In COCHIN staat een huis
voor Indische zwervertjes
Bedelaars, pakjesdragers en
dubbeltjesduikers verdragen
eerst niet veel
discipl
T
PARTICULIERE boycot tegen
Dominicaanse republiek
T
D
ST. FRANCIS' BOYS' HOME
Dienstplicht van
een jaar
Soustelle valt
Salan bij
Justitie grijpt in bij bedenkelijke
manipulatie in koffiehandel
Aardige begroeting
In Denemarken:
Frankrijk-Algerije
INCIDENTEN OP ARUBA
Otto van Habsburg
wil terug naar
OOSTENRIJK
N.
MAANDAG 26 SEPTEMBER 1960
PAGINA
Het onmetelijke Indië met zijn even onmete
lijke problemen komt meer en meer in de
welverdiende belangstelling van het Wes
tfin te staan. Voor velen roept de naam Indië
belden op van armoede, honger en erbarmelijke
sociale toestanden. Jammer genoeg wordt juist
hierop een wat eenzijdig licht geworpen en weet
"fi doorsnee Nederlander zeer weinig van het
§eweldige opbouwwerk, dat sinds 1947 in Indië
aan de gang is.
Intussen zijn er inderdaad problemen en be
staan er inderdaad sociale wantoestanden, waar
tegenover men voorlopig vrij machteloos staat.
Eén ervan is het probleem van „het zwervende
hind". Men vindt er duizenden in alle steden en
stadjes van Indië, in de bazaars, bij de havens,
trein-, en busstations. Het zijn de bedelaartjes, de
Pakjesdragers, de dubbeltjesduikers, de „handige"
•Jongens die vroeger of later in aanraking komen
Pret de politie. Het zijn de jongens met lange,
ongekamde haren, gescheurde broeken, jongens
hie door vreemdelingen voor zielepootjes worden
aangezien, maar feitelijk fantastisch vitaal zijn
fin vaak een I. Q. hebben waar menige welopge
voede knaap jaloers op kan zijn.
„Floriade'' gesloten Voorzitter dr. A. J. Verhage onder
scheiden Bevolking dichter bij tuinbouw en zijn
producten gebracht Euromast blijvend souvenir.
Taptoe d'adieu
Intocht te water bij „Albertus Magnus"
„Grunneger Sproak'
Het negermeisje Geraldine
Figland is een zesjarig pleeg
dochtertje van mevr. Eileen
McDougall, de moeder van de
filmster Maureen Swanson,
die Geraldine twee jaar gele
den verlaten vond in Port
Elizabeth in Zuid-Afrika.
Mevr. McDougall adopteerde
het meisje, maar mocht het
kind in de blankewijk van
Kaapstad niet bij zich hou
den. Zij is daarom naar Enge
land gegaan waar haar en het
pleegdochtertje een vriende
lijker ontvangst is bereid. Dat
bewijst ook wel deze aardige
begroeting van Geraldine door
de leerlingen van de school in
Hough waar het negermeisje
als gelijke behandeld wordt.
V
Pater Wilbert Smit O.l'.M. uit Zaandijk met een van zijn
pupillen in Cochin.
Armoede alléén is nooit een reden
"'aarom ouders hun kinderen de straat
^Psturen of waarom kinderen het ouder-
Nk huis de rug toekeren. De oor
sprong van het kwaad ligt veeleer in de
bepaalde instelling van de ouders die
nien wel a-sociaal pleegt te noemen.
v eigens ervaring kenmerken deze
Ouderlijke milieus zich door b.v. dron
kenschap, wreedheid van een der
ouders, voortdurende echtelijke ruzies,
jrnmoraliteit van de moeder, tweede
ouwelijk waarbij b.v. de tweede moeder
"aar stiefkinderen verwaarloost, erbar
melijke woontoestanden die verwilde
rend werken enz. Ofschoon er in som
mige deelstaten van Indië een vrij
Sonde kinderwetgeving bestaat, ont
breekt toch vaak het ervaren perso
neel om deze jeugd goed op te vangen
en te verzorgen.
oen ik in 1952 in de havenstad
Cochin (staat Kerala) aankwam,
werd mij door enige vooraanstaan
de leken gewezen op dit probleem
ran „het zwervende kind". Een voor
lopig onderzoek wees uit dat in deze
stad van plm. honderdduizend inwoners
haar schatting een 200 jongens van
16 jaar rondzwierven. Wij vonden
?e in de „traditionele plaatsen"; de
"aven, de marinebasis, het station, de
Srotere bushaltes en de markten.
Een typisch voorbeeld: George, Ba-
Pi en Chauro zijn drie broers. Ze
hebben hun ouders, plus nog een jon
ger zusje. Vader werkt als havenar
beider, krijgt dus een heel redelijk
loon maar het grootste deel ervan
gaat on aan drank. Bovendien is hij
erg driftig en hij maakt voor vrouw
en kinderen het leven tot een hel.
George, de oudste, volgt twee klas
sen van de lagere school, krijgt ge-
hoeg van de ellende en gaat de straat
°P. Hij is dan negen jaar oud. Eni
ge tijd later volgt z'n jongere broer
Bapi, die nooit op school is ge
weest, en tenslotte neemt de jongste
°ok de benen.
Ge haven is de grote trekpleister.
aar zijn cantines en bovendien de gro-
;e mar'inebasis, waar altijd wel wat
}'aH te eten en soms een karweitje op
knappen. Enig geld dat ze verdie-
ben gaat meteen op in cigareden of
"jrootjes, bioscoop en dobbelen. Ze sla-
Óen onder een afdakje of, als het re
cent, in een spoorwagen. Eten is on-
,??elmatig, vaak slecht, soms „fantas-
'sch goed" (zoals ze zelf zeggen) nl.
ze hun slag kunnen slaan bij de keu-
jehs van een Europees restaurant of
,.e marinebasis. De jongens.zijn katno-
maar na hun doopsel zijn ze prac-
suh nooit meer in de kerk gewees..
V.Bier moest dus iets gedaan worden.
at deze kinderen gemist hadden was
heerlijke liefde, genegenheid, zorg en
J®1 resultaat daarvan was een volko
men gemis aan zelfrespect en een vij-
diSe houding tegenover de rest van
ue wereld. De conclusie was dus vrij
fjhvoudig, in beginsel tenminste: wat
p s nodig hadden was le een huis;
18 Jongens; 3e een program voor een
'fwijze die het normale gezinsleven
fh nabij mogelijk kwam. Na enig zoe
ken werd een eenvoudig huisje (drie
kamertjes, een keuken, een veranda
v' een stukje grond) gevonden, dat
H°r een redelijke prijs (25 gulden Per
aand) te huur was.
»°D het feest van ile Arme man van
xAH|st« 1952 nodigden wij een paar
k<T"^knulletjes uit om er 's avonds te
tw an eten. Het meuhilair bestond uit
Us>e? Petroleumlampjes, een kist, een
een paar borden en (voor de
v, 'egenheid> een grote pan rijst met
a 8s. Vijf jongens kwamen argwanend
laJ!slenteren, maar één holde op het
ih moment weg. De rijst verdween
Hp 8en ommezien in de schijnbaar ho-
hiloze magen, er werd een spelletje
he» 8eld en na een uurtje konden de
Weer gaan met het verzoek om
v°lgende avond terug te komen en
vriendjes mee te nemen.
Ein
Git
f®8ndp begin van St. Francis' Boysr
8un?e- Ons kapitaal bestond uit vijf
8rr,:en. on het is later ook nooit veel
geworden. Nu, na aoht jaar
C e8on, is het een écht en volledig te-
de s geworden waarin een veertig van
dpn meest verwaarloosde kinderenvin-
bol wat zij zo lang gemist hebben.
3on„r gebrek aan opvoeding zijn deze
Wip?8ns emotioneel totaal uit het even-
iüj geslagen. De moeilijke taak was
r.orn een maximum aan discipline
Vrjjjl^jTjbineren met een maximum aan
Bezoekers waren soms geshockeerd
fihidat zij jongens van acht jaar za-
^®n roken. Zij waren gewend aan
bSelimiteerd roken. Helemaal ver
hebben óf
bi,
?at sommigen weer naar de vrijheid-
8hen zou tot resultaat
soir
''beid van de haven zouden terug-
bep
6ren, óf dat ze siekem zouden ro-
Gaarom werd de regel opgesteld
ws ie wilt roken moet je het zelf
jJ,8n, maar niet binnenshuis. Voor
af» Was dit het maximum aan dis-
Omdat hun levenswijze zoveel mo
gelijk moest aangepast worden
aan het normale, eenvoudige In
dische leven, worden alle werkzaamhe
den gedaan door de jóngens en de
pater zelf. Van normale kinderlijke ge
hoorzaamheid kon geen sprake zijn;
vandaar dat de pater ook meedeed
met koken, vegen, wassen en strijken.
De nadruk ligt steeds op de prettige
huiselijke sfeer waarin elke jongen vol
komen gewaardeerd en vertrouwd
wordt. Elke vorm van uniformiteit
wordt mot zorg vermeden, wat insluit
alles wat maar enigszins ruikt naar
„gestichtsmentaliteit". Een verrassend
resultaat hiervan is, dat op geen van
deze jongens een teken drukt en dat het
wel gebeurd is, dat jongens van goede
huize vroegen of ze óók mochten komen.
Normaal gesproken moet 'n kind naar
school en na'n tijd van „wennen" voelen
de meeste kleinere jongens zich vol
komen op hun gemak op school. Neem
Abra, zijn vader is dood en moe
ging in een andere stad wonen en liet
haar zoontje op straat achter. Hij
heeft, het nu gebracht tot de 3e klas
middelbare school en is de beste van
zijn klas, en captain van het school-
voetbalteam.
In St. Francis' Boys' Home is nu
een manier gevonden om een groot
sociaal probleem op te lossen. Natuur
lijk zijn 40 jongens maar een fractie
van het totaal.
Twee jaar geleden werd begon
nen met de bouw van een groter
en frisser huis, dat als het
ooit klaar komt plaats biedt aan
plm. 75 jongens. Voor dat doel moet
er nog een verdieping op komen. Kos
ten achtduizend gulden. En dan Wordt
er gedroomd van een werkplaats.
Tot nu tóe werden grotere jongens bij
een baas in de leer gedaan om een vak
te leren; tuinieren, smeden, haarknippen,
kleermaker enz. Verschillende jongens
verdienen nu hun eigen brood, terwijl er
één zelfs een eigen kapperszaak heeft.
Maar vooral wat betreft de nieuwe jon
gens is dit systeem soms onpraktisch.
Als men uit Indië met vakantie in
Nederland komt, kijkt men zijn ogen
uit naar de gelukkige, goedverzorgde
kinderen in het paradijs, dat Neder
land heet. En het lijkt zo onwezenlijk
terug te denken aan die jongen in Co
chin die, vuil cn met ontstoken ogen
schijnbaar zo rustig op het trottoir
lag te slapen, totdat wij hem flink
schudden, cn het bleek dat hij half
bewusteloos was en volkomen onder
voed. Hij is nu „gerecupereerd". Het
is een goedlachse jongen geworden en
elke morgen stapt hij trots naar school.
Zoveel andere jongens wachten nog,
totdat ook de deuren van de boven
bouw opengaan, totdat zij misschien in
Nederland pleegouders krijgen, die fi
nancieel voor hen willen zorgen. Het
onderhoud van één Indisch kind komt
per maand op 15. Ons gironummer is
46316 t.n.v. Missieprocuur p.p. Fran
ciscanen Woerden met vermelding Co
chin.
P. WILBERT SMIT O.F.M.
KOPENHAGEN, 25 sept. (Ritzau)
Het Deense ministerie van defensie is
gisteren begonnen met een campagne
tot het werven van 5.000 vrijwilligers
voor de Deense land- en luchtstrijd
krachten. De 6.000 vrijwilligers die
reeds onder de wapenen zijn, zullen de
gelegenheid hebben hun contract te ver
vangen door dat wat voor de nieuwe
lingen zal gelden en dat gunstiger voor
hen is dan het oude.
Zodra de vrijwilligers zullen zijn
opgeleid, zal het mogelijk zijn de dienst
tijd voor dienstplichtige soldaten te be-
perken van zestien maanden tot een
jaar.
De nieuwe beroepssoldaten zullen niet
alleen meer geld ontvangen en betere
promotiekansen hebben, maar ook zul
len zij een vakopleiding ontvangen.
LYON, 26 sept. (Rtr., U.P.I.) -
Jacques Soustelle, de door president
De Gaulle ontslagen voormalige Franse
vice-premier, heeft tijdens een bijeen
komst van de Gaullisten te Lyon ver
klaard (lat hij aan de zijde van generaal
Salan staat en diens opvattingen ten
aanzien van een Frans Algerije deelt.
„Ik keur het goed dat Salan het 1
standpunt heeft ingenomen dat hij koos
en ben van oordeel dat hij het moedig
heeft gedaan. Maar het is jammer dat
men heden ten dage moedig dient te
zijn om, in overeenstemming met de
grondwet, te eisen dat een Frans grond
gebied ook Frans blijft", verklaarde
Soustelle.
In februari werd Soustelle, een van
de mannen die De Gaulle in het zadel
hebben geholpen, ontslagen omdat hij,
evenals Salan later, het niet eens was
met de standpunten van de Franse pre
sident ten aanzien van de toekomst van
Algerije.
Ongeveer vijfhonderd Franse oudstrij-
ders hebben zaterdag een zwijgende de
monstratie gehouden voor he* gebouw 1
van de krijgsraad in Parijs, waar twin
tig mensen terechtstaan op beschuldiging
van hulpverlening aan de Algerijnse op
standelingen. Nadat de Marseillaise
was gespeeld, klonken kreten ais „Le-
ve Salan". „Algerije is Frans" en „ver
raders naar de guillotine".
WILLEMSTAD. 25 sept. (ANP)
Op Aruba heeft zich niet lang geleden
een merkwaardig incident voorgedaan.
De secretaris van de F.T.P.A., een vak
vereniging, waartoe ook havenarbei
ders behoren, heeft op eigen houtje een
boycot georganiseerd tegen een schip
uit de Dominicaanse republiek, dat op
Aruba suiker kwam lossen. Dit is aan
leiding geweest tot het stellen van vra
gen in de Eilandsraad, waarbij de vra
gensteller er van uitging, dat dit soort
particuliere acties Aruba veel kwaad
kan berokkenen.
Nu heeft het bestuur van de F.T.P.A.
een communiqué uitgegeven, waarin
het zich geheel achter de actie van haar
secretaris stelt en zegt dat op grond van
de akte van San José, de Dominicaanse
republiek onderhevig is aan diploma
tieke en economische sancties. Gezien
de verbindingen welke Aruba heeft met
Venezuela on Columbia, acht het be
stuur de actie volkomen gewettigd. Het
dagblad „Amigoe di Curacao" merkt op,
dat het besluit van San José een uit
nodiging inhield aan de regeringen der
Amerikaanse landen de Dominicaanse
republiek economisch te boycotten.
Inmiddels meldt „Beurs en Nieuws
berichten", dat op last van de minister
van justitie der Ned. Antillen, op Aruba
door de autoriteiten ingegrepen is in
een bedenkelijke, handel in koffie. Een
partij van 300 balen koffie afkomstig
uit de Dominicaanse republiek zou zijn
overgepakt ten dele althans in
balen, die van merktekens waren voor
zien welke de Indruk wekten dat de kof
fie afkomstig was uit Columbia. Deze
koffie zou bestemd zijn voor de door
voer naar de Verenigde Staten.
Het dagblad wijdt aan deze kwestie
een hoofdartikel, waarin het er op wijst,
dat de Amerikaanse delen van het ko
ninkrijk weliswaar geen leden zijn van
de organisatie van Amerikaanse sta
ten en dat ook moeilijk kunnen zijn,
gezien de structuur van het koninkrijk
en het feit dat Nederland reeds deel
uitmaakt van andere -regionale organi
saties doch dat dit niet het risico mag
of kan impliceren dat conflicten ont
staan met nabuurlanden doordat er ac
tiviteiten worden, ontplooid die in strijd
zijn met de verlangens en eisen der
Amerikaanse landen. De koninkrijksre
gering, zo meent „Beurs en Nieuws
berichten", dient dit vraagstuk in zijn
algemeenheid aan de orde te stellen.
Er dient snel gereageerd te worden op
de politieke en economische ontwikke
lingen in het Caraïbische gebied.
WENEN, 26 sept. (D.P.A.) Otto
van Habsburg heeft in een interview
met het Weense blad „Express" ver
klaard besloten te zijn naar Oostenrijk
terug te keren. Op de vraag hoe hjj dan
stond tegenover de door de thans van
kracht zijnde Oostenrijkse wet geëiste
afstand van aanspraken op de troon en
loyaliteitsverklaring zei hij bereid te
zijn elke gewenste verklaring te onder
tekenen voorzover deze met de begin
selen van de Oostenrijkse grondwet
strookte. Hij wilde echter geen afstand
doen van de rechten die elke staats
burger door de grondwet worden ge
waarborgd.
Hij zei verder dat zijn familie moreel
recht had op haar vermogen. Van een
schadeloosstelling in baar geld voor het
geval hij niet naar Oostenrijk zou terug
keren wilde hij niet weten.
Temidden van sprookjesachtig ver
lichte bomen heeft de minister
van Landbouw en Visserij, mr.
V. G. M. Marijnen, zaterdagavond de
internationale tuinbouwtentoonstelling
Floriade te Rotterdam officieel geslo
ten. Het officiële bezoekcijfer wordt
pas over c uge tijd als uitslag van
een prijsvraag bekend gemaakt.
Wat betreft de resultaten verklaarde
de voorzitter van het Floriadebestuur
dr. A. J. Verhage tijdens de sluitings
ceremonie: „De tentoonstelling sluit
met een batig saldo. Een niet onbe
langrijk bedrag zal, krachtens de
stichtingsacte. naar de gemeente te
rugvloeien." De periode van zes
maanden, welke de Floriade heeft ge
duurd noemde hij juist voldoende.
„Het doel van de Floriade is in alle
facetten bereikt", aldus dr. Verhage,
aan wie minister Marijnenn medede
ling deed dat het de koningin heeft
behaagd de algemeen voorzitter van
de internationale tuinbouwtentoonstel
ling Floriade 1960 te benoemen tot
ridder in de Orde van de Nederland
se Leeuw.
De Floriade is nu dus uitgebloeid;
na zes maanden bloemenpracht sloten
de bewakers vannacht om twaalf uur
definitief de poorten van de imposan
te tuinbouwtentoonstelling en een uit
gebreide Rotterdamse politiemacht
speurde energiek naar eventuele boos
doeners die aan de verleidingen van
de afgeschreven bloemetjes geen weer
stand hadden kunnen bieden. „De men
sen zien het stelen van bloemen niet
als diefstal" zei een van de bewakers.
De politie koestert dezelfde vermoe
dens en is waakzaam,om te voorkomen
dat de kleurige bloemen straks ver
schrompeld als corpus delicti op de
groene tafel zullen liggen. Toegege
ven, de verleiding is groot geweest.
Met trage schreden verlaten de laat
ste bezoekers het tentoonstellingster
rein. Vaarwel bloemen van de Floria
de. jullie waart bekoorlijk en mooi:
laten wjj ook het afscheid puur hou
den.
De nacht is gevallen over de gigan
tische tuin in het hart van Rotter
dam. Niet langer ploeteren de tuin
mannen uit vele steden in perken en
kassen: „Ik sluit hierbij de Floriade",
zei minister Marijnen en aan deze
ministeriële beslissing heeft men zich
te houden. Het was een bijzonder ogen
blik. Tientallen genodigden zaten op
gemakkelijke stoelen op een van de
gazons. Duizenden Rotterdammers
stonden langs het lijntje. Op de ach
tergrond baadde de slanke Euromast
zich behaaglijk in een zee van licht.
De Floriadevlag hing nog in top. Dan
het officiële sluitingswoord, trompet
geschal, het Wilhelmus en een plechti
ge stilte. Tegelijkertijd dalen de Flo-
riadevlaggen, in de parken en boven,
aan de top van de Euromast. Organi
sator Jac. Kleiboer zucht. De Floriade
is verleden tijd.
Deze laatste nacht is een sprook
jesnacht geweest: het leek, als bloei
de de bloem Floriade vuriger en kleur
rijker dan ooit, nu zjj wist dat zij ster
ven ging. Tienduizenden Rotterdam
mers in het bezit van doorlopende
toegangsbewijzen waarden op deze
zachte septemberavond nog een keer
door de tuinen, gelijk zij dat in de
afgelopen maanden zo vaak hadden
gedaan. Overal klonk muziek: bloem
bedden waren feeëriek verlicht en toch
was men om acht uur 's avonds reeds
begonnen met de afbraak van de grote
binnententoonstelling en werden in de
hallen de bloemen reeds met schop
pen op een vrachtwagen geladen.
De officiële sluitingsplechtigheid
bracht op het podium burgemeester
Van Walsum, die enthousiaste dank
woorden uitte aan het adres van de
Floriadebestuurders. Niet het aange
kondigde batig saldo verheugde hem
in de eerste plaats, maar de bijzonder
prettige relatie, die door de Floriade
was gelegd tuSken de tuinbouw en
de stad Rotterdam. Ook minister Ma
rijnen gewaagde van de banden, wel
ke door de Floriade waren gelegd.
De Floriade heeft de internationale
verbondenheid versterkt, aldus de mi
nister. Door kiem tot kracht was het
devies van de tentoonstelling, welnu,
hier zijn vele kiemen gelegd voor
nieuwe krachten. Dr. A. J. Verhage,
algemeen voorzitter van de Floriade,
nam voor de laatste maal in deze
Ói?ós4
Dr. A. J. Verhage is geridderd tij
dens de sluitingsplechtigheid van
de ..Floriade". Links: de vlag wordt
gestreken. Europoort blijft over
als souvenir.
functie officieel het woord. „Er be
hoeft geen somberheid in onze stem
te zijn wanneer wij constateren dat
de tentoonstelling wordt gesloten", zo
zei hij. „De Floriade heeft de bevol
king dichter bij de tuinbouw en zijn
produkten gebracht. Dank aan allen,
dje er aan hebben meegewerkt. De
lampen worden gedoofd, voor de laat
ste keer. Als een grote bewaker staat
op de achtergrond de Euromast, een
indrukwekkende herinnering aan deze
tentoonstelling. Bijna 700.000 bezoekers
maakten tijdens de tentoonstelling een
tocht naar de top. De Euromast zal
blijven, als definitief souvenier; de
laatste, betonnen bioem uit een tuin,
die deze zomer miljoenen voldoening
heeft geboden."
wee en twintigduizend paar han
den hebben het Bossche stadion
De Vliert doen daveren van een
applaus dat opklonk, toen daar zater
dagavond tijdens de „Taptoe Den
Bosch" het opnieuw tot leven
gewekte muziekcorps van het voor-
malige regiment wielrijders de sintel-
baan op kwam rijden. De mannen van
de fanfare van het regiment genie
troepen uit Den Bosch waren gekleed
in de vooroorlogse uniformen, ze re
den op de echte oude legerfietsen en
hadden zelfs de instrumenten van het
„legendarische" corps in bruikleen
gekregen. De storm van toejuichingen
bereikte een hoogtepunt toen bleek dat
de mannen van adjddant Von Berg
met hun fietsen ook nog tot een coun
ter riding in staat bleken. De Bossche
naren hadden toen al uitvoerig kun
nen genieten van de verrichtingen van
de koninklijke militaire kapel, van de
kapel van de luchtmacht en van de
Johan Willem Friso-kapel. Ze waren
ook onder de indruk van de prestaties
van het demonstratie- en exercitiede
tachement van het luchtmacht instruc
tie regiment dat zijn feilloze exerci
ties vrijwel zonder enig hoorbaar
commando uitvoert. Toen aan het slot
van de avond een solo-trompettist een
zaam op een schavotje een taptoe
blies, als op een orgel begeleid door
de gezamenlijke deelnemende corpsen
luisterde het hele stadion geboeid toe.
Burgemeester Loeff, aan wie deze
taptoe bij zjjn afscheid werd aangebo
den, en die haar met zijn gezin bij
woonde, trof daar talrijke autoriteiten
aan, o.w. de bisschop van Den Bosch,
mgr. W. Bekkers, de generaal b.d.
J. Warringa, de lt. generaal b.d. ba
ron Van Lawick, de garnizoenscom
mandant, overste J. Chappin, het
Bossche gemeentebestuur en leden van
het provinciaal bestuur. Na afloop van
de taptoe is hij door de officieren van
het Bossche garnizoen in de officiers-
cantine aan de Vughterweg ontvangen
waar men bijzonder hartelijk afscheid
van hem heeft genomen en hem een
waardevol geschenk heeft aangeboden.
iiiiiiiniiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiMiiiMimiiiMiiiiiiiiimiiiiMiiHiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiimiiimiiHiMiiiiiiimiiiiiHiiiiHiiHii
HiHiiiiiimimtiiiiiiittNiiimiiHiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii
De r.-k. Studentenvereniging Albertus Magnus te Groningen beleefde zetter-
dagmiddag een historisch moment in de geschiedenis van de vereniging: de
ingebruikneming van de nieuwe sociëteit aan de Hoge der A 12. De Stich
ting „Eigen Huis Albertus Magnus" werd in 1949 opgericht. Er werden
allerlei acties gevoerd teneinde voldoende gelden bijeen te brengen. Begin
van dit. jaar kon het pand aan de Hoge der A gekocht worden. Architect
Coen Bekink heeft het grondig gerestaureerd en er een solide kroeg van
gemaakt, niet plavuizen op de grond, fikse muren en stevige kerkdeuren!
Zaterdagmiddag trokken de Albertianen in optocht met. muziek van de
r.-k. Harmonie St.-Joseph" voorop naar het station om de senioren af te
halen. Op originele wijze werden de gasten naar de „soos" gebracht. Het
gezelschap scheepte zich nl. in om per plezierboot door de Groninger wateren
naar het sociëteitsgebouw aan de Hoge der A te varen. De voorzitter van
de Stichting Eigen Huis Albertus Magnus, prof. dr. J. L. Meij droeg het
gebouw over aan het bestuur. Daarna werd de officiële opening verricht
door de commissaris der koningin, mr. W. A. Offerhaus, die een signatuur
onthulde, voorstellende Sint Albertus en vervaardigd door de kunstenaar
Klaas van Dijk. Des morgens had de bisschop van Groningen, mgr. P. A.
Nierman het gebouw ingezegend. Zondagmorgen droeg de moderator pater
dr. F. A. B. J. Vroom S.J. in de Jozefkerk een plechtige H. Mis op. Hel
programma vermeldt voor de feestweek toneel, muziek, cabaret, een wijn
feest, een galabal en ook nog een pelgrimage naar de kelder in de O. Bote-
ringetteaat. omar „Attwmts 'Magmt*" hat rond tie» jaar heeft uihgehonden.
i e „Grunneger Sproak" te Gro
ningen viert zaterdag 22 okto
ber het veertigjarig jubileum
met een receptie in het eigen gebouw
en een jubileumvoorstelling in de stau.z-
schouwburg voor genodigden van het
bekroonde toneelstuk ,,'t Blond kropt
woar 't nait goan ken", geschreven
door W. J. Eelssema en geregisseerd
door Barth de Ridder.
De vereniging heeft de afgelopen
veertig jaren veel gedaan voor het
gezelligheidsverkeer tussen haar leden
en voor de ontwikkeling t an het cult j-
rele leven in stad en ommelandni.
Juist het specifiek Groningse in het
culturele patroon was haar doel.
De toneelvereniging geeft per sei
zoen zo'n 45 voorstellingen. Vele c-
kende dialectstukken zijn er gebracht.
Het meeste succes werd geoogst met
„De laidjeszanger", welk stuk 124 op
voeringen kreeg. De zangvereniging
bracht de Groningse operette „As rie
hoagdoorn bluit" met evenveel succep.
Onlangs werd .og gespeeld in Bieden-
kopf (Duitsland). De zangvereniging
heeft ook het Groningse volkslied he
kend gemaakt en wel zodanig, dat het
lied op alle lagere scholen op het les
rooster staat. In 1926 kwam een eigen
gebouw tot stand, waar de ledenav<in
den („kovvievezides") worden gege
ven. Was aanvanke'ijk steen noch
stoel eigendom van de vereniging, ge
zien de zware hypotheek, thans is he*
geheel gemoderniseerde gebouw vrij
en heeft de „Grunneger Sproak" .en
bezit van circa 73.000,-.
Het is een probleem voor de toneel
vereniging om aan geschikte toneel
stukken te komen, die in het dialect zijn
geschreven. Er is onlangs een prijs van
duizend gulden in uitzicht gesteld voor
een goed dialectstuk. De inzendingen
stelden echter teleur en de vereniging
moest teruggrijpen op een bekroond
toneelstuk van 1947, dat echter toen
niet kon worden opgevoerd. Voor de
rond tweeduizend leden van de ver
eniging (er is een ledenstop, anders zou
het aantal veel groter zijn) worden be
gin november voorstellingen gege
ven van ,,'t Bloud kropt woar 1t nait
goan ken". Verder is er half novem
ber een jubileumconcert van de „e-
mengde zangvereniging „Grunneger
Sproak" met medewerking van hot
politiemuziekkorps, het politiedames-
koor en het politic-mannenkoor.
