp-
IPVi h ClPAn onKnviertoHiHioifl rl o nolr
kj~uu;3vrs zuz-cer zuu bicich. ïucu
herhaling aangetoond, dat de
hlieuimde Duitse Demokratische Re-
zo nodig gaarne gebruik maakt
K^ai® £ig.e'n onberispelijkheid, die ook
11 ^:Pahsers zozeer zou sieren. Toch
h do "uuig
8êfSdiensten van gewezen handlan-
1Schri-d-^hler. De foto's en de levens-
llai.'dylngen van voormalige natio-
1^1 istendie thans in de D.D.R.
®°sten jH^e en soms zeer aanzienlijke
ZehsuL kleden, vullen enkele zeer le-
Alswaardige boekjes.
ah dn nationaal-socialistisch verle-
ah nauwelijks een beletsel vormt
promotie in
voor
de „Duitse boeren-
en arbeidersrepu
bliek", is de repu
tatie een verzets
strijder te zijn ge
weest er dan mis
schien een aanbe
veling? Het tegcn-
'?ts e' geval. De Duitse verzetsstri
jd h mensen die betrokken zijn geweest
lvi(aans]ag van 20 juli 1944, wilden
heia -ancl recht, vrijheid en mense-
,jd in aanzien herstellen. Voor zo-
,n Idealen ook na mei 1945 uit-
o ®1 v *n be' door de Russen bezette
r dflinf11 bun laid, moesten zij wel in
a?k -11 k°men met de nieuwe tirannie,
ti«chVas dat dan ditmaal een commu-
en
Paar voorbeelden mogen vol
doende
Srrt z°on
tie a di
zijn.
van de
Justus
bekende
Delbrück,
historicus,
,J°°r de nazi's pas op het eind van
;et vrijgelaten. Hy kreeg de kans
"e te herstellen van de lichame-
""Dlgen van zijn verschrikkelijke
schap. Zo gauw zij de kans
de communisten hem
SeK„,Uitse concentratiekamp
9ffp„irest en Delbrück werd het slacht-
va
l^ifde
v, '1 w„-
een difterie-epidemie in het
concentratiekamp Jamnitz
lot trof Freiherr von Sell.
?aaksas. een wonder, dat hij in natio-
?e (j "cialistische gevangenschap aan
d6®tt w- citsnapte. Van zijn vrijheid
.<*En„ ,D na de oorlog maar een oaar
'fu na de oorlog maar een paar
BleUty uinen profiteren. Hij werd op-
„n gearresteerd en stierf later in
li Cont tiuiistisch kamp, zonder nog
r®. Ar3,ct te zUn geweest met zijn fami-
v1 höR e verzetslieden zijn van huis
ï®tZet J:d verdreven. De ziel van het
jt. q,. tegen Hitier, oud-burgemeester
)u juli Eriedrich Goerdeler, werd na
J 1944 door de geheime staatspo-
o Wn nazi's opgejaagd en achter-
A t Pal t-tt WdS t, vciiccxiuc Uiai
t 0®fdei bini hem biderdak Samen met
h?r is Palombini toen gearres-
t aar'd ?ar de doodstraf bleef hem be-
Ktaaf j Na de „bevrijding" werd de
tlebh~ Q°o: -
hahbe5°?r de „antifascistische" macht-
o^'tsiali*1 de communistische zone van
,atein..nd beloond met een volstrekte
v'teigbeloond met een volstrekte
<Jb ïlaM8u'an a' zijn bezittingen. Graf
,^4 do?01'860 hunner^ cfie na 20 juli
ti> ter b de nazi's waren gearresteerd
wh va„n a"een omdat zij familie wa
f-a. i deelnemers aan de aanslag,
d *ïaT*rï 6 VcU1 al /.U'f UCAltLlllgCll, VJJLCIX
gta cdenberg en de familieleden van
ar b Von Schwerin, Schulenburg,
S0?i anderen verging het niet be-
-®fd6n -.cciiiemers aan ue aansias
Cr' t, qJ?}1 door de communisten opge-
zli leden waren van arlsto
a» Pppnu tamilies. Het systeem van de
^baa is d0°r de communisten
et
a f°u verkeerd zijn te geloven,
de communisten zich alleen
WVQe-®«en de aristocratische verzets-
kJdcratf0 lebben gekeerd. De sociaal-de-
J5dsbP;, e partijsecretaris en vak-
fh ^Qno der Julius Scherff is na de
'b ïc.igen von r p n
partijsecretaris en vak-
s Scher
K.P.D.
concen
SBÜ-bOïniï?' geraakt". De socialistische
'»2oei^
"van"de Berlijnse
b» dty.v, iei. Karl Heinrich die al in
6a 1945 „de nazi's is gearresteerd, werd
com??ni®uw ingesloten en stierf m
hl socia-^unistische gevangenis. Ande-
z0B?'sten i rnocrateR zÜi door de com-
S h s de Urenlang gevangen gehouden,
Ar •D,.f„_vroegere voorzitter van de
«PbPaio0^1® in de Pruisische Land-
S"6tar;„ Zlliat, en de vroegere parttj-
St?-et soLAai Schwerin, Willi Jesse.
vtf,Dder« .„den op de vroegere verzets-
0r,gibg ,'n West-Duitsland en de ver-
Sokt,'Düua.n vroegere verzetsstrijders in
'blifdenk d is geen novum in de ge-
biB Jk v.an het communisme. Hoe
Ïqb ,aden" j'-et de communistische ,,ka-
h'Jn die in de Spaanse Burgeroor-
dpB eld \.Blen in de waagschaal hebben
boBS °f n. "de beweging" en die tij-
<loB6t>looB S Tweede Wereldoorlog mee-
PbrV"" vervolgd en „gezuiverd"
s VBii8e,noten, die pas na het sein
bat?. Van ie ,de betrekkelijke veilig-
g0B?eh VB?ie ,M°skou»e partijkantoren
fre n 011 De 20ste juli is een
stelt bet communisme slechts
bia?ens, diB0p- gedisciplineerde krullen-
kr5, niet bestormd worden door
'iilpuP.b ver^3,1!611' als ZU de doeleinden
§au,dlhe len' die hun door de par-
SLhoeZe,n dat ogenblik worden aan-
s ka-, ^enaen met. idealen en prin-
'bissB», 'nternationale communis-
als kiespijn.
bi
De Russische vertegenwoordiger bij
de V.N., Sobolev, de enige spreker die
maandag het standpunt van zijn land
nog niet kenbaar had gemaakt, betoog
de na opening van de zitting van gis
teren, dat de Sovjet-Unie zich zou ver
zetten tegen pogingen om deze aange
legenheid over te dragen aan de
O.A.S., die wordt beheerst door de
Verenigde Staten, die binnen deze or
ganisatie de Cubaanse kwestie naar
believen innen liquideren. Als ge
volg van de „agressieve maatregelen"
der V.S. tegenover Cuba, aldus Sobo
lev, wordt de internationale vrede be
dreigd. Deze aangelegenheid kan niet
als een regionaal geschilpunt worden
beschouwd. Hij noemde het voorstel
om haar te verwijzen naar de O.A.S.
in strqd met het Handvest der V.N.
H(j waarschuwde vervolgens de
V.S. „om Cuba niet met uw macht te
dreigen, want ook andere landen heb
ben veel macht". Hij verklaarde, dat
de Sovjet-Unie de V.S. niet met raket
ten dreigt en niet voornemens is ie
mand te bedreigen, maar Cuba zal hel
pen. De Amerikanen beschikken nog
steeds over bases in Cuba, aldus Sobo
lev. De Sovjet-Unie heeft geen bases
op Cuba of ergens anders nodig- De
huidige wapens kunnen, zo nodig, van
af het Russische grondgebied worden
gebruikt. Sobolev betoogde dat de Mon-
roe-leer slechts in het leven was ge
roepen om de V.S. openlijke inmenging
in Latjjns-Amerika mogelijk te maken.
Als gevolg van de meedogenloze kolo
niale uitbuiting door de V.S., verkeren
de Latijns-Amerikaanse landen in eco
nomisch opzicht in een achterlijke
situatie en zijn zij volkomen afhanke
lijk van de V.S.
Vervolgens diende Sobolev een
amendement in tot schrapping uit
de resolutie van de passage, waarin
wordt voorgesteld dat de Veiligheids
raad de debatten zou opschorten in
afwachting van een rapport over de
situatie van de O.A.S.. terwijl voorts
niet de leden van de O.A.S., maar
de leden van de Verenigde Naties
wordt verzocht hun bijstand te ver
lenen bij het zoeken naar een vreed
zame oplossing. De Russische afge
vaardigde verklaarde zich bereid
voor de resolutie als geheel te stem
men, als zijn amendement zou wor
den aangenomen.
De Amerikaanse afgevaardigde,
Henry Cabot Lodge, die hierna het
woord voerde, noemde de rede van de
Russische gedelegeerde „voor het
grootste deel een weer ophalen van ou
de verklaringe-f!, dezelfde oude beschul
digingen, en geen bewijs". Noch de
Verenigde Staten, noch de leden van
de Organisatie van Amerikaanse Sta
ten zijn bang geworden door het Rus
sische dreigement van raketten ge
bruik te zuilen maken. „Raak ons met
aan, en raak niet degenen aan met
wie wij betrekkingen onderhouden",
aldus Cqbot Lodge tot Sobolev. Er is
geen land ter wereld, zo ging hij
voort, dat een slechtere staat van
dienst heeft dan de Sovjet-Unie, waar
het kleine landen betreft. Cabot Lodge
citeerde hierbij de namen van Oost-
europese landen, waar thans een com
munistisch regiem heerst. De vroege
re Cubaanse dictator generaal Ful-
gencio Batista was slechts „zeer klein
grut", vergeleken bij Stalin en diens
regiem van „bloedbaden". De Ame
rikaanse troepen zijn altijd weer uit
de landen vertrokken waarin zij wa
ren binnengekomen, maar de Russi
sche troepen vertrekken nooit, aldus
de Amerikaanse gedelegeerde.
Sobolev antwoordde op het betoog
van Cabot Lodge, dat de Russische
troepen in Oost-Berlijn zijn gestatio
neerd op grond van vrijelijk aangega
ne verdragen, op gelijke wijze als de
Amerikaanse troepen in West-Europa
zijn geplaatst. De Sovjet-Unie is bereid
haar troepen uit Europa terug te trek
ken, hoewel dat aan de zijde der Ver
enigde Staten niet het geval is. De
volgende spreker, de Argentijnse gede
legeerde Mario Amadeo, verzette zich
tegen aanneming van het Russische
amendement op de ontwerp-resolutie.
Bij de hierna volgende stemming
werd het amendement met zeven te
gen twee stemmen (Polen en de Sovjet-
Unie) verworpen. De door Argentinië
en Ecuador voorgestelde ontwerp-reso
lutie werd vervolgens met negen stem
men aangenomen. De Sovjet-Unie en
Polen onthielden zich van stemming.
Na de stemming verklaarde de Cu
baanse minister van buitenlandse za
ken, Raoul Roa, de beslissing van de
Veiligheidsraad te aanvaarden, onder
voorbehoud echter van de mogelijk
heid dat Cuba zich opnieuw tot de Vei
ligheidsraad zal wenden. Cuba stemt
ermee in zijn dossier tegen de Verenig
de Staten voor te leggen aan de Or
ganisatie van Amerikaanse Staten,
voor de verdediging van zijn integri
teit en soevereinitei'.
Hierna werd de
ten. Vandaag komt de
weer bijeen ter behandeling
kwestie-Congo.
vergadering
Veiligheidsraad
geslo-
ad
de
Nu moet U ook sportief
zijn, dr. Bianchi, en gewoon
naar beneden komen. Goed,
U heeft u vergist en wij
zijn er nog met z'n allen.
Maar wij vergeven u uw
vergissing van harte. Zo
zijn wij wel. Vergissen is
menselijk; en die onomsto
telijke waarheid had u er 'dan ook
ongetwijfeld voor moeten behoeden
zulke definitieve zaken als de onder
gang van de wereld te voorspellen.
Misschien kunt u er in de toekomst
een tikkeltje rekening mee houden.
Maar natuurlijk willen wij u best
terug hebben. Wij zijn niet haatdra
gend. Misschien zouden dat degenen
geweest zijn die zouden zijn overge
bleven, als uw voorspelling wél was
doorgegaan. Alhoewel ook dat maar
een kwestie van gissen blijft.
Nu, echter, willen wij u graag in
ons midden opnemen. Mits u zich be
perkt tot bet verzorgen van kinderen
en weer niet vervalt in clandestiene
gesprekken met „logos" of met aarts
engelen of met al of niet in de Heer
ontslapen schrjjvers. U heeft nu zelf
ervaren, dat je er niet van op aan
kunt. En u heeft in Milaan vast wel
een aardige buurman, met wie het
ook prettig converseren is.
Maar inmiddels is alles vergeven
en vergeten. Kom in 's hemels naam
van die onherbergzame Mont-Blanc
af, neem plaats op een terrasje,
drink een goed glas Chianti en ver
heug u in uw ongelijk. Alle fatsoenlijke
mensen doen dat al gaat het dan
meestal om minder.
Ik kan mij echter voorstellen dat
u behoefte heeft aan troost. Welnu,
wij zullen u niet bespotten. En boven
dien ik zeg dit in vertrouwen
kunt u straks als de wereld echt ver
gaat, hetzij als sterveling, hetzij als
geest, altijd nog zeggen dat u het
heeft zien aankomen'.
GENEVE, 20 juli Een speciale
trein met 500 Zwitserse militairen ver
trekt zaterdag uit Bazel naar Nijmegen
waar zij zullen deelnemen aan de vier
daagse. Het Zwitserse detachement is
samengesteld uit officieren, onderoffi
cieren en manschappen van alle wa
pens. De leiding is in handen van Kolo
nel Luethy.
(Van een medewerker)
e Afrika-politiek van de zes lan
den van de Europese Economi
sche Gemeenschap (Frankrijk,
Italië, West-Duitsland en de Benelux-
landen) is bezig een revolutionnajre
verandering te ondergaan. Dit blijkt
uit de wonderlijk genoeg: slechts
weinig opgemerkte verklaringen,
die de voorzitter van de EEG-commis-
sie, prof. Hallstein tijdens de recente
gemeenschappelijke bijeenkomst van
de Raadgevende Vergadering en van
het Europese Parlement terzake heeft
afgelegd. In zijn rede van 24 juni jl.
verklaarde Hallstein nl., dat de on
derontwikkeling van Afrika een zaak
is, die geheel Europa en geheel Afri
ka (althans nagenoeg geheel Afrika)
aangaat. Deze verklaring is revolutio
nair, omdat zij eenvoudig een streep
haalt door de principiële opzrt van de
Afrika-politiek van de Zes, zoals die
in het Verdrag van Rome ig vastge
legd.
Dit verdrag voorziet in een „associa
tie" aan de Gemeensrhnnpe'ijltf
Markt van die „Janden en gebieden
welke „bijzondere betrekkingen" on
derhouden met de leden van de EEG.
Het stelt dus een dubbele beperking:
aan Afrikaanse kant is er de beper
king tot de gebieden, die verbonden
zijn of waren me' 'Frankrijk. België en
Italië; aan Europese kant is er de be
perking tot de Zes.
De incoaveniënten en gevaren van
zulk een fragmentarische aanpak wa
ren sinds lang duidelijk. Reeds een
jaar voor de Gemeenschappelijke
Markt in werking trad heeft dé Raad
gevende Vergadering van de Raad
van Europa uitdrukkelijk daarvoor ge
waarschuwd. Des te verheugender is
het te zien, dat prof. Hallstein zich
thans bekent tot de doctrine, die de
Raad van Europa heeft ontwikkeld en
die, zoals men weet, berust op de ge
dachte, dat geheel Europa en geheel
Afrika dienen samen te werken.
Nieuwe politiek
In zijn rede van 24 juni verklaar
de Hallstein o.a.„...De situatie (nl.
met betrekking tot Afrika) is ingrij
pend gewijzigd sinds het verdrag
van Rome werd afgesloten. Deze uit
politiek oogpunt zeer belangrijke ont
wikkeling eist van de Commissie en
van de andere instellingen van de
Gemeenschap een nieuwe politiek,
die tegelijkertijd positief en dyna
misch is. Maar deze ontwikkeling
en hier raken wjj aan een punt, dat
m.i. uitermate belangrijk is
heeft zich niet beperkt tot alleen
maar die Afrikaanse gebieden, die
met de Gemeenschap zijn geassoci
eerd. Integendeel, zij strekt zich uil
tot nagenoeg het gehele continent.
Daarom gaat het hiet alleen over
de vraag, welke politiek de Gemeen
schap moet voeren in de streken,
waarvoor zij oen bijzondere verant
woordelijkheid draagt, doch tevens
over de wijze, waarop deze politiek
in een groter kader geïntegreerd
moet worden.
„Het gaat hier over een belang en
een verantwoordelijkheid, die ge
heel Europa betreffen en in dit op
zicht zou ik twee dingen naar vo
ren willen brengen; het gaat erom,
dat de Afrikaanse gebieden in kwes
tie een economische ontwikkeling
kennen die in het algemeen even
wichtig is, opdat aldus de voorwaar
den worden geschapen voor een in
het_ algemeen harmonische ontwik
keling van de politieke situatie bin
nen deze anden; èn het gaat erom
te waarborgen, dat de reeds bestaan
de vormen van inter-Afrikaanse sa
menwerking zich verder zonder
schokken en in constructieve geest
kunnen ontwikkelen.
„Hieruit volgt, dat iedere oplos
sing, die wy voor de met de Ge
meenschap geassocieerde landen
vinden, tevens rekening moet hou
den met de belangen van de andere
Afrikaanse staten. Doch dit bete
kent tevens, dat eventueel tussen
Europese staten bestaande menings
verschillen niet tot uiting mogen ko
men in hun politiek ten opzichte van
Afrika. Integendeel, de analogie en
de samenhang van de taken, die in
dezen op de Europese staten rusten,
zouden een verzoeningsmedium tus
sen de Europese staten onderling
moeten worden
Perspeclieven
Deze verklaring van Hallstein is in
al zijn aspecten van monumentaal ge
wicht. Zq opent grote perspectieven.
Met name doet zjj de hoop ontstaan,
dat niet alleen de Brusselse Commis
sie doch ook de regeringen van de Zes
eindelijk eens de concrete projecten
voor de ontwikkeling van Afrika, die
de Raadgevende Vergadering van de
Raad van Europa heeft ontworpen,
zullen gaan bestuderen met alle ernst,
die zij verdienen.
In een onlangs door „The New Lea
der" gepubliceerde studie, „The Challen
ge of Africa", karakteriseert de Ame
rikaan prof. John Marcum de projec
ten van de Raad van Europa als „zon
der twpfel het meest specifieke, het
meest van verbeeldingskracht ge
tuigende en het meest verwaarloosde
program voor Europese hulp bij de
ontwikkeling van Afrika'" En na een
uitvoerige analyse van dit program
besluit Marcum aldus; „Het harde
werk en de creatieve denkbeelden,
waarvan het rapport van de Studie
groep voor de Ontwikkeling van Afri
ka het resultaat was, werd beloond
met d-e totale werkeloosheid van
de Europese regeringen. Het rapport
biyft niettemin de solide basis, waar
op alsnog een rationale samenwerking
tussen het Westen en Afrika gebouwd
zou kunnen worden..."
Met een gierende Vickers Vis
count van de K.L.M., de „Jan
Olieslagers", is gistermiddag
ruim vpf uur de jazz-zangeres Rita
Reys met haar aanstaande man Pim
Jacobs en diens trio uit Nice op
Schiphol gearriveerd. Het trio met
Rita Reys uiteraard een kwartet
mag zich sinds 14 juli officieel Euro
pees jazzkampioen noemen, daar het
op het eerste Europese jazz-festival
in het schilderachtige Juan les Pins
aan de Cdte d'Azur door een uit vijf
tien man bestaande internationale ju
ry als beste jazzorkest werd aangewe
zen van de vijftien Europese orkes
ten, die aan het festival deelnamen.
Vandaar dat de aankomst op Schip
hol een enigszins feesteiyk karakter
droeg. Er waren tientallen vrienden
en bekenden, vele fotografen en ook
de Haarlemse bloemenmeisjes met
hun fleurige jurkjes. Hun witte mand
jes vol frisse anjers ontbraken niet.
Flink gebruind door de zon verscheen
het viertal, als laatste groepje pas
sagiers, in de deuropening van het
vliegtuig. Als eerste Pim Jacobs
(25), de pianist; vervolgens Rita
Reys, die een enorme bokaal torste.
Achter haar kwamen de twee andere
leden van het kwartet, de 22-jarige
bassist Ruud Jacobs, een broer van
Pim en de 30-jarige gitarist Wim
Overgaauw.
In het restaurant kwamen de ver
halen los. „Wat zy'n we fpn afge
haald", was de eerste opmerking van
een stralende Rita Reys. Haar ogen
gleden onophoudelijk naar de hoge
bokaal, die geheel van zilver is en die
het kwartet voorgoed mag houden, en
ook naar het stevige kartonnen pa
pier, waarop in Franse bewoordingen
Pim Jacobs' kwartet als het beste
Europese jazzorkest van dit jaar
staat beschreven. Het jazzfestival
werd dit jaar voor het eerst georgani
seerd door drie kleinere badplaatsen
aan de Franse Rivièra, te weten An
tibes, Le Cap en Juan les Pins.
Laatstgenoemde plaats trad als
gastheer op. De gehele streek leefde
mee met de verrichtingen van de vpf-
tien orkesten, waaronder drie orkes
ten landen achter het IJzeren Gordpn
vertegenwoordigden (Polen, Hon
garije en Joegoslavië). Het festival
werd in de open lucht gehouden. Zelfs
'de weg tussen Nice en Cannes was
hiervoor afgesloten.
Pim Jacobs had bijzonder veel suc
ces in Frankrijk. Zpn kwartet werd
door deskundigen beschreven als
„Europa's antwoord op het Oscar Pe
terson Trio". De meeste concurrentie
ondervond Pim Jacobs van het kwin
tet van Albert Mangelsdorf uit Duits
land. De finalenummers met zang
van Rita Reys waren „Broadway",
„Willow weep for me" en „Too Close
for comfort". Voor de uitzending van
het kwartet naar het festival was de
impresario Lou van Rees verant-
wcordeiyk. Volgende week vertrekt
het viertal naar het songfestival in
Knocke.
De „Stichting Breda 1961" heeft
de eerste schetsplannen ge
maakt voor de „Nationale ma
nifestatie vryetydbesteding, hobby
en zelf doen", die van 30 juni tot 15
augustus van het volgend jaar in het
zuidelijk Haagse wordt gehouden. Op
het acht hectare grote Chassé-terrein
au
zullen vijf tentoonstellingshallen wor
den ingericht, waarin men zal kunnen
zien, hoe men de vrijo zaterdag, die
1961 voor velen zal brengen, aange
naam en nuttig kan doorbrengen. In
een vijfduizend vierkante meter be
slaand paviljoen zal vervolgens de za
kenwereld laten zien, wat er voor de
recreatie-zoekenden aan de markt is.
Verder komen er een vermaakscen
trum, een café-restaurant en een pa
viljoen voor grote gezelschappen,
waarin 's avonds amusement wordt
geboden. Op een speciaal podium zal
drie dagen per week een moderne
musical worden uitgevoerd, die spe
ciaal voor deze manifestatie wordt
geschreven. In het midden van het
terrein wordt een groot demonstratie-
veld gereserveerd, waar iedere dag
sportdemonstraties worden gegeven.
Het fonds Breda Oranjestad en de ge
meente hebben ieder een garantiebe
drag van 100.000 beschikbaar ge
steld.
weehonderdenvyftig Bredase
winkeliers gaan van 1 tot en
met 5 augustus voor de achtste
maal hun spullen op straat brengen
in het kader van de „Orangerie".
Van tien uur 's morgens tot twaalf
uur 's avonds wordt die dagen ver
kocht in fleurige kraampjes en met
muzikale omlijsting. De „Orangerie"
is een van de toeristische trekpleis
ters van de stad, die in 1959 de vyf-
de plaats innam wat het buitenlandse
toerisme betreft. Met bijna 20.000
buitenlandse overnachtingen vestig
de de stad het Brabants record. Alleen
de drie grote steden en Noordwyk
aan Zee kwamen daar bovenuit.
iiiiiiiiiiiiiiiii;iiiiiiniiiimmiiiiiiiiiiimiiiiiiiiHMUimiiiimmiiiiiiiiinniimiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilMiiiiiiiiiHiiimiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiii
pen in de kranten als „Das Tonband
siegte" na afloop. Zo ging het van
Hannover tot Rome en van Salzburg
tot Linz en Innsbruck. ,,Het volko
men betrekken van de ruimte bij het
geluid is een van de grootste winstpun
ten, die de laatste tyd behaald z«n op
dit terrein", aldus Badings. „Het ver
edelen van klanken over vier sporen
die vanuit de vier hoeken van een
zaal worden verstrooid opent nieuwe
mogeiykheden. Wat Varese in het Ex-
po-Philipspaviljoen presteerde wees
in deze richting, maar hy benutte te
weinig de klankmogelijkheden van de
zich verplaatsende geluiden en de
samenstelling van afzonderlijke klan
ken Er is nog steeds een ontwikke
ling aan de gang, die ons wegleidt
uit het twaalf-tonengebied. De vraag
is maar wat kan en wil het menselijk
oor horen. Dit schynt met 72 tonen
per oktaaf aan zün maximum bereik
te zön."
Badings, de ingenieur-componist of
liever de componist-ingenieur „het
Concertgebouw speelde al een sym
fonie van my voor ik in Delft als
mynbouwingenieur was afgestu
deerd" heeft veel bewondering
voor de Amerikaanse vorderingen op
zyn" terrein. Aan de Columbia-Uni
versity kent men een music-synlhe-
siser, die elke klank kan realiseren.
Langs elektronische weg met Sinusge
neratoren, kan men daar zelfs nieuwe
volmaakte Chopincomposities schep
pen, zoals men ook Khroesjtsjev een
redevoering kan laten uitspreken. Dit
is allemaal mogeiyk door de elektro
nische analyse van klanken en tonen.
Toch is voor Badings het compone
ren van een „gewoon" orkestwerk,
even boeiend en zelfs moeiiyker dan
van een elektronisch werk. „Alleen is
er by een elektronische compositie
geen arm van de dirigent, die er iets
aan wijzigen kan". Zo gaat Henk Ba
dings nu voor het eerst naar Amerika
ais een ambassadeur van deze nieu
we kunstvorm. Met een bee'.je bitter
heid in zpn hart. Vanwege de matige
tot slechte kritieken, die over zijn
Holland-Festivalopera Martin Korda
D.P. zün verschenen. „Meestal op
grond van de tekst of zelfs via het ver.
wyt, dat ik de ondergang van de
staat Israël wenste omdat ergens in
mijn opera een tekst voorkomt dia
spreekt over een weg van Bethlehem
naar Ghaza. Nee, dan waren kritie
ken in de buitenlandse bladen heel
wat beter".
Stratford on Avon, de plaats
waar Shakespeareheiligdom-
men te kust en te keur te vin
den zijn, heeft in Canada een tegen
hanger. Bp Toronto bevindt zich n.l.
ook een plaats Stratford, waar dit
jaar van 7 tot 15 augustus een Shake-
spearefestival wordt gehouden. Een
deel hiervan is gewijd aan muziek en
wel aan ..synthetische muziek" zoals
de Amerikanen zeggen. Henk Ba
dings vindt deze term niet juist. Hij
spreekt liever van elektronische mu
ziek. „Per slot van rekening is ook
het opschrijven van een symfonie in
traditionele styi zeer synthetisch",
vertelde hij ons gistermiddag in de
grote hall van de Nieuw Amsterdam
enkele uren voor hp met zijn echtge
note naar Amerika vertrok. Badings
(53) gaat op dat Stratfordfestival op
verzoek van het ministerie van O..K. en
W. lezingen houden over de toepas
sing van elektronische muziek b(j_ ope
ra's en ballet. Bovendien zal tydens
dat congres zpn televisieopera „Salto
Mortale" op het scherm worden ge
bracht.
De autoriteit die Badings zich ver
worven heeft op dit gebied der elex-
tronische muziek alleen zpn opera
Orestes is al 900 maal ten gehore ge
bracht en via zenders over de gehele
wereld verspreid is zelfs doorge
drongen tot in het bolwerk der tradi
tionele muziek, de zetel van de Wie
ner Philharmoniker. Scepsis en zelfs
verontwaardiging voor in Wenen een
ballet van hem werd uitgevoerd. Kop-
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 20 juli Na de vergadering
van de 'ministerraad heeft gistermid
dag de Italiaanse premier, Tanibroui,
zich naar de president der Republiek
begeven en het ontslag van zijn kabi
net aangeboden. Daarop stelde Tam
broni de Volksvertegenwoordiging in
kennis van het besluit zijner regering.
De motivering luidde, dat het over-
gangs- en zakenkabinet zijn taak be
ëindigd zag, nu zich een Kamermeer
derheid had gevormd die bereid was
hel leven te' schenken aan een rege
ring, welke de steun zal krijgen van de
democratische middenpartijen. De cri
sis, die hiermede geopend werd, is een
langzamerhand tot Italiaans gebruik
geworden extraparlementaire. Maar
van alle voorafgaande crises is de hui
dige er een, die in overeenstemming
is met he( gevoelen van een grote
meerderheid der volksvertegenwoordi
gers. Bovendien kreeg Tambroni een
warme ovatie in de Senaat en in de
Kamer van vele leeen.
Reeds eerder meldden wij, dat deze
crisis een hoogst merkwaardige Is. De
regering-Tramboni genoot een zekere
populariteit, die niet politieke allian
ties en hypotheken niets van doen had.
maar het gevolg was van maatrege' >n
waaronder enige prijsverlagingen, die
een inkorting waren van de in Italië
zo hoge directe belastingen. Zowel on
der het electoraat als in het parlement
waren er voorts velen, die de handha
ving van de openbare wettelijke orde
gewaardeerd hebben. Maar daarte
genover bestond er een gevoel van on
behagen in een brede kring, omdat het
zakenkabinet Tambroni feitelijk het
hoofd slechts boven water kon houden
door de steun van de kleine neo-fas-
cistische partij. Moge hieraan de ver
deeldheid onder de christen-democra
ten schuld zün, ook de andere, even
eens verdeelde democratische partyen
gaan geenszins vryuit.
De communisten hebben een zeer
goed gebruik gemaakt van de onge
wenste situatie door het ontketenen
van onlusten, die bij het publiek aan
sloegen. Het late gevolg, toen er eeq
tiental doden gevallen was en vele ge-
wonden, is geweest, dat de partijen
zich bezonnen hebben.
Zo is Tambroni heengegaan. Een par
lementair debat had in deze omstan
digheden geen zin, integendeel. De
fracties der democratische partijen
hadden siechts een motie van wantrou
wen tegen zichzelf kunnen aannemen!
Toch is er een staartje aan deze hele
zaak; het politieke spel wordt, noodge
dwongen door de ongelukkige stemmen
verhouding in de Kamer, een langza
merhand onbegrijpelijke hocus poen»
voor de gewone man. Helaas weten de
democratische partij'n blijkbaar niet
hoe hieraan het hoofd t» bieden. Daar
om krijgen de subversieve ele»i"nten
in de staat wederom een gratif ge
schonken voordeel.
