Chinese periscoop in Europa
E
Diereninvasie in Los Angeles
WALKIE-TALKIE
Albaanse partij cbef leeft in
°nmin met Moskou en Belgrado
GEVOLG VAN LANGDURIGE DROOGTE
Geallieerden en
collaborateurs
Mé
Slangen, herten en vossen smachten
•evenals de mens naar water
nver Hoxha, de Albaanse
Partijleider, is de man, die
v de voorkeur geeft aan een
k.erre vriend boven een goede
Ur- Albanië heeft in de loop
Van
zijn hachelijk bestaan zoveel
^Pdringerige belangstelling onder
delen van buren als Joegoslavië,
,riekenland en Italië, dat het er
j in bekomst van heeft. Jaren-
n§ is ook de Albaanse commu-
'stische partij bemoederd en ge-
®Ptroleerd door haar oudere en
sfotere zuster in Joegoslavië. In
et midden van de jaren veertig
am deze voogdij dusdanige vor-
en aan, dat men over Albanië
el eens Sp0ttend sprak als over
n sub-satelliet. „Moet ik ze naar
°skou uitnodigen?", vroeg Sta-
hm in mei 1946 aan Tito. „Of is
'et verstandiger om het maar
te doen. Neen hé, ik kan het
ter via jullie spelen". Enver
°xha, een temperamentvol man,
ambitieus genoeg om Tito en
e andere Joegoslaven hun goede
JSW op de duur kwalijk te
sFnen. Hij was erop uit recht-
eeks onder Moskou te ressor
ten.
bek'n van zijn carrière leek
Griekse tijd
Tito's show
Italiaanse aanval
1
llfÉfl
m
Berlijns incident
Ukunt het geloven of
niet, maar weet u,
waar ik naar snak?
Naar het gekletter van
regen, harde regen, op het
dak en tegen de ramen
Heb ik weieens gezegd,
dat het klimaat van Zuid-
Californië ideaal is? Ik
neem het terugHet is
hier momenteel veel te
droog en te winderig om
ideaal te zijn.
,Een emmer mest
P
ENVER HOXHA
verkiest een verre vriend
boven zijn naaste buren
Rosl^ Yi?rbrak ('e oude banden met Joe-
haa?vjl* en zette broederschap om in
Zij,. Het is de grote ontgoocheling van
t(.ej 'even geweest» dat het Kremlin
a1(U T'n<|er bestendig was in zijn vij-
L l?»P jegens Tïto dan hijzelt. Mos-
gp,. ''et en laat toenadering vol-
tf. ,°P verwijdering en dat was Hoxha
r,r i ant. Hij en zijn politieke vriend,
tisoh Sjehoe, zijn in de communis-
°Ucie w'ereld op zoek gegaan naar het
Velv ï"uroPese ideaal van de „Rück-
t'eki 'K" en zij zijn beland in
''erin eerst een toevallige groe-
K leek, heeft zich ontwikkeld tot
tijs, stevige band. De Chinese commu-
bleken bereid Tito constant te
Sen als symbool van alle afwijkin-
tften Van de theorieën van Mao Tse-
^én j. Albanië is de periscoop gewor-
ver' ue China opsteekt in Europa. En-
hw/'oxha is de man, die het instru-
bedient.
eerste secretaris van de Albaanse
Unistische) Arbeiderspartij, die
v&n °^tober 1908 is geboren, is niet
dir. Pmietarische afkomst. Zijn ouders,
'n Djinokastro woonden, behoor-
een tamelijk welgestelde Mos-
'JJilie, Zij waren in staat hun
V het onderwijs te laten volgen op
ifo 'ranse lycée in Korea (Koritza).
his! s'oeg daar zo'n goed figuur, dat
6en beurs ontving om rechten te
n studeren in Montpellier en Parijs.
jon s vee' op die van vele andere
4,"ëe intellectuelen uit het zuiden van
■t oanië. Koning Zog, die in septem-
st1928 een eind maakte aan de kort-
Seh Albaanse republiek, had ge-
hir>H°'de ambtenaren nodig om een
bern overheidsapparaat op te bou
de ^et krachtige stamverband van
het P°litiek dominerende Ghegen in
hoorden liet studie in het buiten-
d niet toe. Dat bezwaar werd niet
generaal. Hij vond daar tijd om ook
nog iets aan zijn. rechtenstudie te doen.
Intussen was de communistische par
tij begonnen haar werkzaamheden naar
Albanië zelf te verleggen. De Parijse
kolonie had gedeeltelijk de thuisreis
aanvaard en zij verenigde zich,, met
een groep linkse radicalen, die sinds
1927 in Moskou had vertofefd. De stad
Korea werd een van de voornaamste
centra van hun activiteiten.
De geografische nabijheid van Grie
kenland had politieke gevolgen. De Al
baanse partij raakte tijdelijk helemaal
in de ban van de Griekse. Zij deelde
alle crises van de Griekse communis
ten; zij kreeg een Trotskistische vleu
gel en er ontstonden allerlei andere af
wijkingen. Veel contact met de boeren
bevolking had de partij niet en zij leid
de in het algemeen een kwijnend be
staan.
Dat was de situatie, toen Hoxhn
in 1936 te Brussel werd ontsla
gen en naar Albanië terugkeer
de. Het lukte hem niet erg een
passende betrekking te vinden in Tira
na en daarom zakte hij maar af naar
het hem vertrouwde Korea, waar hij
leraar Frans werd aan zijn eigen lycée
van vroeger. Meteen zat hij nu weer,,
midden in de communistische intriges.
Vrijwel terstond steeg hij in de hië
rarchie omhoog, toen in 1937 de Al
baanse partij, samen met de Joegosla
vische, door de Comintern volledig
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilillliliiiliiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
tegenwoordiger op de Balkan, Neu-
bacher, die een politiek excuus schiep
voor de ontruiming door de Duitsèrs
van grote delen van Albanië.
Hoxha zag wel geen kans de Balli
Kombetar te verslaan, maar wel wist
hij hen in het nog door de Duitsers
beheerste gebied rond Valona te drij
ven. Daar lieten zij zich zoveel steun
en sympathie aanleunen, dat zij de
schijn op zich laadden een troep col
laborateurs te zijn. Althans in de
ogen van het geallieerde hoofdkwar
tier te Bari. De Britten en de Ameri
kanen hebben in de slotfaze van de
oorlog op de Balkan trouwens steeds
gelaboreerd aan het misverstand, dat
geen enkele verzetsstrijder van nazi-
smetten vrij was, als hij geen rode
ster op zijn pet droeg.
Zo hebben zij ook passief toegeke
ken, toen Hoxha en de Joegoslavische
generaal „Tempo" (Svetozar Voekma-
novitsj) gezamenlijk en in vereniging
het einde bezegelden van Albbas Kopei
en zijn monarchistische verzetsstrij
ders. De parallel met het lot van Mi-
hailovitsj in Joegoslavië is duidelijk.
Het toneel was nu klaar voor een
communistisch bewind in Albanië. In
oktober 1944 kwam de „Antifascistische
Raad voor de Nationale Bevrijding"
bijeen om een voorlopige regering te
kiezen. Premier werd de secretaris-ge
neraal van de Albaanse Arbeiderspar
tij en kolonel-generaal van de partisa-
nen Enver Hoxha. Het was een show,
die volledig o -.der het inpresariaat
stond van Tito.
De vervolging van de rooms-katho-
lieken in het noordelijk bergland, de
terechtstelling van de regent der apos
tolische delegatie, mgr. Gjini, de ver
oordeling van de aartsbisschop van
Durazzo tot twintig jaar gevangenis
straf en het naasten van de katholieke
scholen en van de katholieke pers, het
ademde allemaal de geest van het Joe
goslavische communisme in die dagen.
Albanië werd niet eens zelfstandig lid
van de Cominform. Het was met recht
een sub-satelliet.
Maar reeds toen die verhouding for
mele gestalte aannam in het verdrag
van vriendschap en samenwerking van
juni 1946 koesterde Hoxha zijn eigen
ambities, wan de krans van opdringeri
ge buren was Italië verslagen. In Grie
kenland ging het communisme zijn on
dergang tegemoet. Alle traditionele
wrok van de Albanezen kon zich dus
concentreren op Joegoslavië.
Hoxha is de eerste communistische
leider geweest, die, in een artikel in
de Pravda, de Joegoslavische concep
tie van de „afzonderlijke wegen naar
het socialisme" aanviel. Na de breuk
tussen Tito en de Cominform zegde
Hoxha alle verdragen met Joegoslavië
op. Tegen de wraak van zijn vroegere
leenheer dekte hij zich door de Sov
jet-Unie de Baai van Valona en het
js
iiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiimmiiiimiiHiiiiiiiiiiiiMiiiiiiitiiii
werd gereorganiseerd. In de nieuwe
leiding kreeg hij een voorname plaats.
Hij werd opgenomen in het drieman
schap, dat de lakens uitdeelde. Op den
duur bleek hij feller en ijveriger dan
zijn beide medeleden: Koce Xoxe en
Koce Tasko. In de stormachtige jaren,
die volgden, toonde hij de meeste koel
bloedigheid en de grootste vastberaden
heid.
Unif van een wa* bolle jongeling
eeite2?rm was na de oorlog de eerste
nis, die van Enver Hoxha in de
openbaarheid kwam.
deJ1°e''?. door de Tosken ln het zui-
Se .1 gingen wèl naar buitenland-
\vt.05mversiteiten en zij namen een
hagj niee, die hun ouders op hen
lijk ®n overgebracht, de wrok name-
Overi;Ver exploitatie en de feodale
"oorring, die de Ghegen uit het
Qen in hun streken toepasten.
j?ens de officiële leer de prak-
i jnders kan het communisme
t- 'shp, ar gedijen, waar een arbei-
2sehe 7eging bestaat en een marxis-
5e iaEditie. In Albanië bestond in
twintig niets van dat alles.
?e-iï ^tnrnunisme is er begonnen als
v0orr ue van de' Tosken tegen de
Öe r,_eJ .'e positie van de Ghegen.
rhi i 5 in "aar eerste verschijnings-
frtleht" ook niet in het land zelf op-
tJaiè' i,'v maar in Parijs, door Seifoelah
'-6ve,.J „a. een Moslem uit het zuiden,
r biiiio xlla voelde zich in dit Parij-
5,aanvf. de krachtbron van het Al-
J onrt«S°!Tlmunisme, volledig thuis.
Van iv;,. trS!ng in zijn denken de invloed
n Vnnt :'ke communisten, met name
v®n a-, 'ant Couturier, hoofdredacteur
Zijn "Humanité".
fbsse,, PO'dieke activiteiten werden in-
i?de O«o°r de juridische faculteit met
ïf'd bwi1 a.angezien. Toen hij niet be-
f'Jn stnic ?«n gedrag te wijzigen, werd
uabeurs ingetrokken. Hij ver-
'e ki'ee~a!, Brussel, waar hij een baan-
<-g bij het Albaanse consulaat-
In weerwil van de herhaalde offi
ciële verzekeringen, dat het Italië
van Benito Mussolini niet van plan
was inbreuk te maken op de on
schendbaarheid en de soevereiniteit
van Albanië, zette de fascistische re
gering in de Paasdagen van 1939 troe
pen aan land, die het leger van ko
ning Zog spoedig overmeesterden. Er
zijn aanwijzingen, dat ook Moskou
door het optreden van Mussolini was
verrast en dat de Albaanse commu
nistische partij dientengevolge zonder
instructies kwam te zitten.
Hoxha protesteerde openlijk tegen
het besluit van de „Albaanse Nationale
Vergadering" om na de vlucht van de
koninklijke familie de Albaanse kroon
op te dragen aan Victor Emmanuel
III. Hij liet zelfs toen al een oproep
uitgaan voor de stichting van een Al
baanse Sovjetrepubliek. Maar omdat
zijn partij g^en invloed had, bleef het
bij woorden.
Niettemin werd hij nu als leraar
ontslagen. Hij heeft zelfs een poosje
gevangen gezeten. Na zijn vrijlating
ging hij tijdelijk in zaken. In Korea
opende hij een sigarenkiosk, die tevens
een belangrijk communistisch contact
adres werd. De verbinding met Moskou
werd na enkele weken hersteld, het
geen o.m. hierin tot uiting kwam, dat
de partij bij het uitbreken van de Twee
de Wereldoorlog tot volle tevreden
heid van de Italiaanse bezetter uiter
aard een scherpe anti-Britse houding
aannam.
Maar aan de discipline bij de Al
baanse communisten mankeerde in de
ze periode zeker evenveel als bij de
Joegoslaven. In het noorden was een
groep, onder leiding van Moestafa
Dzjinisji, die het met de Comintem-
tactiek van de „appeasement" niet
eens was. Toen de Duitsers in het voor
jaar van 1941 hun offensief tegen Joe
goslavië inzetten, ondernam deze
groep, in samenwerking met aanhan
gers van Zog en enkele fiere stamhoof
den, een vergeefse poging om de Ita
lianen'uit Albanië te jagen.
Geruime tijd bleef dat de enige daad
van verzet in Albanië, waar communis
ten aan deelnamen. Want Enver Hoxha
was in liet gilde der partisanenleiders
voorlopig een aehterblijvertje. Sterker
nog, zijn eerste militaire operatie was
een overhaaste vlucht in de bergen,
die hem verscheidene mhanden beroof
de van ieder contact met Moskou of
de overige buitenwereld.
Het zijn twee vertegenwoordigers van
Tito geweest, Miladin Popovitsj en Du-
san Mugosa, (Ue hem tenslotte hebben
opgespoord en uit zijn isolement ver
lost. Dat was in november 1941. Op
dat tijdstip begon de „Joegoslavische
periode" van de Albaanse partij. De
partij werd door Hoxha, met Joegosla
vische steun, gereorganiseerd onder de
naam Albaanse Arbeiderspartij. Hoxha
werd zelf eerste secretaris van het
voorlopige centrale comité. Hij erken
de Tito als zijn leenheer en hij verzet
te zich zo zwak tegen diens aanspra
ken (als rechtsopvolger blijkbaar van
de Joegoslavische koning) op het door
Albanezen bewoonde Kossovo dat een
groep van minstens tachtig „jongeren"
zich aan zijn leiding onttrok.
Op aanwijzing van Tito heeft Hox
ha telkens opnieuw moeten pro
beren „nationale bevrijdingsfron
ten" tot stand te brengen. Ogen
schijnlijk is hem dat gelukt. Met enke
le stamhoofden uit het noorden en met
de belangrijkste aanhanger van koning
Zog, Abbas Koepi, stichtte hij in de
zomer van 1943 het Nationale Bevrij-
dinigscomité (L.N.C.). Maar in het
noorden, waar het L.N.C. betrekkelijk
soepel functioneerde, hadden de com
munisten niets in de melk- te brokken.
En in het zuiden, waar zij hun voor
naamste bolwerken meenden te bezit
ten, stichtten de grondbezitters een
eigen verzetsbeweging, de Balli Kom
betar (Nationale Unie), die republi
keins, anti-ItallïKHjs en anti-communis
tisch was.
De partisanenleider Enver Hoxha
heeft meer kogels laten verschieten op
deze Balli Kombetar dan op de bezet
tingstroepen. Na de val van Mussolini
en het ingrijpen van de Duitsers in
Albanië werd hem deze actie zeer ge
makkelijk gemaakt door Hitlers ver-
X.
tip
ln januari 1959 verocfrzaakte Hoxha een diplomatiek incident in Oost-Berlijn. Bij zijn aankomst hield hij een rede. die de
Joegoslavische ambassadeur beledigend achtte voor Tito. Men ziet hier Hoxha (midden, met bontmuts) voor het Ostbahnhoj
in Berlijn. Links met hoed Walter Ulbricht. Rechts met bontmuts premier Sjehoe van Albanië.
eiland Saseno aan te bieden in ruil voor
de verloren gegane Joegoslavische
vlootsteunpunten. Het werd daar aan
de Straat van Otranto een compleet
Sovjet-Gibraltar. Hoxha ontdeed zich
definitief van zijn rivaal Xoxe en be
tichtte hem van Titoïsme. Xoxe is nim
mer gerehabiliteerd.
4 ls er één communist is geweest,
door wie Hoxha is ontgoocheld
Tl. en teleurgesteld, dan is het Niki-
ta Khroesjtsjev geweest. De nieu
we meester in het Kremlin heeft jegens
Tito altijd een ambivalente houding
aangenomen, waarin rivaliteit en soli
dariteit om de voorrang streden. In
mei 1955 bracht hij zijn verzoenings-
bezoek aan Joegoslavië. En zelfs na
de Hongaarse opstand, die toch vol
gens Hoxha het onmiskenbare bewijs
had geleverd van de rampzalige ge
volgen, die uit een vermindering van de
communistische discipline voortvloeien,
zelfs toen, in april 1957, drong Khroesj
tsjev tijdens een openbare receptie in
het Sovjetskaja Hotel in Moskou bij
hem aan op verbetering van de be
trekkingen met Joegoslavië. Drie
maanden later preste hij hem tot deel
neming aan een verzoeningsgesprek
met o.a. Rankovitsj en Kardelj in een
villa bij Moskou.
Hoxha liét zich nog pressen. Hij
slaagde er nog in op dergelijke bijeen
komsten zijn mond te houden. Maar op
de achtergrond rommelde al het on
weer. De „Zeri i Popullit" (Stem des
Volks) in Tirana schreef steeds feller
over de „anti-socialistische en anti-
marxistische denkbeelden van de
groep-Tito".
Hoxha ging zelf eind 1958, begin 1959
op reis door Centraal- en Oost-Euro
pa om te zien, of er dan geen enkele
communist was, bij wie hij steun kon
vinden. Hij dook op in Hongarije, in
Tsjechoslowakije en in Oost-Duitsland.
Óp het Ostbahnhof in Berlijn veroor
zaakte hij een diplomatiek incident.
Hij sprak smalend over de „revisio
nisten van Joegoslavische stempel" en
prompt verliet de Joegoslavische am
bassadeur Vosnjak het station. Twee
maanden later hield Tito een rede te
Skoplje, waar hij Hoxha o.a. een „neo-
Göbbels" noemde. „Het Albaanse volk
is onze vijand niet," zo voegde hij er
aan toe, „maar het ongeluk wil, dat
zijn leiders handelen volgens bevelen
uit het buitenland. Het is niet moei
lijk corrupte mannen te leiden."
Het is niet mogelijk precies aan te
geven op welk tijdstip tussen Hoxha
en Khroesjtsjev het laken werd door
gesneden. Maar het moet gebeurd zijn
in het voorjaar van I960.. Tot februari
ging Hoxha nog uiterlijk correct met
Khroesjtsjev om. Hij ontving hem in
zijn land en bracht op zijn beurt be
zoeken aan Moskou. Hij ondertekende
zelfs „gemeenschappelijke verklarin
gen," waarin vriendschap werd be
tuigd jegens het Joegoslavische volk.
Daarna kwam de breuk. In juni
1960 was hij niet zelf aanwezig op de
rode topconferentie in Boekarest,
waar Khroesjtsjev voor het eerst zijn
meningsverschillen met de Chinese
communisten acn de orde stelde.
Hoxha was de enige Europese satel
lietenleider, die in september weiger
de, Khroesjtsjev te vergezellen naar de
Algemene Vergadering van de Ver
enigde Naties in New York.
Wel stuurde hij zijn vice-premier
Abdoel Kellezi in oktober naar Peking,
naar de feesten ter gelegenheid van het
elfjarig bestaan van de Chinese Volks
republiek. Kellezi zei daar o.m., dat
China de juiste beginselen van het
Marxisme-Leninisme volgde, een con
clusie die kort tevoren ook al in „Zeri
i Popullit" was afgedrukt.
De frontale botsing tussen Hoxha
en Khroesjtsjev had plaats tij
dens de rode topconferentie, die
in november 1960 te Moskou volg
de op de viering van de 43ste verjaar
dag van de Oktoberrevolutie. Daar be
staan schilderachtige verhalen over.
Hoxha betuigde op een gegeven ogen
blik zijn instemming met de kritiek,
die de Chinese president Lioe Sjao-
tsji had geleverd op de Russische po
litiek, en hij liet zich toen ontvallen,
Dat sinds april de lucht bij
na elke morgen zwaar bewolkt
is, zodat men soms zelfs, nu in
juli, btj het ontbijt de lamp aan
moet hebben en men in Hol
land zeker zou zijn van een fik
se bui binnen afzienbare tijd
is hier normaal voor het voor
jaar eri begin zomer. Teger
twaalf uur verdwijnen deze wol
ken weer om plaats te make)
voor de ,zon in een stralen'
blauwe hemel.
Maar wjj zijn nu in het vier
de achtereenvolgende jaar var
aanhoudende droogte en d<
regen, waar tenslotte mens
dier en plant niet buiten kun
nen, wordt steeds minder en
was het afgelopen jaar nof>
niet een kwart van de gemid
delde hoeveelheid van 35 cm.
En die viel dan nog in een
paar overdreven stortbuien, zo
dat voor de overige 360 dagen
niets over werd gelaten.
Als gevolg van die intense
droogte vullen wind en ver
keer de atmosfeer met een
heel fijn stof, dat zelfs door ge
sloten deurer en ramen binnen
dringt en stof afnemen tot een
onbegonnen werk maakt. Eer
uur later is alles toch weer met
een grijzig floers bedekt! Geer
wonder ook, ddt de bosbrander
talrijker zijn dan ooit en dat dc
gemeente Los Angeles dit jaa:
voor het eerst elk traditionee
afsteken van vuurwerk voor d'
vierde juli heeft verboden.
Dat de tuinen er nog steeds
tamelijk fris en groen uitzien
wembaden. De talrijkste en
levens gevaarlijkste van deze
indringers zijn de zeer giftige
ratelslangen. Zo groot is hun
lantal, dat in sommige wijken
reeds algemene slangenjachteii
'jn georganiseerd.
In de kranten wordt steedf
;ewaarschuwd tegen het ge-
raar, dat de ,,rattlers"ople
rerën, vooral ook, omdat de
aop, zelfs na van de romp te
■sijn gescheiden, nog gedurende
enige tijd zijn giftige beet kan
van een verlaten hertenbaby,
die tenslotte door hun bescher
meling zijn verminkt of zelfs
gedood. In de grote natuurre
servaten worden bezoekers meei
gewaarschuwd voor ontmoetin
gen met herten dan met beren.
Een ieder is bekend met hel
gevaar, dat bobcats (lynxen) en
mountain lions (poema's) ople
veren, maar gelukkig behoren
deze tot de zeldzamere bezoe
kers van de bewoonde wereld.
Meldingen van hun aanwezig
heid berusten in vier van de vijf
ligt deels aan de zware nach
telijke dauwval, deels aan de
watermassa's, die via tuinslan
gen en sproei-systemen voort
durend over dorstige gazon:
en perken worden uitgestort. Ir
sommige randgemeenten heef'
men reeds maatregelen moetei
nemen om dit enorme water
verbruik teger te gaan, en d<
watervoorziening, niet alleer
van Los Angeles, maar van hee
mid-Californië vormt een var
de zorglijkste pi-oblemen voo:
de naaste toekomst.
Wie het nicest onder het wa
tergebrek en het daarvan hei
r ivolg zijnde voedseltekort lij
den, zijn de in het wild leven
de dieren. Steeds meer wagen
zich deze schuwe schepsels in
lie door de mens in beslag ge
nomen streken, aangetrokken
door de grasvelden en de privé
toebrengen. Nog pas kortgele
den werd van een dergelijk ge-
"al melding gemaakt. Wist u
overigens, dat de dikkerds on
Ier ons de beste kansen ma
'een zo'n giftige slangebeet tt
iverleven? Eindelijk eens een
dus voor de niet-zo-slanke lijn'
Lastig kunnen vaak de herter
Ün en in Californië zijn ei
neer herten, dan in de overi
ge staten van de V.S. tezame:
doordat zij in de scheme
ring nog wel eens trachten doe
een spiegelruit de kamer bin
nen te stappen. De meesti
mensen weten niet, dat herten,
sierlijk en zachtzinnig als zij er
uit zien, niet alleen nooit vol
ledig tam worden, maar zelfs,
wanneer zij ouder dan twee
jaar zijn gevaarlijk kunnen wor
den voor de mens. Er zijn ge
vallen bekend van eigenaars
gevallen op vergissingen van
Overangstige lieden, maar blijkt
zulk een rapport op waarheid
te berusten, dan wordt Los An
geles' bijna legendarische ja
ger, Lang .Neus Smith, inge
ichakeld. waarmee het dood
/onnis van de vermetele indrir
ter is getekend.
De talrijkste en tevens onsyn
mthiekste van de viervoetig'
ingenode gasten zijn de coyo
es. Zij schuimen de vuilnis
vaten af; hun luguber gehuil
wordt tot in Beverly Hills en
lollywood gehoord en tracht
ioms zelfs te concurreren
met de lieflijke klanken van de
openluchtconcerten, waarvoor
nu weer het seizoen is aange
broken.
Heel wat populairder zijn de
vossen, raccoons (wasberen)
en skunks (stinkdieren), die zich
op zoek naar water en voedsel
steeds verder in de bewoonde
wereld wagen,, en door vele be
woners van de, nog groten
deels wilde, canyons als huisge
noten worden geadopteerd. He
laas zjjn ook deze vriendelijke
dieren, die gewoonlijk al gauw
nun natuurlijke schuwheid af
leggen en vaak als onze tradi
tionele huisvriend, de hond uit
de hand komen eten, niet ge
heel ongevaarlijk, als mogelijke
overbrengers van hondsdolheid.
Er zijn de laatste maanden
reeds verscheidene, aan rabiës
ludende, wilde dieren door de
politie van Los Angeles en om
geving gedood.
In onze eigen tuin heelt zich
Kortelings een veel zeldzamere,
en volkomen onschuldige fami
lie van, normaal niet in de
stad levende, dieren gevestigd.
Het zijn chipmunks, minia-
tuureekhoorrtjes, die ik tot
dusver enkel in bergachtige
streken van de V.S. en Canada
lad gezien. Zij kunnen heel
mak worden en in de druk be-
'.ochte vakantie-oorden, zoals
tan de Grand Canyon, leven
•■ij vrijwel geheel op de zak van
toedgeefse toeristen.
Onze chipmunkfamilie bestaat,
/oor zover ik kan vaststellen,
-lit een ouderpaar met een telg,
die er zeer wonderlijk uitziet
en het meest doet denken aan
een muis, die vergeten heeft
/zijn jasje aan te trekken. Met
noten, broodkorsten en andere
lekkernijen ben ik direct een
campagne begonnen om te
trachten ze van doortrekkende
tot vaste bewoners van onze
tuin te maken.
LOUISE BURGHARDT
dat hij Khroesjtsjev een „revisionist
vond en een „zwakkeling".
De weerslag was geweldig. Allerlei
communistische leiders begonnen Hox
ha te beschuldigen. Dolores Ibarruri,
alias „La Passionaria", noemde hem
een „pathologisch type".
n
Tenslotte kwam Khroesjtsjev zelf aan
het woord, met de welsprekendheid die
hem eigen is. „Kameraad Hoxha", zo
moet hij gezegd hebben, „u hebt een
emmer mest over ngij uitgestort en dat
zult u persoonlijk schoonwassen." Het
werd een geweldige scène. Hoxha en
de andere Albaanse communisten wil
den weg; maar ze werden tegengehou
den. Toen ze eindelijk konden vertrek
ken, weigerden zij naar de voor hen
gereserveerde villa te gaan. Zij barri
cadeerden zich in hun eigen ambassa
de, in afwachting van de Russische
aanval. Zij vreesden te worden vergif
tigd en lieten alle maaltijden door hun
lijfwacht keuren. Maar er gebeurde
niets. De volgende dag, 25 november,
keerde Hoxha naar Tirana terug.
In de toestand van koude oorlog, die
er thans tussen Albanië en de Sovjet-
Unie bestaat, is Hoxha degene, die zich
het minst gelegen laat liggen aan wat
„de mensen zullen zeggen". Khroesj
tsjev heeft in februari Pospelov nog af-
"v-/"X'rdem.
x-ZUIDSUWIÊ
«.''«ETiPj
-
GRIEKENL
•v.irvvv
'/,lx .v.-a'KV:!:
ZUIOSLAVIÊ
TO"
-biDurazzö;
*«MvihVMrTO.»V.
Bej
GRIEKENL
KM 50
ttwi Olietei'dmq
PMroleum
Spoorweg
gevaardigd naar bet vierde Albaanse
partijcongres. Hoxha bleef weg van de
communistische topconferentie in Mos
kou, die in maart is gehouden, omdat
hij bang was te worden vermoord. Hij
heeft twee van zijn eigen diplomaten,
Soefet Metani en Ismet Jako, laten te
rechtstellen omdat zij spionage zouden
hebben bedreven voor de Sovjet-Unie.
Hij heeft alle Russische onderzeeërs
gedwongen de haven van Valona te ver
laten. Op ostentatieve wijze heeft hij
kredieten en graan aanvaard van com
munistisch China, een land dat nota-
bene zelf in het krijt staat bij de Sov
jet-Unie en dat met een ernstig gebrek
adn voedsel kampt.
H. J. NEUMAN
:.i|
Een Japanse firma heeft een luxueus
soort walkie-talkie op de markt ge
bracht. Het apparaat werkt op transis
tors en het kan vrij gemakkelijk worden
vervoerd, b.v. in een damestasje. Over
een afstand van 1,6 tot 16 km. kan men
er zowel mee zenden als ontvangen. De
jongedame, die zich hier een exem
plaar heeft aangeschaft voor het geval
het stilzwijgen haar te machtig wordt,
is een Weense. De Oostenrijkse P.T.T.
heeft. n.l. al een aantal vergunningm
voor deze walkie-talkies uitgereikt.
