Zaak
eresse is nog te veel
deskundigen
voor de hele Kerk
Int
beperkt
tot
m
t""1
LONDENSE BRIEF
H:
D
G
'es derde
vijfjarenplan
Kasavoeboe pleit
voor autonomie
van de provincies
DOUWE
Generaal Challe
TWEEDE VATICAANSE CONCILIE HALVERWEOF. (TTT)
t),
Gastvrije Denen Geen honger in Kopenhagen
j Standbeeld naar Moskou
2r* "liVj vrr ,c kom<-n
^iv'ea,X Zi 'n Zij"
DONDERDAG 26 JANUARI 1961
HAAG, januari (K.N.P.)
bezi<Vn!}fer w« in dit artikel ons
bare* b°uden met de open
ken eninS onder de katholie-
heeft V°°r zover die betrekking
derjncr°'liC'e komende kerkverga-
nincr dient men er wel reke-
tye] X, fe te houden, dat het vrij-
die j oenlUk is alle publikaties,
scbh *ar<?Ver in de wereld ver-
de inru?', hijeen te brengen, zodat
Perkt- ken, die hier volgen, be-
mopt Pn v°oHopig zijn. Bovendien
ven „ÏÏen.n'ei alleen de geschre-
bespEp -lngen betrekken in een
men in UWlng over de openbare
eenkn maar °°k de talrijke bij-
de u ,sten' we]ke in verschillen-
conenf n ln verband met het
e worden gehouden.
led
«*ofect Pannen. Met het nieuwe
,tUitn t,-„u.Pen gemoeid van
landse
KRONIEK
tabakszak
Vervolg van een hobby-verhaal
§y i
Van zure room fof boter
Mfs
IX", w°rden.
«lü. gelijke ki
Mi,
k
e b""16 kast
Ondergrondse oefening
Van heren- tot
damesfiets
ers „en gros
„Beeldfilatelisi"
Boze vuurtorenwachters
„Geachte Heer
Kennedy"
Ereburg
Etherpiraten
Buitenlands...;
jaSafej=ai
7a Laach'3'3' de Benedictb'nen van Ma-
^nfession»^" J?n Niederaltaich inter-
direct bijeenkomsten gehouden
ereidirA verband hielden met de voor-
VoorvJffi het concil'e- Zij vormen
?jsche rnoif- Vjn de a'oude oecume-
nendola ®pin.& der Benedictijnen. In
I'aiig w ln Hecoaro de Terme in
dden ,twee byeenkomsten ge-
fu^°ritèitoifarbP de hoogste kerkelijke
fr°P aanrfl van Curie en commissies
P-milil gen de universitaire en le
ft.'e ste?lenZTVe?ï "oseüjk op de hoog-
i^Sden h L-ïn NederIand tenslotte ge-
},leke Apti hdeenkomst van de Katho
lle ie Breda en van de Katho-
}'ehdigp unal,sten te Tilburg van de ie-
eeds g„,„ejanptelUng, die ook daar
Buite J ls-
*ed en ki, ^erk geven de talrijke rei-
aPrelX,Ja'een,<ornsten. olsmede de be-
3elevsn ,met Rome blijk van het me-
daarover niet-katholieken. Doch
spreken wij in een ander ar-
x'hn !n(t'-5 vier* '1len vandaag de Dag
de Republiek. Het is elf
dat
is elt jaar ge-
don,- een einde kwam aan de
'hion-status van dit
ren
m 1947,
land, dat te-
onafhankelijk werd.
van Indic is honderd
er, i Zl? Stoot als die van Nederland,
blik evolking wordt op het ogen-
dat gesckat op 425 miljoen zielen,
tie °ngeveer een zevende deel van
0Pzj(.VydbevoIking. In economise!
Me ('naar bepaald niet in cultu-
z!n) is het een onderontwikkeld
Maar vooral gedurende de
Orj, j|e 'jen iaar is er heel wat geda„.
te 'a6e levenspeil van de Indiër
Verho
j -'Ogen.
aPriI zal bgj tweede
W0rcj—V2al het tweede vijfjarenplan
en a'£fesIoteö, en men begint dan
^erde. Het. doel dat men zich
Ie j?csteH had voor de eerstvol-
ir'^ 'aar 's overigens niet he-
I lol- -f I i I T
olgens de
imes, ruim twintig pro-
Prernj'aeU tlan beoogd was. Maar
er Nehroe Iaat zich daardoor
niet uit het veld
slaan, en hij
heeft nu een vijf
jarenplan opge
steld dat nog
veel verder gaat,
r„ dan de heide
hr'od 1 R nii'lar<i gulden, en in de
,?d N.e ?61-1966 zal het accent ge-
*1 'an<J| °P de oniw'bkeling van
e Z\v >oaw cn op de expansie van
fep Ve"|R 'nclus':r'e- Men streeft naar
van het nationale in-
**?rarjs ?,et: vijf procent per jaar. De
V1 deri- C r>r°HuI<tie zou in 1966 drie
rt'
t.ikel. Vooraf enige algemene indrukken,
die men krjjgt bij het naast elkaar leg
gen van uitingen der openbare mening.
In Zjjn Encycliek Ad Petri Cathe-
dram heeft Joannes XXIII een eind
gemaakt aan de uitleg, welke men
aan het befaamde communiqué van
de Vaticaanse persdienst gegeven
Iieeft, uitgegeven nadat de Paus op
25 januari 1959 in de St.-Paulus bui
ten de muren het concilie had aange
kondigd. In de Encycliek stelde Hij:
het concili zal een interne aangelegen
heid van de katholieke Kerk alieen
zijn. En in de kort daarna gegeven
persconferentie heeft kardinaal Tar-
dini dit duidelijk bevestigd. De afge
scheiden broeders, zeide hij. zullen
niet worden uitgenodigd tot 'de kerk
vergadering. Maar als zij wensen
waarnemers te sturen, dan zullen zij
hartelijk worden ontvangen. Daarme
de waren dus de eventuele uitnodi
gingen", welke onder protestanten,
orthodoxen en anglikanen beroering
gewekt hadden, van de baan. Joan
nes XXIII heeft Zelf de hereniging, die
aanvankelijk als eerste doel van het
concilie was opgevat, als secundair
(in de tijd), indirect en op lange ter
mijn gesteld.
Omdat de openbare mening bij de
niet-katholieken daarna duidelijk op de
ze tweede en secundaire doelstelling ge
richt gebleven is, lijken de uitlatingen
der katholieken maar weinig talrijk te
genover de boekdelen van de niet-katho-
lieke publicaties.
Als men van deze laatste alieen reeds
de Franstallige bekijkt, blijkt hoe elk
hunner minitueuze aandacht en een aan
zienlijk aantal pagina's wijdt aan het
concilie. En dat al twee jaar lang.
Om nu te komen tot het eigenlijk mee
leven der katholieken, zij allereerst ge
zegd, dat men niet de indruk krijgt dat
de belangstelling reeds gewekt is, voor
al wanneer men die katholieke publika
ties bekijkt, welke niet. uitsluitend het
werk der hereniging behandelen. In de
tijdschriften van algemene oriëntatie
treft men wél talloze artikelen aan, die
over de hereniging gaan. Zij zijn meest
al de rijkste en interessantste. Doch het
aandeel, dat aan de eigenlijke katholie
ke aspecten wordt gewijd, is maar heel
beperkt.
Zonder deze publikaties te willen mi
nimaliseren, moet toch worden vastge
steld dat het slechts gelegenheidsvoor
lichting is, welke van tijd tot tjjd op
duikt b.v. na een belangrijk optreden
van de Paus of bij wijze van overzicht.
Het lijkt ons, dat geen enkel tijdschrift
een poging in het werk stelt, die men
zou kunnen vergelijken met wat Civil-
ta Cattolica der Jezuïeten in Rome doet.
dat in elk nummer alle geschreven of
gesproken feiten van waarde weergeeft.
Ook de Herderkorrespondenz in Duits
land doet in dit opzicht regelmatig sub
stantieel werk. De voorlichting, die
voor de rest wordt gegeven, stamt bij
na uitsluitend uit Romeinse bron.
De redevoeringen en besluiten van
de Paus vinden heel gemakke
lijk hun weg in de kolommen,
zelfs als het gaat over de voorbereiden
de instellingen, een persconferentie van
kardinaal Tardini, statistieken over het
aantal binnengekomen antwoorden, een
interview met kardinaal Bea.
Stoot men op een of ander artikel dat
niet uit Rome komt, dan draagt het
een uitgesproken nationaal karakter.
Men maakt graag melding van de be
noemingen, die eervol zjjn voor het land.
Men staat graag plaatsruimte af aan
voorstellen, die door landgenoten inge
diend zijn. Mgr. Veuillot wordt in
Frankrijk veel meer aangehaald dan in
Duitsland en omgekeerd is dit het ge
val met mgr. Jager.
Er is nog iets merkwaardigs. Op
een paar uitzonderingen na is de voor
lichting „hiërarchisch", één-richting-
verkeer: van boven naar beneden.
Niemand kan op die manier aan de
indruk ontkomen, dat de kerkverga
dering een zaak is van Rome en van
de bisschoppen. Maar het zou heel
goed kunnen zijn, dat nog altijd aan
de grote massa ontgaat, dat dit Con
cilie ook een aangelegenheid van de
hele Kerk is. Het gevoel van dat-is-
mijn-zaak-niet, dat nog maar al te
zeer verbreid is, vormt zonder twijfel
de oorzaak van dat gebrek aan be
langstelling. Meer dan één schrijver
heeft hier al op gewezen, in het bij
zonder waren het een honderd pries
ters uit Frankrijk en België, die door
..Evangéliser" over dit punt onder
vraagd waren.
Toch bestaan er zekere publikaties,
die een poging gewaagd hebben deze be
langstelling te peilen en te wekken.
Jean Delfosse heeft in La Revue Nou
velle een enquête besproken, waaraan
ongeveer 40 Belgen uit intellectuele en
burgerlijke milieus hadden meegedaan.
Ook Témoignage Chrétien heeft zijn
lezers naar hun mening ge
vraagd. De enquêtes hebben een
pover resultaat opgeleverd: men wist
nauwelijks wat men van het concilie
verwacht en bovendien maakte men zich
een heel verkeerde voorstelling van het
geen men mag verwachten.
Veel belangwekkender is het initia
tief van enkele personen of groepen om
Kerk en wereld van heden met elkaar
te confronteren om daaruit een idee te
krqgen van wat eigenlijk de voornaam
ste punten zijn, die naar voren zouden
kunnen komen. Revue Nouvelle van 15
december heeft een conferentie van pa
ter Congar gebracht over oecumenische
onderwerpen, de Osservatore een arti
kel van pater Spiazzi, dat werd overge
nomen in Documentation Catholique en
mgr. Journet haalde het aan in Nova
et Vetera; voorts is er een artikel van
pater Gieraths in Neue Ordnung over
de oecumenische vooruitzichten. Soort
gelijke artikelen komen voor in Catho
lic Mind, Echo der Zeit en in Razon y
F e.
Merkwaardigerwijs komen zij alle
neer op gelijkluidende opmerkingen
over de noden van de wereld en van
de Kerk. Bovendien valt op, dat de
eisen of liever de wensen, die door de
katholieken tot uitdrukking worden
gebracht als zjj over de Kerk naden
ken, parallel lopen met die, welke de
gescheiden christenen of diegenen, die
het liefst naar hen luisteren, naar vo
ren brengen. Daar bestaat dus een
wonderlijke eenstemmigheid, in ieder
geval een parallelisme tussen de eer
ste en onmiddellijke zeer kerkelijke uit
zichten, die aan het concilie eigen zijn
en de secundaire, die indirect zijn en
oecumenisch.
Of het nu over de theologie van de
Kerk gaat, of over episcopaat, of le-
kendom, over aanpassing op liturgisch,
zielzorgelijk of missionair gebied, de
Katholieke Kerk neemt, door een oplos
sing voor haar eigen moeilijkheden te
zoeken, de leiding bij alles, wat de ge
scheiden christenen zoeken; zij maakt
zich zelfs al klaar voor de samenspraak
De twee eerste artikelen zijn versche
nen op dinsdag en woensdag.
LEOPOLDSTAD, 26 jan. (Reuter, UPI)
President Kasavoeboe van Congo
heeft gisteren tijdens een voorbereidings
bijeenkomst voor de Congolese ronde-
tafelconferentie gepleit voor een ver
enigd Congo, maar met vrij grote mate
van autonomie voor de verschillende
provincies, „De regionale besturen zou
den een eigen politie en gendarmerie
moeten krijgen, maar het leger moet
het symbool blijven van de eenheid van
de staten, die onder het gezag van de
centrale regering staan", aldus Kasavoe
boe.
Inmiddeis is bekend geworden dat
Gilbert Pongo, de man van wie maandag
werd bericht dat hij door de Loemoem-
bisten in Stanleystad, uit wraak voor
ae overbenging van Loemoemba naar
Elisabethstad, was doodgeschoten, nog
in goede gezondheid verkeert, m
Volgens berichten uit Kampala (Oe
ganda), waar een grote groep Belgische
vluchtelingen is aangekomen, zijn ten
minste drie Europeanen gedood bij een
nieuwe golf van terreur, ontketend door
Loemoemba-gezinde troepen in de Con
golese Oostprovincie.
(Advertentie)
XKKO i 7SI
Ik heb weinig zekerhe
den in mijn leven, maar
een daarvan is, dat ik er
"ooit in zal slagen op doel
treffende wijze een mop te
vertellen. En het behoort
dus wel tot mi,jn verborgen
begeertes. Want moppen-
,T. tappers hebben de halve
wereld. Niet dat ik daar nu op zich
zelf zo op gebrand ben, maar je hebt
nog eens wat om weg te geven. In
™,m°.zPPentapP-s zijn bevoorrechte
mensen. Zij Z1jn geliefd en zij worden
overal gevraagd. Ik ken er verschil-
i1?13 aan bun lippen doen
tv hen nil m bet Engels wezen.
inorc rt dezulken altijd een beetje
jaloers geweest. Zij stelen bij voor
komende gelegenheden dan toch maar
de avond, dïe ik door mijn aanwe
zigheid ontluister. En ik heb dus
meermalen geprobeerd hen terzijde
tc streven. Laatst nog had ik een hele
goeie. Deze. Albert Schweitzer wordt
op zijn buitenpost in de rimboe ge
ïnterviewd. Zegt de journalist: ,,Pro-
f ess or, wat denkt nou van de wes
telijke beschaving." Antwoordt Schweit
zer na enig aarzelen;
„Och, ik vind het eigenlijk geen
slecht idee."
Is-t-ie goed 0f niet? Hij is goed,
zefE 9; ïUi- uw ontwikkeling, onge
twijfeld. En ik heb trouwens zelf ge
constateerd hoe mijn vriend Frits
met dezelfde anekdote een gezelschap
tot laaiende vreugde bracht.
Toen ik haar die avond vertelde
viel er eerst eèn diepe stilte. Vervol
gens weerklonk «r een pijnlijk beleefd
gegrinnik aan géne zijde en een holle
schaterlach mijnerzijds. Daarna ont
stond er een verwarde discussie over }-
kolonialisme en Loemoemba en ten- f
slotte kon ik een pak op mijn donder
krijgen. Neen, ik kan geen moppen
vertellen.
Dat is de hele mop.
v -
v I
jiiiiiimiiiiiiniiii
PARIJS, 26 jan. (AFP De bevel-
hebber van de NAVO-strijdkraehtcn in
«e centrale sector van Europa, de i
I' ranse generaal Challe, heeft om per- v,
soonlijke redenen ontslag eevraaird al- i j -Deventer is de enige in ons
dus is woensdag van de zijde van 'zi in 1 dle, de. nieuwste Franse
hoofdkwartier in Fontainebleau bekend- botermarhino in cohwit
gemaakt.
Generaal Challe was opperbevelheb-
PfJ. ln Algerije ten tijde van de mis-
- .opstand van Europeanen vorig
januari in Algiers. Van welinge-
iu ni JV te Pari.ls is vernomen, dat
hit heeft gevraagd omdat hij
litiet ee"s ls met de Algerijnse po
litiek van de Franse regering.
De coöperatieve zuivelfabriek
„IJsseldal" te Bathmen bij
a c
«.v, wu iiiv, uvvorcia"""
botermachine in gebruik heeft.
procent hoger moeten zijn
en de graanproduhtic zou
°eten ^eer anderhalf maal zo groot
bin
hu
o 11
mimiiiimiimimiifiiiiiiiiHiinmniinimiiiiniiiiiiiMiiiiimiiimiiH
ense ..Observer", die on-
eft 0„IPPn R00fdartikel commentaar
S. L(eVeI °P 'let derde vijfjaren
IvaaV% (nrkse^e boeren
M.siaat
n°g zeer primitief werken,
racblsinspanning
z'jn. Het blad vreest, dat
'Poe
M'eteri le^ ,z'!n streven naar snelle
'p»rd ,n£f 'n agrarische sector
I 'X t'"' stapel is gelopen.
Sr "dUstride expansie biedt een
A^rrkelijC f>.',e a' za' nien sterk af
jV, i z'jn va
et is vreemd dat niemand
ooit een boek schrijft
over tandartsen. Zelf be
horend tot de veelmaals ge-
nartelden hebben wij de stoe
len gesierd van tandartsen van
vele nationaliteiten. Indien
wijzelf dit boek schrijven
zouden wij, als een daad van
eenvoudige rechtvaardigheid,
het eerste hoofdstuk wijden
aan een (bejaarde) vrouwe
lijke tandarts in Kopenhagen
waar wij eens in een koude
februarimaand de hele maand
lang om de andere dag gru
welijk leden. Aan het begin
van de maand ontdekte zij
dat wij een lichte keelaan
doening hadden. Daartegen,
zo meende onze tandartse,
hielp alleen verse ananas. En
toen wij twee dagen later op
nieuw haar spreekkamer be
traden, lag er een bord met
^.uiiiiiiu.iii.iiiiiii.1,111.1111,1 iiimiiii,,",,,,,,,,,,,,, mnimil(y
verse ananas gereed. Zjj ad- Wij geven toe dat wij destiids
iseerrte oH»i magerder waren dan heden
viseerde ons dit edel voedsel
tot ons te nemen voordat de
behandeling begon. „Want",
zei ze opgewekt, „als ik van
daag met je klaar ben, zou
je misschien niet ve trek
meer hebben in ananas." Ze
had gelijk. Bij elk bezoek
wachtte ons voortaan ananas,
ofschoon de keel spoedig ge
nas. Deze merkwaardige en
in grote dankbaarheid ge
dachte dame ontwikkelde
eveneens een geheel mis
plaatst bijgeloof volgens het
welk wij ondervoed waren.
'arj
rje j"J." %an buitenlandse bulp.
i rijI;C r'° "'"Sovenbedrijvcn die
r°*8pvOe0 l'V een vierde worden
1. 'r nioet cc" electriciteits-
r|trkt. P'ucn die op atoomenergie
scf
Ih
P'ord Urf,n'urnw'nning moet ver
ind..-? ,°n*w'kkcld cn de chemi-
'et r"*, Nvordt uitgebreid.
\l' a"alfVr<e v'j(iarcnplan z<
to 'aar o, .ren tussen de zes en
I, Voon'1 15 Jager onderwijs genie-
I p men in de komende
C\ 'crwhl V^gelegenheid uitbrei-
dor, '''I dri"^val
Nen "n d'asti
IllcJ-
do°tdeIijke CQ|ls^afeert men boe in bet
dat in
ervoorzrenmg
verbeterd moet
bil ')r°dl'kti JUL"la"d. Rood-Cbtna
tio'""n4elij| NNo"'l opgevoerd met liet
^ebiv,- s^^lcem van de commu-
i Jerhc
'Middel
en.
^ogen met
ui liet le-
dcniocra-
.daartegen hielp
alleen ananas.
Maar al onze argumenten
hielpen niets- Wij moesten
voortaan eens in de week met
haar en haar gezin komen
eten. Verder verspreidde zij
onder vrienden en kennissen
de mare, dat er in de Hol-
stemgade een eenzame Ne
derlander woonde die lang
zaam verhongerde. Wij waren
inderdaad Nederlander. Maar
eenzaam waren wij niet. Ie
mand die het klaar speelt om
eenzaam te zijn temidden van
een zo onvolprezen gastvrij
volk als de Denen, kan moei
lijk meer als normaal be
schouwd worden Ons hielp
geen moedertjelief. Geduren
de de rest van ons verblijf in
Kopenhagen ontvingen wij
meer uitnodigingen dan wij
kopden verwerken. Wij zaten
aan tafel met kantonrechters,
andere tandartsen, de rector
van een gymnasium, en wie
weet wie al niet meer, dit
alles in hun eigen woningen
cn in een sfeer van gastvrij
heid zoals wij nimmer had
den meegemaakt en nooit
meer durven hopen mee te
zullen maken.
Vanaf die tijd dateert ons,
sindsdien overvloedig be
vestigd vermoeden dat tand
artsen dikwijls merkwaard!"'-'
mensen zijn. En in ons boek
dat helaas nooit zal worden
geschreven zouden wij het
tweede hoofdstuk hebben ge
wijd aan een tandarts met
wie wn int vissen plachten te
^aan. Hi©r^ in Londen hebben
wij ook enige zeldzame exem
plaren kunnen ontdekken. En
ons vroeger vermoeden is al
iang veranderd in zekerheid.
Wij hebben een bijzondere
reden voor hef houden
van de voorafgaande
beknopte dankstonde, want
wij ontvingen heden een be
vestiging van onze theorie dat
er iets is met tandartsen of
althans met tanden en tand
heelkundige instrumenten. Er
vindt dit jaar een Britse han
delstentoonstelling plaats in
Moskou. Een firma welke zich
toelegt op het vervaardigen
van folterstoelen, boorappa
raten, tangen, pieken, valse
tanden, vulmengsels en alles
waarvan zich tandartsen in
hun praktijk bedienen, zal
eveneens haar producten ten
toon spreiden in Moskou. En
deze firma, The Amalgamated
Dental Company, bedacht dat
een firma welke haar leve
ranties uitsluitend verricht
aan tandartsen er niet mee
kon volstaan een volledige
folterkamer naar Rusland te
zenden. Er was meer nodig
dan een commercieel gebaar.
De Maatschappij heeft ons
niet om advies gevraagd. Wij
zouden natuurlijk geantwoord
hebben-- „Ananas", Maar de
directie bleek niemands ad
vies nodig te hebben gehad.
Zij heeft opdracht verstrekt
aan de Winston Clark Studios
om een levensgroot verzil
verd standbeeld te maken
van de Heilige Apollonia, de
patroonheilige van allen die
in hun leven worden gedwon
gen omgang te zoeken met
tandartsen. En dit beeld zal
te Moskou worden opgesteld
temidden van de valse tan
den, de sinistere stoelen, de
boren, de tangen en alle an
dere glanzende instrumenten
waarmee tandartsen spelen
op de mondklavieren. Wij ho
pen dat er stiekem op de ten
toonstelling een kleine nach
telijke processie zal worden
gehouden met het beeld van
St. Apollonia voorop. En wij
zijn bereid eer. bescheiden
bijdrage te leveren voor een
te volgen ananas-orgie voor
vrome tandartsen.
DAAN VAN DER VAT.
Met
deze machine produceert men con
tinu tussen de 800 en 1000 kg boter
per uur en ze is de eerste, die in
staat is gezuurde room tot boter te
verwerken. Reeds vroeger kwamen
botermachines aan de markt, die
continu boter konden maken; maar
deze waren alleen geschikt voor het
verwerken van zoete room. En hoe-
WX deze goed van kwaliteit was,
wilde de „zoete" boter er bij ons
noch by de buitenlanders in.
Men is, nu de kinderziekten voorbij
zqn, in Bathmen heel biy met deze
machine. Ze karnt de room, de
boterkorrels worden gewassen en ge
kneed en dan komt de boter als een
breed dik lint uit de machine, zó
klaar voor de verpakking. Traditio
neel wordt een hoeveelheid room in
een karn gebracht, een half uur ge
karnd, waarna de karnemelk wordt
afgetapt. De boterkorrels moeten en-
f kele malen worden gewassen en na
dat de boter is gekneed kan ze uit
de karn worden verwijderd en voor
verpakking gereed worden gemaakt.
De nieuwe machine concentreert deze
behandeling in één; het komt er op
neer dat men aan de ene kant de
melk er in doet en aan de andere
kant de boter er uit komt. De karne
melk stroomt daarby onder uit het
apparaat. De machine opent goede
perspectieven voor de zuivelindustrie;
ze kan de oplossing zijn voor het
probleem van de concentratie van de
melkverwerking, waarnaar men in
zuivelkrmgen streeft. En ook op
andere wijze is de machine voor de
toekomst van de zuivelindustrie aan-
trekkelijk. Zeker als men er in
slaagt een verpakkingsmachine met
dezelfde capaciteit er aan te ver
binden.
Op de Weerter Heide, ten zuiden
van de legerplaats Budel lagen
tot vandaag ongeveer negen
honderd man van het 12e bataljon
infanterie Garde Jagers uit Schaes-
bergen ingegraven. De oefening, die
onder leiding stond van luitenant
kolonel E. H. Neppelenbroek was er
o.a. op gericht de dienstplichtigen
vertrouwd te maken met het leven
ten tyde van een atoombomoorlog.
De sectiehoofden, het berichtenkan-
toor en de B.H.P. (bataljoncomman
dopost) waren daarom nergens te
bekennen: ze lagen onder de grond
in bunkers, die zelf gegraven zijn en
versterkt werden met planken en
boomstammen. Aan de bovenbekle-
ding van deze bunkers was extra
aandaent besteed door mensen, die
hiervoor zijn opgeleid. Van hun
kundigheid hing de veiligheid af van
hen, die onder de grond hun werk
zaamheden verrichtten.
Luitenant-kolonel Neppelenbroek
windt er geen doekjes om, als hij
verklaart, dat er vooral bij het op
bouwen van het kamp prima is ge
werkt. Hij is trots op zijn mannen.
De bunkers waren verwarmd en ver
licht en er waren banken om op te
slapen De gewone kazernewerk
zaamheden vonden hier normaal
doorgang, maar natuurlijk gonsde het
er de hele dag van berichten die
eïïteht vaar
aanleiding
van de pu
bliciteit, welke
ook in deze Lands
kroniek is gege
ven aan de hobby
van burgemeester
W. Baas van Sint-
Laurens op Walche
ren om schedels te
verzamelen, heeft
de burgemeester
van een familie uit
Zoutelande de tip
gekregen, dat ach
ter haar huis veer
tig jaar geleden een
muilezel was be
graven. Samen met
zijn vrouw is bur
gemeester Baas
twee uur aan het
graven geweest in
de taaie Zeeuwse
klei van Zoutelande
om de kop van de
ezel te vinden,
evenwel zonder re
sultaat. Toen de
heer Baas teleurge
steld de terugreis
naar Sint-Laurens
aanving, hoorde hij
nog net de opmer
king van een buur-
vian van de fami
lie. Dat een ezel
toch maar „altied
koppig bluuft
iKiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiimiiiitiiiiiHjHi
doorkwamen van de oefening. Er
geoefend1*116175 °P de eerste P'aats
*ÏL'errpin van- de bataljonscom
mandopost was met byster groot en
was omringd door een aarden wal,
die als borstwering dienst doet. Een
paar fluittonen van een kapitein ver
kondigden gisteren plotseling, dat er
alarm was. Aan alle kanten knetter-
de en dreunde het van rookbommen,
donderbussen en losse patronen, ter
wijl het bos van de commandopost
m rook lag gehuld. Een helikopter
vervoerde even later een „patiënt",
die m de strpd een buikwond had
opgelopen. Het slachtoffer was dan al
voor eerste hulp in de bataljonhulp
post geweest, bij de dokter. Maar
operaties moesten ergens anders ge
schieden. Even later was de helikop
ter weer terug met de „patiënt", die
van de brancard opzy van het toestel
verlost werd en na dit rondvluchtje
weer op beide benen mocht rond
wandelen. Vandaag is het bataljon
wo£r naar Schaesbergen terug
komende jaren veel voldoening zal
schenken". Dit schreef de 17-jarige
Wiebe Ruiter, leerling van de ULO-
school in Den Burg op Texel, in zyn
beste Engels half november 1960 aan
oe nieuw gekozen president van de
V.S. Er zal wel geen bericht op te
rug komen, maar je kunt nooit we
ten, heeft hy waarschynlijk gedacht.
President John F. Kennedy heeft
het biykbaar toch wel aardig* gevon
den deze korte algemene gelukwens
van een Nederlandse schooljongen te
ontvangen. Enkele dagen geleden
kreeg Wiebe Ruiter een brief uit
Amerika, door de nieuwe president
persoonlek ondertekend. Deze schreef
het volgende; „Ik ben zeer getroffen
door de vele biyken van medeleven,
XH11 bet buitenland heb ontvan-
gen. Mijn overtuiging, dat zeer velen
het ideaal van een wereldvrede na
streven is er door versterkt. Ik hoop,
dat mqn werk gedurende de komende
vier jaren ook jouw vertrouwen niet
zal beschamen".
Een andere ULOCleerling uit Den
Burg, de 16-jarige Daan Welboren,
had aan president Kennedy een door
hem zelf getekend portret gestuurd.
Ook hij kreeg een soortgeiyk schryven
als Wiebe Ruiter terug. Dat de jon
gens trots op hun bezit zy'n laat zich
indenken. Wie kan het hun ook na
zeggen, een persooniyke brief van de
nieuwe president van de V.S. ontvan
gen te hebben?
Burgemeester J. Tuin van Gronin
gen heeft gisterenmiddag zqn ei
gen cadeau, een splinternieuwe
fiets weggegeven. De fiets ontving hij
het vorige jaar op zijn verjaardag toen
hij de vijfde tentoonstelling van de Gro
ninger Salon officieel opende. De fiets
diende nu als eerste prys van een op
stelwedstrijd voor scholieren over de
oorlog.
Da .geefster van de fiets was destyds
j Fiets en deze stichting:
\ond het best, dat het cadeau een an-
c,^es^emn?in& kreeg. Gisterenmid-
da^ stond er m de raadzaal echter geen.
1maar een meisjes-sportfiets
want winnares van de opstelwedstrijd
Fnl Groenman van de Meisjes-
rr
e. vereniging „De Beeldfila-
telist' heeft een nieuwe studie-
groep opgericht, welke zich
bezig houdt met de onderwerpen
onderwys, kunsten en wetenschappen
op de postzegel. „De Beeldfilatelist"
is een organisatie die de postzegel
verzamelaars omvat, die speciaal
aandacht schenken aan het motief en
aan de afbeelding op de postzegel.
Er waren reeds studiegroepen over de
onderwerpen biologie, religie, ge
schiedenis, aardrijkskunde, sport en
spel en Uno en Europa. Deze studie
groepen laten op geregelde tyden hun
publikaties verschenen. Ook de nieu
we groep OKW zal door middel van
nieuwsverstrekking over de uitgiften
op dit speciale terrein zijn leden
voorlichten. Als secretaris van de
nieuwe groep treedt op de heer
K. Schulz, Kleverparkweg 143 Haar
lem.
De vuurtorenwachters van Ter
schelling, Vlieland en Texel en
cte waarnemer van het rarïin-
peilstation op Terschelling tonen zich
tieeervInr°dtWa?rdigd °Ver de PPblika-
üe van de bterrewacht in Utrecht
dat de vurige bol, die zy enige dagen
geleden langs de westelijke hemel
zagen zweven, Venus zou zHn ge-
weest. Stuk voor stuk ziin ze met
het bestuderen van de hemel ver-
ve°rgTssinglnWetw7' dat er Scmakkelijk
vei gissingen kunnen worden ge-
ze de h?iUn eerste 'rapuis was, toen
of bet za§en om te controleren
Veruit l-Y 2US 00 on zHn- Maar
Yehldn den ze tegeiyk waarnemen,
71>h b 7OV6n d° b°L Ze VOeIen
zich m hun hemd gezet. „Alsof we
vuriJe kC? tussen Venus en een
lunge bol niet kennen", zei licht.-
waohter Arie de Jong ons, nog tinte
lend van boosheid,
eachte Heer Kennedy, hierbij
feliciteer ik U van harte met
Uw verkiezing tot president en
ik hoop, dat Uw nieuwe ambt U in de
Voor de eerste keer heeft het ge
meentebestuur van het Lim-
burgse villadorp Beek gisteren,
ke hi1raoUrgt6rSChiap aan ver<henstelij-
bftrs gekend en meteen heeft
H fX bet ®rS royaal gedaan. Maar
rien leé burSers ontvingen uit han-
w u bur§emeester P. Minkenberg
het ereburgerschap van Beek.
De gedecoreerden zqn erekanunnik
P. Brounts, emeritus-pastoor van
Leek en stichter van het bisschoppe
lijk college te Sitttard, mr. A. Im-
kamp, notaris, dokter W. Stassen en
het oud-hoofd der school, de heer W.
Vroemen. Dit viertal heeft zich by-
zonder verdiensteiyk gemaakt op ker-
helük, maatschappeiyk, organisato
risch en cultureel terrein.
In het huis van bewaring in Almelo
denken thans vyftien etherpiraten
over hun zonden na. zy stonden
reeds voor de rechtbank terecht,
maar hoorden nog geen straffen
tegen zich eisen, omdat de rechters
hen eerst in de gelegenheid willen
stellen een lezing te aanhoren over
de gevolgen van hun praktyken en
de mogeiykheden om op legale wyze
hun hobby bot te vieren. Op een
nader te bepalen datum zal de be
handeling van de zaak worden voort
gezet. Van de houding van de clandes
tiene zendamateurs zal het dan af
hangen of zy al of niet tot een on-
voorwaaraeiyke straf zullen worden
veroordeeld. De rechtbank is name-
iyk van oordeel dat by de bestriding
van dit kwaad andere wegen moeten
worden ingeslagen. Gevoelige ge
vangenisstraffen hebben tot dusver
hun uitwerkingen gemist. De ver
dachten zien het verkeerde van hun
handelwyze niet in. Thans zal ge
tracht worden door middel van voor
lichting meer resultaten te boeken.
Een bejaard echtpaar ia Harlia-
gen kocht een gloednieuw
radiotoestel, niaar bracht dit
ua twee dagen weer naar de leveran-
c'er terug. Het praatte alleen maar
buitenlands, zeiden de oude mensen,
als je aan de knop draaide. Ze wilden
maar liever hun Nederlands spreken
de distributieluidspreker terug.
