Rumoerige algemene leden
vergadering van de A.Y.R.O.
Jhr. Röell: „T.V.-nota een rechtstreekse aanval
op het vigerende omroepbestel
rsena
PRINSES GRACIA OP BEDEVAART IN LOURDES
Boze belastingambtenaren
aanvaarden resolutie
D
Drievoudig arts
Bestuur contra „Actie-comité"
Duitser beëindigt
hongerstaking
Volle zaal voor
PATACHOU
„Nationale roeping''
Gezwicht voor aan
drang arts en
verdedigers
Bonenaanvoer komt
op gang
NuBreda 1961
ONZE KANSEN GETOXOPEERD"
MAANDAG 10 JULI 1961
iedere dikte, elke maat
bouw- en meubelplaat
Welgemeend applaus
Re! voorkomen
Vreemde combinatie
De Wereldomroep
Zwitserland en Frankrijk
verbieden invoer
Wie Arsenal rookt, is op
het juiste spoor. Die heeft
het goed geschoten!
Geniet van het koninklijke
formaat en de kostelijke melange.
Overal, bovenal, Arsenal
De A.V.R.O. immers kan best ge
boren zijn uit het vrije initiatief van
volk en ook in volstrekte onaf
En nu kan men verder over de na
tionale omroep-idee denken hoe en
wat men wil. maar het lijkt ons op
zijn minst genomen onvoorzichtig,
dat de A.V.R.O. blijft persisteren bij
zijn „nationale roeping", nu die om
roep er ten tweede male in is ge
slaagd een algemene ledenvergadering
te ontketenen, die spot met alles wat
onder het begrip nationaal maar sa
mengevat zou kunnen worden.
:>r
fI/CIGARETTES
(Van onze speciale verslaggever)
HAARLEM, 9 juli De zaterdag in
het Concertgebouw alhier gehouden al
gemene vergadering van de A.V.R.O. is
niet zó tumultueus verlopen als die van
verleden jaar, die in Assen plaats vond,
maar de gemoederen bleken in een tijds
verloop van twaalf maanden toch nog
niet aJ te zeer bekoeld. Ook nu kon
men dus getuige zijn van een zeer ru
moerige bijeenkomst. Het bleef nog rus
tig toen de voorzitter van de omroep
vereniging, jhr. Th. Röell zich in zijn
openingsrede in felle bewocrdingen keer
de tegen de activiteiten van het „Actie
comité" in het afgelopen jaar. Maar de
moeilijkheden barstten toch los toen een
van de afgevaardigden van de geweste
lijke besturen een voorstel tot wijzi
ging van de statuten ter behandeling
aanbeval en de voorzitter adviseerde dit
voorstel ter bestudering te verwijzen
naar het dagelijks bestuur, dat dan la
ter zou kunnen adviseren inzake een al
of niet openbare behandeling.
Op dat moment weerklonk er uit
de zaal een hevig „foei"-geroep. Na
dat de voorzitter een „voorstel van
orde" bij zitten en opstaan in stem
ming had gebracht onder de op het
podium samengebrachte stemgerech
tigde leden - een stemming, die door
talrijke interrupties van in de zaal ge
zeten belangstellende leden werd on
derbroken achtte hfl het raadzaam
hetzelfde voorstel nogmaals in hoof
delijke stemming te brengen. Tijdens
deze stemming nam het rumoer van
de opposanten in de zaal nog in he
vigheid toe en er weerklonk geregeld
vehement applaus voor de tegenstem
mers en hoongelach voor degenen die
vóór waren. „Ik zou U willen verzoe
ken U te matigen", zei de voorzitter.
Tevergeefs. Maar zijn voorstel werd
aangenomen. Dat gebeurde trouwens
ook met zijn voorstel om een door het
gewest Friesland gedane propositie de
agenda uit te breiden met een „rond
vraag" niet in behandeling te ne
men. Maar ook nu waren de felle re
acties niet van de lucht.
Na een pauze werden wèl schrifte
lijke vragen beantwoord. Ook dit werd
eo.n bijzonder rumoerig „própaganda-
or-ierdeel". Jhr. Röell gaf desgevraagd
te verstaan dat hij zich wellicht „om
persoonlijke redenen" in juli 1962 niet
herkiesbaar zou stellen, maar dat van
aftreden daarvóór geen sprake zou zijn.
Daar was bij de schriftelijke vragen
ook een schriftelijke mededeling: „Het
optreden van de voorzitter is meer dan
afschuwelijk". Jhr. Röell las haar plichts
getrouw voor en oogstte een applaus
van de oppositie. „Di.nk U zeer voor
het welgemeend applaus".
Daar werd schriftelijk gevraagd een
woordvoerder van het „actie-comité"
het spreekgestoelte te doen beklimmen.
Er werd na het advies van de voorzit
ter, die een beroep deed op de „consti
tuerende vergadering", besloten „niet
aan enig lid het woord te geven". Ru
moer. Tenslotte deed Jhr. Röell een be
roep op het actie-comité „zijn actie te
staken, aangezien die geen enkele zin
meer had".
Op het daarna luid weerklinkende
geroep en gefluit verzocht hij de oppo
santen de zaal te verlaten. Sommigen
voldeden daaraan, anderen persisteer
den bij hun luid uitgeroepen eisen.
De voorzitter sloot de vergadering en
verzocht iedereen de zaal te verlaten.
Op dat moment zorgde een dame voor
het slót-vuurwerk door te roeper
„Leve de AVRO, leve jhr. Röell."
Na afloop van de algemene vergade-
ing verklaarde jhr. Röell op een inder
haast belegde persconferentie dat het
algemeen bestuur „van te voren beslo
ten had onder alle omstandigheden te
voorkomen dat de rel van Assen, die
de A.V.R.O onwaardig was. zich zou
herhalen". Hij zei voorts dat dit geen
„algemene vergadering in normale zin
was geweest" en dat het vorig jaar „het
recht van het woord te voeren mis
bruikt was", reden waarom in dit ge-
va' „staande de vergadering besloten
was. de leden het woord niet te verle
nen".
Ook het actie-comité sprak zich na
de bijeenkomst nader uit ten overstaan
van de pers. Een tweetal woordvoer
ders verklaaiden o.m. dat de oppositie
met constructieve voorstellen was ge
komen en niet om „enige rel van for
maat, te forceren". Men constateerde
dat de voorzitter niet capabel v/as ge
bleken de vergadering te leiden en dat
hij „de uitgestoken hand had afgewe
zen". Scherpe kritiek werd geleverd op
de onderzoekscommissie de Jager, die
„er met de pet naar heeft gegooid",
en „die zich tevreden heeft gesteld met
de verklaringen van het A.V.R.O.-be
stuur".
Van het rustige gedeelte van de al
gemene vergadering kunnen wij dus
de openingsrede van de voorzitter ver
melden. Jhr. Röell keerde zich daar
in in duidelijke bewoordirgen tegen
de „Nota inzake reclame-televisie"
van de staatssecretarissen Scholten
en Veldkamp. Hij acht deze nota in
gegeven door „puur economische mo
tieven" en hij zei dat zij „een ernstige
bedreiging van de culturele waarden
en een rechtstreekse aanval op het
De rivalen tegenover elkaar. In de
pauze van de A.V.R.O.-vergadering
vroegen de leiders van het actie-comité
aan de heren Röell en Wassenberg
het woordwat met een „Geen sprake
van" werd afgedaan.
mede op historische gronden in ons
land vigerende omroepbestel bete
kent".
En hij zei verder: „Financieel zal de
commerciële televisiemaatschappij af
hankelijk zijn van de adverteerders. Bo
vendien zal de eventuele concessionaris
in belangrijke mate afhankelijk zijn van
de overheid aangezien zijn program
ma's onder toezicht zullen staan van
een programmaraad, die door de Kroon
zal worden benoemd, zonder dat de
volksvertegenwoordiging daarop enige
invloed zal kunnen uitoefenen anders
dan door het hanteren van haar recht
van interpellatie. In dit verband dringt
zich dan ook de gedachte op aan een
staatsomroep. Een staatsomroep dan
buitendien ten dienste van het bedrijfs
leven. Voorwaar, een vreemde combi
natie".
Jhr. Röell zei tenslotte dat de AVRO
„niet principieel afwijzend staat tegen
over het stelsel van reclame in de tele
visie". Hij verklaarde dat de omroep
bereid zou zijn aan de invoering daar
van zijn medewerking te verlenen „al
leen echter op voorwaarde, dat de recla-
me in de televisie wordt uitgezonden on
der auspiciën van de in de Nederlandse
Televisie Stichting samenwerkende om
roepverenigingen. Dan immers zal een
oplossing zijn bewerkstelligd, waarbij
enerzijds de kijkers niet tekort wordt
gedaan omdat de wezenlijke taak
van de televisie op de voorgrond blijft
staan en anderzijds ook de belangen
van het bedrijfsleven tot tevredenheid
kunnen worden behartigd, omdat natuur
lijk bij een dergelijke oplossing zou kun
nen worden besloten tot inschakeling
van ervaren deskundigen op het terrein
van de reclame, als bijvoorbeeld de uit
gevers van dagbladen en tijdschriften".
De rest van zijn rede besteedde jhr.
Röell aan een analyse van de moeilijk
heden waarmee de A.V.R.O. binnen zijn
verenigingsbestek wordt geconfronteerd.
Over het actie-comité zei hij o.m. dat
het geen reden van bestaan meer heeft
„daar al het door het comité te berde
gebrachte door de commissie van on
derzoek uitvoerig is onderzocht en vrij
wel over de gehele linie ongegrond is
bevonden, terwijl de te Assen met zoveel
nadruk gedane beschuldigingen werden
ingetrokken. Zou het actie-comité dus
toch met het voeren van zijn actie door
gaan, dan kan daaruit temeer de con
clusie worden getrokken, dat het zich
ten onrechte de benaming „Actie-comi
té van AVRO-vrienden" heeft aange
matigd, daar er in werkelijkheid sprake
is van een comité van belagers van de
AVRO en zijn belangen".
De heer D. Repko, directeur van de
AVRO, gaf in een uitvoerige rede een
overzicht van het reilen en zeilen van
de omroep in het afgelopen verenigings
jaar. Hjj zei daarin o.m. dat ten aanzien
„van de financiering van de radio-om
roep steeds meer Blijkt dat het even
wicht tussen inkomsten en uitgaven ver
broken is". Hij verzette zich in dit ver
band tegen een methode van het ver
hogen van de inkomsten door het ver
hogen van de radioretributie. „Men
moet het", zo zei spr. „zoeken aan de
andere zijde, dus bij de uitgaven waar
zich een post bevindt van circa zeven
miljoen gulden per jaar, die daar ten
onrechte is gekomen". Hij doelde daar
mee op de uitgaven van de Wereldom
roep waarvan hij zei: „Deze behoort als
zijnde een totaal Rijksbelang te wor
den gefinancierd uit 's Rijks Schat
kist".
Aan het slot van zijn toespraak zei
de heer Repko o.m. „Wij willen luiste
raars en kijkers winnen voor de gedach
te dat de nationale omroepidee behoort
te worden verwezenlijkt door en in de
A.V.R.O. Dus door een organisatie, die
uit het vrije initiatief van ons volk is
geboren en in een volstrekte onafhan
kelijkheid, openstaand voor iedere le
vensovertuiging en die alle luisteraars
en kijkers kan en wil dienen".
MAASTRICHT, 10 juli Op aandrang
van de gevangenisarts J. Hollman en
de verdedigers mr. W. Duynstee en mr.
R. Lissone heeft de al meer dan drie
maanden in het huis van bewaring al
hier verblijvende Duitse wapenhande
laar Rudolf Arndt zaterdagavond zijn
opzienbarende hongerstaking beëindigd.
Precies negen dagen tevoren ging de
Duitser in hongerstaking, uit protest te
gen het uitblijven van een beslissing
van de minister van justitie inzake de
door Zwitserland gevraagde uitlevering
van Arndt.
Zoals bekend werd Arndt in februari
door de Maastrichtse politie gearres
teerd op verzoek van Interpol. De aan
houding geschiedde' onder verdenking
van moord op een wapenleverancier.
Een Duitse rechtbank achtte hem niet
schuldig omdat hfj op de bewuste dag
niet in Genève, maar in Berlijn ver
bleef.
Ook de Maastrichtse officier van jus
titie, mr. W. Moors was van de schuld
van Arndt niet overtuigd en adviseer
de de rechtbank de minister van justi
tie te verzoeken de aangehoudene niet
aan Zwitserland uit te leveren. De
rechtbank volgde dit advies op
DEN HAAG, 10 juli Langzaam
maar zeker gaat de aanvoer van bonen
op de Nederlandse veilingen toenemen.
Tot op heden werd hoofdzakelijk een
kasprodukt aangevoerd maar thans
gaat ook de aanvoer van de volle grond
op gang komen
Wekelijks gaat reeds een belangrijk
kwantum de grens over. In de laatste
week van juni bedroeg de Nederlandse
bonenexport 234 ton. Daarvan ging 175
ton naar West-Duitsland, 58 ton naar
België en Luxemburg en 1 ton naar
Engeland.
Frankrijk en Zwitserland hebben
thans maatregelen bekend gemaakt ten
aanzien van de invoer van groene bo
nen in deze landen. In Zwitserland zal
deze invoer met ingang van 18 juli
worden verboden. In Frankrijk is de
invoer van bonen met directe ingang
stopgezet, zulks in verband met de
prijsontwikkeling op de Parijse markt.
Hoe lang dit invoerverbod zal duren
is niet bekend. Voor Nederland waren
Zwitserland en Frankrijk tot heden van
geen betekenis voor de export van bo
nen.
(Van onze correspondent)
BREDA, 10 juli Ruim zestienhon
derd mensei vulden de grote feesthal
van „Nu Breda 19S1" tot in de uiter.
ste hoeken, to.-i zaterdagavond dc
Franse vedette Patachou daar optrad",
als gast in het K.R.O.-radioprogram
ma, dat van de hal werd uitgezonden.
Het was de eerste maal, dat de hal
vol was. Het reeds bij voorbaat aanwe
zige enthousiasme leidde er toe, dat
net optreden van Patachou een boei
end hoogtepunt werd. Deze ras-artiste
werd kennelijk door de geestdrift nog
extra geïnspireerd en zij gaf, nalat de
uitzending reeds besloten was, nog een
aantal toegiften.
De „Wigwam"-Uitzending van de
K.R.O. had 's middags plaats gevon
den, vanuit dezelfde hal, onder grote
belangstelling van de jeugd. Het slech
te weer bracht overigens de rest van
het jeugdprogramma, dat zich buiten
moest afspelen danig in de knel.
De belangstelling voor de mani
festatie „Nu... Breda 1961" blijft ove
rigens nog wel beneden de verwach
ting. De grote toeloop voor het op
treden van Patachou wettigt echter
de verwachting, dat ook het verdere
amusementsprogramma, dat nog ver
schillende topartisten zal brengen,
nog vele bezoekers zal aantrekken.
Zaterdagavond was de politie ge
noodzaakt een twintigtal jongelui, dat
al entcele dagen last, veroorzaakt aan
te houden en op te brengen naar het
politiebureau. Een inspekteur van po
litie had hen tot rustig gedrag ge
maand, waarna een van de belhamels
handtastelijk werd.
Frankrijk Een plastic springlading
is zaterdag ontploft voor de deuren van
de kathedraal van Chartres. De giote
deuren werden beschadigd. De ruiten
van een aantal huizen langs het plein
waar de kerk staat werden vernield.
Niemand werd gewond. (UPI).
Prinses Gracia van Monaco heeft met een aantal pelgrims uit haar land een bedevaart gemaakt naar Lourdes. Men ziel
haar hier in de H. Sacramentsprocessie.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 10 juli De protest-
vcrgiulering leek haar hoogtepunt te
bereiken: steeds feller werden de uit
latingen van het podium, steeds scher
per de interrupties, steeds stormachti
ger de bijval. Vijfduizend belastingamb
tenaren uit het gehele land in één hal.
Men kon de rook snijden, de tempera
tuur kroop omhoog, de atmosfeer was
verstikkend. Een vreemde mengeling
van verontwaardiging, uitgelatenheid
en lotsverbondenheid vond een uitweg
in gescandeerd geroep: „Langzaam
aan, langzaam-aan" riepen honderden,
die een stiptheidsactie voorstonden,
„Honderd-piek, honderd-piek" golfde rit
misch uit honderden andere kelen. De
spreker moest ophouden. De aanwezi
gen leken te wachten op de aanspo
ring hun met zoveel moeite venvorven
vrije zaterdag te gebruiken het ministe
rie van Financiën te gaan bestormen.
De aanmaning werd niet gegeven. „We
moeten het waardig houden", was er
van het podium gezegd.
Zaterdag hebben wij al in een aantal
van onze edities gemeld wat de spre
kers te zeggen hadden op de gezamen
lijke protestvergadering van de ARKA,
de Algemene Bond van Ambtenaren en
de Nederlandse Christelijke Bond van
Overheidspersoneel. Het was onge
twijfeld een emotionele vergadering
De stemming zat er al onmiddellijk in.
Elk nieuw spandoek dat werd binnen
gedragen werd met gejuich en applaus
begroet. De slagzin boven het podium
was rustig: „Belastingambtenaren ei
sen meer perspectief". Er waren ook
fellere: „Gewikt en gewogen, toch be
drogen" en „Wij zijn het moe dit Haags
gedoe". „Onze kansen getoxopeerd".
heette een ander. Eén ambtenaar werd
bijzonder luid toegejuicht. Hij droeg een
soort vogelverschrikker, omhangen met
een wit hemd: zo voelden de ambtena
ren zich, in hun hemd gezet.
Men was al onmiddellijk strijdlustig.
Cameralieden vroegen vast een voor
schotje op de verontwaardiging en zij
hoefden daarvoor maar met hun vin
gers te knippen en hele groepen amb
tenaren sprongen op en balden de vuist
boven het hoofd. Voor de T.V. had men
wel iets over. De aanwezigen, onder
wie de Tweede-Kamerleden dr. Albe-
ring en de heren Heivoort en Weijters
(allen K.V.P.) en mr. Geertsema
(V.V.D.) werden luid toegejuicht; zij
die „bericht van verhindering" hadden
gestuurd: de ministers van Binnenland
se Zaken en van Financiën, werden be
loond met een geloei, de „hel van
Deurne" niet onwaardig. Tientallen ke
ren werden de beide sprekers, de heer
J. Loerakker van de ARKA en de heer
J. van Dijck van de ABVA door ap
plaus onderbroken. Vooral de op
merking over de „topfunctionarissen
die ons in de waan brengen onderhan
delingsbevoegdheid te hebben, maar die
als zoete jongens aan de leiband van
Binnenlandse Zaken lopen" was een
voltreffer, die langdurige bijval ontlok
te.
De vergadering mondde uit in een
resolutie. Hierin sprak men zijn die
pe verontwaardiging uit over het feit
dat sedert 1959 het overleg om tot
verbetering van de materiële positie
van het belastingpersoneel te ko
men geen zichtbaar resultaat heeft
opgeleverd. De ambtenaren uitten
hun ernstige ontevredenheid over het
promotiebeleid en stelden vast, dat
de organisaties geen enkele verant
woordelijkheid kunnen aanvaarden
voor de toestand die in de dienst ont
staat. Zij verzochten de leden van de
volksvertegenwoordiging te bevorde
ren dat de regering het overleg
doet heropenen om alsnog met te
rugwerkende kracht tot verantwoor
de resultaten voor het belastingper
soneel te komen.
De resolutie zal onder meer ter ken
nis worden gebracht van de regering
en van de beide Kamers. De proteste
rende ambtenaren, nauwelijks buiten,
konden zich ervan overtuigen dat hun
eisen op hoog niveau kenbaar werden
gemaakt: boven de hoofden cirkelden
vliegtuigjes met achter zich aan de
leus: „Belastingambtenaren eisen meer
perspectief'
In de Dierentuin werd een soortge
lijke demonstratie gehouden. Hier wa
ren zo'n duizend man verzameld van
de niet bij een vakcentrale aangesloten
bond van personeel bij 's rijks belastin-
gen. Zij namen een motie aan, die
spreekt van een „felle verontwaardi
ging over de benepen houding van het
ministerie van Financiën". De motie
stelt voor de leiding van het dienst
vak verantwoordelijk te stellen voor on
voorziene acties die zouden kunnen uit
gaan van het personeel, dat zich op
grievende wijze verongelijkt voelt. De
motie zal ter kennis van de Staten-
Generaal worden gebracht.
(Advertentie
De A.V.R.O. heeft zaterdag 'n
Haarlem zijn jaarlijkse algemene Ie"
denvergadering gehouden. De direc
teur van de omroep, de heer D. Repko,
heeft hij deze gelegenheid verklaard
dat „wij luisteraars en kijkers willen
winnen voor de gedachte dat de na
tionale omroepidee behoort te worden
verwezenlijkt door en in de A.V.R.O-
Dus voor een organisatie die uit het
vrije initiatief van ons volk is ge*
boren en in een volstrekte onafhanke
lijkheid, open staand voor iedere le
vensovertuiging, en die alle luiste
raars en kijkers kan en wil dienen
Wij kennen reeds lang de bij deze
omroep bestaande behoefte aan een
soort geroepenheid in nationale zin-
Zij is hij een vorige gelegenheid nog
wel eens in krassere termen tot uit
drukking gebracht en wij hebben daar
toen te dezer plaatse in afwijzende
zin op gewezen. Wij begrijpen overi
gens wel het streven van de A.V.R.O.,
kijkend en luisterend Nederland op
zijn „nationale'' hand te krijgen. Wij
kunnen dat zelfs billijken als het zich
voltrekt op basis van vrijblijvende
concurrentie met andere omroepbedrij
ven. Maar juist op grond daarvan
moeten wij bezwaar blijven maken ook
tegen de gewijzigde en ietwat gema
tigde visie op de functie van de
A.V.R.O. in ons nationale omroep
bestel. zoals die zaterdag door de
heer Repko werd ontwikkeld.
hankelijkheid; hij kan wat ons betreft
voor iedere levensovertuiging open
staan, maar hij kan niet het feit mis
kennen dat het nu eenmaal zo is dat
„iedere levensovertuiging" inmiddels
elders onderdak heeft gevonden. Dat
de A.V.R.O. op het resterende deel
van het kijkers- en luistervolk iets na
tionaals wil opbouwen lijkt ons echter
het gevolg van een nogal verdrietig
misverstand. Zulks nog afgezien van
het feit dat ook alle andere omroepen
geboren zijn uit het vrije initiatief van
ons volk en dat ook zij in zover vol
strekt onafhankelijk zijn dat zij alle
luisteraars en kijkers kunnen en wil
len dienen. In hoeverre zij daarin
slagen is voor deze omroepen ech
ter evenzeer een bron van voortdu
rende zorg als het voor de A.V.R.O.
vast schijnt te staan, dat hij erin
slaagt.
KETCHUM-IDAHO, 10 juli (Reuter)
De weduwe van Ernest Hemingway
heeft meegedeeld dat de beroemde
Amerikaanse schrijver ten minste twee
nog niet gepubliceerde romans Teeft na
gelaten, alsmede enige poëzie en andere
werken.
ikter N. E. Pop uit Venray
is sinds enkele dagen drie
voudig gediplomeerd arts.
Uit handen van de voor
zitter van de examencommissie
van de medische faculteit te Nij
megen, prof. dr. J. P. Slooff, ont
ving hij zijn derde artsdiploma.
In 1945 legde hij met goed ge
volg zijn eerste artsexamen af
aan de universiteit van Cluj in
zijn geboorteland Roemenië en
thans precies tien jaar geleden,
in 1951, deed hij dit examen
over aan de universiteit van
Leuven.
Dokter Pop is allerminst een
verzamelaar van internationale
medische diploma's, maar het
feit, dat het ene land de weten
schappelijke graden van het an
dere land niet erkent dwong
hem ertoe het artsexamen drie
keer te doen.
De Roemeense arts kwam tot
deze ontdekking, toen hij ten-
jevolge van een speciale studie
opdracht in Parijs terecht kwam.
Hier specialiseerde de jonge arts
zich vier jaar lang in de interne
geneeskunde. Een studie welke
hem goed te pas zou komen,
wanneer zijn ideaal om als ge
neesheer voor de missie uitge
zonden te worden in vervulling
zou gaan.
In verband hiermee nam dokter Pop in 1949 deel aan een missiologisch
congres te Leuven. Daar leerde hij een Nederlandse studente in de medi
cijnen kennen, mej. Mechtilda Smeets, dochter van de toenmalige burge
meester van Zoeterwoude. Net als dokter Pop haar latere echtgenoot
wilde mej. Smeets enkele jaren als arts in de missie gaan werken. Zij
besloten samen naar Indonesië te g .an, zodra mej. Smeets haar medische
studies in Leiden had .voltooid. In afwachting daarvan zou dokter Pop
eveneens in Leiden gaan studeren om aldaar het Nederlandse artsexamen
af te leggen. Voor zijn toekomstig werk in Indonesië was dit niet nood
zakelijk, maar wel voor het geval hij zich later in Nederland zou vestigen
De Nederlandse overheid verijdelde dit plan evenwel. Dokter Pop Roe
meen van geboorte, maar inmiddels statenloos geworden, omdat hij niet
naar zijn vroegere vaderland was teruggekeerd kreeg geen verblijfsver
gunning. Er bleef voor hem niets anders over dan in België te blijven,
waar hij de vereiste verblijfsvergunning zonder veel moeite ontving.
Een en ander had tot gevolg, dat dokter Pop niet in Leiden, maar in
Leuven ging studeren, waar hij in 1951 het Belgische artsdiploma behaal-
j was ook zijn Nederlandse echtgenote afgestudeerd en ver
trok het echtpaar Pop naar Indonesië. Aanvankelijk was dokter Pop hier
werkzaam m dienst van de regering, en daarna was hij verbonden aan
het missieziekenhuis van de Maastrichtse „Zusters onder de Bogen" te
Djokjakarta.
Een ernstige ziekte van mevrouw Pop maakte aan de nieuwe loopbaan
van de Roemeense missie-arts een vroegtijdig einde. Op doktersadvies
diende mevrouw Pop naar Nederland terug te keren. Daar het er naar
uitzag, dat zij zich voor goed in haar vaderland zou moeten vestigen, ver
liet ook dokter Pop kort daarop Indonesië. Niet zonder moeite slaagde
hij er dit keer in een verblijfsvergunning te verkrijgen. In niet geringe
mate was dit te danken aan het feit, dat h.j, met behulp van de Broeders
van Liefde en met medewerking van diverse collegae, als assistent werd
verbonden aan het psychiatrisch ziekenhuis in Noordwijkerhout. Een aan
stelling zelfstandig arts stuitte af op het ontbreken van een Nederlands
artsdiploma. Dokter Pop liet zich hierdoor niet ontmoedigen, maar nam
meteen het besluit om voor de derde keer medicijnen te gaan studeren en
wel aan de katholieke universiteit te Nijmegen. Voor dokter Pop de meest
aangewezen universiteit, sinds hij als geneesheer aan het psychiatrisch
ziekenhuis „St. Servatius" eveneens van de Broeders van Liefde te
Venray verbonden is. Zijn studie viel gemakkelijk te combineren met zijn
werk in Venray. Met het behalen van het derde artsdiploma is aan de ja
renlange universiteitsstudies van dokter Pop een einde gekomen Waar
schijnlijk voor goed, daar de drievoudig gediplomeerde arts niet van plan
is buiten Nederland te gaan werken. Te meer daar het hem in Venray best
bevalt. Zijn echtgenote, die werkzaam is in het psychiatrische ziekenhuis
„St. Anna" aldaar, en zijn vijf zoontjes niet minder.
Advertentie)
