Sociaal-rechtvaardige basis bij
loon- en inkomensverdeling
Pleidooi voor eerste kind,
waardevastheid en betaling
van premie door bedrijven
Terug naar stenen tijdperk
Hirasawa, Japanse Chessman?
Vergiftigde 15 mensen omdat
niemand schilderijen kocht
Produktie nauwelijks in gelijke
tred met bevolkingsaanwas
Rapport van
VUURZEE IN
STOCKHOLM
bij K.R.O.
U
Ruim Zichtover kinderbijslag
Twee benoemingen
Moord in Arnhem
Geval van tbc in
legerplaats
Bormann is dood
Twee vrouwen trokken jungle in
Tien
maal werd executie uitgesteld
Wereldvoedselvoorziening
F.A.O.
Kinderbijslag gelijk
°p met welvaart
Premiebetaling
Eerste en tweede
of derde
Brandstichter in arrest
Straatrovers in
Den Haag
Dader gearresteerd
Duitse kampbeul voor
gerecht
Verklaring van nog een
ooggetuige
Half miljoen jaar
DINSDAG 4 OKTOBER 1960
Ongeveer tezelfdertijd zijn er twee boeken verschenen van vrou
wen, die het avontuur zochten en die een blijvende genegenheid
vonden. Zij trokken schier ondoordringbare oerwouden in en trot
seerden talloze ontberingen en gevaren en hun enige wapens waren:
oprechtheid, goede wil en menselijkheid.
MicbaeJa Uenis beweert en bewijst dat de „wilde" dieren zeer
ontvankelijk zijn voor een onbevangen benadering haar Ameri
kaanse collega Jane Dolinger heeft hetzelfde hij primitieve Indianen
stammen onder\ onaen. Het enige ware gevaar schuilt in de vroegere
ervaringen, die dieren met mensen, en wilden met blanken hebben
gehad. Als er een sfeer van vertrouwen geschapen is, blijken de
mensen uit het stenen tijdperk zelfs een paar deugden te bezitten,
die in onze beschaving nog wel worden gepredikt maar helaas
slechts zeider beoefend. In ieder geval geven de beide boeken meer
dan genoeg reden tot ernstige overdenkingen. Bovendien zijn ze
ongemeen boeiend.
Elke dosis vergif in de beker, die Sadamitsji Hirasawa aan zijn
slachtoffers toediende, was genoeg om drie paarden te dodenHij
had het gif zelf toebereid, maar verklaarde later, er geen idee van
te hebben gehad, dat het zo zwaar was. Neen, hij zou niet de bedoeling
hebben gehad, de bedienden van de keizerlijke bank te Tokio om het
leven te brengen. Hij wilde hen slechts verdoven, teneinde de brand
kast leeg te kunnen halen.... Dat is althans, wat hij nu beweert, maar
na zyn arrestatie bekende hij kalm, de ongelukkigen aan zijn droom,
een rijk man te zijn, te hebben opgeofferd, want hij wilde immers
niet de kans lopen, later door hen herkend te worden. Desondanks
werd hij herkend door een bediende, een meisje, dat reeds als kind
een onoverwinnelijke afkeer had van doktersdrankjes en daarom de
inhoud van dr. Sjigeroe Matsoei's beker met „het middel tegen
dysenterie" langs haar hals in haar kleren liet lopen, het mengsel
slechts met de tong beroerend
Een raadsel
Brief van Chessman
Als vrienden
Hirasawa, de gifmenger
In het jongste nummer ja"
f'cht" troffen wij nog een uitvoerige
schouwing naar aanleiding van de (>)i
foorstellen Inzake de Kinderb,J' pn
JJJaterie met nogal wat haken ,nKen
mede door de uiteenlopende tantjes.
de betrokken partijen e" k iti_
^'eronder volgen de ^ornaamste kritl
Sche passages uit bedoeld ar
Laten we in alle duideliikheid nog
voor
pllttilf dvoo%tandeerf van een kinder-
hitslag voorziening, welke zich uitstrekt
tot het gehele volk. Voor ons is de
kinderbiislagvoorziening het mstru-
hient waarmee een meer sociaal-recht
vaardige loon- respectievelijk inko
mensverdeling wordt tot stand ge
bracht.
Het is een natuurrecht van de mens om
'n geordend gezinsverband kinderen
v°ört te brengen, te kunnen onderhouden
opvoeden. Dit natuurrecht moet ook
I1? het economische leven worden geeer-
öiedigd j-
In ons economisch systeem is de direc-
te loon- en inkomensvorming in wezen
gebaseerd op het prestatiebeginsel, ^owei
bij de loonvorming Hoon, salaris. honora-
fum) als bij de prijsvorming (prils, ren-
te- winst) wordt geen rekening Sehouden
en dit kan ook niet - met het be-
boeftebeginsel van de gezinsgrootte tn
'och mag de beloning van arbeid,
sten en werkzaamheden geen belemme
ring stellen voor een gezonde gezinsvor
ming en gezinsontplooiing. Het inkomen.-
résultaat van arbeid, diensten en werk
zaamheden dat ieder toevalt moet posi-
uef een gezonde gezinsvorming en -ont
plooiing mogelijk maken.
Welnu wanneer het niet mogelijk is
dat bij de directe loon- en inkomensver
werving rekening wordt gehouden met de
Gezinsgrootte, dan dient hierop een cor
rectie te worden aangebracht. Deze cor
rectie dient nu naar onze'mening te ge
schieden via een kinderbijslagvoorziening.
"it geldt dan zowel voor de loon- en
'alaristrekkenden als voor de zelfstan
digen en de beoefenaren van vrije beroe
pen. Dit zegt natuurlijk nog niets ten aan
zien van de vormen waarin een kinder
bijslagvoorziening kan worden gegoten,
"eze vormen kunnen voor loontrekken-
den en zelfstandigen verschillend zijn:
Zij kunnen gegoten zijn in de vorm van
een sociale verzekering dan wel in andere
vormen van sociaal-rechtvaardige herver
deling.
Wat wij beogen Is, dat als algemene
reSel de hoogte van de kinderbijslagen
Gelijke tred houdt met de ontwikkeling
van het loonniveau. De vermeerdering
Van de welvaart, welke primair tot uit
drukking komt in de loonstijgingen, dient
°ok tot uitdrukking te komen in de stij-
Stng van de kinderbijslagbedragen. Wan-
beer dit wordt nagelaten delen de kin
derrijke gezinnen niet in evenredige mate
'n de stijging van de welvaart.
Met betrekking tot de vraag of de
Progressie naar kindertal niet te laag is,
antwoordt de regering, zulks met een be
roep op het S.E.R.-advies van 22 februari
1952, dat er geen aanleiding is om deze
Progressie te versterken. Ter adstructie
daarvan wordt een staatje gepubliceerd,
Waarin tot uitdrukking komt dat zelfs bij
een kindertal van 10 nog 86.6% van de
Gezinskosten worden gedekt door het ba
sisinkomen en de kinderbijslag tezamen.
Wij willen ons vandaag en bij gele
genheid van deze wetsontwerpen niet
verdiepen in de vraag of de progressie
baar kindertal wel juist is, maar we wil-
'an toch wei onomstoteliik vaststellen, dat
Pfanneer de kinderbijslagbedragen niet
z'jn gekoppeld aan het indexcijfer van de
regelingslonen, de gezinnen met kinderen
een achteruitgang kriigen te incasseren.
De loonstijging sedert januari 1957 in ver
houding tot de kinderbijslagstiiging sedert
hie periode is daarvoor een bewijs.
Voor ons is de kwestie van de koppe
ling een halszaak teneinde te voorkomen,
hat de arbeidersgezinnen met kinderen de
hupe worden van een wijziging in de kin-
derbuslagvoorziening.
We hebben er in het verleden nadruk
kelijk bezwaar tegen gemaakt, vervolgt
han „Ruim Zicht", dat de premiebetaling
voor de Algemene Kinderbijslagwet voor
tie werknmer een persoonlijke en zicht
bare premie zou ziin. Tot dusver is de
Premie voor de Kinderbijslagwet een
Werkgeverspremie.
Aan dit bezwaar wordt in de wets
voorstellen niet tegemoet gekomen. Wei
Zeggen de ondertekenaars van de memo-
he van antwoord, dat zij „geenszins wil
len ontkennen, dat wanneer de premie-
Plicht, voor wat de loontrekkenden be
treft, op de werkgevers zou kunnen wor
den gelegd, dit in bepaalde opzichten aan
trekkelijk zou zijn". Op dit zwakke on
derschrijven van onze verlangens, welke
pok in het voorlopig verslag tot uitdruk
king werden gebracht, volgen dan ruim
vjjf kolommen argumentatie, die op ons
Piet de minste indruk hebben gemaakt.
Men kan er alleen uit lezen, een overdrij
ving van de administratief-technische be
zwaren en een gebrek aan moed om voor
een groot goed knopen te willen door
bakken en wat administratief-technische
bezwaren voor lief willen nemen. We
Gaan op de aangevoerde bezwaren niet
In, omdat we dan in een administratief-
technische verhandeling zouden geraken.
Wij achten het een groot goed, dat
de kinderbijslagpremie voor de werkne
mersvoorziening een werkgeverspremie
blijft, dit zowel in psychologisch als in
materieel opzicht.
Wanneer de kinderbijslagpremie voor
de A.K.W. een persoonlijke werknemers-
Premie wordt, zal het in de toekomst bij
mogelijke premieverhogingen zeer moei
lijk zijn om voor de werknemers een
compensatie" te verkrijgen.
Vervolgens betekent het invoeren van
«en zodanige premie een groter wordende
discriminatie tussen loontrekkenden en
zelfstandigen op het stuk van gehele of
Gedeeltelijke vrijstelling van premiebeta-
üng voor de drie sociale volksverzekerin
gen (A.O.W., A.W.W. en A.K.W.) voor de
kleine zelfstandigen.
Op de derde plaats heeft dit psycholo
gisch tot gevolg, dat de aversie tegen de
sociale verzekering in het algemeen en
mgen de kinderbijslagvoorziening in het
bijzonder wordt versterkt. Vooral de ar
beiders met kinderen zullen hiervan hin-
om zijn kindertal nog meer in het ver
domboekje te staan.
Een volledige compensatie voor deze
werknemerspremie en een combinatie
van deze premie met die voor de A.O W.
en A.W.W. heft deze bezwaren niet op.
Integendeel: de A.O.W. en de A.WW.
zullen eveneens in een toenemende aver
sie gaan delen. Vooral bij de ongehuw-
den en gehuwden zonder kinderen zal de
tegenstand tegen de sociale verzekering
nog meer gaan toenemen.
En dit alles vanwege een bepaald
technisch systeem.
We praten er verder dan nog maar
niet over welke nare gevolgen de aftrek
baarheid van de premie-A.K.W. heeft
voor de loon- en inkomstenbelasting.
Daarover zijn in verschillende tijdschrif
ten staatjes gepubliceerd, die te zien
geven hoe onbillijk de verdeling van
lasten blijkt te zijn.
Tot dusver hebben we ons onthouden
van een oordel over de kinderbijslag
voor de eerste twee kinderen van zelf
standigen. Als arbeidersbeweging staan
we op het standpunt, dat deze kwestie de
zelfstandigen aangaat. Maar wanneer bu
deze kwestie ook de kinderbijslag voor de
eerste twee kinderen van de werknemers
in de discussies wordt betrokken, willen
we er wel een enkel geluid over laten
horen.
We weten zeer wel, dat de kinderbij
slag voor het eerste en het tweede kind
voor de loontrekkenden in 1946 is inge
voerd als zogenaamd tijdelijke maatregel.
Maar wanneer men vandaag de gedachte
zou koesteren, dat deze maatregel nog
eens ongedaan zou kunnen worden ge
maakt. dan leeft men toch wel in het ver
leden en dan mist men elke realiteitszin.
Heeft men er wel eens over nage
dacht, welke ruimte er zou moeten zijn
om kinderbijslag voor het eerste en twee
de kind af te schaffen met een compen
serende loonsverhoging?
Dan moet er macro-economisch al een
ruimte zijn van een omvang, zoals we
die in de naoorlogse jaren nog niet ge
kend hebben. Bovendien zou een zodanige
afschaffing alleen maar ten goede komen
aan de ongehuwden en gehuwden met
minder dan twee kinderen. We kunnen
ons moeilijk een vakbeweging voorstellen
die bereid zou zijn de aanwezige ruimte
uitsluitend voor dit doel te bestemmen.
Voort zij opgemerkt, dat het vraag
stuk van gelijk loon voor gelijke of ge
lijkwaardige arbeid, waarvoor Nederland
gehouden is een oplossing te bewerkstel
len. veel moeilijker zo niet onmogelijk
oplosbaar is bij een loonvorming welke
is gebaseerd op man, vrouw en twee kin
deren, dan bij een loonvorming gebaseerd
op man-vrouw.
In de memorie van antwoord wordt
een overzichtje gegeven van de kinder
bijslagvoorzieningen op dit punt in de
E.E.G.-landen. Ook daaruit zal men kun
nen aflezen, dat de situatie in de E.E.G.-
landen een belemmering stelt voor de af
schaffing van de kinderbijslag voor het
eerste en tweede kind. In België, Luxem
burg, Frankrijk en Italië bestaat voor de
loontrekkenden recht op kinderbijslag
vanaf het eerste kind. Alleen West-Duits-
land kent recht op kinderbijslag vanaf
het derde kind. Overigens mag met be
trekking tot dit buurland worden opge
merkt, dat een kinderbijslagvoorziening
pas enkele jaren geleden tot stand kwam
en pas in ontwikkeling is. Er werd reeds
een poging ondernomen om het recht op
kinderbijslag vanaf het tweede kind te
doen ingaan.
Zelfs met betrekking tot het recht op
kinderbijslag vanaf het eerste kind voor
de zelfstandigen zij opgemerkt, dat onze
Beneluxpartners dit recht kennen. In
Frankrijk voor de zelfstandigen vanaf het
tweede kind. En tot slot moet men be
denken, dat in ons land het recht op kin
derbijslag vanaf het eerste kind niet ai-
leen bestaat voor loontrekkenden. Ook
voor alie weduwen en bejaarden bestaat
dit recht.
Naar onze mening, zo besluit het arti
kel, behoeft men het verstrekken van
kinderbijslag vanaf het eerste kind ook
aan de zelfstandigen niet na te laten,
omdat de kinderbijslag voor het eerste
en tweede kind voor loontrekkenden.
weduwen, bejaarden enz. wel eens zou
kunnen worden afgeschaft. Dit zou vol
komen irreëel zijn.
STOCKHOLM, 3 okt. (UFI). De
zeventienjarige Zweed, Arne Fecler-
holm uit Malmö heeft bekend, dat hij
in de nacht van zaterdag op zondag de
aanstichter is geweest van de enorme
vuurzee, die het eeuwenoude gebou
wencomplex, dat nog bekend stond on
der de naam de „koninklijke brouwe
rij", heeft verwoest. De brouwerij was
al in 1923 gesloten, doch men heeft
sindsdien de gebouwen gebruikt als
opslagplaats. De brand heeft een
schade veroorzaakt van naar schatting
30 miljoen kronen (4 miljoen dollar).
Een politieman, die zich op de avond
van de brand naar het bedreigde ge
bied spoedde, zag daar de jonge Fe-
derholm, die zich verd-acht gedroeg.
Toen hij hem wilde aanhouden sloeg de
knaap op de vlucht, maar liep hierbij
in de armen van drie potige agenten.
Zondagmorgen had men het vuur ein
delijk in bedwang, maar nog voor het
middaguur brak er op verschillende
plaatsen in de puinhopen opnieuw
brand uit. Nog in de middag vochten
dodelijk vermoeide brandweerlieden
tegen de vlammen die gretig naar prooi
zochten. Verschillende malen heeft er
ernstig gevaar bestaan, dat het vuur
zou overslaan naar een aantal wonin
gen, die vlak bij de brandende pak
huizen lagen. Men heeft tenslotte de
dertig gezinnen, die er woonden naar
elders overgebracht.
DEN HAAG, 4 okt. Met het korten
der dagen zijn de straatrovers in Den
Haag weer actief geworden. Verleden
week zijn twee gevallen gemeld, nadat
het de hele zomer op dit gebied rustig
was geweest in de residentie. Beide
malen werd een wielrijdster door een
voorbij flitsende bromfietser haar tas
ontrukt. Enige uren later vind men de
tas. Van de daders, die reeds anderhalf
jaar eenzame, donkere straten onveilig
maken, ontbreekt nog steeds ieder
spoor.
HILVERSUM, 3 okt. Het bestuur
van de K. R. O. heeft besloten in de
vacature van programma-chef van de
K.R.O.-radio, ontstaan door het ver
trek van de heer A. Rammelt, te voor
zien door de benoeming van de heer
mr. W. J. A. Wagenaar, thans plaats
vervangend programmachef van de
K.R.O. De heer Wagenaar is sinds 1935
aan de omroep verbonden
Het K.R.O.-bestuur heeft voorts be
sloten tot de aanstelling van een
adjunct-directeur, die de directie zal
bijstaan bij de interne leiding van het
omroepbedrijf. In deze functie is be
noemd de heer mr. L. B. M. Wüst,
thans politiek redacteur van „De Tijd-
De Maasbode".
ARNHEM, 3 okt. In de afgelopen
nacht heeft de politie te Arnhem de
20-jarige schilder R. G. uit Rheden ge
arresteerd. Hij wordt er van verdacht
de hand te hebben gehad in het over
lijden van de 57-jarige stukadoor L. F.
uit Rhenen. Het stoffelijk overschot
van F. werd in de afgelopen nacht aan
getroffen aan Onderlangs te Arnhem.
Het hoofd van het slachtoffer was ver
minkt. Kort na de ontdekking kon G.
worden aangehouden. Hij verklaarde
met de verslagene moeilijkheden te
hebben gekregen en hem tegen het
hoofd te hébben geschopt. Hij meende
toen, dat de man reeds was over
leden. Korte tijd daarna is hij terug
gekomen om na te gaan of zijn slacht
offer geld bij zich had. Aangezien hij
bij terugkeer niet de zekerheid had, dat
de man dood was, heeft hij hem toen
nog meer schoppen gegeven. De ver
slagene was vader van een groot gezin.
ERMELO, 3 okt. In de legerplaats
Ermelo is een geval van t.b.c. geconsta
teerd. De inspecteur van de militair ge
neeskundige dienst heeft de ruim 2500
man van de legerplaats geconsigneerd.
Van 4 tot 7 oktober zal door middel van
de Mantoux-reactie worden onderzocht
of er nog meer militairen besmet zijn.
waarna op 7 oktober <lp uitslag van dit
onderzoek wordt bekend gemaakt.
HANNOVER, 4 okt. (D.P.A.) Gis
teren is het proces begonnen tegen de
55-jarige koopman Albert Layer uit
Hannover, die tijdens de oorlogsjaren
optrad als SS-opzichter in het concen
tratiekamp Gross-Rosen en aan wie 42
gevallen van moord, doodslag en dood
door schuld zijn tenlaste gelegd, als
mede 261 gevallen van medeplichtig
heid aan moord' op gevangenen.
Tot zijn slachtoffers behoorden vol
gens de dagvaarding twee gevangenen,
die hij, omdat zij de kampdiscipline
hadden overtreden, in een honderd
meter diepe steengroeve in het kamp
had gestoten. Zeven andere gevange
nen kwamen om het leven, toen hij hun
mutsen buiten de kampomheining gooi
de en hun opdroeg ze terug te halen,
waarop zii door de schildwachten wer
den doodgeschoten Vijf Russische
krijgsgevangenen werden door Layer
en twee medeplichtigen doodgetrapt.
Er zijn 76 getuigen en drie desikundi-
gen opgeroepen. Het proces zal ver
moedelijk drie weken in beslag nemen.
HAMBURG, 3 okt. (UPI) In een
vraaggesprek met het zondagsblad
„Bild am Sonntag" heeft de 46-jarige
vrachtauto-chauffeur, Willi Bahring
gezegd, dat hij Martin Bormann, Hitlers j
rechterhand, heeft zien sterven in de
ruïnes van Berlijn op 2 mei 1945. Hij j
deed dit verhaal nadat verleden week I
de berichten uit Argentinië waren op- j
gedoken, dat Martin Bormann daar zou
zijn gearresteerd.
Bahring vertelde de verslaggever van
„Bild am Sontag": „Ik was een van de j
overgeblevenen van de groep soldaten
die de Rijkskanselarij moest verdedi
gen. Bormann gaf ons opdracht ons in
drie groepen te verdelen. We wilden
de tunnels van de ondergrondse ge
bruiken om zo uit de Russische om
singeling te geraken. Bormann ging
voorop met zijn groep, toen wij aan een
brug kwamen, waar juist een Duitse
tank overheen ging. Bormann en zijn
mannen renden er, dekking zoekend,
achteraan. Eén moment later verscheen
aan de overzijde van het water, bij de
andere oprit naar de brug, een Russi
sche tank. Deze gaf snel twee vuur
stoten en onze tank werd opgeblazen.
De mannen die de tank tot dekking
hadden genomen, ook Bormann, wer
den gedood. „Ik rende vooruit en zag
hem liggen, zijn gezicht was afschuwe
lijk verminkt. Er was geen twijfel mo
gelijk, die man was dood", zei Bahring.
Zijn getuigenis wordt gestaafd, door
eniige andere ooggetuigen, die al eerder
vertelden hoe zij Bormann zagen ster
ven.
Niemand heeft echter het overtuigend
bewijs van Bormanns dood kunnen le
veren, en zo leeft het geheim voort.
MICHAELA DENIS
.niet bang zijn
Jane Dolinger's boek heeft als titel
„Het oerwoud is een vrouw" en het is,
verlucht met tien foto's, verschenen
bij de uitgeverij C de Boer jr. te Hil
versum. De schrijfster, een eerzame se
cretaresse in Miami, werd plotseling ge
grepen door een onbestemd verlangen
naar avontuur Welnu, ze kreeg méér
avontuur te beleven dan haar eigenlijk
wel lief was.
Door toevallige omstandigheden werd
ze medewerkster van de Amerikaanse
schrijver Ken Krippene en vóór ze het
goed en wel wist zat ze in het vliegtuig
naar de binnenlanden van Zuid-Ame-
rika. Die heenreis was op zichzelf al
Maar de enkele druppel® op haar tong
verlamden haar reeds Ze zag, hoe één
voor één haar collega's dood neervielen,
terwijl de dokter glimlachend toekeek.
De dokterSadamitsji Hirasawa
had zich als zodanig aan de directeur
voorgesteld, voorzien van een authen
tiek visitekaartje van Dr. Matsoei, ge
neesheer van Tokio's geneeskundige
dienst. Het gebeurde op een wit-hefe na
middag van het jaar 1948. kort nadat in
Japans hoofdstad een dysenterie-epide-
mie was uitgebroken, waarover de kran
ten uitvoerig geschreven hadden. Toen
zich dan ook bij de directeur van de bank
die speciaal belast was met het beheer
van de afdeling kas. een gedistingeerd
heer liet aandienen en hem kwam ver
tellen, door het hoofd van de dienst ge
zonden te zÜn' om bankbedienden per
soonlijk een afweermiddel toe te dienen,
geloofde deze directeur hem, vooral na
dat het keurige kaartje op zijn bureau
was gedeponeerd Hij stond toe, dat
de dokter, die verklaarde, het afweer
middel bij zich te hebben en dat het
slechts nodig was, het in een beker wa
ter in te nemen, het persoonlijk ging toe-
dienen. Dit wa, trouwen® het uitdrukke-
der ondervinden in het arbeidsleven. De iijke bevel door het hoofd van de ge-
man met drie en meer kinderen komt neeskundige dienst in samenwerking met
de politie uitgevaardigd. Het toedienen
moest ter plaatse gebeuren, omdat in
de praktijk reeds gebleken was. dat ve
len nalieten, het in te nemen, waardoor
het gevaar steeds groter werd, dat de
ziekte zich steeds meer verspreidde, met
alle gevolgen van dien, aldus de dokter
De dokter begaf zich het eerst naar
de afdeling kas. die geheel gescheiden
van de andere afdelingen van de bank
is Sadamitsji Hirasawa. de miskende
kunstschilder, had de situatie van te
voren goed opgenomen Toen de hele
afdeling aan zijn voeten lag, kon hti rus
tig naar de brandkast stappen en die le
digen. En even rustig verliet hij het
bankgebouw, alsof hij een gezien cliënt
was. Terwijl zijn slachtoffers de gifdrank
dronken, had hij hen vriendelijk toege
knikt, met een „goed zo, het is niet erg,
wel. drink maar vlug uit"
Het meisje, ofschoon niet in staat,
zich te verroeren en ten prooi aan de
hevigste krampen, had alles duidelijk
kunnen zien. Toen er tenslotte bedienden
van de andere afdelingen binnenkwa
men. kon ze nog stamelen, wat er ge
beurd was. Ze moest inmiddels direct
naar een ziekenhuis worden overge
bracht en daar verboden de medici de
politie uitdrukkelijk, haar te verhoren,
zo erg was haar toestand.
De politie stond volkomen voor egn
raadsel. Ze had evenwel één houvast en
wel het visitekaartje, dat echt was. Aan
gezien Dr Matsoei kort te voren nieuwe
had laten drukken, kon worden nage
gaan. aan wie hij ze had uitgereikt. In
totaal waren het zestig personen geweest
en tot degenen, die zo'n kaartje gekre
gen hadden, om de een of andere re
den, behoorde de kunstschilder Sada
mitsji Hirasawa Het was hem verstrekt
na een consult, om er zich mede bij een
andere dokter te melden.
De met het onderzoek belaste politie
man beviel het optreden van de man
niet. toen hij hem nader aan de tand
voelde. Hij kon er zich geen rekenschap
van geven, maar hij begon juist hem
te verdenken, zulks te meer, omdat hij
ongevraagd een soort aübi gaf, door,
ook weer ongevraagd te vertellen, dat
hij op de dag van die verschrikkelijke
misdaad op de keizerlijke bank een uit
stapje naar een dorp in de buurt van
Tokio had gemaakt.
Doch de politieman moest wachten,
tot het meisje hersteld was. Wekenlang
zweefde het tussen leven en dood. Ten
langen leste evenwel kwam er een gun
stige wending in haar toestand en mocht
ze verhoord worden. Men liet haar foto's
van de zestig personen zien. Ze wees
zonder enige aarzeling de foto van Sada
mitsji Hirasawa aan Dat was de man,.
Bij zijn arrestatie bakende hij onmid
dellijk. zoal® gezegd. Hij had zich op
het mensdom, hetwelk zijn kunst niet
waardeerde, willen wreken en tegelijker
tijd een rijk man willen worden, ten
einde nooit meer te behoeven te schil
deren Later evenwel trók hij zijn be.
kentenis in. Desondanks werd hij tot de
dood aan de galg veroordeeld. Hij was
toen 56 jaar Hij tekende hoger be
roep aan en ging evenals Chessman de
wetten bestuderen, teneinde de mazen
er van te onderkennen, waar hij door
heen zou kunnen glippen. En het lukte
hem, zijn executie tien maal uit te stel
len.
Het Hooggerechtshof moest dit ook de
tiende maal op zuiver juridische gron
den doen, door de miskende kunstschil
der naar voren gebracht Deze heeft
evenal® Chessman de publieke opinie
weten te mobiliseren en alles, wat in
Japan tegen de doodstraf is. staat thans
achter hem. Sadamitsji Hirasawa zit
in cel 238 van de keizerlijke gevangenis
van Tokio. Daar hangt tegen een muur
een brief, die hij van Shessman ont
ving en waarin deze hem aanmoedigt,
zich te blijven verzetten tegen de uit
voering van de doodstraf, omdat deze I
ai® een overblijfsel uit barbaarse tijden
moet worden beschouwd „Het interes-1
veelbewogen; maar gezien in het licht
van de latere ervaringen was het een
plezierreisje, waarover Jane achteraf
met prettige humor kan schrijven.
Het doel van de reis was de Gran
Pajonal, gelegen in het hartje van de
Peruviaanse wildernis onmetelijke ge
bieden, waar slechts weinig blanken in
zijn doorgedrongen en nóg minder
levend zijn uitgekomen! Krippene ver
moedde hier een beschaving van meer
dan een half miljoen jaar geleden te
kunnen vinden,
Aan het c»nd van de tocht heeft hij in
derdaad een glimp van deze vergeten
wereld aanschouwd; op een afstand heeft
hij een groep mensen, die nog niet de
beschaving van het stenen tijdperk had
bereikt, kunnen waarnemen. Hij heeft ze
echter niet kunnen benaderen.
Maar voor het zover was. hadden Ja
ne en Ken al heel wat beleefd bij an
dere Indianenstammen, die oP een hoger
Peil stonden. Toch heersten ook bij de
ze stammen verschrikkelijke toestanden.
Tenminste, in onze ogen, want Jane
verwondert zich er telkens over, ner
gens ongelukkige of neerslachtige men
sen te hebben aangetroffen.
zijn lawaai en gejakker. Het is natuur
lijk heel moeilijk deze wereld en het
leven van primitieve volkeren met el
kaar te vergelijken, maar ik heb toch
nooit een wilde in het oerwoud aange
troffen die aan een hartkwaal leed.
of die de hulp van een psychiater
nodig had We hebben evenmin ooit
een 'wilde ontmoet, die neerslachtig of
ongelukkig was. die niet keek naar de
zonsondergang, die de sterren niet
bewonderde of nooit aan de rivieroever
ging staan om de zon te zien opko
men".
En veelzeggend voegt zij hieraan toe:
..De wilden? Wie zijn dat eigenlijk""
Tja, daar moeten we maar eens goed
over nadenken. En het is leerzaam dan
ook de verschrikkelijke verhalen, die
pater Pascual Allegre deed over de
slavenhandel door de zogenaamde
beschaafde blanken.."), goed °P ons
laten inwerken.
Michaela Denis heeft haar beroemde
reisboek ,,Met een luipaard ®P schoot"
thans laten volgen door „Rijdend op een
rhinosrug", eveneens verschenen in de
Forum Boekerij van de Ui tg. Ad, M.C.
Stok te 's Gravenhage. Het boek bevat
niet minder dan zesenzestig foto's ge
maakt door Armand Denis.
Zoals Jane Dolinger heeft „leren hou
den" van de primitieve Indianen, heeft
Michaela Denis haar hart verpand aan
de dieren, groot en klein. Dit nieuwe
boek is het levendige en boeiende ver
slag van de reizen, die zij samen met
haar echtgenoot door grote gebieden
van Afrika maakte, en van de ontmoe
tingen met vreemde dieren en primi
tieve stammen.
De Denissen hebben het geheim ont
dekt om mens en dier met vriendschap
te benaderen. Hun oprecheid en rust
delen zich aan de „andere partij" mede
en angst kennen zij eigenlijk niet. Of
juister gezegd: zij weten wanneer en
in hoeverre zij de angst kunnen vervan
gen door pogingen om tot wederkerig
vertrouwen te komen. Met open oog en
oer reist het echtpaar door Afrika. Zelfs
het geringste heeft hun aandacht: zij
buigen er zich vol eerbiedige verwonde
ring overheen en Michaela wordt niet
moe, ervan te vertellen.
Zij doet dat charmant en boeiend
ik mag wel zeggen: zoals u dat van
haar gewoon bent want wie kent
■ÉÉH eegenlijk
seert me niet," aldus de Amerikaan, „of
je schuldig bent of niet Het gaat om de
doodstraf."
In verband met deze Japanse Chess
man is het interessant, nog even aan te
tekenen, dat in een gevangenis van de
Amerikaanse staat Lousiana een 37-ja-
rige neger gevangen zit, Edgar Labat
geheten, wie bet, gelukt is, zeven maal
zijn executie uit te stellen Sinds 1950
verhuist hij van de ene gevangenis naar
de andere. Hij zou met een andere ne
ger Clifton Poret geheten, een blanke
vrouw aangerand hebben Ook Poret is
nog steeds niet op de elektrische stoei
ter dood gebracht, maar hij wordt a!s
de hoofddader beschouwd en zijn juri
dische argumenten zijn naar het schijnt
uitgeput. Doch voor Edgar Labat, die
van medeplichtigheid beschuldigd werd
en niet als de hoofddader veroordeeld
werd, bestaan er zoveel juridische ar
gumenten, dat hij naar men aanneemt
het wellicht nog langer za] kunnen
volhouden dan de bijna dertien jaren
van Caryl Chessman Ook Edgar La
bat verklaart zich onschuldig aan de
misdaad, waarvoor hij ter dood werd
veroordeeld en hij heeft geweigerd, zich
te laten veroordelen wegens een door
hem bedreven gewapende roofoverval,
waarop niet de doodstraf staat.
Ten slotte zij nog vermeld, dat in de
beruchte gevangenis van Saint Quentin.
waarin Chessman gevangen heeft ge
zeten, de ter dood veroordeelde George
Scott driemaal gepoogd heeft, zelfmoord
te plegen. Een keer, door een elektrische
gloeilamp stuk te bijten en de stukken
in te slikken en tweemaal door te trach
ten, zijn hoofd tegen de muur stuk te lo
pen Hij heeft zich echter tenslotte vol
komen kalm naar de electrische stoel
laten geleiden
K.H.
„Wat op mij een diePe indruk maak
te was het feit dat het leven van de
Cashibo's om zo kalm en gelukkig aan-.„„Qi
deed. zo volkomen anders dan het da- ..Met een luipaard op schoot'
gelijkse leven in de moderne wereld met niet?
ROME, 4 okt. Blijkens een rapport
van de FAO, de voedsel- en landbouw
organisatie der Verenigde Naties heeft de
vvereld-voedselproduktie in het jaar 1959-
60 nauwelijks gelijke tred gehouden met
de bevolkingsaanwas. In dit jaar toonde
de wereldvoedselproduktie een toeneming
van ongeveer twee proeent, vergeleken
met een bevolkingsaanwas van 1.6 pro
cent. In de drie voorgaande jaren was de
marge aanzienlijk groter.
Het verre Oosten bleef nog steeds het
meest kritieke hongergebied, de bevol
king nam hier met elf miljoen zielen
toe. De totale graanvoorraden in de voor
naamste exportlanden stegen tot het on
gekende cijfer van 126 miljoen ton, of
bijna vier maal zo groot als in 1952. De
grootste stijging van de landbouwproduk-
tie deed zich met vier procent voor in
West-Europa. In het Verre Oosten, exclu
sief Communistisch China, bedroeg zij
ruim drie procent. De enige produktieda-
ling deed zich voor in Afrika, namelijk
met een procent. In de produktie in het
Midden-Oosten kwam geen verandering.
In het vorige verslagjaar was in alle lan
den de produktie gestegen.
De opvallende produktiestijgingen in
Noord-Amerika, Europa en Oceanië, wa
ren een gevolg van de toepassing van mo
derne landbouwmethoden. In de minder-
ontwikkelde gebieden was zij slechts een
gevolg van een groter aanplantareaal. De
koffiqvoorraden en die van ruwe granen
zijn gestegen, de katoen voorraden zijn
daarentegen lager. De uitbreiding van de
voorraden tarwe, suiker en van de meeste
andere landbouwprodukten schijnt tot J
staan te zijn gekomen, althans voorlopig.
In Afrika was de graanproduktie 1.300.000
ton lager dan in 1958-59. Alleen de koffie-
en cacaoproduktie in Afrika waren be
langrijk hoger, namelijk ongeveer tien
procent.
De produktie-stijging in West-Europa
was voornamelijk een gevolg van de gro
te tarwe-, gerst-, mais- en aardappel
oogsten. De oogsten van suikerbieten,
veevoeder, beetwortelen en hooi hadden
te lijden van langdurige droogte gedu
rende de zomermaanden in de noorde
lijken en centrale gebieden. In bepaalde
delen van de Sovjet-Unie en verschillen
de Oosteuropese landen was de oogst van
verscheidene landbouwprodukten lager
als gevolg van droogte. De graanproduk
tie in de Sovjet-Unie was minder dan
in het vorige verslagjaar.
De wereldvisvangst gaf een toename
van elf procent te zien.
Van de 85 landen, waarvan indexcij
fers voor de kleinhandelsprijzen van le
vensmiddelen beschikbaar zijn, daalden
de prijzen in 1959 in 29 landen, vergele
ken met die van 1958. In 1958 deed zich
slecht in 16 landen prijsdaling voor, ver
geleken met 1957. In 1959 bleven de le-
vensmiddelenprijzen in 47 landen stijgen.
In 1957 en 1958 in ongeveer 70 landen.
Het rapport merkt op, dat de aan
houdende grote voorraden en de voort
durend dalende tendentie van de land
bouwprijzen op de internationale markt
geleidelijk aan invloed uitoefenen op de
binnenlandse kleinhandelsmarkten.
Met betrekking tot het inkomen in de
landbouwbedrijven meldt het rapport,
dat het netto inkomen in de Verenigde
Staten met 15 procent is achteruitgegaan
en in Canada met 7 procent. In Engeland.
Denemarken, Nederland en Noorwegen
steeg het inkomen in de landbouw. In
West-Duitsland en Italië trad weinig
verbetering in en in sommige gevallen
zelfs vermindering. De grootste stabili
teit werd. wat het inkomen betreft^ ge
meld uit Zwitserland cn Japan.
