Bondsregering
beweringen
dementeert
van Eichmann
Verleden van Globke werd
door justitie onderzocht
LONDENSE BRIEF..
w
IT
V
O
SNELLE REACTIE VAN BONDSKANSELARIJ
Kerkvervolging
in Hongarije
EichmannIk was
alleen maar een
spoorweg
beambte
De kansen
•sttirrtïi
Grote dag voor Gele Rijders in Arnhem
Overhemden of cultuur
Alex de Haas 65 jaar
Twee anti-semieten
veroordeeld
j Van aartsbisschop tot edelman Pedagogische 1
j omkoperij De baron voldoet een schuld
KENT FILTERS BEST
DONDERDAG 22 JUNI 1961
-
Volg ens betrouwbare inlichtingen
gouden op het ogenblik enkele hon-
erden Hongaarse priesters in de ge-
vangenis verblijven. De regering
niaakt dankb aar gebruik van de kwa-
BUITENLANDSE
KRONIEK
BONN, 22 juni (Rtr„ U.P.I.)
De Westduitse regering heeft zich
gisteravond gehaast te verklaren
dat dr. Hans Globke, Adenauers
persoonlijke adviseur met de rang
van staatssecretaris, in geen enkel
opzicht verantwoordelijk is ge
weest voor anti-Joodse maatrege
len, die destijds door de nationaal-
socialisten werden genomen. De
Bondskanselarij in Bonn gaf een
officiële verklaring uit, waarin
eraan werd herinnerd dat het
bureau van de Westduitse procu
reur-generaal een onderzoek heeft
ingesteld naar Globke's verleden
en dat daarbij is komen vast te
staan, dat Adenauer's adviseur
niets kan worden venveten.
meegerekend De Gaulle even niet
JV est.Duitsland
LORI-LLARDi
Ook in de foyer van het
Palacio de Bellas Artes
in Mexico, rookt men
KENT.
E W,"Y O R K
Internationaal meest gevraagde filtersigaret
met de beromd&lkhtblamiMinkrmHtefilter.
In Nederland
20
een recente officiële verklaring
van de Hongaarse communistische
Partij werd het volgende opgemerkt:
••'n Hongarije blijft de godsdienst de
Gevaarlijkste ideologie en de invloed
^an de Kerk is nog altijd aanzienlijk",
I'"ds het proces-Mindszenty van 1949
,Rbben de Hongaarse communistische
autoriteiten voortdurend een felle
'trijd gevoerd tegen de Kerk. Kardi
naal Mindszenty, die sinds de op
hand van 1936 asyl geniet in de Ame
rikaanse legatie in Boedapest, is niet
"e enige bisschop tlie van zijn vrijheid
beroofd is. Twee bisschoppen. Mgr.
etery en Mgr. Badialik zijn door de
Communisten geïnterneerd. Bovendien
,s de vrijheid van de bisschoppen die
"ag niet gearresteerd werden maar
Ze®r betrekkelijk. Zij worden met alle
m°gelijke middelen in de uitoefening
van hun ambt belemmerd, terwijl de
regering hen met listige middelen
'racht te compromitteren in de ogen
^an de trouwe gelovigen. Zo hebben
"e communisten op 24 maart een
ysIse verklaring uitgegeven, die de
'ndruk moest wekken dat het Hon
gaarse episcopaat de anti-communis-
hsche houding van priesters veroor
deelde.
Iijke activiteiten
van de zogenaamde
vredespriesters.
maar gelukkig is de
invloed van deze
pro-communistische
geestelijken slechts
gering. Het is herhaaldelijk gebeurd,
"al de politie heimelijk een pastorie
binnendrong om er een gefingeerd do
cument te deponeren met een plan
^oor opstandige activiteiten. Kort
uaara werd dan in zo n pastorie een
'uiszocking gedaan, waarbij het do
cument te voorschijn kwam. De pas-
'°or werd gearresteerd, en op grond
van het valse stuk werd de priester
ban tot gevangenisstraf veroordeeld.
In februari is door het dagblad van
"e Hongaarse communistische partij
gemeld, dat er een complot was ont-
1 ckt van een groep van elf katholie-
e». waaronder enkele priesters. Het
Proces tegen deze groep werd deze
mfek beëindigd met uitspraken waar-
,J'J zware gevangenisstraffen vielen.
e elf werden beschuldigd van het
Voorbereiden van een staatsgreep met
f'eUn van ,,een buitenlandse mogend-
le'd Zij zouden pogingen hebben
gedaan een aantal jonge Hongaren
aan te trekken voor regeringsposten
jb een te vormen Hongaarse Christe-
,'pe republiek, aldus de aanklacht.
el is niet na te gaan in hoeverre de
v doordeelden inderdaad tegen de
Vaat geageerd hebben, maar het is
r Uidelijk dat het hele proces slechts
\Verd geënsceneerd om de Kerk in
'5crediet te brengen, en om de pries-
j |ts en de gelovigen te intimideren,
j ei is opmerkelijk dat alle beschuldig-
met èèn uitzondering hun
'j 'cpe spijt betuigden over hun „mis-
V' n ^le'8een er °P zou kunnen
j.'Jïen dat men hen aan hersenspoe
lden heeft onderworpen, zoals dat
ertijd met kardinaal Mindszenty
s gebeurd.
^e Hongaarse autoriteiten hebben
nadrukkelijk op gewezen, dat te-
F°n de veroordeling van de elf katho-
n niet is geprotesteerd door het
genwoordige hoofd van het Hon-
®aarse episcopaat. Mgr. Grösz. Aldus
"de Boedapest onderstrepen, dat het
piscopaat activiteiten die tegen de
aat gericht zijn afkeurt. Had de
j °l)gst geplaatste Hongaarse prelaat
"erdaad niet partij kunnen kiezen
°0r de veroordeelden? Zolang wij
I 'at weten in hoeverre Mgr. Grösz in
c'openbaar zijn mening kan kenbaar
®aen, kunnen wij daar niet over oor-
cn. Volgens het Britse katholieke
^el<blad „U niverse" zou Mgr. Grösz
erigens enkele maanden geleden ge-
t)T'd hebben, dat als de gearresteerde
s !esters schuldig waren hij evenzeer
'uldig was. Hij zou de Hongaarse
I Sering verzocht hebben hem ook
arresteren. Maar wellicht heelt Boe-
^apest, na Jg ervaringen met het ge-
Mindszenty, van Mgr. Grösz geen
it^elaar vvillen maken. De prelaat is
"tors niet gevangen gezet.
o'gens Boedapest wil het reste-
deel van het Hongaarse episco-
v a' de regering niet tegenwerken,
zolang daar geen- overtuigende
J 'jzen voor gegeven worden, moë-
j,. 'ylj hopen en vertrouwen dat de
'c«oppen de kracht vinden de
^'Puntstische druk' te weerstaan.
De verklaring van de Bondskanselarij
kwam nog geen halve dag nadat Adolf
Eichmann de naam van Globke had ge
noemd tijdens het proces in Jeruzalem.
Op vragen van zijn verdediger, dr. Ro
bert Servatius, beweerde Eichmann dat
Globke een van de initiatiefnemers is
geweest van het plan om de Duitse Jo
den hun staatsburgerschap te doen ver
liezen en hen van hun bezittingen te
beroven.
Ei ohm anus verklaring, waarvan
wjj reeds melding maakten in een deel
van onze edities van gisteren, was
voor dr. Globke zeer belastend. Glob
ke was destjjds, voor de oorlog, als
afdelingschef werkzaam op het Duit
se ministerie van binnenlandse zaken.
Samen met een zekere Hering, een
andere afdelingschef op dit ministerie,
zou hjj ervoor hebben gezorgd dat de
Joden hun Duitse nationaliteit verlo
ren alsmede al hun bezittingen. Als
gevolg van dit initiatief moest Eioh-
manns bureau worden uitgebreid,
want de uitvoering van de plannen
van Globke en Hering bracht veel
extra werk met zich mee. Aldus de
verklaring van Eichmann.
De verklaring van de Bondskanselarij
legde er gisteren de nadruk op, dat
Globke op het nazi-ministerie van bin
nenlandse zaken niet met Joodse zaken
was belast. Wel heeft hij op 15 januari
1941, als luisteraar, deelgenomen aan
een vergadering van departementale af
delingschefs. Tjjdens deze bijeenkomst
werden o.a. Joodse kwesties behandeld.
Globke nam er aan deel op verzoek van
Duitse verzetsgroepen om hen te kunnen
inlichten over de plannen van de nazi's.
Aldus de verklaring van de Bondskan
selarij.
Eichmanus beschuldigingen aan het
adres van Globke zijn de Westduitse
regering uiteraard zeer onwelkom. In
liet verleden is Globkes naam reeds
verscheidene malen in verband met de
Jodenvervolgingen genoemd, o.a. naar
aanleiding van het commentaar dat hij
schreef op de Neurenberger Rassenwet
ten. De Öostduitse regering heeft her
haaldelijk geprobeerd de Bondsregering
in de persoon van Globke zwart te ma
ken. Deskundigen hebben echter verze
kerd dat het bewuste commentaar op de
rassenwetten voor vele Joden zeer gun
stig was, omdat zij met Globkes inter
pretatie van deze wetten in de hand kon
den aantonen dat zij niet voor arrestatie
in aanmerking kwamen. In ieder geval
heeft Adenauer tot op heden steeds ge
weigerd aan Globke te verzoeken zpn
ontslag te nemen. Globke. die 62 jaar
oud is, heeft als officiële titel: „Staats
secretaris, toegevoegd aan de Bonds
kanselarij". Hjj is katholiek, gehuwd en
vader van twee zonen en een dochter.
De beschuldingen van Eichmann te
gen Globke waren de grootste sensatie
van de zittingsdag van gisteren in het
proces. Voor het overige waren de woor
den van de verdachte, die thans wordt
gehoord als getuige, één «groot pleidooi
voor zichzelf. Met vaste stem verklaar
de Eichmann dat hjj eigenlijk alleen
maar een soort spoorwegambtenaar is
geweest „zonder bijzondere status",
wiens voorstellen aan zijn superieuren
bovendien maar te dikwijls werden ge
negeerd. Eichmann legde er steeds de
nadruk op dat hij alleen maar verant
woordelijk was voor de organisatie van
de Jodentransporten uit Duitsland en
de bezette gebieden naar de vernieti
gingskampen. Naar sommige deskundi
gen menen is dat trouwens al meer dan
genoeg om hem naar de galg te brengen.
Volgens Eich- ann was Josef Goeb-
bels er verantwoordelijk voor dat alle
Joden in het nazi-tijdperk een gele ster
moesten dragen. De Rijkscommissaris
voor de veredeling van het Duitse ras
had hun bezittingen gestolen en hun
bankrekeningen in beslag genomen en
Ileinrich Himmler had hun vernietiging
gelast. „Ik stelde alleen maar de trein-
tabellen op en bepaalde de vertrektij
den. Ik moest mijn chef rapport uit
brengen zoals dat voor elk diensthoofd
gold".
Servatius vroeg Eichmann ook of hjj
iets te maken heeft gehad met de exe
cuties van Joden in Polen. „Nein", was
het onmiddellijk gegeven antwoord.
Volgens Eichmann was dat allemaal het
werk van de S.S., die handelde op bevel
van Reinhard Heydrich. Eichmann be
weerde zelfs, dat hij in de wintermaan
den Joodse vrouwen en kinderen in per
sonenauto's liet vervoeren en alleen de
mannen in goederentreinen.
Eichmann verklaarde ook, dat hii, als
leider van het bureau 4 B IV van het
Reichssicherheitsliauptamt in elk op
zicht ondergeschikt was aan Heinrich
Müller van de Gestapo. Andere bureaus
maakten uit welke Joden moesten wor
den gedeporteerd en waar zij naar toe
moesten worden gebracht. „Het was
niet op mijn initiatief dat mijn bureau
later werd belast met de controle op
de confiscatie van het bezit der Joden
en op het vervallen verklaren van hun
staatsburgerschap". Het was op dit mo-
ment dat Eichmann naar voren kwam
met zijn beschuldiging, dat Globke en
Hering deze anti-Joodse maatregelen
hadden ontworpen.
Ziehier dus mijn
jgÉJfflyJ/ST voorbeschouwing
over de op stapel
staande Tour. Het
^PÉBgjjOTO wordt een heel
spektakel, dat staat
u i vast' Er §aan weer
•jf I MêS' I wat mensen
W Vmee, fietsers of
niet-fietsers, en het
wordt dus reuze
rest Inkt»lStaat 00k vast' Voor da
V nL n gt alles nog i» het ange-
Fn Jii« fTikan van alles gebeuren.
Ï%1 weTi wies ,en alpen "Sgen ook in
w - J?lank te wachten
betreft: ik zal drie etap
pes persoonlijk controleren. Om het
TTT technisch, en dus misschien
Pit a"let helemaal begrijpe-
'!-'k aa" te duiden: wij starten zondag
nfP, %"r rÜdtm da" ééll Stuk
Versailles. Dat komt neer
uShïiit.»? eLn halve kilometer. Een
ii.o!? ISif li ®n die tijdrit van 28 km.
tlr-VwJjt Plaatse nemen we dan ook
terloops maar even mee. Maandag
fietsen wij van Pontoise naar Rou-
f ten afstand van 230 kilo-
ivrflt eglnt efgens op te lijken.
Maar een ferme sportjongen haalt er
zijn neus voor op. De laatste etappe
'k za-l nemen loopt over 197.5
kilometer van Roubaix naar het Bel-
gische ChaHeroi; het gaat wel om
T°vr rance. maar ware sporti-
™!kL ^e,en grenzen. Dan hebben
fc Jo, kdometer opzitten. Voor
y°ldoende. Maar als die jon-
«rl ion our daarna nog verder
Ui is, j moeten ze het zelf we-
m„ al i-an zien w" wel weer.
Nu de kansen. Ik heb tot mijn ge
noegen gelezen, dat Nederland dit
rv-l- Mikt dan de prijs voor
vfiM ik Hat Mnden-ploegen. Eigenlijk
",at vanzelfsprekend. Ploeg is
rl f.S.1 ïs Mein land klein land.
En fietswielen zijn overal even rond.
Br Verwacht ik tenminste.
Verder heb ik vernomen, dat wij
Nederlanders dit maal niet bij voor
baat afkerig zullen zijn van een even
tuele gele of groene trui. Ook dat
heelt mpn warme instemming. W;j
fietsen per slot van rekening niet voor
ons plezier niee. En in het verleden
T1'-' al te veel met bezorgd-
heid afvragen: wat hebben wij toch
tegen de gele trui?
nKj,k 111 persoonlijk met de
stipd ga- bemoeien, zal er ook gefietst
r/rh .n r,geen gedonder. Fiets-tech-
"ijkberechtigd°Pees gezien 2«n ge"
Ab Gcldei-rnans heeft nog maar één
keer meegedaan en hij valt c r dus nog-
uLratTwni Watniet wegneemt dat ik
achter de hand houd. Hij
is de ervaren coureur, die weet wat hij
feon =nri»en -^ie Frar|krijk kent als
dus maar niets.
datwal'r e be"t ]aat geroepen,
Li j' maar ik hoop, dat je je
wurst tem "eUikheid des te me« be-
Hoe dat zij, Nederland fietst dit laar
mU-P°An1dpr0 Zi" mee E" dat n10®1
°?k- Andere landen weten al
niet. beter.
(Advertentie)
lang
i ïifrï ?20rnent dat. u deze regels
leest ben ik reeds onderweg om m(j
ter plaatse op de hoogte te stellen.
Ik bel u morgen even op uit Rouen.
WUPPERTAL, 22 juni (UPI) In
IVuppertal zijn gisteren twee bouwvak
arbeiders tot een maand gevangenis
straf veroordeeld wegens het aanbren
gen van anti-Joodse leuzen op deuren,
auto's en schuttingen in Wermels-
kirchen.
De mannen, de 31-jarige Oswald
Hoch cn de 25-jarige Manfred Erth, ver
richtten hun kladwerk op de avond van
de tiende april, aan de vooravond van
het begin van het proces-Eichmann. De
leuzen, die zij hadden aangebracht,
waren: „Dood aan de Joden!", „Duits-
land. ontwaak!" en „Waarom Eich-
man?"
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIK
ij kunnen niet nalaten
twee verhaaltjes te
vertellen over Dr.
Fisher, die enige we
ken geleden is afgetreden
als aartsbisschop van Can
terbury. Wij hopen namelijk
dat. de lezers onze ontroering
zullen delen. Dr. Fisher was
lid van het Hogerhuis. Dit
is niet een eer welke elke
Anglikaanse bisschop ten
deel valt. Maar van de ruim
veertig bisschoppen van de
Staatskerk zijn er vieren
twintig die het recht hebben
deel te nemen aan de wet
gevende werkzaamheid van
de hertogen, de markiezen,
de graven, de burggraven en
de baronnen. Tot deze uit
verkoren bisschoppen beho
ren ambtshalve de aartsbis
schoppen van Canterbury en
York en de anderen volgens
traditie of senioriteit. Toen
Dr. Fisher de vorige maand
aftrad om plaats te maken
voor Dr. Ramsey, hield hij
op lid te zijn van het Hoger
huis. Want eens een bis
schop altijd een bisschop,
maar niet eens een aartsbis
schop altijd een aartsbis
schop, De regering evenwel
besloot terecht dat Dr. Fisher
zich dermate verdienstelijk
had gemaakt in zijn aarts
bisschoppelijke jaren dat hij
een zetel behoorde te blij
ven bezetten in de adellijke
senaat. Dergelijke problemen
zouden in geen enkel land
ter wereld kunnen worden
opgelost dan in Engeland.
Macmillan bedacht dat hij
niet zo lang geleden een
heel sluwe uitvinding had
gedaan. Hij had de „levens-
adel" gevormd, d.w.z. een
verheffing in de adelstand
voor de duur van het leven
van de aldus onderscheiden
persoon, zonder erfelijke op
volgingsrechten voor de oud
ste zonen. Derhalve besloot
Macmillan de afgetreden
aartsbisschop „levenslang" te
geven. Onnozele buitenlan
ders zouden natuurlijk ge
dacht hebben dat de premier
een zo vooraanstaand man
als de voormalige aartsbis
schop van de Staatskerk
minstens versierd zou heb
ben met de adellijke rang
van graaf. Maar Macmillan
dacht er anders over. Dr.
Fisher bezat voldoende per
soonlijke distinctie om geen'
behoefte te hebben aan een
levenslang grafelijk vonnis
en Macmillan benoemde hem
in de laagste adelsrang wel
ke toegang verleent tot het
Hogerhuis, die van baron.
En de voormalige aartsbis
schop van Canterbury heet
nu Baron Fisher, wordt aan-
^'""iiiiiiiiiiiiiiMiimi111111111111,1%^
gesproken als Lord Fisher en
zal blijven deelnemen aan
de beraadslagingen van het
Hogerhuis.
'et tweede (ware) ver-
haal'over Baron Fisher
is zo mogelijk nog roe
render. Men behoort te
weten dat Dr. Fisher vroe
ger gedurende achttien jaren
rector was van een van de
sjieke Engelse kostscholen,
welke men in Brittannië
„public schools" noemt, om
dat het grote publiek angst
vallig wordt geweerd. Wij
hebben van oud-leerlingen
vernomen dat Lord Fisher
een bijzonder goed rector
was, hetgeen bijna vanzelf
spreekt. Maar togn Dr. Fisher
zijn eerste bisschoppelijke
benoeming ontving onder
hield hij zonder het te we
ten rectorale betrekkingen
met een van zijn oud-leer
lingen. Er was namelijk een
leerling op de school van
Repton die zich slechts op
een punt wist te onderschei
den. Hij was een uiterst be
kwaam voetballer. Maar bui
ten het voetbalterrein was
geen zweem van enigerlei
bekwaamheid of zelfs maar
ijver te bespeuren. Nu mag
bekend verondersteld wor-
den dat het in vele gevallen
meer dan voldoende is voor
oen „public school"-leerling
zich te onderscheiden in een
pf andere tak van sport. En
in vele gevallen betekent het
feit dat een leerling aan
voerder wordt van de cricket-
ploeg van zijn school veel
meer dan enige andere vorm
van onderscheiding. Maar dit
geval was bijzonder ernstig.
De jongeman leek van aca
demisch punt beschoutvd ge
heel hopeloos. Men kan zich
dan ook de verbazing van
de rector en toekomstige
aartsbisschop voorstellen,
toen hij op zekere dag in
het grijze verleden de be
kwame voetballer er op be
trapte dat hij Gibbon zat te
lezen. Gibbon is een van de
grootste Prozaschrijvers van
de Engelse letteren en zijn
geschiedenis over de onder
gang van het Romeinse rijk
behoort (evenals zijn auto
biografie) tot de grootste
prozawerken van de Engelse
letterkunde. Dr. Fisher was
terecht verbaasd te ontdek
ken dat een jongeling, wiens
hersens grotendeels schuil
gingen in zijn voeten, de
grote Gibbon zat te lezen, j
Zo groot was zijn verbazing
dat Dr. Fisher tot de jonge
ling zeide dat hij hem een
halve kroon, d.w.z. een gul
den en vijfentwintig centen,
zou geven, indien hij het
gehele werk uitlas. Gibbons
geschiedenis vult 8 grote
boekdelen. Na dit onpeda
gogisch aanbod schreed de
episcopabelt rector heen
over de groene zoden.
Sedert dien vergingen de
jaren. De voormalige
rector werd bisschop
van Chester, vervolgens
bisschop van Londen en De
ken van de Koninklijke Ka
pellen, vervolgens aartsbis
schop van Canterbury, ver
volgens baron. En aan het
°ind van de vorige week
deelde hij mede dat nu, der
tig jaar nadat hij een voet
baller had zien worstelen
met de grote geschiedenis
van Rome s ondergang, be
richt had ontvangen dat de
ietwat verouderde voetbalier
de acht delen had uitgelezen
cn aanspraak maakte op de
som van een gulden cn vijf
entwintig centen. De nieuwe
baron heeft dc oude schuld
voldaan. En onze schrijf-
machine schaamt zich een
beetje, omdat zij nog steeds
niet geleerd heeft bazuinge
schal na te doen.
....hij jat Gibbon, te lezen....
DAAN VAN DER VAT
In vol ornaat.
oor bijna tweehonderd mannen
van ongeveer zeventig jaar al
liep er een Benjamin van 61
en een krasse 84-er tussen
was het woensdag een grote dag.
Die mannen waren nl. voormalige le
den van het voormalige korps Neder
landse Rijdende Artillerie, befaamd
onder de naam Gele Rijders.
Ze waren weer eens samen op het
Gele Rijdersplein in Arnhem, op de
plaats waar vroeger hun bloedeigen
Willemskazerne stond, waarin zij in
de jaren rond 1911 een onvergetelijk
stuk van hun leven gesleten hebben
en de Arnhemse, bevolking gefasci
neerd hebben door hun galops, hun
jaarlijkse parade, hun manoeuvres
en met het dagelijks kammen van
hun rossen tegenover de kazerne me
nig scholier deden vergeten, dat de
school al begonnen was.
„Jee, wat is dat Arnhem veran
derd", zeiden sommigen op een toon,
waarin een tikkeltje heimwee naar
rustiger en romantischer dagen viel
te beluisteren. Anderen zochten
soms vergeefs naar kroegjes, waar
ze vroeger voor een krats een borrel
dronken on informeerden er naar el-
kaars wederwaardigheden sedert het
korps in 1954 geruisloos werd op
geheven, omdat er in NAVO-strijd-
krachten geen plaats meer is voor
paarden en dus ook niet voor Gele Rij
ders.
De mannen waren van overal van
daan in Arnhem samen op initiatief
van het wijkcomité Gele Rijdersplein
onderdeel van het comité Arnhemse
Zomerfeesten. Dertig oud-onderofficie-
ren m uniform, hoog te paard, de
rest gewoon in burger. Voorafgegaan
door zeven geüniformeerde trompet
ters te paard maakten ze een niet al
te stramme mars door de stad en de-
fileerden daarna op het Gele Rijders-
plem. Dat zag zwart van de mensen
en de gevels rond het plein leken met
mensenkoppen behangen. Als trossen
hingen ze uit vensters om het schouw
spel te bekaken.
Op het plein werden ze nog eens
militairement toegesproken door de
laatste korpschef, kolonel b.d. E. C.
d® Haa,\. die op een gegeven ogen
blik in jujn „improvisatie" bleef ste-
ken tot het reddend papiertje te voor
schijn kwam.
's Avonds kre„er de mannen in Royal
net als vroeger e<m maaltijd
van hutspot, worst en bier. Vervol
gens konden ze (op eigen kosten) de
stadsbus pikken naar de Menno van
Coehoornkazerne, waar films uit de
oude tijd werden vertoond.
en W. om het bouwsel geschikt te ma
ken voor culturele doeleinden, maar
de gemeente voelt meer voor een ver
bouwing tot autostalling met een ben
zinepomp ervoor. Cultuur zou dan bo
ven kunnen worden beoefend, maar
daar voelen de kunstenaars weer niets
voor. Zij hebben nu het oog laten val
len op de Kunstacademie tegenover
het station. Dat gebouw komt leeg,
zodra Rietvelds fraaie ontwerp voor
de nieuwe academie aan de Rijn is
verwezenlijkt. B. en W. willen die leeg
komende kunstacademie verkopen aan
een overhemdenfabriek, een transac
tie, die eigenlijk al zo goed als in kan
nen en kruiken is. De mogelijkheid,
uitsluitend overhemden te maken voor
in de cultuur werkzame lieden is he
laas niet als compromis overwogen.
Een groot aantal organisaties van
kunstenaars, sportlui, oudjes-entertai
ners, muziek en zangverenigingen en
instuifjongelui, de Volksuniversiteit
voorop, wil de toekomstig voormalige
Kunstacademie voor haar gezamenlij
ke doeleinden gebruikt zien. Een ac
tiecomité is druk bezig daan-oor de
nodige adhaesiebetuigingen te verwer
ven. Of die opwegen tegen het aanbod
van de overhemdenfabriek is intus
sen bijzonder twijfelachtig.
De Rotterdamse conferencier en
zanger Alex de Haas pleegt in
het openbaar bij voorkeur znn
nostalgie naar het Nederland-
se-cabaret-van-voor-de-oorlog te de
monstreren. Op een persoonlijke wijze
en vóór alles met grote kennis en kun
de. Vele radioluisteraars die nog wee-
inoedige herinneringen hebben aan de
tijd van Speenhoff, Pisuisse, Louis
Davids en vele andere cabaret-artis-
ten van voor 1940 zorgen ervoor, geen
programma over te slaan, waarin De
Haas, zelf of met assistentie van an
deren, in woord en muziek aan het
mijmeren slaat over wat zo'n „goede
oude tijd" moet zijn geweest. Alex de
p een oud, schimmelig pleintje
in Arnhem staat een bouwsel,
genaamd „De Korenbeurs".
Noren wordt er al sinds onheug
lijke tijden niet meer verhandeld. Men
zou er koren kunnen laten repeteren,
maar die hebben er weinig zin in, zo
lang het althans van binnen niet wat
wordt opgekalefaterd.
De Arnhemse kunstenaars en dat
zijn er nogal wat bewegen al maan
den lang hemel en aarde, in casu B.
Haas kan erover meepraten: vele
groten van weleer heeft hij, die zater
dag zjjn 65e verjaardag viert, nog als
collega's meegemaakt.
