Regering
EXPLORATIE
In 1962 valt beslissing over
eventuele exploitatie
keurt NADERE
goed
0
i
Ahrend
HELP UW E.H.B.O.!
ZWITSAPLAST
jaar Oranje
De stille
overwinning
Nederland dringt aan op
hervatting van gesprek
Geen eenzijdigheid
nabijheid
n van God
STAATSMIJN BEATRIX
Bromfiets moet op
rijwielpad blijven
Blanken ranselen
geestelijke af
CAL
Mr. D. J. van Gilse
V B
N
Weede arbeider in
Steeg omgekomen
In 1970 aantal
verdubbeld
Negerkwestie in V.S.
mé
FOTOBOEK OVER PRINSES
WILHELMINA
Öe
28 augustus aan de kerken verkrijgbaar.
28 augustus Belangrijke berichten
prijswinnaars in de
K.R.O.-avonduitzending.
VtX OP
K.L.M.-landingsrechten in Califomië
ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1960
PAGINA 5
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 27 aug. - De re
gering heeft haar goedkeuring
gehecht aan het voorstel van de
hoofddirectie der staatsmijnen om
de activiteiten voor de staatsmijn
Beatrix voor de jaren 1960, 1961
en 1962 te beperken tot een na
der onderzoek van de in de mijn
aanwezige steenkolenlagen. Pas
in 1962 zal definitief kunnen wor
den beslist of de mijn in exploita
tie zal worden genomen.
bedrijfsongeval
fff
HAARDEN VAN
BECKING
BONGERS
ULFT
DOOR: RUTH FEINER
I f[nv°Per|6aart Zichzelf onophou-
aan de mpn« Hii heeft
Hij
-het gedaan van;
A diens bestaan, i
'wen °®n op alle plaatsen, in alle
Adat' ho? ado omstandigheden,
Ons PPffpypn «rnHt tTem
dat rxij neen
k r da? a id gedaan vanaf de eer-
i !'Een ,(lan diens bestaan, en zal dat
ons gegeven wordt Hem,
lAchGAT dan toe
'•Jkheifj bcnaderen, in
Wi' 10 fc
dan toe slechts in geloof
bv
volle werke-
Cort0-n0rns^u'erd' aansc6ou-
Rilt ,ls de mens steeds zeer na-
Selijj^ door een ruimtelijke, zintui-
;riaar n„aarneembare aanwezigheid
itin "aai
2*1 ont WiJ mogen, dunkt ons,
x 11 uca t v. ciclii
i t,pP ®er> geestelijke wijze, die al-
in„.laderbaar is vanuit ons diep-
aa-rJij].- steden, dat wij dan pas God
f-'gen landen, wanneer wij eerst de
r ei enselijk® persoonlijkheid in
,ste jk S®nlijke aard, het eigen diep-
-Ort, li aebben ontdekt. Het geloof
,V°0t wb geschapen zijn door en
y°lle h°,d' en dat wij eerst
UGlr--'
vpl\Vaat,ven, ui ie waameiu mi
kchte I ge menselijkheid geraken.
ve<5tip?rs?°rdiike wezens - ervaring
^'ie in dit. In feite is het zó, dat
6riite 9e .vruchtbare stilte van op-
p°ticetlf>ezinnmg zijn denken en voelen
rt°ds na^f-rt°P bet eigen mens-zijn,
'nppJ1- bbeid daarin ervaart als een
?vefWn ae uitnodiging tot gelovige
Ar jpVe aan Zijn liefde. Wij staan
Van Vyei'belijkheid voor het myste-
Antjp ,e.t geloof, dat in eerste in-
hippc.a ijd van God uitgaat. Hij
f°ept '-L Is bet, Die uitnodigt, Die
vak'7 dringt, Die trekt". Op
a6er mys,;erieuze, nauwelijks of
?t>ektrTan toonbare wijze. Men be-
'd 6peen bereidheid, een geschikt-
?®p' Tn z.eker verlangen om aan die
k^h'tpf uitnodiging gehoor te geven,
v Arhi -?ten overtuigen door wat als
AcW'9jbelijkheid wordt aangevoeld,
fdieien dit verstandelijk is te ont
man °f na te rekenen. Echt geloof
Nvv'o °°'t steeds een zeer persoonlijk
''ep.g ot'd van de mens, in zich-gewon-
Vnt®Vende-zin aan de Zich aan hem
Nb a nde G°d- En juist, omdat
r aanrirbd beseft, dat deze overga
af o, °d geschiedt, schenkt het ge-
ee" onwrikbare, innerlijke
neid. Het gaat hier derhalve
jAsta een overtuiging op louter
SvjLudelijke gronden, waarvan de
!(-Sb:i cbt dwingend, want onweer-
?r' z°u zijn, maar om een - met
A'bs wezen - zich buigen voor
t aarheid, waardoor wij ons in
v°eien 'e mens-zijn onontkoombaar
u aangesproken.
3 'iUtMEE wil natuurlijk niet ge-
ZeSd zijn, dat het geloof uitslui-
Nhrt unc' in het irrationele vlak tot
%r j °mt. De overgave geschiedt
dooj. u.p hele persoon, derhalve ook
jp'Ju verstand. En al naar gelang
A p^ders intellectuele ontwikkeling,
^hopf, een grotere of minder grote
vAvn bestaan aan redelijke ver-
Va°rdi"g van de geloofs-overgave,
N on. de geloofs-inhoud. Deze laat
st k.snaPt, uit hoofde van het feit,
V^ar -vezenlijk „mysterie" is,
t an wb a'leen de feitelijke aan-
«a^ueid kennen en dan nog uitslui-
Nn do°r Gods openbaring,! aan
kab ']k navorsen. De redelijkheid
?Ze overgave aan God en Zijn
Ito echter wel op goede gronden
Vhbaar. Daarover willen wij het
r bier niet hebben.
Ng2/nbing op het leven zonder reke
nt &e houden met God en met wat
Att °of ons over de zin daarvan
AG Dopt onvermijdelijk uit op een
door de
eving van die waarheid tot
N sbaar, kwellend probleem, met
M-jpPlg: angst, wanhoop, vlucht of
en van vergetelheid in mens-
Afba ge zaken. Dat hoeft niet te
2i*.Zen- Want wat is voor de „mens"
Vw jfan het leven, wanneer dat be-
blijft tot de korte tijd tussen
Jl^Tbte en sterven, wanneer wij ons
Atg.bbet absolute zekerheid op weg
^ba? naar de dood, zó zelfs, dat deze
Nta-, bet eerste ogenblik van ons
n feitelijk reeds in ieder van
aanwezig is?
Nv," 1T|enen in alle eerlijkheid,
NheiH' Zonder onze menselijke waar-
grondig te miskennen, deze
•vB„lchtvaardig mogen wegwuiven
A Q eerlijk evenwel menen wij ook,
Ate r de vele antwoorden, die op
?at vaaag ziju voorgesteld, alleen
r"- dn het christelijk geloof geheel
Een commissie zal onderzoeken wel
ke projecten in de omliggende gemeen
ten nog in uitvoering zijn en moeten
worden voltooid en welke nieuwe nog
niet goedgekeurde plannen zonder ver
traging uitgevoerd zullen moeten wor
den. Bovendien zal worden nagegaan in
hoeverre de gemeenten financieel na
deel door de vertraging zullen lijden.
Dit deelt de minister van Economi
sche Zaken, drs. J. W. de Pous, mee
in een brief aan de voorzitter van de
Eerste Kamer.
De bewindsman stelt met nadruk.
w— send is. En wel omdat dit
°rd op Gods nabijheid berust.
h? reav+e.n dood zi^n de geopenbaar-
ten- waardoor onze louter-
rNr n e situatie op aarde zonder
i>0(js /jbpeloos is geworden. Maar
befde heeft de onheilsgeschie-
"s n gernaakt vanaf het ogenblik,
r>Nd u de eerste zonde, de Verlosser
rius' als mens, in alles - uitgeno-
t^stur - Die in de persoon van
de
Nd zonde - aan ons gelijk, door
:jQös ®rz°enend lijden en dood ons
Zin hheid in de volle, bevrijden-
Van het woord terug schonk.
%d°r Christus hebben wij leven en
N eefnr.en Zien als een °Pgar)g naar
at wjj llge verrijzenis. Dat betekent,
°hze houding hebben te bepa-
Nh,1 j^ab°ver Zijn "Persoon, niet al-
*ls de
-i aiNa,ar ook tegenover de weg, die
V^bsver- enig-.iuiste voor onze le-
Nrk bhing heeft aangewezen
Ni jk Sacramenten. Een weg, die
hicia. .9 gaan in de kracht van God,
■Hij ons daarbij steeds nabij is.
Advertentie
Êos^fEG, 26
ns'ft "ld nit
tRiep VVondi
rifbri'V1 tl een
Advertentie
A
voor
kantoorartikelen
boeken
en tijdschriften
én
reproduktie
en lichtdruk
instrumenten
school-
Installaties
en meubeli
én voor teken~ j
benodigdheden I
heel wat in één huls
voor heel wat mensen
de helft van het werk
dat de goedkeuring van het voorstel
der hoofddirectie nog geen definitieve
beslissing over de exploitatie van de
staatsmijn Beatrix inhoudt. De minis
ter zegt zich het recht voor te behou
den te allen tijde op zijn beslissing
terug te komen. Hoewel de voorspellin
gen voor kosten en opbrengsten niet
gunstig zijn, moet een rendabele ex
ploitatie van de mijn niet uitgesloten
worden geacht. Vandaar ook, dat be
sloten is tot een nader onderzoek.
Men hoopt, dat. men hierdoor een be
ter inzicht zal krijgen van de werkelij
ke situatie bovengronds.
Het onderzoek wordt daarom van
groot belang geacht, omdat de nieuwe
mijn vrijwel geisoleerd ligt van de an
dere ontginningsgebieden. Uit de aldus
verkregen gegevens zal men met vrij
grote nauwkeurigheid kunnen opmaken
hoe de kostprijs van de te winnen steen
kool zal zijn. Aldus de bewindsman,
die er verder op wijst, dat de kosten
van de exploratie voor een belangrijk
deel niet als extra-kosten behoeven te
worden beschouwd. Deze zullen name
lijk bij eventuele exploitaitie van de
mijn wel worden gedekt.
Ëen gevolg van de vertraging bij de
bouw van de staatsmijn Beatrix is,
dat ook de uitvoering van verschillende
projecten in omliggende gemeenten
langer zal moeten duren. In verband
met de mogelijkheid, dat de mijn uit
eindelijk toch niet in exploitable zal
worden gebracht, acht de regering het
ongewenst, dat met de bouw van grote
nieuwe werken, die verband houden
met de nieuwe mjjnvestiging, zal wor
den begonnen.
In 1954 heeft de regering goedge
keurd, dat de gemeenten, die rond de
nieuwe mijn liggen, zouden beginnen
met de bouw van verschillende pro
jecten, zodat zij bij de in werkingtre-
ding van de mijn in staat zouden -zijn,
de van elders komende arbeidskrach
ten en hun gezinnen op te vangen.
De betrokken gemeenten kunnen door
de vertraging bij de bouw van de Bea
trix financieel nadeel lijden. In de ge
vallen namelijk, waarin Rijksbijdragen
zijn toegezegd moesten de gemeenten
ook zelf een deel van de kosten dragen.
Deze financiële last is afgewogen te
gen de inkomsten die de gemeenten
kunnen hebben door stijging van het
inwonertal. Nu de bevolkingstoename
nog wel op zich zal laten wachten, zou
den de gemeenten onevenredig zwaar
(VSn onze Utrechtse redacteur)
UTRECHT, 27 aug. De bromfiets,
waarvan er in ons land een op twaalf
inwoners is op Frankrijk na het
meest maakt de verkeerssituatie
zeer moeilijk. Volgens een rapport van
een commissie uit het Verbond voor
Veilig Verkeer, dat op de algemene
vergadering 12 oktober in Groningen
zal worden besproken, is het niet no
dig dat de huidige status van de brom
fiets wordt veranderd. Wel zijn aan
vullende voorzieningen nuttig en nood
zakelijk.
De bromfiets bevindt zich immers
tussen het fietsend verkeer en het
snelverkeer in. De commissie wenst de
bromfiets als langzaam verkeer, zoals
de fiets, te blijven beschouwen, zo
dat haar plaats op het rijwielpad
moet worden gehandhaafd. Wel acht
zii het nodig dat in verband met de toe
neming van het aantal bromfietsen
naar verwacht wordt een verdubbeling
in 1970, zodat er dan 1,9 millioen brom
fietsen zullen zijn de rijwielpaden gro
ter worden en reeds bestaande paden
verbreed.
Men voelt er niets voor de bromfiets
Op de rijweg te laten, omdat gezien ook
de te verwachten verdubbeling van het
aantal auto's, de verkeersveiligheid
daardoor ongunstig wordt beïnvloed. Het
aantal fietsen zal daarentegen gelijk
blijven en het aantal motorfietsen zelfs
dalen. De maximum snelheden voor
bromfietsen zullen moeten blijven be
staan. Uit de bestaande cijfers valt niet
af te leiden dat de bromfiets of de
bromfietser het meeste gevaar voor het
verkeer oplevert, ook al is net aantal
ongevallen met bromfietsen zeker
niet laag. De commissie beveelt een
systeem van bromfietsenvergunningen
aan, die op naam van de aanvrager die
nen te worden afgegeven en door de
politie en justitie in bepaalde gevallen
zouden kunnen worden ingetrokken. Zij
ziet daar een goed middel in om tegen
excessen op te treden, dat zeker preven
tief zal werken.
worden belast door de te vroeg gedane
Investeringen.
De regering is nu bereid om de aan
vankelijk vastgestelde rijksbijdragen
voor de desbetreffende projecten te
verhogen. Een commissie zal onderzoe
ken hoe groot het financiële nadeel is,
dat eventueel door de gemeenten in
de Roerstreek wordt geleden.
De zelfde commissie is opgedragen
na te gaan welke projecten thans in
uitvoering zijn en moeten worden vol
tooid. Tevens zal bekeken worden welke
nieuwe tot dusver nog niet goedgekeur
de plannen voor de afronding van de
reeds voltooide of in uitvoering zijnde
projecten zonder vertraging moeten
worden uitgevoerd. De voor de overige
werker) in het vooruitzicht gestelde
Rijksbijdragen zullen alleen worden
verleend, als de uitvoering hiervan
noodzakelijk zal zijn, dus bij de af
bouw van de staatsmijn Beatrix.
UNION, 27 aug. (Reuter) Een
methodistische predikant uit Union, in
de Amerikaanse staat Mississippi, heeft
meegedeeld door een groep van onge
veer twintig blanken te zijn afgeran
seld omdat hjj op het terrein van zijn
boerenbedrijf een instelling voor theolo
gisch onderricht voor negers wil bou
wen.
Elk van de mannen gaf de geestelijke
enkele slagen of schoppen, en na af
loop werd h(j bedreigd dat hij zou wor
den vermoord wanneer hjj de autoritei
ten in kennis zou stellen van bet ge
beurde. De predikant heeft verklaard
de leider van de groep en enkele man
nen te kennen, maar geen resultaat te
verwachten van een officiële aanklacht.
„Wij hebben sinds het begin van de
kwestie politiebescherming verzocht,
maar tot nu toe heeft niemand zich la
ten zien", aldus de predikant. Een agent
die tijdens de mishandeling verscheen
kreeg te horen dat hij er het beste aan
deed zo spoedig mogelijk te vertrekken
en volgde deze raad ook op, aldus
de predikant. Vorige week verzóchten
ongeveer duizend blanke inwoners van
Union de predikant de bouw van de in
richting te staken of te vertrekken. Hij
weigerde op grond van financiële over
wegingen.
Pleister-Actie
wondverband voor uw Eerste
afgepaste strookjes -
desinfecterend en
geneeskrachtig
huidkleurig
wondverband,
stuk voor
stuk
verpakt in
vocht- en
vuilwerend
cellofaan.
steeds verkrijgbaar bij apothekers
en drogisten.
Handige
stripcover
met 5 strips:
Als zeventienjarige speelde prinses Wilhelmina mee in een toneelstukje ter ere
van de verjaardag van haar moeder. Foto uit „80 jaar Oranje".
Ter gelegenheid van de tachtigste
verjaardag van Hare Koninklijke Hoog
heid Prinses Wilhelmina, heeft D.' Wijn
beek een aardig fotoboekje samenge
steld dat hij de titel gaf ,,80 jaar
Oranje", een uitgave van de Graaf
schap Aalten. Tekst bevat het boek
slechts als duiding van de foto's en
behalve in het Nederlands vindt men
de omschrijving vermeld in het Frans,
Engels en Duits. Opzettelijk heeft men
de tekst blijkbaar z.eer summier willen
houden oin de foto's des te meer te
doen spreken, maar een kort bijschrift
in het Nederlands, gevolgd door de
vertaling in de drie andere talen doet
Advertentie
wel eens wat schoolg aan. Het maakt
het boek echter voor een breed publiek
van belangstellenden toegankelijk. En
de beknoptheid van de tekst geeft het
boek de soberiieid die past bij de wens
van de Prinses om haar tachtigste ver
jaardag in alle stilte door te brengen.
„Tachtig jaar Oranje" opent met de
ontroerend mooie foto van de Moeder
des lands in ruste na de abdicatie, ge
nomen voor haar zeventigste verjaar
dag. Het fiere gelaat getekend door de
beproevingen, met een trek van resig
natie en toch nog vol innerlijke kracht.
De bijeengebrachte foto's te beginnen
bij de prille jeugd van prinses Wilhel
mina Zpn bijna alle uit de collectie van
de samensteller. Er zijn er bij, die
men nog zelden gezien heeft.
Wanneer men dit leven in beeld be
kijkt wordt men weer sterk gefra
peerd door de beslotenheid van de
jeugd van de prinses. Hoe is die be
slotenheid later doorbroken in dit veel
bewogen vorstelijk bestaan, dat alle
leed heeft gekend. Maar ook, in een
zeer moeilijke tijd, de warme mense
lijke vreugde van het grootmoeder
schap. De laatste foto toont prinses
Wilhelmina in mei van dit jaar als ze
op bevrijdingsdag, dit jaar met extra
luister gevierd, een hulde in ontvangst
neemt van de jeugd. De bijna tachtig
jarige die vanuit de beslotenheid van
haar rustend leven, met bloemen en
een défilé van jeugdigen de herden
kingsdag vierde, riep bij die gelegen
heid de jeugd toe om samen met haar
het fiere volkslied te zingen.
Het slot van het boek is een afbeel
ding van de Christusfiguur met de ge
heven vinger en het kruis in de hand,
waarbij het devies „Christus voor al
les". Zonder woorden een sprekend ge
tuigenis van de diepste levenshouding
van prinses Wilhelmina, die in de
tachtig jaar van haar veelbewogen le
ven aan Christus altijd de eerste plaats
heeft gegeven.
A. Bgl.
iiiiiiMMimiiiHiiiiiiitiiimiiinimiiiiminiiiiiiimimiiiiniiiiiiiimiHiiiiiHHiiMii
sLB°sVeLNG.' 26 aug. De 36-jarige
v„._ a uit Rbeden is aan de ern-
dingen, die hij woensdag
bedrijfsongeval in de
stfie"ai van de „Nationale staalin-
'h De Steeg, bezweken.
-Annette zweeg. Het had toch geen zin Eileen
steeds weer te verzekeren, dat een huwelijk met ^altijd vermeed.
David voor haar werkelijk niet haar grote droom
was. Maar ze glimlachte geamuseerd over haar
vriendin Eileen, die op de puinhoop van haar eigen
huwelijk zat en toch de mening verdedigde, dat de
titel „getrouwde vrouw" aan elk vrouwelijk wezen
glans en waardigheid verleende. Om het even hoe
veel vuile was elk jaar voor het Engelse gerecht
werd gedaan om het even hoeveel ontwrichte
huwelijken moeizaam in stand werden gehouden-
om het even hoeveel kolommen van de Engelse
kranten dagelijks gevuld werden mfet schandaaltjes
en schandalen een ongetrouwde vrouw te zijn
was zo iets als een schande! Eileen's motto scheen
te zijn: liever een ongelukkige getrouwde vrouw
dan een gelukkige ongetrouwde. Annette hoopte,
dat Eileen die dwaze mening eens zou kwijt raken.
Maar Annette ging niet plotseling zoals Eileen
had verwacht op een ander thema over. Ze zei:
David heeft momenteel werkelijk wel andere
zorgen!
,,Zeg eens, heeft hij heus blinden genezen?" vroeg
Eileen.
Ja, in Amerika heeft hi) in twee gevallen voor
honderd procent succes gehad."
„Ongelooflijk! En hier?"
Annette haalde haar schouders op.
Hij heeft vreselijk veel moeilijkheden. De me
dici zijn hier, wat de praktische kant van de ope-
ratie betreft, zeer terughoudend. Er is ook mder-
daad altijd stervensgevaar mee verbonden. Gevoe
lige delen van de hersens worden bij deze operatie
mede betrokken."
„Aha", deed Eileen, die heen en weer geslingerd
werd tussen een afschuw voor alles wat met een
operatie samenhing en een reusachtige lust naar
sensatie. „Ik veronderstel dat David niet zo gauw te
ontmoedigen is."
„Vast en zeker niet!" riep Annette uit. „Hij is
uitgenodigd om voordrachten te houden aan de Sor-
bonne en de universiteiten van Zünch en München.
„Wat opwindend! En hij heeft dat natuurlijk ge
accepteerd?"
„Parijs en Zürich ja maar naar Munchen gaat
hij niet."
Er ontstond een pauze. Ze stonden gevaarlijk
dicht bij de drempel van een thema dat Eileen liefst
altijd vermeed. Lieve hemel, dat was nu toch
werkelijk alles al zo lang voorbij! De Duitsers had
den hun straf gekregen en daarmee was de zaak
uit. Politieke en religieuze gesprekken leidden tot
niets. Philip had ook altijd met iedereen liggen
bekvechten. Zodra je over die dingen ging praten,
werden do aardigste en tevredenste mensen af
schuwelijke demagogen. Ze zei op besliste, hoewel
vriendelijke toon:
David moest eindelijk het verleden eens ver
beten. De oorlog is immers nu al jaren afgelo
pen en met een ironisch gezicht voegde ze
eraan toe: „tenminste officieel!"
„De oorlog is afgelopen. Maar in David's geval
gaat het om heel iets anders."
„Ondanks dat
„Ja, ik weet het. We moeten vergeven en ver
geten. En daarmeekomen we op het lievelmgs-
thema van Father O'Donovan: de reden. Er zijr,
al een heleboel mensen, die werkelijk vergeven,
omdat het, in overeenstemming is met de christelij
ke moraal. Maar velen verbergen onder het man
teltje van de Naastenliefde niets anders dan ge
makzucht en traagheid van hart. Ben jij werkelijk
zo goed als mens en christen, dat je alleen om die
reden niets meer horen wilt van de tragedies uit
de jongste geschiedenis?"
„ïk kan op dit uur van de dag niet een diepgaand
gesprek houden over moraal", zei Eileen. „Een feit
is en blijft, dat onze vriend David een gelukkkig
mens zou zijn, als hij eindelijk maar eens kon ver
geten."
„Hoe kan een mens ooit vergeten als men zijn
ouders en broer heeft vermoord!" riep Annette
hartstochtelijk uit.
„Toen hij naar Amerika ging, was hij toch nog
heel jong, is't niet?"
„Ja, maar oud genoeg om zich de gruwelen te
kunnen herinneren. Goddank echter ook oud genoeg
om nog te kunnen wennen aan een land, dat
volkomen nieuw voor hem was. Nu is hij een enthou
siaste en echte Amerikaan geworden met de hele
hartstochtelijke loyaliteit van degenen, die er inge
burgerd zijn."
„Zoals jij hier!" riep Eileen lachend uit. Ze ver
langde ernaar van thema te verwisselen. Over de
moorden, die in een kamp bij München op de fa
milie Weingarten gepleegd waren, wilde ze eigen
lijk in het geheel niets meer horen.
„Bij mij ligt het geval heel anders. Ten eerste
was mijn moeder een Engelse en ik bracht heel wat
vakanties hier in Engeland door. En ten tweede als
je onder het Britse opperbevel hebt gevochten, voel
je je toch al een halve Brit."
„Was je dan niet bij de Belgische maquis?"
„Ja, maar onder Brits opperbevel. Het grootste
deel van de oorlog zat ik hier in Engeland."
Eileen, die er slag van had ook te verstaan wat
er niet gezegd werd, vermoedde, dat Annette een
of andere ongelukkige liefdesgeschiedenis achter de
rug had, waarschijnlijk met een Engelsman. Maar
behalve over de haar aangeboren nieuwsgierigheid
beschikte ze ook over de tact, die aan al haar land
genoten eigen is.
„En toen ze me uit de dienst ontsloegen, besloot
ik mijn tenten hier op te slaan. Ik had eigenlijk
helemaal geen verlangen naar Brussel."
„Hoe kan men nu naar een land, waar nylons en
biefstuk te krijgen zijn, geen verlangen hebben!"
zuchtte Eileen.
„Je bent een onverbeterlijke materialist!" schold
Annette beminnelijk. Ze begon het aardewerk en
de restjes van het ontbijt op het blad te zetten.
„Ging daar de deur niet?"
(Wordt vervolgd)
voor
WASHINGTON. 26 aug. (UPI) De
Nederlandse zaakgelastigde mr. E. L.
C. Schiff, heeft het Amerikaanse mi
nisterie van Buitenlandse Zaken er
vandaag van in kennis gesteld, dat de
Nederlandse regering het voor de on
derlinge betrekkingen nog steeds van
het hoogste belang acht. dat de KLM
landingsrechten krijgt in Los Angeles.
Hij herinnerde eraan, dat de Nederland
se regering vasthoudt aan haar wens
om de onderhandelingen over deze lijn
te hervatten.
Schiff deelde dit mee in een onder
houd met staatssecretaris C. Douglas
Dillon, die op het ogenblik waarne
mend minister van Buitenlandse Zaken
is en die met het onderwerp bekend is
uit vroegere besprekingen. Het onder
houd was aanvankelijk vastgesteld op
woensdag, maar werd op verzoek van
Dillon uitgesteld.
Ambtenaren van het Amerikaanse
ministerie van Buitenlandse Zaken
achten het nog steeds weinig waar
schijnlijk, dat de KLM de lyn naar
de westkust in de nabtje toekomst
krijgt. Het verzet van de Amerikaan
se luchtvaartmaatschappijen daarte
gen is te groot.
De Al-Italia mag van december af
op de westkust gaan vliegen, maar dit
komt, aldus de zegslieden, omdat Ame
rikaanse maatschappijen zoveel belang
hebben bij hun landingsrechten in Ro
me. Zij wijzen in dit verband ook op
de onderhandelingen, die 12 septem
ber in Kopenhagen zullen beginnen met
de Scandinavische luchtvaartmaatschap
pij S.A.S. en waarbij gesproken zal wor
den over het aantal passagiers dat de
S.A.S. uit Amerika naar Europa mag
vervoeren. Van de zijde der Ameri
kaanse maatschappijen wordt druk uit
geoefend op de regering om dit aantal
te beperken.
De K.L.M. verkeert in een zelfde po
sitie als de S.A.S. Ook de Nederlandse
maatschappij brengt veel passagiers
naar Nederland die van hier verder
reizen naar andere landen.
Een diplomatieke zegsman deelde me
de, dat Dillon in zijn onderhoud met
Schiff deze de indruk heeft gegeven,
dat Amerikaans-Nederlandse luchtvaart
onderhandelingen in de nabije toekomst
„nauwelijks de moeite waard" zouden
zijn.
Dillo* scheen, aldus de zegsman,
geen nieuwe onderhandelingen of voort
zetting van de oude te wensen zolang
de huidige regering aan is, tot januari
1961 derhalve.
Het staat echter, aldus de zegsman,
aan de Nederlandse regering te beslis
sen of hervatting van het overleg ge
wenst is.
De procureur-generaal bij het
gerechtshof te Den Haag, mr. D.
J. van Gilse, is een man die zijn
naasten en niet in de laatste
plaats de journalisten een goed
hart toedraagt. Hij is een groot
voorstander van het vertrouwe
lijk contact tussen pers en jus
titie en heeft daardoor in de
loop der jaren bij de journalis
ten een goede naam gekregen als
voorlichter. Mr. van Gilse houdt
ervan, contacten te leggen met
mensen uit niet-justitiële krin
gen, „Dat behoedt mij voor een
zijdigheid, een kwaal, waaraan
in ambtelijke kringen nogal eens
geleden wordt". Wie hem zo
hoort spreken zal het niet ver
wonderen, dat hij lid van de be
stuursraad van het Contactcen
trum op voorlichtingsgebied is.
Binnenkort zal hij voor dit cen
trum een lezing houden over
„pers en publiek tegenover poli
tie en justitie". „Kijk, dit is alles,
wat ik er van op papier heb
staan", zegt hij, terwijl hij ons
een blocnotevelletje laat zien.
„Ik houd er niet van lang aan
het woord te zijn, maar lok de
mensen uit tot een discussie, dat
is voor mij en mijn gehoor veel
leerzamer".
Mr. van Gilse is behalve pro
cureur-generaal bij het Haagse
Hof ook directeur van politie, een neven-functie, die hem vrijwel geheel in
beslag neemt. Als er iets bij de politie voorgevallen ts, dat in het justitiële
vlak ligt, moet hij achter zijn bureau vandaan om de minister te adviseren.
Ook voor benoemingen van hogere politiefunctionarissen wordt zijn advies
gevraagd. Mr. van Gilse vindt het dein ook prettig, als hij zich vrij kan
maken om zelf een zaak voor het Hof ter hand te nemen. Vooral als het
een aardige verkeerszaak betreft. Het verkeer en het toerisme hebben na
melijk zijn bijzondere belangstelling. Vandaar ook, dat hij bestuurslid is
van de Koninklijke Nederlandse Toeristenbond de A.N.W.B. „In deze functie
word ik vaak geconfronteerd met bezwaren, bijvoorbeeld tegen een in te
voeren verkeersregel, waaraan ik als justitieman nooit gedacht zou hebben
Ook hier dus een contact dat mij voor eenzijdigheid behoedt."
De procureur-generaal bij het Haagse Hof heeft nog een nevenfunctie;
hij is namelijk hoofd van het militair openbaar ministerie. Als advocaat
fiscaal heeft hij zitting aan de groene tafel van het Hoog Militair Gerechts
hof.
Beklagzaken en soms een grote strafzaak doet npi. Van Gilse zelf. Zo
behandelde hij indertijd de geruchtmakende zaak van Majoor K. „Bij het
lezen van de stukken", zo zegt mr. Van Gilse, raakte ik overtuigd van de
schuld van de beklaagde. Tijdens het proces werd het mij echter steeds
duidelijker, dat de man bij gebrek aan bewijs vrijgesproken zou moeten
worden. Voor ik mijn requisitoir ging houden werd er gepauzeerd en die
tijd heb ik hard nodig gehad om mijn hele gedachtengang om te gooien."
In de meeste zaken, aldus de procureur-generaal, heb ik mij pas als ik op
sta om mijn requisitoir te houden een idee omtrent de eis gevormd. Het
requisitoir moet zo zijn, dat mijn eis met alleen voor de rechters acceptabel
is, maar ook voor de verdachte en de getuigen a charge. De laatsten vooral
als het een eis tot vrijspraak betreft. Als de rechters de verdachte niet con
form de eis veroordelen moet dat sportief gezien worden, vindt mr. Van Gilse
Hij heeft er nooit spijt van gekregen, dat hij gekozen heeft voor het openbaar
ministerie en niet voor de zittende magistratuur, zoals zijn vgder, die kan
tonrechter in Steenwijk was.
In dit plaatsje werd mr. Van Gilse in 1900 geboren. Als goed zoon van
zijn vader ging hij rechten studeren in Groningen. „Men heeft mij toel eens
gezegd, dat ik een snelle promotie heb gemaakt. Die mensen herinner ik
er dan aan, dat ik na mijn vaste aanstelling bij het openbaar ministerie te
Leeuwarden dertien jaar op promotie heb moeten wachten. Daarna is het
nderdaad snel gegaan. In 1945 werd ik benoemd tot advocaat-generaal by
het gerechtshof in Den Haag, en vier jaar later volgde zijn benoeming tot
procureur-generaal". In deze functie kreeg mr. Van Gilse de zaak van de
Berkelse arts dr. O. in hoger beroep te behandelen.
Een functie die wel geheel buiten de justitiële sfeer ligt is die van voor
zitter van de Vereniging van Vrienden van het Residentie Orkest. Aangezien
mr. Van Gilse een groot liefhebber van klassieke muziek is wilde hij graag
het voorzitterschap op zich nemen, toen men hem daarom verzocht.
Negenentwintig augustus hoopt mr. Van Gilse 60 jaar te worden. Meer
dan de helft van dit aantal jaren heeft hij het openbaar ministerie gediend.
Bij uitzondering zal hij maandag voor niemand bereikbaar zijn.
