Vrucht van verbeten doorzettingsvermogen
Nederlandse zusters leiden in Canada
ziekenhuis voor herstellenden
Wij etenj
TE VET
Moeder-overste, L
tv.
voor
Madame Anne
Nederlandse
van geboorte
H
Van het zwakke geslacht
Hoe beschermt u uzelf
in uw eigen huis?
Wagen» wet gar^
II charmant -
garant
fcfiN
Met
GOED
GEKLEED
GAAN
VER IN DE T ACHTIG
in Italiaanse mode
Vrouwelijke ijdelheid
werd niet vergeten
DASSEN-DESSIN IS MODERN
LEERZAAM BOEKJE OVER
nmmr'iimr
'e secretaresse
SCHAAP
VIJF
POTEN
NX
franse vrouw
^ent niet aan
v nieuwe Frank
DYSMALG/N^
:T
Stichting Keurmerk
SPECIAAL tegen
menstruatie-pijnen
begint met
LOS ANGELESjuni De vorige week vertelde ik iets over
mijn eerste en niet zo plezierige kennismaking met een Ame
rikaans ziekenhuis. Zo'dra ik dan ook zo ver was, dat in de eer
ste plaats rust het verdere herstel moest beioerken, had ik het geluk
plaats te krijgen in een inrichting voor herstellende zieken, St.-Ber-
nard's Convalescent Hospital, prachtig gelegen in een uitgestrekt
park in Wiïïowdale, een voorstad van Toronto. Dit „ziekenhuis om
alle ziekenhuizen te helpen" zoals het motto van de bouwfondscam
pagne luidde, meer dus een verzorgingshuis zonder de dure outillage
voor operaties, bestralingen enz., is het resultaat van een jarenlange
hardnekkige strijd om het bestaan van een heldhaftig groepje Hol
landse nonnen, dat in 1951 naar Canada emigreerde. Maar ik zal de
Nederlandse Overste, Moeder Ethelberta van de Zusters van het
Kostbaar Bloed, die haar Moederhuis in Aarle-Rixtel hebben, zélf
aan het woord laten.
Begin 1950 ontving onze Algemeen Overste het verzoek van een
priester uit Ajax, een stadje in de buurt van Toronto, om enige
zusters te sturen, die een ziekenhuis aldaar onder haar beheer kon-
den nemen. Het was volgens hem geheel gei eed voor exploitatie.
Er werd gewikt en gewogen, de- mogelijkheden leken gunstig, en zo
vertrokken ïoij in februari 1951 met ons achten naar het nieuwe
vaderland. Maar intussen had de overwegend protestantse bevolking
van Ajax van de plannen géhoord en bij stemming ons verzoek om
een vestigingsvergunning afgewezen. Dit vernamen unj pas na aan
komst en daar stonden wij, met nog maar een honderddertig dollar
op zak, zonder onderdak. Wat nu.' TerugkerenMaar hoe? Onze reis
en uitrusting had al genoeg gekost, en dan met hangende pootjes
terug te komen. Nee, we moesten zien ons er dooi te slaan.
iiitiiiiiiiiiiiiiiimiimmmiiiiiiiiiiiimiMuiiitiiimiirimiiiiii)
EEN TWEETAL
MICROFOTO'S
Charmeuse
,p
(Advertentie)
GAR ANTI li ÖEwJJ S
.W'H&i r" *'f CM*«Mtvsr. i»Voidrm O
ÓA ó.ffl ten'vol JUT de b«ttf |ebri,ik«t.|fOicb.ftpeé
W ijn-d,, artikcl'van EetilbiRhifméuse. ittniWU het
de-'rtoTmilrT*.'1" »=&r«!"! _«n"vo1jW Jchten'iind
>N(£, w»*»pÓrii!WJt'brKjnaéirtli«^tj^l irliVeï 'detondinkl
i^wfeo' blcnen erij j»i' ai Mnkéop niet voldoen omr
t Keur/neffi c-i£n bet tellende .vlijtige, veritfiprtng en krupp.
"u<"< O hei diri wtt.bi|b<hofen(Je katuboo o( ooi»
-éo d,(^enup>irierae Gjrjnirfbp*Hi^ nuiriMitty^y wende
ï^rW' u~ dut-n>et u?t de w.nkel.ee, m«r ,tat de
ST ife H trN G KEU RH F R H AR,M E US£
Hinzc ÖudW'jlt 'Utret'tit
.Hce leiding ibiéïtu^'
Mother M.
Ethelberta,
opgaf.
die het niet
(Advertentie)
Toen kregen wij uit een naburige
plaats, Whitby, het verzoek ons daar te
komen vestigen. Een geschikt gebouw
was aanwezig, zo werd ons verzekerd,
maar verder zouden wij alle. kosten
zelf moeten dragen. Reeds waren veel
giften en leningen ontvangen en toege
zegd, en voorlopige orders voor de ver
siering voor een vijftigduizend dollar
geplaatst, toen bij een laatste, nauwkeu
rig onderzoek bleek, dat het bedoelde
ROME, mei.
Toen wij haar een
paar weken geleden
op straat tegen
kwamen, leek zij
ons een verschijning
uit een andere we
reld. Zeker niet die
van de raketten, de
ruimtereizen en de
kernwapenen. Wij
hadden haar een
jaar of vijftien gele
den gekend als een
dame op gevorder
de leeftijd, type
kasteelvrouw uit
een drama van de
vorige eeuw: het
hoog opgekamde
witte haar onder
een rouwkapje met
wit randje, een
strak fluweeltje om
de hals en als enige
versiering op de
eenvoudige zwarte
japon een driedub
bele rij parels. Pre
cies zo zagen wij
haar weer en wij
waren te verbluft
om te vragen
„comment nllez
vous, madame?"
Maar de help dag
bleven onze gedach
ten haar volgen-
Waar zou zij al die
tijd gezeten hebben?
Ln een damespen
sion natuurlijk, zo
als alle vrouwen
van haar leeftijd,
want volgens, onze herinneringen moest
zij wel een góed eind in de tachtig zijn.
Onze grootmoeder van tachtig zat in
dertijd de hele dag in een leunstoel met
een stoof onder haar voeten en een an
dere oude tante werd op haar wenken
bediend en deed al twintig jaar niets
anders dan spreien haken. In deze tijd
zijn de café's in Rome tijdens het mid
daguurtje vol gepensioneerde heertjes
en soortgelijke dames, die urenlang zit
ten. te roddelen:
Na enige pensions te hebben opge
beld, kregen wij tenslotte te horen: „ma
dame Anne? Zeker die woont hier, maar
u zult haar overdag niet thuis vinden,
want zjj werkt tot 's avonds negen uur
bij het modehuis Senés."
„Als ik niet werkte zou ik doodgaan
van verveling," zegt madame ons, als
wij haar later in het modehuis bezoe
ken. Zij zegt het in onvervalst Neder
lands, want zij is een kleindochter van
de Amsterdamse antiquair Goudstik
ker, doch zij zelf is in de schaduw van
de Bossche Sint Jan geboren.
„Ik spreek nooit meer Nederlands,
maar zoals u hoort ben ik het nog niet
vergeten ofschoon ik al als twaalfjarig
meisje in de leer ging bij mijn oom, die
in Napels de modezaak: „La ville de
Lyon" had."
Toen de jonge Anne hier doordesemd
was van de goede smaak en de pronk
zucht van de negentiende-eeuwse Na-
politaansG aristocratie kwam zij naar
Rome. Zij was intussen getrouwd met,
de Belg Haardt en moedei' geworden
van twee kinderen. Er waren voor dë
eerste wereldoorlog in Rome maar t.wee
maisons d'Haute Couture: Gori en Ven
turi. In het laatste zwaaide Madame
Anne veertig jaar lang de scepter. Zü
zag het huis driemaal van eigenaar ver
wisselen. Madame bleef, maar toen het
tenslotte onder de naam „Carosa" over
ging aan prinses Caracciolo, nam zij
haar ontslag. Niet om te gaan rusten,
maar om een leidende functie te gaan
bekleden Lij de zusters. Botti en tenslot
te bij Senés. Overal domineerde deze
korte wat gezette figuur in de. zwarte
japon van dezelfde snit,' altijd met de
zelfde witte parels, een vrouw, die om
danks het verschil van omgeving, on
danks het steeds sneller wisselende mo-
debeeld dezelfde bleef: een legendari
sche figuur. Zij is bekend in heel Ita
gebouw te oud en vervallen was voor
het beoogde doel. Niet zonder moeite
werden dé orders herroepen.
Intussen we moesten toch ergens
wonen Mad het St. Jozefziekenhuis in
Toronto oüs tijdelijk opgenomen, in
ruil voor hulp van onze zusters in de
verpleging en op kantoor. Totdat, an
derhalf jaar later, wegens uitbreiding
van het ziekenhuis, ons vertrek nood
zakelijk werd. Met geld, ons welwil
lend voorgeschoten door de heer Hen
driks, een oud-landgenoot, die reeds
vijftig jaar in Canada woonde, konden
we een bescheiden woning met het al-
üernodigste meubilair kopen. Door al
len hard mee te werken, sommigen
nog in het. ziekenhuis, anderen door
het geven van muzieklessen, en door de
uiterste zuinigheid te betrachten, kon
ik gelukkig telkens op tijd de lening
plus rente afbetalen, maar schraalhans
was wel keukenmeester, en soms had
den we geen dubbeltje in huis om een
postzegel te kopen. En plakband moest
wel eens de plaats yan verstelmateriaal
voor onze kleding innemen!
- Maai' wij hadden dan ook de voldoe
ning, dat in een paar jaar 0nze schul
den warén afgelost. Daartoe droeg in
geen geringe mate hè», vrat ons in het
eerste ogenblik eelt wonder leek, de
verschijning voor onze debt van een be
stelauto vol levensmiddelen, voldoende
om ons een jaar in het leven te hou
den! Wat was het geval? Het stelletje
vreemde nonnen, dat zo plotseling zich
in de parochiekerk vertoonde, had de
nieuwsgierigheid opgewekt en do be
sturen van verschillende vrouwenver
enigingen hadden al gauw uitgevonden
wie wij waren en in wat een moeilijk
parket wij ons bevonden. Er werd een
vcedset„shower" gehouden, een bijeen
komst, waar alle aanwezigen het een
of ander eetbaars, idteraard lang houd
baar, mee brengen en al deze heerlijk
heden waren het resultaat.
Ondertussen hadden wij natuurlijk
lang en breed onze toestand besproken
en de mogelijkheden voor de toekomst
bekeken. Tenslotte waren wij niet hier
heen gekomen enkel om in ons eigen
lië, in Amerika, in Parijs. Elk jaar, en
het zijn misschien wel meer jaartjes
dan wjj zo oppervlakkig schatten, gaat
zij tweemaal naar Parijs, om de grote
collecties te zien. Ook hier heeft zij de
neergang van grote en de opkomst van
kleinere namen gezien, maar zij is
trouw gebleven aan haar eerste liefde:
„de Haute Couture Parisienne."
Wh vragen wat zy denkt van de
huidige mode met de hyperkorte
- jurkjes en de mantels zonder kraag,
zy was immers gewend te werken
met ruches en boa's, met slepen
met bezemband aan.-de rokzomen, met
baleintjes en guimpes. Zij heeft de
queue de Paris zien geboren worden
zowel als de hemdjurk der twintiger
jaren, zy heeftde theatrale toiletten
voor Mistinguett ontworpen en de sta
tige gewaden voor Eleonora Duse.
De vier dochters van het ex Italiaan
se Koningspaar werden door haar ge
kleed en bewaart nog de ontwer
pen en de foto's van haar prachtige
bal- en bruidstoiletten.
„Mais je me trouve trés bien aussi
avec la mode d'aujourd'hut." zegt zij,
want zy drukt zich het liefst uit in
het Frans.
Wat zij wel denkt van de Italiaanse
Haute Couture? Zij haalt haar schou
ders op en zegt wat laatdunkend:
„Wat? Haute Couture? Er is maar
één mode en dat is de Franse. Dé
Italianen kopiëren allemaal van Dior
Ealenciaga, Lanvjn.„Maar de
- Italiaanse huizen komen toch in janu
ari en juli eerder uit met hun nieuwe
modellen dan de Parijse."
„Doet er niet toe," zegt madame
Anne, „zy weten wel een sleutelgat
te vinden om de Parpse ateliers van
te voren te bespieden."
zy is wat kort aangebonden, want zy
heeft het druk met het voorbereiden
van de komende show. Tot zelfs de
zondag v.-ydt' zij aan het uitzoeken van
stoffen, het pasken en het beoorde-
len- vari de,.Parijse modellen op de
mannequinsDo Show heeft pas over
.een week of zes plaats, maar de oude
re generatie van de Romeinse en Na-
politaanse aristocratie wacht op het
défilé van Senés, waar madame An
ne recipieert.
STINE PISANI
onderhoud te voorzien, maar om naar
beste krachten anderen te helpen. Een
echt ziekenhuis zelf beginnen, was uit
gesloten, dat stond vast. Het bedrag,
benodigd om met de moderne, vereis
te faciliteiten, al is het op nog zo be
scheiden schaal, een aanvang te maken,
zou zó fantastisch zijn, dat we daar niet
aan hoefden te denken. Maar een zie
kenhuis voor herstellenden, dat zo bed
den vrq zou maken voor ernstige geval
len in de „echte" hospitalen, daaraan
bestond zeer zeker behoefte. Het eerste
wal we nodig hadden, volgens Canade
zen, was een „Board of Advisers", en
wy waren zo gelukkig hiervoor zes he
ren te vinden, die nog steeds onze steun
en toeverlaat zyn.
Vervolgens moest er een geschikt huis
gevonden worden, dat voorlopig voor
ons doel verbouwd zou kunnen worden.
Wy vonden er een, dat volgens een ar
chitect dir. 200.000 voor verbouwings-
kosten zou vragen, maar terwyi de
plannen nog maar op papier stonden
was dit bedrag reeds tot driehonderd
duizend opgelopen, en het resultaat zou
toch altyd een lapmiddel blpven. Toen
hoorde ik toevallig van een landgoed in
Willowdale, 36 hectare groot. De park-
aanleg en het huis hadden in 1927 een
half miljoen gekost en ik kocht het, ge
meubileerd en wel, diezelfde middag in
april 1654 voor 135.000 dollar! Na ver
bouwingen van omtrent 20.000 dollar
konden we eenentwintig patiënten huis
vesten. en al heel gauw was alle beschik
bare ruimte voortdurend bezet.
Maar, ofschoon wij alles, ook liet ru
we werk, zelf deden, bleken afbetaling
en rente praktisch alle inkomsten op te
slokken. Om het lonend te maken zon
den wij zeker driemaal zoveel patiën
ten moeten kunnen opnemen. Wel. zei
den de adviseurs, dan beginnen wfj een
bouwfondscampagne. Minstens drie
honderd vrijwilligers moeten stad en
land aflopen en u, Moeder, bezoekt zelf
de kopstukken in de handelswereld en u
iiiimiiiiiiiiiiimiiiitiiiiitiimiiiiiiiiiiiiiiJiiHimniiiiiiiiiiiiiii
laat zich voor de kranten, door de ra
dio en voor de t.v. interviewen. En zo
gebeurde. Hoeveel bezoeken ik persoon
lijk gemaakt heb, Weet ik niet, maar het
zullen er ver over de zevenhonderd ge
weest zijn. Ik heb gesproken in ver
enigingen en in de gemeenteraad. Een
van onze adviseurs, die connecties had
met de t.v., wist een interview van vijf
minuten ingelast te krijgen in de Per
ry Comoshow, waar heel Canada naar
kfjltt. En telkens hoorde ik daarna: hè
zuster, heb ik u niet op t.v. gezien? En
gewoonlijk wilde men dan ook voor het
goede doel een ste' itje bijdragen. Toen
de campagne begin 1957 op dreef was
gekomen waren ook de plannen voor
een hypermodern gebouw met zestig
bedden gereed en in september kon met
de bouw worden begonnen.
De voorzitter van de gemeenteraad
van Metropolitan Toronto, een vrijmet
selaar, die eens een kqkje kwam ne
men en de geschiedenis van onze we
derwaardigheden hoorde, verklaarde in
de'raad: St. Bernard's Hospitaal is een
modern wonder. En door zjjn toedoen
werd er een schenking van 52.000 dol
lar gevoteerd. September 1958 had de
plechtige opening plaats, en daar wa
ren wq, met een prachtig ziekenhuis in
een ideale omgeving, dat bijna een mil
joen had gekost, en dat tot de laatste
cent was afbetaald.
Met het oog op de toekomst hadden
we reeds in 1954 voor onze, in Canada
onbekende orde een noviciaat geopend,
waarvan de eerste zusters onlangs zpn
geprofest terwijl jaarlijks nieuwe zusters
uit Europa overkwamen. Wp zijn nu
met ons twee en dertigen, en enkelen
van ons zijn uitgezwermd naar het na
burige Oakridge, waar zij een nieuw
convent met school zijn begonnen. Ik
zou u boekdelen meer over onze avon
turen kunnen vertellen, maar ik vrees,
dat mijn verhaal in Nederland nü al
moeiiyk geloofd zal worden, al is het
woord voor woord waar."
Tot zover Moeder Ethelberta C.P.S.
En uit eigen ervaring kan ik eraan
toevoegen: St. Bernard's is een zie
kenhuis, waarvan het moeite kost af
scheid te nemen, een ziekenhuis vol
gens de beste tradities wat verzorging
en sfeer betreft. Recreatiezalen met
radio en T.V., een afdeling voor ar
beidstherapie, waar patiënten onder
bevoegde leiding geregeld bezigheid
kunnen vinden, zorgen voor de nodige
afleiding. Ook aan de vrouwelpke
ijdelheid is gedacht door het geregeld
bezoek van een kapster, die er alle fa
ciliteiten vindt. De vier weken, die ik
er mocht doorbrengen zullen altijd tot
myn prettigste herinneringen behoren.
LOUISE BURGHARDT.
et vetverbruik In ons land stijgt.
De laatste gepubliceerde cijfer»
uit het jaarverslag van het Pro-
d uk (schap Margarine, Vetten en
Oliën geven voor het vorig jaar een
gemiddeld verbruik per hoofd van 29.80
kilo. Dus bijna 30 kilo. De jaren daarvoor
was het gemiddelde lager: resp. 29.62 en
29.35 kilo per hoofd.
En dat is dan uitsluitend het verbruik
van vet als puur vet, als margarine of
boter. Niet inbegrepen Is hierbij het
vet, dat men ook binnenkrijgt met kaas,
vette vleessoorten, melk, nootjes, pommes
frites en alïe hartige lekkernijen uit de
automatiek, waarvan het verbruik zo
snel toeneemt.
Het kost redeiykc zelfdiscipline om
niet te dik te worden in een welvaarts
staat, ook al omdat men zich gemak
zuchtig laat vervoeren en er steeds min
der gelopen en gefietst wordt. Men
heeft over het algemeen veel te weinig
beweging. Oók door het beknopte wo
nen. Het dik worden dreigt dus aan vele
kanten, maar dik-zijn en gezond-zijn zijn
niet synoniem. Daar wordt herhaaldelijk
in vele publikaties op gewezen. Het is
een algemeen bekend feit, dat wjj in
Nederland te vet eten.
Een voorzichtiger gebruik van de vet
pot -bjj het koken dat komt dus op de
huisvrouw neer zal de welvarendheid
der gezinsleden alleen maar ten goede
komen.
(Van onze Romeinse
correspondent)
Juffrouw Katharina B.
(54), huisvrouw te Vero
na, deed boodschappen.
Haar weg voerde over
het spoor. Wie stak daar
van de andere kant de
rails over? Juffrouw The
resa M. (56), huisvrouw
te Vérona. Juffrouw Ka
tharina en juffrouw The
resa hadden elkaar, vee)
te vertellen. En aan de
overweg (waar de Bren-
ner-expres vol gerevalu
eerde Wirtschaftswunder
pleegt te passeren, de
Opperetschtreinen met
boze Tirolers, de toeris-
tentreinen met Engelse
heimwee naar Romeo en
Julia) daar aan die over
weg hebben beiden lang
gesproken, de tassen met
tomaten, spaghetti en
knoflookteentjes aan de
arm. Garrire incipiunt et
ab hoe et ab hac et ab
illa, zegt de dichter. Bei
der woorden daalden op
beider hoofden als tro
pische regen. Nu geviel
het, dat een trein op
komst was. De knipper
lichten begonnen te knip
peren, de belsignalen te
bellen, de zware slag
midden op
ontmoetten.
de overweg
boom daalde. Op juffrouw
Katharina. In het zieken
huis konstateerde de dok
ter van de Eerste Hulp
een in zeven dagen
geneesbare hoofdwon
de en een ontwrichte
schouder. In Verona is
men toch zó blij, dat de
juffrouwen elkander niet
De eerlijkheid ten aan
zien van het zwakke ge
slacht verplicht ons u nu
ook te vertellen van Ca
tania. In de Viale Mario
Rapisardi reed een Fiat
600. Een dame chauffeer
de. De stadsbus kwam
langs, hield iets te veel
rechts aan en schramde
enige bitse krassen in de
blauwe huid van het
autootje. De dame gaf vol
gas, haalde de bus in en
zette haar Fiat dwars
over de weg. Toen kwam
zy eruit, opende het bus
portier en sprak een har
tig woord met de be
stuurder. In het zieken
huis konstateerde de
dokter van de Eerste Hulp
bij de busbestuurCer een
gebroken neus en drie
tanden door de bovenlip.
Stoffen in dassen-dessin zijn plotseling een rage geworden. Natuurlijk
zijn ze ons daar in Parijs nog een stapje mee voor, zoals de bijgaan
de foto laat zien. Het rechter pakje bestaat uit een lange broek en
een mouwloos jak in een rood en blauw dessin. De combinatie rood
blauw is in Parijs voor deze zomer sterk naar voren gekomen. Het glan
zende materiaal, dat er uitziet als zij, is echter twill. De halsuitsnijding van
dit sportieve jak biedt allerlei mogelijkheden. Het linker meisje draagt
een rechte japon met een ketting als smal ceintuurtje nonchalant laag
om het middel. De gabardine mantel is gevoerd met dezelfde stof en aan
beide kanten te dragen.
Elk jaar woeden er zo ongeveer
twaalfduizend branden, dat is duizend
per maand. Je schrikt als je het ge
tal hoort. De helft van die branden
teistert een woonhuis en dat is in één
op de twintig gevallen doordat de vlam
in de pan slaat. Wat doe je dan? Dek
sel er op en er vooral niet mee naar bui
ten hollen. Wat doe je by een begin
nende brand in huis, en in tientallen an
dere gevallen bij een ongeluk of een
ramp, klein of groot?
En wat pak je van je hele bezit in
een ommezien bü elkaar, als je plotse
ling je huis uit moet vluchten bijvoor
beeld by watersnood zoals dat nog niet
zo lang geleden het geval was in Tuin
dorp Oostzaan? Onwennig staat men
over het algemeen tegenover zo'n on
voorziene situatie. Wie weet precies
hoe een vluchtdeken moet worden opge
rold, wat er in een vluchtkoffertje moet
zitten?
(Advertentie)
gecontroleerde
Paniek is by elke ramp de meest
slechte raadgever. En al gaat niemand
voor zön plezier over zelfbeheersing by
wat voor soort rampen ook lezen, het
is toch wel erg verstandig om op de
hoogte te zijn. Het hoort feitelijk by
de algemene kennis die de huisvrouw
moet hebben in haar verantwoordeiyke
positie in het gezin. Ze moet weten
wat ze met een kapot gevallen knie
van haar zoon moet doen, maar ook
waar de hoofdschakelaar van de electri-
citeit in huis zit en hoe ze een bran
dend gordyn blust. En hoe onprettig het
ook is er de aandacht voor te vragen,
ze moet ook op de hoogte zön van wat
er in huis dient te gebeuren by een
atoom-aanval. Is het drinkwater nog
goed? Moet het voedsel afgedekt? Hoe
lang duurt de gevaariyke straling?
Over dit alles en nog veel meer, over
veiligheid op straat, veiligheid in huis
en iedere vorm van bescherming en
zelfbescherming in elke situatie waarin
de mens tegenwoordig kan komen (en
dat zyn weer andere gevaren dan de
wilde dieren van vroeger) is by uitge-
versmaatschappy van Dishoeck, Bus-
sum, een lezenswaard boekje versche
nen, getiteld „Bescherm U zelf" met
de ondertitel „Handleiding voor indivi
duele-, gezins- en groepsbescherming",
samengesteld door F. J. W. Boddens
Hosang.
Er zullen natuurlek mensen zyn die
kritiek hebben op de aangegeven maat
regelen bij atoomaanvallen, als onuit
voerbaar in huis. Maar van deze mate
rie heeft in feite nog niemand ervaring
en het is in ieder geval goed om te we
ten, waar de onzichtbare stralings
gevaren schuilen. Een gewaar,
schuwd mens telt voor twee en het is
altyd wyzer te weten op welke moge-
lyke wijze men zichzelf en anderen be
schermen kan al bljjft het theorie
dan met de handen ln het haar te zit
ten als men door de catastrofe getrof
fen wordt.
A. Bgl.
(Advertentie)
10 TABLETTEN
"""iHtmnmtimiimiiiiiimiiimiHtmmnmimii
I in. psychologisch goede mo-
te i' nu uceï geslaagden het gro-
'n en .Ven straks zullen ingaan
i ilPfben ?lcl1 op een beroep moeten
NhNl°-en. is een tweede druk ver-
k .etn» als Prisma Pocket van „De
Ns-rn,,ess®" door mevrouw C. A. H.
tl"r rinj Nulier-van Beusekom. Vijf
oéi Nulier-van Beusekom. Vijf
3«e" „fuen verscheen deze Sccreta-
V ais - '-
ijNep'fL is' is handzamer door gecom-
'-nlQ-gr tiirs.r\nyrfti oMi n ui f itnoYrn.fi P.71,
y* een turf, in zeer royale uit-
j'"feet Scheltema en Holkema. De
ty^oeirlw.aartoe het lijvige boek nu
Nhti^er typografische uitvoering en
l !t 9. van vijf hoofdstukken, die
il'tlin., Nst kondén worden. De hand-
0 ls er alleen maar inviterender
jt de borden. De schrijfster, bekend
tfTk)er^0ttedigheid waarmee zij een on-
NenNAat zij aanpakt, uitwerkt, laat
Ah ":e dit boekje heeft doorgewerkt,
toS'eBJffa9tekens .meer. Het is een fijn
tnes«e sPiegel voor de model-secre-
oi Be»rt en kaar zakelijke tegelijkertijd
t i 'kto Xaak. Verricht ze die taak zo-
ïh Udo n deze bladzijden wordt voor-
vZn dan 's ze inderdaad een schaap
Poten.
A. BGL.
juni De kwestie van de
4 "'ouwe en de oude franken heb-
v de Fransen opgelost door de
(,"1. Y i'we munt eenvoudig te nege-
HjAOen dc heer Pinay haar instelde
Jk Ze werkelijk hun best gedaan
rin i. aan te wennen. Het ministerie
E°ei( ®tanciën meende dat dit geen
It 'rii» j011 veroorzaken, de zaak was
to*» L.'^ eenvoudig: wat 4000 oude fran-
il hi e werd 10 nieuwe franken:
""st dus alleen maar door hon-
wat niet moeiiyk is.
ih v°or het eerst zagen de Fran-
G'krii de waarde van het geld was
,f IjH', hetgeen en:ere consternatie
rik ri' t is heel iets anders tienduizen-
(N*M0ntvangen dan enige armzalige
frankjes. Daarom stelden ze
M de illusie boven de werkelijk-
fekènen nog steeds met oude
5 a!lologisch heeft le nieuwe frank
ki'^Win Uitwetlcing gemist, tot grote
,'WU.g van de hoge pieten op het
|S zp„e van Financiën, die verbol-
l'f. v,feen dat het publiek expres de
V, tkxn??ert' Na vyftien maanden is,
'k e aat immers dat Frankrijk zo-
fl u ai] uudo als in nieuwe franken telt.
brik rtn11, banken, boekhouders en PTT
«Jfeeh 1 iaatste. In de winkels zyn de
V kcht Wel'swaar in NF aangegeven,
tlriSoj, het 8etal staat »NF" om de
hrikf u uiet in de war te brengen,
I 'ti, Publiek rëkeii't de som ogen-
;Jk ri'k om in oude franken. Vraagt
h»? ,PriJs noemt de vërkoop-
tljf bedrag in oude franken, zon-
f Sbr»?1 by te zeggen want het is van-
>i(Nc>rieud dat als men het woord
J'lfl gebruikt, deze daarmee bé-
{(■kakend dat Sis men het woord
Jlti, gebruikt, deze daarmee be-
l^lL^ordt.
WHaJ1.de vreemdelingen doen een
ti felto? ge Poging in Nieuwe Franken
S denkende dat dit nu alge-
■»Skr t gedaan.
H hiiicen man die een auto koopt of
rikp» „Vr°uw die haar dageiykse bood-
d°et denkt daar niet aan. Alleen
fes °Uirt rekenen in Nieuwe^ Fran-
'si hifl bun sommen daarin zpn aan-
felWii naar alle waarschijnlijkheid
11» °l-li m.?eten wachten tot de lagere-
's iVo rbugen volwassen zTjn voordat
V; ®t ri? 'n NF wordt gerekend. Toch
Siriig gebjk dat als de oude vijftig,
Vfeh ï1 tien frankstukken vervangen
Poor vijftig, twintig' én tién cen-
fehf'v ouée frank wordt vergeten,
y tos°or'0pig zyn we daar npg niet
fe^ Va??? biljetten zullen pas aan het
"ét volgend' jaar geheel zijn in-
V bnt Piuar voor wat de muntstuk-
V1 d» zal dat langer duren. Al-
feuvSï> Pjeuwe muntstukken ter waar-
V°db één N.F. zijn bijna „volledig in
VA EUien spreekt reeds van 400 mil-
d» n ziet ze dus vrij algemeen
fe£ is S mensen sparen ze niet op. En
9 b»~et.. bewijs, dat de. Fransen heel
fe VefiYvrbPen b°e bu" munt in waarde
''ijiPMn derd- Betrekkelijk kort voor
G waren er juist nieuwe munt-
feh Ulle Var> vijftig centimes uitgegeven
?i;'. erj .Ogenblikkelijk gehamsterd wer-
S(5l) of literflessen verdwenen. Geen
ïn bad n lege wijnfles volge-
fehNe»?» die geldstukjes. Toen er ge-
C di» u moest worden, waren er men-
't tip» zi°b de t«d niet gunden om
te legen en flessen vol geld
naaste vlucht meenamen.
k. digiin het de muntstukken van vijf
beds sP«orloos vc wijncn. Ze moeten
V dtp r vijftig miljoen in omloop
aar men ziet ze hoogst zelden.
;V' pas uitgegeven werden wel,
V vo0i0,'Ke meisjes sparen ze thans
V, <!p„ "aar uitzet en jonge gezinnen
k/Ohp Wasmachine of televisietoestel
fev tl»? Oudere mensen zeggen zueh-
,i "uclerc mensen zeggen zuen-
'irikl at die vijf NF stukken in ieder
»i-fe f/;" zUverwaarde hebben van 230
"ken, wat altijd beter is dan
anken, wat al
DINY KUYPER.
