1 EUROPA HONDERDDUIZEND JAAR TERUG
Ontmoeting van twee culturen
in kouder wordende wereld
Spreiding schilderwerk
ANTIGONE, klassiek drama
toegepast op onze tijd
Reuze gletsjers drijven mens en
dier naar warmer streken
Uittocht uit
de landbouw
Èxï
Elf lammeren in drie jaar
ROTT. TONEEL SPEELDE:
MORGEN
OPKLARINGEN
ifl een bestemmingsheffing tot eigen
subsidieregeling voor de winter
Zeldzame speling der natuur
Gewoon wég
Succes
W10de-
Kaal en koud
Mens, waarheen
Ontmoeting
Dl KRANT KUNT GU NlEi
MISSEN, GEEN DAG!
voor „bedrijfsgenoteri'
Openingstijden brug
Koningshaven
Onderwijzeres genoot
ziekteverlof
ZATERDAG 11 MAART 1961
De Jirs 17 en 18 zijn krabbers.
Sch!le 'aatste openbare vergadering van bet bestuur van liet Bedrijf-
<buf'}..Voor Schildersbedrijf kwamen enkele voorstellen van net
iHej iIJ s bestuur van dat schap aan de orde, welke in onderlinge sa-
een zeer belangwekkend onderwerp betreffen. Deze voor-
Van *i.in er namelijk op gericht, in bet schildersbedrijf een spreiding
Vajj Werk over bet gehele jaar te bevorderen. Deze bevordering
ilen (|p Wprkspreiding zou op grond van de plannen moeten geschie
dt v, J°.r een subsidieregeling, welke gebruikt zou moeten worden om
"merwerk in de wintermaanden goedkoper en dus aantrekke-
e 'naken voor de opdrachtgevers
'ha-
yA' hetteld'ng van het schilderwerk
e tear, oolt dus over de
2? veering
Strak dramatische regie
Ruige Ierse eenakter
:a b
rte2.
°Or
In
iXo. 14 is een krombeksteker,
de nrs 15 en 16 zijn stekers.
De nrs 1, 2, 3 en 4 zijn voor
beelden van kerf spitsen.
ROTTERDAM, 11 maart. Op
woensdagavond 22 maart zullen de ope
ningstijden van de bruggen over de
Koningshaven voor de scheepvaart we
gens verkeerstechnische redenen als
volgt worden gewijzigd:
De brugoepening van 18.41 tot 19.01
vervalt. De brugoepening van 20.43 tot
20.59 blijft gehandhaafd. De brugope-
ning van 21.09 tot 21.19 dient ter ge
deeltelijke compensatie en de brugope-
ning van 22.36 tot 22.51 vervalt.
honderdduizend jaar geledenin dc laatste of
Eeni tussenijstijd, was het in deze streken heerlijk
lvWin. In de uitgestrekte eikenbossen leefde een
lc'irinic.rninnende dierenwereld van bosolifanlen,
nijlpaarden en neushoorns. En in deze tvereld, zo
Anders dan de onzeleefde ook de mens. De mens
l(l'i de vroege steentijd van hel Acheul. Zijn ste-
'jen werktuigen waren vuistkeien en korte of
"trigWerpigc vuursteenspanen. Aardewerk kende
i"j nog nietevenmin cds het gebruik van brons
BSPStWII
of ijzer. Huisdieren had hij niet en van veeteelt of
landbouw bevroedde hij niets. Want hij ivas alleen
maar jager en visser en verzamelaar van kruiden
en hessen. Geheel afhankelijk van wat de natuur
om liem heen opleverde, verkeerde de mens van
die tijd nog m het eerste stadium van zijn econo
mische ontwikkeling, dat van het voedselverza-
melen. Maar niets is bestendig op aarde, en
ook aan deze periode van de pre-historie kwam
een einde.
Moeilijkheden in Genua
9
GOUDA, 11 maart 1961. -vlet al zoveel op lente lijkende dagen nog
maar pas achter de rug kan een foto als bovenstaande ons alleen nog
naar meer doen verlangen. Laten we hopen, dat we dat meer ook
krijgen. Misschien verwachten we het ook wel een beetje. De heer
Streefland, die zijn woning heeft aan de Platteweg 12 te Reeuwijk,
zal in zijn lenteverwachtingen misschien stoutmoediger worden dan
wie van ons ook. Een van zijn schapen heeft immers voor de derde
achtereenvolgende maal een weinig voorkomende prestatie geleverd.
Dezer dagen bracht het dier vier lammeren ter wereld, een wit en
drie zwart. Ir. de beide voorgaande jaren wierp de nu weer zo trotse
moeder in totaal zeven lammeren. Juist om deze bijzondere prestatie
krijgt dit schaap een plaatje apart. Dat deze in de schapenwereld met
ontzag, bekeken moeder bovendien ons lente-idee aangenaam versterkt
is een vriendelijk gebaar van de natuur, die naast deze vier „zeldzame"
lammeren nog zoveel andere voorbodes op weg heeft gestuurd.
V 4 V.,
Oer-volken kijken eikaars techniek af
waardoor zij in staat waren prachtige,
lange, scherpe vuursteenspanen van el
ke gewenste vorm te vervaardigen. De
dragers van deze zogenaamde Levallois-
techniek ontmoetten nu de in onze stre
ken levende mensen, wier kenmerkende
werktuig, zoals wij weten, de Acheul-
vulstwig was. Het merkwaardige van de
ze ontmoetingen was nu. dat het tot een
uitwisseling van ervaringen en technie
ken kwam, waarbij de Acheulmensen de
Levallois-techniek gingen toepassen, ter
wijl de Levalloismensen van de Acheul
mensen de manier leerden, waarop de
ze hun vuistkeien zo mooi en fijn wisten
af te werken.
Stelt U zich die mensen van verschil
lende herkomst eens voor, toen ze
elkaar voor het eerst ontmoetten. Ver
wonderd bekijken en betasten ze de
werktuigen, die er zo heel anders uit
zien en die op zo gans andere wijze
moesten worden gemaakt dan de hunne.
De Acheulmensen zijn gewoon wèg,
van die schitterende lange vuursteen-
messen en de fraaie spitse punten.
En de Levalloismensen op hun beurt
zijn nieuwsgierig naar het hoe of wat
van die grote vuistkeien met hun gave
afwerking. En dan vertellen deze men
sen elkaar, hoe de ruwe vuursteen-
knol moet worden vastgehouden en hoe
hij moet worden bewerkt. Ze doen het
elkaar voor.... en zo ontstond er in het
oude Europa een nieuwe steencultuur,
die weliswaar wortelde in een tweetal
oudere culturen, maar waarin toch
ook nieuwe werktuigtypen tot ont
wikkeling kwamen. Het ontstaan van
nieuwe vormen van stenen werktuigen
werd uiteraard nog bevorderd door
de veranderingen in de levenswijze als
gevolg van het kouder worden van het
klimaat.
De cultuur, die zo tijdens het wegster
ven van de laatste warme tussenijstijd
geleidelijk aan ontstond, is het Moustier-
(genoemd naar de eerste beschreven
vindplaats, gelegen bij het dorpje Le
Moustier en Zw. Frankrijk). Deze Mous-
tiercultuur ontwikkelde zich gedurende
het eerste deel van de Würmijstijd over
al in het bewoonbare deel van Europa
en bereikte haar hoogste bloei zo om
streeks 450000 jaar geleden. Opvallend is,
dat de vuistkeien tenslotte helemaal ver
dwenen zijn en dat de steenbewerkings
techniek van de Levalloismensen een
groot succes is geworden.
het
vai1 de Katholieke Bouw-
•hö Wo,-r|.r °nd St-Joseph „Op de Stei-
Ktirigenrt aan deze aangelegenheid een
e v», en interessant artikel gewijd.
]CllQUiv,rilsenrie
h'o». - win a
regels zijn aan de
van genoemd vakblad
be
ont-
"v n Sn
he
v ers-
m "wei heef* zeer grote voorde-
v°pr de werkgevers, de werk-
lsals„de overheid .Voor de werk
er,91 pp ^fn goede werkspreidtng al-
sv0j.|in ofde van een gezonde be
lli;,,, "nder,,"' Yan hel grootste belang.
hi6,hden Jjerni'ig, welke in de winter-
Ên,. .h^QduI!'n >r of zelfs in het geheel
te „je hjdt verlies doordat de
van zo'n onderneming
materialen, ge-
vervoermiddelen en der-
?e'CChaPPenan feaP'taal-
kS n' vervoermi
'i r, gedpr zelfs geheel ongebruikt
hian611 die maanden, om daar-
Pn{R,^hanidn 1'ct te spreken over a»
hi.^'aet 'I'? verborgen werkloosheid
V:"' 51 hoon Patroons gezellen
de
die
in
m k 'Urin yciuuuiiD
et P ondanks het verminderen
r?rk. om zodoende in liet vroe-
,vQor vv,
'hWi£ar weer
over hen te kunnen
goed* wei'.kspreiding
verhindert naast het niet voldoende ge
bruiken van de ondernemingscapacitei
ten bovendien een door haar grote om
vang niet uit te voeren orderportefeuille
m de zomermaanden
Voor de werknemer betekent werk-
spreiding het tegengaan van de winter
werkloosheid. Dat dis tegengaan een
hoogst actuele zaak is, blijkt zonneklaar
uit het zeer hoge werkloosheidcijfer in
het schildersbedrijf in de wintermaanden
Eind januari bedroeg dit cijfer 2445,
hetgeen ongeveer 9 percent yan het to
taal aantal schildersgezellen uitmaakt.
Dat ook de overheid, als hoedster van
het algemeen belang gebaat is bij een
goede werkspreiding in het schilders
bedrijf. behoeft nauwelijks nadere toe
lichting, indien men nagaat welk een
dure en vreemde gevolgen een zeer on
regelmatige werkgelegenheid heeft, zo
wel voor het belang van de bedrijfstak
als voor het algemeen belang .De con
sumenten moeten tenslotte met alleen de
,n verhouding hogere prijzen voor het
zomerschilderwerk betalen, maar bo
vendien de uitkeringen, die aan de schil
dersgezellen. die door de werkloosheid
v "reien getroffen, moeten worden ver
strekt.
Het dagelijks bestuur van het Bedrijf
schap voor het Schilderbedrijf heeft
thans, na voorbereiding door eert com-
missie het idee gelanceerd, dat via een
bestemmingsheffing financiële middelen
worden geschapen, welke voldoende zou
den zijn om tot een subsidieregeling te
komen. Via deze bestemmingsheffingen
cp de ondernemingen zou het schilderbe
drijf zelf het voor een 20 percents-subsi-
dieregeling benodigde geld omtrent
4.300.000.- bij elkaar kunnen brengen
Teneinde dc ondernemingen zelf niet met
een dergelijke vrij zware last te troffen
werd door het dagelijks bestuur van het
bedrijfschap tegelijkertijd het plan geop
perd elke rekening voor schilderwerk
voor dat doel met 1 percent te verhogen
Eer dergelijke verhoging zou kunnen
worden opgelegd door een verordening
ten aanzien van de aanbodsprijs. Het sys
teem betekent weliswaar, dat de bedra-
gpn uiteindelijk door de opdrachtgevers
- de consumenten dus - betaald worden,
doch daar staat tegenover dat het ook
de opdrachtgevers zijn, aan wie de sub
sidies voor winterwerk toevallen, terwijl
zit bovendien profiteren van de lagere
prijzen in de zomer, welke als een der
gevolgen van een subsidieregeling te ver
wachten zijn.
Het spreekt vanzelf, aldus besluit „Op
de Steiger", dat d° ingrijpende voor
stellen van het dagelijks bestuur van het
bedrijfschap in de openbare vergadering
een uitvoerige gedachtenwisseling uit
lokten. Daarbij bleek duidelijk, dat met
neme een aantal werkgevers in het be
stuur van het schap de onderneming niet
gemakkelijk aandurfden. Trouwens, ook
de vertegenwoordiger van het ministerie
van Economische Zaken liet reserve blij
ken ten aanzien van de 1 percent verho
ging van alle schildersrekeningen.
Het was overigens niet de bedoeling in
deze vergadering direct tot beslissingen
'e komen. In verband met het vérstrek
kende van de voorstellen wilde het dage
lijks bestuur van het schap de overige
bestuursleden alle gelegenheid laten,
door opbouwende kritiek de plannen zo
mogelijk te verbeteren.
De laatste kwam er echter niet uit.
Aan de hand van de gemaakte opmerkin
gen zal het dagelijks bestuur van het
schap het plan nogmaals grondig onder
handen nemen.
Daarna komt deze even interessante
als ook voor de schildergezellen belang
wekkende zaak opnieuw in de openbaar
heid. We hopen er dan vanzelfsprekend
nogmaals op terug te komen.
ROTTERDAM, 11 maart. Indien
Christopher Logue nu eens de opdracht
had gekregen een moderne vertaling te
verzorgen van Sophocles' Antigone
waarbij dan ook in de vorm aanpassing
diende te worden gezocht bij eigen
tijdse mogelijkheden, dan zou er niet zo
heel veel anders uit de bus zijn ge
komen dan gisteravond het geval was
bij de opvoering van zijn Antigone
door Rotterdams Toneel. Want dat
Antigone in zijn versie niet sterft en
dat Polyneikes is blijven leven doet aan
de dramatische gang van zaken niets af
omdat de grote lijnen en de conflictstof
dezelfde gebleven zijn: Antigone die het
lichaam van haar broeder Polyneikes
wii begraven tegen de wil van Kreoon,
haar oom-dictator die dit verboden
heeft en op zijn verbod geen uitzonde
ring wil maken. Logue heeft zijn Anti
gone duidelijk gekoppeld aan de totali
taire staat. Hij heeft ingehaakt op
situaties achter het ijzeren gordijn,
maar hij is er in de aanpassing van zijn
stof niet helemaal uitgekomen zodat
b.v het slot een anticlimax betekende.
Door het spel van Elisabeth Andersen
die de titelrol vertolkte en Ton Lutz als
Kreoon waren er ondanks deze bezwa
ren tegen het stuk schone ogenblikken
te beleven.
In de Antigone van de 33-jarige
Logue treedt de heerser Kreoon op als
een moderne leider van een totalitaire
staat. Omdat zijn neef Polyneikes de
belangen van zijn stad heeft geschaad
door deze aan te vallen, wordt zijn
lijk als afschuwwekkende waarschu
wing op de markt tentoongesteld. Anti
gone, zijn zuster, wil het lichaam ech
ter begraven. Haar zuster Ismene wil
zich aanvankelijk aan het gebod van
haar oom houden, maar stelt zich wel
dra achter het optreden van Antigone.
Deze wordt door een schildwacht be
trapt en voor haar oom geleid. Dan
ontwikkelt zich de grote dialoog tussen
Kreoon en Antigone die de kern van
het stuk uitmaakt en bij Logue een
climax vindt in de woorden die Anti
gone de toeschouwers in het gezicht
slingert: „Morgen zijn jullie het. Jullie
gaan kapot door kwaad toe te laten".
Kreoon verdedigt zich door te wijzen op
de gehoorzaamheid die hij moet verlangen
Anders kan hij niet regeren. Hij kent geen
splitsing tussen de liefde van het hart en
voor het land. Logue laat Kreoon echter
zelf bekennen: „Ik kan mijn bevelen niet
rechtvaardigen, maar ik ben gevraagd door
de stad hier te regeren". Er is echter bij
Kreoon geen duidelijke twijfel over liet
al of niet juiste van zijn beslissingen.
Logue tipt deze maar een enkel ogenblik
aan. Daardoor heeft hij o.i. een kans ge
mist om deze, psychologisch aantrekkelij
ker, wijze van transponeren naar deze tijd
toe te passen.
Kreoon verbergt zijn liefde voor Anti
gone niet geheel. Zo laat hij de schild
wacht die de euveldaad van Antigone ont
dekt heeft, neerschieten en hij staat haar
tenslotte toe over de grens te vertrekken.
Dit besluit kan hij echter gemakkelijk ne
men nadat hij Antigone heeft meegedeeld,
dat zij niet het lichaam van haar broer
heeft pogen te begraven. Waar dit stuk
zijn grootste schoonheid kreeg bleek het
een vrij getrouwe afspiegeling te zijn van
het oorspronkelijke Griekse drama dat
Elisabeth Andersen als de in zwarte
leren jas gestoken moderne Antigone en
Ton Lutz als de dreigende dictator
Kreoon. Scène uit „Antigone" van
Christopher Logue dat gisteravond voor
het eerst werd opgevoerd.
bijna 25 eeuwen vroeger geschreven werd.
Uit dit stuk kunnen wij dan ook geen
beeld krijgen van de kwaliteiten van Lo
gue als oorspronkelijk toneelschrijver.
Ton Lutz had de voorstelling minder
cynisch-ironisch geregisseerd da-n' wij na
zijn eigen mededelingen van vorige week
verwacht hadden. Wii althans konden deze
toon maar zelden ontdekken. Voor ons is
deze Antigone een zuiver dramatisch con
flict, gespeend van die afstand scheppend#
ondertoon die ironie of cynisme wereisen.
Elisabeth Andersen als moderne Antigone
speelde haar rol met een ingehouden ver
betenheid, die echter weinig mogelijkhe
den tot ontspanning bood. Ton Lutz als
Kreoon wist naast zijn starre dictatorhou
ding door een enkele trek van zijn gelaat,
een handbeweging, een bedachtzaam lach
je beweging te brengen in zijn statische
rol, die nuances moeilijk maakt. Ann Hase-
kamp kon als Ismene voluit de berouw
volle zuster spelen, zoals ook Guido de
Moor als Haimoon een menselijk accent op
eenvoudige, maar doeltreffende wijze in
dit toch wel gestileerde spel kwam bren
gen. De militairen met hun stenguns en hun
maskers werden in hun bijdrage tot dit
stimuleren, voortreffelijk onderbroken door
een levensechte soldaat van André van
den Heuvel, Het decor van Nico Wijnberg
bestond alleen uit een aan de voorzijde ge
opende koker, een prachtige vondst. Da
vertaling van Hugo Claus had iedere mo
gelijkheid tot levendige bewerking aange
grepen, maar Logue's taal is in dit stuk
niet zo poëtisch beeldend, dat Claus er
een krachtig brok Nederlands van zou
kunnen maken.
Voor de pauze speelde Rotterdams To
neel een eenakter van de Ier John M.
Synge. Zwervers trouw (Tye tinker's wed-,
ding) werd in 1903 geschreven en is een
stuk volkstoneel als we van de Ieren ge
wend zijn: ruig, recht op het hart at,
„fel realistisch" zou men in advertentie
termen kunnen zeggen.
De man die tinnen bekers maakt. Mi
chael Byrne, wordt door ziln verloofde,
het boerenmeisje Sarah Casey geprest om
te trouwen. Zij spreken een pastoor aan en
horen hoeveel ze moeten betalen voor d#
huwelijkssluiting. De moeder van de brui
degom is echter een mensje, dat aan de
bier-Bacchus uitvoerige offers brengt.
Zij steelt een tinnen beker, die bestemd ;s
als gift aan de pastoor en doet er een fles
voor in de plaats. Dit brengt de pastoor tot
razernij. Dan pakt het edele drietal de
pastoor in een paar zakken. Het stuk sluit
met de verwensingen van een pastoor :n
superplie die het vreemde drietal achter-
narent. Deze komedie die in de jaren van
zijn ontstaan een schildering van het plat
telandsleven inhield, bezit ook nu nog een
directe zeggingskracht in zijn rauwheid.
een tikje weemoedigheid van de eenzame
dronken vrouw, die sulligheid van ie
ketellapper de vinnigheid van Sarah
en de materialistische instelling van de
pastoor. Vooral Coba Kelling als Mary
Byrne wist de volkstoon raak te treffen.
Elisabeth Andersen als Sarah was wat be
schaafd in haar spreken. André van den
Heuvel maakte van zijn pastoorsrol een
fijn staaltje „karakterspel" en Hans Bos
winkel speelde een bescheiden ketellapper.
Het in grote getale aanwezige publiek,
onder wie ook burgemeester rar. G. E.
Van Walsum, toonde zich met beide een
akters zeer enthousiast.
H. J. W,
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllim
ja en ingrijpende gebeurtenis, 60.000
u ar geleden, maakte een einde aan
weelderige en rijke levensgebied van
tet, ^heulmens. Door een wereldomvat-
dgC',e klimaatsverandering ging overal
de
A temperatuur omlaag. Dit lager wor
ked v?n de temperatuur had niet in en-
,3 e jaren plaats, het aanbreken van
nieuwe (en laatste) ijstijd wa6 geen
PI,
,3®len jaren
testrofe, en zo waren ook de verande.
'°tsel,ing. In de loop van duizenden en
f> eens duizenden jaren werd het ka
de eikenbossen langzaam
gewijzigd. De eiken en an-
j^ter van
aar zeke-
d®re bomen die uitstekend groeiden tij-
is het warme klimaat, dat zo lang ge-
cu®fst? had, gedijden al minder en min-
in en dun Plaats werd geleidelijk aan
genomen door dennen en berken. Maar
- temperatuur daalde steeds verder en
.Jyerd het zelfs voor deze bossen onmo-
'jk om hier stand te houden.
'an verdwijnen de bossen helemaal
liggen de kale steppen uitgespreid
Jl grote delen van Europa. Op de
j>ei?en van Scandinavië en het Alpen-
t .ted blijft de gevallen sneeuw liggen,
bed ®t een nieuwe sneeuwlaag de vorige
"WeiH-Als zich op deze wiize een ge'
'a'g sneeuwpakket heeft opgehoopt,
flo »-* Inrfon ID 11C Pil
PV(j,
«ep
Vq
Öe
Ts.
Scandinavië is het beeld heel an-
Loor de vèr noordelijke ligging
is het hele berglandschap bedekt met
één ontzagwekkende ijs- en sneeuwmassa.
Geen gletsjers hier, maar één immense
ijsmassa, die door haar ontzaglijke ge
wicht de uiteinden steeds verder van
het oorsprongsgebied wegperst, waar
door tenslotte een aaneengesloten blok
landijs zich uitstrekt over heel Noord-
Europa van Engeland, tot diep in Rus
land toe
Van het massale en grootse karakter
o OUCCUWpclAKCL UVCJ.I <-
de onderste lagen over in ijs en
o0r ziin de gletsjers geboren. Bij hun
steprirong voortdurend aangroeiend door
de uS hieuwe sneeuwval, beginnen zij
dUi? 'gen af fe glijden. In de loop van
nden jaren worden de gletsjers
van j 'anger door het stuwende gewicht
het ,enorme sneeuwmassa's, waaruit
Otn 'is z'ch steeds opnieuw moet vormen,
dc idan door het eigen gewicht langs
zak tellingen langzaam naar beneden te
het a? en te schuiven. Het beeld van
ijstij t ngebied 'n de laatste of Wurm-
's dus een bergland, bedekt met
»er aantal ijzige tongen, die vanuit hun
SttalenSscentra naar noord en zuid uit-
van dit landijs kunt U zich nog béter
een voorstelling maken, wanneer U weet,
dat het ijs, ter plaatse van z'n ontstaan
in het bergland van Scandinavië, een
dikte had van niet minder dan 3000 m
of drie kilometer!
Wat is er van dc Acliculmens ge
worden, nu heel Europa, (Spanje bui
ten beschouwing gelaten) in het teken
staat van de ijstijd? Op de bergen ligt
het ijs en de gebieden van Midden-
en West Europa daartussen» aanvanke
lijk nog met steppen bedekt, zijn nu
door dc grote koude veranderd in een
onafzienbaar landschap van kale toendra.
Is de Acheulmens uit dit gebied ver
dwenen? Is hij in de loop van vele
generaties langzaam als het ware
verschoven in zuidelijke richting, naar
Spanje en vandaar naar Afrika? Is hij,
samen met de dierenwereld van de
warme eikenbossen, door de langzaam
toenemende koude verdwenen uit de ge
bieden, waar hij eerst leefde?
Of is hij trouw gebleven aan zijn ge
boortegrond en heeft hij gedurende
de vele duizenden jaren van verandering
langzaam maar zeker zijn levenswijze
aan de nieuwe omstandigheden aange
past? Het één zowel als het ander ge
beurde.
De groepjes Acheulmensen, die hier
bleven rondzwerven, werden langzamer
hand door een andere natuur omringd
En nu gebeurde er iets merkwaardigs.
Vanuit het oosten van Europa kwamen
andere mensengroepen geleidelijk aan
naar het westen, ook al uit hun eigen
gebied verdreven door de toenemende
koude. En deze nieuwkomers hielden er
een eigen steenbewerkingstechniek op na,
HIER EN DAAR openbaart zich nu
reeds, vooral in dc oogstperioden, een
tekort aan geschoolde landarbeiders.
Het is duidelijk, dat men zich daar
over zorg maakt in de kringen van de
landbouw. In Friesland heeft de Provin
ciale Sociale Commissie van de Gewes
telijke Raad van het Landbouwschap
opdracht gekregen, dit gehele probleem
in studie te nemen en na te gaan, welke
mogelijkheden er zijn, om de uittocht
uit de landbouw wat tegen te gaan, en
zeer ongewenste gevolgen voor de land
bouw te voorkomen.
In „Samenwerking", het orgaan van
de N.C.L.B., deelde men over de bespre
king van dit punt in dc Gewestelijke
Raad mee:
„Tijdens de discussie was er één der
werkgeversleden, een akkerbouwer uit
de Friese kleibouwstreek, die zei;
„Mijnheer de voorzitter, we kunnen wel
studeren en theoretiseren, maar het staat
voor mij vast, zullen we de stroom tegen
gaan, dan moeten we in elk geval drie
dingen doen, namelijk;
a. het loon in de landbouw omhoog;
b. invoering van de vijfdaagse werk
week;
c. betere woningen voor landarbeiders".
Dat was radicaal en voor zover wij de
spreker kennen, ook bepaald niet be
doeld als scherts".
Hier in de landbouw, aldus een com
mentaar van „De Gids", - het E.N.V.-
orgaan - wreekt zich kwaad, dat in het
verleden aan de landarbeiders is gedaan.
Gelukkig ziet het huidig geslacht van
boeren dit en wil het de landarbeiders
zien voor wat ze altijd zijn geweest:
bedrijfsgenoten.
ROTTERDAM, 11 maart. In aan
sluiting op ons bericht van gisteren, dat
ln Genua een Rotterdamse onderwijzeres
ln moeilijkheden raakte, vernemen wij
thans van de familie dat het hier gaat
om een Schiedamse dame, die reeds "et-
scheidene jaren met ziekteverlof in Italië
verblijft. Door diefstal of verlies van
haar bagage raakte de onderwijzeres, dte
toch al in ietwat overspannen toestand
verkeerde, enigszins in paniek, met als
gevolg dat zij zich niet, zoals gebruike
lijk, voor financiële steun tot de Neder
landse consul wendde, maar tot anderen.
In Nederland beschikt zij over vol
doende middelen.
Weerverwachting van het K.N.M.I
geldig van zaterdagavond tot zondagavond
(opgemaakt te 11.15 uur):
Aanvankelijk veel bewolking, later op
klaringen. Droog weer. Zwakke tot ma
tige wind tussen zuidwest en zuid. Hogere
middagtemperaturen."
