Vijjfdaa
schoolweek
s -is nog
overwegend gereserveerd
Niettemin proef bij openbare
scholen in Amsterdam
Menzies sprak
met Kennedy
M
Het Geschenk:
Boekenweek-uitgaven
H
DE ONBEKENDE UREN" en
de onbekende schrijvers
E
D
E
SER aanvaardt advies
bedrijfsschap bakkerij
Universiteitscafé „Pandoer" in Utrecht
Bijzonder bord (i)
Bijzonder bord III
Bijzonder bord
Zonder streep
ALLERLEI BELANGEN
Vel
e vragen voor
gezinnen en
docenten
m
Aanvullend advies over consumen
ten-kwestie gewenst geacht
VERSCHENEN
I
Ook Nieuw-Guinea
kwam ter sprake
Hulpactie Hongarije
naar Roermond
West-Duitsland
Geen geld meer
voor Engelse
troepen
^ederland bezoeken
zonder paspoort
200
RESA - HILVERSUM
V B
ZATERDAG 25 FEBRUARI 1961
de stalenboeken
1
I
r-
If.-A. -
Vraag de boeken (geheel vrijblij
vend) ter inzage aan Uw behane-
leveranci er.
Onbegrensde mogelijkheden voor
een prachtige begrenzing van „Uw
kamer van Ik".
Mgr. G. v. d. Burg
(Amsterdam)
blijft voorzitter
ziine,*'<ouclheidsbacilIen
°tektïe tegen infektie
et Geschenk voor deBoe
kenweek van dit jaar is ge-
rïru^t in een oplage van
200.000 exemplaren. Bij aankoop
van minstens vijf gulden krijgt
men liet cadeau. Er moeten de
komende week dus voor één mil
joen gulden aan boeken verkocht
worden, aan Nederlandse boeken,
want wie zich voor vijf gulden
van zijn literair paspoort bedient,
valt buiten het cadeaustelsel. Zo
als men weet, is het Geschenk al
vele jaren, zij het met enkele
onderbrekingen, een novelle. Die
novelle verschijnt anoniem. Een
aantal auteurs heeft manuscrip
ten ingestuurd, een jury schift en
de namen van alle inzenders ko
men achter in het uitverkoren
wei kje te staan. Aan de lezers de
identificatie van de onbekende
gelukkige.
GESLAAGDdank zij
(Van onze onderwijsredacteur)
"AA<i- 24 februari Het Cen-
die» ''«"bureau houdt er rekening
de i'- a' tegen het eind van dit jaar
hii ur'ge werkweek een feit zal zijn
levp''ee" »ro°t deel" van het hedrijfs-
derol' recente uitspraak doet an-
se lle vraaK r'jzen of de vijfdaag-
gen 'kweek een pendant moet krij-
'n een vijfdaagse schoolweek.
c\tPeAZf vraaS is thans in studie bij
vA, Algemene Nederlandse Onderwij-
ers Federatie, bij de Raad van Le-
j/ 'e" e" bij de Contactraad voor het
ma Onderwijs. Inmiddels kan
ti °P tal van plaatsen vrij emo-
onele uitspraken pro en contra de
'Jtdaagse schoolweek beluisteren,
j aaruu't steeds meer duidelijk wordt,
.'At het vraagstuk niet zo eenvoudig
mie bet er °P ''et eerste gezicht
sschien wel uit ziet. Opmerkelijk
nna -.men zicl1 in leidinggevende
ncierwyskringen tot nu toe in hoofd
ton gereserveerd heeft uitgelaten
\ve ,?anzicn van de vijfdaagse schoöl-
eek. Naar wij menen te weten gaan
ae gedachten van de A.N.O.F.-com-
««e. (die het eerst met het onder-
's begonnen, doch haar rap-
rio n,°? niet beeft vastgesteld) in
nehting van een overwegend af
wijzend oordeel.
l)aX'eltern'ii schjjnt men bij het open-
Prnff ""''erwijs in Amsterdam een
d„ 1 te willen nemen met een vijf-
Sen ise s('hoolweek in de periode tus-
va™ x april en 1 september. B. en W.
Amsterdam hebben hierover nog
Keen ueouen
ren" heshssing genomen, maar er ligt
s een rapport over dit onderwerp
'eed:
- tafel
la,e' van de onderwijsinspectie,
achtn vpr,uidt zou men de tijd wel rijp
ien voor genoemd experiment.
al dan n'et invoeren van de vjjf-
°ver u scboolweek is een zaak, waar-
te i,i e school- en gemeentebesturen
klant5 n bebben. Minister Cals ver
dat i?a °P het eind van het vorig jaar,
in nog geen definitief standpunt
Ween kwestie kon bepalen, doch hij
Hike ifr tevens op, dat er geen wette-
Van 5ePal.ingen zijn, die de invoering
Wei vijfdaagse schoolweek in de
inrin, ,staan- Hier en daar schijnt de
nistot.- gevestigd te zijn, dat het mi-
teerd Van ^1' ^.'.,Gn nogal gepor-
^olgen
-".Cl
is voor de vijfdaagse schoolweek.
Veo?~"s onze informatie is het echter
te F zo' dat men er ten departemen-
zeker wat het v.h.m.o.
oni- ze.Ker wat het v.h.m.o. betreft,
rrten met erg °P gebrand is, doch dat
lino- o wel afvraagt of de ontwikke-
j?..Kan worden tegengehouden.
Schooi ,vraagstuk van de vijfdaagse
het spelen a) de belangen van
b) ëezin en de wensen van de ouders;
en a schoolse belang van het kind
wy de wenselijkheden van het onder-
de kinderen en de school het meest
mee gebaat zijn.
Vervolgens is er de vraag: wat zijn
nu eigenlijk de belangen van ,,het" ge-
Z1l\,,de" ouders, „het" onderwijs,
„de docenten? Om maar een enkel
voorbeeld te noemen: de combinatie
vijfdaagse werkweek-vijfdaagse school
week ljjkt aantrekkelijk voor de gezin
nen, die er een „long weekend" op
uit willen trekken, maar zal dit in zo
veel gezinnen zovaak gebeuren, dat
«Is een belangrijke factor pro de
vyfdaagse schoolweek moet worden
aangemerkt? Andere vragen: zijn de
klem behuisde gezinnen gebaat met
de vrije zaterdag van de schooljeugd,
zal het er in vele gevallen niet op neer
komen. dat de kinderen hun tijd ver
lummelen op straat, enz. En dan is er
ook nog het punt, dat men zelfs bij de
sterkste verwachtingen inzake de in
voering van de vijfdaagse schoolweek
in het bedrijfsleven er toch altijd reke
ning mee moet houden, dat bepaalde
groepen van de bevolking des zater
dags zullen blijven werken hoe zal
men in deze gezinnen tegenover het
vry-af van de kinderen staan? Verder
heeft men te maken met verschillende
situaties op het platteland en in de ste
den enz. enz.
Aan de kant van het onderwijs doen
zich niet minder vragen voor. Bij het
onderwys bestaan vele wensen, maar
de vyfdaag.se schoolweek was daar tot
nog toe nu juist net niet bij. Er zijn
scholen, dre om bijzondere redenen
ai een vijfdaagse week hebben, doch
ze zijn met talrijk. In het algemeen ge
sproken kan men zeggen, dat het pro
bleem van de vijfdaagse schoolweek
voor het onderwijs aan de orde is ge
komen door de ontwikkeling van bui
tenaf.
Het zou geen verwondering behoe
ven te wekken als onderwijzers en le
raren straks, wanneer de vijfdaagse
werkweek algemeen wordt, in het ver
langen naar een vrije zaterdag worden
meegezogen, maar het zegt wel iets
dat men in eerste aanleg de neiging
hèeft de boot af te houden. Weliswaar
is wetenschappelijk nog nooit uitge
maakt wanneer de schooltijden het
best door vakanties en vrjje dagen on
derbroken kunnen worden, maar men
ziet nu eenmaal nog geenszins, dat
de vrije zaterdag het onderwijs ten goe
de zou komen.
Vooral in de kring van het v.h.m.o
staan zeer velen dan ook bepaald hui
dig tegenover de vijfdaagse school
week. Sinds jaar en dag wordt er ge
sproken over „overlading" en nu plot-
fF'ng ,®e" zaterdag? Dan zullen
wij toch tot beperking van de leerstof
moeten komen, zegt de een, maar
raakt men een probleem,
dat zich niet even en passant laat op-
lossen Het zal onvermijdelijk zijn
meer lessen te geven op de andere
schnni'a Zegt i5 ander> maar de
schooldag is doorgaans toch al lang
genoeg. Andere suggesties zijnverkor
ting van de lessen van 50 tot 45 of
40 minuten en het inkrimpen van de
vakanties. Men praat op dit moment
nog druk door elkaar heen, maar in
ieder geval blijkt wel, dat het onder-
wys met deze zaak nog helemaal niet
klaar is.
De zeer globale opsomming van een
aantal vragen, die zich bij deze kwes
ties voordoen, maakt wel duidelijk, dat
het niet aangaat nu maar plotseling
over te schakelen op de vijfdaagse
schoolweek, ook al zullen zich dan ver
moedelijk in de naaste toekomst wat
meer gevallen van schoolverzuim op
zaterdag voordoen. Waar enerzijds nog
helemaal niet gebleken is, dat er by
de ouders al zo'n prangende behoefte
bestaat aan de vrije zaterdag voor hun
kinderen en waar anderzijds het nut
voor het onderwijs op zijn zachts ge
zegd dubieus is, doet het nogal over
haast aan wanneer men in een grote
stad als Amsterdam nu al zou beslui
ten voor het openbaar onderwijs een
proef te nemen met de vijfdaagse
schoolweek. Een dergelijke proef zou
een ontwikkeling in gang kunnen zet
ten, die straks misschien moeilijk
meer te stuiten is.
Het kan zijn, dat de invoering van
de vijfdaagse schoolweek op de lange
duur toch onvermijdelijk is, maar dan
'tikt het de voorkeur te verdienen
dat eerst wordt uitgezocht hoe men
zich het best tegen de mogelijke na
delen van de vijfdaagse schoolweek
kan wapenen. De Katholieke School
raad heeft dan ook voor de katholieke
scholen het parool uitgegeven: hand
haaf voorlopig de status quo.
(Advertentie)
van de
unieke
nieuwe
R&D
collectie
behang
jaargang 1961
Rath Ooodehaefver N.Y.
WASHINGTON. 25 febr. (Keuter)
President Kennedy van de Verenigde
Staten en de minister-president van
hUiSwr«e'ïi>I.e,,z*es> hebben gisteren in
het Witte Huis twee uur lang met elkaar
geconfereerd. Menzies verklaarde na
afloop, dat tijdens dit gesprek ook de
kwestie Nieuw-Guinea aan de orde was
gekomen.
Tussen beide staatslieden bleek „een
ruime mate van overeenstemming"
over deze kwestie te bestaan, ook al
waren zij het niet op alle punten geheel
met elkaar eens. Kennedy noemde de
vredfgend^'611 "bee* hartelijk en zeer be-
Voor zijn bezoek aan Kennedy had
Menzies reeds een uur gesproken met
de Amerikaanse minister van buiten
landse zaken, Dean Rusk.
JJ
(Van onze correspondent)
ROERMOND, 24 febr. Het bu
reau voor de Stichting Hulpactie Hon
garije wordt van Amsterdam overge
bracht naar Roermond. De leiding zal
in handen komen van de heer J. Soelier,
oud-politieman. Roermond bezat tot op
heden wel een provinciaal bureau, waar-
Wnna=onVemfg?nwoor,?iger °Ptrad drs. J0
Hansen, die leraar is op het bisschop
pelijk college te Roermond. Diens werk
o„t™lCLn ®F®-Plaats in in Limburg.
Ook de heer G. N. Olsthoorn, eveneens
een leidende figuur van de stichting,
heeft stimulerend werk verricht.
de deken van Amster-
f K' v- d. Burg. Het magazijn
blijft in Amsterdam gevestigd. De cen
trale administratie echter bevindt zich
nu in Roermond. Met de verpakking
wi z'°h een comité be
last, gevormd uit het r.-k. Vrouwen
gilde van Roermond.
de hulpactie komt o.a.
neer op het verpakken en naar Hon-
ganje verzenden van paketten met duur-
tpifhe^tp^a6 kleding en medicamen
ten bestemd voor hen, die in het maat
schappelijke bestel van het communis
ten SDatge,-rde land niet ™®r™ eo-
l j Jr» vooral de mensen, die
Soms komeTer inteliig®ntsia behoorden.
m S per dag meer da" hon-
derd verzoeken om hulp binnen bij de
staat isg worri?°r Z°^er men daarto® "i
da^n wor"t aan deze verzoeken vol-
De stichting meent, dat bij het ver-
Hongarije minder verloren
gaat dan h'j het binnenlands postver-
pnnrQP p„panGtten worden door de Hon-
kppft pr- ppï?Jeid noolt geweigerd. Het
oppp ippi,f,?n alle schijn van, dat dit
een niet te |®ndheid is. Immers er wordt
pp tól! verguizen belasting geheven
wiil thïns ivuTde nieuwe kleding, ter-
h?:Lw voorgedragen kleding
's Lands Kroniek
Pas op voor overstekende herten",
is een waarschuv.ing, die we
in veie bosrijke streken op een
bord kunnen lezen. Wij keken
wel erg verrast op, toen wij onlangs
het aardige weggetje rechts van de
rijksstraatweg af even voor do
Markt in Breukelen opwandelend, bij
een klein bos aankwamen, waar
boven het bekende bordje „verboden
toegang", de figuur van een wild
zwijn zagen met de vermelding
„levensgevaarlijk".
Wij konden ons moeilijk voorstel
len, dat in dit bos, zo dicht bjj enkele
landhuizen o.a. het buiten van
wijlen Eduard Verkade dergelijke
dieren, die voor ons pas gebraden
aanlokkelijk zijn, zich zouden ophou
den. Aanvankelijk dachten we aan
een grap, maar toen we ons licht
opstaken, vernamen we, dat de eige
naar van het bosje, de heer J.
Molenkamp, een kaashandelaar, het
bord als dreigement bedoeld had
tegen vreemden, die deze grond
wilden betreden. Hij moet zelfs het
plan gehad hebben een wild zwijn
als een waakdier er te laten rond
lopen.
Het bos heeft behoord bij het
landgoed „De Kaap", waar nu de
burgervader woont, doch toen deze Graaf van Lynden van Sandenburg tapt het eerste glas bier. De rector-magnificus."
prof. Fischer, kijkt toe.
het kocht zou de eigenaar dit perceel
voor zich zelf hebben willen houden.
-A-
Daarover is nog al wat geredetwist,
waaroe uitmag voor Nederland in geen
g „vai een bc'etsel vormen de actie dan
TOor 97 000 gu!d' Het V°Hgi jaar Werd
k-PitPn „pip u n aan goederen in pa-
ketten naar Hongarije gestuurd, terwijl
zelfs kerken, waar men in Hongarije
nnn h%o=fp0HtSVVeg:e nauweIiiks aandacht
konden wordénfenS gr0"dig °PgeknaPt
belasting moet woeden "betaald en "wel waarbij er- ook al eens over gesprok
zestig procent van de aldaar t,n ls 1 £os blJ het gemeentepark
waanjp ,aa.ar geldende „Boom en bos" te trekken. Specula
tie-mogelijkheden zitten er niet in,
want op deze grond mogen volgens
een gemeentelijke verordening geen
huizen gebouwd worden. De partijen
hebben zich intussen al lang met
elkaar verzoend, maar het bord met
het zwijn, dat daar anderhalf jaar
geleden geplaatst is, markeert nog
de toegang tot het bos.
dey ®n c) de belangen en de wensen
hen ??centen- De punten a, b en c wor-
a n hier genoemd in dezelfde volgorde
riPr, Taarin ze onlangs opgesomd wer-
Alippln het blad „Het Schoolbestuur",
helan al over de groepering van deze
eucpigen en de volgorde wordt gedis-
..Hp. tF z? stor>d kortgeleden in
Katholiek® Schoolblad" een in-
dat h n brief,, waarin betoogd werd,
de pa n'e4 iu'st is de belangen van
z0u °- ers bovenaan te zetten; men
°UdprC u niet moeten afvragen wat de
®rs het beste uitkomt, maar waar
Ia£?NN, 25 fei,r. (Rtr.) West-Duits
stfeeb ni?f va,ï. Pian dit jaar de recht-
Kerinpf financiële bijdrage aan de le-
'n a gsa°sten van de Engelse troepen
a'du» i °ndsrepubliek voort te zetten,
L°errl eft gisteren de officiële woord-
van de regering, Felix von
t'oor mé, v®rklaard. Op de begroting
zkn „.1 komt geen post voor het
y' (inleger" meer voor.
dihsd" -^c^frdt zei dat Adenauer, die
t°ndp^^en woensdag een bezoek aan
de jpjU heeft gebracht, de kwestie van
heef.syrmgskosten niet met Macmillan
^„„besproken.
ai8elnn uitsIand heeft Engeland in de
Pona pen drie jaar jaarlijks 12 miljoen
ketaa)a ,lng (ruim 120 miljoen gulden)
U't hapjk bijdrage in de kosten van
"eSt-Du'baven VEn ■Engelse troepen in
(Advertentie)
de dood voor
Beschermt
krachtig
hardnekkige verkou
hooikoorts
U Dit doosje betekent:
N^AATSBÜRG, 24 febr. (UPI) -
aiicjpUd heeft vandaag de vijftien
'I vertegenwoordigende Raad
g®steiH lopa formeel op de hoogte
dp d van het feit dat burgers van
Poort gesloten landen geen pas-
®derirneer zullen nodig hebben om
j riand binnen te kunnen komen,
v "aan .uburgers van de landen van
ir?°r pthans alleen nog nodig hebben
hFdtitpii bezoek aan Nederland is een
ö.h dii ewÜs- Voor landen waar
rtjr don, paP'er niet kent, kan een an-
e*1. rwm®nt zoals een rijbewijs dienst
ij* afschaffing van de paspoorten
1 maart.
et het tappen van het eerste
biertje, dat hij overhandigde
aan de rector magnificus van
de universiteit, prof. dr. H. Th.
Fischer, heeft gistermiddag de com
missaris der koningin in Utrecht, mr.
C. Th. E. Graaf van Lynden van San-
denburg, in zijn kwaliteit van presi
dent-curator der universiteit in de
voormalige „Dietse Taveerne" te
Utrecht een universiteits-café geopend
dat enig is voor ons land. Hij prees
het initiatief van „Veritas" om een
ontmoetingscentrum te stichten voor
studenten van allerlei pluimage, on
verschillig of zij wel of niet bij een
vereniging zijn aangesloten, en groe
pen uit de burgerij als kunstenaars
en journalisten. Tot zijn verbazing
scheen niet te worden gesproken over
curatoren. De burgemeester, jhr. mr.
C. J. A. de Ranitz, die evenmin het
gemeentebestuur genoemd zag, zou er
ook graag zo nu en dan heerlijk
dicht bij het stadhuis naar binnen
stappen. Hij hoopt dan tenminste wel
kom te zijn als oud-Leidenaar, bij wel
ke opmerking een veelbetekenend ge
grom ontstond.
De eerste burger was erg in zijn
nopjes met wat hij noemde zo'n zwie
rig café, dat Utrecht, waar enkele
café's zijn verdwenen, best gebruiken
kan. Alleen de naam van de straat:
Oudkerkhof, staat hem niet erg aan en
hij stelde als benaming voor: Nieuw-
leven, daarbij dc verzuchting slakend,
dat al die kerkhoven in Utrecht lang
zamerhand dienen te verdwijnen.
Het gemeentebestuur schijnt wel
van goeden wille te zijn om
Utrecht wat op te vrolijken, want het
zal een aardige gevelversiering tegen
het unieke café aanbrengen met een
zinspreuk, ontleend aan de tweede
strofe van het Io vivat: „lam replea-
tur denuo", „Iaat ie opnieuw gevuld
worden."
Tijdens de doopplechtigheid, die op
echt genoelijke wijze gevierd is, door
studenten, hoogleraren, een pedel leden
van de wetenschappelijke staf, studen
tenpastoor Vendrik en enkele repre
sentanten uit de burgerij, als- een se
cretaris van de Kamer van Koophan
del, een politie-inspecteur en directeur
van V.V.V., heeft het nieuwe gezel
ligheidscentrum natuurlijk ook een
naam gekregen en wel: „Pandoer".
De vlotte bediening van werkstuden
ten kan zeker een belangrijke bijdra
ge leveren tot een gezellige sfeer!
Om de zaak op peil te houden is een
zeker besloten karakter noodzakelijk,
alleen op vertoon van een kaart wordt
toegang verleend.
In de weekends zal er cabaret zijn,
zoveel mogelijk van studentengezel
schappen. Gelegenheid om een dans i
je te maken, zal er vrijwel doorlo f
pend zijn. Eerst 's middags om viejf
uur ontvangt Pandoer zijn gasten
maar men mag blijven tot 's nacht;
drie uur.
n dan tenslotte naar Amsterdam
De bewoners van het Waterloo-
plein en omgeving hebben de
zer dagen ook een bijzondei
bord ontdekt, namelijk op het dood-f
lopende stukje Amstel. Het borcll
waarschuwt, dat na tweehonderd me- I
:,a^F is men iets anders te werk
gGgaan- Tussen de vierentwintig schrij
vers die werk instuurden, staan er nop
eens dertig die beloofden werk te zen
.,tai™aaLwierinspirati® blijkbaar voor-
U'tdroogde. Merkwaardig is de
re wei. Ze kan precedenten
fa? ppen' T'i vrezen voor volgend
tart? een f'udeloze lijst namen, want
®d r 'naakt wel eens het voornemen
dit ?B°Br h tS schri-iv®n. De lezer kan
het Srd h vierenvijftig auteurs op
kin Nu f, ril? Van ,d(i novelIe aankg-
TT,- Vs dat aantal niet onoverko-
inelijk. Bezwaarlijk is wel, dat blijk-
baarredereen die een boek - vanwei
heeft knn6 °,°k °p z«n g®^tan
neelt, kan insturen of beloven in te
sturen. H?t eerste gevolg hiervan is
bond van16Mm V'tftig een monsterver-
zien TwL?! atUUF en lectuur laten
a)?L riJweede gevolg: de deelnemers
een litarlta ag' dle in vezen toch
moeten o Prijsvraag is, zullen wel
moeten gaan raden, daar de novelle
meraTr In®kan"**5* ge,eft: zi-i «s matig
uit de fiLkan dus 00k een uitschieter
scliriivers r«yrife? z!jn' D® meeste
i x bu behoren kenneliik tnf ric*
nenStIaCtatiekg0vrie- Reedijk b°eLn-
van' de li iif twe.eendertig auteurs
zen heh enL„»g-,nooit een letter gele-
misschien uit jT insturen, hetgeen
is een typisch literaire Zij bestand dft
jaar uit Emmy van Lokhorst, Willem i volg- de vo
G. van Maanen, prof. mr. W.' H. N™ geraffineerd
Illustratie van hut ie Kurpershoek.
gel (de schrijver J. B. Charles) en
Lambert Tegenbosch. En als leden van
de Commissie: G. Lubberhuizen, P.
Brand jr. en Jur. ten Have. Al met
al is het geheel een verwarde situatie.
e novelle van dit Jaar heet „De
onbekende uren" en is kennelijk
geïnspireerd op de ontvoering
vorig jaar van Eric Peugeot. De
titel geeft de inhoud van het verhaal
precies weer: het beschrijft de uren
die het jongetje doormaakt tussen de
ontvoering en de teruggave, uren waar
van de inhoud onbekend blijft.
Het jongetje heet Rim Coral en bij
de inzet van het verhaal heeft hij zijn
eerste nacht bij de ontvoerders doorge
bracht. De auteur heeft zich consequent
aan de titel gehouden: de lezer ervaart
het gehele gebeuren zoals het jongetje
dat ondergaat. Vanaf de eerste zin:
„De kamer -leek op de zolder thuis"
heeft de schrijver, en dat op bewonde
renswaardige wijze, het procédé volge
houden. Dat procédé is in de litera
tuur niet onbekend. Het heeft vooral
deze charme: dat de wereld volkomen
onbevangen wordt bezien, wat vaak
mensen op uitstekende wijze karakte
riseert. Het kind vermoedt niet, het con
stateert. De vermoedens volgend uit die
constateringen zijn aan de lezer. Men
z°u het procédé enigszins kunnen ver-
gelijken met dat van de stomme film.
Kinderlijke onbevangenheid contras
teert vaak ontroerend met de geraf
fineerdheid van volwassenen. Ook dat
is in „De onbekende uren" herhaaldelijk
het geval, en dat met het bekende ge-
v°lg:_ de volwassene wordt er minder
door, onhandiger, huipe-
°°s zelfJ- want een kind kan ook meer
,vfagen da£ duizend stuwen kunnen ant-
woorden. De drie ontvoerders komen op
nÜ'l wlJze V0A de lezer te staan.
Raa'.komt nog dit bij: een kind kent
hlta n enke,e -ve™en van misdadig-
i??L? iPef3"zlchibare- zou men haalt
zeggen. Vandaar dat Rim de drie heel
anders ziet dan de buitenwereld. Scher
per, want minder traditioneel en zon-
dpr ,7r°o?,r00rdeiJenT80k van de onbeken-
d ®n van de kidnappers en met na-
Yan die van de jongste is de le-
zfF dus getuige. Hij ziet de altijd on
zichtbare „achterkant" van de misdaad,
ff jets menselijks heeft. Simplificering
is voor de schrijver hier het prontstS
gevaar. Ge^ft mij namelijk te weinig te
vermoeden, met andere woorden: idea-
l-ifmr? 1 de argel°osheid van het
tand, dan worden „zware jongens" gauw
simpele reuzen. Aan dat gevaar is de
schrijver met ontkomen, omdat hij ml.
°e a.rgeloosheid van het kind toch te
kan W?1 Z1CJ" hDa- het ook a"ders
kan bewijzen de herinneringen van de
™gen aan -thuis": ook daar ünstaf
teert hij, maar veel scherper, eeraffi-
neerder-argeloos, waardoor de lezer die
mLt co"stateringen zijn conclusies
slhpr'r, v, r!f ouderlijk milieu een zeer
scherp beeld krijgt. Een veel-zeggend
beeld: het kind ziet
slechts losse delen die het gelukkig'
mem08 niet t0t 660 geheel kan v°r-
Het verhaal is een opeenvolging van I
verwondering, berusting en angft bij
E" dat alles verteld in een zeer
f.Nederlands, soms té kinderlijk,
noott kinderachtig, nu en dan knap, zo-
a's op bladzijde 59, waar de schriiver
R m laat constateren: „Andere mensen,
oveiwoog Rim, de grote mensen tliuis,
de ooms en tantes, mama, papa, hun
vrienden, deden zo niet. Kinderen wel
De grote mensen hier waren geen ech-
uitgh°p? fe"sen" -Dat is feilloos en van
uit het kind gezien ook aannemelijk.
J nde aar nemelijkheid van Rims ge-
dacnten en constateringen weet de
schnjVer echter niet altijd te overtui
gen. Soms, vooral tegen het einde, idea
liseert hij en dan dreigt zoetheid waar-
vrij ff' verhaal trouwens niet helemaal
„De onbekende uren" is boven alles
een charmant, een aardig verhaal Het
zal niet nalaten ontroering te wekken
Of die ontroering literair helemaal ver-'
antwoord is, is echter een vraag Ver-
halen over kinderen zijn gevaarlijk,
omdat de lezer door geïdealiseerde
herinneringen en door de liefde voor
alles wat klein en hulpeloos is, gauw
weerloos wordt tegenover het verhaal
Wij vergeven een schrijver vee) om
dat wij een kind alles vergeven Niet
zonder reden wordt vaak gezegd"
Stuur bij een fotowedstrijd een plaat
van een kind in, en je krijgt een prijs.
Bij novellenwedstnjden zou wei eens
hetzelfde kunnen gelden. Want enkele
dagen na de lezing is de nasmaak van
„De onbekende uren" toch te zoet.
Waar staat Rim dan? Toch dichter bij
Bartje dan bij Woutertje Pieterse. En
dat is literair een enigszins kwalijk
teken. Men schame zich echter niet
voor een enkel uur!
KEES FENS.
Een bijzondere bekoring, die van
Delft uitgaat naar zijn be
wonderaars, wordt behalve
door het spiegelend water en
de hoge bomen mede gewekt door
een zestigtal bruggen, die sierlijk
zich welven over de grachten. Wat
een rijkdom en weelde, die bruggen
met hun witte leuningen, vormend
een ovale ring met haar spiegelbeeld iiiiiiiiiiimimiiiihiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
in het roerloze water daar beneden.
Hoe gracieus en sierlijk die wit-
geverfde balies, zo karakteristiek in
het Delftse stadsbeeld." In deze
lyrische bewoordingen beschreef de
iieer A. van Peer de Delftse bruggen
in het boekje „Flitsen uit Delft's
verleden" (1946).
En de schrijver doet in dit boekje,
dat verscheen bij het zevenhonderd
jarig bestaan van de stad Delft, dan
nog uit de doeken dat Delft de eerste
stad was die zijn bruggen wit liet
verven. Dat tekent de zorg waarmee
de stad de bruggen omringde en nog
altijd omringt. Want altijd is er wel
een ploeg gemeente-arbeiders bezig
om herstellingswerk aan een van de
bruggen te verrichten.
Een aantal van de bruggen was
beslist niet berekend op het moderne
verkeer. In de loop van de jaren
werden daarom heel wat zogenaam
de „katteruggen" bruggen die
hoog en rond waren wat meer
rechtgetrokken. De „katteruggen"
waren een werkelijke bedreiging van
het verkeer. Want zo'n vijfentwintig
jaar geleden is een autobus op een
dergelijke brug bij de Oude Kerk in
brand geraakt doordat de benzine
tank over de stenen schuurde. Er zijn
nog maar een paar van die bruggen
in Delft overgebleven. Men ziet er
op het wegdek de groven en gleuven
die vooral lage en lange auto's er
hebben uitgeschuurd. En om de be
stuurders van dit doort voertuigen te
waarschuwen heeft men er onlangs
borden geplaatst met de wat on
gebruikelijke mededeling „Korte ton
ronde brug". De verkeersdeelnemers
ter het water begint. Geen overbodige
waarschuwing in ons waterrijke land
met zijn vele doodlopende straatjes.
zullen er hopelijk hun voordeel mee
weten te doen. De Delftenaars zijn
alweer een beetje aan het bord ge
wend.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 24 febr. De SER
hechtte vandaag in openbare zitting
zijn goedkeuring aan een advies tot in
stelling van een bedrijfschap voor het
bakkersbedrijf aan een advies tot in
stelling van een bedrijfschap voor (1e
vlasindustrie.
De dames Verweij en Sutorius, ge
steund door prof. Van Esveld, drongen
aan op zodanige wijziging van het ad
vies, dat de consument in het schap zijn
stem zou kunnen doen horen. Zij ach
ten dit punt van zodanig belang, dat zij
erop aangedrongen 't advies terug te ve-r
wijzen naar de organisatiecommissie,
waarin het stuk zoals al dergelijke
adviezen was opgesteld. De leden die
in deze organisatiecommissie zitting heb
ben gehad wezen op het gevaar van een
terugverwijzing. Het had, zo zeiden zei,
toch al zoveel moeite gekost de partij
en tot overeenstemming te brengen. De
heer Van Mastrigt meende zelfs, dat
men er de tot standkoming van het
schap mee in gevaar kon brengen. Prof.
\an Esveld reageerde daarop met te
zeggen, dat het juist zijn vrees was, dat
de partijen een dergelijke consumenten-
vertegenwoordiging niet wensten en dat
hij juist daarom zo voor terugverwijzing
was. Verschillende werknemersvertegen
woordigers, getuigend van hun warme
liefde voor het consumentenbelang,
meenden dat stagnatie als gevolg van
deze kwestie toch voorkomen moest
r wordt als grapje verteld, dat
de nieuwe zilveren rijksdaalder
die in omloop is, uit de circula
tie zal worden genomen omdat
het cijfer Vi achter de twee, het beken
de breukstreepje mist. Verzamelaars
van munten zouden dit wel willen
zoals filatelisten dol zijn op de mis
druk van een postzegel. De rijksmunt
meester, dr. J. W. A. van Engel, ver-
zekert ons echter, dat de „riks" rustig
zijn loop onder de mensen blijft be
houden. Er is geen sprake van dat
er een fout zou zijn gemaakt die ach
teraf werd ontdekt. Welbewust heeft
de ontwerper, prof. L. O. Wenckebach,
het streepje weggelaten. Hij vond dit
veel mooier. De muntmeester ging er
mee akkoord en ook het ministerie
van Financiën, waarmee over het on
derwerp overleg is gepleegd en waar
bij gewezen is op het anders dan an
ders, maakte geen bezwaar.
Advertentie
(Nederlands Talencentrum) - Tel. 45432
Vraagt ons prospectus.
Talen: Ned., Frans, Duits, Engels L.O.
en M.O.A. - Onderwijzersakte - Wiskunde
L.O. en M.O.A. - MULO A en B, H.B.S.
en Gymn.
Praktijkexamens: Boekh., Ned., Frans,
Duits, Engels en Hoofdcorrespondent.
den. Zoekend naar
een compromis we-
a k x mm
zen zij op de oplossing weike in hot
Produktschap voor zuivel gevonden is
waai de consumenten in een vrijwillig
geformeerde commissie met het schap
praten. Iets dergelijks zou wellicht ook
met de bakkers kunnen gebeuren. Prof.
Van Esveld was er niet. enthousiast
over. Het nadeel van dergelijke vrijwil
lige comnnssies is dat hun adviezen de
Kroon met bereiken en hij voelt dus
meer voor een vertegenwoordiging die
in het advies zelf voorzien was. Zoe
kend naar een compromis kwam toen
drs. Roemers met het voo het voor
liggende advies Ie aanvaa,den en del
organisatiecommissie te verzoeken over
de consumentenkwestie nog een aan
vullend advies uit te brengen.
Men bedacht, dat brood een artikel
van de eerste levensbehoeften is. De
raad zou na een aanvullend advies wel
licht nog tot amendering kunnen over
gaan.
Men ging met dit voqrstel akkoord.
Dg agi arische vertegGhwoordiser Hrc
De Heij, benadrukte in een stem!
verklaring, dat zijn instemming niet
betekende, dat hy akkoord zou wensen
te gaan met liet kriterium als zou de
consument vertegenwoordigd moeten
zijn m schappen welke betrekking heb
ben op goederen van de eerste levens-
,Yj10e GI1; Indien de Raad een derge-
li UirTrg.Z0U zpn toegedaan wilde
lil, u" daar,tegen bij voorbaat verzet-
ten Hij merkte op, dat niet viel in te
zien waarom de consument minder be-
c??.g zou stollen in bepaalde andere
schappen. De Raad deed daar bet
zwijgen toe. De vertegenwoordiging
van oo consument is een netelig on
der werp.
