ROTTERDANISCHE BANK
STUW BIJ BORGHAREN NA
VEEL MOEITE WEER VRIJ
Bok ma
Er zijn dagen dat
alies slecht afloopt
VERDI,
opera
componist
Het huisje dat so graag
wandelen wilde gaan
uit
LANDES
VALKENJACHT
Rij nschip Persephoneen sleepboot
Berthaop de oever getrokken
SPOTSPIEGEL
Musici verdienen
te weinig
ritse koningin
in Neiv-Delhi
Spreekwoorden
lilllllllipllll
LANS
Vrije
Commando-wisseling
op vliegveld Ypenburg
„INTERUNIE-fg
BINNEN VIEL ALLES OM
Uw bankrekening is nu overal binnen uw bereik met de
van de
[vestigingen in Nederland
tr~.~
Liturgische weekkalender
BETEKENT MEERWAARDE
DOOR SELECTIE
Vraag Uw bank of
commissionair nadere
gegevens over
INTERUNIE
Willem van Otterloo
Pleidooi voor instelling
van muziek-hogeschool
en zangstukken, zoals Ave Mariau t D
vlSïz^Hl, 21
z
ZATERDAG 21 JANUARI 1961
tóïxï^wrów>>x<v^>ia6&ö&c«£^>
SwSMs
(Advertentie)
MAASTRICHT, 21 jan. Een twin-
tigtal bergers uit Vlissingen, geassis
teerd door personeelsleden van de Rijks
waterstaat, zjjn er gisteren in geslaagd
om het veertien dagen geleden bij de
stuw te Borgharen gezonken Rijnschip
„Persephone" te bergen. De avond te
voren en 's nachts waren bergingspo-
gingen in het werk gesteld, die even
wel geen resultaat opleverden, aange
zien de kabel van een bok toen brak,
en voorts lukte het niet om het Maas
water anderhalve meter te laten zak
ken.
Nieuwe pogingen werden derhalve
gistermorgen ondernomen. Na uren
lang zwoegen kon het gezonken schip,
dat een inhoud heeft van 1700 ton, wor
den geborgen. De Rijnvaarder, eigen
dom van een Franse maatschappij met
een filiaalbedrijf in Rotterdam, was
zwaar beschadigd, maar opmerkelijk
was, dat tien van de twaalf ruimen niet
lek waren. Het 87 meter lange schip
was wel op twee plaatsen flink geha
vend.
Bovendien slaagde men er in om een
van de sleepboten, die de Rijnvaarder
onlangs naar Maastricht wilde slepen,
de gezonken boot „Bertha", eigendom
van een Maasbrachtse schipper, te ber
gen. Van deze boot brak onlangs een
kabel, die in de schroef schoot. Ook
de „Bertha" was zwaar beschadigd. De
lading van de „Persephone" kalizout
is verloren gegaan.
Toen het Maaswater gisteren ander
halve meter was gezakt, ten gevolge
waarvan de scheepvaart op de Maas
over een afstand van twaalf kilometer
ten noorden van Maastricht urenlang
stillag, werd de „Persephone" leegge
pompt en tenslotte met behulp van een
bok op de oever getrokken. Thans zal
een onderzoek volgen naar de bescha
digingen van de stuw.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 21 jan. De comman
dant van de vliegbasis Ypenburg, ko
lonel B. H. Slager, heeft gistermiddag
het commando overgedragen aan de ko
lonel K. N. Mulder Cf!), tot voor kort
directeur van de luchtmacht-stafschool
in Engeland.
In zijn toespraak tot het luchtmacht-
personeel, dat op het platform stond
aangetreden, noemde de scheidende
commandant Ypenburg een veel om
streden vliegbasis, omdat deze zo dicht
bij grote bevolkingscentra ligt. „De
veiligheid en de lawaaibestrijding heb
ben steeds mijn aandacht gehad", aldus
kolonel Slager. In dit verband merkte
de nieuwe commandant op, dat de auto
riteiten van de omliggende gemeenten
er van overtuigd kunnen zijn, dat hij
zich bewust is van de problemen en al
les in het werk zal stellen om de over
last. en het gevaar tot het minimum te
beperken.
ZONDAG 22 januari: Derde zondag na de
Verschijning v. d. Heer; eigen mis; credo;
pref. v. H. Drieëenheid; groen
MAANDAG: H. RaymundUs de Penafort,
belijder; mis Os justi; 2e geb. H. Eme-
rentiana; wit
DINSDAG: H. Timotheus, bisschop-marte
laar; mis Statuit; rood
WOENSDAG: Bekering van Saulus;
eigen mis; pref v.d. Apostelen; wit
DONDERDAG: H. Po'lycarpüs. bisschop
martelaar; eigen mis; rood
VRIJDAG: H. Joannes Chrysostomus, bis-
schop-belijder-kerkieraar; eigen mis;
wit
ZATERDAG: H. Petrus Nolascus, belijder;
mis Justus; 2e geb. H. Agnes; wit
ZONDAG 29 januari: Septuagesima; eigen
mis; credo; pref. v. d. H. Drieëenheid;
paars
DEN HAAG, 20 jan. Bil K.B. is
benoemd tot ridder in de orde van
Oranje-Nassau de heer H. Lucassen, te
Amsterdam, voorzitter van de woning
bouwvereniging „Amsterdam-Zuid".
(Advertentie)
DEN HAAG, 20 jan. „Een deel
van het publiek meent neg altijd, dat
musici beter spelen wanneer zij hon
ger hebben". Dit zei de dirigent van
het Residentie-Orkest, Willlem van Ot
terloo, vandaag in een toespraak, die
hij hield voor de Buitenlandse Persver-
eniging. De heer Van Otterloo deelde
mee, dat tussen de 70 en 75 procent
van de orkestleden voortdurend ernsti
ge financiële zorgen hebben omdat zij
te weinig verdienen. Vergeleken met
collega's in andere landen zijn de Ne
derlandse musici te benijden om hun
sociale zekerheid. „Maar deze zeker
heid is tevens de zekerheid dat zij te
weinig verdienen".
De heer Van Otterloo zei voorts, dat
de Nederlandse orkesten lagere in
komsten hebben dan vergelijkbare en
sembles in Groot-Brittannië, Duitsland,
Oostenrijk en Italië, omdat in die lan
den de toegangsprijzen hoger zijn.
Daar de Nederlandse orkesten worden
gesubsidieerd moeten zij zich neerleg
gen bij het standpunt van de re-gering,
dat concerten binnen het bereik van
iedere beurs dienen te liggen.
Er zijn in ons land volgens de heer
Van Otterloo te weinig goede musici.
De eisen die aan orkestleden moeten
worden gesteld worden steeds hoger.
De ensembles moeten doorlopend top
prestaties leveren. De dirigent pleitte
daarom voor de instelling van een ho
geschool voor de muziek, waar de bes
te leerlingen uit het hele land zouden
kunnen worden verzameld.
(Advertentie)
Óude gencver Bessenrood .Citroen jenever
27 januari is het zestig jaar geleden,
dat de beroemde Italiaanse opera-com
ponist Giuseppe Verdi te Milaan over
leed. Wij willen in het kort enkele bij
zonderheden mededelen, omdat je la
ter in je leven zeker wel eens ooit
een opera van Verdi zult zien. Een ope
ra is een in hoofdzaak gezongen en mu-
Langs de Weiweg stond een aardig,
klein, wit huisje.
Daar woonden een vader, een
zikaal begeleid toneelspel. Daar kómen moeder, drie kindertjes en een dikke
meestal veel zangers en toneelspelers grijze poes. Een echt gezellige fami-
aan te pas; ook zijn de decors meestal lie was dat. Vader ging iedere morgen
prachtig. Een componist is een kun- naar zijn werk. Moeder hield het huis
stenaar, die de maker is van zo'n mu- aan kant en deed de boodschappen,
ziekstuk. Verdi dan is een van de meest En de kinderen speelden buiten of bin-
beroemde opera-componisten van Ita- nen en als het tijd was gingen ze naar
lië. Hij werd als zoon van een her- school. Alleen de dikke, grijze poes
bergier in het jaar 1813 geboren. Verdi kwam nooit buiten. Altijd was ze in
is zijn gehele leven lang, ondanks veel het aardige, kleine, witte huisje, dat
roem en eer, eenvoudig gebleven. aan de Weiweg stond.
Op 26-jarige leeftijd liet hij zijn eer- Het huisje zelf was ook heel tevre-
ste opera opvoeren. Van die tijd af volg- den met zijn bestaan. De mensen zorg
den, gedurende vele jaren, steeds an- den goed voor hem. Ze hielden hem
dere opera's. Zijn glorietijd begon met keurig in de verf. De ramen werden
de opera „Rigoletto", „n Trovatore" en iedere week gelapt. En zijn stoepje
„La Traviata". Deze opera's worden alle dagen geveegd. Het huisje vond,
nog steeds opgevoerd. In 1869, ter gele- dat hij het heel best getroffen had.
genheid van de opening van het Suez- Maar soms, als hij vader, moeder of
kanaal in Egypte, werd Verdi uitge- de kindertjes uit zag gaan. dacht hij
nodigd een opera te componeren voor wél eens: ik wou dat ik ook eens een
de schouwburg te Kaïro. Hij maakte eindje om mocht wandelen. Ik sta hier
de opera A'ida geheel in Egyptische stijl maar jaar-in, jaar-uit op hetzelfde plek-
welke een groot succes werd. Deze ope- je, tegen de lantaarnpaal aan te kijken,
ra, welke door zang en muziek uit- Het begint vervelend te worden, altijd
munt, wordt ook heden ten dage nog maar hetzelfde en nooit eens wat anders,
steeds in de grote wereldsteden opge- Maar natuurlijk hielp het niet, dat dat
huisje zo stond té denken. Huisjes heb-
Het huisje lichtte voorzichtig één voet- We kenden elkaar al zolang. We had-
je op en kwam een stukje naar voren, den samen nog eens wat te praten. En
de mensen daarbinnen heb ik ook al zo
ben geen voetjes. En wie geen voetjes H°°r
heeft kan ook niet wandelen
want omdat het huisje scheef omhoog eens builen en te keer g&an.
ging, schoven de stoelen over de vloer
ze
ging
Maar op een nacht kwam er een oude en vjej vaasje met bloemen van de Maar plotseling: kwam de oude tover-
toverfee voorbij. Het huisje kende haar j^as^ Maar het zou nog veel erger wor- fee weer tevoorschijn. Ze had op een
wel. Ze slofte wel xneer over zijn ^en want nu kwamen ook de andere stoepje zitten wachten, om het wan-
stoepje, als het twaaJi uur waB. Ze v0e{jes aan beurt. Stap, stap, stap, delende huisje eens te zien. Hoe gaat
keek altijd goed om ^ïch heen. gingen ze over de Weiweg. En het het? vroeg ze. Slecht, zei het hoisje.
links en naar rechts. Ze was bang, dat huisje schommelde onder het lopen van Ik heb pvjn aan mijn tenen. En alle
iemand van de mensen haar zou zien. achter naar voor. Rinkeldekinkel, deed huizen lijken op elkaar. En alle bomen
En die nacht zag ze plotseling een servjes 5n de kast. Boem, daar viel ook. En de lantaarnpalen ztfn helemaal
agent aankomen, juist toen hiji het stoel ondersteboven. Help, help, hetzelfde. Het was een verkeerde wens.
huisje was. O, wat schrok ze, die oude t_pln 9Ah..1pi pr? r:Anpn hp kin
toverfee. En het huisje fluisterde: ?er£' we weten hét niet» zuchtten Dat is verstandige taal, zei de oude
vlug, kruip weg in de regenton. En r en mo Sto En d tover£ee- Ik Sa k&en voor jou
wacht daar tot de agent voorbij is. poes ^fauwde vón schrik Zo' sprJn-
Gelukkig was de regenton die avond gen allemaal uit bed en keken door de ^.eb.i Mf L Lm.ntfo tdnm er
nog leeg gemaakt. De toverfee werkte ramen ln de d0nkere nacht, daarbuiten. towrsmeukie uit DT fee
zich er in en bleef er doodstil zitten, toen nog een toverspreuKje uit. ue iee
tot de poli Te-agent heel in de verte Toen zagen ze het. Hun mooie huisje, sprong op de regenton, het huisje ging
weer verdwenen was. Toen kwam ze waar ze altijd zo rustig hadden ge- de hoogte in en zweefde naar zijn oude
er zuchtende en steunende weer uit en woond, was aan het wandelen. Kijk, het plekje terug. En toen het^daar
dankbaar zei ze tegen het huisje: om- ÜfP midden over de Weiweg. En ze aangekomen: waar waren zijn voetjes?
dat je me zo goed geholpen hebt, mag wisten niet eens, waar naar toe. Weg, met eksterogen en al.
ie een wens doen. Ik ben al oud en hele servies p-aat aan diccelen 201 toverfee, nou ben je weer
ik heb niet meer zoveel tóversnreuken i -ri1 j even ver als eerst. Als ik nu nóg een
Maar voor jmT heb lk er ^iog wel een- toverspreuk heb dan mag je nóg wat
tie te missen. WndTtjw^En ik'ben uR bed gerofd, wensen' Het werd wel «Pannend. <hui
Voetjes! riep het huisje verrast, want m«n bedje wiebelde zo riep de
Lieve, oudé toverfee, geef me een paar •'«"Bste. Nee, ze vonden er geen aar
voetjes, zodat ik uit wandelen kan! dèjèrT ging huisje u t wan-
W.andelen? zei de oude toverfee ver-
baasd. Wat zijn dat nou weer voor de ^and\^^
kunsten. In mijn jonge jaren hadden h nieUwsgierie om'zich heen "e- een nieuw servies voor mevrouw hier
Gmseppe huisjesMsjij wel wat ander| t^wen- ^en ^at w|s e? allemaal toclAe binnen. En voor allemaal een taartje
steen of een degelijk dicht dak. Maar jij ate aider^V^men11 VO°r de schrik-
voerd. Een groot aantal personen doen wilt voetjes! Och,, het zal. wel weer Spkle^Mooi mooi' dachfhet huisl D>at is een fatsoenlijke wens, zei de
je, zoiets zie je toch maar niet als je toverfee. Ik doe er nog een nieuwe re-
altjjd stilstaat. Maar na een kiem poos- genton bij, want die was niet zo best
je begon hij moe te worden. Hij^was meer, heb ik daarstraks gezien. Het
luim
drie minuten moest ze met haar tover
stokje zwaaien, voor er nog een tover-
spreukje uitkwam. En wat aal het zijn?
vroeg de oude fee. Een stevig dak of
een nieuwe aanrecht?
Nee toverfee, z©i het huisje. Liever
De Italiaanse opera-componist
Verdi.
daaraan mee. Het is wel de bekendste niode zijn, dat huizen voetjes hebben,
opera van Verdi. Je beleeft tegenwoordig de gekste din-
Verdi schreef ook aparte muziek- gen.
Te Deum" en het bekende Requiem" Ze haalde haar toverstokje tevoor- dat lopen immers niet gewend. Eerst werd wél een wonderlijke nacht voor
On 88-iarige leeftijd is Verdi óverle- schijn en schudde daar net zolang mee kreeg hij pijn aan zijn linker-voorvoet- de mensen in het aardige kleine witte
-, 1 T T 1 TI 1nv> nn» Ia Taa» aam nilw i.AA^tor.O r»VllOM7Aot- 1Tr*A.L_I_11A—
den. Hij wejrd wereldberoemd.
Deze Franse streek is welvarend,
men tapt er de hars der zeedennen af,
er zijn papierfabrieken, houtzagerijen
en kurkfabrieken en sinds kort wordt er
ook olie gewonnen, maar dit alles is van
minder belang voor de toerist, die de
heen en weer tot er een toverspreuk- je. Toen aan zijn rechter-achtervoet- huisje. Eerst een heleboel schrik, toen
je uit kwam. 'n Klein verfrommeld to- je. En eindelijk deden alle vier zijn voet- een niéuw servies en eindelijk nog taart-
verspreukje was het maar. jes vreselijk pijn. Wat ben ik begon- jes ook. Maar als je ooit nog eens een
nen, dacht het huisje. Waarvoor ben ik huisje op vier voetjes over de weg ziet
pn hftrr hfid hpt aIlrdwr kïeino witte eigenlijk uit wandelen gegaan. Ik wou wandelen, dan kan dat nooit het kleine
In-Iisie vier voéttL eékregen Twee aan eens wat anders ziert- Maar een huis witte huisje van de Weiweg zijn. Dat
huisje vier \oetjes gekreg n. vs e. aa .g een hu)S gn een boom is een boom. wil niet meer uit wandelen.
de voorkant en twee aan de achter
kant. Vier voetjes met keurig gepoets- En een lantaarnpaal is een lantaarn-
te schoenen eraan. En de toverfee paal. Was ik maar weer terug bij de
stapte verder en schudde haar hoofd lantaarnpaal, waar ik altijd bij stond,
over zoveel malligheid.
iiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiitiiiiitiiiiiiiiiiumiiiiiiiiimiiiiii
In heel zijn leven niet!
LEA SMULDERS
Geen enkel dier ter wereld zijn in de
loop der tiiden zoveel „loeren" gedraaid
als aan de valk. Deze oude, typisch
hollandse uitdrukking stamt namelijk
regelrecht uit een sport, die de mees-
rij hier weer op wat ruimere schaal ter
hand genomen.
De valkensport bloeide in ons land
wederom op onder aanmoediging van
prins Alexander der Nederlanden, naar
ten slechts uit geschiedenisboekjes be- wje op de huidige dag nog het Regi-
kend is. Dat is de valkenjacht of be- ment Huzaren Prins Alexander is ver
ter: de „valkerij" of het „vluchtbe- <-
drijf: Eeuwenlang stonden de Nederland
se valkeniers bekend als behorend tot
de beste, zo lezen wij in een uitgave van
het Dierenpark Wassenaar. Hoe lang
is het geleden, dat de mens op de ge
dachte kwam om de snelheid, durf en
kracht der roofvogels te eigen bate te
gaan gebruiken? Het antwoord op deze
vraag gaat verborgen onder de neve
len, die de vroegste historie van het
mensdom omhullen.
Van een zekere Ktesias horen wij voor
de eerste maal van afgrichte valken. Hij
vond ze in het jaar 400 v. Chr. bij de
Indiërs. Later horen wij van meerdere
schrijvers, hoe Oost en West de valke
rij beoefenen. Omstreeks 880 vaardigt
Karei de Grote een wet uit, waarin het
volgende te lezen stond: „Wie een havik
steelt of doodt, die de kraanvogel vangt
noemd. Door gebrek aan belangstelling
stierf de liefhebberij echter wederom
uit.
In de dertiger jaren richtte men het
„Valkeniersverbond Adriaan Mollen"
op. Dit verbond bestaat nog steeds. Het
beoefent het vluchtbedrijf volgens alle
regelen der kunst en houdt de traditie
in hoge ere. Soms kan men dit verbond
aan het werk zien in het Nationale
Park de Hoge Veluwe.
Eens had Valkenswaard koningen en
prinsen te gast. Dat was in de tijd,
dat dit dorp (dat zijn naam natuurlijk
aan de valkerij ontleent) grote bete
kenis had als centrum voor de vangst
van jachtvalken.
Jaarlijks bemachtigden de aldaar
gevestigde valkeniers op de grote, na
burige heide tientallen edelvalken. Zij
zal er één moeten teruggeven, even- hadden het hoofdzakelijk gemunt op de
(NADRUK VERBÓDEN)
jan. (Rtr) Konin-
1 ^aar gemaal, de hertog
i- élR^mljJUrgh. Ziin vandaag in de
'ij zullen van hieruit hun reis
Iedereen heeft wel van die dagen,
waarop alles mis gaat. In het bridge
spel is dat al niet anders. Er zijn mo
menten, waarop alles mislukt, maar
ook kent elke speler dagen van voor
spoed en succes.
Ik herinner mij een middag, dat ik
robbebridge speelde, deze klap op de
vuurpijl in een reeks ongelukkige mo
menten:
A V 8 6 5 V A H B 7 3
O V 3 «f» 6
Éen mooi spel maar het haast on
geloofwaardige gebeurde: mijn linker
tegenstander begon te bieden met
één harten, mijn partner paste, mijn
rechter buurman antwoordde met
één schoppenWèg was de waarde van
mijn mooie spel. ik kon niets anders doen
dan passen en aanhoren, hoe de tegen
partij tenslotte op 5 ruiten kwam en dat
gedoubleerd gemakkelijk maakte. Mijn
doublet was slecht maar kwam voort
uit een zekere ergernis over de pech die
mij beschoren leek
Het onderstaande spel lijkt een com
positie maar het is dat bepaald niet.
Het kwam óók in een robberp.artijtje
voor en u moet eens naar het zuidspel
kijken om u te realiseren, hoe blij de
zuidspeler met déze fraaie collectie ge
weest moet 2ijn:
.A 6 4 3
9 V B 10 9 8 6 5
O 6 4
.J. A
N
W O 'l
reh, zijnvandaag in de
zi;
ni*n. y.r0°fdstad New-Delhi aange-
'en door Tndië, Pakistan,
rvr.n.
H V B 10 9 I
Q A H
O A 3
H 7
NZ speelden een gezond, ouderwets
biedsysteem. Zuid was gever en opende
met, 2 schoppen de tegenstanders
pasten noord bood 3 harten zuid zei
3 schoppen en noord bood toen 4 harten.
Dit was voor zuid voldoende om aan
te nemen, dat zijn partner tenminste
Vrouw-Boer-zesde van harten moest heb
ben; daarom vroeg zuid met 4 SA naar
het aantal azen en noord antwoordde
braaf met 5 ruiten (één aas).
Teneinde elk risico van aftroeven te
vermijden, bood de zuidspeler toen 7
Sansatout zeker zijnde dat zonder
moeite te maken.
West kwam met 4» Boer uit en toen
zuid de „tafel" (noord) zag. voelde hij
zich minder opgewekt want 4» Aas lag
er sec en verdween dus direct als moge
lijke rentree. Mi.ar nog leek het of er
géén man overberd was immers NZ
hadden 10 schoppens samen en als de 3
uitstaande schoppens nu mear verdeeld
zaten over OW, zou de 6 tenslotte een
entree kunnen worden; daartoe behoef
de zuid dan slechts aas-heer van schop
pen te spelen en dan de 2 na.
Toen zuid 4» Aas op tafel legde, speel
de west een hartentje bij... Oost had dus
3 schoppens tegen en nóóit zou het zuid
nog kunnen gelukken noord aan slag
te krijgen. In wanhoop speelde zuid alle
hoge kaarten if, doch de tegenstanders
hielden ruiten vast en zuid ging met zijn
enorme spel toch ééntj down
U zult misschien zeggen: waarom bood
zuid geen 7 schoppen of 7 harten?! Wei,
west had geen schoppens en oost geen
hartens, zodat elk contract dan zeven
down gespeeld had kunnen worden,
MIMIR
De beroemde steltlopende herders van Landes (Frankrijk).
goed als gene was en zes schellingen
voor een valk, die de vogel vangt in de
lucht".
De daarop volgende eeuwen beleefde
het vluchtbedrijf een enorme bloei. In
Frankrijk betekende te revolutie pas het
verval van de sport. Eigenlijk was En
geland in die tijd het enige land, waar
de valk zich als jachtvogel wist te hand.
haven. Toen Lodewjjk Napoleon, des
tijds koning van Holland hoorde van de
populariteit, die de edelvalk nog steeds
bij de Britten genoot besloot bij een
slechtvalk, die zich zeer goed leent
om voor de jacht te worden afgericht.
De dieren, voornamelijk één- en twee
jarige exemplaren werden zorgvuldig
„getraind", afgericht voor het jachtbe-
drijf.
Telkenjare hield men een veiling.
Vorsten en prinsen plachten deze ver
koping te bezoeken om een goede munt
te betalen voor de edele jachtvogels.
Lang hebben de valkeniers van Val
kenswaard hun beroep nog uitgeoefend.
Eén der laatsten van dit nobele gilde
Landes tot vakantiedoel heeft gekozen, wijze te verplaatsen en dus staan zij met poging te ondernemen om in Holland stierf in de dertiger jaren Het huidige
Wat hij er vindt? Een schier eindeloos beide benen op de grond. Demonstraties deze sportvogel zijn aanzien weer terug valkeniersverbond draagt de naam van
zandstrand, eenvoudige badplaatsjes en steltlopen komen echter altijd op het te geven. En inderdaad werd de valke- deze grote vakman. Adriaan Mollen.
bescheiden hotels en voornamelijk Fran
se medetoeristen.
programma voor van de folkloristische
feesten, die in de streek worden gehou
den.
Dwalend door de bossen loopt men
eerder kans enkele harstappers te ont
moeten of een door muildieren getrok
ken kar dan grote aantallen toeristen
en op de wijde zandstranden is altijd
plaats te vinden. Het klimaat is mild en
de zon kan fel branden, maar het zwem
men in zee is er niet altijd van gevaar E a mensen,
rJ/-J r* ctorl-o efrnmincfhn
ontbloot, door de zeer sterke stromingen
en de strandwacht is altijd paraat. Er
zijn de laatste jaren veel kampeerter
reinen verrezen, zowel aan de kust als
langs de geheimzinnige blauwe meer
tjes, waar waterplanten groeien aie ner
gens elders in Europa voorkomen en die
zo visrijk zijn, dat men er waarschijn
lijk zelfs zonder aas een hengel uit zou
kunnen werpen met een redelijke kans
op succes. De dorpjes liggen verscholen
tussen de bossen. De huizen zijn er laag
en wit en omgeven door moestuinen en
maïsvelden. De bevolking is vriendelijk
en in de restaurants serveert men eer
rijke variatie van visgerechten en gevo
gelte. Vele genoegens kan men smaker
in de Landes, alleen wanneer u steltlo
pende herders verwacht zult u bedrogen
uitkomen, want die zijn met de moeras
sen verdwenen, aldus lezen
wij m
„France". Hun nakomelingen hebben
het steltlopen weliswaar nog altijd in de
benen, maar zij behoeven zich tenslotte Weten te schipperen,
in hun dagelijks werk niet meer op deze Oost West inuis Best.
Met alle winden meewaaien.
ik Word er zeeziek van.
Water naar de zee dragen.
Boter bij de vis.
Als een vis op het droge.
Daar komen waterlanders!
Hij wil niet toebijten.
Zij gelijken op elkaar als twee druppels
water,
in troebel water vissen.
Achter het net vissen.
Naar iets hengelen.
Het hoofd boven water houden,
Ürgens haring en kuit van moeten heb
ben.
dijk niet met zulke schelvisogen.
lij lijkt wel een stekelbaars.
Jp het droge halen.
Tegenwind hebben.
Men moet het touwtje niet te strak aan
halen.
Alle zeilen bijzetten.
Een valkenier.
