Bankboekj es
Boek „Nederland op de
Wereldtentoonstelling"
ROSEMARIJNTJE DACHT
ER ANDERS OVER
bridgekritiek
IS GEMAKKELIJK
DE VLUCHT
u Abniaarmrassiiigeii VAN
f 40.000,
Is HH
syvi SMS SffiSfsSfSTZL 2
ïS&rmX «srsss ssst.
VERDUURZAAMDE
LEVENSMIDDELEN
ik
DE GRAAF
^verschot van
vier ton
Een rijke heer
uit Slikkerveer
wou trouwen
ingen
1
ZATERDAG 29 OKTOBER 1960
RENTE
n I
Zes mille verduisterd
Liturgische weekkalender
0
ï)6
PLAATS DE N-G.B. IN HET MIDDEN
VAN UW FINANCIËLE ACTIVITEITEN
NEDERLANDSCHE CREDIETBANK N.V.
Vader dregt verdronken
kind op
door JOH. RAM
z
k^lf ielp hem weinig, want hij wist
hdeu ^00rd twee of drie schoppen in
had. Tenslotte raadde hij ver-
P«gK
W'
r i t
li, 4
Advertentie
Demaximum inlegTvan f 25.000,-'iVverhoogd tot
4
Gemakkelijk beschikbaar - geen koersrlsico - geen kosten.
Storten en opnemen kunt u aan de kassen
van de firma F van Lanschot of van Vermeer Co,
maar ook heel eenvoudig via de giro.
Vraag onze folder „Bankboekjes".
AMSTERDAM
Herengracht 199-201
Postbus 494
Tel. (020) 240119/
246842/249463 /33402
'I ,s
's-HERTOGEN BOSCH
H. Steenweg 27-31,
Telefoon 22321
EINDHOVEN. Keizersgracht 17,
Telefoon 27442
TILBURG, Stationstraat 17,
Telefoon 30300
niyan °nze Haagse redactie)
6aVnLh4ag. 28 okk Met de ui-t*
V®. Van het boek „Nederland op de
webtentoonstelling Brussel 1958",
kof,;'Van vandaag een exemplaar aan
tin ,;8'n Juliana is aangeboden, zijn
VgAfrkzaamheden van de Stichting
'klj.n tentoonstelling Brussel 1958,af-
t)e Nederland, definitief beëindigd.
Uq.Vrhting zai binnenkort worden ge-
sUch?.eerd. De eindafrekening van de
«en nS is aanzienlijk vertraagd door
arbi^°nflct met de sloper, dat aan
:rage moest worden onderworpen.
Oor /Ooeilijkheden werden o.m. ver-
aiie aakt door het feit dat niet alleen
k'n„j8ebouwen en opstallen moesten
Qtrl uwen en opsianen
t\\.p' en afgebroken, maar ook tot
lip bic ter diep de fundamenten.
boek, da*- ten geschenke zal wor-
f\TedSbdaan aan allen die nauw bij de
Êe«,o dse inzending betroxken zijn
kirt,, st, wil op de eerste plaats een
Stejij ®d zijn voor volgende tentoon-
grQ'n3en. Het werd namelijk als een
iiie<. hadeel ervaren dat de stichting
de i3J soortgelijke wijze gebundel-
'dichtingen kon teruggrijpen.
?Ar rtSatnensteller van het uitstekend
jflt. jae Staatsdrukkerij verzorgde boek,
v stick - E- c- Everts, directeur van
v b a? nS. beschrijft alle wel en wee
'5n a Uizending en de organisatie daar-
n Vf:0 worden de moeilijkheden uit
Al irj ken gedaan die ontstonden toeen
Aegbhrnalige minister-president dr. W.
rl V, WpinnnJn Vl/-vF f no rrcicf tl T1D brp
Peigerde het toegestane krediet
0or 7.500.
ooo,te verhogen, waar-
Plannen moesten worden ge-
Het is na deze ontwikkeling
Ag Send t« vernemen dat de stich-
t 40n n? slotte een overschot heeft van
Aw?,00.—, die in de staatskas zullen
pbien.
ftid,; bezoek aan de Nederlandse ïn-
bemoeienis met de volgende wereldten
toonstelling, die in 1967 in Moskou zal
worden gehouden. De tentoonstelling
die New York zich voorstelt te houden
in 1964 is geen officiële „wereldtentoon
stelling": zij gaa--, uit van de stad New
York en staat niet op regeringsniveau.
Het is niet zeker dat. Nederland daar
officieel zal zijn vertegenwoordigd.
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN, 28 oktober De
gemeentepolitie heeft de 55-jarige ver
tegenwoordiger X. S. aangehouden we
gens de verduistering van zes a zeven
duizend gulden. De man heeft dit be
drag ontvreemd door valsheid in ge
schrifte, gepleegd ten nadele van zjjn
patroon de heer M. De malversaties
strekken zich over een tijdsbestek van
ongeveer een jaar uit.. Verdachte zal
zaterdag voor de officier van justitie
worden geleid.
Zondag 30 oktober: Feest van Onze Heer
Jezus Christus, Koning; eigen mis; 2 geb.
van de 21e zondag na Pinksteren; credo;
eigen pref.; wit.
Maandag: Mis van de 21e zondag na Pink
steren groen.
Dinsdag: Allerheiligen; eigen mis; credo
wit.
Woensdag: Allerzielen; eigen missen; pref.
van overledenen zwart.
Donderdag: als maandag; Den Bosch,
Breda en Roermond): H. Hubertus, bis
schop-belijder; eigen mis wit.
Vr: dag: H. Carolus Borromeus, bisschop
belijder; mis statuit; 2e geb. H.H. Vitalis
en gez. (Ro. 2e geb. H. Perpetuus); 3e geb.
voor de Paus verjaardag van kroning;
- wit - ofwel: vanwege le vrijdag van de
maand; votiefmis ter ere van het H. Hart
van Jezus.
Zaterdag: Mis van O. L. Vr. op zaterdag;
pref. v. O. L. Vr.; - wit - 'sB.: H. Odadra,
maagd; mis Dilexisti; - wit Breda en
Roermond: H.H. Relieken; eigen mis;
rood.
Zondag 6 november: 22e zondag na Pink
steren; eigen mis; credo; pref. H. Drieëen-
heid groen.
DEN BOSCH, 28 okt. Mgr. W.
Bekkers heeft vandaag de wjjding van
het diaconaat toegediend aan de fraters
Markus Berendsen, Gerardus van Hel-
voirt, Sylvester de Wit, Borromeus
Kaptein, Leo Wijnen, Antonius Engels,
Conrad Frijns en Johannes Bonekamp.
Niks! Ik moest de hele dag maar in
mijn doos liggen tussen het vloeipa
pier. Ik mocht nooit met mijn poppen-
moedertje naar bed. En nooit met haar
aan tafel eten.
Het andere speelgoed was er even
tjes stil van. Ik ben wel dikwijls in de
soep gevallen, als ik aan tafel eten
mocht, troostte een oude teddybeer.
En ik rolde minstens drie keer in de
week uit bed, fluisterde een kleine pop.
Maar Rosemarijntje riep: Maar je
kreeg ook vast veel kusjes. En die
kreeg ik nooit. Mijn poppenmoedertje
was bang, dat ze de verf van mijn wan
gen kussen zou!
Toen keken de speelgoeddingen elkaar
eens aan. Het leven was wél saai, als
er niemand met je spelen of sollen
wou. Als niemand je vertroetelde of
kusjes gaf! Er was helemaal niets aan
om altijd mooi en nieuw te blijven.
Diezelfde middag nog pakte het speel
goed dat weer heel was, hun koffer
tje en nam afscheid van de speelgoed
baas. Die was er echt door opgelucht,
want nu kreeg hij tenminste weer wat
ruimte in zijn huis. Als we weer kapot
zijn komen we terug, riepen ze hem
Midden in Speelgoedland stond een naar mensenland. We zullen ons weer toeJe komt maar, zf,ad£t/nPdeen|°c
kapot laten spelen! Nee h°0r' geeU den" Rosemarijntje stond tenslotte _nog. he;
wel niet dadelijk begrijpen, wat dat ken aan'
en rijke heer uit Slikkerveer
f'j zocht naar een lieve vrouw.
Hij vond een vrouwtje en een kat.
Het heertje teas zo blij als wat.
En 't katje zei „Miauw".
Rosemarijntje
lemaal alleen in de oprijlaan. Ze dun
de niet meer naar mensenland. Ze was
voor iemand was, het speelgoed zelf Ondertussen werd het witte huisje h„n!, „h. vaderen haar te mooi
wist het zoveel te beter. Door de op- van de speelgoedbaas voller en voller. 0mécht met haar te
rij-laan reden de hele dag kleine speel- Iedere dag kwamen er opnieuw kapot- Maar plotseling kwam er een
goed-auto's af en aan. Ze reden soms te speelgoeddingen aan. En het speel- |?ein meisie aangehuppeld. Het was het
heel langzaam, alsof ze er wat aan goed dat weer heel was, dacht er niet dorhtertie v™ O,
moesten wennen, dat ze weer vier wie- over om maar weer eens weg te gaan. dochta«3e van de T^Q^°^^\ose:
len hadden. En dat was ook zo. In het Waar het naar toe moest wist de speel- marHnl1e (k w0l! dat ik met' iou eens
huisje van de speelgoedbaas werd al goedbaas zelf niet. Hij had ook geen ^tfen mocht'
het kapotte speelgoed zo goed mogelijk tijd om er over te piekeren. Hij had j Rosemariintje opge- En 't katje zei „Miauw".
weer opgelapt. het veel te druk mot timmeren, verven, ]En geef me eerst maar eens 'n
nlakfcen en schroeven. - j.i o
„Ik wil een park, een gouden hark,
en hertjes," sprak de vrouw.
„Het komt in orde," zei de heer.
- Ér kwam een park in Slikkerveer.
elen. Maar plotseling kwam er een En 't katje zei „Miauw".
„Aan iedere hand een diamant,
dat wil ik," riep de vrouw.
Het komt in orde," sprak de heer.
„Maar dan heb ik geen centen meer."
Arme oude poppen zag je er binnen- plakken en schroeven. c.-y- wan'j"rlaEhf,h''ik nog nooit eehad.
strompelen Som. hinkend op één half Op een dag kwam er een prachtige k bleef Rosemariintfe wonen fn he'
been. Er kwamen slappe, zielige ted- pop de oprijlaan ingelopen. Ze had een hu;si„ van dc speelgoedbaas Elke da
•n. Met maar ui arm rtia nn«r «n „ar, Want mpt wel drie nettv- van ae speeigoeaoddS. ^ixt ut
„Maar 'k wil vandaag zo vrees'lijk graag
Zo "bleef Rosemarijntje wonen in het iets aardigs," zei de vrouw.
De heer sprak toen „Dan krijg je iets,
dyberen. Met maar één arm, die nog jurk aan van kant met wel drie petty- jtwamen er kapotFe speelgoeddingen, iets aardigs en het kost me niets."
los zat oo^En met maar eén oor. Hou- coats er onder._ Ze had een grote hoed dj0 heel wat nn hun kinderen te mop- En 't katie zei „Miauw".
(Advertentie)
r
IPep111® wordt geschat op 10 a 13 mil-
d anis2r®'; is na Amerika, Rusland en
feg6lh 'Jk het drukst bezocht. Er zijn
At i, geweest van 200.000 bezoekers,
a rd a iconisch gedicht van Philips
ïAinn r anderhalf miljoen personen
Aam»en gehoord. Tien staatshoofden
iiticr van de Nederlandse af-
Jhi tj? de hoogte stellen.
J'feo' r erts weet op prettig leesbare
gan;Pakkende details van achter de
satieschermen mee te delen. Zo
6- °nder het hoofdstuk
>jh landen" vermeld: 1
..Relaties met
Tunis beklaag-
Ahde enige malen over de onwelrie-
geuren die uit de stal van het
en aie Ult a
^tls paviljoen opstegen en die vol-
l
1 S In pttVliJOcIl OpS t-li llic vui
pUpp'?bn zeggen doordrongen tot in het
ag. 1Sche restaurant dat er achter
huidige stichting heeft geen enkele
deposito's
rekening-courant
open bewaargeving
incasso's
safe-inrichting-^
accreditieven
- -* effecten
(ook incourante)
- credieten
- assurantiën
reisdeviezen
Hoofdkantoor: Keizersgracht 507-517 - Amsterdam-C
49 vestigingen
dacht er anders over!
LEA SMULDERS
'f.rS ™et .gebroken poten en öp" met "linten. Ze droeg hagelwitte sok- pèren^hadden^Maar Rosemarijn-
zonder staart zag gr. Ein de takel- jgg gn zwarte lakschoentjes. Zn; had geschiedenis vertelde was het
auto's .van de speelgoedbaas sleepten twee armen, twee benen, twee ogen, gemopper Vauw ggdaan. Nooit raakte
allerlei zielige auto's naar binnen. En een neus en een mondje. En dat is zo- Yhp hiiisie noovervol Dat kwam
houten treintjes, die geen wiel meer wat alles, wat een pop in haar leven d Rosemarijntje. Want zie je, die
hadden. Al dat arme, kapotte speelgeld nodig heeft. - -
maakte de speelgoedbaas weer heel. Wat zou die komen doen? vroeg
Dat was niet altijd eenvoudig. Soms bet speelgoed fluisterend aan elkaar.
M. Tn lutoVm t.TlM.0Ch!.£fe'
Ze rustten wat uit op de bankjes, die Snch wat zal zï er ver-
er stonden en ze babbelden samen over gmgzitten. Och.wat zaS^ r
alles wat ze in hun leven hadden mee- dnetig uit!]Er bloiAen tranen in hwr
gemaakt. Meestal hadden ze het over blauwe oBen en haar rode mondje tru
de kinderen, waar ze bij gewoond had- ue een beetje.
den. De poppen, die kleine babbelaars,
konden het niet langer uithouden, maar
En dan kwamen de klachten los. 7,e gingen naar haar toe. Hallo, zeiden ze,
vertelden hoe ze na het spelen nooit wat hen j0 mooi! En hoe heet je?
werden opgeruimd. Hoe ze soms in de Ik heet Rosemarijntje, zei de pop.
regen lagen. Hoe onhandig ze werden f^^nYkl ™°l
aan- en uitgekleed, zodat hun armen en Kom! riepen do poppen, dat meen
benen er los van gingen. Daarover je toch niet. Wi,i zijn vroeger ook mooi
En 't katje zei
Wat kreeg ze toen?Een dikke zoen.
De heer sprak „Lieve vrouw,
hier moet je 't voortaan maar mee doen.
Wat zei het kleine katje toen?
Het katje zei „Mlauio".
VERA WITTE
gromden ook de teddyberen. En de
WOUBRUGGE, 28 oktober In een
onbewaakt ogenblik is de 2'/z-jarige Pe
ter de Boer in een sloot, dicht bij zijn
ouderlijk buis aan de Kerkweg te wa
ter geraakt en verdronken. Nadat
men de sloot voor een deel had leeg
gepompt vond de vader zijn inmiddels
levenloze kind.
geweest. Maar de kinderen hebben ens
stuk-gespeeld. We mogen blij zijn dat
opgelapte zeilbootjes, die. in ue vijver we weor twee armen en twee benen
wat proef moehten varen. Daarover hebben. Het valt niet mee in een pop-
mopperden alle speelgoeddingen. Ze penleven. Leer dat van ojfis.
zijn slordig met ons, zeiden ze. Ze stoei- Jullie zijn dom! riep Rosemarijntje.
en en knuffelen maar raak niet ons. Het is niet erg om een beetje lelijk
Ze denken dat we van ijzer zijn. De te worden. Maar altijd mooi blijven,
speelgoed-auto's vertelden zuchtend, dat dat is erg!
ze altijd maar „ongeluk" moesten spe- Kijk-kijk, gromden do teddyberen ver-
len. Zoiets liep dikwijls slecht voor ze rast. die er als nieuwsgierige oude heer-
af Wielen eraf, gedeukte spatborden tjes nog bij gekomen waren.
Met jullie hebben de kinderen fijn ge
en gebroken assen, dat kwam ervan. Sp0Gid rjep Rosemarijntje weer. Ze
O, ze konden er uren over praten. En hebben je geknuffeld en met je gesold,
ze zeiden: we gaan nooit meer terug Maar wat hebben ze met mij gedaan?
li(HIIIUil!IIIIHilHIIHIIilltllllllllllllM(llllll!ll!l!llllllllllll!ti::iHIIIIII!!illlililtlltllllll|l|||||l|IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIinillllllllltt'IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIlllllrrtnillllllllllllllllMllllllltlHIIIIIIII
(Advertentie)
'ta». s toeschouwer
bij
5'et Sen als regel leren.... hoe het
Nu is de kunst moeilijk en
gemakkelijk vooral de
t die meestal pas uitge-
i'edi ,w°rdt wanneer alle kaarten
h iVtaar.8.fakend zijn.
ti^tiitL 0ch! Kijkt u eens mee naar het
6 stert' dat ik onlangs zag bij met al
te bridgespelers:
10 4 2
D 4 3 2
O B 8
4-H1643
bridgepartijen I keerd hij trok Aas na, west troef-
- 4 I _1 C TT.' «„v. lr/vw rrnof virnr/dQW rfnt-nnb-
,N
W O
«Ik H B 3
C? A H V 10
O H B 6 3
4» 5 2
Nie
A V 9 8 7 6
<9 9 7 6 5
O 9
10 8
west
ehdp stond kwetsbaar
,°,st hp„??et I ruiten, noord paste en
°d,,2 harten waarna zuid 2
Uteris v-o horen. West herhaalde de
u'd'hp ruiten) wat voor oost aan-
k kla,,„Werd om naar azen te vragen
in ^en i?n*' f°en west 2 azen bleek te
6 ruit Schoppen) plonsde oost Ineens
No0t,riten. waarna iedereen paste.
Inform v,Uld waren simpele spelers en
„gde "un simpele bridge-opvattingen
\>?h na?.?rd 10 °P tafel, „de hoogste
V6td Tthers kleur". Op tafel (oostl
d°h\v B°er gelegd, zuid maakte 4»
j^ken en ginS vervolgens diep na-
de af. Hierna kon troef worden getrok
ken cn later werden op twee vrije
van oost, alsmede op de vrije 4k Heer
de verliezende «T» van west opgeruimd.
Dat betekende dat noord «f» Heer in de
ijskast mocht zetten, wat noord uiter
aard helemaal niet beviel.
Had zuid in slag 2 géén dk Aas na
gespeeld, dan was het natuurlijk een
volkomen kansloze geschiedenis voor
west geweest hij zou gewoon «f» Heer
nog hebben moeten verliezen. Doch
wanneer zuid «f» had gespeeld en west
zou wèl twee kleine 4» gehad hebben
(en «f» Aas-»J» Heer), zou noords kritiek
ook niet mals geweest zijn, want in dat
geval had zuid natuurlijk wèl 4k moe
ten naspelen!
Ondanks veel gepraat, was het voor
de spelers een probleem zónder oplos
sing. De juiste opvatting is n.l., dat men
van 4 10, 4, 2 de kleinste moet
voorspelen als partner die kleur bood;
en van 4» 10, 2 de hóógste. Dit stelt de
partner tenminste in staat het aantal
schoppens in de hand van de leider uit
te tellen.
U kunt aanvoeren, dat de 4> 10 na
tuurlijk een singleton had kunnen zijn,
doch in dit spel maakt het niets uit
of het een singleton dan wel een
doubleton (tweekaart) is.
Uit dit eenvoudige geval kunt u zien,
waaróm het goed is de conventie te
spelen van drie met een honneur in
partners' kleur, met de kleinste uit
komen" Hoewel niet alle gevallen er
door opgelost worden, kan men er toch
in véél meer gevallen mee terecht dan
met de té eenvoudige oude regel „de
hoogste van partners kleur voorspelen".
MIMIR
Een onafzienbare stroom van gevulde blikken, uit het steriliseerbad, staat af
te koelen.
Vorige maand is een belangrijk ju- leon aan de macht kwam. Appert slaag-
bileum ongemerkt voorbij gegaan: 150 d?..'n.en de .keizer betaalde
Verloren in hot grote prinsenbed lag Met zjjn oom doorliep de jongen enke- ogen. Hij snapte er nog niet veel van.
Pim en h(J sliep nog steeds. Waarvan le gangen tot hjj weer in een ruime zaal En dan al die drukte. Heel de weg
hij droomde is niet te vertellen. Maar kwam. Dadelijk zag hij Paddy zitten, langs stonden mensen. En allemaal
plots drong een stem tot hem door: het „Ha, die Pim!" lachte ze dadelijk, maar roepen. Ze kwamen in een lange,
leek net, of die stem van heel ver „Wat zie je er deftig uit. Goed geslapen? smalle straat, met heel hoge huizen,
kwam! Langzaam trachtte de jongen Mag ik je even voorstellen: hier is „Let op!" waarschuwde Paddy. „We
zich tussen dekens en bed wat omhoog mijn vader rijden nu door een van de hoofdstraten
t werken. Hij wist nog niet, of hij nog Pim maakte een verlegen buiging naar van New York. Door Wallstreet! Kijk
droomde of al wakker was. Maar... hij de grote, deftige meneer die naast Pad- eens, wat er gebeurt?" rnooiemir, PrÜs aan Appert uit die" bewezen "had
had zijn naam horen noemen: Pim! En dy zat. De jongen legde'voorzichtig zijn Pim keek. Overal hingen mensen uit jaar geleden weid aan de Engelsman dat levensmiddelen die in flessen waren
even.later weer: Pim! Word eens wak- kleine hand in de grote, stevige hand de geopende vensters. Ze zwaaiden en Peter Durand patent verleend op zijn verpakt, na maanden zonder nadelige
ker jongen! van die meneer en zei: „Dag meneer juichten. Maar ze deden nog veel meei. meth0de voor het conserveren van gevolgen gegeten konden worden.
wekte hèriknearingen eaan0peute"-enburgJ ^It'itatste'hwrde er eigenlijk niet Hter^Ii^paar'1 d^rhel^liossen tegel alle soorten dierlijke en plantaardige NaiDOleon paste Apperts methode toe
Nee, tante Paulina was het niet. Hegt bflmaarte g?oïe m^eerTukte p!m Rik" TusseL do''bloemen dwarrelden ook voedingsmiddelen". v'edX Èn'üfde^szT n "a^hngsfhap1 op
was een mannenstem... Zou het vader zo stevig de hand, dat ie even au moest allerlei gekleurde papieren omlaag, ja In 1795 werd door Frankrijk een prijs st Helena kiee? Na nol eon voedsel
zün? Pim schoot overeind. En keek. zeggen. Pim zag zelfs hoe men Kier en daar francs beschikbaar ,d b^lena kteeg Napoleon voedsel...
Meteen zag hij het: daar bij de geopen- ,,je kunf wpi v-nelen he dat miin prullemanden omkeerde. Het werd een 1
do deur van zijn paleiskamer stond oom vader vliegtuigen bouwt!' "'lachte miss regen van bloemen en papieren. Geluk- voor degene, die een nieuwe, doeltref- De Engelsman Durand had gelezen
Paul. Een lachende oom Paul. Paddy. „Maar kom zitten Pim. We kig maar aat net meeste naast de fende methode voor het conserveren van °Y?r de nieuwe conserveringsmethode.
„Jongen, wat slaap jjj vast! Ik heb gaan'eten. En dat doe jij misschien langzaamvoortrijdende wagen te- ]evensmiddelen bekend zou maken. TT? gebruikteevenwel geen glazen fle»-
je„Oom PakuT"gi3enpim, terwijl hy *5? al gauw Die gro- ^WntZTdoen ze dat allemaal?" fn onbekende Parijzenaar, Nicolas dompjhng in^Tnd^at^watn dieM
het bed uitsprong! te M»Tenelr Ket veeT' Pim des vroFg Pim APPert' bierbrouwer van beroep, vroeg gesoldeerd. Durand kreeg van Koning
Nu was het de beurt aan oom Paul te mee?. Hij had geen tijd om te pra- „Dat is hun huldiging. Ze vinden al- zich af 0f men voedsel niet evenals h^/RHfl'e^eL^en^on^e"
om verrast te zijn ten. Dat deden z«n oom en meneer lemaal, dat jij zo'n reuze-ven bent wijn in flessen zou kunnen verpakken. ™d 11tal
„Wat zie j(j er deftig uit, kerel, in die Prestwav wpl Tammer g-ennpo- alle- Hier en daar stonden ook mannen met vloot werden proeven genomen me m
prachtige pyama! En... heb ik het goed maal in het Engels zodat Pim er niet grote borden voor zich omhoog gesto- Hij werkte vijftien jaar aan dit denk- gfikte levensmiddelen en het blee
gehoord. Zeg mijn naam nog eens!" veel wijzer van"werd. En toen hij tus- ken Heel duidelijk zag Pim drie grote beeld Intussen was Frankrijk ten prooi dat de inhoud veilig S
Pim lachte trots en zei langzaam: sen twee happenXor aim mtes Paddy F op die borden staan. Als hij En- aan tal van beroeringen, totdat Napo- en bovendien smakelijk was
i-T„£i „cat Uat mot nappen int» «luu, Jj.j 70M hu sDoedie Aanvankelijk was voedsel in blik nog
allerminst een volksvoedsel. Zo leefde-
de bemanning van de schepen, die Ame-
rika's noordwestelijke doorvaart zoch
ten, vrijwel uitsluitend op groenten en
vlees in blik.
In de gehele wereld verrezen fabriek
jes, waar levensmiddelen werden in
geblikt Van machines was in die eer
ste tijden nog geen sprake. Pas door
de industriële omwenteling in de twee
de helft van de 19e eeuw werd ook deze
industrie sterk gemechaniseerd. Aan het
TT x UUUf cv cel 1 miss jrciuuy i. yju - ennpdif
,Dag oom Paul. Hoe gaat het met tan- vroeg, wat er nu allemaal gebeuren gels had kunnen lezen, zou hp spoeaig
te Paulina!" ging, lachte die maar eens. begrepen hebben, dat hier reclam g -
Oom sloeg zijn handen in elkaar. „Dat zul ie wel zien, boy. Het is heel maakt werd voor de grote viiegtuig-
„Pim! Jongen, je stottert met meer. gewichtig. Maar eerst gebeurt er nog bouwer Rex Prestway en dat oom Raul
Wie heeft je daar van afgeholpen?" wat anders'" en Pim daarin betrokken werden. Maar
„Miss Paddy, oom!" pjm vroeg maar niet verder Hjj dat zou Pim later wel te weten ko-
„Miss Faddy!" moest oom even na- moest trouwens nog een van die brood- men. Nu moest hiji zichi maar-laten rg-
denken. Maar meteen nep hu uit: „Na- jes wegwerken Maar eindelijk was de den door de vele stiaten vamwew ïorK
tuurlijk. Mis; Paddy Prestway! Daar jongen toch voldaan. tussen de al.maai" beif'JlloV
heb jij die grote tocht mee gemaakt! Toen stonden allen op. Pim werd door, tot ze undehjk bij een heel groot
Weet je dat haar vader... meegevoerd het. hotel uit naar buiten, kantoorgebouw kwamen, waar ae wagen
„Vliegtuigbouwer is!" vulde Pim la- Meteen klonk een luid gejuich hem in stopte. 1Hk
chend aan. de oren. Een massa mensen stond Pim ontdekte aaaenjK
„Haha! De kleine rakker is overal voor de ingang van het hotel. Ze had- Prestway op de gevel.
JIC 1 irt rltiv-T 1-v-i J11_ TT!/,.. rondten WP 7.11
de naam
Illlllllllllllmm
„O sprak de graaf van Sabbeldewat.
wou dat ik een vrouwtje had.
Wie zou ik kunnen vragen?
Mijn kleine buurvrouw Freule Spric
n - ieind van de jaren zeventig waren er
al van op de hoogte. Kleed je dan maar den ecM^hS geTefschaFsteanVaS- ^^eten.Tve Jn!" verklaarde êie A^sLZV^en' machta^ 6° bli-kken-per uur pro-
gauw aan Pim, want de heer Rex Prest- ten. Enkele woorden kon Pim ver- miss Paddy. „Hier gaat het ten en an-
way wacht ons aan het ontbijt!" staan: Pepiempie Pepuister! riepen de der besproken worden Tussen je oom
Daar begreep Pim mets van. Hjj mensen. En even later verstond ie: en mijn vader. Over de I aulina en de biideliantp" 'srhnnu e B,auw'
keek zijn oom vragend aan. Maar die Paddy Prestway! En: Rex Prestway. Sestri Leyante. Zou ik Imnr J T'
zei: „Schiet nu maar gauw op; je hoeft En toen ook' Paul Petrie!" ..En ik?" vroeg Pim een beetje be- f "f 'l.?ar. durven vragen
nog niet alles te weten". „Wat betekent dat allemaal"' fluis- teuterd, „Moet ik er ook weer bij zit- ar ach, ik ken de tafels met.
/.Maar ik kom het toch wel te weten!" terdc Pim te^en Paddy, toen hjj einde- ten?" „Niks hoor, Pimmetje. We bren- Oh. je~en geef ik ook geen biet.
dacht Pim bij zich zeil'. Ijjk mëï de ónderen in een prachtig gen de heren even naar bmnen. Stu- Ik zal het maar met wagen.
„Miss Paddy zal het me wel vertel- glimmende witte slee zat. ren de wagen weg en... dan zal ik je
len!" „Dat is een huldiging, jongen!" New York eens laten zien. Heel rustig, Maar wachten, dat is ook geen doen.
Het duurde nog wel even voor Pim „Waarvoor nou weer!" bromde Pim zonder al die nieuwsgierige mensen om Ik ga naar Freule Poetskatoen.
helemaal klaar was. Het viel niet mee een beetie Hii hield niet erg van al ons heen. Lijkt je dat, boy. Die kan zo lekker koken"
om zü'ii prachtig splinternieuw pak aan die drukte "En of! glunderde Flm. Daar kwam de freule ruisend aan.
te trekken, met alles wat daarbij hoort. „Dat is voor ons allemaal! Voor jou, De wandel- en speurtocht door New Ze had een jurkje aangedaan
Zelfs de letters P-P- ontbraken niet op omdat ie dapper over de Oceaan gevlo- York werd er een vol verrassingen. mst wit satijnen stroken.
de schouder. Pim bekeek zich zelf eens gen bent' voor je oom, omdat ie de Wat een gebouwen, prachtige bruggen
in de grote spiegel. Paulina gemaakt heeft; voor mij, om- over de Hudson,, parken en wegen en-
Duason, parxeii en wegen wi- n j ,„„t h-w-M B"1"-1' neg sieeas
„Ben" jjj dat echt, Pepimpie?;; vroeg da fik" Sok "een grote' tocht gemaakt der en_boven jlkaaN Jen jrootjeest heb ianjP^iiêen geleefd^ houden naast het blik-
duceerden en tien jaar later was dit
aantal tot 2500 opgelopen.
Tijdens de Amerikaanse Burgeroor
log kwam er een enorme behoefte aan
ingeblikte levensmiddelen. Zowel het
Noorden als het Zuiden drongen bij de
fabrikanten op uitbreiding van de pro-
duktie aan. Tegen het eind van deze
oorlog beschikten de legers over 30
miljoen blikken.
Ook op het terrein van de blikver
pakking deden tal van nieuwe ideeën
en vindingen hun intrede in de woning,
de fabriek, de boerderij en kortom
in alle schakeringen van de maatschap
pij. Merkwaardig is overigens dat de
glazen fles nog steeds terrein heeft be-
he
Jv 1 itv UUR cell ""buii gcniaan.ii "v*- j He I
hg. Ja. heb en.... voor mijn v_ader...._nou ja.... van vewaMmgen. MaaN„ toen ze na Wjlt u mijn vr'ouwtje worden?
bjj' het' antwoord niet: „Niks hoor: ik daar gaat het eigenlijk om,"'pim. Mijn uren terugkwamen in het kantoor van Da.s bestJ
Bij dit merkwaardige jubileum van
het „blik" mag niet onvermeld blijven
„Ik kom, oom Paul Petrie!
Poeh! Het duizelde Pim voor zijn de tafel tante Paulina.(Wordt vervolgd)
- - dat alleen de Amerikanen al ongeveer
115 miljoen blikjes per dag gebruiken,
d.w.z. 250 blikken per hoofd van de
VERA WITTE bevolking per jaar.
