Architecteen gedifferentieerd begrip
n
Bouwkunde" van T.H. Delft leidt
op tot „bouwkundig ingenieur"
Titel van „b.i." een maatschappelijke garantie
Man op zoek naar dronken vrouw
Ivy
Michel Drach, jong en
veelbelovend cineast
Maximum aan beeldenspel en
minimum aan dialoog
GEEN BEMIDDELING VOOR
NIEUW-GUINEA
3.
Samenhang tussen
ethica en techniek
Vreemde ervaringen van
dr. Andrew
Hoofdfiguur in
een enorme fles
INTERNATIONALE HANDEL D
AFVALKOFFIE
Suriname weet van niets
Nederlandse reactie op het besluit
van de Toenkoe
FM-zenders zat#'
dag in de lucht
V
v.ANDEL - BÉIJERL LAAN 176
164 HOOGSTRAAT 152
Socialisten winnen
in Saarland
EIGEN OPVATTING VAN FILMMIDDEL
Rotterdam gegadigde
voor R.T.M.
Uit Vreemdelinge11'
legioen gedeserteeï^
Taxichauffeur uit
wagen gezet j
V B
WOENSDAG 7 DECEMBER 1960
PAG IN Ai
Toen de Technische Hogeschool in Delft
nog Polytechnische School heette
een zestigtal jaren geleden dus be
stond er de mogelijkheid van opleiding tot
bouwkundig ingenieur. Maar zij, die oplei
ding, betekende destijds niet veel meer dan
een soort gespecialiseerde aanvulling op de
studie voor civiel-ingenieur.
HHHHI
Beledigde vrouw
Moderne klokken
Exploitatie samen met
Ned. Spoorwegen?
l\
(Van onze speciale verslaggever)
Men oordeelde in die dagen dat daarin veran
dering moest komen, waarschijnlijk geleid door de
gedachte, dat het vak van bouwkundige een meer
grondige en vooral een meer op het doel zelve
gerichte opleiding vereiste. Men heeft toen een ogen
blik overwogen die opleiding onder te brengen bij
de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten. Hetgeen
op hevig verzet stuitte van de Raad van Bestuur
van de Polytechnische School. Een doeltreffend ver
zet trouwens. In 1901 werd de middelbaar-onderwijs
wet dusdanig gewijzigd, dat in het leerprogramma
van de Polytechnische School een zelfstandige op-
leiding tot „architect of bouwkundig ingenieur" kon
worden opgenomen. Toen enkele jaren later de Po
lytechnische School tot Technische Hogeschool werd
verheven, werd daar een zelfstandige afdeling voor
bouwkunde, onderdeel van het grote geheel overi-
fens, aan verbonden. Aanvankelijk was het zo, dat
et vormgevende, kunstacademische element in de
opleiding tot het toonaangevende werd. Tot ver
driet van de deskundigen. Zij streefden naar een
herstel van het evenwicht tussen kunnen en kennen,
tussen het „artistiek" scheppende en de exacte we
tenschap. Op het ogenblik is het zo dat Delft aan de
afdeling Bouwkunde opleidt tot bouwkundig inge
nieur en die status beschouwt men dan als een we
tenschappelijke basis op grond waarvan men alle
kanten uit kan. Men kan dus architect worden, men
kan evenzeer het leraarschap kiezen of een functie
aanvaarden als directeur van .publieke werken".
Feit is echter, dat Delft algemeen vormend wil zijn.
al kan de toekomstig bouwkundig ingenieur al tijdens
zijn studie kiezen voor een bepaalde richting. Hij kan
zich werpen op de stedebouwkunde, de architectuur,
de utiliteitsbouw of op de studie van het interieur
of de restauratie. Voor de laatste twee richtingen
kan men slechts kiezen na van de afdeling verkre
gen toestemming.
De totale opleiding Is gebaseerd op een pro
gramma van vijf studiejaren. Maar gemiddeld be
steden de studenten er zeker twee jaar meer aan.
Waarbij overigens moet worden vastgesteld, dat
gemiddeld 45 procent van hen reeds tijdens de
studie afvalt.
Het programma van de algemene opleiding is zo
samengeseld, dat het aesthetische en het technische
zoveel mogelijk harmonisch samengaan. Gedurende
de eerste twee jaar worden het handtekenen, het
boetseren, de vlakke vormstudie en de materiaal
studie beoefend. Het onderricht in de constructie
duurt van het eerste tot en met het vierde studie
jaar, met dien verstande, dat in het tweede, derde
en vierde studiejaar ook de grote constructies in
hout, staal en gewapend beton grondig ter sprake
komen. Maar de samenhang tussen aesthetische en
technische vraagstukken vormt de basis van de al
gemene opleiding.
Daar wordt dus onderwezen in toegepaste mecha
nica, bouwfysica en wiskunde. De grondbegrippen
van het ontwerpen, van de interieurkunst, van de
tuinkunst, van de stedebouwkunde en de volkshuis
vesting komen reeds na het eerste studiejaar aan
de orde, evenals de oefeningen in het bouwkundig
ontwerpen. In de latere studiejaren worden ook spe
ciale onderwerpen als sociologie, volkshuisvesting
en administratief recht behandeld. Men ziet het, de
opleiding tot „bouwkundig ingenieur" is een bijzon
der veelzijdige, zo veelzijdig als een samengaan
tussen esthetica en techniek maar vereist.
Men kan zich dus specialiseren in de utiliteits
bouw. En dat betekent dus in de praktijk dat in
de algemene opleiding het architectuurproject vm
het vijfde studiejaar vervalt en vervangen wordt
door een utilitaire opgave, waarbij bijzondere aan
dacht wordt besteed aan een systematische werk
wijze zowel wat de ontwikkeling van de ruimte
lijke indeling als de constructieve opzet betreft.
De specialisering in de richting van de restauratie
HbI
Een overzicht van het druk bezette tekenlokaal.
verkrijgt men door het uitgewerkte architectuur
project van het vijfde studiejaar te vervangen
door een restauratie-ontwerp.
3*
Het fraaie, maar te kleine gebouw, waar de afdeling
bouwkunde van de T.H. in Delft is gevestigd.
De toekomstige stedebouwkundige wordt bijge
bracht het stcdebouwkundig waarnemen, beelden en
ontwerpen. Hij wordt echter ook onderricht in maat
schappelijke en economische invloeden, die de ont
wikkeling van „nederzettingen" en „streken" be
heersen en hij wordt geschoold in het stedebouw
kundig onderzoek in verband met het ontwerpen.
Daar is verder de bestudering van de volkshuis
vesting, de tuinkunst, de landschapskunde. het pol
derwezen, de wegen en de riolering. De stedebouw
kundige richting is zó geregeld dat studenten met
aanleg voor de stedebouw worden tot architecten,
toegerust met de bijzondere kennis, nodig voor hun
„stiel".
Men houdt in Delft rekening met een zekere prak
tische vorming. Voor de studenten de maatschappij
ingaan, moeten zij een deel van de ervaring opdoen
die voor een goede beroepsuitoefening noodzakelijk
is. In de loop van hun studie moeten zij dus tenmin
ste negen maanden in de praktijk werkzaam zijn,
verdeeld over verschillende perioden. Een praktijk
die dlan verkregen moet worden op een bouwwerk
van eenvoudige aard, en op een architectenbureau.
Iemand heeft eens gezegd, dat men slechts
architect kan zijn op zijn veertigste jaar. Afgestu
deerde bouwkundige ingenieurs zijn over het al
gemeen vierentwintig of vijfentwintig jaar. Dit im
pliceert dus dat het architectenvak vooral een
kwestie is van ervaring opdoen. Dat ontkent men
in Delft beslist niet. Men huldigt er alleen het
standpunt van de „wetenschappelijkheid", die de
basis is voor een scheppende bezigheid.
Zulks wellicht vooral op grond van het feit, dat
het architect zijn in ons land nog steeds een zoge
naamd onbeschermd beroep is. U en wij kunnen
morgen opstaan en gewoon stellen dat wij architect
zijn. Wij kunnen zelfs een dusluidend bordje aan
onze deuren bevestigen.
Natuurlijk daar is de mogelijkheid van zich te
laten inschrijven in het register van B.U.A.-arohi-
tecten; een mogelijkheid die niet dan na een streng-
selectief onderzoek te verwezenlijken is.
Maar Delft streeft een sec-wetenschappelijke grond
slag voor het architect-zijn na. Een grondslag, die
een verder creatief uitgroeien niet alleen niet uit
sluit, maar zelfs bevordert. Zulks met inachtname
van het alom erkende en aan de praktijk ge
toetste feit dat de ware scheppende bouwmees
ter slechts wordt geboren. Maar de titel van „bouw
kundig ingenieur" is in ieder geval een maatschap
pelijke garantie. Hij omvat ook alle facetten, die be
sloten liggen binnen de begrenzing van het gedif
ferentieerde begrip, dat „bouwkundige" in gecom
pliceerde tijden als deze vertegenwoordigt.
Wanneer dr. Andrew Ivy op vrijdag
16 februari door dc straten van Sidney,
Melbourne of enige andere stad van Aus
tralië Was gcloPen en herkend zou zijn,
was hem het „Kruisig hem" toegeroe
pen. Indien dr. Andrew Ivy des maandags
daarop dezelfde wandeling zou hebben
gemaakt, had men hem het „Hosanna"
toegejuicht, en wat dr Ivy Had gedaan?
Des vrijdags gezegd, dat hij in geen
enkej land ter wereld zoveel dronken
vrouwen had gezien a's in Australië.
Er was klaarblijkelijk slechts een week
einde nodig om de Australiërs tot een
geheel ander inzicht te brengen wat be
treft „de dronken vrouw op straat".
Dr Ivy is een man van gezag op het
terrein van de strijd tegen misbruik van
alcohol. Op 8-jarige leeftijd nam hij zich
voor nimmer alcohol te zullen gebrui
ken en de thans 66-jarige Amerikaanss
dokter heeft zijn leven voor een belang
rijk deel gewijd aan de bestrijding van
het drankmisbruik en het genezen van
alcoholisten.
Hij kwam als gastspreker naar het con
gres van het Australische Instituut van
wetenschappelijke onderzoekingen tot be
strijding van het alcoholisme. Teneinde
wat thuis te raken in zijn „onderwerp",
wandelde des avonds de dokter eens door
de straten van „Kings Cross" de wijk
van het rosse leven van Sidney. Daar
telde dr. Ivy op een avond vijftig dron
ken vrouwen op straat, waarover hij te
genover de pers er, televisie het zijne
ze;.
Toen brak de hel over hem los:
•.Gooj hem het land uit"„Laat hem
eens even aan ons over" „We dulden
niet dat onze vrouwen beledigd worden",
riepen de galante Australiërs uit.
ir werden vrouwen op straat gëïnter-
viewd hoe zij dachten over dr Ivy....
Nou, dat was me wat!
De zondag ging ar overheen en met
,,,nl,euwe, ,^veek kwam blijkbaar een
zelfinkeer bij de Australiërs.
„Indiep dr Ivy gezegd z0u hebben, dat
we zuute beste sportlui zijn; dat we het
mooiste klimaat en de prachtigste natuur
ter wereld hebben, dan zouden we hem
graag geaccepteerd hebben. Maar nu hij
de vinger heeft gelegd 0p een wondeplek
in onze samenleving, willen we hem het
land uitgooien," z0 betoogden talrijke
schrijvers van ingezonden stukken. En
u zoudt moeten lezen, wat een taxiohauf.
feur over die dronken vrouwen schreef.
Kort en goed, dr Ivy werd plots een man
die geprezen werd om zijn flinkheid, de
feiten duidelijk voor ogen te stellen.
En die zijn op het gebied van drankmis
bruik en dronkenschap erg genoeg. He
lemaal geen „ontdekking" elke dr Ivy
had gedaan. De Australiërs weten dat wel
en gaven grif toe dat gokken en bier
drinken hun grootste zonden zijn. En dan
nemen ze er een glas bier op.
„Anonymus Alcoholics", de organisa
tie welke zich bezig houdt met degenen,
die genezing zoeken van hun drank
kwaal, telt alleen io Sydney en Mel
bourne al tussen de 1500 en 2000 leden.
In de 10 jaren van haar bestaan heeft zij
5000 drankzuchtigen genezen
Doch wie en vooral na een warme
dag door de straten van de grote en
kleine steden loopt, bemerkt daar niets
van; het aantal lieden, dat in meer
of mindere mate „onder invloed" ver
keert is groot.
De politie deelde mee, dat alleen in
de staat Nieuw-Zuid-Wales verleden jaar
4366 vrouwen wegens dronkenschap zijn
gearresteerd, een aantal, dat verhoudings
gewijs zelfs dat van Amerika overtreft.
En men moet het 'n Australië al gor
tig maken, wil men wegens dronken
schap gearresteerd worden!
Een rechter zei onlangs, dat naar zijn
mening 90 pet van het totaal aantal mis
drijven in dit land de oorzaak vindt in
drankmisbruik.
Nu is het wel een excuus op te mer
ken, dat het klimaat van Australië het
drinken van een glas koel bier heel
wat aantrekkelijker maakt dan op een
winterse dag in Nederland bijvoorbeeld.
Zelfs op een winterse dag in Australië
kan een koud glas bier nog wel gewaar
deerd worden!
Doch daarmee is het grote aantal al
coholisten nog niet gerechtvaardigd al
wordt het pad voor hen door het kli
maat sterk geëffend.
Of het „Hosanna" voor dr. Andrew
Ivy de gewenste bekering zal brengen,
waag ik voorlopig nog te betwijfelen.
SAARBRUCKEN, 6 dec. (Reuter)
De christen-democratische partij heeft
de meeste stemmen behaald bij de ver
kiezingen, die zondag zijn gehouden.
Niettemin verliest zij drie zetels in hel
parlement. Het grootste succes is geboekt
door de socialisten, die kans zagen bun
aanhang te verdubbelen. Zij kwamen van
8 op 16 zetels.
De zetelverdeling in het nieuwe par
lement is als volgt: Christendemocraten 19
(22 zetels in het oude parlement); socia
listen 16 (8); liberalen 7 (13); Saarland.se
Volkspartij 6 (0) en Duitse Democratische
Unie 2 (0).
De meeste bioscoopbezoekers zijn
niet gewoon een film direct in
zich op te nemen en uitsluitend
het beeld tot zich te laten spreken. Wat
ze zien, zetten ze om in woorden en
verwerken die met hun verstand. Wie
dit laatste doet met „On n'enterre pas
le dimanche", zal zich tot op zekere
hoogte teleurgesteld voelen, omdat
daardoor het accent sterker komt te
liggen op de intrige en minder op de
bijzonder knappe vorm, die de jonge
Franse regisseur Michel Drach aan de
ze film heeft gegeven.
De intrige is erop gericht, desnoods
ten koste van de logica of zelfs de
waarschijnlijkheid, de toeschouwer zo
lang mogelijk in het onzekere te laten
omtrent de afloop, welke met een even
onverwachte als verrassende wending
wordt besloten. De film doet denken
aan zovele andere politiegeschiedenis-
sen, waarvan er dertien iq een dozijn
plegen te gaan. In het Bois de Bou
logne wordt het lijk gevonden van de
reeds acht maanden vermiste letterkun
dige agent Courtales. De politie stelt
iiiHtimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiitiiiiiiimiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiHimfi
nmNitlKIIIHIIIIHIIIIIIinillllllllllHttllllllllftlHtllllllMIHiltlll
zich in verbinding met Philippe Valen
ce, een jonge neger, wiens roman ,,On
n'enterre pas le dimanche" vandaar
de titel van de film, die verder niets
met de inhoud heeft te maken door
bemiddeling van Courtales is uitgege
ven en vraagt hem, hoe hij met de
vermoorde in contact is gekomen.
Door middel van een „flash-back"
laat de film dan zien, hoe Valence, die
z$n studie in Parijs bekostigt door als
gids in een museum en als een soort
Sandwichman op te treden, kennis
maakt met een Zweeds meisje, dat hij
een betrekking bij Courtales bezorgt om
het haar mogelijk te maken naar Parijs
terug te keren. De vrouw van Courtales
(Hella Pétri) voelt zich reeds bij de
eerste kennismaking tot de knappe
jonge neger aangetrokken. Zij waar
schuwt hem, dat haar man een ver
houding is begonnen met het Zweedse
meisje en weet hem te verleiden, als
hij aan haar verzoek gevolg geeft om
de kwestie met haar te komen bespre
ken. Vol wroeging vertelt Philippe Ia-
ter, overtuigd, dat hij in een val is
gelopen, het voorgevallene aan zijn
meisje, dat hem vergiffenis schenkt.
Kort daarop neemt Courtales, wie de
houding van zijn vrouw niet is ontgaan,
Philippe mee naar het Bois de Bou
logne en poogt hem neer te schieten.
Bij de worsteling, die daarop volgt,
wordt hij echter zelf dodelijk gewond.
Philippe vlucht, zonder de politie van
het gebeurde in kennis te durven stel
len. Ook tijdens het politieverhoor blijft
hjj zwijgen en er zou geen aanleiding
tot verdenking tegen hem zijn geweest,
als een telefonische mededeling uit een
kraaminrichting hem niet, een onvoor
zichtige uitlating had ontlokt, die hem
noodlottig wordt.
Natuurlijk bevat dit verhaal alle min
of meer gezochte elementen, die een
Sol itierom an tot een thriller maken,
'iettemin vertoont de film een hemels
breed verschil met het routineprodukt,
doordat Michel Drach een eigen opvat
ting heeft van het filmmiddel. Een op
vatting. die weliswaar niet oorspronke
lijk is, maar die helaas al te zelden in
praktijk wordt gebracht. Beeld en mon
tage de beeldwisseling dus laat
hij een alles overheersende en bepalen
de rol spelen en daarmee weet hij een
dramatische spanning en een sugges
tieve sfeer te scheppen, die zijn film ver
boven het gegeven uitheffen.
Sfeer van dreiging
Reeds de inleidende beelden: de over
het van regen glinsterende plaveisel
voortijlende voeten, onmiddellijk ge
volgd door een duizelingwekkende blik
omlaag op het verlaten plein, roepen
op indringende wijze een sfeer van drei
ging en gespannen verwachting op.'
Drach introduceert zijn hoofdfiguur Phi
lippe (Philippe Mory), schuilgaande in
een enorme fles, waarmee hij reclame
maakt voor een wijnsoort. Geduldig
volgt de camera deze vreemde ver
schoning door de straten van Parijs en
gunt de toeschouwer nu en dan door het
in de fles aangebrachte kijkgat een blik
op de omgeving. Beter dan hele reek
sen dialogen suggereren deze beelden
de eenzaamheid en het isolement van
■ze naar menselijk contact en vrouwe
lijk medeleven hunkerende negerstu
dent temidden van een hem vreemde
en onverschillige blanke wereld.
De ontmoeting met het Zweedse
meisje (Christina Bendz) in het mu
seum en de daarop volgende zwerf
tocht door de minder toeristische ge
deelten van Parijs zijn een zeldzame
demonstratie van de wijze, waarop
een filmer het> dode element drama
tisch leven kan inblazen door men
sen en dingen los te maken van de
realiteit en ze een nieuwe, door de
wisselende filmbeelden gedragen
werkelijkheid te geven. Van spel in
de toneelmatige zin van het woord is
dan ook geen sprake. Drach maakte
trouwens voor zijn beide hoofdfiguren
gebruik van acteurs, die nog nimmer
tevoren voor een filmcamera waren
opgetreden. Desondanks, of wat
waarschijnlijker is juist daardoor
heeft hjj ze volkomen ondergeschikt
weten te maken aan zijn scheppend
vermogen als filmer.
Later, bij het politieverhoor, vertelt
Philippe het verloop der gebeurtenissen
zoals hij zich die herinnert en voor zich
zelf het gunstigst acht. Dit verlegt het
accent van het verhaal als geheel naar
de afzonderlijke situaties en ook hier
weer worden de dramatische spannin-
Een Zweeds vakantiegangstertje (Christina Bendz) heeft het isolement van
eenzame negerstudent (Philippe Mory) doorbroken. Beeld uit de film ,,On n'ent
pas le dimanche" van de jonge Franse filmer Michel Drach.
gen met een minimum aan dialoog en
een maximum aan beeldenspel verkre
gen.
Onderscheiding
De pas 29-jarige Michel Drach be
hoort tot de jonge garde van de Franse
cineasten. „On n'enterre pas le d'man-
che" (letterlijk: er wordt niet begraven
op zondag), die hier te lande zal wor
den vertoond onder de weinig originele
en langademige titel ,,Het mysterie van
de man, die verdween", is zijn vierde
film. De eerste drie: ,,Le soiiloque dn
pauvre", „La mer sera haute" 16 heu-
res" en „Auditorium" hebben het nim
mer tot een vertoning in de bioscoop
theaters gebracht. In hoeverre de exploi
tanten hier zijn tekortgeschoten, kun
nen we dus niet beoordelen. Maar wel
doet dit eerste werkstuk, dat ons
ogen is gekomen en dat volkomen v®
diend werd onderscheiden met de
Delluc, zeer veel verwachten van
jonge filmer, mits hij zijn thans 11
zoveel succes in prak ijk gebrachte "P,
vatting van het filmmiddel trouw bit)
Een bijzonder boeiende film, met
verrassend slot, die ook de aandac
van de filmkenners verdient.
Ftn
Woensdagavond 14 december w°r
in de Apollohal te Amsterdam de ee
ste van de twee wedstrijden in de vo°
ronde van de Europacup tussen de o»
ketbalvereniging Tne Wolves (An>st®
dam) en Spartak Sokolovo (Praag)
speeld.
tof
gevoerd, is volgens deskundigen viP.rat<>'
de kwaliteit. Derhalve wordt aangep^jf
dat de „afvalkoffie" uit Brazilië, die ,nf
weg naar Europa vindt, niet via suErii
r-w /-> v r..I _r2(;V'
PARAMARIBO, 6 december In be
richten over grootscheepse zwendel met
zogenaamde afvalkoffie uit Brazilië, welke
als een hoogwaardig produkt naar Europa
zou zijn verkocht, wordt gezegd, dat daar
bij ook Surinaamse ingezetenen zouden
zijn betrokken. Hiertegenover heeft de
Surinaamse regering nu verklaard, dat
zij de transitohandel in koffie daar te
lande volkomen legaal acht. Soms, aldus
deze verklaring, geeft de Surinaamse Ka
mer van Koophandel op de uitscheeppa-
pieren een verklaring af, waaruit blijkt,
dat bepaalde partijen koffie afkomstig
zijn uit Brazilië. Zulks geschiedt veelal
Indien deze koffie in Suriname is aange
voerd door Braziliaanse kustvaarders en
dan per KNSM wordt doorverscheept.
Deze weg wordt namelijk gevolgd om de
hogere vrachttarieven van koffieschepen
te ontlopen.
Het Surinaamse kantoor van het ANP
vernam te dezer zake nog, dat de koffie
welke uit Brazilië in Suriname wordt aan
gevoerd. voor het grootste gedeelte wordt
doorverscheept naar de Verenigde Staten.
Slechts een klein gedeelte gaat door naar
Amsterdam.
In bevoegde kringen te Paramaribo
wordt er op gewezen, dat uit het naburige
Frans Guyana per „French Line" grote
hoeveelheden Braziliaanse koffie naar
Frankrijk worden verscheept.
Men acht het niet uitgesloten, dat Bra
ziliaanse koffie uit Suriname via New
York naar Europa wordt doorverscheept
en dan wellicht wordt voorzien van te
New York afgegeven certificaten van kof
fie, afkomstig uit Suriname. De Brazili
aanse koffie, die in Suriname wordt aan-
weg naar Europa vindt, niet via ÜU'e(C'
me is gegaan. Voorts wezen vorenSea„ <F
de bevoegde kringen in Suriname ?Pjeji
verscheping van enorme hoeveel»^!
„Illegale" Braziliaanse» imffip
Kings Cross, waar het nachtleven van (Sydney zich afspeelt.
DEN HAAG, 6 december. Hoewel de
Nederlandse regering nog geen officieel
bericht heeft ontvangen over de inhoud
van de verklaring van de minister-pre
sident van de Malayaanse federatie, Toen-
koe Abdoel Rahman, heeft een woord
voerder van het ministerie van Buiten
landse Zaken vandaag meegedeeld, dat
ook het eventuele opgeven van de bemid
delingspoging van de Toenkoe geen wij
ziging kan brengen in het beleid van de
Nederlandse regering inzake Nieuw-
Guinea. Dit beleid is en blijft aldus de
woordvoerder, erop gericht de bevolking
van Nederlands Nieuw-Guinca zo snel
mogelijk tot uitoefening van het zelfbe
schikkingsrecht in staat te stellen.
De Nieuw-Guinearaad, die in april van
het volgend jaar wordt geïnstalleerd en
I die de functie zal vervullen van een eigen
vo:ksverte?enwoordiging van het volk
i van Nederlands Nieuw-Guinea is, zo deel
de de woordvoerder mee, een belangrijke
stap in deze richting.
Hij voegde eraan toe, dat Nederland
internationaal en bij herhaling duidelijk
heeft gemaakt dat het niets te verbergen
heeft en dat het bereid is beleid en daden
in Nieuw-Guinea te onderwerpen aan het
voortdurend onderzoek en oordeel van de
Verenigde Naties.
De Nederlandse regering heeft ook tn
het gemeenschappelijke communiqué, dat
werd uitgegeven aan het slot van de re
cente bespreking met de premier van de
Malayaanse federatie, haar waardering
uitgesproken voor de constructieve oe-
langstelling en de activiteit van Toenkoe
Abdoel Rahman met betrekking tot de
kwestie Nieuw-Guinea. Dat deze oogin-
gen door de Indonesische pers ongunstig
zijn beïnvloed, valt uiteraard te betreu
ren, aldus de woordvoerder.
ROTTERDAM, B dec. Naar wij
vernemen zou de gemeente Rotterdam
de gegadigde zijn, die het bedrijf van
de Rotterdamsche Tramweg Mij. wil
overnemen. Met een bod van 500 pet.,
dat werd uitgebracht via de Rotterdam
sche Bank, op het geplaatste kapitaal
ad. een miljoen gulden, zou de koop
van de R.T.M. de gemeente een be
drag van 5 min. kosten. De raad moet
nog zijn goedkeuring hechten aan deze
transactie.
De gemeente, die dus volledig eige
naar van de R.T.M. gaat worden,
heeft, echter niet. in alle lijnen, die
momenteel in exploitatie zijn, belang
stelling. Daarom zal zij slechts een
gedeelte van de bestaande lijnen in ex
ploitatie nemen, terwijl de exploita
tie van de overige lijnen door de Ned.
Spoorwegen zou geschieden. De Ned.
Spoorwegen, die het eerst door enkele
groot-aandeelhouders va», de R.T.M.
benaderd werd voor overnéme van het
Rotterdamse trambedrijf, bleek slechts
belangstelling te hebben voor bepaal
de lijnen, zodat de oplossing van ge
zamenlijke exploitatie als bevredigend
gekenschetst kan worden.
Bij de R.T.M. weet men nog steeds
van niets. Dat de gemeente Rotterdam
de koper zou zijn van het bedrijf, is bij
de directie van de R.T.M. nog steeds niet
officieel bekend. Trouwens de gehele
overname-transactie is voor de R.T.M.
gehuld in een waas van geheimzinnig
heid en geheimhouding. Noch de direc
tie noch de werknemers weten waaraan
zij toe zijn. Men kan zich alleen overge
ven aan speculaties. Zo zou een groep
van industrieën of scheepswerven, die
in het Botlekgebied gevestigd zijn, wel
eens belangstelling kunnen hebben voor
de lijnen van de R.T.M. Het bod van
500 procent wel aantrekkelijk
kwam voor de R.T.M. dan ook als een
donderslag bij heldere hemel. Een aan
beveling van commissarissen over ac
ceptatie van het bod kon dan ook niet
gegeven worden, omdat de koper abso
luut onbekend is.
De afdeling voorlichting van de Ne-
derlandsche Spoorwegen deelde desge
vraagd mede, dat haar niets bekend is
van een transactie in de een of andere
vorm van de N.S. met de Rotterdam
sche Tramweg Maatschappij.
„illegale
Uruguay.
DEN HAAG, 6 dec. De N-V'
zema (Nederlandse Omroep1® ^it''
Maatschappijen) heeft bekendg®"1- d'
dat met ingang van 10 decern*^ H'
twee F.M--omroepzenders, die he'
den en het westen van het 1»n Vl
ten bestrijken, op proef in die"s r i>
len worden gesteld. De ene zciKw',n'
op dc frequentie 92,6 mhz pro£r®
I en de andere op frequentie 96,8 pH1'
programma II van de Nederland56
roep uitzenden. je'1'
De zenders zijn geplaatst in d«
we radiotoren van het zender-C^
Lopik-Radio.
SCHIPHOL, 6 dec De
Kornelis Ubel de Vries uit Gr°DW,,
die drie jaar geleden vrijwillig
nam bij het Franse vreemdelingen'fVf,
in Noord-Afrika en daaruit
Duitsers en twee Hongaren in aug"r
deserteerde, is vanochtend per v'1 ^e>
in Nederland teruggekeerd. HU i'
daar begroet door de marechauss b,
hem wel als vreemdeling m°e cv',
schouwen, aangezien hij niet P»fKte f,t
een Nederlands paspoort besch'* iJ»,
alleen een doorlaatbewijs kon t0?,e f'
hem in Tanger door de Nederland
sul was verstrekt. i Vf.p
Hij werd enige uren op Schip"6 iK
gehouden, terwijl de marechaussp p
tolofnniefK Jixnct
Haag in verbinding stelde, Tenslot
hem een los visum verstrekt, "fLo'G
is voor 30 dagen. Afgewacht raoet mK
of hij definitief zijn Nederlandse h ejji
liteit kwijt zal zijn, omdat hij in v J,
krijgsdienst is getreden
De Vries, die vandaag n^ir zi"1 teAfl
leen weduwe) in Groningen l0iLet,Li>
keren, gaf zich na zijn desertie .AA
tien kameraden over aan de mSCJ'
verzetsbeweging F.L.N., die deT'Jf
tot 5 oktober jl. gevangen
werden ze onder de hoede geste'" ^5
Marokkaanse „Halve Maan", e«n pij
organisatie van het Rode Kruis, pt
Op Schiphol vertelde De Vrie flVe> ,i'
wel een boek vol kon schrijven
wreedheden, die hij in Algerije
zien en over ziin andere avon'u
zien en over zijn andere avott'
ARNHEM, 6 dec. Voor Jp y
bank te Arnhem heeft va
rechtgestaan de 43-.jari'ge 1 v,3ri 3'
tapijtenkoopman H. K., die er
sohuld'igd wordt in april vai0jc vAit
als inzittende van een taxi c ^et eJ,
feur in de buurt van Amherri ^e'w,
geweld uit diens taxi te he
In afwachting van een psyc WA
rapport over de tapijtenkooph1 s
de rechtbank haar oordeel °P"
Tegen K. was 5 jaar gevan»
met aftrek geëist.
Jp
Een mede-inzittende van ac^e
W i
30-jarige vrouw, werd door
bank conform de eis veroord é1
maanden gevangenisstraf,
maanden voorwaardelijk met
ondertoezichtstelling. Haar v
laste gelegd, de tapijtenkOOP s
zijn verzoek een stok te be 1 so
gereikt die de tapijtenkoop
waren *»gen de chauffeur 2°"
gebruikt-
