L
REKENWERK OF
INSPIRATIE?
II
E
DE TUINKABOUTER
DE VLUCHT
niewe-ptdel-nket '.4 iY
s»-"k - rkk: EZ Js&tsrs tb
HeEpt
HIÊT
Het bad van
JAN WIS
HU
«KidnliÉ «SSt
IHHNHH
in
ii
V B
ZATERDAG 30 JULI 1960
EVEN AANDACHT VOOR
ihbo
Verrijk uw gezin met een
JUNKER RUH gasfornuis
hui iiiuii iimmiiii milium hi ii illiniummmmmmmmmmlimnminiimiiiumimmmmumii
door JOH. RAM
In bet vor
stendom
Monaco is
de laatste
maanden
mmm*--' mm. -*een aantal
Vei*scheidA«A waarmee
Jouden riu, albumbladen te vullen
bij vele a,s bekend, bestaat er
oollectie ®*zan>elaars een afkeer om een
?.et aantal"J d't staatje b« te houden.
lei» staai cm'ssies is er groot; boven
aan de oplage der zegels niet in
Tirol geboren. De posterijen herdachten
dit feit met de emissie van een 1.50 Sch.
(hierboven afgedrukt) met een afbeel
ding van deze kunstenaar. Op de ach
tergrond ziet men de bekende klooster
kerk van de Benedictijnen in Melk aan
de Donau, wellicht het mooiste bouw
werk in barokstijl. In deze plaats wordt
thans ook een tentoonstelling gehouden
verhouding tot de werkelijke behoefte; van alles wat in de periode van de l
de opbrengst ervan dient voor een groot barok op het gebied van architectuur,
deel tot het vullen van de staatskas.
schilderkunst en muziek in Oostenrijk
Alles bijeen doen deze feiten niet sym-
pathiek aan. Ze staan bij velen een nor- werd voortgebracht,
maal verzamelen van de postzegels van
dit land in de weg. Denemarken.
Van 16—20 augus-
Toch schijnt het aantal liefhebbers tus komt te Kopen-
voor deze uitgiften nog zo groot te zijn hagen het Europa-
in Frankrijk b.v. wordt Monaco druk comité van de We-
verzameld dat nieuwe uitgiften ruim- reld-Gezondheids-
organisatie voor de
tiende maal bijeen,
Postaal zal dit feit
worden herdacht
met het uitgeven
van een 60 Ore
(blauw), waarop
een moeder met haar baby
Duitsland Ter
gelegenheid van het
37ste Eucharistisch
Congres, dat in
München werd ge
houden, verschenen
twee postzegels. 10
Pf. en 20 Pf., beide
van dezelfde teke
ning. Men ziet er
een duif, een kelk en een kruis op af
gebeeld met de woorden: Pro mundi
vita. Van elke zegel werden 20 miljoen
exemplaren gedrukt.
schoots de moeite lonen. Daarbij moet
worden toegegeven dat de uitvoering
steeds aantrekkelijk is.
Groot-Brittannië. Twee herinne
ringszegels in een uitvoering zoals men
dat bij Engelse uitgiften niet gewend is,
Dit is b.v. het geval met de onlangs kwamen in omloop bij het 300-jarig be-
verschenen Olympiade-zegels; een er- staan van de posterijen. In 1660 legde
van vindt men hierbij afgedrukt. De Karel H ,nl- door ondertekening van de
reeks bestaat uit zes waarden, waarvan Post Office Act de grondslag voor het
er vier (paardensport, zwemmen, ver- tegenwoordige postverkeer, waarmee
springen en speerwerpen) aan de a.s. om- uniforme tarieven werden inge-
Olympiade in Rome zijn gewijd en twee voerd en een einde kwam aan postdien-
kunstschaatsrijden en skiën) aan de sten door Particulieren. Ot> de 3 d. komt
Winterspelen te Squaw Valley.
Doch behalve deze Olvmpiade-reeks
kwamen of komen binnenkort nog in
omloop: 17 zegels met waarde-aandui-
ding in zware frank; idem een lucht
postserie van vier stuks en een zeven
tal portzegels; voorts herdenkingszegels
van het wereldvluchtelingenjaar, van
het 50-iarig bestaan oceanografisch mu
seum, 75 jaar postzegels en autorally
Monte Carlo. V
De totale nominale waarde komt uit
op meer dan 30 zware franken.
naast het portret van de koningin een
Oostenrijk. Bij het dooibladeren postiljon voor, het jaartal 1660 en de
van platenboeken van kunstwerken in woorden General Letter Office; de 1 sh.
Oostenrijk komt men herhaaldelijk de 3 d- geeft koningin Elizabeth te zien
naam Jakob Prandtauer tegen. Drie- henevens een kroon een posthoorn,
eikeblaren (een veelgebruikte versie
honderd jaar geleden werd deze meester rjng ten tijde van Karei II) en de jaar
van de barok in Stanz bij Landeck in tallen 16601960.
Advertentie
(nADrxjk VERBODEN)
Reeds enkele malen besteedde ik in
deze kolom aandacht aan de „kansbere
kening b\j bridge en vertelde daarbij,
dat men aan de tabellen die bestaan
over de kansberekening niet al te veel
belang moest hechten. Net zo min als de
meeste andere bridgers, kan ik waarde
ring voelen voor een speler die in moei
lijke situaties altijd beweert volgens de
kansberekening te hebben gespeeld, doch
die meestal down gaat.
Toch komen er wel zij het zelden
spellen voor, waarbij een vrij nauwkeu
rige kennis van de kansrekening zekere
voordelen kan bieden. Het volgende
spel b.v. zag ik 'onlangs beschreven in
een Engels tijdschrift:
H V 10
9742
O A 9 8 7
H 10 4
N
WO
A A B 9 8 3
9AHVB
O 2
4» A B 9
NZ bereikten 7+ zonder tegenbieden
van OW. De westspeler kwam uit met
een kleine oost bekende. Hoe moet
dit spel worden gespeeld?
Er zijn twee manieren om te werk te
gaan: men kan de troeven halen en het
op het einde van het spel laten aanko
men op een snit op de 4. Vrouw (speel
wijze a).
De tweede speelwijze(b) bestaat uit
het nemen van OAas, een O aftroeven,
met naar tafel gaan, wéér een O
aftroeven, met «^Heer naar tafel gaan,
de laatste -0- hoog aftroeven, nu troef-
trekken, waardoor zonder snijden 13 sla
gen gemaakt kunnen worden.
De speelwijze (a) heeft volgens de
schrijver 50 procent kans, plus de kleine
extra kans ergens een singelton 4» te
vinden tezamen met de mogelijkheid
de kaartverdeling van OW te kunnen
berekenen door het afgooien.
De schrijver zegt verder, dat de speel
wijze (b) dus de voorkeur,verdient, want
bij die speelwijze is het nodig dat de
troeven (5 troeven zitten bij OW) 3:2
verdeeld zijn en daarop bestaat
wéét u het, hoevéél kans??
Als u het niet weet, Is het natuurlijk
maar raden, of de speelwijze (a) dan wel
(b) beter is. De kansrekening leert, dat
bij 3 troeven samen er 68 procent kans
bestaat, dat de 5 uitstaande troeven 3:2
verdeeld zijn. De schrijver zegt dus, dat
snijden op 4*Vrouw in principe slechts
„iets meer" dan 50 procent kans heeft en
het spelen op het introeven van de
wel 68 procent kans van slagen geeft.
Hoe de schrijver ook de theorie aan
zijn kant moge hebben, het is voor mij
zéér de vraag of een bridgemeester in dit
spel de voorkeur zou geven aan het af
troeven van ruiten, boven het snijden op
de 4^Vrouw. Want bij het spelen op af
troeven van noords ruitens, is zuid red
deloos verloren als de troeven 4:1 (of
5:0 vallen, terwijl hij het snijden op
4» Vrouw wel zó lang kan uitstellen, dat
hij een aardig beeld van kaartverdeling
gekregen heeft, zodat een bridgemeester
de kans op een goede snit niet „iets
meer", doch „belangrijk meer" dan 50
procent zal achten dat deze zal geluk
ken.
Tenslotte vergat de schrijver, dat wan
neer de troeven 3:2 vallen, zuid extra
kans heeft dat één der tegenspelers
een vijfkaart in ruiten samen met de
Vrouw bezit, waardoor er bij goed
afspelen aardige kansen op een dwang
positie ontstaan.
Ik geloof dan ook, dat een bridge
meester dankzij kennis van de kansre-
In het begin van onze jaartelling troepen. Omstreeks de helft van deze ten uit heel de wereld, voor weigestel-
was de omgeving van de huidige stad eeuw gaat het weer beter, maar het den uit alle gewesten van het land.
Den Haag door de aanwezigheid van dorp blijft onversterkt en heeft veel te In 1750 is het aantal inwoners 40.000.
een Romeinse vlootbasis vrjj dicht be- lijden by gevechten en oproer. Als in In de tweede helft van die eeuw is er
volkt. Tot twee maal toe is de bevol- 1577 de rust enigszins is weergekeerd in Nederland een economische n®el"-
king echter door overstromingsrampen en de gedurende dé opstand tegen gang, welke ook in Den Haag sterk
teruggedrongen. In die tijd liep een Spanje naar het versterkte Delft uitge- wordt gevoeld. Besmettelijke ziekten
groot aantal wegen evenwijdig aan de weken regeringscolleges in de stad te- breken uit en maken veel slachtoffers,
kust of stond loodrecht daarop, welk rugkeren groeit er gras in de straten. De Franse Revolutie verhaast deze
patroon in de straten van de stad thans In de zeventiende eeuw stromen di- neergang naar uitgesproken armoede,
nog is terug te vinden. plomaten en hovelingen weer naar de Vele huizen worden afgebroken-, omdat
In de vierde tot de zesde eeuw is zich met kracht herstellende stad terug de eigenaars het onderhoud niet kun-
vermoedelijk reeds het vissersdorp en een tijdperk van grote bloei breekt nen bekostigen.
Scheveningen ontstaan. aan. In 1622 zijn er 17.500 inwoners. In Halverwege de negentiende eeuw
Ongeveer in het jaar 1250 bouwt die tijd laat prins Maurits de grachten groeit de bevolking door de industriële
Graaf Willem II op de resten van een (singels) graven rond Den Haag in ontwikkeling snel; in 1857 is het mwo-
oude nederzetting een paleis aan de een rechthoekig patroon, dat voortaan nertal 100.000. De stad breidt zich uit
rand van een duinmeertje en in de on- mede de loop van de straten bepaalt, tot buiten de grachten van Prins Mau-
middellijke nabijheid van een bos. Het De stad wordt een welvarende plaats, rits en de welvaart neemt toe.
meertje werd later vergroot tot de te- regeringscentrum van een machtige In de twintigste eeuw wordt iedere
genwoordige Hofvyver, van het bos rest republiek, residentie van het stadhou- 13 a 14 jaar een nieuw honderdduizend-
nu nog het Haagse Bos. Het kasteel van derlijk hof, woonplaats voor diploma- tal inwoners bereikt. Zeer velen komen
-V
zich in Den Haag vestigen, nauwelijks
50 pet. van de huidige Hagenaars is
in de stad geboren. De bevolking van
het platteland trekt naar de stad door
de toenemende industrialisatie, het re
geringsapparaat breidt zich uit, natio- jan wis heeft in de Bloemenbuurt
nale en internationale organisaties ves- een kamer met een bad gehuurd.
tigen hun zetels in Den Haag. evenals jjet js er wel een kale boel:
handelshuizen, banken, en administra- Hij keeft geen tafel en geen stoel.
tiekantoren. Scheveningen ontwikkelt Maar och zegt Jan, Wat hindert dat?
zich snel tot mondaine badplaats, ren- j'fc kruip gezellig in het bad."
teniers en gepensioneerden vestigen
zich er in groten getale. In 1939 zijn er Het is een luxe ledikant.
500.0001 inwoners De dio staat op de Tand.
De Tweede Wereldoorlog wordt een bij d warme waterkraan
ramp voor de stad: grote gedeelten gie .J,n Qude .wekker staan.
verwoest. Aan einnn ;t-"
worden afgebroken en
het eind van de oorlog is het inwoner
tal gedaald tot 450.000. de woningvoor
raad geslonken van 140.000 tot 112.000
Hier leef en slaap ik" zegt Jan Wis.
,Je weet niet half, hoe leuk dat is!"
De kraan is enkel voor de dorst.
de straten zijn opgebroken en plantsoe- fU J j l k L,::::,
nen in vuilnisbeltln veranderd. Thans ^enk, met- d^n^nnl intZPPw\,
bedraagt het inwonertal van Den Haag ii
ongeveer 610.000, dat van de randge
meenten Monster, Wateringen, Rijswijk,
of hij wel goed gewassen is,
dan zegt hij „Waarom vraag je dat?
Voorburg, Wassenaar en Leidschendam geregeld in het bad.
145.000. VERA WITTE.
Het moderne gebouw van de Amerikaanse ambassade te Den Haag.
Willem II lag in een ambacht, dat de ■■■■■■■■■ii>iDlillHlii(iiiiiiiiiiiiiiiiiiiii9iiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHilllillliillilllllllllilllliiliiMilllilillilillililiilllliliiiliillliililliiliiiiiiiiiiiiiiiillllllMiiillliiiiiiiiiin«tiiiifHn«n
naam Die fïaghe droee. Zuideliik en
naam Die naghe droeg. Zuidelijk en
westelijk van het paleis ontstond een
nederzetting van boeren en handwerks
lieden, noordelijk er van vestigden zich
de rijkeren.
Ook Scheveningen behoorde tot het
ambacht Die Haghe. Aan het kasteel
van zijn vader laat Floris V in 1275
de thans nog bestaande Ridderzaal
bouwen. Het hof in Die Haghe is mo-
r stond in een kleine hlnementuin van de tuinkabouter gewend en ze ke- bouter acht. Uil an ni anders dan
eln stenen kabouter DacTdas ken niet meer naar hem om" Ze gin" lachen' Haha' wa' een domo,or enT
uit stond hij daar met een la- Sen bellen blazen en steppen, terwijl de Ik ben geen dc Tioor, zei het meisje
gelijk ook het centrum geweest van chend gezicht, want zo hadden de men- rif 1°™" en ze liep boos weg
waaruit de inpoldering van dit deel van sen hem gemaakt. Op zijn rug droeg $4 stond. Met het potje op zon rug. Even later stond een jongetje hg
Nederland werd geleid hti een stenen potje, waarin een plant- E'? devstenen, lach om zyn mond. De de bloementuin. Hup, zei de kabouter
T„ v,„f j ie was fiezet. Fii vond het helemaal tuinkabouter kon met anders. Hij kon en hij ging zomaar op zijn handen
telt D^e Halhe l\nn deiveeulet ?ern niet erg dat'hij'dat potje altijd maar niet huilen en niet op ziin handen staan, rfet bloempotje bungelde onder-
paleU ontwikkelt zfch fn die gH?d tot drage/moSst TuTn-k^bolterk zijge- gaa" s,a#n- «P kon "iet steboven op rug en het kaboutertje
u dle TTtot woonlük erg op stenen bloem noties' Ie- steken- En kon de ónderen met hoopte maar dat 1 et plantje er met
bestuurscentium van het graafschap. stenen uioempotjes ge- toeroepen; Kijk nou toch nog eens uit zou vallen.
rL UT .1'6, U- Tournooiveld en eventjes naar mij. Aai me eens over Gauw, gauw. kom es kijken, riep
het Voorhout worden in opdracht van Een maand of wat geleden was de mijn neus en kriebel eens in mijn het jongetje, de tuinkabouter staat op
Hertog Albrecht van Beieren aange- tuinkabouter uit de winkel gekomen. baard. zijn hoofd. Maar net toen h« zich om
legd, en het dummeer uitgediept. Deze wat had hij toen een heerlpke tijd ge- De tuinkabouter stond daar maar. draaide, stond de kabouter weer recht
hertog gaf ook een grote som geld. had! De kinderen hadden dikwijls op En hij lachte, omdat het niet anders en de 'andere kinderen lachten even
waardoor het in 1423 mogelijk werd bij 'lun hurken bij eem gezeten. Ze had- kon. Maar het ging niet meer van hard als ie eerste keer. Toen werd het
de Grote of St.-Jacob.skerk de toren te den hem met hun vingertjes voorzich- harte jongetje ook boos En het zou nog er-
bouwen, die tot heden het beeld van de tig overde neus geaaid. En ze had- Q hf k ht k ger worden. Telkens als er een kindje
binnenstad mede kenmerkt. den m zyn baard gekriebeld. „Wat een b0u!er Fn de klclnf bloementuin Hii naar de kabouter keek deed hij stilletjes
In het begin van de zestiende eeuw En°dat had^de tJinknhoumr zaK er precies hetzelfde uit als de tuin- iets geks. Maar hij zorgde ervoor, dat
wordt de belangrijke lakenindustrie ?aan want kabouter. Alleen, hij was niet van steen, juist dat éne kindje het maar zien
door die m andere plaatsen overvleu- ffant, tuinkabouters hebben óok D stPnen broer, zei de echte ka- kon. En dat de anderen er niets van
geld en er ontstaat een ernstige ma- een nart' al ls net dan van steen. bouter. Ik zie dat je stenen glimlach merkten. En zo gingen ze elkaar alle-
iai.se. Het dorp wordt geteisterd door Maar zoals het. dikwijls gaat, de kin- niet van harte is. En ik weet hoe het maal uitlachen. Ze kregen vreselijke
inval en brandschatting van vijandige deren waren al gauw aan het nieuwtje komt. De kinderen kijken zeker niet ruzie. En dat allemaal om de tuinka-
meer naar je om. Jaja, het oude lied- bouter, die opeens allerlei gekke dm-
de kansen op sukses bij techniek (b)
vrijwel gelijk zijn aan die bij inspiratie
(a).
MIMIR
je. Tuinkabouters zijn leuk als ze pas Sea deed.
in de tuin staan. Maar later worden ze Was die nare tuinkabouter maar
niet meer bekeken. Maar kom, trek w®g, zeiden ze op het laatst. roeger,
het je niet aan. Zo is het leven van toen hy gewoon stil stond, was hy veel
een tuinkabouter nu eenmaal. Hela, liever. Maar nu plaagt hy ons. En hy
stenen broer, wat doe je nu? laat ons maar ruzie maken.
Het echte kaboutertje zag dat er een HU stak zUn tong uit! riep het klei-
traan langs de neus van de tuinkabou- ne meisje. Niet waar, hij stond op zyn
ter rolde. Het kon natuurlijk ook een hoofd, riep het jongetje. Jullie jokken,
verdwaalde regendroppel zijn. Of een hy trok een lange neus. schreeuwde
spatje uit de kleine ronde vyver. Maar een ander. De een zei dit en de ander
üe echte kabouter meende tóch dat het zei dat en eens worden konden ze het
een traan was. Zo'n groot verdriet had niet.
hy by zijn stenen broers nog niet mee- Waarom sta je niet gewoon stil, zo-
gemaakt. als je altyd hebt gedaan! zeiden ze
Niet huilen! riep hij, Ik ga je heipen. tegen de kabouter. Toen was je lief.
„Pim! Binnenkomen! Eten!" Een ogenblik zat tante Paulina spra- toch wat te doen, gooide hij een bruine Ik ,2al .laUn /ien dat.de kinderen Toen hielden we van je. Maar toen
Dat was de gebiedende stem van keloos. boon naar de kat die onder een stoel veel van houden. Als je maar met kregen we ook geen ruzie om jou.
- uuvl"1 meer huilt. Dn fui«lroknii+ov rt 1 o n fhtor
tante. Kortaf. Beslist!
Toen sprak ze werkelijk boos:
Waaraan onmiddellijk gehoorzaamd „Je móest je schamen'Palik om in nlet^Maa''1 Pim^eTOnders^eldé1'dat'zal Toen sleepte de echte kabouter zijn schutting alles horen kon, voelde zich
--.oost worden. tegenwoordigheid van de iongen. die tante wel niet zien Maar tanteVa? stenen broertje naar een donker plek- eensklaps weer erg gelukkig. En de
Maar zo snel kon Pim niet uit de wij moeten opvoeden, zulke'woorden te het wei. Zonder verder op" ooms uit- J'e blïschutting. Hy haalde het ste- echte kabouter verroerde zich met meer.
garage van zijn oom komen, of tantes gebruiken." latine te letten richtte zii zich tot de nen bk5e.mpotje van zyn rug en hing Hy stond daar met zyn lachend gezicht
stem klonk opnieuw: nog gebiedender: ..Schamen?" vroeg oom verwonderd arme Pim zp C tot öe het op zyn eigen rug. Hou je nu maar en zo moest h« wachten tot de dag
jo ixTTL A AAli* Vnlm hnrkr» hu +rnn<2tf»nri An vnornl vnnrhn znu 7im
De tuinkabouter, die achter de
„Pim, wil je onmiddellijk komen? „Waarover moet ik me schamen? Om-
Het eten is allang klaar!" dat we samen een pocket4raket hebben
„Kom je ook Paul? Ik wacht!" uitgevonden!" ^Tcl, 7U .m a k°stelyke eten ge-
Paul, dat was de man van tante, de „Wel ja, zeg het nog eens. Spotten met w, 'd' 0lets zou Je vader °°k nlet wil-
oom van Pim, zullen we voorlopig maar een ziekte als de pokken, vind ik ver- Tcv.
zeggen. Pim was de eerste, die snel schrikkelijk. Wie vindt er nu in 'she- '•rv,e® tante-, bekende Pim en hy liep
kalm hoor! zei hij troostend en vooral voorby zou zijn.
Raap die boon op, Pim. In mijn huis geen tranen meer! De kinderen waren er blij om. dat
De echte kabouter ging op de plaats hy ze niet langer plaagde. Ze kriebel-
kwam aangesprongen.
„Hier ben ik al, tante!"
mels naam een pokkenpakket uit?" maa kneeD tegeliikertiid de dikke kat
By het horen van dat woord schoot cLLt J
naar de stoel, vond dadelijk de boon,
„Ai, zeg je toch. Wat zie je er weer Pim in een luide lach.
uit jongen, Ga^iw, ga je handen was- „Lach niet, Pim!" klonk het gebie-
sen!" dend.
„Ja tante!" „Nee tante, maar u..."
„Ik maak wat met jullie mee! Zitten ..Zwyg Pim. Het is al erg genoeg,
maar samen in de garage aan een ei- dat je oom vergeet, dat wij jou fatsoen
lendig stukje machien te prutsen en moeten leren..."
van de gang van zaken in huis trek- „Maar luister nu toch eens, vrouw..."
ken ze zich geen van beiden wat aan. begon oom weer.
in zijn staart.
Ook dat zag tante.
„Je gedraagt je vandaag zeer onbe-
houden, Pim. Ga naar de keuken, en
eet daar verder!".
„Heel graag, tante!" had Pim willen
zeggen. Maar dat zou olie op het vuur
geweest zyn. Toch klonk er een zucht
van verlichting, toen hy zich aan de
O, ben je daar eindelijk. Heb je je han- ,,Nee, ik luister niet meer. Ik wil niets ziclfl^ee^vrif6Nf/'k^hii eten^lnJls
denjag0teantea"edr0°gd?" gaan we eten;'WGten' E" hy zeU wou.
„Ga dan aan tafel. En denk er om, Gelukkig, dacht Pim. Hij had hon- koU enkele bonen naar buiten
dat je me voortaan geen twee keer ger. Met een beetje angstige ogen keek gooien. Voor de vogels. Maar de bonen
laat roepen. Je weet, dat je vader jou hij naar de schaal waarvan tante het Sf^Vook nfefvel. Zïlr mi Weef
aan onze zorgen heeft toevertrouwd, deksel ging afnemen. Wat zou het van- fti^iften niifdeliit linnen h» 22
En hy houdt van manieren. Beleefd- daag weer zijn? Tante kookte niet lek- van de twe? min sen hfnn2n holen
heid en gehoorzaamheid zijn bg hem ker. Dat had Pim al ondervonden ge- TiTe mensen binnen horen,
nummer ëen." durende de enkele weken dat hH hier laat, A°UT n,aam ?PU het toestel
Gelukkig, daar was oom. Die suste in huis was. Thuis, toen' moeder nog ^h^lderen. PaulmaZou je het niet eens
dadelijk de woordenstroom: leefde, was iedere maaltyd een ver- Nee' neè' Al komt miin naam hon-
aa^doenP"PzriPMjk1w|rwa1reneIo druk IdDa2?' ging het deksel omhoog. Pim staan ^U^e^niet^m^^ maken V
„Ja, dat zal wel. Voor dat prutswerk Nee, Pim had geen hekel aan bruine smMe voor dat 2efrstort
is meer belangstelling dan voor alles bonen. Bij moeder thuis had hy ze ook Da' Ln ik allóen Wie zal er dan \an de, tuinkabouter staan en probeer- den in zyn baard en aalden over ziin
wat ik doe." vaak genoeg gegeten. Maar dan waren VOOr mP znrven?" de.le aL en: e lachte mijn stenen neus. Toen werd het nog moeilyker
wat IK aoe. vae^ genoeg gegeten, waar aan waren voor zore-en?" ïacnte myn stenen neus. Toen werd het nog moeilyker
„Prutswerk!" deed oom verwonderd, ze lekker zacht en was er van dat heer- Er is eeen enkel gevaar bij mijn b?".oeV ook weer Precies? dacht hy. En voor de echte kabouter. HU had wel
Weet je wel, beste Paulina dat ik lyk knappende spek bij, dat vader al- lieve Laulina De raket gaat eerst hlJ glng vjHgun0g eventjes kijken. Daar- willen roepen: ho, kietel niet zo! Maar
bmnen enkele dagen wereldberoemd tijd bakte. Hier bij tante waren de bo- recht ornhoog' pan schiet ie als een na trok h,J boy.®n het vUver-spiegeltje dat mocht hij natuurlyk niet doen. Hij
kan zyn. We hebben een ultvind"?*j nen en de aardappels altijd flauw en... vooruit Ëen kind kan hem bestu- zolan§ vrolijke lach-gezichtjes, tot moest heel stil blyven staan, zelfs toen
daan, waarvan de wereld versteld zal „iet gaar. Zo gauw de jongen de eerste Alles zit zo goAd in elkaar..." hp de lach van z.ijn stenen broertje er een vlieg op het puntje van zijn
staan." schep bonen op het bord van zyn oom M-ee nee herhaalde tante werkelijk 9P zpn gezicht had. Zo stond hij dan neus ging zitten.
„Ik in ieder geval met. zei tante hoorde vallen, wist hij het alweer, kwaad'nu Ik wil er niets meer van volgende morgen in de kleine bioe- Nachts sleeüt.e de echte knhmiter
1j nm-iit r„' i ici dcin oo' te voren. horen en jij gaat niet met dat ding 2122^221,,en niemand die daar notitie 7yn stenen broertje weer achter de
ulZanïRag kunnen de lucht in". va" nam- schutting vandaan en zette hem neer
re ion e n nnm /oer. pjm wjst genoeg. Oom zou niet metkeu Pe1 den rnJel,.ldaIL- bai uP^zÜ.u oude plaatsje.
het eten, dat helemaal koud wordt.
„Dat spyt me. Paulina." zei oom gaan knikkeren!
hoorde hij oom zeg-
veel over het eten.
aarom kwam deze opmerking zo on
vriendelijk. „We hebben echt reuze hon- gen. Oom zei nooit veel over het eten. .^'^achtWrüïtvInd^ng'starten'=VÓod en de echte kabouter vond het maar '"je YebUKet^iwd, zei h». De kin-
je halen." verwacht, dat Pim opnieuw in ëen lach lopi.g bj> geelï kans' frme oom, 22„m0eten staan met vlnJU.°Jnd?t J? n!et
ger. Wacht, ik zal even de schalen voor
„^nmlnste iets!" en tante lach- SSS weg en kwam S SnSlK
te heel even. van hem Nog voor tantes stem: Lach n i leukp tochten die -/nnd^n kabouter tussen de bloeme- kunt gaan staan Ze laten het ie niet
je-ewn^voor Pepfmpie!""68 af verstUd g6Zegd had' Was Pims lach maken Over%e sne?heid Het «es te"echt' Een klein meisie glng- er
Voor tante de gelegenheid kreeg de Zwygend
deksels van de schalen af te nemen, zei bonen, aardappels, jus...
oom plots: 'lus
altijd merken, dat is waar. Maar nu
X?zoa»óedK"bek2keCn en oSm'had "el om de "bal pp ïe rapen' Toevallig keek hifr' Ie' btoempouTteruT1 A?ó
hem allemaal zo duidelijk uitgelegd! Z?ona?r„d®,.t_Tnkabou??F: E? f,ag !k.,weer in. de buurt Ren kom 'k nog
Zwygend werden de borden gevuld: ''echt dalen en stijgen. O ja, Pim had 2E.hlï ^2. "aSrt^ ^eet ?e, dat het.zo is. Kom broertje,
>nen, aardappels, jus...
Jus, die heel veel op water leek. ®-... /e.
Ik heb je eerst iets te vertellen, Pim keek er naar. Zei natuurlyk niets. dat b®st f,2feen2iTi!1 J0 met het En hij lachte helemaal niet meer. Hij
die heel veel op water leek. hem allemaal ^fju^. ungeiega, ze? De tuinkabouter stak zyn tong uit. wel eeós' iaógs."
nrooseraec aiiemaa' e k1 Hi e 1° f Ir. <26"'et meer" Hii ..En de tuinkabouter lachte nog al-
te eten. Ooms gedachten waren trou- En daar zou nu niets van komen. Als Help! riep hét meisje en ze vergat Td- de mensen hom haddiiu ge-
u:: fonfio Pcmlinp» hasllSto rlor» lucjaJc v maakt T\T«ar» nn lochia «ron hoMa
kening er weer achter kan komen, dat uitvinder van de pocket-raket!
Paula Je moet het nu maar weten. Oom ook niet! Ze probeer der. allemaal t0^stel 70U durver maken.
We ziin klaar!" te eten. Ooms gedachten waren trou- daar zou nu mets van neiu; rieo net meisie en mxat -
Klaar? Waarmee?" wens meer bij zijn uitvinding dan hij tante Pauline besliste, dan viel er haar kaj v k r i?U j 5 Yan.
„Met ons toestel. Een vliegtuig. Een de bonen, die hi.'j heel langzaam fijn- pleTs „ner„a22c/ Dat beSreeP Wat is er? riepen de andere kinde- kindfen toch van" h^m hietrtën
klein raket-vliegtuig." maalde. Toen ineens gebeurde het: als Pim "'.et z° er% gped' MaaT daarvoor ren gen je soms gestoken door een F va"
„Een vliegtuig!" riep tante ver- een vuurpyl schoten de woorden door yas hyook nog maar een jongen van wesp? ctflen^f„inw2hnifton\j *J- htm
schrikt uit. Ie wilt toch niet zeggen, de kamer: twaalf jaar. Neej de tuinkabouter! riep. ze, hij dan eenl ovèr zh'n feus én kriebel
dat„Morgen ga ik mijn eerste tocht met Maarde heerlijke droom door het steekt zijn tong uit en hy kykt heel ee aan ztinhaarri
„Ja, dat wil ik wel zeggen," onderbrak de pocket-raket maken. luchtruim te suizen in ooms pocket- boos. Iedere tuinkabouter zal dat eoed
oom tantes uitroep. „Binnen enkele da- Tantes bewegende mond bleef plots raket was vervlogen... Toen keken ook de andere kinderen d want 1e weet nu- die hebben ook
gen zal je het met grote letters in de doelloos openhangen. Pim had van Voor altijd???? naar de kabouter. Maar die had zijn eenhartalishet dan van steen-
krant zien staan: Paul Petriede vreugde wei op willen springen, maar glimlach weer opgezet. En de kinderen _L_
„iti indor „an d„ nn<~kpt-r»ketdat mocht natuurlyk niet aan tafel. Om
(Wordt vervolgd) riepen: je hebt gedroomd. De tuinka-
LEA SMULDERS.
