Modehuis Haring
A
T*j
Bij kleur
tijdig aanvallen
mrm
SCHAAKRUBRIEK
L—De koe die ging kwaken
'3
n
3
Hoofdstad van Schotland
De vechtjas Robin Hood
SPOTSPIEGEL
1
MAURITSHUIS
BETER TIEN KIKKERS BIJ JE POOT
-DAN EEN IN JE KEEL
vnne
/net
te s-Gravenhage
De katten waren
naar Carnaval
»:i
OP DE
•C SCHOOLJEUGD
DE HUISVfóx/
ecHT.^ NIET
V/ACH™
ROTERDDN
V B
ZATERDAG 18 FEBRUARI 1961
zal op dinsdag 7 maart s middags 2.15 uur en 's avonds
8 uur zijn voorjaarsshow houden in
Kasteel De Hooge Vuursche
Adres aan Tweede Kamer
Tegen fiscale bevoor
deling coöperaties
Zeepost
L'turgischd weekkalender
protektie tegen infektiè
abcdefgh-
abcdefgh.
iiiiniimiiiiiiiiimiiiiiHiiHiiiiiiiiimimiiiimiimmiiimiimiiiiiiimiiiHimiNniHiiiiimimmiimmmummiiiiiiiiiiiiiiiMHi
j 'j
'Advertentie
Wij tonen onze collectie van binnen- en buitenlandse huizen
Thé complet 5.—.
Verzoeke tijdig uw plaats te reserveren bij Modehuis Haring, 's-Urave-
landseweg 46, Hilversum. Telefoon 0S950—14621.
Menig hoog troefcontract kan slechts
gewonnen worden, als de leider van het
spel ervoor zorgt dat een lange bijkleur
voldoende slagen oplevert. Een zéér in
structief voorbeeld was het spel, dat zo
wel in groep A als in de groep B voor
kwam van de onlangs door de Neder
landse Bridge Bond georganiseerde huis
kamer-bridgedrive.
In de groep B (iets eenvoudiger pro
blemen) zag de opgave er als volgt uit:
B 6 5
C A 10
O B 8 5
A 5 4 2
V 7 2
H 8 4
O V 6 3
10 9 8 7
N
W O
z
10 9 8 4 3
C B 7 6 5 2
-
HB3
AH
C? V 9 3
OAH10 9742
6
Zuid gever. OW kwetsbaar. Het is geen
heksentoer, de NZ.-spellen uit te bieden
tot 6 ruiten. In principe kan zuid met
2 ruiten openen, waarna noord met rede
lijke troefsteun, twee azen en een aar-
Advertentie)
PHARMACEUTISCHE FABRIEK HILVERSUM
AMSTERDAM, 17 febr. De stich
ting voor Nederlandse Zelfstandige
Handel en Industrie Z.H.I. heeft zich
in een schrijven tot de Tweede Kamer
gericht met betrekking tot de concur
renteverhouding naamloze vennoot
schap-coöperatie.
Indirect wordt de naamloze vennoot
schap getroffen door een fiscale afwij
king, een privilege, aan de coöperatie
toegekend. De direct belanghebbende
is de coöperatie, zodat de Z.H.I. zich
in andermans zaken moet mengen om
het bezwaar dat zij ondervindt, uit de
weg te ruimen.
De vennootschapsbelasting is een
winstbelasting, stelt de Z.H.I. De winst
wordt éénmaal belast in het :haam
dat de winst heeft gemaakt en, indien
het lichaam de winst heeft uitgekeerd,
wordt de winst bij de privé-persoon
andermaal belast ingevolge de Inkom
stenbelasting. Dat is het systeem van
onze belastingwetgeving. Men kan
voor- of tegenstander zijn yan deze
dubbele belasting, het feit ligt daar.
Inherent aan dit systeem is controle
of het lichaam niet openlijk of ver
kapt aan de aandeelhouder uitkerin
gen doet. Bij coöperaties is dit systeem
doorbroken: zowel in het Besluit als
in het nieuwe Ontwerp Vennootschap
is uitgedeelde winst geheel of ten dele
van belasting vrijgesteld.
De Z.H.I. acht dit de discriminatie.
Hoe hoger de belasting, hoe groter de
discriminatie. Het totale coöperatieve
privilege is te taxeren op j 100 a
150 miljoen per jaar. Hiertegen wordt
bij de Tweede Kamer protest aange
tekend.
dige vijfkaart in klaveren, niet huive
rig moet zijn om naar klein slem te gaan
Als west tegen 6 ruiten uitkomt met
4» 10, lijkt het eenvoudig genoeg voor
zuid; in slag 1 wordt in noord ♦Aas
genomenen de minder oplettende spe
ler zal dan troef spelen. Vallen de troe
ven bij OW dan 2:1, dan is er geen kou
aan de lucht; in noord blijft één troef-
je over om zuids verliezende Q in te
troeven.
Direct bij troefspel blijkt, dat west
een vaste troefslag heeftdoch in de
groep B had probleemsamensteller Fi-
larski de zuidspeler nog de kans ge
geven het spel te winnen. Want als dus
in slag 2 van noord uit troef wordt ge
speeld en oost niet bekent, moet zuid
<>9 bijspelen— die west wel gedwongen
is te nemen. Het beste voor OW is, als
west nu maar troef naspeeltnoord
wint met <>8. Hierna is er nog maar
één winstkanshet vrijtroeven van de
klaverenkleur, hopende dat oost niet
meer dan ♦Heer-Boer-3 heeft gehad.
Na O8 dus «|»2 spelen en introeven, ver
volgens met een kleine O oversteken
naar noords ruitenboer, en hierna de
«J»4 spelen en aftroeven in zuid.
De hoge klaveren zijn dan gevallen,
de troeven zijn er uit; zuid behoeft niet
méér te doen dan over te steken naar
CpAas, en hierna op ♦Vrouw (waar
onder wests laatste valt) en de ♦5,
zijn twee verliezende hartens te par-
keren.
Op die wijze maken NZ dan toch nog
12 slagen.
In de groep A echter, was het pro
bleem nog moeilijker; daar lag de troef
kaart n.l. een tikkeltje anders—noord
had OBoer-3-2 en Zuid had <>Aas-Heer
-10-7-6-5-4-, Wanneer nu west met ♦ÏO
is uitgekomen en noord ♦Aas heeft ge
nomen, moet zuid inzien dat hij bij
eventueel slecht troefzitsel de kla
veren als bijkleur nodig zou kunnen heb
ben; daarom moet begonnen worden
met het introeven van een kleine
uit noord in de eigen (zuid-) hand. Als
daarna troefaas wordt gespeeld, blijkt
het slechte zitsel; zuid speelt dan een
kleine troef na, waardoor west welis
waar O Vrouw maakt, doch noord krijgt
precies nog de twee entrees (O Boer
en Aas) die nodig zijn om èn de kla
veren vrij te troeven èn die later te
kunnen maken.
Begint de speler echter in slag 2 met
troef te trekken, dan zal hij bij goed
tegenspel down gaan; hij krijgt, anders
dan in groep B, niet meer de kans zich
te herstellen!
MIMIR
Den Haag, 17 febr. Met de volgende
schepen kan zeepost worden verzonden.
De data, waarop de correspondentie
uiterlijk ter post moet zijn bezorgd,
staan, tussen haakjes, achter de naam
van het schip vermeld.
Argentinië: ms Westland (19/2), ms
ïapeyu (21/2); Australië: ti Isarstein
(22/2), ms Oranje (23/2); Brazilië: ms
Lahnstein (22/2), ss Queen Mary (21/2),
ms Learina (22/2), ss Maasdam (23/2)
Chili; ms Burgenstein (23/2); Ned. An
tillen: ss Bennekom (20/2); Nieuw-Zee-
land: ms Oranje (23/2)Suriname: ms
Ladon (.22/2)Unie van Z. Afrika en
Z.W. Afrika: ms Capetown Castle (19/2),
ss Radja (21/2).
Inlichtingen betreffende de verzen
dingsdata van postpakketten geven de
postkantoren.
SCHOTLAND Van een werf in Troon,
Schotland, is een 2750 ton metende veer
boot te waten gelaten, die zal gaan varen
tussen TilburyAntwerpen en Tilbury
Rotterdam. Het schip is in staat om tot
honderd vrachtauto's tegelijk over te zetten.
Wis
(NADRUK VERBODEN)
Advertentie)
Verkoudheidsbacillen
zijn als de dood voor
Uwkeolte^
fca.dneVVig b
Dit doosje betekent:
2o;
eig*„ februari: le zondag v. d. vasten,
I^a m's. credo, pref. v. d. vasten; paars.
baars^'s van ferie. Prcf' v- d. vasten;
Paai"g Mis van ferie, pref. v. d. vasten;
S«tbEdvgi St' Petrus' Stoel, eigen mis, 2e
Mt. ferie, credo, pref. v. d. apostelen;
öoncp-rt
bus, Mis van ferie, 2e geb. H. Pe-
v- d. vasten: paars.
gjk a. Matthias, apostel; eigen mis.
fciod er*e» credo, pref. v. d. aposte-
Gate.
Paars^ van ferie, pref. v. d. vasten;
eiSen ÏZ- februari: 2e zondag v. d. vasten,
«lis, credo, pref. v. d. vasten; paars.
No. 191 ontleent voornamelijk z'n
waarde aan de fijne verleidmgszetten.
Deze eigenschap is voor vele compo
nisten 'n belangrijk uitgangspunt. In
deze tweezet zijn er verschillende aan
te wijzen, maar de ruwe heeft de tester
aan te wijzen, die voor de correctheid
van het probleem moet instaan. De
onkundige grijpt er graag naar maar
dat komt veel door gebrek aan pro
bleemkennis.
In no. 192 wijzen we op twee voorna
me eigenschappen, die deze compositie
bezit, Allereerst een fraaie sleutelzet
en dan het schijnspel, dat op keurige
wijze na de sleutelzet veranderd. De
ervaren oplosser zal dit zeker waarde
ren.
Probleemoplossingen
No. 185. J. C. Morra. Opl. 1. Dg8-d8
dreiging 2.Ld6-e7 mat.
No. 186. V. Eaton. Opl. 1. f5-f6 drei
ging 2. Te8-e3 enz. 1. Pdl 2. Lg4! enz.
1. dl 2. Lc8! enz. 1g6-g5 2. Lf5
Alles wat deze rubriek betreft te
zenden aan: P A. Koetsheid, Huize St.
Bernardus, Sassenheim.
No. 191 Dr. L. A. Gafaza, Montevideo,
le plaatsing
mat in 2 zetten.
No. 192 J. C. Morra
Arbejder Skak, dec. 1960
mat in 2 zetten.
Het Mauritshuis een schilderijen-
museum heet naar graaf Johan Mau-
rits van Nassau. Die was van 1637
1644 gouverneur in aienst van de West-
indisclie Compagnie in Brazilië, lil Den
Haag liet hij een paleisje neerzetten,
tussen Binnenhof en Plein, met de ach
terzijde aan de Hofvijver. De bouw dooi
de beroemde architect Jacob van Cam-
pen betekende voor Den Haag het he
in van een nieuwe bouwkunst. Johan
.taurits zond voor de bouw kostbare
houtsoorten uit Brazilië, voor de fi
nanciering balen suiker... Het gebouw,
in de volksmond het suikerpaleis geheten
kostte in die tijd al zes ton gouds. Na
Maurits' dood gebruikten de Staten van
Holland het paleis als logement voor
belangrijke gasten, tot het, tijdens het
verblijf van de hertog van Marlborough
in de Spaanse Successie-oorlog, door
een onhandigheid van een bediende
uitbrandde (1704). Het geld voor her
stel werd door een loterij bijeenge
bracht. Tijdens de Franse overheer
sing werd het gebouw staatsgevange
nis. In 1807 bracht Lodewijk Napoleon
er de nationale bibliotheek in onder.
In 1820 werd het Mauritshuis eigendom
van de Staat der Nederlanden en kreeg
het zijn huidige bestemming van Konink
lijk kabinet van Schilderijen. In dit his
torische paleisje is - zo zeggen deskundi
gen - een van de mooiste verzamelingen
schilderijen ter wereld te zien. De col
lectie bestaat uit vierhonderd schilde
rijen, die behoren tot het fraaiste en
beroemdste werk, dat van de Middel
eeuwen en uit de Hollandse School in
de Gouden Eeuw (de meesters) be
waard is gebleven.
Er hangen o.a. werken van Holbein de
Jongere, Rogier van der Weijden, Hans
Memiing, Quentin Matsys, Rubens,
Rembrandt, Johannes Vermeer, Jan
Steen, Van Ostade, Gerard ter Borch,
Wouwermans, Gerard Dou, Frans Hals,
Ferdinand Bol, Paulus Potter.
Tante Leen uit Overveen,
zeg, waar zijn je katten heen.-
—Mijn katten zijn naar Portugal.
Zij dansen op het kattenbal,
want ginder is het carnaval.
Tante Leen uit Overveen,
ben je helemaal alleen?
—Nee, mijn katten zijn terug
met een héle hoge rug.
En ze spreken Portugees,
maar hun stemmen zijn wat hees.
En ze maken steeds toilet,
en ze dansen zo koket.
Telkens zingen zij een lied.
maar hun taal versta ik niet.
En ik word zo vrees'lijk moe
van dat dom en dol gedoe.'
Klara de koe stapte tevreden door
de grote, groene wei. Nu en dan
snoof ze aan een boterbloem of
hapte ze wat grasjes. In het weiland is
het voor een koebeest goed wonen,
dacht Klara de koe. Ze zwaaide met
haar staart naar de vogeltjes op het
prikkeldraad. Ze knipte een oogje te:
gen een vlindertje, dat juist voorbij
vloog. En ze voelde zich echt heel, héél
gelukkig.
Klara was dan ook een erg tevreden
soort koe. Er was eigenlijk maar een
ding, waar ze niet van hield. Dat was
een kikker, moet je weten. Daar had
Klara de koe het niet op. Ze had er
een hekel aan zo'n diertje langs haar
poten te zien springen. Ze vond trou
wens dat de wei van haar was en het
slootje van de kikkers. Die enge bees
ten hadden in haar weiland niets te ma
ken, vond ze. Daarom had ze een dikke
bromvlieg naar de kikkersloot gestuurd
met de volgende boodschap: Klara de
koe laat de kikkers beleefd weten, dat
het verboden is, om in de wei te ko
men. Wie het toch doet, wordt door Kla
ra de Koe eigentandig opgegeten. De
dikke bromvlieg had zijn boodschap he
lemaal van buiten moeten leren. Hij
had er wel een half uur op moeten
oefenen. Vooral dat woordje „eigentan
dig", daar had hij moeite mee. Hij had
het nog nooit gehoord en hij geloofde
eigenlijk dat Klara dat zelf verzonnen
had. Maar goed, de kikkers in de kik
kersloot kregen de boodschap en ze be
grepen er alles van. Elke kikker die in
het weiland kwam zou Klara met haar
eigen tanden opeten.
Kwekkwek, zeiden de kikkers, geen
prettig vooruitzicht. Laten we maar stil
letjes in het slootje blijven.
En zo kon Klara dus tevreden door
de grote, groene wei blijven stappen.
Er was geen kikker, die haar nog uit
haar humeur bracht. Totdat... ja, tot
dat... Kwekbek was een aardige kikker
van ongeveer een half jaar.
Kwakjak was ook een aardig kikkertje
en ze was die dag juist vijf maanden
oud geworden. Dat vieren ze bij de kik
kers, moet je weten.
iiiHiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiimiiniimiiiiiiiimmiiiiii
Tante Leen uit Overveen,
waar stuur jij je katten heen?
O, mijn schatten zijn bedaard,
en ze spinnen bij de haard.
Nee, mijn katten blijven thuis.
Nóóit meer mogen zij van huis,
nóóit meer weg naar Portugal,
nóóit meer naar het kattenbal!
VERA WITTE
Ik wou Kwakjak wel graag verras
sen, dacht Kwekbek. Ik wou haar wel
zo'n mooie gele boterbloem brengen.
In de wei groeien er genoeg. Ze zou er
zeker blij mee zijn. Maar in de wei liep
Klara de koe, die niet van kikkers hield.
Het was wèl moeilijk voor Kwekbek.
Maar Kwakjak was zó lief, zoals ze
daar midden in het slootje zat op een
groot groen blad. Ik geef haar tóch een
gele boterbloem, dacht Kwekbek en
daar wipte hij al de wei in.
Boe, zei Klara de koe en ze was hele
maal niet tevreden meer. Hoe durf jij
in mijn weiland te komen? Je weet toch
wat er met je gebeuren gaat?
Kwekbek kon niet ja of nee zeggen,
want hij had juist een mooie gele bo
terbloem afgeplukt en hield die in zijn
bek. Hü zat stokstijf van schrik en
keek Klara met zijn grote ogen angstig
aan. Klara keek ook een beetje angstig.
Moet ik die engerd nou opeten? dacht
ze. Jakkes, hij ziet er zo koud en grie
zelig uit.
Maar het moet wel, want ik heb 't
eenmaal gezegd. En als ik het niet doe,
zit morgen de hele kikkersloot in mijn
weiland. Daarom deed ze haar ogen
dicht en haar bek wijd-open. Ze hapte,
ze slikte. En Kwekbek was op, met bo
terbloem en al.
Het was wèl treurig. In het slootje
vierden de andere kikkers feest, omdat
Kwakjak vijf maanden oud was. En
Kwekbek zat in de koe, maar hij leef
de nog. Klara had hem helemaal heeJ
opgeslikt.
Kwekwekwek, riep Kwekbek. Dat was
wel vreemd. Het kwam uit de bek van
Klara de koe. En een kwakende koe is
wel iets heel bijzonders. Dat vond de
boer, die Klara kwam melken ook. Hij
nam haar aan een touw mee het weit je
uit en Aette haar midden op het erf
voor zijn huis.
Kwekwekwek, riep Kwekbek. En de
boerin en alle buren uit de buurt kwa-
Volgens sommigen, die het kunnen
weten, was het in I960 achthonderd
jaar geleden, dat de Engelse volksheld
Robin Hood werd geboren. Anderen
herdachten in dat jaar zijn 600ste
sterfdag. Dat hij zo'n oude dag zou heb
ben behaald is echter nauwelijks te
geloven.
Robin Hood als boogschutter.
De meest verbreide opvatting is, dat
hij leefde tijdens de regering van Ri
chard Leeuwenhart (1189-1199) en dat
hij in verwikkelingen was geraakt met
Prins John en zijn boosaardige vrijhe
ren. In dat geval is het aannemelijk,
dat hij in of omstreeks het jaar 1160
werd geboren.
Misschien hebben jullie het boek
„Robin Hood" wel eens gelezen. Dit
is een spannend verhaal, waar echter
veel vechtpartijen in voorkomen, want
hij was eigenlijk een roofridder.
'Robin is zijn voornaam en „Hood"
betekent: hoofddeksel, een soort kap,
die men in die tijd droeg. Hij was een
leenman van Richard Leeuwenhart.
Bij zijn vertrek naar het Heilige Land
benoemde koning Richard Leeuwen
hart zijn broer Prins John tot bestuur
der van Engeland. Maar deze John
was een verraderlijk heerschap, die
het volk onderdrukte. Het verdrukte
volk echter vond een beschermer in Ro
bin Hood, die met een aantal getrou
wen, een bende eigenlijk, de rijken
ging bestelen, om dan de buit onder
de armen te verdelen. Hij en zijn man
nen waren een soort onbaatzuchtige
rovers; begunstigers van de armen
om het zo eens te zeggen. Wat zij de
den was dus verkeerd, want diefstal
is nooit goed. maar deze roofridders
werden, zoals men dat zegt, door het
volk op de handen gedragen. Op een
keer ging er een droevig bericht door
liet land, dat koning Richard op zijn
terugreis van het Heilige Land was ge
vangen genomen. Alleen een grote som
geld werd er geëist om de koning vrij
te laten. Prins John liet wel de som
"•eld bijeenbrengen door het volk,
inaar dacht er niet aan zijn broer te
verlossen. Robir. Hood trachtte dit
voor elkaar te krijgen, maar een
andere edelman, Guy, trachtte dat
te beletten. Je merkt wel, dat het een
ingewikkelde geschiedenis is. Daar
om kunnen wij onmogelijk de avontu
ren vertellen, die de vechtjas Robin
Hood meemaakte. Hij werd echter ten
slotte gevangen genomen, maar wist
op het nippertje, voor dat hij ter dood
zou worden gebracht, te ontsnappen!
Edinburgh, dat zich majestueus uit
strekt over een aantal prachtige heu
vels tussen de Pentlands en tie Firth of
Forth, is de hoofdstad van Schotland
en van de Schotten.
De reisgidsen vertellen ons dat de
stad een magnifiek kasteel bezit, dat,
hoog op een rots gebouwd, boven alle
schoorstenen uitrijst; dat het Holy-
rood Palace getuige was van veel ko
ninklijke pracht en praal, dat de High
Kirk of St. Giles een van de mooiste
kerken van het gehele koninkrijk is.
Deze dingen trekken ongetwijfeld be
zoekers uit alle delen van het aardop
pervlak. Maar Edinburgh is evenmin
als iedere andere grote stad, een ver
zameling historische gebouwen, die een
verbinding vormen tussen het heden en
het verleden...
Het is een levendige, warmkloppende
stad met belangstelling voor heden en
toekomst, zoals dit in vroeger jaren
eveneens het geval was.
Het beste voorbeeld hiervan is mis
schien wel het Edinburgh International
Festival, dat ieder jaar van eind aug-
gustus tot begin september wordt ge
houden. Deze gebeurtenis op gebied van
muziek, toneel en cultuur, is de eerste
in zijn soort en trekt publiek en voor
aanstaande artiesten uit bijna alle landen
Zonder de historische gebouwen en
het oude stadsdeel, ter bescherming
dicht opeengebouwd tegen de muren
van het kasteel, zou Edinburgh veel ver
liezen van zijn grote waardigheid en
charme.
Het beroemdste historische gebouw
is natuurlijk het kasteel, dat de hele
stad beheerst. Niemand heeft ooit met
zekerheid kunnen vaststellen hoe oud
het gebouw is, hoewel een gedeelte er
van dateert van 1093.
Op een mijl afstand van het kasteel
„The Royal Mile" bevindt zich
het mooie Holyrood Palace, dat nog
steeds een koninklijke residentie is.
v
Als dan Richard Leeuwenhart weer in
zijn land terug is, krijgt Prins John
een afstraffing en de ridder Guy wordt
door de ridder Robin Hood in een ge
vecht van man tegen man gedood.
men verwonderd aangelopen. Kwekwek
wek! Een kwakende koe, nee maar, dat
hadden ze nog nooit gehoord. De mees
ter van de school kwam erbij te pas.
En meneer pastoor. En de burgemees
ter. En de dierendokter. En later de
mensendokter ook nog, omdat de
boerin helemaal zenuwachtig was gewor
den, van zo'n bijzondere koe.
Maar wat had die Klara de koe het
land. Ze dacht aan het weitje met het
malse groene gras. Aan de vlinders,
aan de boterbloemen en aan de vogel
tjes op het prikkeldraad. Hier stond ze
op het erf. En ze was nog wel vast
gebonden aan een paaltje. De hele dag
kwamen er mensen naar haar kijken.
Ze legden allemaal hun handen achter
hun oren en luisterden terwijl de kikker
riep: kwekwekwek!
's Nachts moest ze in de stal slapen.
Daar was het helemaal niet fijn. Het
tochte er, telkens als de deur open
ging. En dat gebeurde nogal eens, want
zelfs 's avonds en 's nachts kwamen
er mensen kijken naar de enige kwaken
de koe op de wereld. De boer maakte
goede zaken. Hij vroeg een dubbeltje
voor het kijken. Een een kwartje na
negen uur. Maar dat wilden de men
sen graag betalen.
Kwakjak, die intussen al vijf en een
halve maand geworden was, dacht dik
wijls aan Kwekbek, waar die toch wel
zo plotseling gebleven kon zijn. Mis
schien opgepikt door een ooievaar, dacht
ze wel eens verdrietig. Het kikkerleven
kan vol met gevaren zijn. Arme Kwek
bek, hij was altijd zo aardig. Dat het zo
gauw met hem af moest lopen. Maar
al dacht Kwakjak dan wel zeker dat ze
Kwekbek nooit meer terug zou zien,
toch bleef ze telkens in de verte turen,
als ze op haar groene blaadje in het
slootje zat. Én dan was het nét of ze op
iemand wachtte.
Klara de koe had kon gevat in de
tochtige stal. Eerst niesde ze. Hoen be
gon ze te hoesten. Uch-Uch Het werd
steeds erger. Kwekwekwek, riep Kwek
bek en hij scharrelde helemaal tot aan
het keelgat van Klara de koe. Uche-
uche, hoestte Klara plotseling en het
ging zó hard, clat Kwekbek met een
vaart naar buiten vloog. Hij had de bo
terbloem nog net op tijd weer in zijn
bek kunnen nemen. Die hing nu wel wat
slap, maar je kon nog altijd zien dat
het een boterbloem was.
Is het nu afgelopen, dat gekwek in
mijn keel? zei Klara de koe hees. Maar
Kwekbek kon geen ja of geen nee zeg
gen. Hij sprong met reuzesprongen naar
het slootje, waar Kwakjak juist weer
op de uitkijk zat.
De volgende dag werd Klara de koe
weer naar de wei terug gebracht, want
een koe dit gewoon loeit is niet de moei
te waard om een dubbeltje voor te be
talen. Ik eet nooit meer een kikker op,
riep ze naar het slootje. Maar de kik
kers luisterden niet. wat ze vierden
juist de bruiloft van Kwekbek en Kwak
jak.
En terwijl Klara de koe tevreden de
grote, groene wei door stapte, vond ze
een splinternieuw koeienspreekwoord
uit: beter tien kikkers bij je poot dan
één in je keel!
LEA SMULDERS.
Het oude kasteel van de Stuarts te
Edinburgh.
Het moderne leven in Edinburgh be
weegt zich rond de drukke, bedrijvige
Princess Street. Dit is een brede, rechte
hoofdstraat, die door het hart van de
stad loopt, met aan de ene zijde enige
van de elegantste warenhuizen en win
kels ter wereld, en aan de andere zijde
ruime schitterende parken.
De Princess Street, de hoofdstraat van Edinburgh.
