Koeweit steekt gunstig af bij Arabische buurlanden Kinderen gratis dokter kost geen geld „Noodzaak van invasie op Vest-Irian in onderzoek" De contacten met Nederlanders zullen worden voortgezet w Spoorwegen Mechanisering politiedienst in versneld tempo OT TF, MAAKTE SJEIKDOM RIJK Perscentrum „Nieuwspoort" opengerammeid Petit Paris" in Maastricht Priester-houwer Grinzing in Sonsbeek Zeezeilen met de „Sindbad" Macmillan niet optimistisch Kwestie-Koeweit Generaal Nasoetion in Bonn: DINSDAG 4 JULI 1961 PAGINA 7 >J63S (Van een redacteur) o plotselinge ontdekking van generaal Kassem, de pre mier van Irak, dat het sjeik- dom Koeweit een deel van Irak is en dat hij er elke duimbreed grond van wenst te bezitten, opent voor vele regeringen een wijde reeks van imperialistische mogelijkheden. Kassem baseert zijn aanspraken namelijk op het feit, dat Koeweit ten tijde van het grote Turkse rijk de Turkse pro vincie Bassora vórmde, samen met nog een aantal andere gebieden, waaronder Irak. Wie zo gaat pra ten en daarbij konsekwent wil zijn, kan maar' een klein aantal landen, die de wereld thans kent, j erkennen en moet op een gewel dige manier met grenzen gaan schuiven. België moet dan on middellijk weer terugkomen bij Nederland, om maar een voor beeld te noemen. En wat te zeg gen van de vele jonge Afrikaanse landen, die in vroeger jaren samen Frans Equatoriaal Afrika of Frans West Afrika vormden? Fabelachtig rijk Gebrek aan mensen Sociale revolutie Sjeik Abdoelah al-Salim al-Sabah van Koeweit, die een persoonlijk inkomen geniet van 260.000.000 dollar per jaar, allemaal van de olie die in zijn land wordt gevonden, vooont er wat je noemt vorstelijk bij. Deze luchtfoto van zijn paleis in Koeweit bewijst dat. De sjeil: voelt er weinig voor gevolg te geven aan de eis van generaal Kassem. de premier van Irak. die beweert dat Koe weit een integraal deel van Irak is. LONDEN, 4 juli Macmillan deel de gisteren aan een vol Lagerhuis me de, dat de bedreiging van Koeweit door Irak niet verminderd is en dat er eerder sprake is van het tegendeel, ge tuige de houding van de vertegenwoor diger van Irak in de Veiligheidsraad, "e Britse premier gaf -'erder te ver staan, dat de Britse troepen, die in al- 'er>.il naar Koeweit zijn gezonden, geen gemakkelijke taak zullen hebben, in dien zij Koeweit moeten verdedigen te- fu de in Basra gelegerde troepen van Irak. ■De leider van de oppositie, Gaitskell, verklaarde, dat hij akkoord gaat met het optreden van de Britse regering in Koeweit en met het zenden van Britse troepen. Engeland had geen an dere keus. Doch hp meende dat het de taak van de verdediging van Koeweit kan overdragen aan troepen van de Verenigde Volkeren. Macmillan ant woordde hierop, dat er op het ogen blik geen andere mogelijkheid bestaat dan de verdediging van Koeweit door Britse strijdkrachten, maar dat het wel licht in een later stadium mogelijk zal blijken de onafhankelijkheid van Koeweit veilig te stellen door middel van een schikking op bredere basis. „Ik kan het Lagerhuis de verzekering geven", aldus de premier, „dat wy hiet verlangen deze aanzienlijke mui- taire en financiële last langer te dra- fGn dan onze verplichtingen vereisen Macmillan deed een beroep op presi dent Kassem van Irak om zpn hou ding te matigen. Het is cigcnlpk verbazingwekkend dat een politicus, die zichzelf serieus neemt, voor het front van de wereld dergelijke eisen durft stellen. Gsmcraal Kassem is overigens de enige niet. De aanspraken van Marokko op Mauritanië, die ovcneens zijn gebaseerd op de oude grenzenindeling van de Turken, zijn al BONN, 4 juli (DPA) lil een schrif telijke verklaring aan de pers in Bonn heeft de Indonesische minister van tle- 'cusie, generaal Nasoetion, gisteren <le Nederlandse regering ervan beschul digd, dat zij probeert de wereld een leugen te verkopen door te spreken uver zelfbeschikking voor West-Irian. „Terwilie van zulk een belofte heeft Indonesië in cle oorlog tegen Japan ge vochten. Na de oorlog heeft Nederland dit zelfbeschikkingsrecht aan Indonesië geweigerd en heeft Indonesië daar vier jaar met alle macht naar moeten stre- De, werkelijke reden voor het ïril„ van Nederland aan West- wens het recht te hebben het ?i''e Azië-politiek van het westen", aldus Nasoetion. waarschuwde Nederland wAi Tr?r,?S.cClle Seduld in de kwestid t l .1 .let °P de proef te stellen. „Indonesië is een vredelievend land en zeer geduldig. Maar een land met waardigheid en met een positie in de wereld kan met dulden, dat op zijn gebied delen van zijn volk onder de moderne slavernij van het kolonialis me moeten lijden. Niemand kan van ons venvachten, dat wij voor onbe perkte tijd zullen wachten". „Wij bezitten moderne wapens, mo dern» strijdkrachten en zyn een dyna mische natie. Ons leger is zeker het meerdere van het, Nederlandse in West- Irian. Wij zijn geen land dat zijn wa pens niet gebruikt, wanneer wij worden uitgedaagd". In een andere passage van zijn schrif telijke verklaring zei Nasoetion, dat hy de mogelijkheid van een vreedzame op- los&ing van cle kwestie West-Irian niet ieitsluit. Maar „de noodzaak van een tfevasto in West-Irian na het mislukken Ibii vreedzame onderhandelingen wordt •p h«C ogenblik door de Indonesische regering onderzocht. Een beslissing is Hog niet ((swollen". Nasoetion zei in antwoord op vra gen, dat hij in Bonn zowel als in 1 a- rijs „inforsMJ» contacten" met „infor mele Nederlandse leiders" had "gehad. Hjj weigerde hun namen te noemen. Wel zei hij dat hij van plan was Ne derlandse vertegenwoordigers ook in Londen te ontmoeten. De bedoeling van deze besprekingen is de ontwikkeling in de Nederlandse houding inzake West- Irian na te gaan en het standpunt van de Indonesische regering toe te lichten. Op de vraag of hij na de informele besprekingen meer hoop heeft, dat een vreedzame oplossing mogelijk is, ant woordde de generaal: „Ik heb n<og gee definitieve conclusies getrokken. Maai er is enige wijziging gekomen m het Nederlandse standpunt inzake West- Irian. Er is bij een groeiend aantal mensen een .oenadering tot ons stand punt merkbaar". Nasoetion zei verder dat hij zijn contacten met Nederlandse vertegenwoordigers „voortzet en ver breedt". In een radio-interview heeft generaal Nasoetion gisteravond hier verklaard, dat de Indonesische regering zal voort gaan te trachten, een vreedzame op lossing te bereiken voor de kwestie Nieuw Guinea. De Indonesische regering aldus Nasoetion ..is thans bezig, het vraagstuk te onderzoeken aan de Ne derlandse kant" om te zien. of het In donesische plan voor een oplossing eni ge kans op sueees heeft. Nasoetion sprak ook over de positie a L ~jnez.en in Indonesië en zei, dat i 7! ,°"GS'scI|e regering „enig succes" heeft by haar aanpak van dit:. Hij zei: „Voordat wij soeverein werden, was de bovenlaag van onze economie in han den van de Nederlanders en de mid- i?n?oot„in Chinese handen. Sedert we zelfstandig zijn geworden, hebben wij de bovenlaag overgenomen en we trachten successievelijk het beheer over de middenmoot in handen te krii- gen. Hij voegde hieraan toe, dat sinds Indonesië onafhankelijk is geworden, 100.(X>0 Chinezen naar China zijn terug gekeerd cn dat dc Indonesische rege ring nog meerdere duizenden naar Chi na terugstuurt. even dwaas. En dit alles gebeurt dan door landen, die altijd als de kippen bij zijn andere naties van imperialisme te beschuldigen. Inmiddels zit de spanning in het Midden-Oosten er weer volop in Het leven begon er net een beetje een tonig te worden. Generaal Kassem is op de briljante gedachte gekomen het staats, en rege ringshoofd van Koeweit, sjeik Abdoel- lah es-Salim es-Sabah, aan 'te stellen als gouverneur van de Iraakse provincie Koeweit, of de man daarvan nu gediend is of niet. Deze schilderachtige manier /ar- politiek bedrijven heeft de redac tie van het Britse dagblad „The Guar dian" in een hoofdartikel reeds de vraag doen stellen of hier geen wijze les in zit voor president Soekarno. Als hij de heer Platteel nu eens benoemde tot gouver neur van de Indonesische provincie West-Irian. aarom Kassem het kleine Koe weit nog 'geen kwart miljoen inwoners, nog geen zestiendui. zend vierkante kilometer groot zo graag wil hebben, is genoeg be kend. Het sjeikdom is fabelachtig rijk. Het produceert 90 miljoen ton olie per jaar en het heeft nog enorm veel olie (twintig procent van de totale wereld- reserve) onder de grond. De olie in Koeweit wordt naar boven gehaald dooi de Kuwait Oil Company, welke maat schappij voor vijftig procent het eigen dom is van de British Petroleum Com pany (B.P.). De andere vijftig procent is Amerikaans eigendom (Gulf Oil Com pany) en deze twee maatschappijen delen alle winst met sjeik Abdoelïah, die dan ook een persoonlijk inkomen geniet van ongeveer 260 miljoen dollar Per jgar. Irak zelf produceert 45 miljoen ton lie per jaar, dus als generaal Kassemi 3 z°u slagen zich het sjeikdom Koe weit toe te eigenen, is hij zo'n beetje en meester op oe gehele wereld- maikt. Een schrikbeeld voor Engeland dan n Yeremgde Staten Velen zijn er dcellab nSn °vertuigd dat sjeik Ab- allang deugdelijke waarborgen hfn Jtnn6 we-gen rvan Lond«i en Was- arJÏ A'Lgeeft er alleen maar geen nfof ruchtbaarheid aan, om Kassem JF n°delo°s kwaad te maken. Maar juj aan de mar- komt, zit sjeik Abdoelïah ongetwijfeld op fluweel. Hij heeft trouwens ook uitgebreide morele steun gekregen van landen als de Ver enigde Arabische Republiek, Saoedi- Arabie en Jordanië. e onafhankelijkheid van Koeweit dateert formeel pas van 19 juni .1.1., maar de Engelsen zeggen dat hst eigenlijk al sinds 1914 geheel zelfstandig is. In dat jaar werd Koeweit dat al in 1899 in de Britse invloedssfeer fNu Nederland al gedu rende ruim een maand waarschijnlijk de enige natie ter wereld is waar de treinen onregelmatig rijden zonder dat er de staat van. beleg of enige andere uit zonderingstoestand heerst, wordt het tijd dat ik er het mijne van zeg.. De zaak heeft verschil lende aspecten dacht ik zo. Er zjjn maar weinig zekerheden, waarop ik mijn leven heb opgebouwd. Een daarvan was tot nu toe dat trei nen in ons land op tijd liepen, be halve in geval van dijkbreuk of zeer zware sneeuwval. Nu ook deze zeker heid onder mij is weggetrokken moet ik zeggen dat zulks op mij in bepaald opzicht een troostende uitwerking heeft. Men wordt weer eens bevestigd in een andere, en nimmer wankelen de zekerheid, dat alles in het leven maar betrekkelijk is. Maar ook anders zins draagt deze aan het spoorboek je ontsproten chaos, naar mijn smaak, een opoeurend karakter. Er blijkt in ieder geval uit, dat ons land waar alle tuintjes altijd btfgeharkt en alle stakingen altijd wild zyn niet zo'n enclave van onberispelijkheid is als wel eens wordt gedacht. Ook bij ons kan wel eens iets in het honderd lo pen, ai schieten wij zelden regerings personen neer. Wat overigens met weg neemt, dat de ontwerpers van de zo merdienstregeling ingenomen kunnen zijn met het feit, dat zij geen ver antwoording voor de volksvertegen woordiging hoeven af te leggen. Want de moeilijkheden inzake de treinenloop hebben ook haar scha duwzijde. Het is by onze mooie Ne derlandse Spoorwegen een kwestie van improvisatie geworden. En nu moet ik toegeven dat het personeel tot op heden voortrelfelyk, om niet te zeg gen briljant, heeft geïmproviseerd. Maar ik kan niet verhelen dat ik, met het oog op ons aller gezondheid, een sfeaie, kloppende dienstregeling toch verkies boven de collectieve speelsigheid van aan hun lot en hun geweten overgelaten Spoorwegmannen. In ieder geval zou ik, bij voortduring van de bestaande toestand waarin vlugheid en voordeligheid worden op geofferd aan onze veiligheid wil len pleltéVi voor een tijdelijke halve ring van de prijzen. En wanneer dat niet mogelijk zou zijn kan het mis schien een punt van overweging vor men dat de N.S. een allrisk-verzeke- ring sluiten voor elke reiziger, die zich aan hun merkwaardige vervoers systeem moet onderwerpen. Kort samengevat komt het hier op neer: ik vind het alleraardigst van de Spoorwegen dat zij mij in de gele genheid stellen een reeds afgeschre ven trein nog royaal te halen, maar ik keer toch graag terug tot de oude situatie, die mij veroorloofde een ge plande trein op het laatste nippertje nog te missen. was gekomen, „Independent under Bri tish protection"; hetgeen weer iets an ders is dan een „British protectorate". Het verschil tussen een „protectorate" en een „protected state" is niet onaan zienlijk en op het Londense ministerie van koloniën weet men iedereen haar fijn uit te leggen, dat Koeweit al vele jaren lid van de Verenigde Naties en de Arabische Liga had kunnen zijn, als het maar had gewild. Als het maar had gewild en als het er de mensen maar voor h..d gehad. Koeweit bezat ook onder Britse be scherming rechten genoeg, maar het had geen diplomaten om naar internatio nale lichamen af te vaardigen. Nu heeft het die wel en het lidmaatschap van de V.N. en dat van de Arabische Liga zul len dan ook wel niet lang meer op zich laten wachten. Inmiddels worden vele inwoners van Koeweit klaarge stoomd om diplomatieke posten in het buitenland te kunnen bezetten, want sjeik Abdoelïah wil met vele landen betrekkingen aanknopen. Hij kan, al met al, hoe conservatief hij ook is, trots zijr, op het onderwijssysteem van zijn land. Het onderwijs in Koeweit is gratis en de meeste bewoners sturen h. kinderen naar school. De kinderen krijgen er tussen de middag een gratis warme maaltijd. In heel Koeweit is alle medische zorg eveneens volkomen gratis; er wordt al gewerkt aan de stichting van een universiteit en in de j stad Koeweit zijn de regeringsgebouwen in Fahd Street bijna helemaal gereed. Dat wordt allemaal betaald door dc sjeik. Belastingen zyn er niet. De levensstandaard in Koeweit is hoger dan in welk ander Arabisch land ook. Sinds enkele jaren zijr er burgerlijke en straf rechtelijke wetboeken, compleet met rechtbanken. Vele inwoners van Koeweit laten hun kinderen in het buitenland studeren en zoeken verder, ter beste ding van hun kapitaal, goede binnen landse investeringen. Vandaar de op komende industrie. Een complete sociale revolutie dus, een voorbeeld voor vele andere landen maar één vraag dringt zich bij dit alles op. Die vraag luidt: Zal sjeik Ab doelïah onder deze omstandigheden in staat zijn de democratische regerings vorm buiten de deur te houden? Went sjeik Abdoeilah, ondanks al zijn goede eigenschappen, bestuurt zijn land als een dictator van het zuiverste water en dat gaat alleen goed zolang het volk nog - min of meer onderontwikkeld is. Daar ben je nu minister van Volks huisvesting en Bouwnijverheid voor", zei mr. J, van Aartsen en rammeide in één klap met een half-volwassen boomstam een „voorbewerkte" stenen muur in elkaar. Deze weinig opbouwende handeling luidde de grootscheepse restauratie in van een bijzonder oud, bijna historisch huisje aan de Hofsingel in Den Haag, dat Nederlands eerste perscentrum moet worden. De naam van dit centrum Nieuws poort bood de voorzitter van de raad van bestuur van de stichting pers centrum Nieuwspoort, de parlemen taire redacteur dr. N. Cramer, gele genheid te over aanknopingspunten te vinden met de tot heden meer bekende Slag by Nieuwpoort, die in begin juli 1600 is gestreden. De berichtgeving kreeg in die dagen zijn eerste gedruk te vorm en de oorlogscorrespondent deed toen zyn intrede. Fraai punt van overeenkomst was dat ene Comelis Aerssens ijlbode, de Staten-Generaal van het nieuws van de overwinning op do hoogte had gesteld. „Nu dit zo'n verdienstelijk man is gebleken, wil ik hem graag tot mijn familie rekenen", zei minister Van Aartsen, alvorens met behulp van luidruchtige hellebaar- diers tot de eerste sloping over te gaan. De eerste aankondiging van de ko mende gebeurtenis gistermiddag werd gedaan door een vertegenwoordiger van het gilde der dorpsomroepers, die als voorlopers van de krant kunnen worden beschouwd, de (echte) Gijs dc Klinker uit Seheveningen. Hy was het ook die na de „beslissende stoot" van de minister kond deed van het feit dat de aanwezigen in de kelderzaal van het naastgelegen Binnenhof ge nood werden tot het drinken van „heil- bier". Zijn aanmaning „zegt het voort, zegt het voort" werd verstandig ge noeg in de wind geslagen. Blyk van belangstelling gaven behalve vele bin nen- en buitenlandse journalisten ook de voorzitter van dc Tweede Kamer, dr. L. G. Kortenhorst, die zich „buur man" kan noemen van het pershuis en burgemeester mr. H. Kolfschoten. Na de restauratie en inrichting van het perscentrum, waarvoor een be drag nodig is van zo'n twee ton, bijeen te brengen door rijk, gemeente en be drijfsleven, zullen journalisten uit bin nen- en buitenland hier een voortreffe lijk punt van samenkomst hebben, compleet met sociëteit, telexkamer, donkere kamer voor het afwerken van foto's, kamers voor het beleggen van persconferenties en andere werkruim ten. In het najaar zal het betrokken kunnen worden. De mijnwcrkersparochic Maria ra de in Hoensbroek beleelt zon dag 23 juli een bijzonder pries- terleest. Dan zal namelijk de weleerwaarde pater B. de Vries O.M.I. te midden van zijn vroegere collega mijnwerkers zijn eerste plechtige Hei lige Mis opdragen. Op 8 juli ontvangt hij uit handen van mgr. P. Moors, bisschop van Roermond, in de uoos- tcrkapel van de slotzusters Benedicti nessen te Valkenburg de priesterwij ding. Pater B. de Vries, lid van de congre gatie van de Oblaten van Maria, be gon op latere leeftijd aan de priester- studits en wel in 1954, toen hij reeds 26 jaar oud was en een zeer avontuurlijk leven achter de rug had. Bij de bevrijding van Zuid-Limburg nam de mijnwerkerszoon Ben de Vries, amper zeventien jaar oud, dienst als oorlogsvrijwilliger bij de geallieerde legers. Na zijn opleiding in Schotland en Amerika nam de Limburgse vry wil liger deel aan de strijd in Birma en Indonesië. Eenmaal gedemobiliseerd was hij eerst als vrachtwagenchauffeur werk zaam en daarna (van begin. 1950 tot 1954) als ondergronds mijnwerker op staatsmijn Emma. Met gunstig resul- taat volgde hij een houwerscursus, die hfl in 1953 bekroonde met het behalen van het houwersdiploma. Voor zover ons bekend is hij de eerste priesterhouwer en dit feit ver klaart meteen, waarom de belangstel ling van de Limburgse mijnwerkers voor dit neomistenfeest bijzonder groot is. Zijn vroegere Emmakompels laten bij de feestviering beslist niet verstek gaan en al eVenmin verschijnen zij met lege handen op de receptie; zij hebben voor hun oud-collega, kajot- tersleider en keeper van R.K.V.V. Mariarade, thans pater Ben de Vries, een fraaie miskelk als cadeau. Van 22 tot en met 30 juli zullende bezoekers van het Maastrichtse winkelcentrum, dat gevormd wordt door de straat Achter het Vleeshuis, het Amorplein en de Pla- tielstraat, zich in Parijs wanen. De gehele wijk is dan voor de derde keer omgetoverd in een Parijse buurt met typisch Franse bars, dito winkels, ter rasjes en zelfs een heus Parys politie bureau alsmede een „galerie des ar tistes". Het Amorplein is Ingericht als open lucht „Moulin-Rouge", waar diverse kleinkunst artisten onder leiding van de Belgische conferencier Emile Lam bert zullen optreden. De Franse sfeer zal dit jaar nog echter zijn dan by de twee voorgaande jaren, aangezien de gezellige winkelweek „Petit PaJ"ls titans samenvalt met de Franse Week te Maastricht, die eveneens van 22 tot en met 30 juli door het stadsbestuur en de „Alliance fransaise" zal wor den gehouden. tllllllllllllllllllllllllillllIllIIlllllllllllHllllllllllllllIHHIIIIIIlllll Karas het instrument wereldpopulair maakte, is het citheronderricht op de Hochschule voor Muziek te Wenen als leervak weer ingevoerd. Anton Karas, een zwijgzaam man; onwennig als een vogel, die zun nest niet kan vinden; onwennig in Arnhem, hoewel veel gewend. Nog trekt hij de mensen aan als een muzikaal magiër, omdat hij niet alleen met zijn vingers maar met zijn ziel speelt. Na die Derde Man heeft Karas aanbiedingen van filmmaatschappijen gekregen. Hy heefi, ze alle afges' gen met een beslist „nein,. Eens heeft de roem mij over vallen. Dat is genoeg." iiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimirTimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiitiiiiMi Een verimkkelijke zomeravond in't Park Sonsbeék, bezet gebied van de Arnhemse Zomerfeesten. In dat park prieeltjes met verdorde klim op onder de benaming „wijnranken", want Sonsbeek stelt op het ogenblik Grinzing voor. Het hout van de ban ken en de tafels is echt. Sinds zater dagavond is ook dat Arnhemse Grin zing echt. Niet voor de menigte, die op het terras tegenover „Grinzing" dicht opeen host op de maat van een tette rende foxtrot, maar voor degenen, die zich uit het gewriemel losmaken, om dat eensklaps uit zo'n prieeltje de cither klinkt of omdat het rhytmisch geschetter zwijgt en wordt vervangen door de beminnelijke Walter Lechner, die met zijn Drei Franzl de sfeer van Grinzing nabij brengt met Schrammel- muziek. De romantische ziel vergeet op zulke momenten, dat hij in Arnhem zit. Ook Anton Karas is er elke avond tot 9 juli, wanneer Grinzing weer Sonsbeek wordt en Wenen weer Arn hem. Anton Karas is beroemd geweest en om dat „geweest" is hij gelukkig. Hij heeft zijn herinneringen, hij heeft na De Derde Man de wereld leren kennen en de mensen en hij heeft van zijn roem een Weinschanke in Sie- vering overgehouden, waar nog altijd toeristen rijn Harry Lime theme en zijn walsje Café Mozart willen horen. Op de cither. Vijftig jaar geleden was de cither de armeluispiano, maar sinds ANTON KARAS iiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiniin Het nieuwe schip van zeezeiler Bruynzeel. Nederland mag dan geen zeilend- schoolschip hebben, binnenkort vaart er toch een schip over de zeven zeeën, waarop veelbe lovende jongemannen de nodige hard heid cn scholing kunnen opdoen. Dit zal de „Stormvogel" zijn, een spik splinternieuwe tweemaster van de be kende zeezeiler Cor Bruynzeel. Hij komt er eerlijk voor uit, een beetje te hebben afgekeken van de bekende Amerikaanse „Sindbad" Irving John son, maar vooralsnog is het plan om met studenten te gaan rondvaren, voor Nederland nieuw. Behalve stu denten kunner. zich ook andere jonge mannen aanmelden om tegen betaling van uitsluitend de kostprijs, ais be manning van de „Stormvogel" aan te monsteren. Onder leiding van de heer Bruynzeel wordt dan duchtig geploe terd aan de problematiek van het zee- zeilen. Irving Johnson treedt als advi seur op bij de te ondernemen tochten. Irving bezit overigens zelf een formi dabel jacht, dat destijds door de werf „Westhaven" te Amsterdam werd ge bouwd. Bij het monsteren moeten de jongens zich aan een strenge keuring onderwerpen. Deze speciale rondtoch ten over zeeën en oceanen betekenen niet dat de heer Bruynzeel zijn oude hobby van de zeeraces opgeeft. De schipper van de vermaarde „Zee arend" en de niet minder beroemde „Zeevalk", alom gevreesde schepen in welke grote race ook, hoopt ook weer hoge met zijn „Stormvogel" ogen te kunnen gooien. Het schip is namelijk speciaal ge bouwd als wedstrijdjacht bij uitnemend heid. De „Stormvogel" heeft de maxi maal toegestane lengte voor zee- wedstrijdjachten van 23 meter. Zy is ontworpen volgens een fascinerend lij nenspel. Grote mannen hebben hierin de hand gehad. De oud-zeezeiler en bouwer E. G. van de Stadt ontwierp de lynen van de rompvorm, de Engel se jachtontwerpers Laurent Giles en Partners bepaalden de constructie en voor de tuigage tekende niemand meer of minder dan de captain John Illing- worth, een man met veel zout in zijn bloed, die niets liever doet dan zee- zeilen. Bruynzeel zelf was verantwoor delijk hoe kan het anders voor het interieur. De „Stormvogel" is zeer praktisch ingericht, speciaal voor lan ge reizen, ook in de Tropen, dus met veel ventilatie en enkele douches. Zes tien man kunnen gemakkelijk plaats vinden aan boord van dit jacht, dat hoog aan de wind een enorme snel heid zal kunnen ontwikkelen en in de komende grote wedstrijden ongetwy- feld nog wel wat van zich zal laten ho ren. Een dezer dagen loopt het de haven van IJmuiden binnen en heelt het de maiden-trip van de Kaapstad, in welke omgeving het gebouwd is, naar huis in een opmerkelijk snelle tyd vol bracht. Premier Kassein van Irak (rechts) en sjeik Abdoelïah as-Salim as-Sabah van Koeweit zijn tot voor kort altijd goede vrienden geweest. Hier zitten zij genoeglijk bijeen na. afloop van een staatsdiner in Bagdad. DEN HAAG, 3 juli De minister van Binnenlandse Zaken heeft in een cir culaire, bestenul voor do burgemees ters van gemeenten met gemeentepo litie, een nadere uiteenzetting gegeven over de organisatorische, technische en financiële consequenties van de ar beidstijdverkorting voor de gemeente politie, welke voortvloeien uit liet feit dat thans dezelfde hoeveelheid werk in een kleiner aantal diensturen per man zal moeten worden verricht. Ofschoon de personeel ssituatie bij de politie als gevolg van vacatures, voor al in de grote steden, de teruggang in man-uren bijzonder onwelkom maakt, kon daaraan geen argument worden ontleend om de politieambtenaar niet op een later tijdstip aanspraak op ver mindering van de werktijd te geven. Hoewel het principe, dat verkorting van de werktijd met tot uitbreiding van personeel of tot hogere kosten be hoort te leiden niet onverkort van toe passing kan zijn voor een dienst als de politie, stelt de minister voorop dat compensatie uitsluitend in de persone le sector evenmin valt te verdedigen. Het enige resultaat daarvan zou im mers een vergroting van een aantal va catures zijn, waarmee noch de dienst noch het personeel zou zijn gebaat. Naar het oordeel van de minister is het onontkoombaar dat de compensatie in de eerste plaats buiten de personele sector wordt gevonden en wel in bet or ganisatorische, technische en financiële vlak. De minister geeft dan een over zicht van de mogelijkheden, die de ge meenten ten dienste zullen staan om ae vermindering van het aantal diensturen op te vangen en van de maatregelen, die ter zake van rijkswege zyn getroi- fen of kunnen worden verwacht. In de eerste plaats zal moeten wor den gestreefd naar een zo nuttig mog - lijk gebruik van de beschikbare man kracht en een verbetering van het ouni- lagepcil van de korpsen. Hierby is er van uitgegaan, dat de arbeidstijdier ting ertoe noopt de mechanisering van de politiedienst, die zich sedert een tien tal jaren reeds voltrekt, in tempo voort te zetten. De nojmvergo ding voor materiële kosten ten hehoev van uitbreiding en verbetering van de technische hulpmiddelen zal dan worden verhoogd. Een verhoging van de Per^Pj^ssJ?i'iCJ die intussen in bescheiden mat» wel is toegestaan is slechts dan aeceg- tabel, aldus de minister in zun cjr» culaire, als alle mogelykheden tot_rati^ nalisatie van de diensten totopvoering van het outillage-peil zyn uitgiepuz.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1961 | | pagina 7