mn
Teddy Wilson briljant
1 als altijd -
Overschot lopende rekening
in 1961 lager dan verwacht
Vragen van Kamerlid over
bevaren van geneesmiddel
IJsjes
Feest in Tutti-frutti-stad
FLIPJE GING PR 1 TEN
MET DE REUS
Beschuit met
De vrijheid die het licht is der wereld
muisjes
Luxe-plaat van Blue Diamonds
Nederland ligt bij het buitenland
ten achter met kredietverlening
Introductie bij gezellig souper
Koningin bezocht
oud-kamenierster
„Schobbejak"
Centraal Orgaan buitenlandse handel
Belgische staatslening
tot onbeperkt bedrag
In Zeist
Wereldbanklening van
ca. 50 min. D.M.
V er jaardagsreceptie
Mgr. Van Dodewaard
ZATERDAG 3 JUNI 1961
PAGINA 15
I krintet met „Sid's Ahead", aan de
-,®erzijde is opgenomen „U.M.M.G."
I v~°r Dizzy Gillespie met het orkest
I' jhn .Duke Ellington. Het kwintet van
i ha Is speelt alleen het thema, waar-
a. Miles verder het hele nummer
kal ert> slechts afgewisseld door en-
I jy® „chase-chorusses" met „Philly"
.°e Jones op drums. Een sfeervolle
i .®rtolking van deze karakteristieke
I J°mPettist met vooral goed werk van
r,? ritmegroep, bestaande uit Paul
."ambers, bas, en „Philly" Joe,
'bins. De opname van Gillespie is
jpwspronkelijk en de solist zowel als
j®t orkest passen zich bijzonder goed
v'l elkaar aan. Een speciaal woord
jjb lof nog voor de jonge bassist
ismmy Wood, die hier goed te horen
v°orts
Aanvangsrente 5lA
uitgiftekoers 98 V2
i- 4,
v ri
- V» <- US,
i-icwXv/^'ivvv;
iVi,l'°30 L lacht de jazz-pianist Teddy
lui ons vriendelijk toe. Dat hij in-
is e,s de vijftig jaar al is gepasseerd
wel aan te zien. Dat hij echter
Soli ^eaoeS energie over heeft om als
ile s,. w'at groots te ondernemen, juichen
ve*i ,fhebbers toe. Begeleid door de
®r"chte drums van Bert Dahlander
i sol'de bas van Major Holley
uUt °P genoemde plaat twaalf
biin- n van band van de grootste
>.0ai sten, die de jazz heeft opgeleverd,
t; 's bijvoorbeeld James P. Johnson,
IIines, Count Basie, Thelonious
ïprii Dave Brubeck enuiteraard
Sri, Wilson. Het is alleszins te be-
*6,," dat >>sby Teddy" wel iets van
t0{/vr°egere felheid, zijn flitsend
verl en ''j" enerverende drive heeft
^'oren. Maar uit alle gespeelde num-
<|p|. 'a spreekt toch nog altijd overdui-
RPel de nleester. Nog steeds is zijn
paï even briljant van afwerking en
hpU'end van voordracht. Voor de lief-
een Van aristocratisch pianospel
Waardevolle aanwinst.
j,jPe lezers van het vermaarde Ame-
Aaanse jazz-tijdschrift ,,Down Beat"
Tï„ erL jaarlijks hun „Winners of the
Beat Readers Poll".
v,Wee kampioenen in de „Hall of
„arne" staan op de Philips-EP 429
Kant I bevat het Miles Davis-
lS ('e hoes van de Philips-LI'
liefhebbers van Catharina Valen-
O i n °P bet 45-toeren plaatje Dec-
ttyjj 19144 weer enthousiaste zang. De
W hummers van dit plaatje, „Gloc-
W "er Liebe" en „Luna Moon" heb-
Vertnm* een zoetige bijsmaak, maar de
na. oikers, die schuil gaan achter de
'„Club Romantica" onder leiding
Heinz Kiessling, voldoen beslist
Y
hit; hmsieeren kan stellen. De zanger
Xlj, Ppe Clay zing op Fontana 460.742
W yier Franse chansons. Hij doet dit
Vo^uel verve.
W." r de teenagers ditmaal drie 45-
6e eu plaatjes en een LP. Om met
jj'^leintjes" te beginnen, op Deca
«Ooj 1 is er een groot orkest plus
aanwezig, alleen om te overtuigen
Dverf Po zang van Anthony Newley elke
ai -hhgingskracht mist. En er moet nog-
'laan - een beroep op hen worden ge-
trw Het is weer het bekende senti-
-Is werk, waarbij men uit de ti-
k^j. van de nummers al bij voorbaat
L0n opmaken wat er gaat gebeuren:
boy and pretty girl" en „And
*ock avens cried". De instrumentale
Surf 'n roll-interpretaties van Johnny
me Hurricanes op London RE-X
■'in1?,1"1' u'i door monotonie en sma-
w'at routine-trucjes en
aniertjes weten zij ook deze twee
stUnns weer vol te krijgen. Bepaald
*iln i?e is wel de opname van Peter en
ste'Rockets op Decca FM 264 384. Een
die amper deze naam mag dra-
rJ)-n'Jen doldwaze tekst en een uitspraak
Me yan te rillen. Ziehier de voornaam-
^dto^pmerken van deze Nederlandse
h;r, „.„Het enige wat nog het beluiste-
Kr
eisen die men aan deze wijze
■■1 v «V -O
est aard is, is het begeleidend or-
kio0j yan Ger Daalliuisen. Neen, het
Gl si Sdoid bij deze Rocket-orgie is
0n2e up korte en droge tik waarmee
dit P*ck-uP afsloeg, ten teken dat we
v k weer gehad hadden.
y>(ejn' dan kunnen we onze teenagers
olpfs beters adviseren. Op Decca
i ,TiIll we meet again", zin-
'Tjlp spelen onze nationale sterren
e Diamonds". De bliksem-
's r,Grp Van Rudy en Biem de Wolff
i 6bbe r heke,"d. In ongeveer twee jaar
."il t ('eze broers, hun tijd verde-
USSen ',UI1 huiswerk en hun gitaar,
attistVcten op te werken tot twee top-
en wier faam is gevestigd. Nog
onlangs wed hern ter gelegenheid van de
record-verkoop van hun „Ramona" (in
Nederland 250.000 exemplaren, in Duits
land meer dan een miljoen en dan nog
zo'n kwart miljoen in „andere landen")
een platina plaat met diamanten aan
geboden. Als we hun muziek beluiste
ren, constateren wij pretentieloze en
beschaafde zang, met veel knappe tech
nische effecten, op de achtergrond.
Hun muziek behoort beslist tot het bes
te wat er in dit vak op de markt wordt
gebracht. Een met zorg uitgevoerde
hoes maakt deze opname alleen nog
maar aantrekkelijker. Aan de binnen
kant een opgave van de nummers,
waaronder „In a little Spanish town,
I'm forever blowing bubbies, Bye Bye
Blackbird, Baby Face, Till we meet
again, Have I told you lately that I
love you". Vervolgens nog talrijke
zwart-wit foto's van de twee broers, en
als „finishing touch" dan nog een bij
na levensgrote kleurenfoto voor boven
het bed. M'n liefje wat wil je nog meer.
Op Imperial IPE 5050 verschenen
vier nummers van „The Western Jazz
Group", onder leiding van Hans IJzer-
draat. Vier nummers, die wat betreft
tempokeuze wel iets meer variëteit
hadden kunnen hebben, maar die door
hun perfecte uitvoering en stijlzuiver
heid alleszins de moeite waard zijn.
Caterina Valente met de orkestleider
Werner Muller.
Het klinkt fris en spontaan, terwijl de
soli van Frits Hotz, trombone, en Kees
Doilé, trompet, opvallend goed zijn. De
ritmegroep demonstreert een soepele
samenwerking tussen het solide en
puntige tubaspel van de leider en het
fraaie werk van Fred Schmidt, banjo.
Vermeldenswaard zijn voorts nog de
arrangementen, waarvan vooral „When
I and You were young Maggie".
Genoemd moet worden het klarinet
duet van Ruud Ditmarsch en Kees Dol
le. Alle nummers (waaronder nog
„Shine; Yearning en show me the way
to go home") worden sfeervol vertolkt.
DEN HAAG, 2 juni Het Centraal
Orgaan van de Economische Betrek
kingen met het Buitenland spreekt in
zijn jongste driemaandelijks overzicht
van (le buitenlandse handel de ver
wachting uit, dat het overschot op de
lopende rekening van de betalingsba
lans in 1961 aanzienlijk lager zal zijn
dan het bedrag van 1,1 miljard, waar
op het overschot door het Centraal
Planbureau is geraamd. Het Centraal
Planbureau meende, dat het surplus
op de lopende rekening van de beta
lingsbalans zich op het niveau van 1960
zou kunnen handhaven en ging er o.a.
van uit (lat de waarde van de invoer
in 1961 8,4 procent zou stijgen. Deze
raming Ijjfct voorlopig evenwel zeer
aan de lage kant nu in het eerste
kwartaal is gebleken, dat de stijging
van de invoer zich heeft voortgezet in
het tempo van 1960, namelijk met
15 procent.
De invoer bedroeg in het eerste kwar
taal van 1961 zoals bekend 4.831 mil
joen tegen ƒ4.217 miljoen in het eer
ste kwartaal van het vorige jaar. Van
de remmende invloed van de revaluatie
op de invoerwaarde in de komende
maanden zal men volgens het Centraal
Orgaan niet te veel mogen verwachten,
omdat dit effect alleen daar zal optreden,
waar de buitenlandse verkoper zijn oude
prijs in guldens niet kan of wil hand
haven en waar een eventuele prijsda
ling niet tevens een vergroting van het
invoervolume zal meebrengen. Daar
komt b\j, dat de onverwacht snel door
gevoerde verkorting van de arbeidstijd
er zeer gemakkelijk toe kan leiden dat
de bestedingsdrahg van grote groepen
van de bevolking in de naaste toekomst
zal toenemen.
De uitvoer beliep in het eerste kwar
taal van het lopende jaar ƒ4007 mil
joen tegen 3.713 miljoen in de over
eenkomstige periode van 1960. De stij
ging van de uitvoerwaarde met 8 pro
cent wijkt niet sterk af van het ac
cres, dat het Centraal Planbureau
voor het gehele jaar 1961 heeft voor
speld, te weten 7,5 procent (in 1960 12
procent). De Nederlandse export is
echter door de revaluatie in een moei
lijker positie gebracht en het zal dan
ook niet behoeven te verwonderen, in-
juni
Het Tweede
HAAG, 1
"d, de heer Van Eienden (PvdA)
ijsti aan de minister van Sociale Za-
Volksgezondheid schriftelijke
'4d"j over een bepaald genees-
''"t de minister bekend, dat van-
fliron farmaceutische fabriek Win-
v'^fa te Haarlem het geneesmiddel
n ach(C<)pal" in de handel wordt ge-
Nr L.en artsen worden uitgenodigd
J?»i«Jn,ddel van filmstrips kennis te
van de werking van dit genees-
Waarna een souper wordt aan-
fUo. a> waarbij onder de aanwezige
j a ®en auto wordt verloot?
luist, dat het geneesmiddel een
ij .Patiënt nadelige en zelfs gevaar-
r t>a(i'IWerkin.g kan hebben, waardooi
■5'1 „„„ut de beheersing over zijn spie-
C'i ue Deneersing over ziju spie-
v Is de minister bereia
Uk d Qlt soort reclame in het belang
nadrukkelijk te
h°°r :;Uu\ven en te bevorderen, dat
i,':fisrïli§9edige uitvoerinj
lip11 tvora nwet derf?e -
r Vp-U.belemmerd?, zo vraagt de
de ge-
reclame
an Lienden.
'h ijJ de zjjde van de N.V. Winthrop
Vah ?-e® deelde men ons mede, dal
Vrup'ge nadelige of schadelijke bij-
C°Pal g van het geneesmiddel Tran-
-ep Uooit iets i gebleken. Het Is
Nil» aP'erontspanningsmiddel, dat
als in ar bijverschijnselen heeft, zo-
^'aE>er- s°mmige gevallen moeheid of
Eêe nJ»heid, maar zeker geen nade-
6t schadelijke bijverschijnselen
Glrr-hi Paraat heeft in 1957 de re-
thr u'aboratoria verlaten van Win-
p Sterling Drugs in New York,
hnJLj^~a wereldfirma het Haarlem
d'eti i r eon nederzetting is. Sinds'
v het in tal van landen met suc-
"Jegepast.
jh o d® vier maanden wordt het ook
Hpp f land op de markt gebracht.
hi6t verzekerde ons, dat een bedrijf
wereldnaam zich niet kan
6esnv2ven om minderwaardige ge-
(Un yJddelen op de markt te bren-
lld vb VeHgens is de N.V. Winthrop
VopvpT.d® „Farmaceutische Handels
?aWp„ le". die Trancopal heeft aan-
Jjus af.n als een „U.A."-middel, dat
-cetf, en in apotheken op dokters-
i mag worden verkocht.
vertelde men ons dat het in
farmaceutische kringen gebruikelijk is,
dat geneesmiddelen tijdens filmstrip-
bijeenkomsten voor artsen worden ge
ïntroduceerd. Inderdaad is het enkele
malen voorgekomen, dat de aanwezige
artsen in de gelegenheid werden ge
steld een souper te gebruiken. Iedere
arts is overigens volkomen vrij om de
geconvoceerde filmstripbijeenkomst en
het eventuele souper al dan niet bij te
wonen.
Het is onjuist dat de artsen de gele
genheid krijgen om via een loterij een
auto in eigendom te verwerven. In het
niet-wetenschappelijke weekblad „Pols"
van de N.V., dat onder artsen wordt
verspreid, is in een hobbyrubriek de
mogelijkheid geopend voor artsen oin
zich op te geven voor een zgn. road-
test met een auto van een handelaar,
waarmede de redactie van het blad
relaties onderhoudt. Door loting wordt
een der inzenders aangewezen, die de
auto voor enkele dagen mag gebruiken.
Hij wordt dan verzocht om na afloop
zijn bevindingen met de wagen in het
blad te publiceren. De auto moet na
afloop weer worden ingeleverd bij de
dealer.
De n.v. Winthrop vindt de vragenstel-
lerij nogal tendentieus en wacht thans
af wat de gevolgen zullen zijn. Eventu
eel zou men in een later stadium stap
pen ondernemen om die gevolgen te
beperken.
BRUSSEL, 2 juni Van 8 tot 26 juni
a.s. staat de inschrijving open op een
nieuwe Belgische staatslening tot een
onbeperkt bedrag. De lening heeft een
looptjjd tot 1973 en draagt een rente van
5ü procent gedurende de eerste vijf
jaren van de looptijd, een van 5%
procent in de daarop volgende vier ja
ren en een van 5% pet. gedurende de res
tcYende jaren van de looptijd. De lening
is verdeeld in coupures van duizend
Belgische frank. De koers van uitgifte
bedraagt 98 procent. Interest en af
lossing agio's zullen vrij zijn van alle
Belgische belastingen.
dien het export-accres over het gehe
le jaar 1961 enige procenten lager zal
zijn dan de 8 procent van het eerste
kwartaal.
Het tekort op de handelsbalans be
droeg in bet eerste kwartaal (toen de
effecten van revaluatie en arbeidsver-
korting nog slechts een bescheiden rol
kunnen hebben gespeeld) dus niet min
der dan 824 miljoen, dat is 340 mil
joen meer dan over het eerste kwartaal
van 1960. Zulk een snelle stijging van
het negatieve saldo van de handelsba
lans zal door een stijging van het (po
sitieve) dienstensaldo moeilijk zijn op
te vangen, vooral wanneer men bedenkt
dat in volgende kwartalen het voor de
dienstensektor, met name scheep
vaart en luchtvaart, wel bijzonder on
gunstige effect van de revaluatiemaat
regel eerst recht zal gaan doorwerken.
Het Centraal Orgaan vestigt in zijn
overzicht voorts de aandacht op het
element van grote onbillijkheid, aat
schuilt in de omstandigheid dat de ge»
volgen van de revaluatie voor de be
drijven sterk uiteenlopen. Uit algemeen
oogpunt valt volgens het Centraal Or
gaan vooral de onzekerheid te betreu
ren, die de revaluatiemaatregel in het
internationale handels- en betalingsver
keer heeft veroorzaakt. Zo hebben
reeds vele bedrijven ondervonden, dat
hun buitenlandse handelspartners niet
langer bereid zijn transacties in guldens
af te sluiten.
Inmiddels wordt het volgens het
Centraal Orgaan met de dag duide
lijker dat het Nederlandse bedrijfsle
ven c-p het stuk vrn de mogelijkheden
welke het bezit om op effectieve wij
ze de op het gebied der kredietver
lening ontbrande internationale con
currentie het hoofd te bieden, bij het
bedrijfsleven van een steeds toene
mend aantal landen ver ten achter
ligt.
Het meent dan ook te mogen ver
wachten dat de Nederlandse overheid
niet werkloos zal toezien en de Neder
landse belangen, die op deze wijze
steeds meer in het gedrang komen,
zal weten te verdedigen. Dit dient met
des te meer klem te worden naar vo
ren gebraeht mi de algemene concurren
tiepositie van het Nederlandse bedrijfs
leven door de revaluatie-maatregel van
de Regering in ongunstige zin werd be
ïnvloed, hetgeen uiteraard een moeilijk
heid te meer schept voor die bedrijven,
die reeds door het ontbreken van de be
doelde faciliteiten bü hun buitenlandse
concurrenten belangrijk ten achter lig
gen.
ZEIST, 2 juni (A.N.P.) Het hoog
bejaarde echtpaar Fox in Den Dolder
is vanmorgen de eer te beurt gevallen
de Koningin, die vandaag een werk
bezoek brengt aan Zeist het eerst een
bloemenhulde te mogen brengen. Van
morgen om half tien al is de Koningin
aan de Soestdijkerweg op de gemeente
grens van Soest en Zeist verwelkomd
door de commissaris der Koningin in
de provincie Utrecht, mr. C. Th. E.
Graaf van Lynden van Sandenburg en
de burgemeester van Zeist, mr. A. P.
Korthals Altes.
Na een bezoek van de Dolder?e speel
tuin, waar de jeugd uit deze buurt
schap een massale dankhulde bracht,
heeft de Koningin de Nederlandse op
tiek- en instrumentenfabriek bezichtigd.
Ook bracht zij vanmorgen een bezoek
aan de Zeister werkplaats voor minder-
validen op het plaatselijk industrieter
rein. Buiten het programma om bracht
de vorstin een bezoek aan haar oud
kamenierster de 73-jarige mevrouw M.
A. Matser-Uiterwijk, wonende aan de
Johan de Wïtlaan.
FRANKFORT, 2 juni Ter finan
ciering van investeringen in Oostenrijk
zal de wereldbank in West Duitsland
een lening van ongeveer 50 miljoen
D.M. opnemen, zo wordt uit bank- en
beurskringen in Frankfort vernomen.
Gezien de ontwikkeling op de West-
duitse kapitaalmarkt rekent men in
beurskringen te Frankfort op een ren
te van 5 procent. De datum van uitgif
te staat nog niet vast.
HAARLEM, 2 juni (KNP). Mgr. dr.
J. A. E. van Dodewaard, bisschop van
Haarlem, Ad ter gelegenheid van zijn
verjaardag woensdag 7 juni recipiëren
ten huize Nieuwe Gracht 80 voor de
leken en de religieuzen tussen half elf
en half twaalf en voor de priesters tus
sen twaalf en een uur.
gebracht en zo werd zij in andere Euro
pese landen bekend, echter niet bij de
grote massa. Alleen aan de hoven van
vorsten gebruikte men r (dal wil zeg
gen een soort bevroren pudding;.
In de Bourgondische tpd (15e eeuw)
bracht men soms bij feestelijke gelegen
heden hele taarten van ijs op tafel. Het
ijsje zoals wjj dat kennen, bestaat echter
nog niet lang, hoewel men in de tijd
van Lodewijk XIV aan het hof wel va-
nille-ijs at uit zilveren bekers.
In ons land werd in de jaren rondom
1930 de Italiaanse iisj es-bereiding be
kend door de vele Italianen, die een spe
ciale (water) üssoort verkopen, lekker
van smaak.
IJsbereiding is niet zo eenvoudig, maar
tegenwoordig is er veel machinale ijs-
bereiding. Duizenden kilo's ijsjes wor
den in warme dagen per dag verorberd.
In lunchrooms kun je „coupes" of „sor
bets" kopen met allerlei versieringen
van vruchten er op, met limonade- of
vruchtensausjes er overheen, frambo
zen, kersennat, in allerlei variaties.
Maar geef ons maar het echte üsje om
aan te likken.
In de zomer is de ijscoman een van de
belar. '*jkste figuren langs de straat.
■iiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiHiiiimuiiiimiiiiiiiiiimiimiiiim
In de oude tüd waren de Edelen de
schobbejakken, dat wil zeggen, zjj droe
gen een pantserhemd of maliënkol
der, een bedekking, die, uit ijzeren ma
zen samengesteld, wel iets had, wat aan
schubben deed denken. En die oude rid
ders waren even fier op hun schubbejak,
als op de andere delen van hun uitrus
ting. Maar later, toen de Edelen meer
in gesloten staal zich harnasten, en de
maliënkolders of szhubbeja" kende dracht
der mindere krijgsknechten werden, der
zogenaamde „gemenen", werd schub
bejak of schobbejak een woord, waar
men een laag en gemeèn mens mee
aanduidde. En wie nu, om zijn toorn te
koelen, dit woord tot iemand richt of
van iemand gebruikt, heeft daarbü geen
zweem meer in zich van de gedachte
aan ridders, krijgsknechten of maliën
kolders.
Op een hoge berg, vlak bij het stadje
Tuttifrutti, woonde reus Rozenwa-
ter. Het was een goede reus, al had
hij dan zijn eigenaardigheden. Nooit
wilde hij de mensen plagen of last be
zorgen. Hij was extra boven op de berg
gaan wonen, omdat hij daar geen huizen
ondersteboven zou schoppen en niet per
ongeluk een paar dames en heren omver
zou lopen. Hij kon er niet struikelen
over een autobus. Nee, die berg was juist
een goede plaats voor hem alleen. Als
hij wat nodig had voor het eten, zette
hij zijn grote handen aan zijn mond en
dan schreeuwde hij naar beneden: bak
ker, breng me eens zeven reuzebroden.
En: kruidenier, stuur me een vaatje
boter alsjeblieft en een zak met meel.
Zo hoefde reus Rozenwater nooit in
kopen te doen, in de smalle straatjes
van Tutti-fruttistad. De bakker, de krui
denier en de slager brachten met een
speciale wagen hun spullen boven op
d berg. En dan stond de reus ze al op
te wachten, om het allemaal netjes te
betalen. Nee, de mensen hadden geen
klagen over de reus, die zo dicht bij hen
op de berg woonde.
Alleen de zeven kappers van het stadje
Tutti-frutti, die waren cr niet zo plezie
rig aan toe. Reus Rozenwater wilde er
altjjd keurig uitzien. Hij wilde de knap
ste reus van de hele wereld zijn. Daarom
moesten de zeven kappe van Tutti-
fruttistad alle dagen naar boven komen
om hem te scheren en. eens in de veer
tien dagen moest hij i - geknipt worden
ook. Dat vonden de zeven kappers geen
prettig werkje. Ze moesten ervoor op
een laddertje gaan staan en omdat een
kapper nou eenmaal geen glazenwasser
en geen schilder is, bleef het moeilijk
om zo te scheren.
Bovendien was de reus erg kleinzerig.
Op 'n keer nad een van de kappers met
de punt van zijn schaar heel even in
het oor van de reus geprikt. Toen had
reus Rozenwater zó hard „au" geroepen,
dat ze met hun zevenen hals over kop
van de ladders waren getuimeld. Nou,
dat was wel een gesmak geweest. Ze
liepen wel veertien dagen lang met
pleisters op hun hoofd.
Sinds die dag waren de zeven kappers
nog voorzichtiger dan eerst, als ze met
de reus bezig waren. Stel je voor dat
ze hem nog eens 'n beetje pijn zouden
doen, met hun schaar of hun scheermes.
O, ze mochten er niet aan denken. De
zeven kappers van Tutti-fruttistad wer
den er helemaal zenuwachtig van. Soms
begonnen ze zomaar te huilen, midden
onder hun werk, als ze met de mensen
van het stadje bezig waren. De mensen
zeiden zuchtend: waarom is die reus van
ons ook zo'n ijdeltuit? Waarom wil
hij toch altijd zo keurig geschoren
zijn? Arme kappertjes, ze zullen nog
eens ziek worden van de narigheid.
Nu was er een kleine jongen, die Flipje
heette. Op een keer zat Flipje bij de
kapper en hij dacht: wat voei ik toch
op mijn hoofd? Allemaal nattigheid. Het
lijkt wel of het regent. Flipje keek eens
omhoog en zag dat het de tranen van
de kapper waren, die in zijn kuif drup
ten. Is dat ailemaal om de reus?, vroeg
Flipje verschrikt.
Ja, jongeheer Flipje, zei de kapper.
Ik droom er elke nacht van, dat ik de
reus in zijn wang snijd met mijn scheer
mes en dat hij dan zó hard „au" roept,
dat de hele berg in elkaar zakt.
Flipjes kuif werd zó nat, dat de kap
per helemaal geen water nodig had, om
zijn haren netjes naar achteren te kam
men. Arme kapper, dacht Flipje. Ik
vind dat de reus zijn baard maar moet
laten groeien. En z::n haren ook, dat
staat heel goed bij een reus. En om-
d.Flipje geen bang jongetje was. ging
hij naar huis om zijn sprookjesboek te
halen en klom daarmee de hoge berg
op. De reus zat juist op een bank voor
zijn huis een pijp te roken.
Flipje kreeg het wel een beetje be
nauwd, toen hij die grote reus daar zo
zeg. En als er niet zo veel tranen van
de kapper in zijn kuif gezeten hadden,
zou hij misschien wel weer zijn omge
keerd om naar huis terug te gaan. Maar
nu riep hij dapper: Goede morgen, me
neer Reus. Ik ben Flipje en ik zou U
graag een ogenblikje spreken.
Kijk eens aan, zei de reus, dat is leuk.
Ik krijg nooit visite van kleine mensen
jongens, zie je. Kom maar naast me
zitten op de bank. En vertel eens, wat
er aan de hand is.
Mc.ieer Reus, zei Flipje, ik vind U een
heel goede reus, maar eigenlijk vind ik
U geen knappe reus. Wat zeg jé?, riep
de reus en zijn pijp viel ui; zijn mond.
Geen knappe reus? En ik zie er nog wel
altijd zo keurig uit.
De reus was zo hard aan het schreeu
wen gegaan, dat lipje van schrik onder
de bank was gekropen. Een beetje witjes
gluurde hij omhoog en zei: Neem me
niet kwalijk, meneer reus, ik wou U
echt niet boos maken. Maar een reus
moet eigenlijk een lange baard hebben
en van die lange rul-haren, die om zijn
oren wapperen. Zo, riep de reus, en wie
zegt dat dan wel?
Het het staat in het sprookjes
boek, meneer Reus, zei Flipje. Kijkt U
zelf maar.
Toen sloeg Flipje met bibberende vin
gers het sprookjesboek open en liet de
reus een plaatje zien. Op dat plaatje
stond een reus, die een lange voile baard
had en haren tot op zijn schouders. Dat
v'nd ik nou een knappe reus, zei Flipje.
Ik wou dat U zo knap was. Dan kon ik
tegen iedereen zeggen: wij hebben in
Tutti-fruttistad de knapste reus die er
bestaat.
De reus bleef een hele poos naar het
plaatje zitten 'rijken. Eindelijk zei hij:
je hebt gelijk, dit is een heel knappe
reus. Maar als ik mijn haren en mijn
baard laat groeien, 'oen ik nog veel
oela hoela hoelala
Jan wipt naar zijn Grootpapa,
met een strikje om zijn nekje
en een briefje in zijn bekje.
„Ha" zegt Opa Haas. „Dag Jan".
En hij pakt het briefje an.
Hoela hoela hoelala.'
Dat is leuk!" juicht Grootpapa.
„Hé" roept Oma Knabbeltandje.
„Zeg, wat is er aan 't handje?"
„Oma-lief' roept Jantje blij,
„wij kregen er een vierling bij."
„Hoela hoela hoelala!
Gauw beschuit" roept Grootmama.
„Beschuit met muisjes, beste jongen".
Opa Haas maakt reuze sprongen:
„Hoela hoela hoelala!
Fijn, ik ben weer Grootpapa!"
VERA WITTE
tmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiniiniitiiiimiiiiiiiimiii
knapper dan hij. Dat geloof ik ook, riep
Flipje. Ik geloof Het niet alleen. Ik weet
het vast en zeker.
Mooi, zei reus Rozenwater, ik zal het
je laten zien. Vanaf vandaag zal ik mijn
baard en mijn haar laten groeien. En
als jij zo meteen toch naar Tutti-frutti
stad terug gaat, wil je misschien wel
even langs de zeven kapperswinkels
lopen, om te zeggen, dat ik niet meer
geknipt of geschoren hoef te worden.
Zeker menee^ reus en niets te danken
hoor!, riep Flipje en hij huppelde al weg
met het sprookjesboek onder zijn arm.
Die avond gaven de zeven kappers
een heel groot feest in Tutti-fruttistad.
De burgemeester kwam ook en Flipje
mocht vlak naast hem zitten.
Reus Rozenwater liet rijn baard en
zijn haren voori-groeien. En de men
sen zetten onder aan de berg een bordje
met: „hier woont de knapste reus van
de wereld" erop. De zeven kappers hoef
den niet meer te huilen of zenuwachtig
te zijn en als Flipje zijn haar moest
laten knippen, dan hoefde zijn moeder
als beloning niet meer te betalen.
LEA SMULDERS.
Liberty") te New York.
van 1.000 Watt verlicht, zodat het licht
op grote afstand zichtbaar is.
Het beeld, een geschenk va.i het Fran
se aan het Amerikaanse volk, werd op
28 oktober 1866 onthuld. „Zij die ons
dit beeld geschonken hebben en wij,
Amerikanen, die het in ontvangst geno
men hebben, hebben vurig gehoopt, dat
de Godin van de Vrijheid dezelfde zou
zijn als de Godin van de Vrede", zei wü-
len President Franklin D. Roosevelt ter
gelegenheid van de viering van de vijf
tigste verjaardag.
In het beeld is een lift gebouwd
die tot in het hoofd gaat. De ruimte in
het hoofd is zo groot, dat er wel dertig
mensen in kunnen. Dan is het nog mo
gelijk om door middel van een trap in
de arm te klimmen, welke de fakkel
torst. In de rand van de lakkei kunnen
oen tiental mensen staan. Het spreekt
vanzelf dat men van daaruit een prach
tig uitzicht heeft op New York. Maar
last van duizelingen mag je beslist niet
hebben, want je zweeft als het ware in
de lucht.
Meer dan twaalf miljoen bezoekers
uit alle landen van de wereld hebben de
woorden van de Amerikaanse dichteres,
die in de plaat op het voetstuk van het
beeld staan, gelezen. Een der couplet
ten van het gedicht luidt:
„Geef mü Uw vermoeiden, Uw armen,
Uw samengedrongen menigten, die er
naar smachten vrijelijk te kunnen ade
men... Zendt deze daklozen en door
stormen geteisterden tot mij, ik verhef
mijn lamp bij de gouden poort".
Een ijsje in de zomer is steeds welkom!
Water wordt ü's genoemd, wanneer
het tengevolge van de lage temperatuur
tot vaste toestand is overgegaan. Dat
weten jullie allemaal, maar dit soort üs
bedoelen wü niet! Nu het zomer is,
hebben we wat graag ü'sjes of üsco's,
hoewel veel üsjes eten nu ook weer niet
goed is.
De laatste jaren heeft de fabricage
van ijsjes een enorme vlucht genomen.
IJsjes waren er al in de oudheid, hoe
wel maar bjj uitzonderlüke gelegenhe
den, zoals by feesten; in China b.v. was
het eten van ysco's al sedert het begin
van onze jaarteiung in gebruik maar niet
zoals wy dat kennen met wafels erby.
Men had toen bevroren water met een
fyne smaak er doorgemengd.
Uit China werd de wyze van ijsberei-
dmg door zeevarenden naar Italië over-
Het valt niet mee altijd tussen de sta
ven ijs te vertoeven.
Het Vrijheidsbeeld („Miss
In de haven van New York staat
op een ejlandje een enorm groot beeld:
„Miss Liberty", zoals het bekende Vrij
heidsbeeld genoemd wordt. Zij heeft
reeds miljoenen mensen bij hun aan
komst voor de Amerikaanse kust be
groet
Miss Liberty is zes en veertig meter
hoog en weegt 205 ton. Het voetstuk is
45 meter hoog, de toorts in haar opge
heven arm is twaalf meter lang en
wordt 's nachts door dertien lampen
„Miss Liberty" op haar eiland.
