EUROPA HONDERDDUIZEND JAAR TERUG:
Alleen primitieve vuistkeien
bleven over van de voorouders
VRIJE
ZATERDAG
zonder problemen
HASSAN II. MAROKKO'S
ervaren
JONGE KONING
Sportief, strateeg,
politieus
EEN NIEUWE ARABISCHE VORST
waar U
misschien
nooit aan had
gedacht...
Neushoorns en hyena's hielden van
de tussen-ijsti j else warmte
J. C. van Lieshout Zn.n.v.
Oorlogsschip botste op
tanker
Niet altijd zo koud
De mens
H. APON schrijf t over
pre-liistorie
Vuistkei
Bitter weinig
Tussen-ijstijd
ZATERDAG 4 MAART 1961
Levaillois.afslag Levallois.
Zes doden, drie en veertig
gewonden
BUENOS AIRES. 3 maart DE 1.382
Koning Hassan II, toen hij als
kroonprins de militaire operalies
in het Rifgebied legen de opstan
dige Kabylen leidde, een staf kaart
bestuderend'
DUIZEND EEUWEN TERUGEr hangt een vochtige damp in
^et bos, en druppels tikken ais ze van hlad tot blad vallen. De merels
de lijsters zingen hun jubelend lied, zoals altijd na een regenbui.
In de verte kinkt het roffelend geklop van een specht tegen een boom,
k'rwijl van tijd tot tijd een Vlaamse gaai zijn schrille roep laat horen
•ds hij van de ene boom naar de andere vliegt.
De plantengroei is weelderig. Prachtige hoge eiken, rijk vertakt, vor.
'hen de meerderheid van de bornen, maar er zijn ook haagbeuken,
sparren en linden. De bodem van het bos is aan het oog onttrokken
door een dichte massa struikgewas van elzen en hazelaars. Varens
e'i allerlei kruiden vormen dc begroeiing van de meer open plekken.
Er leven niet alleen vogels in dit bos, maar ook andere dieren. Heel
ü'ole dieren kelk. «nar is in de eerste plaats de woudolifant. Met rijn
•©houders bereikt hij een hoogte van wel drie meter en bovendien anderden in bossen en we van een echt
u v rvt I warm klimaat mogen spreken. Deze war-
*°Ucit C16ZC knaap UT een paar reusachtige stoottaiiclen op na^ Uit me fasen van het Pleistoceen worden nu
dier, dat in kleine kudden leeft, dwingt door zijn geweldige gestalte
^'el bet nodige respect af. Een andere reus uit dit bos is de neushoorn.
Evenals de bosolifant is dit grote zoogdier een liefhebber van een
^arm klimaat en zijn aanwezigheid in de gemengde eikenbossen
0liderstreept nog eens de weelderigheid van de plantengroei, die
Cveneens het gevolg is van een warm en vochtig klimaat. Nog andere
dieren leven hier, vaak in grote aantallen: edelherten en damherten,
'Waar ook leeuwen en hyena's. In de buurt van de rivieren is het
^veer anders.
.°ort,
Claclon-afslag Muge.
Er
OUD-PALEOL1TH1CUM. Links
een vuistbijl Wijnjeterp, rechts
Levallois-af slag IS eer'
HET VERHAAL GAAT IN MAROKKO, dat de huidige koning,
Hassan II, als jongen niet erg van leren hield. Hij volgde thuis de
lessen, zoals die op een Franse lagere school gegeven werden, maar
zijn vorderingen waren niet bepaald hoopvol. Vermaningen van zijn
Franse en Marokkaanse leermeesters hielpen niet veel. Geen hunner
voelde er iets voor, zijn vader, de toenmalige sultan Sidi Mohammed
ben Yoessof van het gebrek aan leerlust van zijn oudste zoon cn ver
moedelijke troonopvolger, op de hoogte te stellen. Men meende, dat
ernstige vermaningen op' den duur wel zouden helpen. Ze hielpen
evenwel niet en tenslotte trok een hunner de stoute schoenen aan, om
de sultan mede te delen, dat het hem en zijn collega's onmogelijk was,
prins Moulay Hassan er toe te brengen, zijn lessen te leren.
woninginrichters seden 1817
•-'K'j:
de zware taak op zich genomen, het
werk van zijn vader voort te zetten, die
de eerste moderne heerser van Marok
ko is geweest. Evenals deze staat ko
ning Hassan II een bemiddelingsrol tus
sen het Westen en de Arabische wereld
voor ogen. Als kroonprins heeft hij eens
schertsend verklaard, zich ten deze te
voelen als een man met twee vrouwen,
een Westerse en een Oosterse
Intussen blijft het belangrijk, dat de
ze Arabische vorst in belangrijke mate
Westers georienteerd is, het Westen goed
kent en tot samenwerking daarmede be
reid is. Het zal interessant zijn af te
wachten, welke rol Koning Hassan in de
nieuwe ontwikkeling in Noord-Afrika zal
willen spelen. In ieder geval een dynami
sche persoonlijkheid, deze koning Has
san II van Marokko
-K. H.
en onregelmatiger bewerkt dan die van
het Acheul. Wanneer we beide soorten
vuistkei met elkaar vergelijken, is er een
duidelijke vooruitgang te bespeuren.
ton metende Argentijnse tankboot „Shell
Nave", eigendom van de Estrella mari-
tima de Argentijnse dochtermaatschap-
Pij van „Shellmex". jS in de mc.nding
van de rivier de Parana ter hoogte van
de kust van Uruguay in botsing geko.
men met de Uruguese torpedobootja-
ger „Uruguay".
Aan boord van de met naftaline ge-
laden tanker deden zich twee ontploffin
gen voor waarna het schip in brand
vloog en aan de grond liep. Zes vah de
opvarenden zijn om het leven gekomen,
43 anderen werden gewond. Het schip
moet als vemlóren worden beschouwd.
De „Urugay" werd beschadigd, maar
wist OP eigen kracht de haven Coloma
op twaalf mijl afstand te bereiken.
Het begin van het pleistocene ijstijd
vak ligt niet minder dan 600.000 jaar
achter ons, het einde ervan kunnen we
stellen op 10.000 jaar geleden. Het hele
ijstijdvak heeft dus meer dan een half
miljoen jaren geduurd. Nu is gedurende
deze half miljoen jaar de temperatuur
niet steeds even laag geweest, maar er
vonden allerlei temperatuursschomme-
lingen plaats, waardoor dus het klimaat
ook niet altijd even koud was. Het ge
volg daarvan was dan weer, dat in de
wat warmere perioden het ijs aan de
rand sneller smolt, dan het in de bergen
aangroeide, waardoor het landijs als het
ware ineenschrompelde en de gletsjers
zich terugtrokken. Ja, soms werd de tem-
ijs
Sn9p grote afstanden van elkaar door-
«Uden de rivieren de uitgestrekte wou-
®n- Hun beddingen zijn zeer breed, kilo-
j^elers 'breed vaak. Hun stroomsnelheid
's gering en het water is ondiep. Öp tal-
'Jke plaatsen komen grint- en zandban-
boven de oppervlakte van het wa-
Pr uit en daar tussendoor stroomt dan
rivier, verdeeld tot een wijd stelsel
w -"'ZW*, IVb l-V.ll WiJU O
sm kronkelende rivierarmen. En aan
,eerskanten van de enorme rivier ver-
zich het machtige, moeilijk door-
uringbare oerbos.
Dit waterrijke gebied is het domein
vsn de nijlpaarden, de bevers en moe
rasschildpadden, maar ook het domein
Van de mens. Ja, de mens. In kleine
groepjes trekt hij langs de oevers en
beddingen van de rivieren. Want
?aar kan hij zich het makkelijkst en
"et vlugst voortbewegen. Daar ook
Wndt hij zin voedsel in de vorm van
ue grotere dieren, die naar de rivier ko
eten om er te drinken. Want deze mens
's een jager. Hij voorziet in zijn be
hoefte aan voedsel door de jacht. Een
.lager op groot wild is hij, maar hij be-
aagt zijn prooi niet met een geweer,
Zelfs niet met pijl en boog, maar met
ten houten speer. Of de dieren wor
den gevangen in grote valkuilen, al of
hiet met houten spiesen, die in de
oodem zijn gezet met het doel het
d'er bij zijn val in de vangkuil te
doden.
Om hun pas verworpen jachtbuit open
t„ Sn'jden, de huid te villen het vlees
s verdelén, en de botten schoon te
"rappen, maken de op-groot-wild-jagen-
o mensen gebruik van stenen. Maar dan
Jm stenen, waaraan zij scherpe kanten
J maakt hebben door er met andere
enen stukken af te slaan.
interglaciale fasen genoemd.
En onder de glaciale fasen verstaan
we dan de tijden, waarin de temperatuur
op z'n laagst was, en het landijs zijn
grootste uitbreiding bereikte. Er waren
nu gedurende het hele ijstijdvak vier van
die glacialen of ijstijden, afgewisseld
door drie warme tijden daar tussenin,
de interglaciale of tussen-ijstijden.
Na deze uiteenzetting over de indeling
van het ijstijdvak in koude en warme
perioden keren wij nog eenmaal terug
naar ons Eem-interglaciaal. Het is de
laatste tussen-ijstijd van de drie die er
zijn gewest. Dat het echt een warme
tijd was, is ons gebleken uit het voor
komen van de eikenbossen met hun
warmteminnende dierenwereld van neus
hoorn, nijlpaard en bosolifant. De sa
menstelling van het bos is ons bekend
geworden uit het onderzoek van stuif-
meelhoudende aardlagen en afzettingen,
die in die tijd werden gevormd. Want
elke soort plant heeft zijn eigen stuif-
meelvorm. De dierenwereld kennen .wij
door de vondsten van fossielen in die
zelfde. toen gevormde grint- zand- en
kleilagen.
Op 24 maart wordt er in het Schie
dams Museum een belangrijke ten
toonstelling geopen over de pre
historie. Op deze tentoonstelling zal
getracht worden in beeld te bren
gen, hoe de mens, hoe de wereld er
uitzag in voorhistorische tijden.
Niét alleen zal daartoe een belang
rijk aantal voorwerpen tentoonge
steld worden van een vorig jaar te
Leiden gehouden expositie, maar
ook de belangwekkende voorwer
pen. die men van de Vlaardingse en
Kcthelse Kelten onlangs heeft ge
vonden, zullen te zien zijn. Zo krijgt
de tentoonstelling een heel eigen
Maasmond-aspect.
Naar aanleiding van deze tentoon
stelling hebben wij de heer H. Apon
bereid gevonden in „Het Nieuwe
Dagblad" een serie van vier arti
kelen te schrijven over de prehis
torie. De heer Apon is een enthou
siast lid van de archeologenwerk-
groep Helium, die in Schiedam en
Vlaardingen zulk opvallend werk
heeft verricht en op wier naam vele
interessante vondsten uit de pre
historie geschreven kunnen worden.
Vandaag geeft de heer Apon een
beschouwing over de allereerste be
woners van Europa. De mensen, die
tussen d® grote ijstijden hier geleefd
moeten hebben. Zij legden de grond
slag heel primitief nog voor
alle latere ontwikkeling. In de vol
gende artikelen zal de heer Apon
ook speciale aandacht besteden aan
de vondsten, die in deze omgeving
zijn gedaan.
En het is de archeoloog, de prehis-
toricus, die op zoek gaat naar de
vuurstenen gebJuiksvoorwerpcn die hij
-ook al weer in diezelfde lagen - kan
vinden en die hem vertellen over de
levenswijze van de mens, die hier in een
ver, zeer ver verleden zijn werktuigen
heeft achtergelaten. Een heel opval-
land, veel voorkohiend werktuig is dr
zogenaamde vuistkei of vuistwig. Zo'n
vuistkei werd gemaakt door van een
flinke grote riviersteen een aantal stuk
ken af te slaan, en wel zodanig, dat d(
overblijvende kern tamelijk plat werd.
puntig toeliep en natuurlijk scherpe
kanten rondom had. Met dit voorwen
kon van alles worden gedaan: snij
den, schrapen, eetbare wortelen en
knollen uitgraven, het vet van de die
renhuiden krabben en hout maken tot
puntige speren. De afgeslagen splin
ters, vuursteenafslagen genoemd, kon
den evengoed als mes of schraper
worden gebruikt daar er even scherpe
kanten aan zaten als aan de vuist
keien. Ook deze afslagen worden in
grote aantallen in de oude rivieraf
zettingen gevonden. Al naar gelang de
steenbewerkingstechniek zijn deze af
slagen kort en dik of lang en smal.
Beroemde vindplaatsen van al deze
prehistorische stenen werktuigen zijn bij
voorbeeld de riviergrinden van de Som-
mc in Frankrijk en de Thames in Enge
land, om er maar enkele te noemen. Het
verspreidingsgebied van de vuistkeien
is enorm geweest. Ze komen voor in ge
heel Midden- en Zuid-Europa, geheel
Afrika en in Azië worden ze aangetrof
fen van Palestina tot in Voor-Indië.
Ook in Nederland zijn ze gevonden, al
is hun aantal niet groot. Het afgebeelde
exemplaar is afkomstig uit Wijnjeterp in
Friesland en het werd gevonden op een
diepte van 1 meter onder het oppervlak.
De laag, waarin de vuistkei zich be
vond is waarschijnlijk gevormd in het
laatste deel van het Eem-interglaciaal.
De archeoloog noemt de tijd. waarin
de vuistkeien zo algemeen voorkomen,
het Acheul-tijdperk. naar de Franse
vindplaats St.-Acheul aan de Somme,
waar de prachtigste vuistkeien in grote
hoeveelheden zijn gevonden.
De archeoloog kent nog een tijdperk,
voorafgaande aan het Acheul, namelijk
het Abbeville-tijdperk, kortweg Abbevil
le genoemd. De vindplaats Abbeville ligt
ook al aan de Somme en u merkt wel,
welk een rijk gebied voor het onderzoek
van de oudste steentijd (het zogenaamde
paleolithicum) zich hier bevindt. Het
kenmerkende voorwerp uit het Abbeville
is ook de vuistkei, maar hij is veel ruwer
Maar deze vooruitgang is zeer lang
zaam geweest, want de Abbeville-vuist-
keien komen uit lagen, die gevormd zijr.
in het éérste van de drie interglacialen.
Dit eerste interglaciaal. het zogenaamde
mensentype. Zijn gestalte was misschie;
Cromer-interglaciaal, wordt gedateerd
op 500.000 jaar geleden. Dat wil dus zeg
gen dat er niet minder dan 400.000 jaa:
moesten verlopen, voordat de ruwe er
onregelmatige Abbeville-vormen ziel
door 'n zeer langzaam vorderende stecn-
bewerkingsrechniek hadden ontwikkeld
tot de prachtig afgewerkte vuistwiggen
van het Acheul.
Het tweede- of Holstein interglaciaal
(300.000 jaar geleden) laat vuistkeien
zien, die wat vorm en afwerking betreft,
het midden houden tussen die uit het Ab-
bevile (Cromer-tussenijstijd) en die uit
het Acheul (Eem-tussenijstijd.).
Van de mensen, die de dragers waren
van de vulstkei-culturen, weten we nog
maar zo bitter weinig. Enkele schedel
fragmenten zijn hier en daar gevonden
en het lijkt wel alsof die mensen niet zo
bijzonder veel afweken van het huidige
Wat gedrongener, zijn kin weinig ontwik
keld e« zijn voorhoofd naar achteren
wijkend. Bezat hij het vermogen tot spre
ken, zicli in een taal uit te drukken? Leef
de hij in gezinsverband? Had hij een re
ligieus besef? Wij weten het niet en het
lijkt niet warschijnlijk dat wij het ooit
zullen weten.
Maar het is goed, kennis te hebben ge
maakt met die mensen, wier materiële
cultuur nog zo gering ontwikkeld was,
maar wier prestaties en verrichtingen
de kiem vormden voor verdere ontwik
kelingen. Het was een langdurig begin,
maar toch in ieder geval het begin. En
in een volgend artikel zullen we trachten
na te gaan waar deze mensen van het
begin, deze voedselverzamelende mensen
met hun vuistkeien, zijn gebleven, waar
ze heen gegaan zijn en hoe zij zelf en hun
gereedschappen, maar bovenal hoe hun
gedachten en ideeën, zich ontwikkelden
en ontplooiden gedurende de laatste, de
vierde ijstijd, het Würm-glaciaal.
De steen-
v - die zich het beste leent tot het
„TVaardigen van scherpkantige werktui-
8ep
is de zogenaamde silex of vuur-
®en. En aan vuursteen is geen gebrek,
beddingen liggen er vol van. Dat is
arn °°'t weDicht één van de redenen - de
en ls ürote gewicht van de ruwe
\va Scherpe werktuigen - dat onze jagers
veneer ze verder trekken, hun gebruiks-
Ma°rVVerpen rustig achterlaten op de
®ats van vervaardiging en gebruik, sa-
s f1 met de afgekloven beenderen en
hta ve maal tij dresten van een buitge-
v ahte en opgepeuzelde neushoorn of
s°lifa:nt.
worden al deze overblijfselen
belT Cen ,aagjc nieuw aangevoerd grint
flat en 10 blijven ze daar liggen, tot-
ze door ons worden ontdekt in
Krintgroeve ergens langs de tcgen-
behhdis:e r'v'er- Honderdduizend jaar
ben de vuistkeien in hun omgeving
van grint gerust, samen met de been
deren van sindsdien uitgestorven dier
soorten, om door de mens van nu te
worden opgeraapt en bestudeerd. Want
de jagende mens, over wie daarstraks
werd gesproken, leeft al sedert zeer
lang niet meer. Evenals het landschap,
waarin hij leefde en de dieren, waar
door hij omringd werd, is hij vn het
steeds veranderende aardtoneel verdwe
nen.
Het tijdperk, waarin de bosolifant
(de wetenschappelijke naam is Elephas
antiquus) en de rtDushoorn (Rhinoceros
merekii) zich in de uitgestrekte eiken
wouden ophielden, wordt door de geolo
gen aangeduid met de naam Eem-inter
glaciaal. Wat betekent deze naam eigen
lijk? De letterlijke vertaling luidt: tus
sen-ijstijd. Zoals u ziet, zijn we met
onze datering dus terechtgekomen in het
ijstijdvak. U weet natuurlijk, dat de naam
ijstijdvak, ook dilivium of pleistoceen
genoemd, is ontleend aan het feit dat
er in die lang vervlogen tijden op onze
aarde een lage temperatuur heerste,
waardoor er op de bergen van Skandi-
navië en het Alpengebied geweldige ijs
massa's werden gevormd. Vanuit die
gebieden werden grote delen van Europa
door een uiterst langzaam vooruitdrin-
Bijwerken op zaterdag was toch
niet de bedoeling van de vrije zater
dag", dit had de heer Corver (libe
raal) in de Tweede Kamer opgemerkt.
Minister van Rooy (Sociale Zaxen)
.heeft .hem hierop antwoord gegeven.
„Als rekening wordt gehouden met de
48 urige werkweek, is er geen be'.waar
tegen, als de arbeidsbureaus bemid
delen voor mensen, die op hun vrije
zaterdag een uur of drie willen wer
ken".
„Wijze matiging" om prijsstijgingen
te voorkomen, daar drong onder-mi
nister Roolvink echter wel op aan en
daar is wat voor te zeggen.
U heeft natuurlijk al uit verschil
lende advertenties kunnen lezen, dat
de vrije tijd, waarvoor iedereen zo op
de bres gestaan heeft, het verwerven
nl van de vrije zaterdag, ook weer
problemen dreigt te scheppen. Want
er waren er, die hun vrije zaterdag be
jubelden en er zijn er, die met al die
vrije tijd blijkbaar geen raad weten.
Dat zijn kennelijk de mensen, die
totaal geen hobbies hebben. Dat ze des
morgens langer dan anders op bed
kunnen blijven liggen, weegt niet op
tegen de uren van maar zitten en niets
doen.
Ze sjouwen misschien bereidwillig
met boodschappentassen, maar voelen
zich toch doodongelukkig. Vanzelfspre
kend, dat ze dan hier en daar gaan in
formeren, of ze die vrije zaterdagmor
gen niet bij een andere werkgever kun
nen benutten.
De illusie van het behaalde succes
is dus verloren, de vrije zaterdag
wordt niet gewaardeerd?
Nee, dat is toch echt niet waar.
gende stroom van uitgestrekte gletsjers zijn nog mensen genoeg, die de vreug-
overdekt. De stukken van Europa, die de hiervan niet op kunnen. Die nu tij 1
niet onder dit landijs werden bedolvenhebben voor hun liefhebberijen, denk
boden een kale aanblik met hun begroei
ing van steppe- cn toendraplanten. Deze
kale gebieden werden doorsneden door
reusachtige, woest stromende rivieren,
welker oorsprong gelegen was aan de
rand van het landijs, waar door het af
smelten van de gletsjers geweldige mas
sa's smeltwater ontstonden.
maar eens aan postzegelverzamelaars
V
aan de trouwe bezoekers van musea
Ze maken er nu een gezellig wecken',
van met bezoek van vrienden of fa
milie in de tentoonstellingsstad! Ban
den met de familie worden nauwe
aangehaald, ook een winstpunt in deze
egoistische wereld
Nu er dus geen bezwaar tegen ar
beid in die vrije uren op zaterdag be
staat, zullen die kniesoren een v rol ij
ker gezicht trekken. Een winstpunt
dan voor de huisvrouwen, want ah
moeten er tegenaan kijken.
En vragen wü om een vrije zatei
dagmorgen.
Wij zwoegen maar! Zei u echt ieü
Nee, hoor, we zijn best tevreden me
„ons lot", als onze mannen dan ook
maar een zonnig humeur behouden
want dat is ons tenslotte alles waard
Maar u heeft natuurlijk ook genootd
dat we in geen 90 jaar zo'n zonnige
warme februarimaand gehad hebben
En dat komt dan beslist door al di
vrije zaterdagen
MIE KI
Het gevolg was, dat Moulay Hassan I onderwezen werd. Hassan slaagde later
ia enige tijd bij zijn vader geroepen glansrijk voor zijn eindexamen aan het
i - V>-i nnvi ..„„ni.irMt Tr-io+iEnE dn DnVxnt ïirnnr V» i-i dn /J npint'C -
werd, voor wie hij een grote verering
m een even groot ontzag had. De sul-
:an liet hem eerst een kwartier wach-
en, vooraleer hij het woord tot hem
•ichtte. Toen begon hij hem op ernsti-
;e toon te vertellen over hun beider voor-
rader Moulay Slimane, die al zijn zonen
ran de troon uitgesloten had, omdat ze
liet hadden willen leren en tot onwe-
ende. domme mannen waren opgegroeid
Hij schetste voorts hoe de dynastie, waar
toe ook Moulay Hassan behoorde, Ma
rokko meer dan twintig goede sultans
had geschonken, die het land welvarend
hadden gemaakt en de onafhankelijkheid
er van tegen de heerscharen van de
Turkse sultans hadden weten te bewa
ren
Hierna had Sidi Mohammed weer ge
zwegen, opnieuw een kwartier lang en
Moulay Hassan bevolen, zijn lessen te
gaan leren. Sindsdien bleek hij totaal
veranderd. Hij werd een even goede leer
ling van de lessen zijner Franse leer-
I meesters als een ijverig leerling van de
I Arabische school, waar hij in de Koran
Institut de Rabat, waar hij de doctors
titel in het recht behaalde en hij be
kroonde zijn studies met een diploma
voor hogere studies in het recht van de
universiteit van Bordeaux in Frankrijk,
zich tevens een grote algemene ontwik
keling verwervend. Hij spreidde een gro
te belangstelling ten toon voor de Fran
se litteratuur en las bij voorkeur Ra
cine, Molière, Victor Hugo en Chateau
briand. Van de laatste heeft hij eens ge
zegd: ze zouden me drie dagen met hem
kunnen opsluiten en ik
moment vervelen
Met taaie energie heeft de huidige ko
ning Hassan II als jongeman zich waar
dig gemaakt, zijn vader op tc volgen.
Dat merkwaardige onderhoud heeft hij
nooit vergeten en de zeer bijzondere per
soonlijkheid, die zijn vader was, moet
hem steeds tot voorbeeld gediend heb
ben. Desondanks is hij nooit een boeken
wurm geworden en het is de vraag, of
hij de grote bezadigdheid van zijn vader
heeft weten te verwerven. Ofschoon hij
dan niet meer, zoals eens, bijna al zijn
tijd verdeed aan sport en spel, hij trok
zich altijd slechts node in zijn studeer
kamer terug. Een geboren sportsman,
deze Moulay Hassan, uitstekend ruiter
(als goed Marokkaan), een voortreffelijk
tennisspeler en een bekwaam piloot, die
zijn eigen vliegtuig bestuurt. Tevens een
officier met strategische talenten, het
geen hij bewezen heeft in de campag
nes, welke hij enkele jaren geleden te
gen de opstandige Rifstammen voerde
en daarna tegen de Berbers van de Mid
den-Atlas.
Daar was de krijgshaftigste stam, die
der Alt Ouaraïn onder aanvoering van
de oude kaid Moha ou Hadou in opstand
gekomen en zoals gewoonlijk hadden zich
talrijke vechtlustige woestijnbewoners bij
hem aangesloten. Bovendien vonden er
in de woestijn concentraties plaats van
troepen van het Arabische vrijheidsle-
ger, dat tegen elke samenwerking van
Marokko met de Fransen was.
Moulay Hassan sloeg zijn hoofdkwar
tier in FG7, op en van daaruit leidde hij
voortreffelijk uitgevoerde operaties, wel
ke uiteindelijk tot een volledige pacifi
catie voerden, zodat Moulay Hassan in
1955 kon zeggen dat het in zijn Marok
ko veiliger was dan in Frankrijk.
Later volgde zijn benoeming tot chef van
de generale staf van het Marokkaanse
leger. De Franse regering verleende
hem het grootkruis van het Legioen van
Eer. Het is genoegzaam bekend, dat Mou
lay Hassan ook steeds grote belangstel
ling voor de politiek heeft betoond. Hij
speelde aanvankelijk een leidende rol in
de ..Istiqlal", de Marokkaanse onafhan
kelijkheidspartij. die sterk anti-Frans ge
zind was. Vooral echter na de scheu
ring daarin en het infiltreren van com
munistische elementen nam Moulav Has
san er steeds meer afstand van. Hij be
gon zich trouwens op zijn taak als plaats
vervanger van zijn ziekelijke vader voor
te bereiden, werd door deze in 1957 ook
tot erfprins aangewezen, waartoe overi
gens de instemming van de regering, de
partijen, dc ulema's. ofwel het Moham-
medaanse kerkbestuur en van diverse
zou me geen j groeperingen in den lancle nodig was.
Reeds tijdens Sidi Mohammcds balling
schap op Madagascar had de in 1929 in
het paleis te Rabat geboren prins zich
onderscheiden door een helder oordeel
inzake politieke kwesties en was hij op
getreden als adviseur van zijn vader. Na
diens terugkeer in Marokko nam hij een
steeds belangrijker positie in het poli
tieke leven in, welke positie bijzonder
relief verkreeg, toen hij op 26 mei van
het vorig jaar officieel tot vice-prcmier
werd benoemd van de door Mohammed
V ingestelde regeringsraad. Hij heeft nu
(Advertentie)
Onze binnenhuisarchitecten maken yw
gratiseen bijpassendeinterieurschets
in kleuren van Uw kamer, wanneer
U bij ons een bankstel, een eet- of een
slaapkamer aanschaft. Verrassende
ideeën en nieuwe vondsten voor de
inrichting van Uw eigen woning waar
Uzelf wellicht niet zo gauw aan zou
denken!
Fabriek Schermlaan 39
Toonkamers Mathenesserlaan 247
Telefoon 59775 (2 lijnen)
