Stanleystad laat de acht
Belgische militairen vrij
Politieke stunt voor de
Vlaamse Volksunie?
Onderhandelingen Italië-
Oostenrijk afgebroken
Ik /ijl
Mm
NOG GEEN UITSLAG IN
ZAAK-STALMANN
Italiaanse verwijten inzake
de terreur-acties
Tourdoop
Brueghetiaans feest in „Huessen"
JÉt
Internationale drukte
op vliegveld Beek
Eén avond Oeteldonk
Eerloze dood van een
buikorgeldraaier
Gevangenen weer veilig; in België
gsgevangenen
waren gijzelaars
voor erkenning
Sovjet-discipline
en wetenschap
KWESTIE ZUID-TIROL
Boerenbetogingen
in Z.-W. Frankrijk
Duitse persberichten weerlegd
Uitgeweken geleerde
schrijft Khroesjtsjev
Nederlandse vlieger
in Katanga omgekomen
MAANDAG 26 JUNI 1961
Deconinck
geblokkeerd
lil™
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, 26 juni De acht Bel
gische soldaten uit Roeanda Oeroen-
di, die sedert 12 januari door de Gi-
zengistische autoriteiten te Stanley
stad in de Congolese Oostprovincic
waren gevangen gehouden, zijn van
morgen, als vrije mannen, per vlieg
tuig te Brussel aangekomen. Zater
dag waren zij door Gizenga in vrij
heid gesteld en aan de V.N.-autori-
teiten uitgeleverd. De blauwhelmen
hebben de acht dezelfde dag naar
Leopoldstad overgebracht, van waar
uit zij gisteravond met een lijnvlieg-
tuig van de Sabena naar België zijn
teruggekeerd.
Wat men gevreesd had is intussen ge
beurd: rond de vraag aan wie nu eigen
lijk de verdienste toekomt de acht sol
daten uit de Gizengistische krijgsgevan
genschap te hebben bevrijd, is er al
weer direct een kleine oorlog ontbrand.
Zoals bekend is de Brusselse advocaat
Deconinck. afgevaardigde van de
Vlaamse Volksunie in de Kamer van
Volksvertegenwoordigers samen met de
oud-koloniale arts Lecomte verleden
maandag naar de Congo vertrokken in
de hoop er aan de Loemoembistisehe
machthebber een door de ouders van
de acht soldaten ondertekend smeek
schrift te overhandigen. Maar in rege
ringskringen was het initiatief van De
coninck zuur en met ontstemming ont
haald. Deconinck had de regering vak-
komen buiten zijn plannen gelaten en
hij had zijn reis ook uit persoonlijke
fondsen betaald.
Het voofuitzicht, dat de kleine Volks
unie, die bij de jongste verkiezingen de
Christelijke Volkspartij reeds op een
hinderlijke wijze in de wielen had ge
reden, nu wellicht het gras voor de voe'
ten van de grote regeringspartijen zou
kunnen wegmaaien, was niet vaa een
aard om eerste minister Theo Lefèvre en
zijn socialistische tweelingbroer Paul-
Henri Spaak te verblijden. In een toe
spraak, die nu niet bepaald van spor
tiviteit-blijk gaf, had de nieuwe C.V.P.-
partijvoorzitter Vanden Boeynants don
derdagavond te Verviers Deconincks
initiatief publiek afgekeurd. Hij ver
klaarde dat Spaak sinds weken reeds
discrete stappen had gedaan om de vrij
lating van de acht te verkrijgen. Maar
ora het vlotte verloop van de onderhan
delingen niet te storen, had de regering
de voorkeur eraan gegeven voorlopig te
zwijgen.
Volgens Vande'n Boeynants had
Spaak trouwens succes gehad en tegen
1 juli, eerste verjaardag van -de Con
golese onafhankelijkheid, zouden de acht
soldaten naar alle waarschijnlijkheid op
vrije voeten worden gesteld. Nog steeds
volgens Vanden Boeynants was de
volksvertegenwoordiger Deconinck naai
de Congo vertrokken ,,op het ogenblik
waarop in België elkeen wist dat dc
onderhandelingen op het punt stonden
te slagen". Wanneer dc opzet van dc
regering zou falen, dan zou dat volgens
Vanden Boeynants te wijten zijn aan
het feit, dat men bepaalde electorale
belangen geplaatst had boven die van
de gevangenen.
In een gisteren na dc vrijlating van
de acht te Brussel- uitgereikte ver
klaring heeft de regering andermaal
getracht om de pluim van de verdien
ste op haar eigen hoed te steken. De
vrijlating, zo luidde het, is het resul
taat van de herhaalde interventies
van dc vorige minister van Buiten
landse Zaken, Wigny, en van zijn op
volger Spaak.
Deze explicatie stemt niet heel en al
met fle werkelijkheid overeen. De waar
heid is, dat de vrijlating van de acht
noch de verdienste is van de regering,
noch het resultaat van de reis van De
coninck naar dc Congo. Het is juist dat
Wigny en Spaak sedert 12 januari on
verpoosd de Verenigde Naties te New
Vork hebben aangespoord om bij Gi
zenga ten voordele van de Belgische
krijgsgevangenen te interveniëren. Het
Belgisch verzoek blijkt echter geen ef
fect te hebben gesorteerd. In de afge
lopen weken had de Beligsche regering
dan ook door bemiddeling van een in
vloedrijke particuliere instantie in Stan
leystad stappen gedaan. Deze instantie
had de regering gerapporteerd dat de
vrijlating van de acht nog wel een hele
tijd op zich zou kunnen iaten wachten,
daar Gizenga de Belgen als vuistpaml
wilde houden om Brussel ertoe te be
wegen zijn regime als het enig wette
lijke in de Congo te erkennen.
Wat intussen Deconinck betreft, mag
men het onwaarschijnlijk achten dat
zijn door niets of niemand gesteunde
privé-initiatief veel meer succes zod
hebben opgeleverd dan de actie van de
regering. Uit informaties uit Leopold
stad blijkt overigens. da' Deconinck in
de Congolese hoofdstad geblokkeerd
heeft gezeten, en dat. hij' geen toosten^-
ming heeft gekregen zich naar Stanley
stad te begeven. Of dit, zoals men hier
fluistert, te wijten is aan een of andere
discrete vingerwijzing uit Brussel, kan
men in het midden laten.
Dc meest voor de hand liggende
explicatie voor de inschikkelijkheid
van de heer Gizenga is intussen te
vinden in het sedert een week zo sterk
gewijzigde politieke klimaat in de
Congo. Ingevolge het akkoord tussen
Stanleystad en Leopoldstad is Gizenga
weer in het, spoor van de wettelijkheid
getreden. Hij is niet langer het hoofd
van een regime, dat zichzelf alleen
maar door het wapen van de koude
oorlog met een schijn van een overi
gens sterk aanvechtbare legaliteit kan
sieren.
De bijeenroeping van het parlement
opent voor de gewezen vice-premier
van wijlen Patrice Loemoemba. de weg
om door een normale procedure een
machtspositie in de Congo te veroveren.
Voor hem stelt zich derhalve niet lan
ger meer het probleem van de interna
tionale erkenning, welke hem, over
weinige dagen wellicht, automatisch zal
te beurt vallen. In de Congo is daarmee
een hoofdstuk afgesloten en de acht
Belgische soldaten hebben daarvan
automatisch geprofiteerd. Hun vrijla
ting is het gevolg van geen enkele di
recte tussenkomst, al moet men dan
toch eerlijkheidshalve erkennen, dat de
huidige Belgis he regering door een ac
tievere samenwerking met de Verenig
de Naties en door een meer inschik
kelijk ten uitvoer leggen van de V.N.-
resoluties tot het aanzuiveren van het
Congolees klimaat in aanzienlijke mate
heeft bijgedragen.
LONDEN, 26 juni (Rtr.) „The
Observer" heeft gisteren de brief ge
publiceerd, die de Russische geleerde
Lentsjefski aan Nikita Sergejevitsj
Khroesjtsjev heeft geschreven. Lent
sjefski, die de vorige maand asiel in
Engeland heeft gevraagd, heeft deze
brief aan de Russische ambassade in
Londen gestuurd, die hem echter niet
naar Moskou wilde doorsturen.
Lentsjefski zegt in zijn brief dat hij
het leerstuk van de onverzoenlijke en
meedogenloze klassenstrijd niet langer
kan onderschrijven, evenmin als de
strijd tegen de godsdienst die tot de ver
nietiging toe wordt gevoerd. „Ik ben er
diep van overtuigd, Nikita Sergejevitsj,
dat de grootst" mogelijke verdraagzaam
heid tegenover alle individuen, die er
een afwijkende mening op na houden,
de enige weg is om te voorkomen dat
de mensheid ondergaat door broeder
moord en degeneratie."
Lentsjefski zegt dan dat volgens het
reglement van de communistische par
tij iedereen, die niet akkoord gaat met
het beleid van het centrale comité,
moet aftreden. „Omdat de communisti
sche partij en de Russische regering
niet te scheiden zijn, houdt mijn uit
treding uit de partij noodzakelijk in
dat ik mijn vaderland verlaat." De
Russische geleerde doet dan een be
roep op Khroesjtsjev om zijn vrouw en
twee dochters niet te straffen en zegt
voorts dat alle wetenschappelijke gege
vens die hij in liet buitenland heeft ver
zameld, naar de Sovjet-Unie gezonden
zullen worden als hij zijn experimen
ten voltooid, heeft. Tot slot merkt hij op
dat hij een zeer grote eerbied voor
Khroesjtsjev heeft, omdat deze het Rus
sische volk oprecht lief heeft en op zo'n
energieke manier streeft naar een beter
leven v>oor dit wik.
ZURICH, 26 juni (Rtr. UPI) De on
derhandelingen tussen Italië en Oosten
rijk over de toekomst van de Duits spre
kende minderheid in Zuid-Tirol zijn za
terdagavond afgebroken. Beide partijen
zijn het volkomen oneens met elkaar.
De besprekingen, die zaterdagmorgen
naren begonnen, werden bijgewoond
door de Italiaanse minister van buiten
landse /pvken, Antonio Segni en zijn Oos
tenrijkse collega Bruno Kreisky.
In kringen rond dc afgevaardigden
werd opgemerkt dat Italië zich tot het
Internationale Gerechtshof in Den Haag
wil wenden voor een uitspraak in het
geschil. De Oostenrijkers willen dat er
een speciale internationale commissie
van onderzoek naar het gebied wordt ge
zonden om de moeilijkheden aldaar ter
plaatse te kunnen bestuderen. Hoewel
het overleg is afgebroken, acht men het
mogelijk dat beide ministers elkaar la
ter weer zullen ontmoeten om de onder
handelingen weer op gang te brengen.
Segni en Kreisky hebben zaterdag
morgen en zaterdagmiddag vergaderd.
De delegaties van beide landen zouden
zaterdagavond weer bijeenkomen, maar
deze bijeenkomst ging niet door.
Zoals' bekend willen de Oostenrijkers
grotere autonomie voor de Duitsspreken
de bevolking van Zuid-Tirol.
Segni legde voor het begin van dc con
ferentie ecu verklaring af waarin hij d<*
„terreur-daden" in Zuid-Tirol veroor
deelde en een beroep op de Oostenrijkse
regering deed haar invloed aan te wen
den om hieraan een einde te maken. Hij
verklaarde dat na zijn redevoering die
hij op 11 juni voor de televisie had af
gelegd over het Italiaanse standpunt in
dit probleem „een serie aanslagen in
Alto-Adige (Zuid-Tirol) begonnen was,
die er duidelijk op gericht waren de po
gingen van de Italiaanse regering om
een oplossing te vinden, wilden verlam
men".
Segni zei dat er geen enkele twijfel
bestond dat deze aanslagen zorgvuldig
waren bedacht en uitgevoerd, en Segni
deelde Kreisky mede, dat bewijsmateri
aal dat door de Italiaanse regering was
vergaard, duidelijk aantoonde, „dat de
terroristische aktiviteit in dienst stond
van een geleid oogmerk dat over de
Italiaanse grenzen heenging".
Kreisky antwoordde dat dc Oostenrijk
se regering het geweld in Zird-Tiro!
reeds had afgekeurd en herhaalde dat
Oostenrijk ervan overtuigd was dat de
enige wijze om tot een oplossing te ko
men het nakomen van de resolutie van
de V.N. is. Over Segni's bewering dat
de golf van terreur in Oostenrijk was ge
organiseerd, zei Kreisky dat de Oosten
rijkse regering zich niet over deze be
sehuldiging kon uitlaten zolang Italië
geen concrete bewijzen indiende.
„Afgezien daarvan zou ik vandaag reeds
willen verklaren dat een democratische
regering niet verantwoordelijk kan wor
den gehouden voor alle daden die door
haar burgers worden bedreven", aldus
Kreisky. De dood van de twee jonge
Zuid-Tirolers js „met grote ontzentting en
opwinding" in Oostenrijk ontvangen, al
dus Kreisky. De Oostenrijkers verden
ken de Italiaanse regering ervan de be
volking van Zuid-Tirol schrik te willen
aanjagen. De Italiaanse actie in Zuid-
Tirol is een overtreding van de resolutie
van de V.N. Kreisky besloot met de
woorden dat „de Oostenrijkse regering
zich het recht voorbehoudt de nodige
stappen te nemen".
Zuid-West-Afrika Bij een bot
sing tussen een passagiers- en een goe
derentrein op ongeveer negentig kilo
meter ten zuiden van Keetmanshoof, in
Zuid-West-Afrika, is een Europese
vrouw om het leven gekomen. 48 Euro
pese en vier neger-passagiers werden
gewond. Onder de gewonde Europese
passagiers bevinden zich enkele school
kinderen. (Reuter)
t Advertentie)
PAKIJS, 26 juni (UPI) Betogende
Franse boeren, ongeveer 600 in getal,
hebben gisteren het Zuidwestfranse
stadje Aurillac „ingenomen", terwijl
de provinciale politie veel geringer
in aantal werkeloos moest toezien.
Zoals reeds traditie begint te worden
barricadeerden de boeren de wegen met
tractoren, jeeps, vrachtauto's en
wagens.
Behalve leuzen en spandoeken over
„vaste prijzen en vaste lonfen" waren
er ook die zeiden „neen tegen' de Ame
rikanen".
Deze serie had betrekking op plannen
van een zuivelfabriek uit Ghieago, voor
de vestiging van een dochteronderne
ming.
In de buurt van La Rocfielle en Royan
werden de wegen door 350 boeren ge
barricadeerd met tractoren, waardoor
alle toegangen naar de dorpen en ge
huchten in die landstreek werden af
gesloten.
Er werden geen onlusten gemeld.
Goed. Ik heb dus
gisteren mijn
Tourdoop onder,
gaan. Kenners zeg
gen, dat ik het er
naar behoren heb
afgebracht. In
ieder geval heb ik
niet gehuild. Maal
laat ik beginnen
bij het prille be
gin. 's Morgens om een uur of half
acht heb ik in mijn hotel nog even
mijn handtekening gegeven aan een
plaatselijke, brave borst, die mij voor
een coureur aanzag. Toen ik hem uit
zijn bizarre droom had geholpen, stond
hij erop dat. ik althans een „suiveur"
zou zijn. Per slot van rekening was
dat zo. En ik onderging dus de onge
kende weelde van iemand blij te
maken met mijn signatuur.
Vervolgens ontdekte ik dat mijn kof
fer weg was. Na enig zoeken bleek
hij door rappe Franse soigneurs in de
enorme bestelauto by de bagage van
andere coureurs te zijn geladen. En
het scheelde dus maar een haar of ik
had toch mee moeten fietsen.
De start verliep gesmeerd. Voor het
beslissende schot heb ik mij nog even
in verschillende talen tussen de cou
reurs gemengd en hen in ontmoedigen
de zin toegesproken. „Jongens", heb
ik gezegd, „laten wij even wel wezen
en we leven per slot van rekening in
de eeuw van de ruimtevaart. En zul
len we, nu het nog kan, niet met z'n
allen de trein nemen. Het is maar
een suggestie". Ik kreeg niet de in
druk dat mijn voorstel in goede aar
de viel. Alleen een regionaal, die on
bekend wenst te blijven, toonde enig
teken van instemming. Maar toen
iedereen ging, fietste hij tenslotte ook
maar mee. Vlak voor het vertrek heb
ik Woutje, die nerveus aan zijn pet zat
te draaien, nog even opwekkend toege
knikt, zeggend: „Hou je taai". Wout
begreep me; zoals hij ook begrepen
had dat mijn wenk In cle richting van
de trein alieen maar een kwestie van
taktiek was geweest.
Enfin, daarna ging alles op wiele
tjes. Jk heb nog nooit een evenement
meegemaakt van dergelijke omvang,
dat zo gesmeerd cn zo op wieletjes
loopt als de Tour. Wat niet wegneemt
dat ik var, Roucn tot aan Versailles
geen renner heb gezien. Wij reden in
onze auto vóór de jongens uit cn be
moeiden ons hoofdzakelijk met het
landschap; cn met de langs de weg
in rjjen opgestelde Fransen. Maar het
moest toch vrij hard gaan, want de
coureurs zaten ons danig achter de
vodden. Wij bleven overigens toch van
het jachtige gebeuren op de hoogte,
want een speciale Tour-radio blies ons
de laatste berichten in de oren. En
toen wij vernamen dat „Piette van
Este" aan het uitlopen was geslagen
sprak het vanzelf, dat onze harten en
onze auto iets sneller gingen lopen.
Even later vernam ik echter dat Piet
weer was teruggevallen en zelfs opge
slokt. Het zal je gebeuren als je zo
je best doet.
In Versailles heb ik dan gisteren
op één dag twee gele truien zien aan
trekken. Dat lijkt mij om te beginnen
dan niet slecht. Zoals u begrijpen
zult heb ik daar dus ook de renners
teruggezien. Ik kon daar waarnemen
hoe Darrigade in duizelingwekkende
vaart als eerste over de eindstreep
schoot en hoe een andere coureur
spontaan op een bundeltje fotografen
inreed. Het grote peloton kwam onge
veer vijf minuten nadien aangestoven.
Ik vond dat een te verwaarlozen tijds
verschil. Wat zijn vijf minuten op de
eeuwigheid? Niet eens een fractie van
een fractie. Maar mijn sportieve
collega's deden alsof het om vijf jaren
ging. Ik heb even gewacht tot de
laatste man binnen was. Dat was num
mer 19, Privat. Niemand had hem in
de gaten toen lijj met de bezemwa
gen in zijn kielzog binnenkwam. Ik
wel. Ik was mèt hem; ik begreep
hem.
Wat heb ik toen gedaan? Ik heb
achteloos Jacques Goddet de hand ge
drukt. Zover ben ik ai. „Ah, Monsieur
Goddet, comment pa va?" Goddet
geelt mij haastig een lichte tik op
de schouder en ziet mij in het geheel
niet staan. Zover is hij al. Hij heeft
zijn Tourdoop al achter de rug en zjjn
Tour-doping ook, Goddet loopt in tro-
penkostuum compleet met helm rond
cn hij beheerst de situatie; hij zet enige
duizenden mensen naar zijn zeer ver
zorgde hand. Hij is een groot man.
Maar met dat al had ik de feeste
lijkheid rond de gele trui van André
Darrigade gemist, 's Middags echter,
toen Jacques Anquetil het kledingstuk
overeenkomstig zijn belofte greep, was
ik er b(j. Het werd een enerverende
plechtigheid. Daar waren twee in het
oog lopende jongedames gekomen om
hem te kussen. En het werd een ge
zoen van jewelste, want er stonden
een paar dozijnen fotografen, die
voortdurend in allerlei toonaarden
om een herhaling schreeuwden. Dit
nu zijn bijzonder ongenuanceerde jon
gens, die slechts in „plaatjes" den
ken, meestal in dezelfde plaatjes. Toen
de dames uitgezoend waren werden
zij dan ook achteloos in een hoek ge
smeten. En een andere dame, die nog
bloemen hadwillen aanbieden, bleef
jammerend met volle handen achter,
De grote winnaar immers had inmid
dels het hazenpad gekozen. Hij was
allang weer aan het fietsen.
Anquetil gaat de Tour winnen. Dat
weet iedereen. Ik niet. Ik moet het
nog zien. Onze Nederlandse jongens
zijn er ook nog. Zij hebben het de
eerste dag niet best gedaan, goed,
maar er komen er nóg twintig. En
wat zijn nu, ik herhaal het, vijf minu
ten? Heb ik tenslotte als Tourdope-
ling geen recht van spreken?
De boeren van Sarlac en Souillac in liet hoogland van Auvergne zijn over gegaan tot een solidariteits-betoging voor de
Franse boeren in Bretagne, die menen, dat de regering hun te kort doet. Met tractors en karren versperren de boeren
de w egen.
'•fjjter.
Meester Noel de Sloovere biedt een stukje aan van de os
Het stedeken Arnheim by (lie
groote koopstad Heuessen",
stond er vijf eeuwen geleden in
de Arnhemse Stadskronieken.
Dat was in de tijd, dat Huissen een
enclave van het hertogdom Kleef in
het Gelders gebied vormde. Die en
clave leidde voortdurend tot vinnige
gevechten tussen de Gelderse en Kleef-
se heren. Arnhem en Nijmegen pro-
heerden telkens die enclave in bezit
te krijgen. De bekendste poging (laar
toe dateert van april 1502 onder leiding
van Karei van Gelre. De Arnhemse
bevolking bracht haar koperen en tin
nen huisraad bijeen om het te laten
omsmelten tot geschut voor hertog
Karei, Maar Huissen won en Arnhem
verloor vrijwel alle geschut. Dat was
op 26 juni. Sindsdien vieren de Huis-
sense gildebroeders elk jaar (lie over
winning met een spiegelgevecht.
Ditmaal deden zjj het anders. Daar
toe geïnspireerd door het comité
Arnhemse Zomerfeesten stelde Huis
sen zaterdagmiddag een verzoenings-
gebaar op het pleintje, waar hertog
Karei (als standbeeld) al jaren staat.
Met vliegende, fonkelnieuwe vaandels
geschenk van de jubilerende AKU
en slaande trommen kwamen ze op
(lat pleintje samen en schonken de
Arnhemse magistraat het destijds ver
geefs ingeleverde koper en tin sym
bolisch terug in de vorm van een
antieke beddewarmer. Wegens afwezig
heid van burgemeester Matser werd
dit verzoeningsgeschenk in ontvangst
genomen door wethouder J. Bronk-
liorst. Hij aanvaardde het geschenk
met een geestige speech, geïnspireerd
op de Arnhemse voedseltochten in de
oorlog naar het agrarische Huissen.
Daarna volgde een Bruegheliaan-
se monstermaaltijd midden op straat.
Meisjes in middeleeuwse dracht, witte
kapmutsjes op, schonken bier uit oude,
aarden kannen en serveerden plakken
ossevlees, persoonlijk gebraden door
de Vlaming Noel (le Sloovere, Euro
pa's enige rondtrekkende rötisseur, die
zijn talent vorig jaar in Middelburg de
monstreerde aan koningin Juliana.
De Sloovere, blozend, lachend onder
een enorme koksmuts, om de hals de
oranje keten met medaille van de
Confrérie des Rötisscurs Européens,
begon zondagmorgen al om een uur of
tien te braden. Midden op straat zag
men een jonge os met kop en al aan
het spit, een beest van 400 a 500 pond,
dat later zou worden verorberd door
de koningen van (1e drie jubilerende
gilden van St. Joris (550 jaar), St.
Gangulphus (425 jaar) en St. Lauren-
tius (300 jaar).
De Sloovere zelf bediende de com
missaris der koningin in Gelderland,
mr. H. W. Bloemers en diens echt
genote, alsmede wethouder J. van Bug-
genum van het Arnhemse gemeente
bestuur. De meiskes ontfermden zich
kwiek over de driehonderd andere
gasten, (lie hongerig waren geworden
van het meedoen aan, of het «vach
ten op de feestelijke en kleurige „Ein-
zug der Gaste", waaronder drie groe
pen van het Koninklijk en Keizerlijk
Gilde van Brussel en een aantal Bra
bantse gildebroeders.
De traditionele rondvlucht voor
sportvliegers, georganiseerd
door de Koninklijke Neder
landse Vereniging voor Lucht
vaart, was dit jaar verre van ge
makkelijk. De veertien deelnemers
ondervonden dit al meteen zaterdag
bij de eerste etappe Hilversum-Teugc.
De navigatie-opdracht. luidde om aan
de hand van een serie niet al te
duidelijke luchtfoto's de door dc or
ganisatoren uitgestippelde luchtweg
naar hot vliegveldje Teuge te ont
dekken. Dertien sportvliegers slaag
den hierin, zij hot niet zonder het
incasseren van enkele of zelfs van
een reeks strafpunten. Nummer veer
tien: de Belgische deelnemer O.
Wuytack, kon het kleine Teuge in
het geheel niet vinden. Wel het veel
grotere vliegveld Soesterberg en
tegen de avond ook de luchthaven
Zuid-Limburg, waar zijn collegae
reeds lang tevoren waren geland.
Overigens was sportvlieger Wuytack
niet de meest onfortuinlijke deel
nemer, aangezien zijn landgenoot, de
Belg M. Tissen, niet eens aan de start
kon verschijnen. Ten gevolge van een
iiimiimiiiiitiiiiiiiiiimimimiiiiiiimiiiimtiimiiliminiiiiimiii
dichte ochtendnevel was hij gedwon
gen om een noodlanding te maken
te Dordrecht .en reeds toen de strijd
te staken. De overige sportvliegers
bleef deze pech bespaard. Bij het
landen, zowel in Teuge als in Beek,
waren zij zelfs bijzonder succesvol.
De voorgeschreven doellandingen, in
vakken van vijf tot twintig meter
doorsnee, volbrachten de meesten
zeer behoorlijk, waarna de toestellen
voor „anker" gingen. Een internatio
naal gelelschap: Amerikaanse Pi-
pers, Ercorpes en Cessna's, naast de
Duitse Bücker. de Franse Jodel en
de Engelse Chipmunk. Dank zij' de
aanwezigheid van deze uitgebreide
luchtvloot bood het anders zo stille
vliegveld Zuid-Limburg aan dc vele
restaurantbezoekers het beeld van
een drukke luchthaven.
Eendeels waren de toeschouwers
gekomen om de verrichtingen van de
sportvliegers te zien. anderdeels om
getuige te zijn van de aankomst van
prins Bernhard, die het vliegveld
Zuid-Limburg benutte op doorreis
naar het internationale paardenren
nen in Aken. Alvorens de prins de
door hemzelf bestuurde Fokker-
Friéndship verliet om de reis naar
Aken per auto te vervolgen, bereid
den de Maastrichtse sportvliegers
hun koninklijke collega een hartelijk
welkom. Paul Closset en Math Nijs-
ten verrasten de prins met een fraaie
herinneringsplaquctte van de rond
vlucht voor sportvliegers 1961.
In hotel-kasteel Neubourg te Gul
pen beleefden de deelnemers aan de
rondvlucht 's avonds een gezellige
reünie, waar reünisten met of zonder
veel strafpunten zich kostelijk amu
seerden. Zondagmorgen waren zij
weer present op het vliegveld Zuid-
Limburg om deel te nemen aan de
tweede etappe Beek-Seppe-Antwerpen,
waar de winnar de heer C. H.
Steinke uit Elsloo tijdens een fees
telijke lunch tot besluit van deze
sportieve en leerzame rondvlucht
door de voorzitter van de K.N.V.V.L.
de heer C. Kolff hartelijk werd ge
huldigd.
Het 25-jarig bestaan van de Bloed-
transfusiedients van het Ne-
derlandsche Roode Kruis, afd.
Den Bosch is in Brabants hoofd
stad op unieke wijze gevierd, nafhclijk
in volkomen kolderieke stijl. Dat
kwam, omdat het viel in het tachtigste
jaar van Oeteldonk's rijk der Dwaas
heid (het Bossche carnaval). Dit was
voor Z.K.H. Amadeiro XVIII aanlei
ding zjjn onderhorigen opdracht te
geven liet jubileum van de Bloedtrans
fusiedienst in „zijn" rijk, op waardige
wijze te vieren.
Uit vier windstreken van Oeteldonk
trokken rond zeven uur zaterdagavond
onverwacht carnavalsgroepen in gro
teske kledij en begeleid door hun mu-
ziekskes naar hun Bossche stadion
„De Vliert". Onderweg hadden zij hun
prins afgehaald, die even onverwacht
uit zijn zomerresidentie in Oeteldonk
was gearriveerd en voorafgegaan door
zjjn Hoffanfare „De Kikvorsen", de
burgemeester van Oeteldonk, Peer van
Muggenheuvel, de Raad van Elf, ver
dere dignitarissen en niet te verge
ten de moddervette Moeder Hendrien
in levende lijve naar het stadion trok
ken.- De veldwachter van Oeteldonk,
Driek Pakaon, was natuurlijk ook van
de partij en zo waren alle „ingrediën
ten" aanwezig om een smakelijke
hors d'oeuvre in carnavalssfeer te
serveren op de groene grasmat res
pectievelijk op de sintelbaan daarom
heen.
Daar werd namelijk een levend
ganzebordspel gespeeld met alle car
navalstopfiguren als deelnemers. Daar
na traden twee elftallen in het veld.
een team huisartsen en oen elftal
specialisten „in trainingspakken", wit-
jassen en dito pantalons, plus verdere
attributen die hun beroep tekenen.
Hte duurde even voordat zij „ge
acclimatiseerd" waren en het witte
uniform ruilden voor korte shorts en
shirts. Mgr. Bekkers, voor wiens-
voeten twee clowneske figuren „de
loper" uitlegden deed met ver
ve de officiële aftrap, een grandiose
schuiver die bijna in het doel der
huisartsen terechtkwam.
Er werd trouwens toch gespeeld naar
de regels van het ijshockey en de
BONN, 26 juni (DPA) Ten aanzien
van do schuldvraag in de zaak Stal
mann kan op grond van de tot nu toe
bq het onderzoek verkregen resultaten
nog geen stelling worden genomen.
Het onderzoek is nog gaande en zal
met de noodzakelijke grondigheid en
spoed worden afgesloten. Dit heeft
Oberstaatamvalt dr. Driigh te Bonn,
die het onderzoek der Duitse justitie
tegen dr. Stalmann leidt, verklaard
naar aanleiding van Duitse persberich
ten, volgens welke minister Marijnen
zou hebben gezegd, dat hij in de zaak-
Stalmann het slachtoffer is geworden
van eeu verkeerde inlichting.
Dr. Drügh zei verder, dat de Duit
se persartikelen, die over de onge
grondheid van de beschuldigingen te
gen dr. Stalmann spreken, kennelijk
berusten op eenzijdige en wat de
hoofdzaken betreft onjuiste inlichtin
gen: „Zij gingen uit van de veron
derstellingen, die op generlei wijze
door de werkelijke gang van zaken
worden gedekt".
Uitdrukkelijk aei dr. Drugh, dat de
bewering, volgens welke het ministerie
van Justitie van Noordrijnland-Westfa-
len bepaalde aanwijzingen aan het par
ket te Bonn zou hebben gegeven inzake
de affaire-Stalmann, onjuist is. Het par
ket had, na nauwkeurige toetsing, zijn
besluiten op eigen initiatief genomen.
Deze besluiten waren door het ministe
rie van Justitie, dat uiteraard voortdu
rend over liet onderzoek op de hoogte
werd gehouden, als juist erkend.
Onjuist is volgens dr. Drügh ook de
bewering, dat het indertijd tegen dr.
Stalmann uitgevaardigde arrestatiebe
vel uitsluitend op geruchten en gissin
gen was gegrond. Zoals bekend is dr.
Stalmann midden april gearresteerd en
een week later weer vrijgelaten. Zijn
verdedigers hebben steeds verklaard,
dat het parket hem heeft laten arres
teren zonder dat -het tevoren de be
schuldigingen althans in grote lijnen
had onderzocht.
In Bonn doet intussen het gerucht de
ronde, dat staatssecretaris Globkc, ver
bonden aan liet bureau van Adenauer,
een vertrouwelijk stuk over de zaak-
Stalmann, dat hij van de toenmalige
scheidsrechter belastte zich er mede
de vele corners hoogst-persoonlijk zei
te nemen en naast te trappen. Be
merkwaardige van deze spectacula»
match was overigens, dat er binnei
korte tijd twee witte speelballen ove
de grasmat rolden en dat er rege1"
matig uit de reserves werd gep"1'
zodat de specialisten spoedig met 17 e'
de huisartsen met 14 spelers kinnc
de lijnen waren. Niettemin wisten o®
laatsten toch een 4-1 overwinning ?t
het vuur te slepen. Werkelijk w®
„uit het vuur" want zij overdonderden
de specialisten met een trommelvuur
van gillende keukenmeiden, voetzoe
kers, vuurpotten, vuurpijlen enz.
Als een zwerm kwetterend®
spreeuwen is de laatste weken
meer dan eens een filmplo®»
neergestreken in de buur
rondom de Laan van Meerdervooi
in Den Haag. Er werden emmers
water leeggegooid op een buikorge1'
draaier liet scenario schreef het zo
voor dezelfde straatmuzikant wer»
door een boze vrouw ernstig mishan
deld met een koekepan, stierf een
eerloze dood en werd begraven. Om
deze begrafenis in goede orde te
kunnen doen verlopen ingescha
keld was de onderneming „Doe hm
zelf", die beschikte over een bakfim®
met daarop een divan was hm
noodzakelijk het verkeer stil te zet
ten en om te leiden. Dat kan som?'
voor een filmmaatschappij, ook al 's
het op een drukke zondagmiddag-
Maar het kan bepaald niet als de
filmploeg bestaat uit een paar jon-
gens van zo'n jaar of zeventien.
„Toen de politiejeep kwam was 'K
juist aan mijn laatste shot bezig-
Mijn hulpregisseur hield hem gewoon
tegen alsof er niets aan de hand was-
Ik filmde rustig door en het stond
erop. Daarna moesten we van o®
rijweg af", vertelt regisseur-camera
man Paul van der Ham, een g®*
makkelijk uit zijn woorden komend®
17-jarige leerling van de l.t.s. die
druk bezig is de voetsporen te druk
ken van vader Piet van der Ham, een
bekend cineast.
Bang voor de jeugdige concurren
tie is dé heer Van der Ham geens
zins. „Ik had 45 meter .film over en
de jongens wilden er wat mee doen-
Ik ben een dagje met Paul en de
16-mm-camera erop uit geweest,
licb verteld wat hij nog niet over de
filmerij wist en ik heb hen daarna
hun gang maar laten gaan." De 20-
jarige Frans v.d. Muysenberg heeft
een scenariootje geschreven, waarin
hij het gooi- en smijtwerk niet g®'
schuwd heelt. Het begint al als het
buikorgeltje wordt afgekeurd door de
N.B.V.K.V.B., de Nederlandse bon?
voor keuring van buikorgels, die, blö*
kens een enorm uithangbord, plotse
ling gevestigd blijkt in het Gymna
sium Haganum. De afkeuring wordt
gedemonstreerd door het uit het
raam gooien van de muziekdoos.
Nog voor het filmpje, dat ongeveer
vijf minuten duurt, in première 15
gegaan, is men alweer bezig aan
de voorbereidingen van een nieuwe
rolprent, die op ander niveau zal
liggen. Het benodigde geld hoopt m?n
met werken in de grote vakanti®
bijeen te krijgen. Doet het eerst®
filmpje misschien nog wat kinderHw
aan, voor de tweede hebben de jon
gens het oog op een keiharde gang*
sterstory, waarin zij zelfs een scèn®
gaan opnemen, waarin iemand m®1
een mitrailleur in de hand van d®
Houtrustbrug af het water in spring1'
Voor die film is meer nodig. Z®
komt er ook een ontsnapping in vo0*
uit de gevangenis. Paul van der Hart1
en zijn vrienden staan voor niets-
Zij zijn naar de indrukwekkend®
strafgevangenis in Scheveningen g®'
stapt om faciliteiten te vragen vo"r
de opnamen en hebben in eerste <n'
stantie hun verlangens kenbaar g®'
maakt aan de portier. Wijzend °P
de grote poort die naar buiten lei®1
riepen ze enthousiast uit: „Die deU»
moet open", waarop de portier droogj
jes opmerkte: „Dat willen er w®1
meer". De portier kon niet beslisser1'
de directeur kon niet beslissen, d®
directeur-generaal van liet gevang®'
niswezen moest beslissen. Do jonge®.®
lieten zich door geen functie ov®r'
bluffen en stapte erheen. De deiH
van de gevangenis zal niet open gaa®-
Maar' de film komt er toch w®®
„Met ontsnapping", zegt Paul va®
der Ham.
ELISABETH STAD, 26 juni De 2»'
jarige Nederlandse vlieger L. Koeh
vrijdag omgekomen toen een door hem
bestuurd straalvliegtuig van de Kata"'
gese luchtmacht in een buitenwijk yH!
Elisabethstad verongelukte. Het tocste®
een Fouga-„Magiste- vloog in form11'
lie toen het ongeluk gebeurde. "'V
kwam een politieman bij het ongr'1
om het leven.
De piloot was gehuwd en had ®e
kind.
MOSKOU, 26 juni (UPI) De Sov.1 et'
academie van wetenschappen heeft
eerste atlas van Mars uitgegeven, "o1
gens Tass bevat de platenatlas 470 g®'
kleurde afbeeldingen van de atmosfc®
en de oppervlakte van de „rode P„„
neet", onder verschillende omstan?'"
heden.
■staatssecretaris van Buitenlandse Z
ken Van Scherpenberg had ontvang®.
zou hebben doorgegeven aan de mi'1,
ter van Justitie van Noordrijnl??T
Westfalen. Flehinghaus. De off1 ju
van Justitie in Bonn, die zich met
affaire-Stalmann bezig houdt, heeft fj
weigerd zich over dit gerucht te 111 Up
Op de vraag of hjj het kon demente1
antwoordde hij: „Nee".
