X
w
Nieuwe
Carlot
reddingsboot
kantelt binnen zes seconden
Schipper „Jannes" Toxopeus
begint aan derde avontuur
O UFA
Kopen op afbetaling
i
Sociaal
commentaar
zó kunt u helpen
GIRO 426
Spoor en
gesprek
Wild gejuich over het IJ
Ontploffing in
aardewerkfabriek
WITTE KRUIS
WITTE KRUIS
I 1
RESA-HILVERSUM
Lezen door de jeugd
ZATERDAG 15 OKTOBER 1960
s - -•<
«ai
Tan Ceta-Bever
Geslaagddank zij
In Maastricht
Drie man ernstig gewond
ir4
Vl i
(Advertentie)
DE £Chtg PIJNSTILLER
Een maand gaat snel voorbijENeem
de angst voor nare dagen weg door
Witte Kruis in huis
te nemen.
tabletten, poeders
of cachets.
DUTIM N.V. - OEGSfGEEST
ant grote dwazen zijn alle men
sen, die God niet kennen; die
niet door de zichtbare goede
ren heen Hem vermogen te zien, en
wel Zijn werken aanschouwen, maar
de Schepper niet vinden; als zij,
door hun schoonheid bekoord, die
als God beschouwden, hadden zij
moeten begrijpen, dat hun Meester
heerlijker is, want de Maker van al
le schoonheid heeft ze geschapen...
want uit de grootheid en schoonheid
der schepselen kent men, door ver
gelijking, de Schepper. Tóch zijn
dezen eigenlijk nog niet zo te laken.
Want zij dwalen wel, maar zoeken
toch God en willen Hem vinden. Zij
onderzoeken tenminste Zijn werken
en vorsen ze na... Van de andere
kant zijn zij niet geheel zonder
schuld; want als zij hun kennis zo
ver konden brengen, dat zij in staat
waren het heelal te doorvorsen,
waarom hebben zij dan niet veeleer
de Heer van dit alles gevonden?"
Zo begint het 13e hoofdstuk van het
Boek der Wijsheid. Dezelfde gedach
te vinden wij terug in de Brief aan
de Romeinen (1.19-20): „Immers,
wat men weten kan over God, kan
ook door hèn (d.i. de heidenen) wor
den gekend. God toch heeft het hun
duidelijk gemaakt. Waift Zijn onzicht
baar Wezen, Zijn eeuwige Macht en
Zijn Godheid zijn, van de schepping
der wereld af, bij enig nadenken, uit
het geschapene duidelijk te kennen.
Te verontschuldigen zijn ze dus niet"
Ook het Vaticaans Concilie heeft zich
hierover uitgesproken: „God, oor
zaak en doel van alles, kan met het
natuurlijk licht van het menselijk vre-
stand uit de geschapen dingen met
zekerheid worden gekend". Bijzon
der verhelderend is in dit verband
de uitspraak van St. Thomas, die
Paus Pius XII in zijn Encycliek ,,Hu-
mani Generis" citeert: „Het geeste
lijk kenvermogen is op een of andere
wijze in staat kennis te nemen van
de hogere waarden der zedelijke or
dening van natuur en bovennatuur,
wanneer de ziel in de resonantie van
haar gevoelens een soort natuurlijke
of bovennatuurlijke verwantschap
met deze waarden bespeurt". P. dr.
O. Semmelroth verwijst naar deze
tekstén in zijn mooie boek: De ont
moeting van God en mens (Het
Spectrum 1958) om duidelijk de ka
tholieke geloofsovertuiging in het licht
te plaatsen, die inhoudt, dat %God
Zichzelf in Zijn schepping, in elke
scheppingsdaad, aan de mens open
baart, en daardoor een beroep op
hem doet om de Schepper als zoda
nig in en door Zijn werk te erken
nen. Jammer genoeg heeft de heden
daagse mens echter door zijn ver-
materialiseerde, vertechniseerde le
venshouding het zintuig verloren om
achter de grootheid en schoonheid
der schepping de Schepper te ont
dekken. Zonder enige symboolgevoe
ligheid of zieleverwantschap met de
onuitsprekelijkheid van leven en be
staan gaat men totaal in de tastba
re wereld op. De zelfopenbaring
van de Schepper in leven en bestaan
vervaagt zodoende tot een slechts
moeizaam hervindbaar spoor. Maar
dat spoor is er en blijft er. Voor ons
is het in de letterlijke zin een levens
zaak die innerlijke openheid en ont
vankelijkheid aan te kweken, welke
ons het vage spoor van God in de
schepping weer doet zien als een over
tuigende openbaring van Zijn aan
wezigheid, die, naar Gods eigen
woord „door vergelijking uit de groot
heid en schoonheid der schepselen"
te kennen is.
Al blijft God zelf dan ook oonzicht-
baar, Zijn werkzaamheid in al
het bestaande is voor de mens,
„als de ziele luistert", onloochen
baar. Sterker nog, wie aldus Gods
aanwezigheid in heel de schepping
heeft leren aanvoelen, kan niet an-
ders dan het vermoeden in zich be
speuren, dat God veel nauwere, per
soonlijke contacten met de mens op
het oog heeft. Inderdaad heeft God
in de wereld niet alleen maar een
„spoor" van Zijn voortdurend met
de schepping bezig-zijn achtergela
ten,. Hij wil zelfs in een ononderbro
ken, persoonlijk gesprek met de men
treden. Hij hééft tot ons gesproken
en Zijn woorden op schrift laten stel
len: de Bijbel. De inhoud daarvan
is in de volle zin van het woord ge
sprek tussen personen: God en mens.
In dat gesprek heeft er een echte
zelf-mededeling, een zelf-openbaring
van God plaats aan de mens, waar
door deze, wanneer hij in vrijheid
besluit zich open te stellen voor de
Zich openbarende God, in staat is
die God werkelijk te ontmoeten en
een levensgemeenschap met Hem
aan te gaan. Het juiste antwoord op
deze goddelijke zelfmededeling nu
ligt in de vertrouwvolle overgave
aan de betrouwbare en liefdevolle
persoonsonthulling van de spreker.
Goddelijk geloof is immers een „ge
loof aan de liefde, die God voor ons
heeft." (1. Joh. 4, 16).
Gods zelfopenbaring aan de mens
door middel van Zijn schepping en
de H. Schrift is, zoals de theologen
terecht zeggen, een uitdrukkelijke
uitnodiging tot een dialoog, tot een
gesprek. Om Zijn oneindige goedheid
en liefde buiten Zijn eigen wezen
kenbaar te maken het doel van
de schepping heeft God eerst naar
Zijn eigen beeld, een partner ge
schapen met wie Hij een echte ge
meenschap wil aangaan, welke ge
stalte krijgt in een ononderbroken
samenspraak. Dit eist van de mens,
wil hij aan Gods bedoeling beant
woorden, een vrij gekozen, wel-be-
wust en persoonlijk zich-bezig-hou-
den met zijn goddelijke gespreksge
noot. Daartoe zijn wij geroepen. Dat
God de mens als partner helemaal
aan Zich wil binden, blijkt uit elke
bladzijde van het Oude Testament.
Maar wat daar nog maar tot ons
gezegd wordt door middel van Gods
uitverkorenen en profeten, en in eer
ste instantie bedoeld is voor één uit
verkoren volk, herhaalt God zelf, in
het Nieuwe Testament, door Zijn ei-
Zoon op oneindig dringender,
liiieve en voor het hele mens-
De kabels trekken het schip om.
i
WMm
De „Carlot" zielig ondersteboven.
••V .-
kabels
vieren,
terug.
„Carlot" komt
Rechtop, triomf van zelfrichten.
(Advertentie)
Stop met kneedbaar kont..
dom bestemde wijze. Gods Woord
bevat aldus de totale openbaring van
Zijn plannen met wereld en mens
heid, waartegenover wij, als voor
waarde tot ons heil, onze houding
hebben te bepalen. De werkelijkheid,
waarin wij leven, is derhalve geen
andere dan deze: door Zijn schep
ping herinnert God ons voortdurend
aan Zijn onophoudelijke bemoeienis
met mens en wereld; in Zijn zelf
openbaring de H. Schrift die
door de genade, tegelijkertijd uit
werkt wat zij mededeelt, nodigt God
ons aanhoudend uit de ons geschon
ken levensgemeenschap met Hem
zo vruchtbaar mogelijk te maken.
Daarin n.l. schenkt God Zichzelf
voortdurend aan de mens om deze
zodoende ertoe te brengen zich op
zijn beurt aan God over te geven.
Het uiteindelijke doel immers vari
de schepping is en blijft, dat een
maal God „alles in allen" zal zijn.
Hef waarnemen van Gods genade
werking is moeilijk voor ons. Niet
alleen is deze genade van nature
onzichtbaar, maar wij, mensen, to
nen ons, als regel, buiten enkele ka
rige, begenadigde ogenblikken van
mystieke openheid, weinig toeganke
lijk daarvoor. God spreekt altijd in
de stilte; wij leven in verdovend ge
druis. Wij moeten nog leren bemer
ken, dat God ons voortdurend aan
spreekt.
(Van ccn onzer verslaggevers)
AMSTERDAM, 14 okt. Zonder de
volle zee te hebben geproefd, de wilde
deining onder de kiel en telkens flarden
van fonkelvvit schuim onihnoggespo-
ten langs de scherpe boeg, is de nieuwe
reddingsboot „Carlot" al het meest ge
benedijde schip van de Koninklijke
Noord- en Zuidhollandse Reddingsmaat-
schappij. Wat do „Carlot" vanmorgen
in het IJ presteerde, grensde dan ook
aan het ongelooflijke. Tijdens de kan-
telproeven, die als steeds aan de tech
nische en officiële proefvaart vooraf
gaan, brak deze reddingsboot alle be
staande records. In precies zes secon
den draaide haar omhoogstekende kiel
terug in het water en richtte het schip
zich op.
Op dat momejit gingen de armen van
schipper Jannes Toxopeus en zijn be
manningsleden, van de bouwers, de eige
naars en vele belangstellenden omhoog
erj galmde er een wild gejuich over het
water. De reusachtige bok „Phoenix"
van de NDSM, met baas Pieter Buis en
zijn mannen aan de. lieren, liet de zwa
re. ijzeren kabels vieren en zo kon de
..Carlot" vrij dobberen, als een goed-,
best-, mieters-, machtig- en gelukkig
schip, wanneer wij tenminste alle lof
tuitingen goed hebben verstaan.
De vreugde was begrijpelijk. Voordat
een nieuwe zelfrichtende reddingsboot
naar „het station" kan vertrekken, wor
den er eerst kantelproeven genomen om
het schip op dat zelf richten te testen.
Natuurlijk, men is wel zo zeker van zich
zelf, dat de verwachtingen optimistisch
gestemd zijn. maar toch houdt men al
tijd nog rekening met het mislukken van
zo'n poging door een of andere fout in
de berekening. Wanneer het schip aan
de normale eisen voldoet en nadat het
ondersteboven is getrokken over bak
boord in 45 seconden en over stuurboord
in 28 sec. tergknatelt .kan de proef
als goed geslaagd worden beschouwd.
De „Carlot" nu, die tot twee maal
toe werd omgetrokken en even zovele
keren over de moeilijke bakboordzij
de terugkantelde die kieptank, die
bij het kantelen de belangrijke rol
speelt, zit namelijk aan stuurboordzij
de deed het bij de eerste poging
binne-n zestig seconden en bij de twee
de binnen zes seconden. Dit enorme,
om niet te zeggen zeer spectaculaire
verschil, werd bereikt omdat men het
stuurhuis eerst open liet en vervol
gens grondig afsloot. Het stuurhuis,
het nieuwe snufje van de „Carlot" be
vatte een geweldige luchtbel, die de
enorme halve salto veroorzaakte.
De eerste, die na de recorddraai aan
boord sprong, door een overgelukkige
glimlach het schip als het ware feli
citerend met het succes, was „Jannes"
Toxopeus, die met de „Carlot" begint
aan het derde avontuur van zijn even
zilte als bewogen loopbaan. Na de.
„Insulinde" en de „Brandaris" is de
„Carlot" zijn derde schip. „Hij loopt
lekker en slurpt goed" sprak deze
doorgewinterde vechtjas van de ge
vreesde westergronden. „Ik heb nu
weer een schip zoals de „Insulinde"
zelfrichtend dus. De „Brandaris" was
dat niet. Maar het was wel een lief en
goed zeeschip. In Scheveningen, aan
een nieuwe standplaats, kunnen ze er
nog veel plezier aan beleven, als zij de
„Dorus Rijkers" gaat vervangen.
De „Carlot" is genoemd naar de
overleden juffrouw Carlot-Meijer, die
door een gift van 300.000 aan de
K.N.Z.H.R.M. de bouw bij de werf
voorheen N.V. Schouten te Muiden mo
gelijk maakte. Schipper Toxopeus, die
gelukkig nog nimmer echt in zee hoef
de te kantelen, vaart dit dubbel schroef-
schip met twee maal 140 PK en
o.a. echolood, radiotelefonie en centra
le verwarming aan boord blozend
van weelde naar Terschelling, dat
straks beschikt over een „redder"
van groot formaat, zelfs al moet de
„Carlot" het vak nog leren.
(Advertentie)
(Bekende Schriftelijke Cursus) - Tel. 45432
H. B. S., Gymnasium, Onderwijzersakte.
Middelbare Akten: Frans, Duits, Engels
en Nederlands M.O. Tolkvertaler, Hoofd.
eorresDondent. V.T.H.-diploma.
(Advertentie)
Later van niemand afhankelijk
door een ÊLÊ M
polis van #W M &4 |i7
een eeuw tévensveWëkerwie
1'
MAASTRICHT, 15 oktober Giste
renavond heeft zich in het gasont-
vangststation, waar de Staatsmijnen
rechtstreeks gas aanvoeren voor het
bedrijf van de N.V. Koninklijke
„Sphinx-Ceramigue" aan de Boschstraat,
een ontploffing voorgedaan. Een onder
houdsploeg van vijf man van de Staats
mijnen was bezig met het schoonmaken
van filters in het apparaat, waardoor de
gaslevering naar de ovens van de fabriek
geschiedt. De explosie ging gepaard
met een grote steekvlam, waardoor al
le vijf mannen werden getroffen. Ge
neeskundige hulp was spoedig aanwe
zig. De mannen werden naar het zie
kenhuis „Sint Annadai" gebracht waar
drie van hen, te weten van M. en F.
St. uit Geleen en J. Kr. uit Stein, moes
ten worden opgenomen, omdat zij ern
stige brandwonden hadden opgeiopen.
De brandweer, die met groot materi
eel was uitgerukt, behoefde niet in ac
tie te komen, daar er geen brand was
uitgebroken. De ontploffing heeft ge
lukkig geen- al te ernstige gevolgen ge
had, omdat de deuren van de machi
neruimte wijd open stonden in ver
band met de aanleg van een hulplei-
ding. Door de ontploffing is de veilig
heidsklep van de gastoevoer naar de
„Sphinx-Ceramique" automatisch ge
sloten,^ waardoor de gasdruk voor de
batterjj van zeven ovens, die vol ston
den met sanitair en aardewerk, uitviel.
De schade, die aan dit baksel is toe
gebracht, kan nog niet worden vastge
steld.
AMSTERDAM, 13 okt. Van 5 no
vember tot en met 28 januari 1961 zal
een grote landelijke radio-actie worden
georganiseerd ter bevordering van het
lezen door de jeugd.
In deze actie, die gedoopt is „Radio
Boekenjacht de B.I.E.B.", werken sa
men de K.R.O. afd. jeugduitzendin
gen, de jeugdbladen Okki en Taptoe, de
Bond van r.k. Leeszalen en boekerijen
in Nederland, de Katholieke centrale
voor lectuurvoorziening in Nederland
en de stichting IDIL. Tijdens deze ac
tie zullen verscheidene attractieve wed
strijden de aandacht van de jeugd ves
tigen op de bibliotheek.
Wé hebben ons geld best besteed...
Een goede geldbelegging is zo'n ARTSTONA. Met hoge
rente m de yorm van véél TV-pIezier! Zie dat scherpe beeld,
zie die mooie vorm. Technisch èn esthetisch af! Daarom ziet
iedereen meer in 'n ARISTONAJ
Z
2
O
o
mtoua
ÉÉN WOORD: FANTASTISCH!
(Advertentie)
Ambon
schreeuwt
Wjj doen een hartstóchtelijk beroep
op u. Voor dit jaar 1960.
Dat betekent
10 jaar strijd op Ambon. Dat is een
bittere verjaardag.
Nog wappert op Ceram VRIJ de vlag der Znid-M olukken.
En de strijd om recht en om vrijheid gaat voort- zolang
er leven is.
Wij doen een ernstig en hartstochtelijk beroep op u.
Wij vragen n deze oproep te beantwoorden. Nü.
Misschien vraagt u zich af hoevéél u geven zult. Ons
antwoord is: Als het mogelijk is, geef dan - voor 10
jaar strijd - een tientje de man. Als u dat nü niet moge
lijk is, geef dan minder. Want voor iedere gulden zijn
wij dankbaar. En als u méér geven kunt, geef dan meer.
Maar gééf in ieder geval.
EINDHOVEN - STICHTING DOOR DE EEUWEN TROUW
of per postwissel of op elke andere monier
HUP
Dit is Mr. Dr. Chris. Soumokil, leider
van de strijd op de Zuid-Molukken.
In het buitenland is Ir. Johan Manu-
sama de aanvoerder van de strijd. Een
strijd die gevoerd wordt op vele fronten
in de wereld.
Wilt u méér weten over Ambon en
zijn strijd, zend dan een briefkaart
aan: Stichting Door de Eeuwen
Trouw - Eindhoven.
vrijheids-strijder
radio - televisie - grammofoons - recorders'
(Van een medewerker)
n de Troonrede van dit jaar is een
beperking van het kopen op afbeta
ling aangekondigd. Het is ons daar
bij opgevallen, dat van deze beperking
alleen wordt gesproken als van een
maatregel, waarvan „een matigende
invloed op de conjuncturele ontwikke
ling verwacht" wordt. M.a.w. als de
mensen maar raak kopen op afbetaling
is de kans niet denkbeeldig, dat het
een der oorzaken van een nieuwe over-
besteding zou kunnen worden. Welnu,
zo schijnt men te redeneren, maak dan
het kopen op afbetaling moeilijker en
vanzelf zal deze wijze van zich goede
ren te verscaffen afnemen; er zal in
het algemeen minder gekocht worden
(want er is geen geld voor contante
betaling) en er zal derhalve meer over
blijven om te exporteren.
Inderdaad is deze reden om het ko
pen op afbetaling te remmen als sys-
teem-met-gevaarlijke-kanten, aanvaard
baar. Toch menen we dat er nog wel
andere en meer sociale argumenten
z;jn aan te voeren, die een betere wet-
gelijke regeling dan die welke wij thans
kennen, noodzakelijk maken.
Laten wij beginnen met te stellen,
dat wij in principe geen tegenstander
zijn van het kopen op afbetaling als zo
danig. Het komt heel dikwijls voor, dat
iemand vrij plotseling dringend verle
gen zit om een gebruiks- of zelfs een
verbruiksgoed, terwijl er geheel buiten
de schuld van de betrokkene geen mid
delen direkt aanwezig zijn, om zich dat
nodige goed aan te schaffen. Mits er
dan maar de redelijke zekerheid is, dat
die middelen er in een nabije toekomst
wel zullen zijn, wat let hem dan met
een leverancier een afspraak te maken
dat de aanbetaling in een aantal termij
nen zal plaatshebben. Als men dan
maar met een eerlijke en verstandige
leverancier en een eerlijke en verstan
dige koper te doen heeft, dan kan men
van de minst-gevaarlijke kant van dit
systeem spreken.
Wie nu bovenstaande alinea nog eens
herleest zal merken, dat we nogal een
aantal voorwaarden stellen voor een
behoorlijke koop op afbetaling als sys
teem. Want het zal duidelijk zijn, dat
onze bezwaren niet de afbetaling gel
den in een noodgeval of in een nuttig
geval, maar dat onze bezwaren zich
richten tegen het systeem, waarbij
enerzijds ondernemers van het systeem
een bedrijf maken, anderzijds, de ko-
pers het kopen op afbetaling voor zich
zelf tot een vrij onbeheerste leefgewoon
te laten misgroeien.
Kopen op afbetaling is zeer oud. Uit
onze kinderjaren herinneren we
ons de textielkoopman, die we
kelijks in tal van arbeidersgezinnen f 1,-
kwam ophalen, waarna dit gezin de
welhaast permanente pofschuld afloste.
Dat was eigenlijk een soort rekening-
courant-systeem, waarvan de mensen
als regel pas afraakten als de kinderen
ging meeverdienen. Het legde .de tex-
tielkooplieden bepaald geen windeieren.
In de crisisjaren, dus tussen 1930 en
1940, waren we o.m. verbonden aan
een rechtskundig adviesbureau voor
arbeiders en kwamen we in veelvuldig
kontakt met tal van affaires, die werk
lozen hadden met afbetalingsmagazij
nen. Een „op de pof" gekochte fiets
potkachel, fornuis of naaimachine ver
dween vaak .nadat een niet onbelang
rijk aantal aanbetalingen was verricht,
weer in de richting van de verkoper,
eenvoudig omdat die - te kwader trouw
-enige weken achtereen de afgesproken
afbetalmgspenningen niet kwam opha
len en dan de koper in gebreke stelde.
Deze euvels leidden in 1936 zelfs tot
eel), overigens nogal oppervlakkige,
wettelqke regeling van de juridische
verhouding tussen verkoper en koper
en er kwam een vergunningenstelsel
tot stand om een afbetalingsbedrfjf te
mogen beginnen of om met afbetalings
goederen te mogen colporteren.
In beide bovenstaande gevallen was
de diepste oorzaak van het kopen op
-afbetaling: de armoede, zowel van de
werkende als de werkloze mens.
de, de televisie werd technisch
baar voor het grote publiek, de brom
fiets en de wasmachine, de Ijskast jjjï
de douchecel, voorheen ofwel vrti*
onbekend, ofwel slechts bereikbaar vo»
mensen met een brede beurs, werd10,
populaire gebruiksgoederen. De „v a
borgen verleider" in de vorm VJJ
enorme reclamecampagnes, suggere0~
den, dat geen gelukkig leven meer
gelijk was zonder dat men de bescWc
king had over de moderne wonder0"
der techniek. Afgezien van sociale ov0"'
wegingen, ligt hier één van de oor»*'
ken van het feit, dat men zo vaak
klacht hoort, dat men met het weeklbj?"
niet kan rondkomen. Toch wil men
moderne goederen hebben, toch zijn
soms werkelijk onmisbaar. Denk ma'-
eens aan een bromfiets voor een arb«K
der, die zijn werk op verre afstap
heeft; denk maar aan de huisvrow;
van een groot gezin zonder hulp, w
die een gemak kan hebben van eel
wasmachine enz. Dan dus maar koppT
op afbetaling. De volkscredietban*0'
gingen hier rekening mee houden; gr L
te maatschappijen of bankinstelling0"
richtten speciale afdelingen op voor a
financiering van afbatalmgskontrakt0"'
i.l Ivuu VUUr J J-IUJJUtJJl, 111- OiN>y v 1
329 miljoen en dit jaar zal deze om*0
de f 350 miljoen zo goed als zeker ovfL
schrijden. Uit deze cijfers blijkt,
de Troonrede terecht stelt, dat regel'"»
van de afbetaling inderdaad een c°n'
Na de oorlog is een geheel nieuwe
situatie ontstaan, de werkloos
heid verdween, het loon steeg tot
op een hoogte, die het redelijk onder
houd van een normaal gezin waarborg
de, maar er veranderde nog iets. Ge
durende de oorlog was de technische
wetenschap enorm vooruit gegaan. De
plastics en het nylon deden hun intre-
sumptie beperkende af-stimulerende '"1
vloed kan hebben. Maar er ligt nUJ-
sinds 1958 een wetsontwerp gereed,
naamd Wet op het afbetalingsstel®0
dat veel verder wil gaan dan de c
junctuurinvloed van net afbetalings*L
teem regelen, nlangs is de
blijkt, dat de overheid zichzelf °°^.vS-
sociaal-paedagogische taak heeft
dacht.
Nu mogen we de vrijheid van
du idealiseren zoveel we willen, *nS
hard feit blijft niettemin, dat de
ook dikwijls tegen zichzelf bescher
moet worden. Al vaak komt men ,g[e
aanraking met mensen, wier finanjLwt
situatie moet gesaneerd worden, et
zij zoveel op afbetaling kochten, da*
- dit is geen fantasie of overdri)v'ns0f
na het voldoen van de wekelijkse gp.
maandelijkse afbetallngsverplicht'b»:0r
praktisch geen geld meer over 's je
het dagelijks levensonderhoud. Uat j,et
kopers vaak geheel vorbij zién aa" 1 ;ng
feit, dat b.v. een fiets op afbeta -s
vaak 50.- en meer guldens duur0g
dan een fiets a contant, laten we nu
maar rusten. De nieuwe wet voorzie
dat naast
nieuwe
deze, door te verplichten, dat
prüs of afbetaling de contantprijs sC" r-
telijk in elke aanbieding moet zt)n
meld.
Het belangrijkste is, dat maatr®g0'®
worden getroffen tegen overcreditei t
d.w.z. dat men poogt te bereiken,
niemand meer op afbetaling kan K?:an.
dan hij in -redelijkheid betalen
Daarom wordt elke afbetalingslevei^j
cier of financier in de nieuwe p!l
verplicht een onderzoek in te sl" an-
naar het inkomen en de reeds „re-
financiële verplichtingen van de
dietnemer. Hier zal wel een van
knelpunten blijven liggen. Niet zo*
bij de bo.na-fide zakenman, als wei1
de helaas nog velen, die het ve
maar-raak-principe huldigen en a»-t
bij toch wel zorgen om fair of un
aan hun trek te komen.
Als hier de wederzijdse verplicht'"
gen nog iets strakker kunnen wor.
aangehaald dan de wet thans voorst
door verscherping van de credietrf-.j
tratie en b.v. door de verplichting, u
élk afbetalingskontrakt door tnan
vrouw moet wonden getekend, dan E
loven we dat hiermede een wet van
be
duidende sociale betekenis binnen Ko'"
te tijd tot stand zal komen.
